aspa
Member
- Μηνύματα
- 580
- Likes
- 1.568
- Επόμενο Ταξίδι
- Κολομβία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γυρος του κοσμου
Πολλά χρόνια το συζητούσαμε. Θέλαμε να πάμε στη Κούβα του Κάστρο. Αυτή τη χρονιά έγινε το όνειρο πραγματικότητα. Έψαξα πολύ νωρίς και σε πολλές εταιρίες για το εισιτήριο. Κατέληξα στην air france μέσω Μιλάνου(Αθήνα -Αβάνα 780 ευρώ). Καλή τιμή βρήκα και από τη Γερμανία και από Άμστερνταμ. Για να πετύχω αυτή τη τιμή κανόνισα διανυκτέρευση στο Παρίσι. Βρήκα ένα ξενοδοχείο κοντά στο αεροδρόμιο καλό, καθαρό με 26 ευρώ το δίκλινο. (vallelpinde). Η ενδιάμεση στάση έκανε το 10ωρο ταξίδι πιο ξεκούραστο.
Στην Αβάνα φθάσαμε 17.30 περίπου .Μετά τον έλεγχο και την αλλαγή συναλλάγματος (στα γκισέ των αναχωρήσεων όπως είχα πληροφορηθεί από το forum) ταξί για το ξενοδοχείο 25 cuc (1cuc=1euro). Είχα μια αγωνία για το ξενοδοχείο, τελικά ήταν καθαρό μετά την πρόσφατη ανακαίνιση χωρίς τίποτα ιδιαίτερο με απίθανη όμως θέα στον ωκεανό. Έμεινα στο 12 όροφο σε μπροστινό δωμάτιο με πολύ ωραία θέα. Το ξενοδοχείο διαθέτει και πισίνα για τα ζεστά μεσημέρια, την χρησιμοποιήσαμε πολλές φορές κατά την παραμονή μας εκεί. Το ξενοδοχείο λέγεται Deauville, είναι πάνω στη Malecon το πλήρωσα 32 ευρώ το δίκλινο. Η πρόσβαση στο κέντρο είναι εύκολη με τα πόδια. Όλη τη νύχτα οι Κουβανοί έπαιζαν μουσική και διασκέδαζαν στα πεζούλια της παραλίας.
Είχα ενθουσιαστεί τόσο που ξύπναγα τη νύχτα έβγαινα στο μπαλκόνι και τους άκουγα. Εκεί μείναμε 5 νύχτες και 2 στο palacio o farril, ένα παλάτι στο κέντρο της πόλης με μεγάλη πολυτέλεια. Κάτι που παρατηρήσαμε ήταν ότι στο Deauville το συνάλλαγμα μας ερχόταν οικονομικότερα, στο άλλο ξενοδοχείο κρατούσαν 10% επιπλέον, ήταν πιο ακριβό το internet και νομίζω και οι εκδρομές. Από το ξενοδοχείο κλείσαμε 3 εκδρομές 1-viniales(ημερ 55cuc), 2-cayo largo (διημ.αεροπ.180cuc) και 3-Sienfuegos,Trinidad, S.Clara,S.Spiritus (διημ.οδική 132cuc).Αυτό που προσπαθήσαμε ήταν να μείνουμε όσα περισσότερα βράδια στη πόλη, τα βράδια η πόλη έχει άλλη όψη, όπου να γυρίσεις
ακούς ομάδες να τραγουδούν, κόσμο να χορεύει, δεν έχω ξαναδεί τόσο γελαστούς ,καλοσυνάτους, χαρούμενους ανθρώπους παρόλο που περνάνε δύσκολα. Είναι ένα παράδειγμα για όλους εμάς της κατανάλωσης και της υπερβολής. Όλα τα βράδια κυκλοφορούσαμε στις πλατείες , στα σοκάκια του κέντρου, στη προκυμαία .Κάθε πλατεία είχε και κάτι καινούργιο κάθε φορά, κάθε σοκάκι και μια άλλη κομπανία που τραγουδούσε και έπαιζε μουσική, όλη την ώρα ήθελα να χορεύω. Αυτό που
περιγράφω πρέπει να το ζήσεις για να το καταλάβεις. Φυσικά το Σάββατο βράδυ είναι το αποκορύφωμα, όλοι οι Κουβανοί είναι στους δρόμους μέχρι το πρωί. Με ένα ποτό ή κόκα κόλα και ένα τύμπανο τραγουδούν στα πεζούλια της Malecon χωρίς να κοιτούν τα ρολόγια τους, πολλές φορές μέχρι το ξημέρωμα. Από το μπαλκόνι μου στο ξενοδοχείο τη νύχτα τους άκουγα να τραγουδούν και να διασκεδάζουν.
Η πόλη είναι ήσυχη, δεν ένοιωσα να απειλούμαι από κανένα, μπορείς να κάνεις βόλτες άφοβα. Είδαμε και τα ξενοδοχεία που πηγαίνουν τα γκρούπς , είναι έξω από το κέντρο, είναι πολυτελείας, αλλά χάνεις τη μαγεία της πόλης το βράδυ ή αναγκάζεσαι να δίνεις 15-20 cuc σε ταξί τη φορά.
Στις ημερήσιες περιηγήσεις είδαμε το μουσείο της επανάστασης, το μουσείο καλών τεχνών ( ένα πολύ ωραίο μουσείο που στεγάζεται σε δύο πολύ σύγχρονα κτίρια, στο ένα έχει και μία συλλογή από Ελληνικούς αμφορείς) το παλάτσιο δε λος καπιτάνος χενεράλες, τον καθεδρικό ναό. Επίσης είδαμε το Καπιτώλιο ,την Όπερα, περπατήσαμε στη Prado, στην Οmpisbο - ο πιο ζωντανός και χαρακτηριστικός δρόμος της παλιάς Αβάνας με τις περίφημες γκαλερί- στην Οφίσιος το ίδιο όμορφο δρόμο που συνδέει τις πλατείες Όπλων και Σαν Φρανσίσκο με πολλά μπαρ μουσεία, στην κινέζικη συνοικία όπου υπάρχει μία στεγασμένη αγορά με αναμνηστικά, στην οδό San miguel , είναι πολύ εμπορικός δρόμος για τους Κουβανούς. Περπατήσαμε όμως και στη λεωφόρο Gomez αναμειχθήκαμε με τούς ντόπιους πήγαμε στη mercato de guatro caminos μια λαϊκή αγορά να δούμε λίγο από τη καθημερινότητα τους, φάγαμε στα υπαίθρια μαγαζάκια τους υπέροχα σάντουιτς και δεν πάθαμε τίποτα.
Πήραμε όλα τα μέσα πού κυκλοφορούσαν. Το πιο ακριβό ήταν ένα ποδήλατο, ήταν πιο ακριβό από τα ταξί.
Πήγαμε και στο φρούριο που δεσπόζει στην είσοδο του λιμανιού, κάθε βράδυ έχει μία πολύ τουριστική εκδήλωση με κανόνια την οποία δεν θα πρότεινα σε κανένα. Δίνεις 10cuc στο ταξί και
8 το εισιτήριο για να δεις μία ομάδα στρατιωτών να βάζει φωτιά στο κανόνι του κάστρου.
Τα βράδια γυρνούσαμε στο κέντρο της πόλης. Η Αβάνα έχει πολύ όμορφες πλατείες, ξεχωρίζουν
η Βέχια, του Καθεδρικού, η Άρμας, η Σαν Φραντζίσκο. Αξίζει να περνάς και να ξαναπερνάς από
αυτές, ανάλογα την ώρα της ημέρας έχουν άλλο χρώμα. Στη πλ. Καθεδρικού πχ το πρωί βλέπεις το ναό μικροπωλητές και μάντισσες να σου λένε τη μοίρα ενώ το βράδυ μετατρέπεται σε ένα ατελείωτο πανηγύρι με μουσική χορό και πολύ κόσμο. Το ίδιο γίνεται και στη Βέχια η πλατεία που έμεινε στη καρδιά μου, εκεί στη ταβέρνα φάγαμε σουβλάκι αστακού ενώ τραγούδαγε στο τραπέζι μας ο τραγουδιστής αναφερόμενος στην Ελλάδα. Το φαγητό ήταν σε γενικές γραμμές καλό και οικονομικό.
Πήγαμε σε πολλά μπαρ με πρώτο το Βodeguita del medio το οποίο έχει ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και τοίχους γεμάτους αναμνηστικά , είναι καλυμμένοι με φωτογραφίες, αφίσες και υπογραφές διασήμων επισκεπτών πάντα γεμάτο κόσμο, τα ζευγάρια χορεύουν στο δρόμο έξω από το μαγαζί, αξίζει να το επισκεφθείς οπωσδήποτε,. Καθίσαμε για καφέ στο ingladera πού η μουσική δεν σταματούσε να παίζει όλη μέρα, στο cafe de paris, στο europa και πολλά άλλα σε όλα τα στενά του κέντρου. Ένα ποτό στο El floridita δίπλα στη προτομή του Χεμινγουέι με την υπέροχη ατμόσφαιρα ,νομίζω ότι συμπληρώνει την βόλτα στα μπαρ της πόλης.
Η ώρα πήγαινε πολύ αργά και δεν σου έκανε καρδιά να πας να κοιμηθείς θέλοντας να ζήσεις όσο γίνεται περισσότερο την χαρούμενη αυτή ατμόσφαιρα. Στο ξενοδοχείο πηγαίναμε όταν πια τα μάτια μας κλείνανε και δεν αντέχαμε άλλο.
Την τρίτη ημέρα του ταξιδιού κανονίσαμε από το ξενοδοχείο να πάμε μια ημερήσια εκδρομή στο
viniales. Η περιοχή αυτή έχει τα καπνά και είναι πνιγμένη στο πράσινο. Εκεί είδαμε τούς λόφους -τα μογότες- ασβεστολιθικούς σχηματισμούς που προέκυψαν από τις καθιζήσεις του εδάφους, ένα ιδιαίτερο γεωλογικό φαινόμενο, αρκετά εντυπωσιακό. Είδαμε ένα εργοστάσιο κατασκευής πούρων και ένα σπήλαιο -κουέβα δελ ίνδιο- που διασχίζεται με τα πόδια και με βάρκα. Όλη η περιοχή είναι πολύ όμορφη προστατευόμενη με ποτάμια και πολύ πράσινο. Η εκδρομή περιελάμβανε και φαγητό σε ένα υπαίθριο εστιατόριο με παραδοσιακό κουβανέζικο φαγητό, ρύζι με φασόλια, χοιρινό κλπ. Η τοποθεσία προσφέρεται για διακοπές, είδα μάλιστα και κάμπινγκ εκεί.
Την τέταρτη μέρα κάναμε την εκδρομή στη Δυτική Κούβα. Αεροπορικώς από ένα μικρό αεροδρόμιο φτάσαμε στο cayo largo, ένα νησί που είναι μια λουρίδα γης στη Καραϊβική. Το νησί είναι τουριστικό, χαρακτηριστικά αναφέρω ότι οι μόνοι Κουβανοί που μένουν στο νησί είναι αυτοί που εργάζονται στα ξενοδοχεία.
Από τη πρώτη ματιά το νησί μας ενθουσίασε. Στο αεροδρόμιο μας περίμενε μια κομπανία που μας τραγουδούσε. Το ξενοδοχείο ήταν μια μεγάλη μονάδα με all inclusive παροχές. Τα δωμάτια μπανγκαλόου διάσπαρτα σε μεγάλη προστατευόμενη περιοχή με πολλές ανέσεις. Ο κήπος τεράστιος
γεμάτος τεράστια καβούρια που προστατεύονται και βγαίνουν και περπατούν δίπλα σου. Η Κούβα
έχει πολλές προστατευόμενες περιοχές με πολύ σεβασμό στη φύση και στο περιβάλλον, οι άνθρωποι ξέρουν να φυλάνε το τόπο τους. Εκείνο όμως που σε αφήνει άφωνο σε αυτό το παράδεισο είναι η θάλασσα. Πλάγια Σιρένα 23 χιλ. παραλία, Πλάγια Παραίσο για πιο ήσυχα νερά , αλλά και άλλες τεράστιες παραλίες του νησιού. Το νερό πεντακάθαρο, σμαραγδί όσο πιάνει το μάτι σου. Είναι όμως ζεστό. Το αρνητικό σε αυτό το μέρος είναι τα κουνούπια. Μιλιούνια κάνουν εφόρμηση το βράδυ. Δεν έχω αντιμετωπίσει τέτοιο σμήνος άλλη φορά. Είχα βάλει αουτάν στα πόδια μου και με τσίμπησαν κάτω από το παντελόνι. Εκεί καθίσαμε δύο μέρες. Γυρίσαμε στην Αβάνα με ενθουσιασμό. Είδαμε άλλη μια από τις ομορφιές της Κούβας έτοιμες για την εξόρμηση στη κεντρική περιοχή.
Πρωί πρωί ήρθε το πούλμαν να μας πάρει για την επόμενη εκδρομή μας. Ξεκινήσαμε για το Σιενφουέγκος, μερικές ώρες από την πόλη με ενδιάμεση στάση. Μια ναυτική πόλη κτισμένη σε ένα από τους μαγευτικούς κόλπους της Καραϊβικής, αρκετά διατηρημένη. Το ιστορικό κέντρο της πόλης
έχει πολλά διατηρημένα αποικιακά κτήρια, ένα ωραίο κάστρο και λιμάνι.
Η επόμενη στάση Τρινιδάδ. Μια πόλη που έχει κρατήσει το χαρακτήρα της. Τα παλιά πλακόστρωτα δρομάκια της και τα παστέλ χρώματα σε κάνουν να νιώθεις ότι ο χρόνος έχει σταματήσει στην αποικιοκρατική εποχή. Το ιστορικό κέντρο έχει ανακαινιστεί πρόσφατα, αλλά τα πιο πολλά σπίτια είναι πολύ παλιά. Ο κόσμος μες στη καλή χαρά. Ένα μπαρ εκεί το Καντσαντσάρα είναι φημισμένο για το ομώνυμο ποτό από ρούμι, λάιμ, νερό και μέλι, το βρήκα ωραίο. Η εκδρομή είχε διανυκτέρευση στην Ανκόν μια παραλία κοντά στη πόλη. Αν είχα επιλογή θα προτιμούσα να έμενα στο Τρινιδάδ. Η θάλασσα εδώ και το ξενοδοχείο δεν είχε καμιά σχέση με το νησί.
Το επόμενο πρωί μας βρήκε στο πούλμαν για Σάνκτι Σπίριτους μια πόλη εμπορική με πολλά καταστήματα και κεντρική αγορά. Είχε πολλούς Κουβανούς που είχαν έρθει από τα γύρω μέρη για ψώνια. Επισκεφθήκαμε την αγορά με τα λαχανικά και τα κρέατα, ανακατευτήκαμε με τους ντόπιους, είδαμε πως είναι τα τρόφιμα χωρίς φάρμακα καλλιεργημένα με βιολογικό τρόπο (λίγο κακομούτσουνα αλλά νόστιμα). Η κεντρική πλατεία είχε πολύ φασαρία, ήταν πρωί και ο κόσμος έκανε τα ψώνια του.
Η τελευταία πόλη που επισκεφθήκαμε ήταν η Σάντα Κλάρα. Είναι η πόλη που έχει το μαυσωλείο και το μουσείο του Τσε. Εδώ έγινε η τελευταία μάχη των ανταρτών του Τσέ που σήμανε το τέλος της δικτατορίας. Μια συγκίνηση σε πιάνει βλέποντας το άγαλμα αυτού του ανθρώπου που έγινε σύμβολο των επαναστατών όλου του κόσμου. Κοιτάζοντας το νομίζεις ότι είναι έτοιμος να μπεί μπροστάρης και να καθοδηγήσει τούς καταπιεσμένους όλης της γης. Η πόλη όμορφη διατηρημένη, ωραία κτίρια στη πλατεία, παλιές λάμπες, αγάλματα, παρτέρια. Με ανάμεικτα συναισθήματα μετά από το γεύμα ξεκινήσαμε για την επιστροφή στη πόλη.
Το ξενοδοχείο που μείναμε αυτή τη φορά ήταν το palacio o faril ένα παλιό παλάτι στο κέντρο της πόλης μια πολυτέλεια για τις τελευταίες δύο ημέρες. Η πρόσβαση στο κέντρο άμεση. Το ξενοδοχείο
εξαιρετικό.
Πριν φύγουμε από τη πόλη μαζέψαμε ότι φάρμακα είχαμε φέρει από την Αθήνα (είχα πάρει αρκετά αλλά δεν χρειάστηκα τίποτα) και τα δώσαμε σε μια κλινική για παιδιά που μας πρότειναν από το ξενοδοχείο. Ακόμη αφήσαμε και ότι μας περίσσευε μιας και εμείς βρίσκουμε σε αφθονία ότι σε αυτούς το εμπάργκο έχει απαγορεύσει. Αν το ήξερα θα κρατούσα περισσότερα.
Γύρισα από τη Κούβα με την αίσθηση ότι άφησα κάτι και πρέπει να γυρίσω να το πάρω. Το ταξίδι μου πολύ οργανωμένο, οικονομικό, χωρίς απρόοπτα, με πολλές εναλλαγές. Στις 12 ημέρες που κάθισα είδα πάρα πολλά, αλλά άφησα κάποια να δω και στο επόμενο. Νομίζω ότι η χώρα σε κερδίζει ,οι κάτοικοι σε καλοδέχονται, σε πλησιάζουν, νιώθεις όμορφα. Κάπου στην άκρη του μυαλού σου έχεις αποφασίσει να ξαναγυρίσεις εκεί , να ξαναζήσεις ένα ταξίδι όνειρο.
_____________________________________________________________
photo by wikipedia.org
Αυτό το αρχείο εικόνας διανέμεται με τους όρους της άδειας Creative Commons / Αναφορά - Παρόμοια Διανομή 3.0 Μη εισαγόμενο
Στην Αβάνα φθάσαμε 17.30 περίπου .Μετά τον έλεγχο και την αλλαγή συναλλάγματος (στα γκισέ των αναχωρήσεων όπως είχα πληροφορηθεί από το forum) ταξί για το ξενοδοχείο 25 cuc (1cuc=1euro). Είχα μια αγωνία για το ξενοδοχείο, τελικά ήταν καθαρό μετά την πρόσφατη ανακαίνιση χωρίς τίποτα ιδιαίτερο με απίθανη όμως θέα στον ωκεανό. Έμεινα στο 12 όροφο σε μπροστινό δωμάτιο με πολύ ωραία θέα. Το ξενοδοχείο διαθέτει και πισίνα για τα ζεστά μεσημέρια, την χρησιμοποιήσαμε πολλές φορές κατά την παραμονή μας εκεί. Το ξενοδοχείο λέγεται Deauville, είναι πάνω στη Malecon το πλήρωσα 32 ευρώ το δίκλινο. Η πρόσβαση στο κέντρο είναι εύκολη με τα πόδια. Όλη τη νύχτα οι Κουβανοί έπαιζαν μουσική και διασκέδαζαν στα πεζούλια της παραλίας.
Είχα ενθουσιαστεί τόσο που ξύπναγα τη νύχτα έβγαινα στο μπαλκόνι και τους άκουγα. Εκεί μείναμε 5 νύχτες και 2 στο palacio o farril, ένα παλάτι στο κέντρο της πόλης με μεγάλη πολυτέλεια. Κάτι που παρατηρήσαμε ήταν ότι στο Deauville το συνάλλαγμα μας ερχόταν οικονομικότερα, στο άλλο ξενοδοχείο κρατούσαν 10% επιπλέον, ήταν πιο ακριβό το internet και νομίζω και οι εκδρομές. Από το ξενοδοχείο κλείσαμε 3 εκδρομές 1-viniales(ημερ 55cuc), 2-cayo largo (διημ.αεροπ.180cuc) και 3-Sienfuegos,Trinidad, S.Clara,S.Spiritus (διημ.οδική 132cuc).Αυτό που προσπαθήσαμε ήταν να μείνουμε όσα περισσότερα βράδια στη πόλη, τα βράδια η πόλη έχει άλλη όψη, όπου να γυρίσεις
ακούς ομάδες να τραγουδούν, κόσμο να χορεύει, δεν έχω ξαναδεί τόσο γελαστούς ,καλοσυνάτους, χαρούμενους ανθρώπους παρόλο που περνάνε δύσκολα. Είναι ένα παράδειγμα για όλους εμάς της κατανάλωσης και της υπερβολής. Όλα τα βράδια κυκλοφορούσαμε στις πλατείες , στα σοκάκια του κέντρου, στη προκυμαία .Κάθε πλατεία είχε και κάτι καινούργιο κάθε φορά, κάθε σοκάκι και μια άλλη κομπανία που τραγουδούσε και έπαιζε μουσική, όλη την ώρα ήθελα να χορεύω. Αυτό που
περιγράφω πρέπει να το ζήσεις για να το καταλάβεις. Φυσικά το Σάββατο βράδυ είναι το αποκορύφωμα, όλοι οι Κουβανοί είναι στους δρόμους μέχρι το πρωί. Με ένα ποτό ή κόκα κόλα και ένα τύμπανο τραγουδούν στα πεζούλια της Malecon χωρίς να κοιτούν τα ρολόγια τους, πολλές φορές μέχρι το ξημέρωμα. Από το μπαλκόνι μου στο ξενοδοχείο τη νύχτα τους άκουγα να τραγουδούν και να διασκεδάζουν.
Η πόλη είναι ήσυχη, δεν ένοιωσα να απειλούμαι από κανένα, μπορείς να κάνεις βόλτες άφοβα. Είδαμε και τα ξενοδοχεία που πηγαίνουν τα γκρούπς , είναι έξω από το κέντρο, είναι πολυτελείας, αλλά χάνεις τη μαγεία της πόλης το βράδυ ή αναγκάζεσαι να δίνεις 15-20 cuc σε ταξί τη φορά.
Στις ημερήσιες περιηγήσεις είδαμε το μουσείο της επανάστασης, το μουσείο καλών τεχνών ( ένα πολύ ωραίο μουσείο που στεγάζεται σε δύο πολύ σύγχρονα κτίρια, στο ένα έχει και μία συλλογή από Ελληνικούς αμφορείς) το παλάτσιο δε λος καπιτάνος χενεράλες, τον καθεδρικό ναό. Επίσης είδαμε το Καπιτώλιο ,την Όπερα, περπατήσαμε στη Prado, στην Οmpisbο - ο πιο ζωντανός και χαρακτηριστικός δρόμος της παλιάς Αβάνας με τις περίφημες γκαλερί- στην Οφίσιος το ίδιο όμορφο δρόμο που συνδέει τις πλατείες Όπλων και Σαν Φρανσίσκο με πολλά μπαρ μουσεία, στην κινέζικη συνοικία όπου υπάρχει μία στεγασμένη αγορά με αναμνηστικά, στην οδό San miguel , είναι πολύ εμπορικός δρόμος για τους Κουβανούς. Περπατήσαμε όμως και στη λεωφόρο Gomez αναμειχθήκαμε με τούς ντόπιους πήγαμε στη mercato de guatro caminos μια λαϊκή αγορά να δούμε λίγο από τη καθημερινότητα τους, φάγαμε στα υπαίθρια μαγαζάκια τους υπέροχα σάντουιτς και δεν πάθαμε τίποτα.
Πήραμε όλα τα μέσα πού κυκλοφορούσαν. Το πιο ακριβό ήταν ένα ποδήλατο, ήταν πιο ακριβό από τα ταξί.
Πήγαμε και στο φρούριο που δεσπόζει στην είσοδο του λιμανιού, κάθε βράδυ έχει μία πολύ τουριστική εκδήλωση με κανόνια την οποία δεν θα πρότεινα σε κανένα. Δίνεις 10cuc στο ταξί και
8 το εισιτήριο για να δεις μία ομάδα στρατιωτών να βάζει φωτιά στο κανόνι του κάστρου.
Τα βράδια γυρνούσαμε στο κέντρο της πόλης. Η Αβάνα έχει πολύ όμορφες πλατείες, ξεχωρίζουν
η Βέχια, του Καθεδρικού, η Άρμας, η Σαν Φραντζίσκο. Αξίζει να περνάς και να ξαναπερνάς από
αυτές, ανάλογα την ώρα της ημέρας έχουν άλλο χρώμα. Στη πλ. Καθεδρικού πχ το πρωί βλέπεις το ναό μικροπωλητές και μάντισσες να σου λένε τη μοίρα ενώ το βράδυ μετατρέπεται σε ένα ατελείωτο πανηγύρι με μουσική χορό και πολύ κόσμο. Το ίδιο γίνεται και στη Βέχια η πλατεία που έμεινε στη καρδιά μου, εκεί στη ταβέρνα φάγαμε σουβλάκι αστακού ενώ τραγούδαγε στο τραπέζι μας ο τραγουδιστής αναφερόμενος στην Ελλάδα. Το φαγητό ήταν σε γενικές γραμμές καλό και οικονομικό.
Πήγαμε σε πολλά μπαρ με πρώτο το Βodeguita del medio το οποίο έχει ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και τοίχους γεμάτους αναμνηστικά , είναι καλυμμένοι με φωτογραφίες, αφίσες και υπογραφές διασήμων επισκεπτών πάντα γεμάτο κόσμο, τα ζευγάρια χορεύουν στο δρόμο έξω από το μαγαζί, αξίζει να το επισκεφθείς οπωσδήποτε,. Καθίσαμε για καφέ στο ingladera πού η μουσική δεν σταματούσε να παίζει όλη μέρα, στο cafe de paris, στο europa και πολλά άλλα σε όλα τα στενά του κέντρου. Ένα ποτό στο El floridita δίπλα στη προτομή του Χεμινγουέι με την υπέροχη ατμόσφαιρα ,νομίζω ότι συμπληρώνει την βόλτα στα μπαρ της πόλης.
Η ώρα πήγαινε πολύ αργά και δεν σου έκανε καρδιά να πας να κοιμηθείς θέλοντας να ζήσεις όσο γίνεται περισσότερο την χαρούμενη αυτή ατμόσφαιρα. Στο ξενοδοχείο πηγαίναμε όταν πια τα μάτια μας κλείνανε και δεν αντέχαμε άλλο.
Την τρίτη ημέρα του ταξιδιού κανονίσαμε από το ξενοδοχείο να πάμε μια ημερήσια εκδρομή στο
viniales. Η περιοχή αυτή έχει τα καπνά και είναι πνιγμένη στο πράσινο. Εκεί είδαμε τούς λόφους -τα μογότες- ασβεστολιθικούς σχηματισμούς που προέκυψαν από τις καθιζήσεις του εδάφους, ένα ιδιαίτερο γεωλογικό φαινόμενο, αρκετά εντυπωσιακό. Είδαμε ένα εργοστάσιο κατασκευής πούρων και ένα σπήλαιο -κουέβα δελ ίνδιο- που διασχίζεται με τα πόδια και με βάρκα. Όλη η περιοχή είναι πολύ όμορφη προστατευόμενη με ποτάμια και πολύ πράσινο. Η εκδρομή περιελάμβανε και φαγητό σε ένα υπαίθριο εστιατόριο με παραδοσιακό κουβανέζικο φαγητό, ρύζι με φασόλια, χοιρινό κλπ. Η τοποθεσία προσφέρεται για διακοπές, είδα μάλιστα και κάμπινγκ εκεί.
Την τέταρτη μέρα κάναμε την εκδρομή στη Δυτική Κούβα. Αεροπορικώς από ένα μικρό αεροδρόμιο φτάσαμε στο cayo largo, ένα νησί που είναι μια λουρίδα γης στη Καραϊβική. Το νησί είναι τουριστικό, χαρακτηριστικά αναφέρω ότι οι μόνοι Κουβανοί που μένουν στο νησί είναι αυτοί που εργάζονται στα ξενοδοχεία.
Από τη πρώτη ματιά το νησί μας ενθουσίασε. Στο αεροδρόμιο μας περίμενε μια κομπανία που μας τραγουδούσε. Το ξενοδοχείο ήταν μια μεγάλη μονάδα με all inclusive παροχές. Τα δωμάτια μπανγκαλόου διάσπαρτα σε μεγάλη προστατευόμενη περιοχή με πολλές ανέσεις. Ο κήπος τεράστιος
γεμάτος τεράστια καβούρια που προστατεύονται και βγαίνουν και περπατούν δίπλα σου. Η Κούβα
έχει πολλές προστατευόμενες περιοχές με πολύ σεβασμό στη φύση και στο περιβάλλον, οι άνθρωποι ξέρουν να φυλάνε το τόπο τους. Εκείνο όμως που σε αφήνει άφωνο σε αυτό το παράδεισο είναι η θάλασσα. Πλάγια Σιρένα 23 χιλ. παραλία, Πλάγια Παραίσο για πιο ήσυχα νερά , αλλά και άλλες τεράστιες παραλίες του νησιού. Το νερό πεντακάθαρο, σμαραγδί όσο πιάνει το μάτι σου. Είναι όμως ζεστό. Το αρνητικό σε αυτό το μέρος είναι τα κουνούπια. Μιλιούνια κάνουν εφόρμηση το βράδυ. Δεν έχω αντιμετωπίσει τέτοιο σμήνος άλλη φορά. Είχα βάλει αουτάν στα πόδια μου και με τσίμπησαν κάτω από το παντελόνι. Εκεί καθίσαμε δύο μέρες. Γυρίσαμε στην Αβάνα με ενθουσιασμό. Είδαμε άλλη μια από τις ομορφιές της Κούβας έτοιμες για την εξόρμηση στη κεντρική περιοχή.
Πρωί πρωί ήρθε το πούλμαν να μας πάρει για την επόμενη εκδρομή μας. Ξεκινήσαμε για το Σιενφουέγκος, μερικές ώρες από την πόλη με ενδιάμεση στάση. Μια ναυτική πόλη κτισμένη σε ένα από τους μαγευτικούς κόλπους της Καραϊβικής, αρκετά διατηρημένη. Το ιστορικό κέντρο της πόλης
έχει πολλά διατηρημένα αποικιακά κτήρια, ένα ωραίο κάστρο και λιμάνι.
Η επόμενη στάση Τρινιδάδ. Μια πόλη που έχει κρατήσει το χαρακτήρα της. Τα παλιά πλακόστρωτα δρομάκια της και τα παστέλ χρώματα σε κάνουν να νιώθεις ότι ο χρόνος έχει σταματήσει στην αποικιοκρατική εποχή. Το ιστορικό κέντρο έχει ανακαινιστεί πρόσφατα, αλλά τα πιο πολλά σπίτια είναι πολύ παλιά. Ο κόσμος μες στη καλή χαρά. Ένα μπαρ εκεί το Καντσαντσάρα είναι φημισμένο για το ομώνυμο ποτό από ρούμι, λάιμ, νερό και μέλι, το βρήκα ωραίο. Η εκδρομή είχε διανυκτέρευση στην Ανκόν μια παραλία κοντά στη πόλη. Αν είχα επιλογή θα προτιμούσα να έμενα στο Τρινιδάδ. Η θάλασσα εδώ και το ξενοδοχείο δεν είχε καμιά σχέση με το νησί.
Το επόμενο πρωί μας βρήκε στο πούλμαν για Σάνκτι Σπίριτους μια πόλη εμπορική με πολλά καταστήματα και κεντρική αγορά. Είχε πολλούς Κουβανούς που είχαν έρθει από τα γύρω μέρη για ψώνια. Επισκεφθήκαμε την αγορά με τα λαχανικά και τα κρέατα, ανακατευτήκαμε με τους ντόπιους, είδαμε πως είναι τα τρόφιμα χωρίς φάρμακα καλλιεργημένα με βιολογικό τρόπο (λίγο κακομούτσουνα αλλά νόστιμα). Η κεντρική πλατεία είχε πολύ φασαρία, ήταν πρωί και ο κόσμος έκανε τα ψώνια του.
Η τελευταία πόλη που επισκεφθήκαμε ήταν η Σάντα Κλάρα. Είναι η πόλη που έχει το μαυσωλείο και το μουσείο του Τσε. Εδώ έγινε η τελευταία μάχη των ανταρτών του Τσέ που σήμανε το τέλος της δικτατορίας. Μια συγκίνηση σε πιάνει βλέποντας το άγαλμα αυτού του ανθρώπου που έγινε σύμβολο των επαναστατών όλου του κόσμου. Κοιτάζοντας το νομίζεις ότι είναι έτοιμος να μπεί μπροστάρης και να καθοδηγήσει τούς καταπιεσμένους όλης της γης. Η πόλη όμορφη διατηρημένη, ωραία κτίρια στη πλατεία, παλιές λάμπες, αγάλματα, παρτέρια. Με ανάμεικτα συναισθήματα μετά από το γεύμα ξεκινήσαμε για την επιστροφή στη πόλη.
Το ξενοδοχείο που μείναμε αυτή τη φορά ήταν το palacio o faril ένα παλιό παλάτι στο κέντρο της πόλης μια πολυτέλεια για τις τελευταίες δύο ημέρες. Η πρόσβαση στο κέντρο άμεση. Το ξενοδοχείο
εξαιρετικό.
Πριν φύγουμε από τη πόλη μαζέψαμε ότι φάρμακα είχαμε φέρει από την Αθήνα (είχα πάρει αρκετά αλλά δεν χρειάστηκα τίποτα) και τα δώσαμε σε μια κλινική για παιδιά που μας πρότειναν από το ξενοδοχείο. Ακόμη αφήσαμε και ότι μας περίσσευε μιας και εμείς βρίσκουμε σε αφθονία ότι σε αυτούς το εμπάργκο έχει απαγορεύσει. Αν το ήξερα θα κρατούσα περισσότερα.
Γύρισα από τη Κούβα με την αίσθηση ότι άφησα κάτι και πρέπει να γυρίσω να το πάρω. Το ταξίδι μου πολύ οργανωμένο, οικονομικό, χωρίς απρόοπτα, με πολλές εναλλαγές. Στις 12 ημέρες που κάθισα είδα πάρα πολλά, αλλά άφησα κάποια να δω και στο επόμενο. Νομίζω ότι η χώρα σε κερδίζει ,οι κάτοικοι σε καλοδέχονται, σε πλησιάζουν, νιώθεις όμορφα. Κάπου στην άκρη του μυαλού σου έχεις αποφασίσει να ξαναγυρίσεις εκεί , να ξαναζήσεις ένα ταξίδι όνειρο.
_____________________________________________________________
photo by wikipedia.org
Αυτό το αρχείο εικόνας διανέμεται με τους όρους της άδειας Creative Commons / Αναφορά - Παρόμοια Διανομή 3.0 Μη εισαγόμενο
