Παρασκευή βράδυ λοιπόν και φεύγουμε για Ραφήνα με τελικό προορισμό την Άνδρο. Το ταξίδι άκρως παρεϊστικο καθώς στο κατάστρωμα ήμασταν δεν ήμασταν 50 άτομα. Σε 2 ωρίτσες το Μπλε Αστέρι μας φτάνει στο Γαύριο. Αυτοκίνητο και φύγαμε για το Μπατσί για την πρώτη διανυκτέρευση του Σαββατοκύριακου.
Ένα χρώμα ανάμεικτο. Άσπρα σπιτάκια με μπλε παράθυρα πνιγμένα στις βουκαμβίλιες αλλά και κατοικίες παραδοσιακές στο χρώμα της γης με την πέτρα και τους περίεργους τριγωνικούς σχηματισμούς επάνω στους τοίχους να κλέβουν τα βλέμματα. Αμφιθεατρικό, φιλόξενο, τουριστικό, όμορφο. Περπατώντας στα σοκάκια του ανακαλύψαμε ένα διαφορετικό Μπατσί, ένα παλιό Μπατσί που ο τουρισμός δεν το έχει αγγίξει και που ο χρόνος έχει σταματήσει. Νερό, ρυάκια, πρασινάδες και οι μαντρότοιχοι φτιαγμένοι από πλάκες στοιβαγμένες η μία πάνω στην άλλη. Λες και άνοιξες μία πόρτα και βρέθηκες σε άλλο χωριό, σε άλλο κόσμο ίσως καλύτερα μπορώ να πω. Εκτός της ομορφιάς του πάντως προσφέρει καλό φαγητό, καλά και ήσυχα μπαράκια και οικονομική διαμονή (φαγητό περίπου 13-14 ευρώ το άτομο, ποτό με 7 ευρώ και διαμονή σε 4κλινο με 65 ευρώ).
Το επόμενο πρωί μας βρήκε να πίνουμε καφεδάκι στο χέρι στα παγκάκια του λιμανιού με φρεσκότατες λιχουδιές από τον παραπάνω φούρνο. Σε λίγο ο δρόμος μας έβγαλε στη Χώρα. Άλλο νησί εκεί. Άλλη ατμόσφαιρα, άλλος κόσμος, άλλος αέρας. Κυριαρχούν τα αρχοντικά. Το ένα διαδέχεται το άλλο σε ομορφιά, σε μέγεθος, σε...αρχοντιά. Εκθέσεις τέχνης και το μουσείο σύγχρονης τέχνης δίνουν έναν πιο σοφιστικέ αέρα στη Χώρα. Από τα καλύτερα σημεία η άκρη του ακρωτηρίου στο οποίο είναι χτισμένη η Χώρα με το καστράκι στο οποίο πετάγεσαι μέσω ενός μικρού γεφυριού και το μνημείο του ναύτη, όπως και τα ταβερνάκια στην άκρη της Χώρας προς το Νειμποριό με θέα όλη την πόλη.
Το μεσημέρι μας βρήκε στα Πίσω Γυάλια. Έχει μερικά σκαλάκια να κατέβεις αλλά η παραλία σε αποζημιώνει. Φοβερό τοπίο και πολύ καλά νερά. Επισκεφτήκαμε λίγο αργότερα και το χωριό Στενιές. Απλά...άφωνοι. Παραδοσιακό με εικόνες που σπανίζουν, πλακόστρωτο με πολλά νερά και τα γαιδουράκια να μεταφέρουν τα απαραίτητα σε όλο το χωριό.
Η διαμονή στη Χώρα μας κόστισε για το 4κλινο 5 ευρώ περισσότερα δλδ στα 70 ευρώ και το φαγητό στα ταβερνάκια που ανέφερα παραπάνω περίπου το ίδιο με το Μπατσί 13-14 ευρώ αλλά με κερασμένο γλυκάκι στο τέλος χαλβά παραδοσιακό και γιαούρτι με γλυκό τριαντάφυλλο.
Την επόμενη μέρα φύγαμε για το Πήδημα της Γριάς, την πολυδιαφημισμένη παραλία της Άνδρου. Και καλά κάνει άλλωστε. Κατεβαίνοντας σιγά σιγά ξεπροβάλλει ο χαρακτηριστικός βράχος της παραλίας και εσύ βγάζει αμέσως τη μηχανή σου. Τα νερά καταπληκτικά και η πολύ μικρώ διαστάσεων παραλία πίσω από τα βραχάκια ιδανική. Ξεχνάς και ξεχνιέσαι εκεί.
Το νησί έχει μία μοναδική αρχιτεκτονική. Έχει πράσινο σε μικρές ποσότητες, έχει πολύ ωραίο και φιλόξενο κόσμο και είναι ιδανικός προορισμός για ένα...πέταγμα από την Αθήνα.
Ένα χρώμα ανάμεικτο. Άσπρα σπιτάκια με μπλε παράθυρα πνιγμένα στις βουκαμβίλιες αλλά και κατοικίες παραδοσιακές στο χρώμα της γης με την πέτρα και τους περίεργους τριγωνικούς σχηματισμούς επάνω στους τοίχους να κλέβουν τα βλέμματα. Αμφιθεατρικό, φιλόξενο, τουριστικό, όμορφο. Περπατώντας στα σοκάκια του ανακαλύψαμε ένα διαφορετικό Μπατσί, ένα παλιό Μπατσί που ο τουρισμός δεν το έχει αγγίξει και που ο χρόνος έχει σταματήσει. Νερό, ρυάκια, πρασινάδες και οι μαντρότοιχοι φτιαγμένοι από πλάκες στοιβαγμένες η μία πάνω στην άλλη. Λες και άνοιξες μία πόρτα και βρέθηκες σε άλλο χωριό, σε άλλο κόσμο ίσως καλύτερα μπορώ να πω. Εκτός της ομορφιάς του πάντως προσφέρει καλό φαγητό, καλά και ήσυχα μπαράκια και οικονομική διαμονή (φαγητό περίπου 13-14 ευρώ το άτομο, ποτό με 7 ευρώ και διαμονή σε 4κλινο με 65 ευρώ).
Το επόμενο πρωί μας βρήκε να πίνουμε καφεδάκι στο χέρι στα παγκάκια του λιμανιού με φρεσκότατες λιχουδιές από τον παραπάνω φούρνο. Σε λίγο ο δρόμος μας έβγαλε στη Χώρα. Άλλο νησί εκεί. Άλλη ατμόσφαιρα, άλλος κόσμος, άλλος αέρας. Κυριαρχούν τα αρχοντικά. Το ένα διαδέχεται το άλλο σε ομορφιά, σε μέγεθος, σε...αρχοντιά. Εκθέσεις τέχνης και το μουσείο σύγχρονης τέχνης δίνουν έναν πιο σοφιστικέ αέρα στη Χώρα. Από τα καλύτερα σημεία η άκρη του ακρωτηρίου στο οποίο είναι χτισμένη η Χώρα με το καστράκι στο οποίο πετάγεσαι μέσω ενός μικρού γεφυριού και το μνημείο του ναύτη, όπως και τα ταβερνάκια στην άκρη της Χώρας προς το Νειμποριό με θέα όλη την πόλη.
Το μεσημέρι μας βρήκε στα Πίσω Γυάλια. Έχει μερικά σκαλάκια να κατέβεις αλλά η παραλία σε αποζημιώνει. Φοβερό τοπίο και πολύ καλά νερά. Επισκεφτήκαμε λίγο αργότερα και το χωριό Στενιές. Απλά...άφωνοι. Παραδοσιακό με εικόνες που σπανίζουν, πλακόστρωτο με πολλά νερά και τα γαιδουράκια να μεταφέρουν τα απαραίτητα σε όλο το χωριό.
Η διαμονή στη Χώρα μας κόστισε για το 4κλινο 5 ευρώ περισσότερα δλδ στα 70 ευρώ και το φαγητό στα ταβερνάκια που ανέφερα παραπάνω περίπου το ίδιο με το Μπατσί 13-14 ευρώ αλλά με κερασμένο γλυκάκι στο τέλος χαλβά παραδοσιακό και γιαούρτι με γλυκό τριαντάφυλλο.
Την επόμενη μέρα φύγαμε για το Πήδημα της Γριάς, την πολυδιαφημισμένη παραλία της Άνδρου. Και καλά κάνει άλλωστε. Κατεβαίνοντας σιγά σιγά ξεπροβάλλει ο χαρακτηριστικός βράχος της παραλίας και εσύ βγάζει αμέσως τη μηχανή σου. Τα νερά καταπληκτικά και η πολύ μικρώ διαστάσεων παραλία πίσω από τα βραχάκια ιδανική. Ξεχνάς και ξεχνιέσαι εκεί.
Το νησί έχει μία μοναδική αρχιτεκτονική. Έχει πράσινο σε μικρές ποσότητες, έχει πολύ ωραίο και φιλόξενο κόσμο και είναι ιδανικός προορισμός για ένα...πέταγμα από την Αθήνα.
