Ισπανία Χειμωνιάτικη απόδραση στη Μαδρίτη

[getxowoman]

Taver πολυ ωραια μας τα λες!!!!! Καλε ηρθες και στο Μπιλμπαο;

Go on!!! Και τι φωτος δεν εχει αυτη τη φορα, οπως απο Καλιφορνια μερια;

 

[mary_a]

περιμένω να διαβάσω ότι άλλο γράψεις για το φαγητό, το οποίο για μας ήταν μια πονεμένη ιστορία στην Μαδρίτη!!

 

[Giristroula]

Τι καλά...διαβάζοντας τις εμπειρίες των φίλων θυμάμαι και γω το ταξίδι μου στη Μαδρίτη!Όντως η Μαδρίτη είχε πολλές μεγάλες πλατείες με συντριβάνια στο μέσον!Αυτά τα πασέο φοβερά!Όσο για το μετρό, τελικά μου φαίνεται πως στην Ισπανία περπατάς περισσότερο υπογείως, παρά υπεργείως...που λέει ο λόγος!Θυμάμαι πολύ έντονα πως στη Βαρκελώνη, για να αλλάξουμε γραμμή περπατούσαμε ίσαμε 1 χιλ!Πολύ όμορφη η ιστορία σου κ. Τάβερ!

 

[taver]

Taver πολυ ωραια μας τα λες!!!!! Καλε ηρθες και στο Μπιλμπαο;

Go on!!! Και τι φωτος δεν εχει αυτη τη φορα, οπως απο Καλιφορνια μερια;

Και Μπιλμπάο, και Σαλαμάνκα, μέχρι και στον ήλιο (Sol) έφτασα!
Φωτογραφίες έχει, έχει, απλώς λιγότερες. Έχουμε κι ένα όριο στη gallery!
Παραπάνω, στο τελευταίο κομμάτι απλώς περιγράφω μια βραδινή έξοδο στην οποία βαρέθηκα να κουβαλήσω τη φωτογραφική.
Προς το παρόν, πάρτε μια ακόμα από την αγορά του San Miguel !

περιμένω να διαβάσω ότι άλλο γράψεις για το φαγητό, το οποίο για μας ήταν μια πονεμένη ιστορία στην Μαδρίτη!!

Έ-έ-έρχεται!

Τι καλά...διαβάζοντας τις εμπειρίες των φίλων θυμάμαι και γω το ταξίδι μου στη Μαδρίτη!Όντως η Μαδρίτη είχε πολλές μεγάλες πλατείες με συντριβάνια στο μέσον!Αυτά τα πασέο φοβερά!Όσο για το μετρό, τελικά μου φαίνεται πως στην Ισπανία περπατάς περισσότερο υπογείως, παρά υπεργείως...που λέει ο λόγος!Θυμάμαι πολύ έντονα πως στη Βαρκελώνη, για να αλλάξουμε γραμμή περπατούσαμε ίσαμε 1 χιλ!Πολύ όμορφη η ιστορία σου κ. Τάβερ!

Στη Βαρκελώνη αυτό (= Σταθμός Passeig de Gracia, λογικά) δεν είναι τίποτα! Που να δείς τους συνεννωμένους σταθμούς μετρό στο Παρίσι (Chatelet-Les Halles, Montparnasse-Bienvennue) ή στη Ν. Υόρκη (42nd street). Διάδρομοι χιλιομέτρων!

 

[romantic woman]

Θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες...τα λές πολύ ωραία!!σαν ταξιδιωτικός οδηγός με ιστορική επεξήγηση αξιοθεάτων...και συγχαρητήρια για τις πολύ καλές φωτογραφίες!!
Ο καιρός αλήθεια πώς ήταν;

 

[kalspiros]

Καλά κατά την πρώτη σου βόλτα στην πόλη, ακολούθησες σχεδόν πιστά την διαδρομή που είχα κάνει και εγώ το 2004!! με βαλίτσες βέβαια στο χέρι, φωτογραφική στο άλλο και βιντεοκάμερα στον λαιμό!! σαν ιάπωνας τουρίστας ήμουν! δυστυχώς δεν είχα αρκετό χρόνο για να την χορτάσω. (μετά από όσα γράφεις όμως, έτοιμοι για την δεύτερη εξόρμηση! κατατοπιστικός και αναλυτικός!)
Η Sol πάντως δεν μου πρόσφεραι τίποτα! (πέρα από μια εύθυμη στιγμή με κάτι κινέζους τουρίστες)

 

[CakeNet]

Περιμένω κι εγώ με αγωνία την συνέχεια...μια και πλησιάζουν κι εμένα οι μέρες μου!

 

[taver]

Η δεύτερη μέρα ξεκινάει με το πρωινό στο ξενοδοχείο (όχι τίποτα σπουδαίο, ένα απλό πρωινό, το οποίο ήταν ακριβό και δεν συμπεριλαμβανόταν και στην τιμή του δωματίου, αλλά ήταν τόσο ανοργάνωτοι που δε μου το χρέωσαν τελικά), και μια πρωινή βόλτα στη Sol, λίγο πριν το πρωινό μας ραντεβού με τους άλλους στην πλατεία Tirso de Molina στις 10πμ. Έφτασα στο ραντεβού με μικρή καθυστέρηση, αλλά οι άλλοι είχαν μεγαλύτερη. Όσο περίμενα, για πρώτη φορά στάθηκα να δω την πλατεία, όπου είναι το προπύργιο της αναρχικής Ισπανίας, με τα γραφεία του CNT (Confederación Nacional del Trabajo ), της αναρχοσυνδικαλιστικής εργατικής ομοσπονδίας. Δίπλα μας, ένας τύπος έστηνε πάγκο με memorabilia του εμφυλίου. Μόλις μαζευτήκαμε και οι 5, ξεκινήσαμε για το El Rastro.

Σήμερα Κυριακή, η γιγαντιαία αγορά γεμίζει από κάθε λογής μικροπωλητές, που πουλάνε ότι τραβάει η ψυχή σου. Από κιτς t-shirts "I heart Madrid", μέχρι vintage έπιπλα, εργαλεία, κασκόλ της Ρεάλ, μεταχειρισμένα CD/DVD, Βιβλία, οτιδήποτε. 3 παράλληλοι δρόμοι και κάπου 10 κάθετοι ανάμεσά τους, όλοι πήχτρα στον πάγκο και τους υποψήφιους πελάτες που ψάχνουν για την ευκαιρία…. Δυστυχώς από την παρέα μας μόνο ένας, ο Α. μιλούσε Ισπανικά, αλλά δεν ήθελε ο ίδιος να αγοράσει κάτι, οπότε εκτελούσε χρέη διερμηνέα για το Μ. και την Α. που ενδιαφερόντουσαν. Αλλά γίνονται παζάρια με διερμηνέα?



Μετά από μερικές ώρες στην αγορά, χωρίς να ψωνίζουμε τίποτα αλλά μετά από πολύ χάζεμα στον κόσμο και στα προσφερόμενα είδη, λέμε να πάμε να καθίσουμε κάπου για καφέ. Στην αναζήτηση καφετέριας, διατρέχουμε τα στενά της περιοχής Latina, και πάμε πάνω κάτω την οδό Cava Baja (συνημμένη φωτογραφία - κάποτε ήταν τα τείχη της Μαδρίτης εδώ, αλλά τώρα είναι ένας απλός δρόμος γεμάτος με tapas bars – φημισμένα, σύμφωνα με το Lonely Planet). Είναι ακόμα πρωί Κυριακής και τα μαγαζιά αυτά είναι κλειστά, οπότε συνεχίζουμε τη βόλτα. Περνώντας από την εκκλησία του San Andres, επιχειρούμε να μπούμε στο παρεκκλήσι (Capilla del Obispo), τον πρώτο τόπο ταφής του San Isidro Labrador, πολιούχου και προστάτη αγίου της Μαδρίτης. Ο θρύλος λέει ότι 2 αιώνες μετά την ταφή του, το πτώμα του αγίου (σκήνωμα το λένε?) που ήταν θαμμένο εδώ βρέθηκε άθικτο. Δυστυχώς, η Κυριακάτικη λειτουργία είναι ακόμα σε εξέλιξη, και αποχωρούμε.

Στην πίσω πλευρά της εκκλησίας, στην γραφική Plaza de la Paja, που μοιάζει σα να βγήκε από ένα μικρό χωριό, βρίσκουμε ένα καφέ που μας αρέσει, αλλά δε βρίσκουμε τραπέζι να καθίσουμε όσο κι αν περιμένουμε. Οπότε συνεχίζουμε.

Περνάμε απέναντι την οδό Segovia, που ακολουθεί το βάθος μιας παλιάς κοιλάδας, εκεί που κάποτε τελείωνε η πόλη, και χωρίζει νοητικά την περιοχή Latina από την περιοχή Austrias, και μπαίνουμε σε ένα δαίδαλο από στενά σοκάκια.

Η περιοχή εδώ λέγεται Austrias, από την επιρροή που άσκησε στην κατασκευή των κτισμάτων ο Ισπανικός κλάδος από τη δυναστεία των Αψβούργων, της δυναστείας που κυριαρχούσε στην Αυστρία και όχι μόνο. Ο δαίδαλος των στενών μας οδηγεί στην "πλατεία της πόλης", Plaza de la Villa. Μια ακόμα όμορφη μεσαιωνική πλατεία, κυριαρχείται από 3 κτήρια: Το Casa de la Villa, που μέχρι πρότινος φιλοξενούσε το δημαρχείο (και αν κρίνω από την ασφάλεια στην είσοδο, φιλοξενεί κάποιες υπηρεσίες του ακόμα) είναι ένα δείγμα Αψβούργικης αρχιτεκτονικής , το Casa de Cisneros, που στεγάζει έκθεση μεσαιωνικών ταπετσαριών, και το Casa de los Lujanes, ένα Γοτθικό κτίσμα του 15ου αιώνα. Όλα αυτά τα βλέπουμε μόνο εξωτερικά, και τα φωτογραφίζουμε εν τάχει, καθώς η παρέα πλέον δηλώνει ότι θέλει επειγόντως καφέ!

 

[Giristroula]

Το να ψάχνεις για ένα καφέ βλέποντας παράλληλα τη μισή πόλη...κάτι μου θυμίζει!Από τη στιγμή που μας έρχεται η επιθυμία για στάση, μέχρι που να βρούμε αυτό που θα μας κάνει το κλικ και θα έχει και τραπεζάκι μπορεί να περάσουν και 1-2 ώρες!
Εγώ αν τύχω σε κυριακάτικη λειτουργία ή κάποια άλλη ακολουθία οποιαδήποτε ώρα, μου αρέσει να κάθομαι λίγο, διότι η ψαλμωδία των καθολικών, η κατάνυξη και η μελωδία του εκκλησιαστικού οργάνου μου αρέσουν πολύ και με ηρεμούν!Δεν ξέρω πώς γίνεται αυτό, αλλά αισθάνομαι πιο πολιτισμένη, πιο κουλτουριάρα, πιο πνευματική. Αυτό που νιώθω δεν έχει καμία σχέση με θρησκευτικό συναίσθημα. Για να δούμε μετά το κόφι τι έγινε...

 

[taver]

Το να ψάχνεις για ένα καφέ βλέποντας παράλληλα τη μισή πόλη...κάτι μου θυμίζει!Από τη στιγμή που μας έρχεται η επιθυμία για στάση, μέχρι που να βρούμε αυτό που θα μας κάνει το κλικ και θα έχει και τραπεζάκι μπορεί να περάσουν και 1-2 ώρες!

Εν προκειμένω δεν έγινε ακριβώς αυτό - η παρέα δεν είχε όλη την ίδια ακριβώς στιγμή την επιθυμία για στάση, και εμείς που θέλαμε να κάνουμε λίγη βόλτα παραπάνω πριν από τη στάση καταφέραμε με δόλιο τρόπο και την κάναμε

Εγώ αν τύχω σε κυριακάτικη λειτουργία ή κάποια άλλη ακολουθία οποιαδήποτε ώρα, μου αρέσει να κάθομαι λίγο, διότι η ψαλμωδία των καθολικών, η κατάνυξη και η μελωδία του εκκλησιαστικού οργάνου μου αρέσουν πολύ και με ηρεμούν!Δεν ξέρω πώς γίνεται αυτό, αλλά αισθάνομαι πιο πολιτισμένη, πιο κουλτουριάρα, πιο πνευματική. Αυτό που νιώθω δεν έχει καμία σχέση με θρησκευτικό συναίσθημα. Για να δούμε μετά το κόφι τι έγινε...

Αφενός δεν είμαι θρήσκος, αλλά, το κυριότερο, στις περιπτώσεις αυτές νιώθω σαν παρείσακτος, σα να έχω εισβάλει σε μια ιδιωτική στιγμή των ντόπιων.

Εν πάση περιπτώση, άλλη μια φωτογραφία από την υπαίθρια αγορά (EL Rastro):

 

[taver]

Κι ένα εστιατόριο με tapas στην οδό Cava Baja:

 

[taver]

Περνάμε απέναντι την οδό Mayor, καθ' οδόν προς ένα καφέ που βρήκε ο Α. από το Lonely planet (οποία η απελπισία μας, ανοίξαμε ταξιδιωτικό οδηγό για να βρούμε καφέ!). Περνάμε από 2 ακόμα όμορφες μικρές πλατείες, την Plazuela de Santiago και την Plaza de Ramales (όπου λέγεται ότι είχε ταφεί ο Velazquez), και καταλήγουμε σε ένα μικρό καφέ στην Plaza de Isabell II, ακριβώς έξω από τον άλλο μεγάλο κεντρικό σταθμό μετρό της πόλης (Opera).
Το καφέ λέγεται Café del Real, και σύμφωνα με το LP είναι από τα ομορφότερα στην Κεντρική Μαδρίτη, εμάς όμως δε μας άρεσε ως χώρος, ούτε οι σοκολατόπιτες που φάγαμε ήταν κάτι το εξαιρετικό. Ίσως το καλοκαίρι, με τραπεζάκια έξω στη γωνία της πολύ όμορφης οδού Escalinata, να είναι πιο καλά.


Μετά από λίγη ξεκούραση, συνεχίζουμε για μια βόλτα στη μεγάλη πλατεία μπροστά από το παλάτι. Ανάμεσα σε μας και την πλατεία είναι το κτήριο της όπερας, Teatro Real, και όπως το προσπερνάμε από ένα πλάγιο δρόμο, βγαίνοντας στην πλατεία, βλέπουμε τα απίστευτα καφέ, με θέα στην πλατεία και το παλάτι, τραπεζάκια έξω με θέρμανση, ποιοτικό ντεκόρ κλπ. Εδώ έπρεπε να έχουμε καθίσει… Στερνή μου γνώση, να σε είχα πρώτα, που λέει και η παροιμία.


Προσπερνάμε αυτή τη φορά τα καφέ και μπαίνουμε μέσα στη μεγάλη πλατεία μπροστά από την κεντρική είσοδο του παλατιού, την Plaza de Oriente. Μετά τις απαραίτητες φωτογραφίες από τους περίτεχνους κήπους, τα σιντριβάνια κλπ, οδηγούμαστε στο μεγάλο μακρύ πεζόδρομο πάνω από την υπογειοποιημένη Calle de Bailén, το δρόμο μπροστά από το παλάτι. Και μπορεί ο σημερινός βασιλιάς της Ισπανίας να κάνει κάθε προσπάθεια να φαίνεται ταπεινός και ολιγαρκής, οι προηγούμενοι όμως της δυναστείας του (Βουρβόνοι) δεν ήταν καθόλου έτσι. Το παλάτι εδώ στη Μαδρίτη είναι από τα πιο μεγαλεπήβολα στην Ευρώπη, η πιο τρανή απόδειξη της κατηγορίας που απεύθυνε επί αιώνες στη Μαδρίτη η υπόλοιπη Ισπανία, ότι ζούσε παρασιτικά εις βάρος της και των αποικιών χωρίς να παράγει τίποτα. Έχει αρκετή κίνηση από πεζούς εδώ – από μαμάδες με καρότσια που βγήκαν για κυριακάτικη βόλτα στη λιακάδα, νεαρά ζευγαράκια που θέλουν να χαρούν το πάρκο, γιαπωνέζους τουρίστες με φωτογραφικό οίστρο, τους πάντες.


Κινούμαστε νότια, προς την είσοδο των επισκεπτών, την οποία όμως προσπερνάμε, για να βρεθούμε σε ένα κενό χώρο, κάτι σαν πλατεία, ανάμεσα στο Παλάτι και το νέο Καθεδρικό της πόλης, την Santa María la Real de La Almudena, ο οποίος παρότι ξεκίνησε να κτίζεται το 1879, ολοκληρώθηκε μόλις το 1993, 114 χρόνια μετά. Μέχρι τότε η Ισπανική πρωτεύουσα δεν είχε μεγάλο καθεδρικό (η έδρα της Ισπανικής Εκκλησίας είναι στο Τολέδο). Από εκεί λοιπόν που βρισκόμαστε, εκτός από τον καθεδρικό φαίνεται και η μεγάλη εσωτερική πλατεία του παλατιού, η Plaza de los Armas, περιμετρικά της οποίας βρίσκονται οι διάφορες πτέρυγες του παλατιού. Ευκαιρία κι εδώ για φωτογραφίες, προτού συνεχίσουμε.


Δε μπαίνουμε μέσα ούτε στον Καθεδρικό ούτε στο Παλάτι, αλλά επιστρέφουμε στην Plaza de Oriente, και πίσω πάλι από την Όπερα, για να πάρουμε το μετρό, από το σταθμό μπροστά στο καφέ που είχαμε καθίσει λίγο πριν. Προορισμός μας, ακολουθώντας τη γραμμή 2, είναι ο σταθμός Retiro.

Στη συνημμένη φωτογραφία, η Plaza de Oriente και η όπερα (Teatro Real) όπως φαίνεται απέναντι από το παλάτι.