Γαλλία Γερμανία Ελβετία 10 μέρες-Μέλανας Δρυμός,Αλσατία,Βάδη & Europa Park

[Eftichia]

St Hippolyte





Molsheim

 

[Eftichia]

Αναρωτιεμαι βρε παιδια που ειναι ομορφοτερα να κανει καποιος το πρωτο του ταξιδι.
Αλσατια ή Βαυαρια -Ρομαντικη Οδο?

Δυστυχώς Κλεοπάτρα μου, εγώ δεν μπορώ να σε βοηθήσω,ας μας απαντήσει κάποιος πιο ειδικός

 

[dimosf]

Αναρωτιεμαι βρε παιδια που ειναι ομορφοτερα να κανει καποιος το πρωτο του ταξιδι.
Αλσατια ή Βαυαρια -Ρομαντικη Οδο?

Χωρίς να είμαι "ειδικός", απλά έχοντας πάει σε κάποια μέρη και από τις δύο περιοχές, θάλεγα ότι δεν υπέρχουν τόσο σημαντικές διαφορές όσον αφορά το "ύφος". Άλλωστε η Αλσατία είναι μάλλον "Γερμανία" με ολίγον από Γαλλία. Και δεν είναι μόνο η Βαυαρία από την άλλη μεριά. Αλλά και ο Μέλανας Δρυμός και άλλες περιοχές. Π.χ. βρήκα χωριά και μικρές πόλεις που μοιάζουν πολύ με αυτά της Αλσατίας στο λεγόμενο Odenwald νότια και ανατολικά της Φρανκφούρτης, όπως τα Lorch, Lindenfels και κυριώς τα Zwingenberg και Michelstadt. Το σίγουρο είναι πως από όπου και να ξεκινήσει θα είναι αξέχαστο από άποψη εικόνων!

 

[Eftichia]

Το ίδιο βράδυ ,το τελευταίο μας στο ρομαντικό Obernai απολαύσαμε εξαιρετικά πιάτα στο La stub restaurant , ψωνίσαμε μερικά αναμνηστικά και διαφορα μπισκότα και μακαρόν απο την μπισκοτερί που βρισκόταν δίπλα στο ξενοδοχείο.

Tarte flambe


Σουφλέ κιρς


Alsace potteries




Το επόμενο πρωι αναχωρήσαμε απο το χειμωνιάτικο Obernai, η πτώση της θερμοκρασίας ήταν αισθητή και ο κόσμος φορούσε παλτά!
Φορώντας ότι πιο ζεστό είχαμε κινήσαμε για Χαιδελβέργη .....επι 2 ώρες ,σε όλη την διαδορμή άνοιξαν οι ουρανοί ,η καταρρακτώδης βροχή μας ακολουθούσε παντού .....
Προσπεράσαμε και εμείς την Χαιδελβέργη και προχωρήσαμε για μια μικρή μεσαιωνική πολιτεία,το διαμάντι του ποταμού Neckar!


Το Hirschhorn είναι μια από αυτές τις γοητευτικές πόλεις της Γερμανίας, πάνω σε ένα ποτάμι, με ξυλότοιχα σπίτια, πλακόστρωτα σοκάκια, μια παλιά εκκλησία και ένα κάστρο που δεσπόζει πάνω από αυτήν.
Η πόλη έχει μόνο ένα πρόβλημα. Λίγα χιλιόμετρα προς τα κάτω, υπάρχει και μια άλλη πόλη με τα ίδια περίπου χαρακτηριστικά, η οποία απλώς τυγχανει να είναι ένα από τα πιο δημοφιλή μέρη στη Γερμανία: η Χαιδελβέργη.
Πολλοί , δεν κάνουν το ταξίδι μέχρι το Hirschhorn. Αλλά θα έπρεπε. Αν θέλετε να ξεφύγετε από τα πλήθη της Χαϊδελβέργης να προσθέσετε άλλο ενα κάστρο την διαδρομή σας, ή να περάσετε μια ρομαντική και όμορφη μέρα (ίσως και νύχτα) το Hirschhorn είναι το κατάλληλο μέρος.


Το πιο ενδιαφέρον αξιοθεατο είναι χωρίς αμφιβολία η εκκλησία Friedhofskirche η αρχαιότερη εκκλησία στην κοιλάδα του Neckar.
Παρά το γεγονός ότι πολλά τμήματα προστέθηκαν μέσα στο χρόνο, μπορείς ακόμα να νιώσεις την γοτθική επιρροή στην αρχιτεκτονική της εκκλησίας αυτής.
Η θέα της πόλης αποτην δυτική πλευρά του Νέκαρ είναι μαγευτική όπως και η βόλτα στο ποτάμι.

 

[Eftichia]

 

[Eftichia]

Η Χαιδελβέργη είναι ένας από τους πιο συναρπαστικούς προορισμούς της Γερμανίας ,κτισμένη στις όχθες του ποταμού Νέκαρ, θυμίζει παραμύθι με κάστρα, ιππότες και μάγισσες ,χάρη στη μεσαιωνική ατμόσφαιρα, τον ρομαντισμό και τα ιστορικά της αξιοθέατα.
View attachment aoi39.tinypic.com_2rg28ty.jpg



Είναι η μεσαιωνική γοητεία της, η εξαιρετική αρχιτεκτονική, τα παλάτια, τα μπαρόκ κτίρια, οι γέφυρες και το κάστρο της που ενθουσιάζουν. Η ζεστασιά των ανθρώπων της, το καθαρό περιβάλλον, το άφθονο πράσινο που ξαφνιάζουν ευχάριστα. Είναι μια πόλη που ζει ανάμεσα στο χθες και το σήμερα, με σοφιστικέ χαρακτήρα και ρομαντική ατμόσφαιρα, που μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από ένα μεσαιωνικό παραμύθι με ιππότες, βασιλόπουλα και κάστρα.


Η πόλη ξεδιπλώνεται γύρω από τον ποταμό Νέκαρ, με πρωταγωνιστικά στοιχεία τον τεράστιο πεζόδρομο,την παλιά γέφυρα, τα ιστορικά αξιοθέατα και τις πολύχρωμες κατοικίες. Το περπάτημα στα πλακόστρωτα σοκάκια είναι ο καλύτερος τρόπος για να νιώσουμε την ειδυλλιακή αυτή ατμόσφαιρα, που ενέπνευσε και τον γνωστό Μαρκ Τουέιν. Ο διάσημος συγγραφέας πέρασε ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του στη Χαϊδελβέργη και εικάζεται ότι εδώ κατάφερε να ολοκληρώσει το έργο του «Περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν».

Το ξενοδοχείο μας Zum Pfalzgrafen αρχικά δεν μας άρεσε (σε σχεση τουλάχιστον με αυτό που αφήσαμε) αλλά αργότερα εκτιμήσαμε την υπέροχη θέση του στο κέντρο της παλιάς πόλης.
Η βροχή μπορεί να σταμάτησε αλλά το κρύο ήταν αρκετό. Αυτό δεν φάνηκε να πτοεί τα πλήθη στην Haupstrasse ,την κεντρική πλακόστρωτη οδό της παλιάς πόλης, που έχει μήκος 1.600 μ., γι’ αυτό και ονομάζεται «Βασιλικό μίλι». Είναι ο μεγαλύτερος πεζόδρομος της Γερμανίας - και ένας από τους μεγαλύτερους της Ευρώπης και διάταραξαν την ησυχία που είχαμε συνηθίσει τις προηγούμενες μέρες.



Γεμάτος με εμπορικά καταστήματα, όμορφα εστιατόρια και ατμοσφαιρικά καφέ, είναι ο αγαπημένος δρόμος των κατοίκων. Εξαιρετικά μαγαζιά (κυρίως εστιατόρια, κλαμπ και καφέ) συναντά όμως κανείς και στα κάθετα σοκάκια της Χάουπτστρασε η οποία τελειώνει στην πλατεία Bismarckplatz.
Ενωθήκαμε και εμείς με τα πλήθη και ξεχυθήκαμε στην παλιά πόλη (Altstadt)και στις πλατείες που έσφυζαν απο ζωή .




Η πλατεία της Αγοράς (Markplatz), με την κρήνη του Ηρακλή και το Δημαρχείο, θεωρείται η καρδιά της Altstadt. Κυριαρχούν πολλές εκκλησίες , όπως η γοτθική μητρόπολη του Αγίου Πνεύματος (Heiliggeistkirche) που χτίστηκε από το 1398-1441. Ανεβήκαμε τη στενή σκάλα με τα 204 σκαλοπάτια που οδηγεί στην μπαρόκ στέγη του ναού και απολαύσαμε ένα αποκαλυπτικό πανόραμα της πόλης και της γύρω περιοχής. Στην παλιά πόλη υπάρχουν κι άλλες μεσαιωνικές και νεότερης περιόδου εκκλησίες, όπως αυτή των Ιησουιτών (16ου αιώνα) και του Αγίου Πέτρου (15ου αιώνα).
Στην αρχή του πεζόδρομου θαυμάσαμε το ξενοδοχείο «Zum Ritter», που χρονολογείται από το 1592 και είναι το μόνο κτίσμα της παλιάς πόλης που δεν καταστράφηκε.

Μαζί με τους δύο Έλληνες πρώην φοιτητές του Πανεπιστημίου της Χαιδελβέργης -που γνωρίσαμε στο ξενοδοχείο και προσφέρθηκαν να μας ξεναγήσουν - βρεθήκαμε στην πλατεία του Πανεπιστημίου που είναι ένα εξίσου ιστορικό σημείο της παλιάς πόλης.Κτισμένο γύρω στα 1712, το Ιστορικό Πανεπιστήμιο της πόλης είναι πλέον μουσείο και μαζί με την εντυπωσιακή Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη, αποτελεί ένα από τα πλέον αντιπροσωπευτικά αξιοθέατα της πλατείας.

Μας άρεσε πολύ η επίσκεψη στην πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη με τα σπάνια βιβλία και η βόλτα στους ανοιχτούς και κλειστούς χώρους του Πανεπιστημιακού Βοτανικού Κήπου.

 

[KLEOPATRA]

Σε τι πολεις και χωρια ζουνε βρε παιδι μου οι ανθρωποι!!!!!!!

 

[Eftichia]

Σε τι πολεις και χωρια ζουνε βρε παιδι μου οι ανθρωποι!!!!!!!

Πόσες φορές το είπα και εγώ ,Κλεοπάτρα.
Με πιάνει θλίψη κάθε φορά που κάνω τη σύγκριση .......

Και κάτι ακόμα, με έκπληξη διαπίστωσα όπου κι αν πήγαμε πόσα πολλά μέρη ,πάρκα ,θεματικά ,αναψυχής και δραστηριοτήτων,ενυδρεία,ζωολογικοί κήποι, μουσεία........ υπάρχουν για όλη την οικογένεια και τα παιδιά!
Παντού διαπιστώσαμε τον σεβασμό απέναντι στα παιδιά!

 

[Eftichia]

Η επόμενη μέρα ήταν καλοκαιρινή (βέβαια ,μια ομπρέλα είναι πάντα απαραίτητη) και ξεκινήσαμε για το περίφημο κάστρο της Χαιδελβέργης.



Το κάστρο-παλάτι Schloss, χτισμένο στις πλαγιές του Konigstuhl, του ψηλότερου βουνού της περιοχής , υψώνεται προστατευτικά πάνω από την πόλη.
Είναι ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Χαϊδελβέργης και από τα πιο καλοδιατηρημένα κάστρα της Γερμανίας. Είναι γοτθικού-αναγεννησιακού ρυθμού, κτίστηκε τον 13ο αιώνα και κλείνει μέσα στα στιβαρά τείχη του τη μακρόχρονη ιστορία της πόλης.

Για να φτάσουμε στην είσοδο του κάστρου όπου διέμεναν οι βασιλικές οικογένειες του Μεσαίωνα, έχουμε τρεις επιλογές: το τελεφερίκ που αναχωρεί από τον σταθμό Kornmark,(το οποίο και επιλέξαμε ως το ιδανικότερο) το αυτοκίνητό μας ή απλά το περπάτημα.



Περικυκλωμένο από πανέμορφους, περιποιημένους κήπους, το κάστρο Schloss -που είναι κατασκευασμένο από κόκκινη άμμο και πέτρα- προσφέρει τη μαγευτικότερη θέα στη Χαϊδελβέργη, τα βουνά, τις πεδιάδες και τον Νέκαρ.

Μερικά από τα κτίσματα του κάστρου είναι γκρεμισμένα, και γι’ αυτό φταίει ο γαλλικός στρατός, που το κατέλαβε και τα κατέστρεψε, το 1693. Στο προαύλιο του κάστρου γινόταν πρόβα μιας συναυλίας,όποτε είχαμε και ευχάριστη μουσική υπόκρουση.



Ενα από τα αξιοθέατά του -εκτός από το εντυπωσιακό καμπαναριό του 15ου αιώνα- είναι το Γερμανικό Μουσείο Φαρμακευτικής, αφιερωμένο στον Ρόμπερτ Μπούνσεν, τον διακεκριμένο φυσικό επιστήμονα που εφηύρε την ομώνυμη λυχνία φωταερίου και την αντλία κενού.



Ενα εξίσου ενδιαφέρον σημείο του κάστρου είναι το κελάρι του, στο οποίο υπάρχει το μεγαλύτερο βαρέλι κρασιού στο κόσμο, κατασκευασμένο το 1751 και χωρητικότητας 220.0 17 λίτρων. Εχει φτιαχτεί από 130 δρυς και στο πάνω μέρος του βαρελιού υπάρχει μια... πίστα χορού, που μπορεί άνετα να φιλοξενήσει έως 35 ζευγάρια.




Μετά την επίσκεψη στο κάστρο, επιβιβαστήκαμε ξανά στο τελεφερίκ και συνεχίσαμε για την κορυφή του δασοσκέπαστου Konigstuhl ( «Ο θρόνος του Βασιλιά»). Το τελεφερίκ που σκαρφαλώνει με αργούς ρυθμούς στη βουνοπλαγιά είναι μια όμορφη εμπειρία(ειδικά για τα παιδιά), ενώ η πανοραμική θέα της περιοχής κόβει κυριολεκτικά την ανάσα.
Εχει κατασκευαστεί το 1907 και είναι το παλιότερο της Γερμανίας. Το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής γίνεται με τα ξύλινα ιστορικά βαγόνια του παλιού συρμού.





Από τον χώρο των εγκαταστάσεων του τελεφερίκ ξεκινούν όμορφες πεζοπορικές διαδρομές που οδηγούν μέσα στον καταπράσινο παράδεισο του Kοnigstuhl.
Εκεί βρίσκεται και το παιδικό πάρκο Marchen-paradies (Fairy-Tale Park) http://www.maerchenparadies.de/με πολλά παιχνίδια , δραστηριότητες και απολαυστικές αναπαραστάσεις γνωστών παραμυθιών(κυριώς για παιδιά προσχολικής ηλικίας).Τα παιδιά μου διασκέδασαν πολύ (και ας είναι και μεγαλύτερα).

 

[Eftichia]

Την ίδια μέρα ,η επόμενη στάση μας ήταν για φαγητό και μπύρα φυσικά (ξαναήρθε το χαμόγελο στα χείλη των αγοριών-σνίτσελ ,λουκάνικα,πατάτες κλπ),στην παλιά πόλη που και σήμερα είναι γεμάτη απο κόσμο.
Με λεωφορείο απο την παλιά πόλη ξεκινήσαμε για τον ζωολογικό κήπο της Χαιδελβέργης.(περίπου 10 λεπτά η διαδρομή).
Αν και δεν είμαι ο τύπος των ζωολογικών κήπων .......το περιβάλλον είναι όμορφο,όχι πολύ μεγάλος για να βαρεθείς ,με πολλά ζώα και πτηνά ,ιδανικός αν συνοδεύεται παιδιά για τα οποία ήταν μια όμορφη , διασκεδαστική εμπειρία και το απόλαυσαν πολύ! Υπάρχει και μια μεγάλη παιδική χαρά ,εστιατόριο και φυσικά το απαραίτητο κατάστημα δώρων οπου και καταθέσαμε τον οβολό μας ....



Επιστροφή στην παλιά πόλη και με το πλεονέκτημα της μεγάλης μέρας αλλά και δυό παιδιών που δεν κουράζοναι ποτέ, συνεχίσαμε στην βόλτα μας διασχίζοντας την Alte Brucke και το μονοπάτι Philosophenweg.
Ενα μονοπάτι 2 χλμ. ξεκινά από τη συνοικία Neuenheim της παλιάς πόλης, διασχίζει την Alte Brucke και καταλήγει στην απέναντι όχθη, στις πλαγιές του καταπράσινου μικρού βουνού Heiligenberg, απʼ όπου η θέα στην πόλη και τον ποταμό είναι συναρπαστική.

Είναι ο περίφημος «Περίπατος των Φιλοσόφων» (Philosophenweg), ένα υπέροχο μονοπάτι το οποίο λέγεται πως έχουν περπατήσει, έστω και για μία φορά, όλοι οι φιλόσοφοι και οι καθηγητές του πανεπιστημίου. Το βουκολικό τοπίο , σύμφωνα με τους ντόπιους θυμίζει Τοσκάνη.
Στη διαδρομή απολαύσαμε τα διάσημα σοκολατάκια Heidelberg's Studentenkuesse .Εμπνευσμένα απο τον Fridolin Knοsel το 1863 ήταν ο διακριτικός τρόπος των φοιτητών για να στείλουν ένα γλυκό μήνυμα στις νεαρές κοπέλες με τη μορφή του studentkiss.Πολλά έχουν αλλάξει από την εποχή του Fridolin Knοsel. Ωστόσο, οι απόγονοί του συνεχίζουν την οικογενειακή παράδοση , όπου κάνουν ακόμα χειροποίητα ,φιλιά φοιτητών σύμφωνα με την αρχική συνταγή από το 1863.

 

[Eftichia]

Heidelberg zoo

 

[Eftichia]

Περίπατος των Φιλοσόφων