Vivianaki
Member
- Μηνύματα
- 292
- Likes
- 45
- Ταξίδι-Όνειρο
- Πραγματοποιήθηκε :D
Ημέρα τέταρτη 26/12/2009
Ξυπνήσαμε κατά τις 9, φάγαμε ένα πεντανόστιμο πρωινό και ξεκινήσαμε με τα πόδια από το ξενοδοχείο για μια βόλτα στην παγωμένη Βέρνη. Μπορώ να πω ότι ήταν η πιο παγωμένη μέρα ολόκληρης της εκδρομής μας στην Ελβετία. Η πόλη είναι χτισμένη περίπου σε ύψος 600 μέτρων και πλάι στις όχθες του ποταμού Άαρ. Το ιστορικό κέντρο έχει πολλά μεσαιωνικά κτίρια αλλά και κάποια σύγχρονα. Πήγαμε αρχικά στον πύργο του αστρονομικού ρολογιού και κατεβήκαμε όλον αυτόν τον πεζοδρομημένο δρόμο (Kramgasse νομίζω τον λένε). Κάπου εκεί ήταν χτισμένο και το σπίτι του Αϊνστάιν όπου έμεινε κάποια χρόνια και λέγεται πως εκεί συνέλαβε την θεωρία της σχετικότητας.
Ο δρόμος μας έβγαλε στο Barengraben, στις αρκουδίτσες της Βέρνης που είναι σύμβολο της πόλης. Προσπαθήσαμε να δούμε που είναι κρυμμένες αλλά τίποτα. Δεν φαίνονταν. Και καθώς βγάζαμε κάτι φωτογραφίες, εμφανίστηκε μία η οποία έκανε βόλτες πέρα δώθε μέχρι που ξανακρύφτηκε.
Αργότερα ανηφορήσαμε προς το κέντρο περνώντας από την γέφυρα Nydeggbrucke, διασχίσαμε τους πλακόστρωτους δρόμους, παντού στενάκια με παλιά σπίτια μέχρι που καταλήξαμε στον καθεδρικό ναό της Βέρνης, τον υψηλότερο ναό της Ελβετίας (100μ). Ναός γοτθικού ρυθμού, εντυπωσιακός με πάρα πολλά γλυπτά με απίστευτες λεπτομέρειες, κυρίως στην κεντρική πύλη του ναού.
Ύστερα συνεχίσαμε την βόλτα μας στην πλατεία του Κοινοβουλίου, μέχρι που τελικά φτάσαμε στον σιδηροδρομικό σταθμό το μεσημεράκι. Α να πω ότι αυτή τη φορά είχε περισσότερο κόσμο παντού, τουρίστες περιφέρονταν τριγύρω με έναν χάρτη στο χέρι, κάποια μαγαζιά ήταν ανοικτά και κάποια όχι. Μέσα στο σταθμό γινόταν χαμός από κόσμο και κυρίως από σκιέρς με όλο τον εξοπλισμό στην πλάτη να πηγαίνουν, μάλλον, προς κάποιο βουνό για σκι. Εμείς, αφού είχαμε αγοράσει τα εισιτήρια από την Ζυρίχη μπήκαμε στο τρένο που θα έκανε τερματική στάση στο Zweisimmen. Από εκεί πήραμε άλλο τρένο και κατεβήκαμε στο Gstaad. H διαδρομή πανέμορφη, χιονισμένα τοπία παντού. Μικρά ξύλινα σπιτάκια στη μέση του πουθενά καταχιονισμένα.
Φτάνουμε στο Gstaad, ο κεντρικός δρόμος γεμάτος με κόσμο. Αριστερά – δεξιά παντού μαγαζιά με ακριβά πράγματα, εστιατόρια, και ένα παγοδρόμιο με μικρούς και μεγάλους να προσπαθούν να κρατηθούν όρθιοι πάνω στον πάγο. Μέχρι άμαξα με άλογα είδα να περνάει
shock, κάτι που δεν περίμενα με τίποτα να δω στο Gstaad.
Αφού κάναμε την βόλτα μας, κάτσαμε σε ένα εστιατόριο και είπαμε επιτέλους να δοκιμάσουμε φοντύ.
Ήρθε η κοπέλα για να παραγγείλουμε και της είπαμε ότι θέλαμε το φοντύ και κάτι άλλα πράγματα, αλλά εκείνη μας είπε πως το φοντύ στην Ελβετία θεωρείται κύριο γεύμα και ότι καλό είναι να μην πάρουμε τίποτα άλλο γιατί θα σκάσουμε. :roll:Το φοντύ είναι αρκετό, είπε. Τελοσπάντων, λέμε οκ, και παίρνουμε φοντύ και δυο αναψυκτικά. Έρχεται, φαινόταν ωραιότατο, ένα κατσαρολάκι γεμάτο τυρί και από κάτω φωτιά που το έλιωνε την ίδια στιγμή. Έφεραν και τα ψωμάκια για να βουτάμε μέσα, τα μακριά πιρουνάκια και αρχίσαμε να τρώμε. Εντάξει ωραίο ήταν, δεν ξετρελάθηκα όμως, πρέπει να είχε και λίγο κρασί μέσα και γλύκιζε. Η αλήθεια είναι πως στο 6ο -7ο ψωμάκι αρχίζεις να μπουχτίζεις, δεν γίνεται να φας για κυρίως γεύμα μόνο ψωμί με τυρί λιωμένο. Έτσι πήραμε και κάτι άλλο και τελικά έμεινε πάρα πολύ φοντύ. Είμαι σχεδόν σίγουρη ότι θα πήγαινε στους επόμενους που θα κάθονταν εκεί, ήταν πάρα πολύ, στάνταρ έτρωγαν 4-5 άτομα. Η τιμή του ακριβούτσική, 50 φράγκα.
Αργά το απόγευμα πήραμε πάλι το τρένο που θα μας πήγαινε στο Zweisimmen και από εκεί το άλλο τρένο που θα μας γυρνούσε στην Βέρνη.
Λόγω του ότι δεν ένιωθα πάρα πολύ καλά, μόλις φτάσαμε στο σιδηροδρομικό σταθμό πήραμε ταξί για να πάμε στο ξενοδοχείο. Κι αυτό πανάκριβο, 14 φράγκα για μια απόσταση λιγότερη των 5-6χλμ. Έτσι τελείωσε και η παραμονή μας στην Βέρνη αφού το επόμενο πρωί θα ξεκινούσαμε για Γενεύη.
Ξυπνήσαμε κατά τις 9, φάγαμε ένα πεντανόστιμο πρωινό και ξεκινήσαμε με τα πόδια από το ξενοδοχείο για μια βόλτα στην παγωμένη Βέρνη. Μπορώ να πω ότι ήταν η πιο παγωμένη μέρα ολόκληρης της εκδρομής μας στην Ελβετία. Η πόλη είναι χτισμένη περίπου σε ύψος 600 μέτρων και πλάι στις όχθες του ποταμού Άαρ. Το ιστορικό κέντρο έχει πολλά μεσαιωνικά κτίρια αλλά και κάποια σύγχρονα. Πήγαμε αρχικά στον πύργο του αστρονομικού ρολογιού και κατεβήκαμε όλον αυτόν τον πεζοδρομημένο δρόμο (Kramgasse νομίζω τον λένε). Κάπου εκεί ήταν χτισμένο και το σπίτι του Αϊνστάιν όπου έμεινε κάποια χρόνια και λέγεται πως εκεί συνέλαβε την θεωρία της σχετικότητας.
Ο δρόμος μας έβγαλε στο Barengraben, στις αρκουδίτσες της Βέρνης που είναι σύμβολο της πόλης. Προσπαθήσαμε να δούμε που είναι κρυμμένες αλλά τίποτα. Δεν φαίνονταν. Και καθώς βγάζαμε κάτι φωτογραφίες, εμφανίστηκε μία η οποία έκανε βόλτες πέρα δώθε μέχρι που ξανακρύφτηκε.
Αργότερα ανηφορήσαμε προς το κέντρο περνώντας από την γέφυρα Nydeggbrucke, διασχίσαμε τους πλακόστρωτους δρόμους, παντού στενάκια με παλιά σπίτια μέχρι που καταλήξαμε στον καθεδρικό ναό της Βέρνης, τον υψηλότερο ναό της Ελβετίας (100μ). Ναός γοτθικού ρυθμού, εντυπωσιακός με πάρα πολλά γλυπτά με απίστευτες λεπτομέρειες, κυρίως στην κεντρική πύλη του ναού.
Ύστερα συνεχίσαμε την βόλτα μας στην πλατεία του Κοινοβουλίου, μέχρι που τελικά φτάσαμε στον σιδηροδρομικό σταθμό το μεσημεράκι. Α να πω ότι αυτή τη φορά είχε περισσότερο κόσμο παντού, τουρίστες περιφέρονταν τριγύρω με έναν χάρτη στο χέρι, κάποια μαγαζιά ήταν ανοικτά και κάποια όχι. Μέσα στο σταθμό γινόταν χαμός από κόσμο και κυρίως από σκιέρς με όλο τον εξοπλισμό στην πλάτη να πηγαίνουν, μάλλον, προς κάποιο βουνό για σκι. Εμείς, αφού είχαμε αγοράσει τα εισιτήρια από την Ζυρίχη μπήκαμε στο τρένο που θα έκανε τερματική στάση στο Zweisimmen. Από εκεί πήραμε άλλο τρένο και κατεβήκαμε στο Gstaad. H διαδρομή πανέμορφη, χιονισμένα τοπία παντού. Μικρά ξύλινα σπιτάκια στη μέση του πουθενά καταχιονισμένα.
Φτάνουμε στο Gstaad, ο κεντρικός δρόμος γεμάτος με κόσμο. Αριστερά – δεξιά παντού μαγαζιά με ακριβά πράγματα, εστιατόρια, και ένα παγοδρόμιο με μικρούς και μεγάλους να προσπαθούν να κρατηθούν όρθιοι πάνω στον πάγο. Μέχρι άμαξα με άλογα είδα να περνάει
shock, κάτι που δεν περίμενα με τίποτα να δω στο Gstaad. Αφού κάναμε την βόλτα μας, κάτσαμε σε ένα εστιατόριο και είπαμε επιτέλους να δοκιμάσουμε φοντύ.
Ήρθε η κοπέλα για να παραγγείλουμε και της είπαμε ότι θέλαμε το φοντύ και κάτι άλλα πράγματα, αλλά εκείνη μας είπε πως το φοντύ στην Ελβετία θεωρείται κύριο γεύμα και ότι καλό είναι να μην πάρουμε τίποτα άλλο γιατί θα σκάσουμε. :roll:Το φοντύ είναι αρκετό, είπε. Τελοσπάντων, λέμε οκ, και παίρνουμε φοντύ και δυο αναψυκτικά. Έρχεται, φαινόταν ωραιότατο, ένα κατσαρολάκι γεμάτο τυρί και από κάτω φωτιά που το έλιωνε την ίδια στιγμή. Έφεραν και τα ψωμάκια για να βουτάμε μέσα, τα μακριά πιρουνάκια και αρχίσαμε να τρώμε. Εντάξει ωραίο ήταν, δεν ξετρελάθηκα όμως, πρέπει να είχε και λίγο κρασί μέσα και γλύκιζε. Η αλήθεια είναι πως στο 6ο -7ο ψωμάκι αρχίζεις να μπουχτίζεις, δεν γίνεται να φας για κυρίως γεύμα μόνο ψωμί με τυρί λιωμένο. Έτσι πήραμε και κάτι άλλο και τελικά έμεινε πάρα πολύ φοντύ. Είμαι σχεδόν σίγουρη ότι θα πήγαινε στους επόμενους που θα κάθονταν εκεί, ήταν πάρα πολύ, στάνταρ έτρωγαν 4-5 άτομα. Η τιμή του ακριβούτσική, 50 φράγκα. Αργά το απόγευμα πήραμε πάλι το τρένο που θα μας πήγαινε στο Zweisimmen και από εκεί το άλλο τρένο που θα μας γυρνούσε στην Βέρνη.
Λόγω του ότι δεν ένιωθα πάρα πολύ καλά
, μόλις φτάσαμε στο σιδηροδρομικό σταθμό πήραμε ταξί για να πάμε στο ξενοδοχείο. Κι αυτό πανάκριβο, 14 φράγκα για μια απόσταση λιγότερη των 5-6χλμ. Έτσι τελείωσε και η παραμονή μας στην Βέρνη αφού το επόμενο πρωί θα ξεκινούσαμε για Γενεύη.
Εε τελευταία εξεταστική ήταν ,μετά παίρνω πτυχίο, πιάνω δουλειά λογικά και δεν με βλέπω απο Σεπτέμβρη να κάνω τόσα πολλα, γιαυτο κάνω τωρα όσα μπορώ. 
