Elenikos
Member
- Μηνύματα
- 47
- Likes
- 24
- Επόμενο Ταξίδι
- Βρυξελ-Μπρυζ-Αμστερνταμ
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μαλδίβες
Περιεχόμενα
1ή μέρα
Φτάσαμε με την φοβερή εταιρεία Malev , (Η οποία έκλεισε ) με μόνο 120€ το άτομο και μέρες Χριστουγέννων, Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011 στις 7 το πρωί στην κρύα Βουδαπέστη με το θερμόμετρο να δείχνει μόλις -2 Βαθμούς. Πήραμε ταξί από το αεροδρόμιο με το οποίο κάναμε συμφωνία να μας πάει για 13 ευρώ στο ξενοδοχείο μας και φτάσαμε κατά τις 8.30 στο πολύ όμορφο Boutique ξενοδοχείο μας στο οποίο αφήσαμε τα πράγματα και ξεχυθήκαμε στην πόλη καθώς το Check in ξεκινούσε 2 και εμείς δε θέλαμε να χάσουμε όλη τη μέρα. Έτσι πήραμε ένα δρόμο προς τα κάτω και φτάσαμε στην Franciscan Church
στην οποία μπήκαμε και παρακολουθήσαμε μέρος της λειτουργίας της και ομολογώ ήταν πολύ όμορφα και μας συνεπήρε το κλίμα των ημερών. Ακριβώς απέξω ήταν Elizabeth Bridge με την οποία βγήκαμε πολλές φώτο και στην συνέχεια μπήκαμε στην Περίφημη VACI UTCA η οποία μας έβγαλε στην Liberty Bridge στην οποία θέλαμε να φτάσουμε και στην οποία ήπιαμε τον πρώτο μας καφέ στο Anna Café – Budapest
(Που ήταν πολύ ωραίος και φθηνός) δίπλα στο Great Market Hall το οποίο φυσικά και επισκεφτήκαμε και πήραμε πολλά ήδη από Αλλαντικά (Σχεδόν κανένα δε μας άρεσε και δώσαμε γύρω για 60€ και οι 2, οπότε προσοχή γιατί δεν είναι και πολύ στα γούστα μας και κυρίως αποφύγετε κάτι αλλαντικά από άλογο και τέτοια περίεργα ). Πολύ όμορφη αγορά με πάρα πολύ κόσμο και πολύ φθηνά προϊόντα. Φεύγοντας περάσαμε από την Liberty Bridge
(Αφήνοντας την Πέστη για να πάμε στη Βούδα) στην οποία βγήκαμε τις καθιερωμένες φώτο και αρχίσαμε την Άνοδο μας στον λόφο Gellert Hill
προς το Liberty Statue
το οποίο βρίσκεται σε αρκετά μεγάλο ύψος και η ανάβαση με τα πόδια ήταν κάπως κουραστική αν και μας αποζημίωνε η θέα που καθώς ανεβαίναμε γινόταν όλο και καλύτερη μέχρι που φτάσαμε και θαυμάσαμε όλη την Πέστη που απλωνόταν κάτω μας. Το μνημείο δεν έλεγε πολλά πράγματα και προχωρήσαμε λίγο πιο δίπλα που βρήκαμε την CITADELLA η οποία ήταν κάστρο και μέσα είχε ένα μουσείο στο οποίο δεν μπήκαμε καθώς δεν είμαστε και πολύ Φαν αλλά η Θέα από εκείνο το σημείο ήταν Άριστη και έχει μείναμε λίγη ώρα για κάποια πρώτα βίντεο και φωτογραφίες (Εκεί είδα και τους πρώτους Έλληνες, ένα νέο ζευγάρι όπως κι εμείς, οι οποίοι μας ζήτησαν να τους βγάλουμε φώτο)!
Εμάς αυτό που μας έκανε εντύπωση ήταν το Εστιατόριο Citadella που βρίσκεται μέσα στο Κάστρο και έχει τζάμια παντού και καθώς τρως βλέπεις όλη την Πόλη (Κυρίως το βράδυ είπαμε με μία φωνή θα ήταν ακόμη καλύτερα καθώς θα βλέπαμε όλη την πόλη φωτισμένη να απλώνεται κάτω μας σαν Card postal). Αρχίσαμε την κάθοδο μας αλλά ξέραμε πως θα ξανανέβουμε για να φάμε κάποια από της επόμενες μέρες γιατί ήταν πραγματικά εντυπωσιακά (Με αρκετά τσιμπημένες τιμές)! Και κάπου εκεί καθώς κατεβαίναμε τον Gellert Hill άρχισε και το χιόνι, πολύ χιόνι όμως και ταυτόχρονα με το χιόνι είχαν βγει και πολλά μηχανήματα τα οποία έριχναν αλάτι και καθάριζαν τους δρόμους πριν ακόμα προλάβει να Χιονίσει.. Δε μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση καθώς κάπως έτσι ενεργοποιείται και ο Μηχανισμός στην Ελλάδα.. την Επόμενη μέρα όμως!! Μ ’αυτά και Μ’αυτά είχαμε κατέβει στον Δούναβη και μπροστά μας ήταν η Elizabeth Bridge από την απέναντι πλευρά του Δούναβη όμως!! Και πίσω μας είδαμε το Statue of St Gellert (ο Οποίος βρήκε μαρτυρικό θάνατο καθώς τον έκλεισαν σε ένα βαρέλι και τον πέταξαν από τον λόφο και έπεσε μέσα στο Δούναβη).
Και κάπου εκεί ανηφορίσαμε ξανά για το ξενοδοχείο μας και να βολευτούμε και αφού ξεκουραστήκαμε λίγο κατεβήκαμε προς το κέντρο και είδαμε απέξω την Dohany Street Synagogue το μεγαλύτερο κτήριο Συναγωγής στην Ευρώπη που ήταν πραγματικά εντυπωσιακό απέξω αλλά δεν μας συγκινούν πολύ αυτά και επειδή πέρασε και η ώρα και πεινάσαμε κατεβήκαμε στο κέντρο που ήταν στημένα δεκάδες μαγαζάκια Christmas Hall Markets
που άλλα πουλούσαν διάφορα πραγματάκια και άλλα φαγητό (Πολλά ήδη από λουκάνικα και φαγητά μαγειρεμένα με κρεμμύδια τα οποία ήταν όλα τέλεια)και το τέλειο Ζεστό κρασί (Που αφού ήπια μία φορά θέλαμε να πίνουμε κάθε μέρα, άσχετα που μας έβαφε την γλώσσα μας μπλε)!. Έτσι φάγαμε κι εμείς λουκάνικα που έτρωγαν και οι πιο πολλοί
και κατεβαίνοντας στην Vaci Utca ακούσαμε έναν τρομπετίστα να παίζει και κόσμος μαζευόταν γύρω του. Ήταν τέτοιος ο τρόπος που έπαιζε που τον ονόμασα «Το μελαγχολικό αγόρι »!! Και αφού τον χαζέψαμε δίνοντας του λίγα Φιορίνια κι εμείς πέσαμε πάνω σε μία διαφορετική καντίνα με πολύ κόσμο! Καθώς είμαστε και λίγο περίεργοι πήγαμε και εμείς και δούμε τι αγοράζουν και είδαμε ότι αγόραζαν τον τοπικό τους γλυκό το οποίο είναι ζυμάρι ψημένο στα κάρβουνα σαν κύλινδρος και πασπαλισμένο είτε με κανέλα είτε με ζάχαρη και φυσικά πήραμε και από αυτό το οποίο ήταν καταπληκτικό!!
Και κάπως έτσι πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για το ξενοδοχείο μας, συζητώντας με την κοπέλα μου όλα τα γεγονότα της μέρας και κάνοντας έναν μίνι σχεδιασμό της αυριανής μέρας σε αυτή την Πανέμορφη-Φιλόξενη Πόλη της Κεντρικής Ευρώπης.
Φτάσαμε με την φοβερή εταιρεία Malev , (Η οποία έκλεισε ) με μόνο 120€ το άτομο και μέρες Χριστουγέννων, Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011 στις 7 το πρωί στην κρύα Βουδαπέστη με το θερμόμετρο να δείχνει μόλις -2 Βαθμούς. Πήραμε ταξί από το αεροδρόμιο με το οποίο κάναμε συμφωνία να μας πάει για 13 ευρώ στο ξενοδοχείο μας και φτάσαμε κατά τις 8.30 στο πολύ όμορφο Boutique ξενοδοχείο μας στο οποίο αφήσαμε τα πράγματα και ξεχυθήκαμε στην πόλη καθώς το Check in ξεκινούσε 2 και εμείς δε θέλαμε να χάσουμε όλη τη μέρα. Έτσι πήραμε ένα δρόμο προς τα κάτω και φτάσαμε στην Franciscan Church
(Αφήνοντας την Πέστη για να πάμε στη Βούδα) στην οποία βγήκαμε τις καθιερωμένες φώτο και αρχίσαμε την Άνοδο μας στον λόφο Gellert Hill
προς το Liberty Statue
το οποίο βρίσκεται σε αρκετά μεγάλο ύψος και η ανάβαση με τα πόδια ήταν κάπως κουραστική αν και μας αποζημίωνε η θέα που καθώς ανεβαίναμε γινόταν όλο και καλύτερη μέχρι που φτάσαμε και θαυμάσαμε όλη την Πέστη που απλωνόταν κάτω μας. Το μνημείο δεν έλεγε πολλά πράγματα και προχωρήσαμε λίγο πιο δίπλα που βρήκαμε την CITADELLA η οποία ήταν κάστρο και μέσα είχε ένα μουσείο στο οποίο δεν μπήκαμε καθώς δεν είμαστε και πολύ Φαν αλλά η Θέα από εκείνο το σημείο ήταν Άριστη και έχει μείναμε λίγη ώρα για κάποια πρώτα βίντεο και φωτογραφίες (Εκεί είδα και τους πρώτους Έλληνες, ένα νέο ζευγάρι όπως κι εμείς, οι οποίοι μας ζήτησαν να τους βγάλουμε φώτο)!
Εμάς αυτό που μας έκανε εντύπωση ήταν το Εστιατόριο Citadella που βρίσκεται μέσα στο Κάστρο και έχει τζάμια παντού και καθώς τρως βλέπεις όλη την Πόλη (Κυρίως το βράδυ είπαμε με μία φωνή θα ήταν ακόμη καλύτερα καθώς θα βλέπαμε όλη την πόλη φωτισμένη να απλώνεται κάτω μας σαν Card postal). Αρχίσαμε την κάθοδο μας αλλά ξέραμε πως θα ξανανέβουμε για να φάμε κάποια από της επόμενες μέρες γιατί ήταν πραγματικά εντυπωσιακά (Με αρκετά τσιμπημένες τιμές)! Και κάπου εκεί καθώς κατεβαίναμε τον Gellert Hill άρχισε και το χιόνι, πολύ χιόνι όμως και ταυτόχρονα με το χιόνι είχαν βγει και πολλά μηχανήματα τα οποία έριχναν αλάτι και καθάριζαν τους δρόμους πριν ακόμα προλάβει να Χιονίσει.. Δε μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση καθώς κάπως έτσι ενεργοποιείται και ο Μηχανισμός στην Ελλάδα.. την Επόμενη μέρα όμως!! Μ ’αυτά και Μ’αυτά είχαμε κατέβει στον Δούναβη και μπροστά μας ήταν η Elizabeth Bridge από την απέναντι πλευρά του Δούναβη όμως!! Και πίσω μας είδαμε το Statue of St Gellert (ο Οποίος βρήκε μαρτυρικό θάνατο καθώς τον έκλεισαν σε ένα βαρέλι και τον πέταξαν από τον λόφο και έπεσε μέσα στο Δούναβη).
Και κάπου εκεί ανηφορίσαμε ξανά για το ξενοδοχείο μας και να βολευτούμε και αφού ξεκουραστήκαμε λίγο κατεβήκαμε προς το κέντρο και είδαμε απέξω την Dohany Street Synagogue το μεγαλύτερο κτήριο Συναγωγής στην Ευρώπη που ήταν πραγματικά εντυπωσιακό απέξω αλλά δεν μας συγκινούν πολύ αυτά και επειδή πέρασε και η ώρα και πεινάσαμε κατεβήκαμε στο κέντρο που ήταν στημένα δεκάδες μαγαζάκια Christmas Hall Markets
που άλλα πουλούσαν διάφορα πραγματάκια και άλλα φαγητό (Πολλά ήδη από λουκάνικα και φαγητά μαγειρεμένα με κρεμμύδια τα οποία ήταν όλα τέλεια)και το τέλειο Ζεστό κρασί (Που αφού ήπια μία φορά θέλαμε να πίνουμε κάθε μέρα, άσχετα που μας έβαφε την γλώσσα μας μπλε)!. Έτσι φάγαμε κι εμείς λουκάνικα που έτρωγαν και οι πιο πολλοί
και κατεβαίνοντας στην Vaci Utca ακούσαμε έναν τρομπετίστα να παίζει και κόσμος μαζευόταν γύρω του. Ήταν τέτοιος ο τρόπος που έπαιζε που τον ονόμασα «Το μελαγχολικό αγόρι »!! Και αφού τον χαζέψαμε δίνοντας του λίγα Φιορίνια κι εμείς πέσαμε πάνω σε μία διαφορετική καντίνα με πολύ κόσμο! Καθώς είμαστε και λίγο περίεργοι πήγαμε και εμείς και δούμε τι αγοράζουν και είδαμε ότι αγόραζαν τον τοπικό τους γλυκό το οποίο είναι ζυμάρι ψημένο στα κάρβουνα σαν κύλινδρος και πασπαλισμένο είτε με κανέλα είτε με ζάχαρη και φυσικά πήραμε και από αυτό το οποίο ήταν καταπληκτικό!!
Και κάπως έτσι πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για το ξενοδοχείο μας, συζητώντας με την κοπέλα μου όλα τα γεγονότα της μέρας και κάνοντας έναν μίνι σχεδιασμό της αυριανής μέρας σε αυτή την Πανέμορφη-Φιλόξενη Πόλη της Κεντρικής Ευρώπης.
Attachments
-
45,1 KB Προβολές: 65