dik-7
Member
- Μηνύματα
- 1.530
- Likes
- 2.143
- Επόμενο Ταξίδι
- Θα δειξει!
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νησια μπορα μπορα
Περιεχόμενα
Το ταξίδι μας ξεκίνησε στις 06 Αυγούστου και ύστερα από μια πολύ καλή και στην ώρα της πτήση της Αegean προσγειωθήκαμε στις 09:30 τοπική ώρα στο αεροδρόμιο του Μονάχου, όπου παραλάβαμε το αυτοκίνητο μας και κατευθυνθήκαμε στο ξενοδοχείο. Παρατήσαμε τα πράγματα μας στο δωμάτιο και αμέσως ξεκινήσαμε την εξερεύνηση της πόλης και των αξιοθέατων της. Πρώτος μας σταθμός η εκπληκτική παλαιά πινακοθήκη του Μονάχου, όπου θαυμάσαμε υπέροχα έργα του Ντα Βίντσι, Τιτσιάνο, Ραφαελ, Μπέργκερ Ρέμπραντ, του Γερμανού Ντύρερ αλλά και του δικού μας Ελ Γκρεκο, του οποίου το έργο ¨Ο Διαμερισμός των ιματίων του Χριστού¨ είναι από τα σημαντικότερα της πινακοθήκης. Πραγματικά θα θέλαμε να επισκεφθούμε και τη Νέα Πινακοθήκη, όπου δεσπόζουν τα ηλιοτρόπια του Βαν Γκογκ και τη Μοντέρνα Πινακοθήκη, που βρίσκονται ακριβώς δίπλα, αλλά λόγω περιορισμένου χρόνου ξεκινήσαμε για μια πρώτη γνωριμία με το κέντρο της πόλης, τη Marienplatz και τη Viktualienmarkt (τη μεγαλύτερη υπαίθρια αγορά τροφίμων και όχι μόνο της πόλης), η οποία δίνει άλλο χρώμα και ζωντάνια στην πόλη. Η βόλτα ήταν πραγματικά απόλαυση και μετά από ένα σύντομο μεσημεριανό γεύμα στη μπυραρία Donisl (αξιοπρεπείς μερίδες και καλές τιμές), ξεκινήσαμε την εκδρομή της ημέρας προς τη λίμνη Chiemsee, όπου ακολουθώντας τις συμβουλές των φίλων του forum, κάναμε βαρκάδα και επισκεφθήκαμε το νησάκι των αντρών (Herrenchiemsee) και των γυναικών (Frauenchiemsee). Τελειώσαμε την επίσκεψη μας πίνοντας μια παγωμένη μπύρα σε ένα καφέ, απολαμβάνοντας τη μοναδική θέα της λίμνης και χαζεύοντας τους Γερμανούς που έκαναν μπάνιο και απολάμβαναν τον ήλιο στο γρασίδι. Συνεχίσαμε ως το BadReichenhall, όπου η διαδρομή ήταν υπέροχη, όπως με είχε προειδοποιήσει ο φίλος ο Traveller. Eπιστρέψαμε το βραδάκι στο Μόναχο, όπου μετά από λίγη ξεκούραση καταλήξαμε στη Ηirshgarten, τη μεγαλύτερη υπαίθρια μπυραρία του Μονάχου (κοντά στο παλάτι Νymphenburg), 8.000 καθίσματα, όπου απολαύσαμε γνήσια γερμανική μπύρα και λουκάνικα.
Και η δεύτερη ημέρα περιλάμβανε πρωινό ξύπνημα, καθώς είχαμε προγραμματίσει επίσκεψη στο τεράστιο DeutschesMuseum, όπου στους έξι ορόφους του φιλοξενούνται όλες οι επιστήμες (Αστρονομία, Ναυπηγική, Χημεία, Φαρμακευτική, Μηχανική, Ορυχεία, Μετταλουργεία, Επικοινωνία κ.ο.κ). Θαυμάσαμε από πολεμικά αεροσκάφη (όπου μπορούσες να μπεις μέχρι και στο πιλοτήριο), ελικόπτερα, παλιά πλοία και διαστημικούς πυραύλους, μέχρι χημικούς αντιδραστήρες, το εκκρεμές του Φουκό, τηλεγράφους, τυπογραφεία, το εργαστήριο του Γαλιλαίου και άλλων επιστημόνων, και από τεράστιες μηχανές παραγωγής ενέργειας ή τους πρώτους υπολογιστές μέχρι συλλογή από ρολόγια, κινέζικες πορσελάνες αλλά και μια κρεμαστή γέφυρα. Οι τρεις σχεδόν ώρες που αφιερώσαμε στην επίσκεψη ήταν πραγματικές λίγες, αλλά σίγουρα η επίσκεψη θα μου μείνει αξέχαστη, καθώς είναι από τα λίγα μουσεία στο είδος του. Το κατάστημα του μουσείου φιλοξενεί δεκάδες παιχνίδια και είναι πραγματικός πειρασμός για τα παιδιά, αλλά αποδείχθηκε και για τη γυναίκα μου που είναι νηπιαγωγός. Αμέσως μετά ξεκινήσαμε για την όμορφη Νυρεμβέργη, όπου επισκεφθήκαμε το γοτθικό ναό στη Hauptmarkt, το Εθνικό Μουσείο Γερμανισμού, είδαμε εξωτερικά το Δημαρχείο και το σπίτι του Ντίρερ, αλλά πιο πολύ απολαύσαμε τον περίπατο στα δρομάκια της πόλης και κυρίως σε αυτά κοντά στον ποταμό Πέγκνιτς, που διασχίζει την πόλη και στου οποίου τα νερά καθρεφτίζονται υπέροχα σπίτια και κτίρια με πρασινάδες. Περπατήσαμε πάνω στις μικρές γέφυρες μακριά από τον πολύ κόσμο, αλλά επισκεφθήκαμε και τα ένα-δύο μαγαζάκια που ακόμη και μες στο κατακαλόκαιρο πουλούσαν χριστουγεννιάτικα στολίδια σε αλμυρές τιμές.
Η τρίτη ημέρα ήταν εξολοκλήρου αφιερωμένη στο Μόναχο. Ξεκινήσαμε με μια μικρή βόλτα στο μεγαλύτερο πάρκο της πόλης, το Εnglischergarten και συνεχίσαμε με το κέντρο της πόλης, όπου είδαμε το παλαιό δημαρχείο, αλλά και το νέο, όπου παρακολουθήσαμε τη σχεδόν δεκάλεπτη παράσταση που δίνουν οι φιγούρες στο ρολόι του Δημαρχείου (κάτι ανάλογο με το αστρονομικό ρολόι της Πράγας) επισκεφθήκαμε την εκκλησία του Αγίου Πέτρου, αλλά και την Frauenkirche με τους δύο θόλους σε σχήμα κρεμμυδιού και κυρίως επισκεφθήκαμε το Residenz, όπου κάποια δωμάτια του είναι πράγματι εντυπωσιακά (πάντως κατώτερα των ανακτόρων των Βερσαλλιών ή της Βιέννης), αλλά την παράσταση κλέβουν οι αίθουσες με τους θησαυρούς των ανακτόρων, όπου φιλοξενούνται στέμματα, σπαθιά, μικρά διακοσμητικά αντικείμενα (ξεχωρίζει ο έφιππος Άγιος Γεώργιος) τα οποία είναι διακοσμημένα με διαμάντια και πολύτιμους λίθους. Εικόνες μοναδικές! Περπατήσαμε στους πεζόδρομους περιπλανηθήκαμε στα διάφορα μαγαζάκια, φυσικά αγοράσαμε τις περίφημες σοκολάτες και σοκολατάκια της ΕllySeidl (Maifferstrasse 1). Το μαγαζί είναι μικρό αλλά μπορείς να βρεις αναρίθμητα είδη από γευστικότατα σοκολατάκια (οι περισσότεροι προτιμούν αυτά με τη γέμιση σαμπάνιας, εμένα προσωπικά μου άρεσαν όλα και το μαρτυρά ότι κατανάλωσα ό, τι αγόρασα πριν την επιστροφή μου). Η δε αλυσίδα καταστημάτων καλλυντικών Douglas είχε πραγματικά πολύ καλές εκπτώσεις σε διάφορα αρώματα. Το βράδυ δε επισκεφθήκαμε την ιστορική μπυραρία-παμπ Hofbrauhaus, όπου εκτός από την ομώνυμη μπύρα γευθήκαμε υπέροχο pork σβησμένο σε μπύρα, λουκάνικα και άλλα κρεατικά. Υπάρχει και ζωντανή μπάντα, αλλά οι ορδές τουριστών από όλο τον κόσμο που φωνάζουν και τραγουδούν έχουν αλλοιώσει τον χαρακτήρα του μαγαζιού και το μέρος δε συνίσταται για όσους θέλουν να αποφύγουν την πολύ φασαρία.
Η επόμενη ημέρα περιλάμβανε αναχώρηση από το Μόναχο και επίσκεψη στο παραμυθένιο κάστρο του Neuschwanstein. Το θέαμα που αντικρίζεις από κάτω με το κάστρο (από το οποίο ο Disneyεμπνεύστηκε το κάστρο της ωραίας κοιμωμένης) να ξηπηδάει μέσα από το δάσος-λες και βρίσκεσαι σε άλλη εποχή- είναι πραγματικά μαγικό. Δυστυχώς ο κόσμος ήταν πολύς και για αυτό η αναμονή για να επισκεφθούμε το κάστρο (η ξενάγηση είναι υποχρεωτική) ήταν μεγάλη (περίπου 2 ½ ώρες) χρόνο που εκμεταλλευτήκαμε όμως περπατώντας στο χωριουδάκι και στο υπέροχο δάσος έξω από το κάστρο. Το εσωτερικό του κάστρου και η ξενάγηση δεν ήταν κάτι το συγκλονιστικό, αλλά η θέα προς όλη την περιοχή, τη λίμνη κάτω και το θερινό ανάκτορο ήταν υπέροχη. Επίσης μας αποζημίωσε η βόλτα με την άμαξα. Λόγω της μεγάλης παραμονής στο Neuschwanstein δεν κατορθώσαμε να επισκεφθούμε το Linderhofκαι το Οberamegau, όπως αρχικά είχαμε σχεδιάσει. Ξεκινήσαμε λοιπόν το μεσημέρι για τον επόμενο προορισμό μας το Walzenhausen στην Ελβετία επιλέγοντας στο GPS τον πιο σύντομο χιλιομετρικά δρόμο, αποφεύγοντας όλους τους αυτοκινητόδρομους. Η ενέργεια μας ήταν «σοφή», καθώς σε ολόκληρη τη διαδρομή, η οποία διήρκησε σχεδόν 3 ½ ώρες (κάθε τόσο και λιγάκι σταματάγαμε να θαυμάσουμε τα απέραντα λιβάδια με τα πανέμορφα σπιτάκια, κάπου εκεί πρέπει να ζούσε και η Χάιντι) συναντήσαμε πανέμορφα χωριουδάκια, όπου ξεχώρισα το Fussen, το Pratten και το Rettenberg. Η διαδρομή ήταν κυριολεκτικά υπέροχη και μοναδική και θα μου μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό μου. Αργά το απόγευμα φθάσαμε στο Walzenhausen, ένα πολύ μικρό χωριό της Ελβετίας, καθόλου τουριστικό (ελάχιστα μαγαζιά) με υπέροχη όμως θέα στη λίμνη Κονστανζ. Την ίδια ημέρα επισκεφθήκαμε το κοντινό Σεντ Γκάλεν, το οποίο εκτός από το Ναό δεν έχει να επιδείξει κάτι ιδιαίτερο.
Συνεχίζεται....
Και η δεύτερη ημέρα περιλάμβανε πρωινό ξύπνημα, καθώς είχαμε προγραμματίσει επίσκεψη στο τεράστιο DeutschesMuseum, όπου στους έξι ορόφους του φιλοξενούνται όλες οι επιστήμες (Αστρονομία, Ναυπηγική, Χημεία, Φαρμακευτική, Μηχανική, Ορυχεία, Μετταλουργεία, Επικοινωνία κ.ο.κ). Θαυμάσαμε από πολεμικά αεροσκάφη (όπου μπορούσες να μπεις μέχρι και στο πιλοτήριο), ελικόπτερα, παλιά πλοία και διαστημικούς πυραύλους, μέχρι χημικούς αντιδραστήρες, το εκκρεμές του Φουκό, τηλεγράφους, τυπογραφεία, το εργαστήριο του Γαλιλαίου και άλλων επιστημόνων, και από τεράστιες μηχανές παραγωγής ενέργειας ή τους πρώτους υπολογιστές μέχρι συλλογή από ρολόγια, κινέζικες πορσελάνες αλλά και μια κρεμαστή γέφυρα. Οι τρεις σχεδόν ώρες που αφιερώσαμε στην επίσκεψη ήταν πραγματικές λίγες, αλλά σίγουρα η επίσκεψη θα μου μείνει αξέχαστη, καθώς είναι από τα λίγα μουσεία στο είδος του. Το κατάστημα του μουσείου φιλοξενεί δεκάδες παιχνίδια και είναι πραγματικός πειρασμός για τα παιδιά, αλλά αποδείχθηκε και για τη γυναίκα μου που είναι νηπιαγωγός. Αμέσως μετά ξεκινήσαμε για την όμορφη Νυρεμβέργη, όπου επισκεφθήκαμε το γοτθικό ναό στη Hauptmarkt, το Εθνικό Μουσείο Γερμανισμού, είδαμε εξωτερικά το Δημαρχείο και το σπίτι του Ντίρερ, αλλά πιο πολύ απολαύσαμε τον περίπατο στα δρομάκια της πόλης και κυρίως σε αυτά κοντά στον ποταμό Πέγκνιτς, που διασχίζει την πόλη και στου οποίου τα νερά καθρεφτίζονται υπέροχα σπίτια και κτίρια με πρασινάδες. Περπατήσαμε πάνω στις μικρές γέφυρες μακριά από τον πολύ κόσμο, αλλά επισκεφθήκαμε και τα ένα-δύο μαγαζάκια που ακόμη και μες στο κατακαλόκαιρο πουλούσαν χριστουγεννιάτικα στολίδια σε αλμυρές τιμές.
Η τρίτη ημέρα ήταν εξολοκλήρου αφιερωμένη στο Μόναχο. Ξεκινήσαμε με μια μικρή βόλτα στο μεγαλύτερο πάρκο της πόλης, το Εnglischergarten και συνεχίσαμε με το κέντρο της πόλης, όπου είδαμε το παλαιό δημαρχείο, αλλά και το νέο, όπου παρακολουθήσαμε τη σχεδόν δεκάλεπτη παράσταση που δίνουν οι φιγούρες στο ρολόι του Δημαρχείου (κάτι ανάλογο με το αστρονομικό ρολόι της Πράγας) επισκεφθήκαμε την εκκλησία του Αγίου Πέτρου, αλλά και την Frauenkirche με τους δύο θόλους σε σχήμα κρεμμυδιού και κυρίως επισκεφθήκαμε το Residenz, όπου κάποια δωμάτια του είναι πράγματι εντυπωσιακά (πάντως κατώτερα των ανακτόρων των Βερσαλλιών ή της Βιέννης), αλλά την παράσταση κλέβουν οι αίθουσες με τους θησαυρούς των ανακτόρων, όπου φιλοξενούνται στέμματα, σπαθιά, μικρά διακοσμητικά αντικείμενα (ξεχωρίζει ο έφιππος Άγιος Γεώργιος) τα οποία είναι διακοσμημένα με διαμάντια και πολύτιμους λίθους. Εικόνες μοναδικές! Περπατήσαμε στους πεζόδρομους περιπλανηθήκαμε στα διάφορα μαγαζάκια, φυσικά αγοράσαμε τις περίφημες σοκολάτες και σοκολατάκια της ΕllySeidl (Maifferstrasse 1). Το μαγαζί είναι μικρό αλλά μπορείς να βρεις αναρίθμητα είδη από γευστικότατα σοκολατάκια (οι περισσότεροι προτιμούν αυτά με τη γέμιση σαμπάνιας, εμένα προσωπικά μου άρεσαν όλα και το μαρτυρά ότι κατανάλωσα ό, τι αγόρασα πριν την επιστροφή μου). Η δε αλυσίδα καταστημάτων καλλυντικών Douglas είχε πραγματικά πολύ καλές εκπτώσεις σε διάφορα αρώματα. Το βράδυ δε επισκεφθήκαμε την ιστορική μπυραρία-παμπ Hofbrauhaus, όπου εκτός από την ομώνυμη μπύρα γευθήκαμε υπέροχο pork σβησμένο σε μπύρα, λουκάνικα και άλλα κρεατικά. Υπάρχει και ζωντανή μπάντα, αλλά οι ορδές τουριστών από όλο τον κόσμο που φωνάζουν και τραγουδούν έχουν αλλοιώσει τον χαρακτήρα του μαγαζιού και το μέρος δε συνίσταται για όσους θέλουν να αποφύγουν την πολύ φασαρία.
Η επόμενη ημέρα περιλάμβανε αναχώρηση από το Μόναχο και επίσκεψη στο παραμυθένιο κάστρο του Neuschwanstein. Το θέαμα που αντικρίζεις από κάτω με το κάστρο (από το οποίο ο Disneyεμπνεύστηκε το κάστρο της ωραίας κοιμωμένης) να ξηπηδάει μέσα από το δάσος-λες και βρίσκεσαι σε άλλη εποχή- είναι πραγματικά μαγικό. Δυστυχώς ο κόσμος ήταν πολύς και για αυτό η αναμονή για να επισκεφθούμε το κάστρο (η ξενάγηση είναι υποχρεωτική) ήταν μεγάλη (περίπου 2 ½ ώρες) χρόνο που εκμεταλλευτήκαμε όμως περπατώντας στο χωριουδάκι και στο υπέροχο δάσος έξω από το κάστρο. Το εσωτερικό του κάστρου και η ξενάγηση δεν ήταν κάτι το συγκλονιστικό, αλλά η θέα προς όλη την περιοχή, τη λίμνη κάτω και το θερινό ανάκτορο ήταν υπέροχη. Επίσης μας αποζημίωσε η βόλτα με την άμαξα. Λόγω της μεγάλης παραμονής στο Neuschwanstein δεν κατορθώσαμε να επισκεφθούμε το Linderhofκαι το Οberamegau, όπως αρχικά είχαμε σχεδιάσει. Ξεκινήσαμε λοιπόν το μεσημέρι για τον επόμενο προορισμό μας το Walzenhausen στην Ελβετία επιλέγοντας στο GPS τον πιο σύντομο χιλιομετρικά δρόμο, αποφεύγοντας όλους τους αυτοκινητόδρομους. Η ενέργεια μας ήταν «σοφή», καθώς σε ολόκληρη τη διαδρομή, η οποία διήρκησε σχεδόν 3 ½ ώρες (κάθε τόσο και λιγάκι σταματάγαμε να θαυμάσουμε τα απέραντα λιβάδια με τα πανέμορφα σπιτάκια, κάπου εκεί πρέπει να ζούσε και η Χάιντι) συναντήσαμε πανέμορφα χωριουδάκια, όπου ξεχώρισα το Fussen, το Pratten και το Rettenberg. Η διαδρομή ήταν κυριολεκτικά υπέροχη και μοναδική και θα μου μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό μου. Αργά το απόγευμα φθάσαμε στο Walzenhausen, ένα πολύ μικρό χωριό της Ελβετίας, καθόλου τουριστικό (ελάχιστα μαγαζιά) με υπέροχη όμως θέα στη λίμνη Κονστανζ. Την ίδια ημέρα επισκεφθήκαμε το κοντινό Σεντ Γκάλεν, το οποίο εκτός από το Ναό δεν έχει να επιδείξει κάτι ιδιαίτερο.
Συνεχίζεται....