Μιλανο 1997 φοιτητής ,παω στο κεντρικό σταθμό τρένο για να πάρω το τρένο για Μπολονια και κλασικά σαν όλους τους έλληνες φοιτητές του εξωτερικού ,η Μαμα μου είχε δώσει ένα σακουαγιαζ πλάτης με φαγητά και κατεψυγμένες μπριζολες.στο τρένο μέσα την είχα βάλει πάνω σε ένα ράφι και αρχισε να σταζει το αίμα απο την μπριζολα,περιττό να σας πω τι πέρασα μέχρι να το εξηγήσω στους Ιταλούς που τι έβλεπαν!!
και βέβαια τα χρήματα από την κράτηση τα χάσαμε
με το "nerede" (πού είναι. Του δειχνα του μαύρου του πωλητή το μαγνητάκι, του λεγα nerede, μου δειχνε τον αρχαιολογικό χώρο, με ρωτάγαν τα κορίτσια πόσο κάνει, δεν καταλαβαίνει τους έλεγα....φτου και από την αρχή...πρέπει να τον ρώτησα τουλάχιστον 7-8 φορές "πού είναι;;;" αντί για "πόσο κάνει;;;", με αποτέλεσμα ο ίδιος τσαντίστηκε νομίζοντας ότι τον κοροιδεύω, εγώ τσαντίστηκα νομίζοντας ότι με κοροιδεύει....μαγνητάκια δεν πήρε κανείς....και μόλις βγήκαμε από το μαγαζάκι συνειδητοποίησα τι συνεννόηση είχα κανει... Φυσικά η εξήγησή μου στην παρέα ήταν "Έλα μωρέ Αιγύπτιος ήταν...πού να καταλάβει..."
Πω-πω!!...Χοντρό αυτό...Φιλοξενούμασταν σε κάτι φίλους στο mestre που είναι δίπλα από την Βενετία και είχαμε στο πρόγραμμα να φύγουμε το βράδυ με το τραίνο για να πάμε στο Μιλάνο,να διανυκτερεύσουμε εκεί και το πρωί να πάρουμε το αεροπλάνο για να φύγουμε.
Μια κοπέλα από την παρέα όμως μετά από συζήτηση που είχε με το ζευγάρι που μας φιλοξενούσε μας πρότεινε να κάτσουμε εκεί το βράδυ και να φύγουμε με το τραίνο το πρωί για Μιλάνο και να πάρουμε το αεροπλάνο αμέσως μετά και να φύγουμε.Μα έχουμε κλείσει ξενοδοχείο στο Μιλάνο τους λέω και δεν μπορώ να το ακυρώσω προτελευταία ημέρα γιατί θα μας χρεώσουν κανονικά.Δεν πειράζει μου λένε η φίλη μου και ο φίλος μου ακύρωσε το εσύ και ότι γίνει έγινε.Αν τα πάρουμε τα λεφτά καλώς αν όχι δεν πειράζει. Το ακυρώνω λοιπόν αλλά μετά από συζητήσεις που κάναμε διαπιστώσαμε ότι αν φεύγαμε το πρωί υπήρχε πιθανότητα να χάσουμε το αεροπλάνο σε περίπτωση που είχε κίνηση στον δρόμο από τον σταθμό του Μιλάνου μέχρι το αεροδρόμιο.Ε οκ λέμε να πάρουμε τηλέφωνο στο ξενοδοχείο και να τους πούμε ότι τελικά δεν θέλουμε να το ακυρώσουμε.Τους παίρνουμε τηλέφωνο και μας λένε ότι δεν γίνεται γιατί έχουν δώσει ήδη το δωμάτιο σε άλλους.
Τελικά επειδή δεν είχαμε και πολλά φράγκα καταλήξαμε να την βγάλουμε όλη την νύχτα στο σταθμό του Μιλάνου και μετά στο αεροδρόμιο
Κάντο διαγραφή, για να μην στεναχωριέσαι... 
χαχα σιγά βρε.Τώρα που το σκέφτομαι γελάω αλλά εκείνη την βραδιά που την βγάλαμε έξω και σκεφτόμουν την γκάφα που έκανα με την ακύρωση καθώς και τις επόμενες ημέρες ήμουν μέσα στα νεύρα.Πω-πω!!...Χοντρό αυτό...
