Χαραγμενη στο μυαλο....

[ioanna.gkan]

...Η απολυτη μαγικη εικονα, αυτη που ειναι πανω απο ολες τις αλλες, στα λιγα η πολλα ταξιδια, στα περατα της γης ή εδω διπλα στην ομορφη Ελλαδα. Ηταν η παρεα? Η στιγμη? Το μερος? Το ηλιοβασιλεμα ή το ξημερωμα?
Χαραγμενη στη μνημη για να σου θυμιζει οτι ζεις καθε στιγμη σου που κυλα...



Παρισι 2005: Ο ηλιος μολις ειχε αφησει την θεση του στο ολογιομο φεγγαρι. Τα φωτα στην μαγικη Eurodisney ειχαν σβησει και ελαμπαν μονο τα αρματα με ολους τους ηρωες με τους οποιους μεγαλωσαμε. Τοσο τουριστικο και τοσο παραμυθενιο συναμα. Ειχα μολις περασει τεσσερις υπεροχες μερες στο μοναδικο παρισι. Ειχα περπατησει στα στενα δρομακια, ειχα διαβασει την ιστορια σε καθε κτιριο, ειχα μεθυσει απο τα αρωματα της πολης και τωρα στεκομουν εκει, αναμεσα σε τοσο κοσμο νιωθωντας οτι ειμαι μονη, σαν την Αλικη στην χωρα των θαυματων, να ταξιδευω σε ολα αυτα που μικρη ονειρευομουν. Η μουσικη, ο χορος και ολοι αυτοι οι ηρωες με γυρισαν στην παιδικη αφελεια που ειχα βαλει στην ακρη εκεινο τον καιρο. Κοιταξα το καστρο της ωραιας κοιμομενης και ξαφνου το τερας με πλησιασε και εκανε μια βαθια υποκλιση... Χαμογελασα κι εμεινα εκει... εκλεισα τα ματια και κρατησα αυτη την εικονα για παντα στο μυαλο μου...
Οχι γιατι ηταν η πιο ομορφη που ειχα δει ποτε, αλλα γιατι ξυπνησε μεσα μου μνημες ομορφες, παιδικες, ρομαντικες...

 

[rethimno]

Αιγυπτος ναος Καρνακ - κρουαζιερα στο Νειλο
Νομιζα οτι γυρισε πισω ο χρονος και βρεθηκα σε αλλη διασταση,προσπαθουσα να συλλαβω ολα αυτα που εβλεπα,να καταλαβω πως εγιναν χιλιαδες χρονια πριν

Βενετια και Ρωμη
Δυο διαφορετικες πολεις,διαφορετικες οι μνημες, η μια υδατινη, η αλλη ενα ολοκληρο μουσειο

Ελβετια Βερνη-Λουκερνη
Δυο πολεις που δεν ξεχνιουνται η γεφυρα της Λουκερνης με τους 100 ξυλινους πινακες που βλεπεις σε καθε ενα τη πορεια μας, τη γεννηση στην εισοδο,τη συνεχεια της ζωης και τελος το θανατο στη εξοδο...
Η εισοδος στη Βερνη, οι πρωτες εικονες....

Γερμανια- Καταρακτες του Ρηνου
Το μεγαλειο της φυσης.

 

[Angeliki]

Απρίλιος 2009 - Μπουένος Άιρες

Στην ταβέρνα του Καρλίτο, κοντά στη γωνία calle Rodriguez Pena y Lavalle, έχουμε πάει με τη φίλη μου Λέιλα για να φάμε. Εμπανάδας, ασάδο, τσιμιτσούρι, κτλ...

Σε κάποια φάση, οι θαμώνες του μαγαζιού - άνδρες ως επί το πλείστον - αρχίζουν να τραγουδούν και να παίζουν μουσική - τανγκο, βεβαίως βεβαίως!

Και η μοναδική στιγμή ήρθε όταν ένας από αυτούς, με φωνή που δε θα ξεχάσω ποτέ και έκφραση ανείπωτη, ερμήνευσε το βαλσάκι: Tus ojos para mi...!!!

Τι ευτυχία...!!

 

[ioanna.gkan]

[]Αιγυπτος ναος Καρνακ - κρουαζιερα στο Νειλο
Βενετια και Ρωμh
Ελβετια Βερνη-Λουκερνη
Γερμανια- Καταρακτες του Ρηνου

Ναι αλλα η απολυτη, αυτη η μια βρε παιδι μου, ποια ειναι?

 

[anny]

Αυθόρμητα και χωρίς πολύ σκέψη μου ήρθαν στο μυαλό οι παρακάτω εικόνες/αναμνήσεις:

Σαντορίνη: Την πρώτη φορά που αντίκρυσα τη θέα από την καλντέρα. Ήταν Απρίλιος, μαύρα σύννεφα σκέπαζαν το νησί και στο βάθος έβγαιναν οι αχτίδες του ήλιου που χρύσιζαν τον ορίζοντα και τη θάλασσα.

Πράγα: Η πρώτη βραδυνή εικόνα με φωτισμένο το κάστρο και από κάτω η γέφυρα του Καρόλου. Εικόνα βγαλμένη από μεσαιωνικό παραμύθι.

Λισαβόνα: Βράδυ, περπατάγαμε στα στενάκια του Bairro Alto χαζεύοντας και ψάχνοντας που θα πάμε. Ξαφνικά ακούγεται από κάπου μια υπέροχη δυνατή γυναικεία φωνή να τραγουδάει fados. Ενάμισυ τετράγωνο πιο πέρα ήταν το μαγαζί. Εκείνη τη στιγμή καταλάβαμε που έπρεπε να πάμε.

Αλπεις: Η πρώτη φορά που είδα από το παράθυρο του αεροπλάνου να ξεπροβάλουν οι χιονισμένες βουνοκορφές της οροσειράς.

Πάτμος: Η θέα της Σκάλας και του υπόλοιπου νησιού από το καστρομονάστηρο. Είτε πρωί, είτε βράδυ. ‘Οσες φορές και να τη δω με μαγεύει.

Τοσκάνη: Οι υπέροχες ανοιξιάτικες εξοχές. Πράσινο, ένα μοναχικό σπιτάκι και μερικά κυπαρισσάκια δίπλα του. Η απόλυτη ηρεμία.

 

[go2dbeach]

Οταν σκεφτομαι το Μεξικο μου ερχεται η συγκεκριμενη εικονα στο μυαλο ,απο τη μερα που πηγα στα ερειπια της Τουλουμ. Αντιγραφω απο το Μεξικανικο αρθρο μου το συγκεκριμενο κομματι:

"..ημουνα ολομοναχη πανω στην ξυλινη σκαλα , με φοντο την εντυπωσιακη πυραμιδα , δυο φοινικεs να γερνουν με χαρη ποζαρονταs για την τελεια φωτογραφια και μια εκτυφλωτικη τυρκουαζ θαλασσα να κινειται στο ρυθμο των τυμπανων των Μαγια. Μπορουσα να δω τουs πολεμιστεs να κωπηλατουν με δυναμη μεσα στα κανω τουs ερχομενοι περα απο τον υφαλο να προειδοποιησουν τον αρχοντα για τουs ξενουs κονκισταδορεs που εφταναν."

Ειχα δει τοσες φορες την πιο χαρακτηριστικη φωτογραφια της χερσονησου Γιουκαταν που δεν το πιστευα οταν πατησα εκει! Το τοπιο μου εκοψε την ανασα..αυτη η εικονα μου εχει μεινει!

 

[turms]

Οκτωβριο του 2007 οταν περιφερομουν στους δρομους τους αγαπημενου μου Ινσμπρουκ και σιγα σιγα αρχισε να ριχνει χιονονερο...
τοτε συνειδτοποιησα οτι ερχεται ο χειμωνας, κ γυρισα κ κοιταξα τα βουνα γυρω απο την πολη κ ηταν ολα κατασπρα απο το χιονι....ο γκριζος ουρανος, τα κτιρια κ το πλακοστρωτο της πολης, κ στο βαθος οι χιονισμενες βουνοκορφες μου εχουν κολησει στο μυαλο σαν εικονα

βεβαια για καποιους που δεν ειναι χιονοδρομοι-χιονοφιλοι δεν τους λεει τιποτα αυτο...για οσους ειναι snow-addicted με καταλαβαινουν....

 

[getxowoman]

Για μενα δεν αποτελει μονο μια χαραγμενη εικονα αλλα και μια μοναδικη εμπειρια. Αυγουστος 2008,τοποθεσια Taupo και γω να βρισκομαι στα 15.000 ποδια κανοντας tandem skydiving...
Mεταφερω το κομματι απο την ιστορια που εχω γραψει:

Οταν ανοιξε το αλεξιπτωτο, εκτοξευτηκαμε προς τα πανω και μετα ολα ηρεμα. Μη ξεχναμε οτι μεσα σε 9 δευτερολετα απο Ο χλμ βρεθηκα να τρεχω με 200χλμ/ωρα και ετσι πως να κοντρολαρω την αναπνοη μου(περισσοτερα μαθηματα γιογκας πρεπει να κανω).
Η πτωση με το αλεξιπτωτο κρατησε γυρω στα 4 λεπτα. Και ηταν τελεια. Μου εβγαλε τα γυαλια και χαλαρωσε τα λουρια και ηταν σα να πεταγα μονη μου. Προσπαθησα να ρουφηξω οσο γινεται περισσοτερο τις εικονες που εβλεπα, τη λιμνη, τα δαση, το χωριο.Οχι δε φοβηθηκα το υψος, δε ξερω αλλα δε σκεφτηκα οτι θα πεσω. Απολαυσα τη καθε στιγμη απο τη στιγμη που ανοιξε το αλεξιπτωτο.

 

[Rosa]

Tα γενέθλια των 30 μου στο Νεπάλ.....

Νύχτα, Τενγκμπότσε, 3.800 μέτρα, η σκηνή μας στημένη σε ένα καταπράσινο λιβαδάκι, τα κεριά αναμμένα στο βουδιστικό μοναστήρι, φεγγάρι, εμείς τριγυρισμένοι από τις φωτεινές, χιονοσκέπαστες κορυφές που ορθώνονταν στα 6 και 7 χιλιάδες μέτρα ολόγυρά μας κι έλαμπαν στο φεγγαρόφωτο, το μοναδικό κεράκι στο μικρό κέικ σοκολάτα που είχε φτιάξει κρυφά ο σέρπα μάγειρας για να μου κάνει έκπληξη, τα γλυκά κουδουνάκια στους λαιμούς των ζόπγιο, τα γκονγκ από το μοναστήρι, εμείς κι ο Θεός.....

 

[Leftris B]

τα γενέθλια των 31 στην βενετία στην πλατεία του αγ. μάρκου υπο το φως των κεριών, συνοδεία ζωντανής μουσικής και πίνοντας prosseco στο καφε florian μακρυά από τα πλήθη τουριστών που το ίδιο πρωί είχαν κατακλύσει ''το ωραιότερο σαλόνι του κόσμου''

 

[sapienza]

Marrakesh,βράδυ Φεβρουαρίου με 30 βαθμούς κελσίου, στην υπερπαραγωγή ταράτσα του riad ,με άφθονο κόκκινο κρασί , καλή παρέα και στο βάθος η φωνή του μουεζίνη να καλεί τα πλήθη σε προσκύνημα....Αλλάχ....

 

[wotan1975]

Η πρωτη φορα που πατησα τα ποδια μου στο εξωτερικο (Παρισι)!Τα λογια,περιττα!Δεν το πιστευα οτι δε βρισκομαι στην Ελλαδα!