απροοπτα και περιεργα

[Mhtsaina82]

Θα παρεις το δρομο που ειναι στη γωνια το χωραφι του Παπαδακη, θα συνεχισεις μεχρι την στανη του Νικολιδακη. Θ το παρεις ολο ευθεια και το δεξι σου χερι θαχεις τα χωραφια του Μαντιδακη και οτα φτασεις στο σπιτι της Μητσαινας θα στριψεις δεξια και εισαι στο δρομο που ζητας!


το σπιτι αυτο δεν ειναι δικο μου αλλα σε ευχαριστω γιατι το μητσαινα το εχεις γραψει ορθογραφημενα δεν μπορεις να φανταστεις πως το εχω δει γραμμενο...

 

[danev]

Η κοπέλα αντί για για 20 χιλιάδες σε φράγκα μας έδωσε 200 χιλιάδες που ήταν το ανώτερο όριο. Δεν ξέρω άν το παραπάνω μηδενικό ήταν δικό της λάθος ή έβλεπε λάθος την ισοτιμία στο κομπιούτερ και μάλιστα ακόμα έχω τύψεις για το λάθος που άφησα να συμβεί, αλλά πόσο συχνά σου τυχαίνει ένα ταμειακό λάθος υπέρ σου και μάλιστα τη στιγμή που είσαι ταπί και ψύχραιμος και σε μια ξένη χώρα.

A! Εσείς ήσαστε? επιτέλους .....

 

[rethimno01]

Αύγουστος 2008
Ξεκινάμε με ιστιοφόρο από το Καλαμάκι (Αθήνα). Στο σκάφος έχει αλλαχτεί ο εργάτης για την αλυσίδα της άγκυρας. Ο καινούργιος δεν λειτουργεί σωστά. Σε όλο το ταξίδι έπρεπε κάποιος να μαζεύει με τα χέρια την καδένα και να τη ρίχνει στον ειδικό χώρο. Κάποια στιγμή, μου έρχεται πολύ γρήγορα και φωνάζω στον συνταξιδιώτη να σταματήσει. Τελικά είχε χαλάσει το ρελέ. Αποτέλεσμα; Αντί να γίνεται η δουλειά με το ενσύρματο τηλεχειριστήριο γινόταν ανοιγοκλείνοντας το διακόπτη του πίνακα (συνεννόηση μέσω ασυρμάτου).

Στο ένα λουτρό (των γυναικών) η αποχέτευση (νερά ντους) είχε φράξει και ο κάπτεν έλυσε (όσο μπορούσε) την αποχέτευση.

Έχουμε δέσει στη Σκόπελο, έχουμε κάνει ψώνια (τσιγάρα και λοιπές προμήθειες) και το βράδυ (πλέον) πάμε σε ψαροταβέρνα. Φάγαμε τα θαλασσινά μας και στο τέλος πήραμε γλυκό. Επιστρέφουμε στο σκάφος όπου διαπιστώνω ότι με έχει πιάσει κόψιμο (με το συμπάθειο). Παραμένω στο σκάφος με τον κάπτεν ενώ τα δύο ζευγάρια βγαίνουν για ποτό. Κάποια στιγμή αισθάνομαι καλύτερα οπότε βγαίνουμε με τον κάπτεν (αποφασισμένος να μην ξεμακρύνω πολύ από το σκάφος). Συναντιόμαστε με τα 2 ζευγάρια και πάμε σε καφετέρια. Εγώ αρκέστηκα σε μία κόκα κόλα. Οι υπόλοιποι πήραν και γλυκό. Σε λίγο, άλλος ένας εμφάνισε τα ίδια συμπτώματα με εμένα. Αναλύσαμε το τι φάγαμε και βγάλαμε πόρισμα.
γαύρος+προφιτερόλ=κόψιμο

Πρώτο μεσημέρι και το μαγειρείο ετοιμάζει το γεύμα. Βασικό πιάτο: σπετζοφάϊ. Κάτι δεν πήγε καλά και ήταν πολύ πιο καυτερό από ότι θα έπρεπε. Αποφασίζεται να μην καταναλωθεί και ετοιμάστηκε άλλο φαγητό. Κάποια στιγμή ο κάπτεν πήρε το μπολ με το σπετζοφάϊ, περπάτησε ως την άκρη του σκάφους και άφησε το σώμα του να πέσει μετο πλαϊ στο νερό. Μόλις ανέβηκε στοσκάφος ανέφερε ότι αισθάνθηκε ένα κάψιμο στα μάτια. Το μέρος θα μείνει στην ιστορία ως Spejofaee Bay.

 

[romantic woman]

Σας έχει τύχει να είστε μέσα στο αεροπλάνο λίγο πρίν την απογείωση και να σας λένε μας συγχωρείτε αλλά κάποιος πρέπει να κατέβει γιατι λόγω υπέρβαρου το αεροπλάνο δεν σηκώνεται;
Μουτυχε κι αυτό!Καλοκαίρι ,Ιουλιος 2003 ,πτήση με Ολυμπιακή απο Θεσνίκη προς Λήμνο,μικρό αεροπλάνο γύρω στις 40 θέσεις....πρωινή πτήση 7 πμ.Ενώ λοιπόν είμασταν ετοιμοι,δεμένοι....κάτι δεν πήγαινε καλά ,αεροσυνοδοί πηγαιναν πέρα δωθε και μας το ....σκάνε.Μας ανακοινωνει ο κυβερνήτης ότι εχουμε υπέρβαρο και το αεροπλανο αδυνατει να πετάξει οπότε η καποιος καποιοι πρέπει να κατέβουν.....πραγμα δύσκολο,η κάποιες βαλίτσες στην τύχη να βγουν εξω.....για να ξελαφρωσει!!αχχχχχ και ενω ειχα μια μικρή ελπίδα,είδα απο το παράθυρο τη βαλίτσα μου στο καρότσι....Την στείλαν Αθήνα κι απο κεί με μεγαλύτερο αεροπλανο μου την φέραν ,μετα απο εκατο τηλεφωνα στο αεροδρόμιο,στο ξενοδοχείο στις 1 τη νύχτα!!
Κι αλλο ωραίο πάλι στη Λήμνο(παρα τα στραβά που μου συνεβησαν το αγάπησα πολύ αυτο το νησάκι και ξαναξαναπήγα),κολυμπάω αμεριμνη στον Αι γιάννη,γυρω στα 10 χλμ απο το λιμανι απο τη χωρα,παραλία......κάτσε καλα ,απο τις καλύτερες,επικρατουσε νηνεμία,αερας καθόλου,ησυχα τα νερά,και ξαφνικά.....θεόρατα κύματα,πέραν του αστείου,κινδύνεψα πραγματικά,.......κολυμπουσα τρέχοντας που λενε......να προλάβω να βγω στην ακτή,παρα τρίχα δε με καπάκωσαν.......στην ακτή σαρωσαν τα παντα,ψαθες,τσάντες κλπ......Ιδέα δεν είχα τι μπορει να είχε συμβεί,εμαθα απο τον κόσμο που ηταν στην παραλία ότι αυτο συνέβαινε καθε φορά που το πλοίο Κεντέρης,το γρήγορο,επιανε λιμάνι!!.....καμια προειδοποίηση απο πουθενά!

 

[joss]

Αν και ειναι ισταορια απο τα φοιτητικα χρονια και οχι ταξιδιωτικη αξιζει να την αναφερω. Ειναι λοιπον μαιος στο Λονδινο και βγαινουν οι πρωτες ηλιοφανειες μετα απο τοσους μηνες – πραγμα που σημαινει για τους μη γνωστες , οτι ολα τα παρκα γεμιζουν απο Βρετανιδες (και Βρετανους) που κανουν σαν τρελοι να προλαβουν να ξαπλωσουν στο γρασιδι για ηλιοθεραπεια. Εμεις σαν Ελληνες βεβαια βρισκαμε την ηλιοφανεια καλη αφορμη για βολτιστα στο παρκο και για το σχετικο «καμακι» στις ηλιοθεραπουσες με το μπικινι. Εκει λοιπον που καθομαστε σε καποιο παγκακι και συζηταμε, ερχεται καποιος τυπος και μας προσφερει καποιο χαρτι και θελει 15 πεννες. «Αμαν πια αυτοι οι τυποι, δεν σε αφηνουν σε ησυχια, οπου σε δουν, ειτε θα ζητανε ελεημοσυνη ειτα ολο και κατι θα πανε να σου πουλησουν» λες μεσα μου, και του λεω ευγενικα «No thanks mate…” και γυριζω στο κολλητο μου να συνεχισω τη συζητηση. Ο τυπος ομως επιμενει με το χαρτακι και τις 15 πεννες. Γυριζω τσαντισμενος και του λεω «leave us alone… we don’t want whatever you are selling”. Τοτε κοιταζοντας την κονκαρδα του που εγραφε «Hyde Park Staff» καταλαβαινω οτι αλλο τρεχει. Και μας λεει ο τυπος οτι ειναι απο το προσωπικο του παρκου και επειδη το να καθεσαι στο παγκακι στο παρκο χρεωνεται!!! μου εδινε το εισητηριο που κοστιζε 15 πεννες. Μειναμε ξεροι απο τα γελια κσι οι τρεις!

 

[nikosfp]

Αυγουστος του 92,Bari Italy.Πρωι κατα τις 10.00 εφτασα στο λιμανι με δικο μου αυτοκινητο και εκανα check in για Πατρα.To καραβι αναχωρουσε τις 16.00.Δεν ειχα τι να κανω τις υπολοιπες 6 ωρες και ειπα να παω για μια βουτια.Ρωταω καποιον ντοπιο που εχει εκει κοντα παραλια.Προθυμοτατος μου εδειξε τον δρομο και παω για το μπανακι μου!!!Αραζω το αυτοκινητο σε μερος να το βλεπω απο την θαλασσα,περιπου 10m απο το κυμα και απολαμβανα τον ηλιο και την θαλασσα.Ξαφνικα γυριζω και βλεπω ενα αλλο αυτοκινητο,citroen,να εχει καλυψει το δικο μου και ο τυπος να εχει το ενα ποδι του εξω και να διαβαζει εφημεριδα.Δεν εδωσα σημασια και εξακολουθησα εγω και η παρεα να κανουμε το μπανιο μας.Μετα απο ενα τεταρτο περιπου το citroen εφυγε και ολα καλα και ωραια.Βγαινουμε απο την θαλασσα σκουπιζομαστε καθομαστε στην παραλια και μετα απο ενα μισαωρο αποφασιζουμε να φυγουμε.Παμε στο αυτοκινητο και....Τα ποδια μας κοπηκαν στα δυο!!!Η απο εκει μερια του αυτοκινητου ηταν σπασμενο το τζαμι του οδηγου!!!Μη τα πολυλογω,μας ειχαν κλεψει μια φωτο και 290.000 δρχ!Ειδοποιησαμε την αστυνομια κι εγω εβριζα την Ιταλια τους και τα σπιτια τους.Οι μπατσοι επιασαν το Γ..... την Ιταλια σας και με εβαλαν στο περιπολικο και με πηγαν subito!Εβαλε τα κλαματα η γυναικα μου και ο διοικητης της αστυνομιας μετα απο παρακαλια και κλαματα μας αφησε να φυγουμε ισχυριζομενος οτι αυτοι που μας εκλεψαν δεν ηταν Ιταλοι αλλα Γιουγκοσλαυοι.Γι αυτο ποτε μην αφηνετε στην Ιταλια μονο του το αμαξι σας.Παντα καποιος να μενει πισω και να το προσεχει.

 

[varioAthens]

.... Γι αυτο ποτε μην αφηνετε στην Ιταλια μονο του το αμαξι σας.Παντα καποιος να μενει πισω και να το προσεχει.

Ε καλά αυτά γίνονται παντού! Στην Ελλάδα δεν το αφήνεις μόνο του το αυτοκίνητο?
Εμένα μου το έσπασαν στη Νέα Σμύρνη έξω από ένα ξενυχτάδικο! Έπρεπε να το φυλάμε εκ περιτροπής?

 

[nikosfp]

Ε καλά αυτά γίνονται παντού! Στην Ελλάδα δεν το αφήνεις μόνο του το αυτοκίνητο?
Εμένα μου το έσπασαν στη Νέα Σμύρνη έξω από ένα ξενυχτάδικο! Έπρεπε να το φυλάμε εκ περιτροπής?

Νομιζω πως κατι δεν καταλαβες.Εγω μενω Πατρα και μου το σπασανε στην Ιταλια και με αφησαν αφραγκο.Εσενα στο σπασανε στη Νεα Σμυρνη,πηρες ταξι η ηρθε και σε πηρε καποιος γνωστος σου και σε τραβηξε η τελος παντων το αφησες οπως ειναι και πηγες την αλλη μερα και το πηρες που ησουν ξεμεθυστος.Εκτος και αν θεωρεις το ιδιο πραγμα να στο κλεψουν,να στο σπασουν εξω απο το σπιτι σου η σε αλλη χωρα.Αν ειναι ετσι,παω πασο!!!

 

[mary_a]

Εγω μενω Πατρα και μου το σπασανε στην Ιταλια και με αφησαν αφραγκο.

δηλαδή το ότι άφησες λεφτά στο αυτοκίνητο ήταν σοφή κίνηση? η Ιταλία φταίει?

 

[bloody mary]

Ρε παιδιά ο άνθρωπος έγραψε ένα απρόοπτο όπως του υπαγόρευε το θέμα.
Δηλαδή εσείς δεν έχετε ακούσει για (πολλές) κλοπές αυτοκινήτων στην Ιταλία? Απλά αν έχεις μέσα πράγματα αξίας ή φοβάσαι για το ίδιο το αυτοκίνητο το αφήνεις σε γκαράζ. Δε μπορείς και να φυλάς καραούλι.
Όταν γίνεται αυτό στο ταξίδι σου σου χαλάει όλο το ταξίδι.

 

[nikosfp]

δηλαδή το ότι άφησες λεφτά στο αυτοκίνητο ήταν σοφή κίνηση? η Ιταλία φταίει?

Αγαπητη mary_a,εσυ οταν πας για κολυμπι περνεις και το πορτοφολι σου μαζι στη θαλασσα η βαζεις τα χρηματα σου στο μαγιο? Για μπανιο στη θαλασσα πηγα και το αυτοκινητο ηταν μερικα μετρα απο εκει που εσκαγε το κυμα.Να τα εβαζα στο μαγιο η κατω απο την πετσετα στην παραλια?Απλα με εντυπωσιασε ολο το σκηνικο της κλοπης και ποσο οργανωμενοι ειναι.Συγνωμη αν σου εθιξα την Ιταλια,ομως δεν παυω να την θεωρω απο τις πιο κλεπτομανης χωρες!

 

[taxidakia]

Στην περίπτωσή μου, νομίζω ότι μακράν τον τίτλο του ταξιδιού με απρόοπτα κερδίζουν κάποιες διακοπές μου Κρήτη-Γαύδο:

Για να πας εκεί που είχαμε κατασκηνώσει (στη νότια Κρήτη), έπρεπε να περάσεις βουνά και λαγκάδια, μονοπάτια και ρυάκια. Από όλα αυτά, εγώ την έπαθα σε ένα... σκαλί! Γύρισε το πόδι μου και βρέθηκα με ένα ωραιότατο βαρβάτο διάστρεμμα στον αστράγαλο.

Στην αρχή, πόνος μεν, αλλά ΟΚ. Μετά, κλασικά, έγινε και τούμπανο. Επισκεφθήκαμε κέντρο υγείας όπου μου έβγαλαν ακτινογραφία, είδαν ότι δεν υπάρχει σπάσιμο και μου το μαντάρισαν. Φυσικά ο πόνος-πόνος και οι διακοπές, διακοπές. Συνεχίσαμε ακάθεκτοι. Εγώ ανεβοκατέβαινα τα κατσάβραχα κούτσα-κούτσα και ο φίλος μου με κουβάλησε 1-2 φορές στο ρυάκι.

Την επόμενη μέρα, αποφασίσαμε να φτιάξουμε μακαρονάδα στα κάρβουνα. Η αυτοσχέδια κατσαρόλα ήταν ένα αλουμινένιο σκεύος και το σουρωτήρι ένα άλλο, στο οποίο ανοίξαμε τρύπες. Η "κατσαρόλα" γλύτωσε απ'το λιώσιμο κατά το βράσιμο, αλλά όχι και κατά το σούρωμα. Κόπηκε σ'ένα σημείο κι εγώ (που κρατούσα το σουρωτήρι) έφαγα όλο το καυτό νερό στα χέρια. Βέβαια, σε σχέση με το βαρβάτο διάστρεμμα, αυτό δεν ήταν τίποτα, οπότε ΟΚ. Το γέλιο ήταν ότι ο φίλος μου δεν το κατάλαβε την πρώτη στιγμή και η πρώτη του ατάκα ήταν: "Πάνε τα μακαρόνια μας!" Οπότε φαντάζεστε και τα νεύρα μου εκείνη την ώρα! Μετά ρίξαμε πολύ γέλιο...

Το χειρότερο ήταν όταν το κακό τρίτωσε. Με το πόδι ακόμη πρησμένο, παίρνουμε το καραβάκι για Γαύδο. Το δεύτερο βράδυ, στη μέση της τεράστιας παραλίας όπου μέναμε, αρχίζω να μη νιώθω καλά το στομάχι μου. Μετά από ένα 2ωρο κατά το οποίο δεν πέρασα καθόλου καλά, κι αφού είχα αρχίσει να αναρωτιέμαι από ποιο σημείο και μετά παθαίνει ο άνθρωπος αφυδάτωση, αφού δε μπορούσα να πιω ούτε νερό, άρχισα να απελπίζομαι γιατί το πιο δυσάρεστο ήταν ότι δε μπορούσα και να φύγω απ'την παραλία. Η ώρα ήταν 10 το βράδυ, λεωφορεία γιοκ από ώρα, και ούτως ή άλλως ήμουν τόσο χάλια που δε μπορούσα να περπατήσω ένα τέταρτο για να φτάσω στον κοντινότερο δρόμο. Βρίσκω σ'ένα χάρτη του νησιού που μας είχαν δώσει στο λιμάνι, το τηλέφωνο του αγροτικού γιατρού. Και μου λέει ότι υπάρχει ίωση γαστρεντερίτιδας, έχουν πάει πολλοί απ'το πρωί, του έχουν τελειώσει τα φάρμακα και να κάνω υπομονή να μου περάσει. Μου δίνει και ένα όριο μετά απ'το οποίο θα το έχω ξεπεράσει και του λέω: "Μα εγώ έχω ήδη περάσει αυτό το όριο!" Η απάντηση: "Ε, κάνε κι άλλη υπομονή!"

Όντως βελτιώνομαι (τόσους είχε δει ο γιατρός απ'το πρωί, είχε βγάλει καλά στατιστικά), κολλάει κι ο φίλος μου και ξυπνάμε το πρωί πολύ καλύτερα μεν, διαλυμένοι δε ώστε να μείνουμε όλη μέρα κάτω απ'τον καυτό ήλιο της Γαύδου. Ούτε όμως θέλαμε να φύγουμε και να κόψουμε τις διακοπές, άσε που ποιος έμπαινε στο καραβάκι με τον αέρα που είχε και σε τέτοια κατάσταση; Οπότε πήγαμε σε ένα ενοικιαζόμενο, κι αφού κοιμηθήκαμε 20 ώρες σερί, επιστρέψαμε στη σκηνή μας ανανεωμένοι για να συνεχίσουμε τις διακοπές μας.

Μια και τρίτωσε το κακό, δε μας συνέβη τίποτε άλλο ευτυχώς!