Ουγγαρία Χριστούγεννα 2015 στη Βουδαπέστη

[taxidiotis2015]

Διαβάζοντας πολλές ιστορίες εδώ, πήρα την απόφαση να γράψω και εγώ για το δεύτερό μου ταξίδι στο εξωτερικό και πρώτο στη Βουδαπέστη. Το Μάιο του 2015 λοιπόν βρήκαμε με προσφορά της Aegean εισιτήρια για 5 άτομα με 100 ευρώ το άτομο με επιστροφή. Τον Αύγουστο βρήκαμε το Bo33 Hotel στην Szovetseg utca (σχετικά κεντρικά) το οποίο επειδή είχε ανοίξει τον Απρίλιο ήταν πάμφθηνο. 120 ευρώ την ημέρα σε interconnected δωμάτια. 21-27/12 λοιπόν το ταξίδι μας και τα πάντα ήταν έτοιμα 3 μήνες πριν αφήνοντας μας με την αγωνία. Στο μεταξύ φτιάξαμε ένα άτυπο πρόγραμμα και φτάνουμε στην 2 μέρες πριν το ταξίδι ...

 

• 1
• 2
• 3
• …

  Go to chapter

  Go
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[taksidiara psuxi]

Χριστούγεννα ήμουν και εγώ εκεί! Πολύ όμορφα ήταν!

 

[taxidiotis2015]

Κλείνουμε λοιπόν τις θέσεις το Σάββατο πάντα σε ανοιχτή γραμμή με 4 φίλους μας στην επαρχία. Όλη την Κυριακή την περάσαμε ζυγίζοντας τις χειραποσκευές για να μην ξεπεράσουν τα 8 κιλά. Αφού τα καταφέραμε και μοιράσαμε το βάρος ξυπνητήρι στις 6:30 για αναχώρηση στις 9. Αφού κοντέψαμε να χάσουμε την πτήση και ενώ οι φίλοι μας ήταν αιώνες πριν από εμάς στο αεροδρόμιο μπήκαμε προτελευταίοι στο λεωφορειάκι του αεροδρομίου για το αεροπλάνο και μόλις μπήκαμε μέσα σε αυτό αρχίσαμε αμέσως να σκεφτόμαστε τη Βουδαπέστη. Η πτήση ήταν πολύ καλή με εξαιρετικό service από τις αεροσυνοδούς της Aegean. Μόλις ξεκινήσαμε να κατεβαίνουμε για προσγείωση όμως διαπιστώσαμε ότι υπήρχε πάρα πολύ ομίχλη. Προσγειωθήκαμε στο διεθνές αεροδρόμιο Ferencz Liszt και αμέσως πήραμε το ταξί που είχαμε κλείσει μέσω του ξενοδοχείο για να μπούμε στην πόλη (το αεροδρόμιο είναι αρκετά έξω) και να φτάσουμε στο Bo33. Αφού τακτοποιηθήκαμε βγήκαμε για την πρώτη μας βόλτα στην κρύα Βουδαπέστη. Πήγαμε στην Εβραική συνοικία της πόλης είδαμε την Συναγωγή και μετά καθίσαμε για φαγητό στο Kazimir Bisztro. Το φαγητό ήταν καταπληκτικό και οι τιμές απολύτως λογικές ίσως και λίγο φθηνές αν και δεν θυμάμαι καλά. Στη συνέχεια και ενώ είχε σχεδόν νυχτώσει (άλλωστε Χριστούγεννα ήταν νύχτωνε νωρίς) οι φίλοι μας γύρισαν στο ξενοδοχείο ενώ εμείς συνεχίσαμε για λίγο προς το κέντρο της Πέστης. Κατά τις 6 γυρίσαμε και εμείς για να γεμίσουμε μπαταρίες και να συνεννοηθούμε που θα φάμε το βράδυ. Επειδή ξέραμε ότι οι επόμενες μέρες θα είχαν πολύ περπάτημα και επειδή είμασταν και κουρασμένοι από το ταξίδι είπαμε να φάμε στο Piszkos Fred ένα εστιατόριο κυρίως με πίτσα και μπέργκερ που μας πρότεινε το ξενοδοχείο και ήταν πολύ κοντά. Πριν βγούμε ενεργοποιήσαμε και τις Budapest Card μας και ήπιαμε και το Welcome drink που μας έδινε δωρεάν το ξενοδοχείο. Μετά χορτάσαμε φαγητό σε σχετικά φθηνές τιμές και γυρίσαμε πίσω για τον υπερπολύτιμο ενόψει της επόμενης μέρας ύπνο.

 

[taksidiara psuxi]

Όντως τι ομίχλη ήταν αυτή;; Ευτυχώς με το που φτάσαμε 25 εμείς πήγαμε βόλτα με τα πλοία στο Δούναβη! Αλλιώς τις επόμενες θα ήταν άδικος κόπος δεν βλέπαμε στα 5 μέτρα! Με τις βαλίτσες γέλασα, μια απο τα ίδια!

 

[taxidiotis2015]

Όντως είχε πάρα πολλή ομίχλη. Εμείς την κρουαζιέρα την αναβάλλαμε κάθε μέρα για την επόμενη και τελικά δεν πήγαμε και ήταν και δωρεάν με την Big Bus που πήραμε το hop on- hop off.

 

[taxidiotis2015]

Δεύτερη μέρα λοιπόν στη Βουδαπέστη και είναι αφιερωμένη στη Βούδα. Παίρνουμε λοιπόν το hop on- hop off της Big Bus με ελληνική ξενάγηση με ακουστικά που τα έπαιρνες δωρεάν μόλις έμπαινες στο λεωφορείο. Κατεβήκαμε στη στάση του Κάστρου της Βούδας. Είδαμε το Κάστρο και στη συνέχεια τον Πύργο των Ψαράδων και τραβήξαμε και φωτογραφίες την μεριά της Πέστης. Μετά δοκιμάσαμε και τοξοβολία (τραυματική εμπειρία) ενώ αργότερα καθίσαμε σε ένα καφέ και ήπιαμε ένα ζεστό ρόφημα. Κατά τις 4 το μεσημέρι πήραμε ξανά το hop on- hop off και συμφωνήσαμε να κάνουμε όλο τον υπόλοιπο γύρο από την Βούδα ως την στάση New York Cafe η οποία ήταν πολύ κοντά στο ξενοδοχείο. Έτσι γνωρίσαμε τα περισσότερα μέρη της Βουδαπέστης και μπορέσαμε να προσανατολιστούμε στην πόλη. Κατά τις 17:30 γυρίσαμε και αποφασίσαμε να φάμε στο Bock Bisztro το εστιατόριο του ξενοδοχείου Corinthia το οποίο ήταν αρκετά ακριβό αλλά η ποιότητα του φαγητού και του service ήταν εξαιρετική. Μέτα το φαγητό για να χωνέψουμε περπατήσαμε προς την Deak Ferencz ter. Αφού είδαμε λοιπόν και την ρόδα γυρίσαμε πίσω κατά τις 20:30 κάνοντας ήδη τα σχέδια μας για την επόμενη μέρα που περιελάμβανε το νησί της Μαργαρίτας.

 

[taxidiotis2015]

Τρίτη μας μέρα στη Βουδαπέστη και αρχικά είχαμε συμφωνήσει να πάμε κρουαζιέρα στο Δούναβη. Το πρωί την ημέρα εκείνη όμως είχε πολύ ομίχλη και έτσι το αναβάλλαμε για το μεσημέρι. Εμείς λοιπόν αποφασίσαμε να πάμε στο νησί της Μαργαρίτας ενώ οι φίλοι μας θα πήγαιναν ξανά στη Βούδα. Κανονίσαμε να συναντηθούμε στην Vorosmarty ter. Έτσι πήραμε το hop on- hop off για το νησί της Μαργαρίτας το οποίο ήταν υπέροχο αλλά μάλλον το καλοκαίρι θα ήταν πιο ωραία. Δεν το είδαμε όλο γιατί είναι αρκετά μεγάλο και δεν θέλαμε να νοικιάσουμε ποδήλατα. Κατά τις 12:30 πήραμε ξανά το hop on- hop off και από την στάση New York Cafe όπου κατεβήκαμε (ήταν πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μας) περπατήσαμε ως την Vorosmarty ter. Εκεί αφού τηλεφωνηθήκαμε με τους φίλους μας συμφωνήσαμε να ακυρώσουμε την κρουαζιέρα για εκείνη την ημέρα. Εκείνοι ήταν ακόμη στη Βούδα και έτσι εμείς καθίσαμε στο Gerbaud για να φάμε ένα γλυκό. Οι τιμές ήταν πολύ ακριβές αλλά από κάτι τόσο γνωστό και φημισμένο το περιμέναμε. Μόλις βγήκαμε βρήκαμε και την παρέα μας και περπατήσαμε στην Χριστουγεννιάτικη αγορά της Vorosmarty. Οι φίλοι μας κάθισαν να φάνε στη Vaci utca ενώ εμείς γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και κλείσαμε για το απόγευμα σε ένα μικρό εστιατόριο (το όνομα και την οδό θα σας την πω μετά). Το βράδυ λοιπόν φάγαμε σε εκείνο το εστιατόριο το οποίο είχε καταπληκτικό φαγητό και σε αρκετά ως πολύ οικονομικές τιμές. Χορτασμένοι λοιπόν (και από φαγητό και από εικόνες) επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο και ξαπλώσαμε κουρασμένοι χωρίς να έχουμε ιδέα πως η μέρα που ερχόταν θα είχε ατελείωτο περπάτημα και πολύ πείνα. Ελπίζω να σας αρέσει! Η συνέχεια μάλλον αύριο ...

 

[taxidiotis2015]

Παραμονή Χριστουγέννων ήταν η επόμενη μέρα και τα περιμέναμε όλα φυσιολογικά. Αμ δε ... Το σχέδιο ήταν να πάμε ζωολογικό κήπο και μετά λουτρά Szechenyi που είναι κοντά μεταξύ τους. Ο ζωολογικός όμως έκλεινε 1 η ώρα το μεσημέρι και έτσι έπρεπε σχεδόν να τρέχουμε για να προλάβουμε να τα δούμε όλα. Επίσης τα λουτρά έκλειναν 13:30 αν θυμάμαι καλά και έτσι τα απορρίψαμε. Ακόμα και έτσι όμως στο ζωολογικό βρεθήκαμε να μας βγάζει ο σεκιουριτάς λέγοντάς μας πως κλείνουν. Όταν βγήκαμε είπαμε να κάνουμε μια βόλτα στην περιοχή και μετά να καθίσουμε κάπου για φαγητό. Μέχρι την βόλτα όλα καλά μετά όμως όλα τα εστιατόρια κλειστά. Δεν μπορεί κάπου θα βρούμε λέγαμε αλλά πουθενά δεν βρίσκαμε. Με τα πολλά αποφασίσαμε να πάμε στην Vorosmarty ter μήπως βρούμε κάτι εκεί. Πράγματι μόλις φτάσαμε είδαμε ότι τουλάχιστον εκεί ήταν ανοιχτά. Όμως ούτε εκεί φάγαμε. Οι κυρίες βλέπετε δεν ήταν βέβαιες για την ποιότητα του φαγητού και με την πολλή γκρίνια πήραμε μόνο ένα ψωμάκι τύπου pretzel. Δεν λέω μας έκοψε λίγο την πείνα αλλά δεν ήταν το κανονικό φαγητό που θέλαμε. Λίγο αργότερα λοιπόν είπαμε να πάρουμε το μετρό για να πάμε στην Deak Ferenc ter από εκεί να αλλάξουμε γραμμή και να κατέβουμε Blaha Lujza ter που ήταν κοντά στο ξενοδοχείο. Αποτυχία. Παρότι το δίκτυο μετρό και γενικότερα οι συγκοινωνίες είναι πολύ καλές στη Βουδαπέστη εμείς εκείνη τη μέρα αποτύχαμε. Ο σταθμός εκείνος ήταν πολύ ερημικός και χωρίς ταμπέλες για κατευθύνσεις. Βρήκαμε έναν ο οποίος έβγαζε εισιτήρια αλλά δεν ήξερε αγγλικά. Τον ρωτήσαμε αν πάει από εδώ για Deak Ferenc ter μας κούνησε το κεφάλι καταφατικά και εμείς τον ακούσαμε. Μέγα λάθος. Το μετρό πήγαινε από την άλλη μεριά. Βγήκαμε στην επόμενη στάση που ήταν και η τελευταία της γραμμής (Oktogon) και αναζητήσαμε το hop on- hop off που ήταν και ασφαλής λύση και τελευταία μέρα του εισιτηρίου μας για να γυρίσουμε. Πάλι φάγαμε πόρτα. Τελευταίο δρομολόγιο στις περνούσε στις 17:30 και η ώρα ήταν 17:45. Μετά από αυτό είπαμε να μην το προσπαθήσουμε άλλο και να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο με ποδαράκια. Μόλις φτάσαμε παραγγείλαμε από το room service μην έχοντας άλλη επιλογή και αφού φάγαμε κατά τις 20:00 δηλαδή κατεβήκαμε στη reception και κλείσαμε εστιατόριο για την επομένη που επειδή ήταν και Χριστούγεννα δεν θέλαμε να τα περάσουμε ψάχνοντας και σιχτιρίζοντας. Αφού κανονίστηκε και αυτό παίξαμε και λίγο playstation 4 που πρόσφερε δωρεάν το ξενοδοχείο όπου ξεφτιλίστηκα από έναν φίλο μας που δεν είχε παίξει ποτέ στα πέναλτι αλλά μετά στη ρεβάνς πήρα εκδίκηση κερδίζοντας 4-0 και τελειώνοντας ευχάριστα μια ιδιαιτέρα κουραστική μέρα.

 

[taxidiotis2015]

Ξημέρωσε Χριστούγεννα λοιπόν και εμείς είχαμε κανονίσει να πάμε στη Βούδα και να πάρουμε το τρένο των παιδιών (όλοι είναι παιδιά εκτός από τους μηχανικούς). Περάσαμε στη Βούδα με το τραμ και στη συνέχεια πήραμε το λεωφορείο (το 16 αν δεν κάνω λάθος) που μας άφησε κοντά στην αφετηρία του τρένου. Από τη στάση ανεβήκαμε μερικά σκαλιά, αρκετά για την ακρίβεια, και φτάσαμε στο σταθμό. Βγάλαμε τα εισιτήρια μας και στις 11:30 ξεκινήσαμε. Μετά από 7 στάσεις φτάσαμε στο τέρμα και αφού βγάλαμε μερικές φωτογραφίες μπήκαμε ξανά στο τρένο για την επιστροφή. Μόλις φτάσαμε πίσω πήραμε το μετρό και φτάσαμε στην Kossuth Lajos ter η οποία είναι πολύ κοντά στο κοινοβούλιο. Εκεί κάτι το κρύο κάτι η απροσεξία μου έπεσε το κινητό μου και έσπασε. Τουλάχιστον συνέχισε να λειτουργεί. Επειδή είχε σχεδόν μεσημεριάσει είπαμε να κάτσουμε σε ένα καφέ να φάμε και να πιούμε κάτι. Η επιλογή μας ήταν εξαιρετική το μαγαζί ήταν πάνω στην πλατεία και το φαγητό ήταν πολύ καλό ενώ οι τιμές ήταν λογικές. Έτσι είμασταν έτοιμοι να συνεχίσουμε. Πήραμε το τραμ 2 που κάνει τη διαδρομή δίπλα στο Δούναβη από τη μεριά της Πέστης και πήγαμε μέχρι το τέρμα που ήταν αρκετά έξω από το κέντρο και αμέσως ξαναπήραμε ίδιο τραμ και γυρίσαμε στο κοινοβούλιο όπου τραβήξαμε τις φωτογραφίες μας και προχωρήσαμε προς την γέφυρα Margit όπου καθώς είχε αρχίσει να νυχτώνει φωτογραφίσαμε τα αξιοθέατα της Βουδαπέστης τη νύχτα. Εκεί μάλιστα συναντήσαμε τυχαία έναν από τους 4 φίλους μας που δεν είχαν ακολουθήσει στη Βούδα το πρωί. Έτσι γυρίσαμε μαζί στο ξενοδοχείο για να ετοιμαστούμε για το δείπνο μας. Εκεί είχε έρθει και ένας Ούγγρος μουσικός ο τραγουδούσε Χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Στις 20:00 θα περνούσε το βανάκι του εστιατορίου για να μας πάρει. Κατά τις 20:15 φτάσαμε στο Budapest Bisztro που ήταν σχεδόν άδειο. Το φαγητό ήταν για μια ακόμη φορά υπέροχο ενώ οι τιμές ήταν τσιμπημένες αλλά όχι πολύ ακριβές. Εν τω μεταξύ το εστιατόριο σιγά σιγά γέμιζε κυρίως από τουρίστες. Στις 23:00 μπήκαμε ξανά στο βανάκι για να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο περιμένοντας την τελευταία μας μέρα στην Βουδαπέστη.

 

[taxidiotis2015]

Τελευταία μας μέρα στη Βουδαπέστη (26 Δεκεμβρίου) και ξεκινήσαμε για να κάνουμε βόλτα με το τραμ στην πόλη. Πήραμε όμως ένα τραμ τυχαία το οποίο έβγαινε πολύ μακριά απ' την Βουδαπέστη. Έτσι μόλις καταλάβαμε ότι βγαίναμε απ' την πόλη κατεβήκαμε πήραμε το επόμενο τραμ και γυρίσαμε. Μετά κατευθυνθήκαμε με το μετρό στο Ferenc Puskas Stadion και αφού εκεί δεν καταφέραμε να δούμε και πολλά γιατί ήταν κλειστό πήραμε ξανά το μετρό πήγαμε στην βασιλική του Αγίου Στεφάνου όπου είχε πάρα πολύ κόσμο. Μέσα η εκκλησία είναι πανέμορφη και σίγουρα αξίζει η επίσκεψη. Στη συνέχεια πήγαμε στην Vorosmarty ter για τελευταία φορά και πήραμε να δοκιμάσουμε το παραδοσιακό γλυκό της Βουδαπέστης. Επάνω επιλέξαμε κανέλα αλλά υπάρχουν και άλλες επιλογές ανάλογα και με το μέρος που θα το αγοράσετε. Εμείς το πήραμε από τουριστικό μέρος και ήταν ακριβό (1200 huf) αλλά σίγουρα θα το βρείτε και πιο φθηνά. Αφού απολαύσαμε το γλυκό μας το οποίο μας άρεσε πάρα πολύ (τόσο πολύ που είπαμε να επιστρέψουμε μετά το βραδινό φαγητό και να πάρουμε και άλλο). Αμέσως μετά πήγαμε στην ρόδα στην Deak Ferenc ter όπου ανεβήκαμε. Το εισιτήριο είναι λίγο ακριβό αλλά η θέα της Βουδαπέστης και ιδιαιτέρα της νυχτερινής Βουδαπέστης που είδαμε εμείς σε αποζημιώνει, ακόμη και αν έχει και λίγη ομίχλη. Γυρνώντας προς το ξενοδοχείο αγοράσαμε και τα σουβενίρ μας. Αφού η ώρα ήταν 19:00 όταν φτάσαμε στο ξενοδοχείο ετοιμαστήκαμε για φαγητό και πριν φύγουμε μπήκαμε στο site της aegean και κάναμε check- in για την αυριανή πτήση μας. Φάγαμε στο Lado Cafe όπου είχε live μια τραγουδίστρια. Το φαγητό ήταν πολύ καλό για ακόμα μια φορά και οι τιμές λογικές. Κατά τις 23:00 και ενώ το εστιατόριο ήταν γεμάτο (δεν ήταν και πολύ μεγάλο) επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο. Κάποιοι από την παρέα πήγαν να βρουν το παραδοσιακό γλυκό αλλά 23:30 ήταν κλειστά. Έτσι αφού επιβεβαιώσαμε την κράτηση του ταξί για το αεροδρόμιο πήγαμε να κοιμηθούμε γιατί μας περίμενε το μελαγχολικό πρωινό ξύπνημα της επιστροφής.

 

[taxidiotis2015]

Έφτασε λοιπόν και η μέρα της επιστροφής. Ξυπνήσαμε με τα χίλια ζόρια στις 7 το πρωί φάγαμε πρωινό πληρώσαμε το ξενοδοχείο και περιμέναμε το ταξί που θα ερχόταν στις 8 για το αεροδρόμιο. Χωρίς όρεξη για πολλά λόγια (αφού είχε τελειώσει το ταξίδι μας) μπήκαμε στο αεροπλάνο ξανά με πολύ ομίχλη και επιστρέψαμε στην Αθήνα. Εκεί αποχαιρετήσαμε τους φίλους μας που θα πήγαιναν ξανά επαρχία και υποσχεθήκαμε να τα ξαναπούμε σύντομα ξανά μέσα σε ένα αεροπλάνο ...

 

[taxidiotis2015]

Θα επιστρέψω με χρήσιμες συμβουλές για το ταξίδι ...