Giristroula
Member
- Μηνύματα
- 723
- Likes
- 348
- Επόμενο Ταξίδι
- κάτσε να μαζώξω κάνα χρήμ
- Ταξίδι-Όνειρο
- Κίνα, Ιαπωνία
Την περίοδο των χριστουγεννιάτικων εορτών μου αρέσει να επισκέπτομαι ευρωπαϊκές χώρες, όπου το εορταστικό κλίμα είναι έντονο! Μία τέτοια χριστουγεννιάτικη εξόρμηση έγινε στην περιοχή του Βελγίου για ένα πενθήμερο στο διάστημα μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς!:roll:
Πρώτη Μέρα
Με τσουχτερό κρύο και ψιλόβροχο αναχωρήσαμε 26 Δεκεμβρίου νωρίς το πρωϊ από το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος και μετά από ένα άνετο τρίωρο ταξίδι φτάσαμε στο αεροδρόμιο Zaventem των Βρυξελλών, που βρίσκεται 14 χιλ. από την πόλη. Εξωτερική θερμοκρασία -1 C, αρκετά καλή για την περιοχή. Στο δρόμο για την πόλη περάσαμε από το πασίγνωστο Atomium, από την κινέζικη παγόδα και το γιαπωνέζικο πύργο, που χτίστηκε από εξαιρετικούς τεχνίτες από τη Γιοκοχάμα, και τη βασιλική κατοικία, που μοιάζει με τις Βερσαλίες, στην οποία δεν επιτρέπεται καμία επίσκεψη του κοινού!
Φτάνοντας στην πόλη σταματήσαμε στο πάρκο της πεντηκονταετίας, όπου το 1880 ο βασιλιάς Λεοπόλδος Β' διοργάνωσε μία μεγαλόπρεπεη διεθνή έκθεση για να γιορτάσει την πεντηκοστή επέτειο από την ίδρυση του κράτους. Οι μεγάλες αίθουσες που δημιουργήθηκαν τριγύρω στεγάζουν σήμερα ένα σύμπλεγμα μουσείων όπως το Musee Royaux d' Art et d' Historie, ένα μεγάλο στρατιωτικό μουσείο με αεροπλάνα και ελικόπτερα και ένα μουσείο ιστορικών αυτοκινήτων. Σε κάποιο σημείο τα κτίρια που βρίσκονται σε ημικύκλιο ενώνονται μεταξύ με μία αψίδα σαν αυτή του Βραδεμβούργου.
Επόμενη στάση η πλατεία των δικαστηρίων, τα οποία στεγάζονται σε νεοκλασσικά κτίρια. Από κει η θέα προς την πόλη είναι εκπληκτική.
Κατόπιν, κατευθυνθήκαμε προς την κεντρική πλατεία των Βρυξελλών, την Grand Place με τα αριστουργηματικά μεσαιωνικά κτίρια, όπως το δημαρχείο, τα συντεχνιακά κτίρια των ζυθοποιών, των αρτοποιών και των βαρκάρηδων, το μουσείο με τα κοστούμια του Manneken Pis. Όλα τα κτίρια έχουν μικρούς πυργίσκους και είναι περίτεχνα στολισμένα με μικρά αγάλματα. Μας έκανε φοβερή εντύπωση το γεγονός οτι η πλατεία έσφιζε από ζωή, πολλοί άνθρωποι τριγυρνούσαν γύρω από το μεγάλο χριστουγεννιάτικο δένδρο, τη φάτνη και τους φωτιζόμενους στύλους που άλλαζαν χρώματα και μετέδιδαν μουσική. Στη Grand Place κάθε δεύτερη χρονιά για 5 ημέρες στα μέσα του Αυγούστου στρώνεται μία κατασκευή από πολύχρωμα λουλούδια που λέγεται "Χαλί των λουλουδιών".
Ύστερα από όλα αυτά καταλήξαμε στο ξενοδοχείο, το Radisson SAS 5*, κεντρικότατο, πενταόροφο, με όμορφα διακοσμημένους χώρους υποδοχής και καφέ.
Μετά από λίγη ξεκούραση εξήλθαμε για την απογευματινή μας βόλτα και την εξεύρεση φαγητού! Περάσαμε μέσα από τη στοά Gleries Royales de Saint Huber, στην οποία υπήρχαν κυρίως καταστήματα που πουλούσαν ειδών ειδών πραλίνες και σοκολάτες σε διάφορα σχήματα και γεύσεις, σε τιμές αρκετά απαγορευτικές για την τσέπη του Έλληνα πχ 250 γρ. πραλίνες κόστιζαν 10-15 ευρώ
. Συνεχίσαμε προς την οδό των κρεοπωλών, Rue des Bouchers, στην οποία υπήρχαν εστιατόρια με πολύ ωραία χριστουγεννιάτικη διακόσμηση, με τραπεζάκια απ'εξω, όπου καθόταν οι θεριακλήδες καπνιστές, αφού μέσα απαγορευόταν αυστηρά το κάπνισμα! Βιτρίνες με έντονο φωτισμό φιλοξενούσαν μύδια, καραβίδες, θαλασσινά αλλά και φιλέτα και φαγητά gourme! Καθίσαμε σ' ένα εστιατόριο ονόματι LEON και δοκιμάσαμε κρεμμυδόσουπα και μανιταρόσουπα για ζέσταμα και για κυρίως πιάτο τη σπεσιαλιτέ της περιοχής...μύδια αχνιστά με πατάτες τηγανητές.
Αφού πήραμε ενέργεια, συνεχίσαμε τη βόλτα μας στη νυχτερινή πόλη, όπου οι πάντες λόγω του κρύου φορούσαν σκουφιά, κασκόλ και γάντια. Περπατήσαμε ως την περιοχή που βρίσκεται το Χρηματιστήριο, κτίριο με αρχαιοελληνική μορφή, χαζέψαμε σε μία χριστουγεννιάτικη αγορά απέναντι και ήπιαμε ζεστό γλυκό κρασάκι!
Κατόπιν, πήγαμε στην Grand Place, η οποία είχε άλλο χρώμα σε σχέση με το μεσημέρι. Τα κτίρια φωτιζότανε πολύ όμορφα και το Δημαρχείο άλλαζε χρώματα, ανάλογα με το φωτισμό που έπεφτε πάνω του από τις φωτιζόμενες βέργες. Περιβάλλον ιδιαίτερα ρομαντικό, γεμάτο ζωή και κόσμο, χρώματα και μουσικές. Ένα μικρό δρομάκι μας έβγαλε στο Manneken Pis, ένα μπρούτζινο άγαλμα που αναπαριστά ένα μικρό αγοράκι που ουρεί ανέμελα και αποτελεί το σήμα κατατεθέν της πόλης. Ένα σωρό σουβενίρ, ακόμη και σοκολατάκια, έχουν αποτυπώσει αυτόν τον "αναιδή" τυπάκο...
Η θερμοκρασία σε σχέση με το πρωϊ δεν έπεσε αισθητά. Το θερμόμετρο έδειχνε -2 C.
Κατευθυνθήκαμε στην παλτεία της Αγ. Αικατερίνης, όπου υπήρχαν πολλά δένδρα φωτισμένα, πολλά παραμυθόσπιτα, χριστουγεννιάτικη αγορά, παγοδρόμιο, καρουζέλ και ρόδα. Από μία καντίνα ερχόταν η απολαυστική μυρωδιά από τηγανιτές πατάτες με μαγιονέζα. Ανεβήκαμε στη ρόδα, προκειμένου να δούμε την πόλη από ψηλά. Μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση πως ακόμη και τέτοια ώρα με τσουχτερό κρύο κυκλοφορούσαν πολλά παιδάκια που διασκέδαζαν στην παραμυθούπολη και στο καρουζέλ. Οι αποστάσεις για όλα τα παραπάνω ήταν κοντινές. Οι Βρυξέλλες γενικά είναι πόλη που περπατιέται άνετα. Ήτανε γύρω 10.30 το βράδυ, όταν αρχίσαμε να κατευθυνόμαστε προς το ξενοδοχείο για να ξεκουραστούμε από την έντονη αυτή μέρα!
Δεύτερη Ημέρα
Με το που ξυπνήσαμε, τρέξαμε στο παράθυρο να δούμε μήπως και είχε χιονίσει...δυστυχώς όχι
. Μετά το πλουσιοπάροχο πρωϊνό στο ξενοδοχείο, ξεκινήσαμε με οδηγό και χάρτη ανά χείρας και κατευθυνθήκαμε στο Μετρό με σκοπό να επισκεφτούμε την περιοχή του Atomium και τα αξιοθέατά της. Η θερμοκρασία είχε πέσει στους -4 C. Η ημέρα όμως ηλιόλουστη! Στην περιοχή αυτή υπάρχουν διάφορα κτίρια που στεγάζουν εκθεσιακά κέντρα. Χαρακτηριστικό του κρύου ήταν οτι σε μία λίμνη που υπήρχε μπροστά σε κάποιο από τα κτίρια αυτά το νερό είχε παγώσει και τα πουλιά κάνανε πατινάζ! Φτάσαμε στο γνωστό Atomium, το οποίο αναπαριστά τον κρύσταλλο του σιδήρου μεγενθυμένο κατά 165.000.000 φορές. Μπορεί κανείς να ανεβεί στις σφαίρες με ασανσέρ, στις οποίες φιλοξενούνται διάφορες εκθέσεις, καφετέριες, στην ψηλότερη υπάρχει εστιατόριο και είναι ένα καλό παρατηρητήριο με πανοραμική θέα της περιοχής. Ανεβήκαμε και μπήκαμε σε μερικές σφαίρες.
Κατόπιν,πήγαμε στο Brupark. Πρόκειται για οικογενειακό πάρκο αναψυχής με διάφορα εστιατόρια από όλο τον κόσμο (εντοπίσαμε και ένα ουζερί ονόματι Ζορμπάς), καρουζέλ και στο τέλος υπήρχαν νεροτσουλήθρες, που λόγω της εποχής δε λειτουργούσαν.
Η επόμενη επίσκεψη μας ήταν προγραμματισμένη στο θεματικό πάρκο MINI EUROPE. Πρόκειται για ένα μεγάλο χώρο, στη σκιά του Ατόμιουμ, στον οποίο τοποθέτησαν ομοιώματα κτιρίων και αντικειμένων που είναι αντιπροσωπευτικά κάθε χώρας της Ευρώπης. Είναι φτιαγμένα κατά 25 φορές μικρότερα από την πραγματικότητα. Εκείνα που μου έρχονται αυτή τη στιγμή στο μυαλό είναι ο Πύργος του Άιφελ, ένας μύλος από την Ολλανδία, ο καθεδρικός του Αγ. Πέτρου, η πλατεία του Αγ. Μάρκου της Βενετίας και τα κανάλια με τις γόνδολες, η Grand Place των Βρυξελλών με το λουλουδένιο χαλί,το Δημαρχείο της Στοκχόλμης, η Ακρόπολη της Αθήνας, το κάστρο Σουομενλίνα του Ελσίνκι και άλλα χαρακτηριστικά κάστρα, καθεδρικοί ναοί και παλάτια. Πατώντας ένα κουμπί ακουγόταν ο εθνικός ύμνος κάθε χώρας!Εάν βρεθείτε στις Βρυξέλλες και στην περιοχή του Ατόμιουμ, αξίζει μία επίσκεψη στο πάρκο αυτό!Εκεί αρχίσαμε να καταγράφουμε τις χώρες που δεν είχαμε επισκεφτεί ως τότε. Πήραμε πάλι το Μετρό και πίσω στην πόλη...
Στη διαδρομή και πριν μπούμε για τα καλά στο κέντρο, σταματήσαμε στο πάρκο της πεντηκονταετίας και επισκεφτήκαμε το μουσείο με τα πολεμικά αεροπλάνα και ελικόπτερα, πολύ καλά διατηρημένα από τον α' και β' Παγκόσμιο πόλεμο.Σε κάποια αεροσκάφη μπορούσες να ανεβείς και μεις δε χάσαμε βεβαίως βεβαίως ευκαιρία. Στην ίδια περιοχή υπάρχει και ένα μουσείο με παλιά αυτοκίνητα.
Ξαναπήραμε το Μετρό και φτάσαμε στο κέντρο. Κατευθυνθήκαμε προς τον καθεδρικό ναό του Αγ. Μιχαήλ και της Αγ. Γουδούλης.Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και την πιο όμορφη εκκλησία των Βρυξελλών, που χτιζόταν για 3 αιώνες από το 1225. Ανακαινίστηκε πρόσφατα. Εσωτερικά οι πέτρες με το μελί χρώμα στους δίδυμους πύργους λάμπουν στο υπερυψωμένο βάθρο του καθεδρικού. Περιέχει εξαίσιες υαλογραφίες και έναν περίτεχνο άμβωνα. Είναι αφιερωμένος στον Αγ. Μιχαήλ, πολιούχο της πόλης, και στην Αγ. Γουδούλη, μία τοπική αγία του 8ου αι. που νίκησε το διάβολο.
Επόμενη στάση επρόκειτο να γίνει στο μουσείο μουσικών οργάνων, το οποίο δυστυχώς έκλεισε μόλις φτάσαμε. Για το λόγο αυτό συνεχίσαμε για ένα άλλο πρωτότυπο μουσείο: το μουσείο κινουμένων σχεδίων, όπου θυμηθήκαμε τα παιδικά μας χρόνια...είδαμε πώς φτιάχνονται τα κόμικς και ανταμώσαμε τον Τεν Τεν και τα στρουμφάκια!
Γενικά το Βέλγιο έχει πάρα πολλά και ασυνήθιστα μουσεία.
Είχε φτάσει απόγευμα και αρχίσαμε να ψάχνουμε για φαγητό!Περιπλανηθήκαμε σε κάποιους πεζόδρομους με εμπορικά καταστήματα και εντοπίσαμε ένα εμπορικό κέντρο, στο οποίο μας συνέστησαν κάποιο καλό grill house.Εκεί δοκιμάσαμε πάλι βέλγικες σπεσιαλιτέ...σούπες για πρώτο πιάτο και μετά νοστιμότατα φιλέτα!Για τη χώνεψη κάναμε μία μικρή βολτίτσα ως την πλατεία Saint Jerry, η οποία φημίζεται για τα εστιατόριά της από όλο τον κόσμο κινέζικα, ινδονησιακά, ινδικά, μπυραρίες, καφετέριες γι'αυτό και πλανώνταν διάφορες μυρωδιές στην ατμόσφαιρα. Παντού συναντούσαμε σοκολατερίες με δελεαστικά θεάματα και μυρωδιές, ώσπου υποκύψαμε στους πειρασμούς και καθίσαμε για βάφλα με τσικουλάτα σ' ένα γραφικό μαγαζάκι κοντά στο ξενοδοχείο μας. Η ώρα ήταν ήδη 10, οπότε με την κούραση ολόκληρης μέρας οδεύσαμε προς το δωμάτιο για να ζεστάνουμε το κοκκαλάκι μας με καυτό νερό και να κοιμηθούμε στα ζεστά παπλώματα!
Τρίτη Ημέρα
Ξυπνήσαμε πάλι με την ίδια αγωνία...αλλά ο καιρός δεν ήταν χιονιάς, οπότε δεν είχε χιονίσει!Θερμοκρασία -4C, αργότερα έλαμψε και ο ήλιος. Η διαδρομή μας αυτή τη μέρα ήταν η εξής: Βρυξέλλες, Βατερλό, Ντινάν, Λουξεμβούργο, Βρυξέλλες.
Στο Βατερλό φτάσαμε στο χώρο όπου έγινε η πασίγνωστη μάχη, φωτογραφηθήκαμε δίπλα στο άγαλμα του μικρόσωμου αλλά Μεγάλου Ναπολέοντα και ανεβήκαμε στο λόφο με τα 220 σκαλιά στο τέλος του οποίου ήταν το άγαλμα των λεόντων. Από κει η θέα ήταν πανοραμική στη γύρω περιοχή!Στους δρόμους και στα σκαλιά είχανε ρίξει αλάτι, όχι για να φύγουμε εμείς...χα..χα..
, αλλά για να μη γλιστράμε από τον πάγο. Δίπλα από το λόφο υπάρχει το πανόραμα, ένας στρογγυλός χώρος, τα τοιχώματα του οποίου είναι ζωγραφισμένα με σκηνές από τη μάχη.
Μετά από μία μικρή διαδρομή φτάσαμε στην Ντινάν. Η πόλη αυτή κόβεται στα δύο από το ποτάμι. Τα πολύχρωμα σπίτια από τη μία και την άλλη όχθη του ποταμού καθρεφτίζονταν στα ήρεμα νερά!Σήμα κατατεθέν της πόλης ο καθεδρικός ναός με κρεμμυδόσχημο τρούλο, σαν τις ρώσικες εκκλησίες, και πάνω σε λόφο μία καστροπολιτεία. Τοπίο πολύ ρομαντικό, σαν καρτ ποστάλ, καθαρή και ηλιόλουστη ατμόσφαιρα, γαλήνια νερά, γραφικότητα, αρκετό πράσινο. Με λόγια δεν περιγράφεται η ομορφιά της μικρής αυτής πόλης των 10.000 κατοίκων. Κάναμε βόλτα στις γέφυρες, στους παρόχθιους δρόμους και στους εωτερικούς με τα μαγαζιά, που λόγω Κυριακής ήτανε κλειστά, πήραμε τις σχετικές φωτογραφίες και βιντεοσκοπήσαμε τα περιξ και αναχωρήσαμε για το μικρό διπλανό κρατίδιο, το Λουξεμβούργο!
Η θερμοκρασία είχε ανέβει...-1C!Στο Λουξεμβούργο επισκεφτήκαμε την πλατεία De Sarlot με το άγαλμα της Sarlot, αγαπημένης δούκισσας των ντόπιων. Κατόπιν βγήκαμε σε ένα ύψωμα που λέγεται "μπαλκόνι" του Λουξεμβούργου και θαυμάσαμε από ψηλά το ποτάμι, τα σπίτια με τις μαύρες σκεπές και τις γέφυρες. Στη συνέχεια βολτάραμε στους πεζόδρομους με τα εμπορικά, που επίσης ήταν κλειστά-αλλά κόσμος κυκλοφορούσε παντού-, φτάσαμε στην κατοικία του Δούκα και τέλος στην πλατεία με το Δημαρχείο. Εκεί είχε κατασκηνώσει ένας τύπος, ο οποίος έφτιαχνε διάφορα γλυπτά με τον πάγο όπως ελάφια, έλκυθρα, Αγ. Βασίληδες. Καθίσαμε για πίτσα σε μία ζεστή και όμορφα διακοσμημένη πιτσαρία και με το σούρουπο ξεκινήσαμε για το δρόμο της επιστροφής, παίρνοντας μαζί μας εικόνες από την πόλη που είχε ντυθεί πλέον με το μουντό της χρώμα, λόγω της ώρας!
Στο ξενοδοχείο χαλαρώσαμε για λίγο, βάλαμε τα καλά μας και κατηφορίσαμε προς το ξενοδοχείο Metropol, σαν τη δική μας Μεγ. Βρετάνια της Αθήνας. Πολυτελέστατο ξενοδοχείο, με υπέροχο καφέ, με βαριά επίπλωση και πολυελαίους, τζάκι, εορταστική διακόσμηση, γεμάτο από μικρούς και μεγάλους που απολάμβαναν το τσάι τους, τον καφέ τους ή το ποτό τους!Ευγενέστατοι σερβιτόροι μας υποδέχτηκαν και μας συνόδευσαν στο τραπεζάκι που θα καθόμασταν. Παραγγείλαμε βέλγικες μπύρες. Εγώ Christmas Gordon με αλκοόλ 8%, κοκκινόμαυρη, γευστική και λίγο πικρή και η παρέα μου Bellevue, πιο ελαφριά με γεύση φράουλας. Όσο για τις τιμές...δε θυμάμαι να πληρώσαμε εξαιρετικά ακριβά!
Η συνέχεια;Μπάνιο και ύπνος!
Τέταρτη Ημέρα
Τη μέρα αυτή η θερμοκρασία έπεσε στους -7C. Κρύο μαλακό και ήλιος.
Με το Μετρό και το χάρτη φτάσαμε στην περιοχή των Ευρωπαϊκών κτιρίων. Μεγάλα γυάλινα και μοντέρνα κτίρια στεγάζουν την ΕυρωπαΙκή Επιτροπή, το Κοινοβούλιο και τα γραφεία των Ευρωβουλευτών.Περπατήσαμε λίγο στη γειτονιά αυτή και στην επόμενη στάση του Μετρό ξαναμπήκαμε με κατεύθυνση το Κολωνάκι των Βρυξελλών, τις οδούς Louise και Waterloo. Εκεί γινόταν χαμός από αυτοκίνητα και από κόσμο, ήταν βλέπετε Δευτέρα και όλοι είχαν ξεχυθεί στους δρόμους. Περάσαμε μόνο από έξω από πανάκριβα εμπορικά καταστήματα με φίρμες όπως Sanel, Dior και παρόμοια. Εκεί βρισκόταν και το ξενοδοχείο Σόφιτελ.
Συνεχίζοντας τη βόλτα μας φτάσαμε στην πλατεία PETIT DE SABLON, η οποία λέγεται οτι ήταν αμμώδης, και μπήκαμε στο πάρκο που είναι στο κέντρο της, όπου υπάρχουν 48 αγάλματα που αναπαριστούν παλιά βέλγικα επαγγέλματα. Απέναντι από το πάρκο βρίσκεται ένα παρεκκλήσι της Παναγίας και πιο κάτω βρίσκεται η Grand Sablon. To ΣΚ γίνεται παζάρι με αντίκες. Τριγύρω υπάρχουν καταστήματα με αντίκες και σοκολατoποιεία, όπως το Pierre Marcolini. Πριν καταλάβουμε οτι επρόκειτο για σοκολατάδικο, νομίζαμε οτι ήταν κοσμηματοπωλείο. Φανταστείτε τη χλιδή! Χαζολογήσαμε στα μαγαζιά και κατευθυνθήκαμε στο σταθμό του τρένου με σκοπό να επισκεφτούμε μία ξεχωριστή πόλη του Βελγίου, την Αμβέρσα.
Η διαδρομή διήρκεσε μία ώρα, το τρένο ήταν διώροφο και πέρασε και από άλλα χωριά ώσπου να φτάσει στην Αμβέρσα, την πόλη του Ρούμπενς. Το κρύο εκεί ήταν αρκετά πιο αισθητό. Προχωρώντας προς το κέντρο, περάσαμε από μια μεγάλη πλατεία με το άγαλμα του Ρούμπενς στο κέντρο και χριστουγεννιάτικο χωριό τριγύρω. Συνεχίσαμε για την Groen Platz, μικρή πλατεία στην οποία βρίσκεται ένας μεγάλος καθεδρικός ναός. Άνθρωποι με τα σκουφιά τους και κόκκινα μάγουλα κυκλοφορούσαν βιαστικά για να ζεσταθούν, μουσικοί έφτιαχναν χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα με τη μουσική τους, γύρω γύρω εστιατόρια, μαγαζάκια με σουβενίρ, καφέ. Μας άρεσε αρκετά αυτή η πλατεία και βρίσκοντας ένα ωραίο ιταλικό σταματήσαμε για να ζεσταθεί λίγο το αίμα μας και να γευματίσουμε. Αφού πήραμε δυνάμεις, συνεχίσαμε στα γραφικά δρομάκια, που λόγω του οτι είχε φύγει ο ήλιος άρχισαν να φωτίζονται, και φτάσαμε σε μία από τις ωραιότερες πλατείες που έχω δει και μου έμεινε στην καρδιά, την Grote Markt. Εκεί βρίσκεται το Δημαρχείο της Αμβέρσας, στενά και ψηλά κτίρια με κωνικό τελείωμα και χρυσά αγαλματάκια, ενωμένα μεταξύ τους, ένα τεράστιο χριστουγεννιάτικο δένδρο, ένα τεράστιο παγοδρόμιο,ακουγόταν κλασσική μουσική και η ατμόσφαιρα ήταν ιδιαίτερα ρομαντική. Μικροί και μεγάλοι χαιρότανε με το δικό τους τρόπο...Γυρίσαμε τριγύρω χαζευοντας τα διάφορα και καθίσαμε για καφεδάκι σε ένα καφέ της πλατείας όπου ο σερβιτόρος ήτανε Έλληνας!Συνεχίσαμε το περπάτημα, ώσπου βγήκαμε στο ποτάμι Scheldt, από όπου φαίνεται η συγχρονη πόλη, το ναυτικό μουσείο, η μεγάλη ρόδα. Ξανά πίσω...περπάτημα στους γραφικούς πεζόδρομους με μυρωδιές που σπάγανε τη μύτη...αλλού βάφλες και αλλού πατάτες!
Μπήκαμε σ' ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο που ήταν εσωτερικά φωτισμένο και στολισμένο με χιλιάδες λαμπιόνια. Επισκεφτήκαμε το σπίτι και το εργαστήριο του Ρούμπενς, ψωνίσαμε μερικές πραλίνες, διότι μας είχε πέσει το ζάχαρο, μπήκαμε στα μαγαζιά με τα σουβενίρ, από όπου πήρα για ενθύμιο έναν μικρό πίνακα που απεικόνιζε την Grote Markt, τον οποίο δεν αξιώθηκα ακόμη να κορνιζάρω. Δε μας έκανε καρδιά να φύγουμε, αν και είχε νυχτώσει για τα καλά! Πήραμε όμως το δρόμο προς τα πίσω, προς το σταθμό για να πάρουμε το τρένο των 9, μιας και ο κόσμος άρχισε να αραιώνει και το κρύο έγινε πιο δριμύ! Άφιξη στις Βρυξέλλες και ξεκούραση στο ξενοδοχείο!Προτελευταία μέρα...κλαψ
Πέμπτη Ημέρα
Όλα τελειώνουν όμως γρήγορα!Την τελευταία μέρα της παραμονής μας στο Βέλγιο επισκεφτήκαμε τις ονειρεμένες πόλεις Μπρυζ και Γάνδη. Πρόκειται για ξεχωριστές πόλεις και από τις ωραιότερες που έχω δει. Εκπέμπουν μία ξεχωριστή ατμόσφαιρα και έναν ρομαντισμό. Η Μπγουζ (όπως την προφέρουν οι ντόπιοι) είναι μεσαιωνική πόλη που στα τέλη του 19ου αι. αναγνωρίστηκε ως ιστορικό κόσμημα και άρχισε καμπάνια συντήρησης και αποκατάστασης. Είναι εξαιρετική περιοχή για περπάτημα και γεμίζει τον επισκέπτη με υπέροχες εικόνες από κάθε γωνιά. Επισκεφτήκαμε τον καθεδρικό ναό της, όπου φυλάσσεται ένα άγαλμα της Παναγίας με το Χριστό, το οποίο είναι ένα από τα 3 έργα του Μιχ. Αγγέλου, που βρίσκονται εκτός Ιταλίας. Τα άλλα δύο φιλοξενούνται στο μουσείο του Λούβρου και στο Ερμιτάζ της Αγ. Πετρούπολης. Θαυμάσαμε τα ωραία βιτρώ στα παράθυρα και τη φάτνη και γαληνέψαμε ακούγοντας ψαλμωδία όσο οι πιστοί προσεύχονταν μέσα στο ναό. Από όσο περπατήσαμε παρατήρησα οτι τα σπίτια είχαν πορτοκαλί και σκούρο καφέ χρώμα. Άμαξες με άλογα ξεναγούσαν τους τουρίστες, κανάλια με παγωμένα και κρυσταλωμένα νερά, στα οποία αντικατοπτρίζονταν τα παραδοσιακά πέτρινα σπίτια με τις κωνικές στέγες και τις σοφίτες, γεφυρούλες, γυμνά από φύλλωμα δένδρα φωτισμένα με χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια και κόσμος που πηγαινοέρχονταν συνεχώς συνέθεταν την εικόνα της Μπρυζ. Περιηγηθήκαμε στην πλατεία Δημαρχείου (Burg), ιστορικό κέντρο της πόλης που περιστοιχίζεται από πανέμορφα μεσαιωνικά κτίρια, όπως το Δημαρχείο, το παρεκκλήσι St Basil, που κατασκευάστηκε από βαριά γκρίζα πέτρα και έχει ρομαντικό στυλ υπενθυμίζοντας οτι το Burg γεννήθηκε από ένα κάστρο, τη βασιλική του Holy Blood όπου συνέρρεε πλήθος κόσμου, διότι στο μικρό μουσείο φυλάσσεται το πιο διάσημο έκθεμά του, ένα φιαλίδιο με αίμα που λέγεται οτι είναι του Χριστού. Για να εισέλεθει κανείς στην πλατεία αυτή υπάρχουν δύο δρομάκια. Το ένα λέγεται Blinde Ezelstraat και ξεκινά από τη νότια πλευρά κάτω από την αψίδα που συνδέει το "Σπίτι του φλάουτου" με το Δημαρχείο. Το όνομα του δρομίσκου "Οδός του Τυφλού Γαϊδάρου" ίσως συνδέεται με το γειτονικό καπηλειό, φημισμένο για τη φτηνή μπύρα του. Το άλλο λέγεται Breidel Straat και συνδέει την αγορά της Μπρυζ, δηλ. το Markt με το Burg, είναι γεμάτο από καταστήματα που πουλάνε αναμνηστικά και δαντέλες που μπορεί να κάθεσαι να χαζεύεις με τις ώρες. Αφού φωτογραφήσαμε τα αριστουργηματικά κτίρια προχωρήσαμε στο Markt που είναι η κεντρική αγορά της Μπρυζ και διατηρεί την αυθεντική της μορφή. Είναι περιστοιχισμένη από πολύχρωμα κτίρια με κλιμακωτές στέγες και το επαρχιακό κυβερνητικό κτίριο. Εκεί υπήρχε μία μεγάλη χριστουγεννιάτικη αγορά και ο κόσμος βόλταρε παρά το κρύο. Στις οδούς Steenhonwersdijk και Groenerei όπου υπάρχουν και κανάλια, βλέπει κανείς εικόνες μαγευτικές. Στα ήρεμα νερά καθρεφτίζονται τα μεσαιωνικά κτίρια, τα γεφύρια και τα δένδρα. Δεν περιγράφεται με λόγια το θέαμα. Υπάρχουν πολλοί πεζοδρομημένοι δρόμοι με εμπορικά καταστήματα και εμπορικά κέντρα που έσφυζαν από ζωή. Σε αρκετά σημεία του δρόμου υπήρχαν διαμορφωμένα πάρκιγκ για ποδήλατα, που αποτελούν το κύριο μέσο μετακίνησης, όπως και στην Ολλανδία. Στο τέλος της περιήγησης επισκεφτήκαμε το Behinhof που είναι κατοικία μίας κοινότητας Beguines από το 1245 ως το 1928. Γύρω από ένα κατάφυτο με δένδρα πάρκο βρίσκονται τα βαμμένα λευκά σπίτια των beguines του 17ου και 18ου αι. Άλλο ένα τοπίο μοναδικό σε ομορφιά είναι το Minnewater.Πρόκειται για κατάφυτη από δένδρα περιοχή γύρω από μία λίμνη που δημιουργήθηκε από ένα φράγμα στον ποταμό Reie. Εικόνες που όσο κι αν προσπαθήσαμε να τις φωτογραφίσουμε, σίγουρα δεν αποτυπώθηκαν όπως ήταν στην πραγματικότητα. Με όλες αυτές τις εικόνες που είδαμε όχι μόνο με τα μάτια αλλά και με την ψυχή, αναχωρήσαμε για το δεύτερο διαμάντι του Βελγίου, τη Γάνδη.
Η Γάνδη έχει πολλά κοινά με την Μπρυζ! Μεσαιωνικά κτίρια, θησαυρούς τέχνης, κανάλια με ήρεμα νερά, κλιμακωτές στέγες, συντεχνιακά σπίτια, ψηλούς οβελίσκους. Η Γάνδη διακρίνεται για την κομψή μεγαλοπρέπεια που κατοπτρίζεται στον καθεδρικό ναό της, τα θέατρα και την όπερα, έχει όμως και μία απλότητα. Το δίκτυο των μεσαιωνικών της δρόμων-που περιλαμβάνουν και τη μεγαλύτερη πεζοδρομημένη ζώνη στην Ευρώπη-την κάνουν υπέροχη πόλη για περιπάτους. Ανεβαίνοντας τον ανηφορικό δρόμο έξω από το Δημαρχείο, παρατηρήσαμε οτι το τεράστιο αυτό κτίριο έχει το μισό νεοκλασσική και το άλλο μισό μεσαιωνική μορφή. Φτάνοντας στην πλατεία θαυμάσαμε το καμπαναριό Belfort με ύψος 91 μ. με τον επίχρυσο δράκο στην κορυφή του οβελίσκου του. Χρησιμοποιούνταν σαν παρατηρητήριο, ρολόϊ, σύστημα συναγερμού. Μέσα του βρίσκεται μία συστοιχία από 52 καμπάνες, που χρησίμευαν για επίσημες κωδωνοκρουσίες. Δίπλα του στέκεται ο επιβλητικός καθεδρικός ναός του St Bavon, έργο του 10ου αι. Εσωτερικά ήταν λίγο σκοτεινός, λόγω της μαύρης πέτρας. Εντύπωση μας έκανε ο σε στυλ ροκοκό-μπαρόκ άμβωνας και το πολύπτυχο αριστούργημα του 15ου αι. "Το προσκύνημα του ιερού αμνού" των Χούμπερτ και Γιαν Βαν Αικ. Τριγύρω ένα χριστουγεννιάτικο χωριό έδινε γιορτινή ατμόσφαιρα, οι άμαξες με αλογάκια σαν πόνυ περιφερόταν στους μεσαιωνικούς δρόμους, άρχισε να σουρουπώνει και η ατμόσφαιρα πήρε ένα ρομαντικό μοτίβο. Και στη Γάνδη υπάρχουν πολλά κανάλια, στις όχθες των οποίων είναι χτισμένα πολύχρωμα κτίρια, αλλά όχι τόσο έντονα όπως της Μπρυζ,τα οποία καθρεφτιζόταν στα νερά. Και εκεί πολύς κόσμος έκανε βόλτα παρά το τσουχτερό κρύο και την υγρασία. Αγοράσαμε ένα περιποιημένο Hotdog από μία καντίνα στο δρόμο και συνεχίσαμε τις βόλτες. Ο λιγοστός χρόνος ως την ώρα που θα ταξιδεύαμε δε μας επέτρεπε μεγάλη στάση για φαγητό, γι' αυτό φάγαμε κάτι τοπικό στο πόδι!
Είχε νυχτώσει για τα καλά όταν αναχωρήσαμε από τη Γάνδη, με τις πιο όμορφες εικόνες στα μάτια και στο μυαλό και πήραμε το δρόμο για το αεροδρόμιο. Περάσαμε το συνιθισμένο έλεγχο και χωρίς καθυστέρηση απογειωθήκαμε για το Ελ. Βενιζέλος της Αθήνας κουβαλώντας μαζί μας αξέχαστες εμπειρίες, εικόνες και σκηνές, στη φωτογραφική μας μηχανή μοναδικά καρτ ποστάλ και στις αποσκευές μας βέλγικες πραλίνες, δαντέλες και άλλα σουβενίρ και μικροδωράκια.
Πρώτη Μέρα
Με τσουχτερό κρύο και ψιλόβροχο αναχωρήσαμε 26 Δεκεμβρίου νωρίς το πρωϊ από το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος και μετά από ένα άνετο τρίωρο ταξίδι φτάσαμε στο αεροδρόμιο Zaventem των Βρυξελλών, που βρίσκεται 14 χιλ. από την πόλη. Εξωτερική θερμοκρασία -1 C, αρκετά καλή για την περιοχή. Στο δρόμο για την πόλη περάσαμε από το πασίγνωστο Atomium, από την κινέζικη παγόδα και το γιαπωνέζικο πύργο, που χτίστηκε από εξαιρετικούς τεχνίτες από τη Γιοκοχάμα, και τη βασιλική κατοικία, που μοιάζει με τις Βερσαλίες, στην οποία δεν επιτρέπεται καμία επίσκεψη του κοινού!
Φτάνοντας στην πόλη σταματήσαμε στο πάρκο της πεντηκονταετίας, όπου το 1880 ο βασιλιάς Λεοπόλδος Β' διοργάνωσε μία μεγαλόπρεπεη διεθνή έκθεση για να γιορτάσει την πεντηκοστή επέτειο από την ίδρυση του κράτους. Οι μεγάλες αίθουσες που δημιουργήθηκαν τριγύρω στεγάζουν σήμερα ένα σύμπλεγμα μουσείων όπως το Musee Royaux d' Art et d' Historie, ένα μεγάλο στρατιωτικό μουσείο με αεροπλάνα και ελικόπτερα και ένα μουσείο ιστορικών αυτοκινήτων. Σε κάποιο σημείο τα κτίρια που βρίσκονται σε ημικύκλιο ενώνονται μεταξύ με μία αψίδα σαν αυτή του Βραδεμβούργου.
Επόμενη στάση η πλατεία των δικαστηρίων, τα οποία στεγάζονται σε νεοκλασσικά κτίρια. Από κει η θέα προς την πόλη είναι εκπληκτική.
Κατόπιν, κατευθυνθήκαμε προς την κεντρική πλατεία των Βρυξελλών, την Grand Place με τα αριστουργηματικά μεσαιωνικά κτίρια, όπως το δημαρχείο, τα συντεχνιακά κτίρια των ζυθοποιών, των αρτοποιών και των βαρκάρηδων, το μουσείο με τα κοστούμια του Manneken Pis. Όλα τα κτίρια έχουν μικρούς πυργίσκους και είναι περίτεχνα στολισμένα με μικρά αγάλματα. Μας έκανε φοβερή εντύπωση το γεγονός οτι η πλατεία έσφιζε από ζωή, πολλοί άνθρωποι τριγυρνούσαν γύρω από το μεγάλο χριστουγεννιάτικο δένδρο, τη φάτνη και τους φωτιζόμενους στύλους που άλλαζαν χρώματα και μετέδιδαν μουσική. Στη Grand Place κάθε δεύτερη χρονιά για 5 ημέρες στα μέσα του Αυγούστου στρώνεται μία κατασκευή από πολύχρωμα λουλούδια που λέγεται "Χαλί των λουλουδιών".
Ύστερα από όλα αυτά καταλήξαμε στο ξενοδοχείο, το Radisson SAS 5*, κεντρικότατο, πενταόροφο, με όμορφα διακοσμημένους χώρους υποδοχής και καφέ.
Μετά από λίγη ξεκούραση εξήλθαμε για την απογευματινή μας βόλτα και την εξεύρεση φαγητού! Περάσαμε μέσα από τη στοά Gleries Royales de Saint Huber, στην οποία υπήρχαν κυρίως καταστήματα που πουλούσαν ειδών ειδών πραλίνες και σοκολάτες σε διάφορα σχήματα και γεύσεις, σε τιμές αρκετά απαγορευτικές για την τσέπη του Έλληνα πχ 250 γρ. πραλίνες κόστιζαν 10-15 ευρώ
. Συνεχίσαμε προς την οδό των κρεοπωλών, Rue des Bouchers, στην οποία υπήρχαν εστιατόρια με πολύ ωραία χριστουγεννιάτικη διακόσμηση, με τραπεζάκια απ'εξω, όπου καθόταν οι θεριακλήδες καπνιστές, αφού μέσα απαγορευόταν αυστηρά το κάπνισμα! Βιτρίνες με έντονο φωτισμό φιλοξενούσαν μύδια, καραβίδες, θαλασσινά αλλά και φιλέτα και φαγητά gourme! Καθίσαμε σ' ένα εστιατόριο ονόματι LEON και δοκιμάσαμε κρεμμυδόσουπα και μανιταρόσουπα για ζέσταμα και για κυρίως πιάτο τη σπεσιαλιτέ της περιοχής...μύδια αχνιστά με πατάτες τηγανητές.Αφού πήραμε ενέργεια, συνεχίσαμε τη βόλτα μας στη νυχτερινή πόλη, όπου οι πάντες λόγω του κρύου φορούσαν σκουφιά, κασκόλ και γάντια. Περπατήσαμε ως την περιοχή που βρίσκεται το Χρηματιστήριο, κτίριο με αρχαιοελληνική μορφή, χαζέψαμε σε μία χριστουγεννιάτικη αγορά απέναντι και ήπιαμε ζεστό γλυκό κρασάκι!
Κατόπιν, πήγαμε στην Grand Place, η οποία είχε άλλο χρώμα σε σχέση με το μεσημέρι. Τα κτίρια φωτιζότανε πολύ όμορφα και το Δημαρχείο άλλαζε χρώματα, ανάλογα με το φωτισμό που έπεφτε πάνω του από τις φωτιζόμενες βέργες. Περιβάλλον ιδιαίτερα ρομαντικό, γεμάτο ζωή και κόσμο, χρώματα και μουσικές. Ένα μικρό δρομάκι μας έβγαλε στο Manneken Pis, ένα μπρούτζινο άγαλμα που αναπαριστά ένα μικρό αγοράκι που ουρεί ανέμελα και αποτελεί το σήμα κατατεθέν της πόλης. Ένα σωρό σουβενίρ, ακόμη και σοκολατάκια, έχουν αποτυπώσει αυτόν τον "αναιδή" τυπάκο...
Η θερμοκρασία σε σχέση με το πρωϊ δεν έπεσε αισθητά. Το θερμόμετρο έδειχνε -2 C.
Κατευθυνθήκαμε στην παλτεία της Αγ. Αικατερίνης, όπου υπήρχαν πολλά δένδρα φωτισμένα, πολλά παραμυθόσπιτα, χριστουγεννιάτικη αγορά, παγοδρόμιο, καρουζέλ και ρόδα. Από μία καντίνα ερχόταν η απολαυστική μυρωδιά από τηγανιτές πατάτες με μαγιονέζα. Ανεβήκαμε στη ρόδα, προκειμένου να δούμε την πόλη από ψηλά. Μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση πως ακόμη και τέτοια ώρα με τσουχτερό κρύο κυκλοφορούσαν πολλά παιδάκια που διασκέδαζαν στην παραμυθούπολη και στο καρουζέλ. Οι αποστάσεις για όλα τα παραπάνω ήταν κοντινές. Οι Βρυξέλλες γενικά είναι πόλη που περπατιέται άνετα. Ήτανε γύρω 10.30 το βράδυ, όταν αρχίσαμε να κατευθυνόμαστε προς το ξενοδοχείο για να ξεκουραστούμε από την έντονη αυτή μέρα!
Δεύτερη Ημέρα
Με το που ξυπνήσαμε, τρέξαμε στο παράθυρο να δούμε μήπως και είχε χιονίσει...δυστυχώς όχι
. Μετά το πλουσιοπάροχο πρωϊνό στο ξενοδοχείο, ξεκινήσαμε με οδηγό και χάρτη ανά χείρας και κατευθυνθήκαμε στο Μετρό με σκοπό να επισκεφτούμε την περιοχή του Atomium και τα αξιοθέατά της. Η θερμοκρασία είχε πέσει στους -4 C. Η ημέρα όμως ηλιόλουστη! Στην περιοχή αυτή υπάρχουν διάφορα κτίρια που στεγάζουν εκθεσιακά κέντρα. Χαρακτηριστικό του κρύου ήταν οτι σε μία λίμνη που υπήρχε μπροστά σε κάποιο από τα κτίρια αυτά το νερό είχε παγώσει και τα πουλιά κάνανε πατινάζ! Φτάσαμε στο γνωστό Atomium, το οποίο αναπαριστά τον κρύσταλλο του σιδήρου μεγενθυμένο κατά 165.000.000 φορές. Μπορεί κανείς να ανεβεί στις σφαίρες με ασανσέρ, στις οποίες φιλοξενούνται διάφορες εκθέσεις, καφετέριες, στην ψηλότερη υπάρχει εστιατόριο και είναι ένα καλό παρατηρητήριο με πανοραμική θέα της περιοχής. Ανεβήκαμε και μπήκαμε σε μερικές σφαίρες.Κατόπιν,πήγαμε στο Brupark. Πρόκειται για οικογενειακό πάρκο αναψυχής με διάφορα εστιατόρια από όλο τον κόσμο (εντοπίσαμε και ένα ουζερί ονόματι Ζορμπάς), καρουζέλ και στο τέλος υπήρχαν νεροτσουλήθρες, που λόγω της εποχής δε λειτουργούσαν.
Η επόμενη επίσκεψη μας ήταν προγραμματισμένη στο θεματικό πάρκο MINI EUROPE. Πρόκειται για ένα μεγάλο χώρο, στη σκιά του Ατόμιουμ, στον οποίο τοποθέτησαν ομοιώματα κτιρίων και αντικειμένων που είναι αντιπροσωπευτικά κάθε χώρας της Ευρώπης. Είναι φτιαγμένα κατά 25 φορές μικρότερα από την πραγματικότητα. Εκείνα που μου έρχονται αυτή τη στιγμή στο μυαλό είναι ο Πύργος του Άιφελ, ένας μύλος από την Ολλανδία, ο καθεδρικός του Αγ. Πέτρου, η πλατεία του Αγ. Μάρκου της Βενετίας και τα κανάλια με τις γόνδολες, η Grand Place των Βρυξελλών με το λουλουδένιο χαλί,το Δημαρχείο της Στοκχόλμης, η Ακρόπολη της Αθήνας, το κάστρο Σουομενλίνα του Ελσίνκι και άλλα χαρακτηριστικά κάστρα, καθεδρικοί ναοί και παλάτια. Πατώντας ένα κουμπί ακουγόταν ο εθνικός ύμνος κάθε χώρας!
Εάν βρεθείτε στις Βρυξέλλες και στην περιοχή του Ατόμιουμ, αξίζει μία επίσκεψη στο πάρκο αυτό!Εκεί αρχίσαμε να καταγράφουμε τις χώρες που δεν είχαμε επισκεφτεί ως τότε. Πήραμε πάλι το Μετρό και πίσω στην πόλη...Στη διαδρομή και πριν μπούμε για τα καλά στο κέντρο, σταματήσαμε στο πάρκο της πεντηκονταετίας και επισκεφτήκαμε το μουσείο με τα πολεμικά αεροπλάνα και ελικόπτερα, πολύ καλά διατηρημένα από τον α' και β' Παγκόσμιο πόλεμο.Σε κάποια αεροσκάφη μπορούσες να ανεβείς και μεις δε χάσαμε βεβαίως βεβαίως ευκαιρία. Στην ίδια περιοχή υπάρχει και ένα μουσείο με παλιά αυτοκίνητα.
Ξαναπήραμε το Μετρό και φτάσαμε στο κέντρο. Κατευθυνθήκαμε προς τον καθεδρικό ναό του Αγ. Μιχαήλ και της Αγ. Γουδούλης.Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και την πιο όμορφη εκκλησία των Βρυξελλών, που χτιζόταν για 3 αιώνες από το 1225. Ανακαινίστηκε πρόσφατα. Εσωτερικά οι πέτρες με το μελί χρώμα στους δίδυμους πύργους λάμπουν στο υπερυψωμένο βάθρο του καθεδρικού. Περιέχει εξαίσιες υαλογραφίες και έναν περίτεχνο άμβωνα. Είναι αφιερωμένος στον Αγ. Μιχαήλ, πολιούχο της πόλης, και στην Αγ. Γουδούλη, μία τοπική αγία του 8ου αι. που νίκησε το διάβολο.
Επόμενη στάση επρόκειτο να γίνει στο μουσείο μουσικών οργάνων, το οποίο δυστυχώς έκλεισε μόλις φτάσαμε. Για το λόγο αυτό συνεχίσαμε για ένα άλλο πρωτότυπο μουσείο: το μουσείο κινουμένων σχεδίων, όπου θυμηθήκαμε τα παιδικά μας χρόνια...είδαμε πώς φτιάχνονται τα κόμικς και ανταμώσαμε τον Τεν Τεν και τα στρουμφάκια!
Γενικά το Βέλγιο έχει πάρα πολλά και ασυνήθιστα μουσεία.Είχε φτάσει απόγευμα και αρχίσαμε να ψάχνουμε για φαγητό!Περιπλανηθήκαμε σε κάποιους πεζόδρομους με εμπορικά καταστήματα και εντοπίσαμε ένα εμπορικό κέντρο, στο οποίο μας συνέστησαν κάποιο καλό grill house.Εκεί δοκιμάσαμε πάλι βέλγικες σπεσιαλιτέ...σούπες για πρώτο πιάτο και μετά νοστιμότατα φιλέτα!Για τη χώνεψη κάναμε μία μικρή βολτίτσα ως την πλατεία Saint Jerry, η οποία φημίζεται για τα εστιατόριά της από όλο τον κόσμο κινέζικα, ινδονησιακά, ινδικά, μπυραρίες, καφετέριες γι'αυτό και πλανώνταν διάφορες μυρωδιές στην ατμόσφαιρα. Παντού συναντούσαμε σοκολατερίες με δελεαστικά θεάματα και μυρωδιές, ώσπου υποκύψαμε στους πειρασμούς και καθίσαμε για βάφλα με τσικουλάτα σ' ένα γραφικό μαγαζάκι κοντά στο ξενοδοχείο μας. Η ώρα ήταν ήδη 10, οπότε με την κούραση ολόκληρης μέρας οδεύσαμε προς το δωμάτιο για να ζεστάνουμε το κοκκαλάκι μας με καυτό νερό και να κοιμηθούμε στα ζεστά παπλώματα!
Τρίτη Ημέρα
Ξυπνήσαμε πάλι με την ίδια αγωνία...αλλά ο καιρός δεν ήταν χιονιάς, οπότε δεν είχε χιονίσει!Θερμοκρασία -4C, αργότερα έλαμψε και ο ήλιος. Η διαδρομή μας αυτή τη μέρα ήταν η εξής: Βρυξέλλες, Βατερλό, Ντινάν, Λουξεμβούργο, Βρυξέλλες.
Στο Βατερλό φτάσαμε στο χώρο όπου έγινε η πασίγνωστη μάχη, φωτογραφηθήκαμε δίπλα στο άγαλμα του μικρόσωμου αλλά Μεγάλου Ναπολέοντα και ανεβήκαμε στο λόφο με τα 220 σκαλιά στο τέλος του οποίου ήταν το άγαλμα των λεόντων. Από κει η θέα ήταν πανοραμική στη γύρω περιοχή!Στους δρόμους και στα σκαλιά είχανε ρίξει αλάτι, όχι για να φύγουμε εμείς...χα..χα..
, αλλά για να μη γλιστράμε από τον πάγο. Δίπλα από το λόφο υπάρχει το πανόραμα, ένας στρογγυλός χώρος, τα τοιχώματα του οποίου είναι ζωγραφισμένα με σκηνές από τη μάχη.Μετά από μία μικρή διαδρομή φτάσαμε στην Ντινάν. Η πόλη αυτή κόβεται στα δύο από το ποτάμι. Τα πολύχρωμα σπίτια από τη μία και την άλλη όχθη του ποταμού καθρεφτίζονταν στα ήρεμα νερά!Σήμα κατατεθέν της πόλης ο καθεδρικός ναός με κρεμμυδόσχημο τρούλο, σαν τις ρώσικες εκκλησίες, και πάνω σε λόφο μία καστροπολιτεία. Τοπίο πολύ ρομαντικό, σαν καρτ ποστάλ, καθαρή και ηλιόλουστη ατμόσφαιρα, γαλήνια νερά, γραφικότητα, αρκετό πράσινο. Με λόγια δεν περιγράφεται η ομορφιά της μικρής αυτής πόλης των 10.000 κατοίκων. Κάναμε βόλτα στις γέφυρες, στους παρόχθιους δρόμους και στους εωτερικούς με τα μαγαζιά, που λόγω Κυριακής ήτανε κλειστά, πήραμε τις σχετικές φωτογραφίες και βιντεοσκοπήσαμε τα περιξ και αναχωρήσαμε για το μικρό διπλανό κρατίδιο, το Λουξεμβούργο!
Η θερμοκρασία είχε ανέβει...-1C!Στο Λουξεμβούργο επισκεφτήκαμε την πλατεία De Sarlot με το άγαλμα της Sarlot, αγαπημένης δούκισσας των ντόπιων. Κατόπιν βγήκαμε σε ένα ύψωμα που λέγεται "μπαλκόνι" του Λουξεμβούργου και θαυμάσαμε από ψηλά το ποτάμι, τα σπίτια με τις μαύρες σκεπές και τις γέφυρες. Στη συνέχεια βολτάραμε στους πεζόδρομους με τα εμπορικά, που επίσης ήταν κλειστά-αλλά κόσμος κυκλοφορούσε παντού-, φτάσαμε στην κατοικία του Δούκα και τέλος στην πλατεία με το Δημαρχείο. Εκεί είχε κατασκηνώσει ένας τύπος, ο οποίος έφτιαχνε διάφορα γλυπτά με τον πάγο όπως ελάφια, έλκυθρα, Αγ. Βασίληδες. Καθίσαμε για πίτσα σε μία ζεστή και όμορφα διακοσμημένη πιτσαρία και με το σούρουπο ξεκινήσαμε για το δρόμο της επιστροφής, παίρνοντας μαζί μας εικόνες από την πόλη που είχε ντυθεί πλέον με το μουντό της χρώμα, λόγω της ώρας!
Στο ξενοδοχείο χαλαρώσαμε για λίγο, βάλαμε τα καλά μας και κατηφορίσαμε προς το ξενοδοχείο Metropol, σαν τη δική μας Μεγ. Βρετάνια της Αθήνας. Πολυτελέστατο ξενοδοχείο, με υπέροχο καφέ, με βαριά επίπλωση και πολυελαίους, τζάκι, εορταστική διακόσμηση, γεμάτο από μικρούς και μεγάλους που απολάμβαναν το τσάι τους, τον καφέ τους ή το ποτό τους!Ευγενέστατοι σερβιτόροι μας υποδέχτηκαν και μας συνόδευσαν στο τραπεζάκι που θα καθόμασταν. Παραγγείλαμε βέλγικες μπύρες. Εγώ Christmas Gordon με αλκοόλ 8%, κοκκινόμαυρη, γευστική και λίγο πικρή και η παρέα μου Bellevue, πιο ελαφριά με γεύση φράουλας. Όσο για τις τιμές...δε θυμάμαι να πληρώσαμε εξαιρετικά ακριβά!
Η συνέχεια;Μπάνιο και ύπνος!
Τέταρτη Ημέρα
Τη μέρα αυτή η θερμοκρασία έπεσε στους -7C. Κρύο μαλακό και ήλιος.
Με το Μετρό και το χάρτη φτάσαμε στην περιοχή των Ευρωπαϊκών κτιρίων. Μεγάλα γυάλινα και μοντέρνα κτίρια στεγάζουν την ΕυρωπαΙκή Επιτροπή, το Κοινοβούλιο και τα γραφεία των Ευρωβουλευτών.Περπατήσαμε λίγο στη γειτονιά αυτή και στην επόμενη στάση του Μετρό ξαναμπήκαμε με κατεύθυνση το Κολωνάκι των Βρυξελλών, τις οδούς Louise και Waterloo. Εκεί γινόταν χαμός από αυτοκίνητα και από κόσμο, ήταν βλέπετε Δευτέρα και όλοι είχαν ξεχυθεί στους δρόμους. Περάσαμε μόνο από έξω από πανάκριβα εμπορικά καταστήματα με φίρμες όπως Sanel, Dior και παρόμοια. Εκεί βρισκόταν και το ξενοδοχείο Σόφιτελ.
Συνεχίζοντας τη βόλτα μας φτάσαμε στην πλατεία PETIT DE SABLON, η οποία λέγεται οτι ήταν αμμώδης, και μπήκαμε στο πάρκο που είναι στο κέντρο της, όπου υπάρχουν 48 αγάλματα που αναπαριστούν παλιά βέλγικα επαγγέλματα. Απέναντι από το πάρκο βρίσκεται ένα παρεκκλήσι της Παναγίας και πιο κάτω βρίσκεται η Grand Sablon. To ΣΚ γίνεται παζάρι με αντίκες. Τριγύρω υπάρχουν καταστήματα με αντίκες και σοκολατoποιεία, όπως το Pierre Marcolini. Πριν καταλάβουμε οτι επρόκειτο για σοκολατάδικο, νομίζαμε οτι ήταν κοσμηματοπωλείο. Φανταστείτε τη χλιδή! Χαζολογήσαμε στα μαγαζιά και κατευθυνθήκαμε στο σταθμό του τρένου με σκοπό να επισκεφτούμε μία ξεχωριστή πόλη του Βελγίου, την Αμβέρσα.
Η διαδρομή διήρκεσε μία ώρα, το τρένο ήταν διώροφο και πέρασε και από άλλα χωριά ώσπου να φτάσει στην Αμβέρσα, την πόλη του Ρούμπενς. Το κρύο εκεί ήταν αρκετά πιο αισθητό. Προχωρώντας προς το κέντρο, περάσαμε από μια μεγάλη πλατεία με το άγαλμα του Ρούμπενς στο κέντρο και χριστουγεννιάτικο χωριό τριγύρω. Συνεχίσαμε για την Groen Platz, μικρή πλατεία στην οποία βρίσκεται ένας μεγάλος καθεδρικός ναός. Άνθρωποι με τα σκουφιά τους και κόκκινα μάγουλα κυκλοφορούσαν βιαστικά για να ζεσταθούν, μουσικοί έφτιαχναν χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα με τη μουσική τους, γύρω γύρω εστιατόρια, μαγαζάκια με σουβενίρ, καφέ. Μας άρεσε αρκετά αυτή η πλατεία και βρίσκοντας ένα ωραίο ιταλικό σταματήσαμε για να ζεσταθεί λίγο το αίμα μας και να γευματίσουμε. Αφού πήραμε δυνάμεις, συνεχίσαμε στα γραφικά δρομάκια, που λόγω του οτι είχε φύγει ο ήλιος άρχισαν να φωτίζονται, και φτάσαμε σε μία από τις ωραιότερες πλατείες που έχω δει και μου έμεινε στην καρδιά, την Grote Markt. Εκεί βρίσκεται το Δημαρχείο της Αμβέρσας, στενά και ψηλά κτίρια με κωνικό τελείωμα και χρυσά αγαλματάκια, ενωμένα μεταξύ τους, ένα τεράστιο χριστουγεννιάτικο δένδρο, ένα τεράστιο παγοδρόμιο,ακουγόταν κλασσική μουσική και η ατμόσφαιρα ήταν ιδιαίτερα ρομαντική. Μικροί και μεγάλοι χαιρότανε με το δικό τους τρόπο...Γυρίσαμε τριγύρω χαζευοντας τα διάφορα και καθίσαμε για καφεδάκι σε ένα καφέ της πλατείας όπου ο σερβιτόρος ήτανε Έλληνας!Συνεχίσαμε το περπάτημα, ώσπου βγήκαμε στο ποτάμι Scheldt, από όπου φαίνεται η συγχρονη πόλη, το ναυτικό μουσείο, η μεγάλη ρόδα. Ξανά πίσω...περπάτημα στους γραφικούς πεζόδρομους με μυρωδιές που σπάγανε τη μύτη...αλλού βάφλες και αλλού πατάτες!
Μπήκαμε σ' ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο που ήταν εσωτερικά φωτισμένο και στολισμένο με χιλιάδες λαμπιόνια. Επισκεφτήκαμε το σπίτι και το εργαστήριο του Ρούμπενς, ψωνίσαμε μερικές πραλίνες, διότι μας είχε πέσει το ζάχαρο, μπήκαμε στα μαγαζιά με τα σουβενίρ, από όπου πήρα για ενθύμιο έναν μικρό πίνακα που απεικόνιζε την Grote Markt, τον οποίο δεν αξιώθηκα ακόμη να κορνιζάρω. Δε μας έκανε καρδιά να φύγουμε, αν και είχε νυχτώσει για τα καλά! Πήραμε όμως το δρόμο προς τα πίσω, προς το σταθμό για να πάρουμε το τρένο των 9, μιας και ο κόσμος άρχισε να αραιώνει και το κρύο έγινε πιο δριμύ! Άφιξη στις Βρυξέλλες και ξεκούραση στο ξενοδοχείο!Προτελευταία μέρα...κλαψ
Πέμπτη Ημέρα
Όλα τελειώνουν όμως γρήγορα!Την τελευταία μέρα της παραμονής μας στο Βέλγιο επισκεφτήκαμε τις ονειρεμένες πόλεις Μπρυζ και Γάνδη. Πρόκειται για ξεχωριστές πόλεις και από τις ωραιότερες που έχω δει. Εκπέμπουν μία ξεχωριστή ατμόσφαιρα και έναν ρομαντισμό. Η Μπγουζ (όπως την προφέρουν οι ντόπιοι) είναι μεσαιωνική πόλη που στα τέλη του 19ου αι. αναγνωρίστηκε ως ιστορικό κόσμημα και άρχισε καμπάνια συντήρησης και αποκατάστασης. Είναι εξαιρετική περιοχή για περπάτημα και γεμίζει τον επισκέπτη με υπέροχες εικόνες από κάθε γωνιά. Επισκεφτήκαμε τον καθεδρικό ναό της, όπου φυλάσσεται ένα άγαλμα της Παναγίας με το Χριστό, το οποίο είναι ένα από τα 3 έργα του Μιχ. Αγγέλου, που βρίσκονται εκτός Ιταλίας. Τα άλλα δύο φιλοξενούνται στο μουσείο του Λούβρου και στο Ερμιτάζ της Αγ. Πετρούπολης. Θαυμάσαμε τα ωραία βιτρώ στα παράθυρα και τη φάτνη και γαληνέψαμε ακούγοντας ψαλμωδία όσο οι πιστοί προσεύχονταν μέσα στο ναό. Από όσο περπατήσαμε παρατήρησα οτι τα σπίτια είχαν πορτοκαλί και σκούρο καφέ χρώμα. Άμαξες με άλογα ξεναγούσαν τους τουρίστες, κανάλια με παγωμένα και κρυσταλωμένα νερά, στα οποία αντικατοπτρίζονταν τα παραδοσιακά πέτρινα σπίτια με τις κωνικές στέγες και τις σοφίτες, γεφυρούλες, γυμνά από φύλλωμα δένδρα φωτισμένα με χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια και κόσμος που πηγαινοέρχονταν συνεχώς συνέθεταν την εικόνα της Μπρυζ. Περιηγηθήκαμε στην πλατεία Δημαρχείου (Burg), ιστορικό κέντρο της πόλης που περιστοιχίζεται από πανέμορφα μεσαιωνικά κτίρια, όπως το Δημαρχείο, το παρεκκλήσι St Basil, που κατασκευάστηκε από βαριά γκρίζα πέτρα και έχει ρομαντικό στυλ υπενθυμίζοντας οτι το Burg γεννήθηκε από ένα κάστρο, τη βασιλική του Holy Blood όπου συνέρρεε πλήθος κόσμου, διότι στο μικρό μουσείο φυλάσσεται το πιο διάσημο έκθεμά του, ένα φιαλίδιο με αίμα που λέγεται οτι είναι του Χριστού. Για να εισέλεθει κανείς στην πλατεία αυτή υπάρχουν δύο δρομάκια. Το ένα λέγεται Blinde Ezelstraat και ξεκινά από τη νότια πλευρά κάτω από την αψίδα που συνδέει το "Σπίτι του φλάουτου" με το Δημαρχείο. Το όνομα του δρομίσκου "Οδός του Τυφλού Γαϊδάρου" ίσως συνδέεται με το γειτονικό καπηλειό, φημισμένο για τη φτηνή μπύρα του. Το άλλο λέγεται Breidel Straat και συνδέει την αγορά της Μπρυζ, δηλ. το Markt με το Burg, είναι γεμάτο από καταστήματα που πουλάνε αναμνηστικά και δαντέλες που μπορεί να κάθεσαι να χαζεύεις με τις ώρες. Αφού φωτογραφήσαμε τα αριστουργηματικά κτίρια προχωρήσαμε στο Markt που είναι η κεντρική αγορά της Μπρυζ και διατηρεί την αυθεντική της μορφή. Είναι περιστοιχισμένη από πολύχρωμα κτίρια με κλιμακωτές στέγες και το επαρχιακό κυβερνητικό κτίριο. Εκεί υπήρχε μία μεγάλη χριστουγεννιάτικη αγορά και ο κόσμος βόλταρε παρά το κρύο. Στις οδούς Steenhonwersdijk και Groenerei όπου υπάρχουν και κανάλια, βλέπει κανείς εικόνες μαγευτικές. Στα ήρεμα νερά καθρεφτίζονται τα μεσαιωνικά κτίρια, τα γεφύρια και τα δένδρα. Δεν περιγράφεται με λόγια το θέαμα. Υπάρχουν πολλοί πεζοδρομημένοι δρόμοι με εμπορικά καταστήματα και εμπορικά κέντρα που έσφυζαν από ζωή. Σε αρκετά σημεία του δρόμου υπήρχαν διαμορφωμένα πάρκιγκ για ποδήλατα, που αποτελούν το κύριο μέσο μετακίνησης, όπως και στην Ολλανδία. Στο τέλος της περιήγησης επισκεφτήκαμε το Behinhof που είναι κατοικία μίας κοινότητας Beguines από το 1245 ως το 1928. Γύρω από ένα κατάφυτο με δένδρα πάρκο βρίσκονται τα βαμμένα λευκά σπίτια των beguines του 17ου και 18ου αι. Άλλο ένα τοπίο μοναδικό σε ομορφιά είναι το Minnewater.Πρόκειται για κατάφυτη από δένδρα περιοχή γύρω από μία λίμνη που δημιουργήθηκε από ένα φράγμα στον ποταμό Reie. Εικόνες που όσο κι αν προσπαθήσαμε να τις φωτογραφίσουμε, σίγουρα δεν αποτυπώθηκαν όπως ήταν στην πραγματικότητα. Με όλες αυτές τις εικόνες που είδαμε όχι μόνο με τα μάτια αλλά και με την ψυχή, αναχωρήσαμε για το δεύτερο διαμάντι του Βελγίου, τη Γάνδη.
Η Γάνδη έχει πολλά κοινά με την Μπρυζ! Μεσαιωνικά κτίρια, θησαυρούς τέχνης, κανάλια με ήρεμα νερά, κλιμακωτές στέγες, συντεχνιακά σπίτια, ψηλούς οβελίσκους. Η Γάνδη διακρίνεται για την κομψή μεγαλοπρέπεια που κατοπτρίζεται στον καθεδρικό ναό της, τα θέατρα και την όπερα, έχει όμως και μία απλότητα. Το δίκτυο των μεσαιωνικών της δρόμων-που περιλαμβάνουν και τη μεγαλύτερη πεζοδρομημένη ζώνη στην Ευρώπη-την κάνουν υπέροχη πόλη για περιπάτους. Ανεβαίνοντας τον ανηφορικό δρόμο έξω από το Δημαρχείο, παρατηρήσαμε οτι το τεράστιο αυτό κτίριο έχει το μισό νεοκλασσική και το άλλο μισό μεσαιωνική μορφή. Φτάνοντας στην πλατεία θαυμάσαμε το καμπαναριό Belfort με ύψος 91 μ. με τον επίχρυσο δράκο στην κορυφή του οβελίσκου του. Χρησιμοποιούνταν σαν παρατηρητήριο, ρολόϊ, σύστημα συναγερμού. Μέσα του βρίσκεται μία συστοιχία από 52 καμπάνες, που χρησίμευαν για επίσημες κωδωνοκρουσίες. Δίπλα του στέκεται ο επιβλητικός καθεδρικός ναός του St Bavon, έργο του 10ου αι. Εσωτερικά ήταν λίγο σκοτεινός, λόγω της μαύρης πέτρας. Εντύπωση μας έκανε ο σε στυλ ροκοκό-μπαρόκ άμβωνας και το πολύπτυχο αριστούργημα του 15ου αι. "Το προσκύνημα του ιερού αμνού" των Χούμπερτ και Γιαν Βαν Αικ. Τριγύρω ένα χριστουγεννιάτικο χωριό έδινε γιορτινή ατμόσφαιρα, οι άμαξες με αλογάκια σαν πόνυ περιφερόταν στους μεσαιωνικούς δρόμους, άρχισε να σουρουπώνει και η ατμόσφαιρα πήρε ένα ρομαντικό μοτίβο. Και στη Γάνδη υπάρχουν πολλά κανάλια, στις όχθες των οποίων είναι χτισμένα πολύχρωμα κτίρια, αλλά όχι τόσο έντονα όπως της Μπρυζ,τα οποία καθρεφτιζόταν στα νερά. Και εκεί πολύς κόσμος έκανε βόλτα παρά το τσουχτερό κρύο και την υγρασία. Αγοράσαμε ένα περιποιημένο Hotdog από μία καντίνα στο δρόμο και συνεχίσαμε τις βόλτες. Ο λιγοστός χρόνος ως την ώρα που θα ταξιδεύαμε δε μας επέτρεπε μεγάλη στάση για φαγητό, γι' αυτό φάγαμε κάτι τοπικό στο πόδι!
Είχε νυχτώσει για τα καλά όταν αναχωρήσαμε από τη Γάνδη, με τις πιο όμορφες εικόνες στα μάτια και στο μυαλό και πήραμε το δρόμο για το αεροδρόμιο. Περάσαμε το συνιθισμένο έλεγχο και χωρίς καθυστέρηση απογειωθήκαμε για το Ελ. Βενιζέλος της Αθήνας κουβαλώντας μαζί μας αξέχαστες εμπειρίες, εικόνες και σκηνές, στη φωτογραφική μας μηχανή μοναδικά καρτ ποστάλ και στις αποσκευές μας βέλγικες πραλίνες, δαντέλες και άλλα σουβενίρ και μικροδωράκια.
