Ινδονησία Χάτι-Χάτι: Στην χώρα των ηφαιστείων

[interted]

Χαιρομαι που το απολαυσες μαζι, και για τις χρησιμες ιδεες/διορθωσεις!

υγ. ειπαμε Μετεωρα τα Χριστουγεννα, δεν ξεχνω

 

[tasosrock]

Βεβαίως..!

 

[KIKI]

Πολυ ωραια καλογραμμενη και χρηστική ιστορία !!

Σε ευχαριστω που την μοιραστηκες μαζι μας !

 

[KIKI]

Μέρα 11η

Βγαίνοντας αγουροξυπνημένος από το δωμάτιο ακούω τον εξής διάλογο: “Ρε ‘συ, τον κατάλαβες τον σεισμό σήμερα το πρωί;” “Σοβαρά; Εγώ νόμιζα ότι αυνανιζόσουν στο πάνω κρεβάτι”. Ανοίγω τα σάιτ και διαβάζω: 6.4 Ρίχτερ στο ηφαίστειο Ριντζάνι του Λομπόκ, νεκροί και εκατοντάδες εγκλωβισμένοι ορειβάτες από κατολισθήσεις. Εμείς βέβαια στο Ουμπούντ ίσα που το αισθανθήκαμε και δεν θυμάμαι να πέρασε σκέψη τροποποίησης του προγράμματος. Στο πρωινό προστέθηκαν στην παρέα δύο κοπέλες οι οποίες ήθελαν να πάνε στις βόρειες παραλίες και προσπαθούσαν να πάρουν μαζί τον Γουίλ τον Άγγλο (τον πρώτο Άγγλο, όχι τον `πηδήκουλα’ - ο δεύτερος μας έλεγε πως δεν έχει βρει ακόμα ελευθέρων ηθών Αυστραλέζες, για να εισπράξει την απάντηση ‘Σε χόστελ ήρθες φίλε, όχι σε μπ@ρδέλο’). Οι Ολλανδές φεύγανε για Τσανγκού, που είναι μάλλον το τρέντι εναλλακτικό της κορεσμένης Κούτα και ο Αμερικάνος αποφάσισε να τροποποιήσει το πρόγραμμά του και να πάει μαζί τους. Εγώ είχα σκοπό να νοικιάσω μηχανάκι για να εξερευνήσω και ο Γουίλ που δεν είχε ενθουσιαστεί από την ιδέα να τρέχει στα βόρεια αποφάσισε να με ακολουθήσει.

Η τύπισσα στο περίπτερο έσπασε ρεκόρ ταχύτερης ενοικίασης σκούτερ: πήρε τις 75.000 ρουπίες, μας έδωσε τα κλειδιά και, μετά από απαίτηση, τα κράνη και μας έστειλε στην ευχή του Βισνού. Το 125cc Honda δεν μάσησε στις ανηφόρες και ο Γουίλ με το GPS του μας ξεμπέρδεψαν στο περίπλοκο οδικό δίκτυο για να φτάσουμε στις πύλες του ινδουιστικού ναού Λουχούρ Μπατουκαρού. Ο ναός βρίσκεται σε υψόμετρο 1300 μ., μέσα σε ομίχλες και τροπικό δάσος, και θεωρείται εξαιρετικά σημαντικός για τους Μπαλιανούς. Τώρα αν η σημαντικότητα του ναού δικαιολογεί το ότι, με βάση μια πινακίδα στην είσοδο, ‘απαγορεύονται τα παιδιά που δεν τους έχουν πέσει τα πρώτα δόντια, οι γυναίκες στις μέρες των περιόδων τους, οι πιστοί που γίνονται ακάθαρτοι λόγω θανάτου (!)’, δεν το καταλαβαίνω. Εμείς πάντως φορέσαμε το σαρόνγκ μας, περπατήσαμε ανάμεσα στις ανάγλυφες βρύσες και αγάλματα όπου οι πιστοί προσεύχονταν προσφέροντας λουλούδια και παρακολουθήσαμε την μαζική λειτουργία με συνοδεία καμπανακιών. Πήραμε πάλι τον δρόμο – ο Γουίλ ήθελε να κάνει μερικά μαθήματα οδήγησης αλλά τελικά έπιασε βροχή και έτσι σταματήσαμε για φαγητό σε μπουφέ και θέα εντυπωσιακές βαθμωτές καλλιέργειες ρυζιού (η περιοχή λέγεται Τζατιλουγούι και είναι προστατευμένη από την Ουνέσκο – κάτι που εξηγεί πιθανόν και τα διόδια που πληρώσαμε). Ο Γουίλ αποδείχθηκε φαν των σκαφών και μάλιστα έχει βάλει σαν στόχο ζωής να κάνει τον περίπλου της Γης χωρίς στάση, κάτι ‘που έχουν καταφέρει λιγότεροι από 1000 άνθρωποι μέχρι σήμερα’. Η τρέλα του Γουίλ εξηγείται καθώς ο πατέρας του έχει γιότ. Πως όμως να εξηγήσουμε την τρέλα του ανθρώπου που θα γνωρίσουμε στην συνέχεια...;

Πήρα τηλέφωνο τον `Ντι Ουάν', (παράφραση του Ινδονησιακού ονόματός του) γιατί έψαχνα να βρω φυτεία τσαγιού, σε ένα νησί που καλλιεργούν περισσότερο καφέ. Κάπως παραξενεύτηκε, αλλά μας κάλεσε στην φυτεία-ξενοδοχείο του χωρίς δισταγμό και έτσι, μετά από κάποιους απότομους χαλικόδρομους και ναούς στην ομίχλη, βρεθήκαμε στην ζεστασιά του παλατιού που έχει χτίσει ο `Ντι Ουάν' μέσα στο τροπικό δάσος στην πλαγιά του βουνού. Μας έδειξε με καμάρι την φυτεία τσαγιού που καλλιεργεί ο ίδιος και είναι, κατά δήλωσή του, η πρώτη στο Μπαλί (εξ ού και το Ντι Ουάν - Το Ένα) και, καθώς η γυναίκα του μας ετοίμαζε τσάι, ο Ντι Ουάν μας είπε την ιστορία του: Ιαβανός στην καταγωγή, τσίνησε όταν τον στείλανε στα καράβια, μην θέλοντας να βάλει αφεντικό πάνω από το κεφάλι του. Ξεκίνησε λοιπόν με ένα εισιτήριο για το Μπαλί και 15.000 ρουπίες στο χέρι, κάπου στις αρχές του ‘70. Δουλεύοντας από εδώ και από εκεί, διαπίστωσε ότι οι τουρίστες, που είχαν αρχίσει να καταφτάνουν στο Μπαλί, αγοράζανε τζην και έτσι άρχισε να τα πουλάει. Τα τζην γίνανε δερμάτινα μπουφάν που έφερνε από την Ιάβα, και έτσι σιγά, σιγά κατάφερε να χτίσει μια επιχείρηση με δερμάτινα. Εν το μεταξύ άνοιξε και νυχτερινό κλαμπ, με πιώματα, αλλά και την πρώτη επιχείρηση σέρφινγκ, η οποία πωλήθηκε τελικά στην Ριπ Κέρλ. `Το κεφάλαιο είναι δίκαιο’, μας λέει. Αρκεί να έχεις διάθεση και ιδέες. Κάποια στιγμή στην δεκαετία του ‘90, τον παίρνει τηλέφωνο η μάνα του: “Καλά”, του λέει, “εσύ μουσουλμάνος άνθρωπος να βγάζεις λεφτά πουλώντας αλκοόλ σε ξεσαλωμένα πάρτυ;”. Την είδε αλλιώς ο Ουάν, αγόρασε αυτή την γη στο βουνό που δεν την ήθελε κανένας, και άρχισε να χτίζει τον παράδεισο του. Ξέχασε να μας πει βέβαια και για την εταιρία με εξερευνητικές εξορμήσεις, το κέντρο υγείας του (μας έδωσε όμως κάρτα) κτλ. Τώρα απολαμβάνει το ‘παιχνίδι’ του, δηλ. την καλλιέργεια τσαγιού, χαίρεται την δεύτερη γυναίκα του και την κόρη του που έχει τουριστικό μαγαζί και Άγγλο φίλο, και προσεύχεται 5 φορές την ημέρα στο μπαλκόνι του πάνω από τα σύννεφα.

Ήταν ώρα να αφήσουμε τους εγκάρδιους Ντι Ουάν και γυναίκα του, και να επιστρέψουμε στο Ουμπουντ όπου η τρέλα συνεχίζονταν. Πορείες γυναικών με καλάθια στο κεφάλι στον δρόμο, χοροί στο παλάτι του Ουμπούντ, φαγητό με συνοδεία γκαμελάν να αναμειγνύεται με ροκ συναυλία από απέναντι, και ένας πιτσιρικάς οδηγός μηχανοταξί που με βρήκε Μπουλέ (ξένο Ευρωπαϊκής καταγωγής) και με έκλεψε στα ρέστα νομίζοντας ότι έκανε κανένα κατόρθωμα. Στο τέλος της μέρας σχημάτισα την εντύπωση ότι είχα πάρει την δόση μου από Ουμπούντ και ήταν η ώρα για να την κάνουμε με ελαφρά από αύριο.



View attachment 248791 Ινδουιστικός ναός Μπατουκαρού στους πρόποδες του συνεφιασμένου όρους Μπατουκαρού. Έχει την φήμη ενός από τους πιο `πνευματικούς' ναούς του Μπαλί.

View attachment 248792 Αν δεν φοράτε παραδοσιακό κάλυμα ποδιών (σαρόνγκ) ξεχάστε το (δίνουν βέβαια στην είσοδο). Για να μην πούμε για τα δόντια σας....

View attachment 248793 View attachment 248794
Ήχοι της προσευχής με καμπανάκια
https://soundcloud.com/https%3A%2F%2Fsoundcloud.com%2Fuser-726903196%2F29-jul-2018-13-40-49
View attachment 248795 View attachment 248796 View attachment 248797 View attachment 248798
Οι προστετευμένοι ορυζώνες της Ουνέσκο. Κλασική εικόνα υδατοκαλλιέργειας ρυζιού που θα βρεις παντού στην Ινδονησία. Γιαυτό και ξεσκίζονται στο νάζι γκορένγκ (όπως κι εμείς άλλωστε, ενώ απολαμβάναμε την θέα).

View attachment 248804
Βλέποντας και τα ανησυχητικά νέα από το διπλανό νησί.

View attachment 248799 Τα τσάγια του Ντ' Ουάν

View attachment 248800 View attachment 248801 View attachment 248802 Ο οποίος έχει τελειοποιήσει κάθε λεπτομέρεια στο ξενοδοχείο-ησυχαστήριο του. Όπως παρατήρησε ο Γουίλ, οι τουαλέτες των δωματίων είναι πραγματικά σπέσιαλ, αφού έχουν ένα δέντρο να έχει μεγαλώσει στην μέση!

View attachment 248803
Αυτή την φορά είχε χορό στον παλάτι, με τις εντυπωσιακές 'ρομποτικές' κινήσεις και τα γουρλωμένα μάτια που κάνουν τους χορούς στο Μπαλί να έχουν τόσο μεγάλη φήμη.

Πω πω τι μου θυμισες ! Να είσαι καλά !
Ειχα φαει κολλημα με το Μπαλί αρχες του ΄90 και πηγα τρεις φορές .
Αυτό με τους ναους ειναι αστειο . Δοντια είχαμε αλλά ειχαμε και περιοδο . Μια φιλη που ειχαμε παει μαζι σε ενα απο τα ταξιδια καλου κακου δεν μπηκε σε ενα ναό . Οταν της είπα οτι ποιος θα καταλαβει οτι εχει περίοδο μου απάντησε οτι το κανει απο σεβασμό στις παραδοσεις τους . Τωρα που το σκεφτομαι είχε δίκιο .

Αλλά και εμεις δεν πάμε πίσω . Πιτσιρικα ετυχε να εχω περίοδο Μεγαλη παρασκευή και η μάνα μου μου ειπε να μην περασω κατω απο τον Επιταφιο γιατι ημουν "ακαθαρτη ".Ειχα παθει μεγαλο σοκ .
Ουτε να κοινωνησει μπορει μια γυναικα συμφωνα με την εκκλησια εκεινες τις ημέρες .

 

[AnastasiaSt]

Τι ωραία ιστορία, με τόσες μικρές ιστορίες μέσα της!! Υπέροχες οι φωτογραφίες και το ύφος της εξιστόρησης... έχω γελάσει πολλές φορές διαβάζοντας την 2 μέρες τώρα, που μου κράτησε συντροφιά(και το google maps ανοιχτό όλη την ώρα για να έχω μια αίσθηση αποστάσεων και τοποθεσιών).. Οι τελευταίες φωτογραφίες με τους Ινδονήσιους φίλους σου, όμως τα λένε όλα!! Ωραία ή όχι τα μέρη επίσκεψης, αν δεν μιλήσεις στους ντόπιους και δεν τους συναναστραφείς η εμπειρία θα είναι λειψή... Πολύ ωραίο ταξίδι, μας ταξίδεψες και εμάς ... Μπράβο και πολλά ευχαριστώ που διέθεσες τον χρόνο να το μοιραστείς μαζί μας... Πάντα όμορφα ταξίδια σου εύχομαι