dim kyr
Member
- Μηνύματα
- 2.066
- Likes
- 6.317
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μπαγκλαντες
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο][B]Ο Μεγάλος Γρίφος[/B
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο][B]Γαστριμαρική αρχιτεκτονική και παίγνια [/B
- Κεφάλαιο 13ο][B]Ελληνες, Αμερικάνοι και ναυτική δύναμη[/B
- Κεφάλαιο 14ο
- Κεφάλαιο 15ο][B]Ελάτε στα Μάταλα. Θα περάσουμε καλάααααα[/B
- Κεφάλαιο 16ο][B]Οταν η Τατιάνα παίρνει συνέντευξη από τον Ελβετό[/B
- Κεφάλαιο 17ο][B]Η λίμνη Δοιράνη της Ταυλάνδης [/B
- Κεφάλαιο 18ο][B]Η νυχτα του Αγιου Βαρθολομαιου[/B
- Κεφάλαιο 19ο][B]θα σου βγάλω τ' άντερα και θα σου τα περάσω γραβάτα[/B
- Κεφάλαιο 20ο][B
- Κεφάλαιο 21ο][B
- Κεφάλαιο 22ο][B]O τρομοκράτης με ........ την κρεμάστρα ?[/B
- Κεφάλαιο 23ο][B
Ταυλάνδη. Η μεγάλη Κυρία. Σαν την Γιουβέντους ένα πράγμα. Αξιόπιστη, αξιόλογη, εξωτική και προπαντώς σιγουράκι. Δεν ρισκάρεις και δεν έχεις να χάσεις τίποτα. Στάνταρ πράγματα. Αμα πας θα ξαναπάς.
Αλλα η χώρα -ευτυχώς- δεν έχει να προσφέρει μόνο ακρογιαλιές, παραλίες και κοκοφοίνικες. Εχει και τον Βορρά της που είναι αξιολογότατος
Λοπόν να αρχίσω? Αρχίζω
Στην Ταυλάνδη είχαμε ξαναπάει κάποιες φορές, αλλά όπως ανέφερα πιο πάνω άμα πας θα ξαναπάς έτσι και έγινε. Λεω λοιπόν του Γκιούλιβερ μια ωραία πρωία Που θα πάμε τον Αύγουστο? και η απόφαση πάρθηκε με δημοκρατικές διαδικασίες, (ότι πω εγώ). Ταυλάνδη ζούμε για να σε προσκυνούμε λοιπόν. Κανονίζουμε με ένα ζευγάρι φιλικό μας από την
Αθήνα και αποφασίζουμε να πάμε ξανά στο αρκετά συμπαθητικό, αν και υπερεκτιμημένο και υπερβολικά τουριστικό για τα γούστα μου Πούκετ. Αλλα ο δρόμος είναι μακρύς και μέχρι να φθάσει ο Αυγουστος είχαμε αλλάξει 45 γνώμες, όλα παίχτηκαν Κο σαμούι, Πατάγυα, Κο σαμετ κλπ
Η Μπανγκόκ είχε απορριφθεί με συνοπτικές διαδικασίες γιατί είχα πάει μια φορά μόνη μου η τρελή και στον δρόμο ένας τύπος μου είχε βγάλει μαχαίρι (ακόμα τρέχω), είχα μείνει ξέμπαρκη σε ένα ταξί νυχτιάτικα στην μέση κεντρικής διασταύρωσης πηγαίνοντας η ανήθικη σε Drag queen show (με τιμώρησε ο Θεός), μου είχε πιαστεί το φόρεμα στο ασανσέρ του ξενοδοχείου και όλη η ρεσεψιόν μαζί με τους παρευρισκόμενους είχε δει το βρακί μου (το μεγάλο θέαμα), ξέμεινα από λεφτά (ας είναι καλά οι πιστωτικές), μου την είχε πέσει και μια γυναίκα κάνωντάς μου ανηθικες προτάσεις (όπα σουξέ!) και γενικώς δεν είχα και τις καλύτερες αναμνήσεις.
Μέχρι να έρθει ο αφορισμένος Αυγουστος είχαμε καταλήξει στην εκτρωματική Πατάγια. Εδω ας με συγχωρέσουν οι άρρενες του φόρουμ για το εκτρωματική, γιατί είμαι σίγουρη ότι το 99% δεν συμφωνεί με τον χαρακτηρισμό, αλλά για εμένα είναι. Θα τα πούμε πιο κάτω.Μεγάλη τρέλα εγώ με μπάνια, παραλίες κλπ δεν έχω. Το σπίτι μου είναι 2 λεπτά με τα
πόδια από την παραλία και καταλήγω να κάνω 5-6 μπάνια όλο το καλοκαίρι. Αρα η Πατάγια θέλω να πω δεν μου πολυάρεσε από την αρχή, ήθελα να δω και κάτι κουλτουρέ βρε αδελφε, ζούγκλες, κουνούπια, βροχές τουλούμι, ναούς, (μάλλον τα θέλει και εμένα ο απαυτός μου)
και έτσι ευτυχώς (?) καταλήξαμε να περάσουμε και μια εβδομάδα στο Τσιάνγκ Μαι. Οι φίλοι μας θα πήγαιναν Πατάγια και θα τους συναντούσαμε μετά (νομίζαμε).
Εισιτήρια , ξενοδοχεία , αυτοκίνητα κλείστηκαν , διαβατήρια εκδόθηκαν, μπαγάζια ετοιμάστηκαν, διαθήκες φτιάχτηκαν, ασπασμοί δώθηκαν, πατερημά ψάλθηκαν, πόρτες κλειδώθηκαν, το παιδί στάλθηκε αρον αρον στις γιαγιάδες με επισήμανση Προσοχή Ευθραστον και την ανάλογη δωροδοκία , έγινε και μια απόψυξη στο ψυγείο για παν ενδεχόμενο μην μετατραπεί το σπιτάκι μας σε Βενετία, εντολές δόθηκαν εκατέρωθεν για να μην βρεθούμε άστεγοι όταν γυρίζαμε, τακτοποιήθηκε και το θέμα ποτίσματος του κήπου και άλλων συναφών (λουλούδια γκαζόν σκύλος) και είμασταν έτοιμοι για το μεγάλο βήμα. Το στοίχημα ήταν ένα ή Αυτή
(Ταυλάνδη) ή Εμείς, ποντάρετε ... είναι πανεύκολο, σαν να κλέβεις εκκλησία και σαν βοήθεια σας δίνω και ένα στοιχείο, Ταυλάνδη δεν πήγα ποτέ μα ποτέ ξανά.............αυτό ήταν το τελευταίο μου ταξίδι στην χώρα του χαμόγελου...............
ΥΓ1 Αυτήν την φορά την μήνυση από τον Υπουργό Τουρισμού της Ταυλάνδης για δυσφήμηση και αγωγή για διαφυγόντα κέρδη, μάλλον δεν τα γλιτώνω...
ΥΓ2 Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις στην παρακάτω ιστορία, δεν είναι συμπτωματική
Αλλα η χώρα -ευτυχώς- δεν έχει να προσφέρει μόνο ακρογιαλιές, παραλίες και κοκοφοίνικες. Εχει και τον Βορρά της που είναι αξιολογότατος
και μοναδικός. Και επειδή για τον Νότο της έχουν γραφτεί πολλά αλλά για το Βορρά σχεδόν τίποτα, ήρθα να καλύψω το κενό. Μην φοβάστε, θα σχολιάσω και το νότο της, μερικά πράγματα είναι απαραίτητα. Επίσης πρέπει να επισημάνω προς αποφυγή παρεξηγήσεων ότι ο τίτλος της ιστορίας δεν υπονοεί φυσικά το ότι η Ταυλάνδη είναι μια άσχημη χώρα. Το
αντίθετο. Ειναι πανέμορφη και γοητευτική. Απλά πίσω του κρύβονται οι εμπειρίες και τα βιώματά μας. Οταν διαβάσετε όλη την ιστορία πιστέψτε με και εσείς τον ίδιο τίτλο θα δίνατε.Λοπόν να αρχίσω? Αρχίζω
Στην Ταυλάνδη είχαμε ξαναπάει κάποιες φορές, αλλά όπως ανέφερα πιο πάνω άμα πας θα ξαναπάς έτσι και έγινε. Λεω λοιπόν του Γκιούλιβερ μια ωραία πρωία Που θα πάμε τον Αύγουστο? και η απόφαση πάρθηκε με δημοκρατικές διαδικασίες, (ότι πω εγώ). Ταυλάνδη ζούμε για να σε προσκυνούμε λοιπόν. Κανονίζουμε με ένα ζευγάρι φιλικό μας από την
Αθήνα και αποφασίζουμε να πάμε ξανά στο αρκετά συμπαθητικό, αν και υπερεκτιμημένο και υπερβολικά τουριστικό για τα γούστα μου Πούκετ. Αλλα ο δρόμος είναι μακρύς και μέχρι να φθάσει ο Αυγουστος είχαμε αλλάξει 45 γνώμες, όλα παίχτηκαν Κο σαμούι, Πατάγυα, Κο σαμετ κλπ
Η Μπανγκόκ είχε απορριφθεί με συνοπτικές διαδικασίες γιατί είχα πάει μια φορά μόνη μου η τρελή και στον δρόμο ένας τύπος μου είχε βγάλει μαχαίρι (ακόμα τρέχω), είχα μείνει ξέμπαρκη σε ένα ταξί νυχτιάτικα στην μέση κεντρικής διασταύρωσης πηγαίνοντας η ανήθικη σε Drag queen show (με τιμώρησε ο Θεός), μου είχε πιαστεί το φόρεμα στο ασανσέρ του ξενοδοχείου και όλη η ρεσεψιόν μαζί με τους παρευρισκόμενους είχε δει το βρακί μου (το μεγάλο θέαμα), ξέμεινα από λεφτά (ας είναι καλά οι πιστωτικές), μου την είχε πέσει και μια γυναίκα κάνωντάς μου ανηθικες προτάσεις (όπα σουξέ!) και γενικώς δεν είχα και τις καλύτερες αναμνήσεις.
Μέχρι να έρθει ο αφορισμένος Αυγουστος είχαμε καταλήξει στην εκτρωματική Πατάγια. Εδω ας με συγχωρέσουν οι άρρενες του φόρουμ για το εκτρωματική, γιατί είμαι σίγουρη ότι το 99% δεν συμφωνεί με τον χαρακτηρισμό, αλλά για εμένα είναι. Θα τα πούμε πιο κάτω.Μεγάλη τρέλα εγώ με μπάνια, παραλίες κλπ δεν έχω. Το σπίτι μου είναι 2 λεπτά με τα
πόδια από την παραλία και καταλήγω να κάνω 5-6 μπάνια όλο το καλοκαίρι. Αρα η Πατάγια θέλω να πω δεν μου πολυάρεσε από την αρχή, ήθελα να δω και κάτι κουλτουρέ βρε αδελφε, ζούγκλες, κουνούπια, βροχές τουλούμι, ναούς, (μάλλον τα θέλει και εμένα ο απαυτός μου)
και έτσι ευτυχώς (?) καταλήξαμε να περάσουμε και μια εβδομάδα στο Τσιάνγκ Μαι. Οι φίλοι μας θα πήγαιναν Πατάγια και θα τους συναντούσαμε μετά (νομίζαμε).
Εισιτήρια , ξενοδοχεία , αυτοκίνητα κλείστηκαν , διαβατήρια εκδόθηκαν, μπαγάζια ετοιμάστηκαν, διαθήκες φτιάχτηκαν, ασπασμοί δώθηκαν, πατερημά ψάλθηκαν, πόρτες κλειδώθηκαν, το παιδί στάλθηκε αρον αρον στις γιαγιάδες με επισήμανση Προσοχή Ευθραστον και την ανάλογη δωροδοκία , έγινε και μια απόψυξη στο ψυγείο για παν ενδεχόμενο μην μετατραπεί το σπιτάκι μας σε Βενετία, εντολές δόθηκαν εκατέρωθεν για να μην βρεθούμε άστεγοι όταν γυρίζαμε, τακτοποιήθηκε και το θέμα ποτίσματος του κήπου και άλλων συναφών (λουλούδια γκαζόν σκύλος) και είμασταν έτοιμοι για το μεγάλο βήμα. Το στοίχημα ήταν ένα ή Αυτή
(Ταυλάνδη) ή Εμείς, ποντάρετε ... είναι πανεύκολο, σαν να κλέβεις εκκλησία και σαν βοήθεια σας δίνω και ένα στοιχείο, Ταυλάνδη δεν πήγα ποτέ μα ποτέ ξανά.............αυτό ήταν το τελευταίο μου ταξίδι στην χώρα του χαμόγελου...............
ΥΓ1 Αυτήν την φορά την μήνυση από τον Υπουργό Τουρισμού της Ταυλάνδης για δυσφήμηση και αγωγή για διαφυγόντα κέρδη, μάλλον δεν τα γλιτώνω...
ΥΓ2 Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις στην παρακάτω ιστορία, δεν είναι συμπτωματική
Attachments
-
20,1 KB Προβολές: 492