Pan Kai
Member
- Μηνύματα
- 23
- Likes
- 72
- Επόμενο Ταξίδι
- Κάπου που δεν έχω πάει
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ένα "Ταξίδι Ζωής"
Χαιρετώ τα παιδιά! Καλώς ήλθα και καλώς με βρήκατε!
Είμαι ο Πάνος, μένω στην Αθήνα (κέντρο) και σε 2 βδομάδες θα "μπω" στα 43 - ζωή νά'χω...
Σας ανακάλυψα εντελώς τυχαία και, χωρίς δισταγμό, αποφάσισα να γίνω μέρος της παρέας σας. (Ναι... το ξέρω πως δε σας ρώτησα!)
Επιτρέψτε μου, τώρα, να μονο/περιαυτο-λογήσω λιγάκι... Όχι τίποτ' άλλο, αλλά για να σας δώσω την ευκαιρία να με γνωρίσετε καλύτερα. Και πού ξέρετε; Μπορεί και να με συμπαθήσετε! (Κακό του κεφαλιού σας, βέβαια, αλλά δεν το κάνουμε θέμα...)
Τρία πράγματα, που λέτε, λατρεύω σε αυτή τη παλιοζωή: Το καλό φαγητό, τη Δούκισσα Νομικού και τα ταξίδια!
Το πρώτο, ευτυχώς, το έχω συνέχεια... Το δεύτερο είναι άπιαστο όνειρο... Όσο για το τρίτο, αυτό προσπαθώ να το έχω όσο γίνεται τακτικότερα - ας όψεται η παλιοζωή που λέγαμε παραπάνω!
Ω, ναι! Είμαι λάτρης των ταξιδιών! Είμαι ικανός να κάνω ότι περνάει από το χέρι μου, αρκεί να πραγματοποιήσω το ταξίδι που θέλω! Μέχρι και καρριέρα (δουλειές) έχω θυσιάσει στο βωμό ενός ταξιδιού! Είναι να μη το βάλω σκοπό... Άπαξ και μου μπει ένας προορισμός στο μυαλό, δε μου φεύγει μέχρι να τον επισκεφτώ!
Ξέρετε πού ερμηνεύω αυτή μου την αδυναμία για τα ταξίδια; Δεν πήγα πενταήμερη στο σχολείο!!!
Το Λύκειο που πήγαινα ήταν κανονικά "Γυμνάσιο με τάξεις Λυκείου". Δημιουργήθηκε 3η Λυκείου τη χρονιά που ήμουνα κι εγώ και μάλιστα μόνο 5η Δέσμη - τελευταία χρονιά που θα ίσχυε. Τόσες συμπτώσεις πια...
Είμασταν 11 παιδιά στο τμήμα παύλα τάξη... Εάν μαζευόμασταν οι μισοί σύν ένας, θα μας έστελναν με άλλο σχολείο, διπλανού δήμου. Ε, λοιπόν μόνο αυτός ο ένας (δηλαδή εγώ) ήθελε να βιώσει αυτό που όλοι οι μαθητές ονειρεύονται. Φυσικά, ούτε λόγος για να με στείλουν μόνο μου με το άλλο σχολείο, οπότε, όπως καταλαβαίνετε, δεν έζησα αυτή την εμπειρία...
Έβγαλα το Λύκειο, δούλεψα για κανα χρόνο, πήγα φαντάρος, απολύθηκα, έπιασα δουλειά σε αυτό που ήξερα να κάνω προ στρατού και, μετά από 2 περίπου χρόνια...
...άρχισαν τα ταξίδια!
Όχι, όχι... Όχι στην Ελλάδα... Έξω, στο εξωτερικό! Εδώ, έχω πάει μόνο σε ελάχιστα μέρη: 3 μέρες Σίφνο, 1 βδομάδα Αντίπαρο, 1 βδομάδα Ρόδο και 2 φορές (από διήμερα) Κρήτη - κι αυτές λόγω υποχρεώσεων.
Πολύ σωστά! Έτσι όπως τα λέτε είναι: Κατά κάποιο τρόπο "σνομπάρω" τη χώρα μου, και μάλιστα ηθελημένα! Κάτι το "απωθημένο" της 5ήμερης, κάτι η κοροϊδία και το "πιασέκωλο" που νιώθω να με περιβάλλει εδώ, στην χώρα μας, κάτι το "ε, νέος είμαι ακόμα... έχω ολόκληρη ζωή μπροστά μου να δω την Ελλάδα, γι' αυτό ας ξεκινήσω απ' έξω", δε με κάνουν και τόσο φιλόπατρη.
Πού έχω ταξιδέψει; Ακολουθούν οι προορισμοί... ο κάθε ένας έχει ένα χαρακτηρισμό (σαν βαθμολογία/σχόλια, ένα πράγμα) και μια εμπειρία (ευχάριστη ή δυσάρεστη) που μου "έμεινε":
- Ολλανδία, Άμστερνταμ (και μάλιστα 2 φορές): Το μέρος που θα ήθελα να επισκέφτομαι (τουλάχιστον) μία φορά το χρόνο!
Το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό, το 1993. Και η πρώτη μου εμπειρία με κάτι "απαγορευμένο" και "παράνομο"... Πέρυσι, το επισκέφτηκα για δεύτερη φορά, για να το δείξω και στη γυναίκα. Το αγάπησε όσο και εγώ!
- Βέλγιο, Αμβέρσα: Αδιάφορο!
Πήγα για ένα τριήμερο, μόνο και μόνο (τώρα θα γελάσετε) για ένα... foot fetish party που γινόταν σε κάποιο κλαμπ!!! Πέρα από το event, δε με συγκίνησε κάτι άλλο. Εάν, μάλιστα, δεν έχανα το τηλέφωνο της Ελένης, της Θεσσαλονικιάς "μαντάμ", οι επόμενες διακοπές μου θα ήταν σε οίκο ανοχής!
- Μεγάλη Βρεττανία (Αγγλία, Σκωτία, Ουαλλία): Περιπετειώδες!
Η Αγγλία δε μου έκανε και τόση αίσθηση. Η Σκωτία, όμως, κέρδισε την καρδιά μου! Από την άλλη, την Ουαλλία τη μίσησα! (Λέτε να φταίει το γεγονός που πέρασα ένα βράδυ έξω, μέσα σ' ένα τηλεφωνικό θάλαμο, όρθιος, με μπλουζάκι-σορτσάκι-παντόφλες και ΧΩΡΙΣ τσιγάρα, περιμένοντας να ξημερώσει; Ή μήπως το ότι ήμουν 3 μέρες νηστικός και 1 μέρα χωρίς νερό
- Ισπανία, Μαγιόρκα: Θα έδινα άλλη μια ευκαιρία!
Μα, καλά, θα μου πείτε: Χριστουγεννιάτικα στη Μαγιόρκα; Το ξέρω... Λάθος τόπος, λάθος εποχή! Έλα, όμως, που βρήκα φτηνό πακέτο! Το πιο "γρήγορο" ταξίδι μου: 30 Νοεμβρίου είχα δει την αγγελία στην εφημερίδα, 6 Δεκεμβρίου πετούσα τσάρτερ για το νησί.
- Αίγυπτος, Κάϊρο - Αλεξάνδρεια: Ο ιδανικός μη ευρωπαϊκός προορισμός!
Είναι κοντά, είναι φτηνά, τρώτε καλά - κι ας μην έχουν μπέϊκον στα Pizza Hut... Παράδεισος για τους καταναλωτές και η χαρά των μουσειο-λατρών. Ξεναγός: "Βρε Παναγιώτη! 29 χρόνια ζω εδώ και δεν έχω μπει ακόμα σε τέτοιο! Πας καλά;" (Volkswagen, βανάκι, κλειστό... Χρησιμοποιείται ως μεταφορικό μέσο - και είναι το φτηνότερο. Σταματά σε στάσεις, λες του οδηγού που πας κι αν πηγαίνει σε παίρνει)¨.
- Ρωσία, Αγία Πετρούπολη: Το ταξίδι που δε θέλω να θυμάμαι!
Χάλι μαύρο! Τί να πρωτοθυμηθώ; Το ξενοδοχείο δίπλα από τις φυλακές; Το ότι πλήρωνα περισσότερα στις αγορές μου επειδή ήμουν ξένος; Καλά που υπήρχε και η Nevsky Prospekt και την "έβγαζα" νυχθημερόν σε internet cafe - όλα με επίπεδες οθόνες, παρακαλώ! Στην Ελλάδα ήρθαν αργότερα...
- Ιταλία, Νότια: Το εναλλακτικό!
Πώς;;; 320 ευρώ, αλέ-ρετούρ, Πάτρα-Ιταλία, εγώ, η γυναίκα και το αμάξι; Και θέλουμε κοντά 400 για να πάμε στην Κρήτη; Φύγαμεεε!!! Το πρώτο μου οδικό ταξίδι: Το Sorrento για βάση (πολλά λεμόνια, βρε παιδιά!) κι από κει εκδρομούλες: Costiera Amalfitana, Capri... Όχι, στη Ρώμη πήγαμε με το τρένο και νοίκιασα σκουτεράκι. Ένα 50άρι μου "πήγε" για 6 ώρες... "Εάν νοίκιαζα αμάξι" τον ρώτησα, "θα ήταν πιο φτηνά;" "Ναι..." μου απάντησε.
- Γαλλία, Παρίσι: Έρωτας με την πρώτη ματιά!
Τί να λέμε, τώρα: Πύργος του Άϊφελ, Λούβρο, καμπαρέ (μέναμε Μονμάρτη, κοντά στο Μουλέν Ρουζ), Γιουροντίσνεϋ, γαλλικά πρωϊνά με κρουασάν, ρομαντικοί περίπατοι... Λεφτά να έχεις να ξοδεύεις. Υπέροχη πόλη, πράγματι!
- Γερμανία, Βερολίνο: Η μοντέρνα!
...κάτι το οποίο, φυσικά, δε μου άρεσε και τόσο. Μάλλον, θα ήταν καλύτερα να πήγαινα Μόναχο ή Φραγκφούρτη. Το μόνο που 'φχαριστήθηκα ήταν ένα εστιατόριο που ήταν πίσσα σκοτάδι και "δουλεύανε" οι αισθήσεις σου πέραν της όρασης, ένα "κρέμασμα" με αερόστατο στα 50 μέτρα και τα currywurst τα οποία και τσακίζαμε, σχεδόν καθημερινά.
- Πορτογαλία, Λισσαβώνα: Πριτς, που θα ξαναπάω!
Α, πα, πα! Με τίποτα! Πίστευα ότι θα μου άρεσε, μιας και ήτανε το αντίθετο από το Βερολίνο. Είχε αυτό το γραφικό, το παραδοσιακό, το φολκλορικό... Μου εξέπνεε, όμως, και κάτι το φτωχικό, το μίζερο. Τόσο τα κτίρια, όσο και οι άνθρωποι. Ίσως να φταίει που πήγα σχετικά πρόσφατα, εν καιρώ κρίσης... Τί να πω! Εάν δεν έτρωγα εκεί ίσως το καλύτερο ψητό κοτόπουλο της ζωής μου, ούτε που θα τη θυμόμουνα!
- Δανία, Κοπεγχάγη: Η Πριγκήπισα του Βορρά!
Έτσι την λέω... Με ενθουσίασε πάρα πολύ - ίσως να φταίει το γεγονός ότι μου θύμιζε και λίγο Άμστερνταμ. Το πιο πρόσφατο ταξίδι μου (πέρυσι) και το μοναδικό που συνδύασα κι άλλη χώρα (μονοήμερη εκδρομούλα στη Σουηδία και στο Μάλμε). Όχι... Η Legoland δεν αξίζει - κι ας "χτυπιέται" το καμάρι σας. Μα, κοντά 100 ευρώ το άτομο ΜΟΝΟ για τα είσιτήρια του τρένου;
- Κίνα, Πεκίνο: Αααααχχχ! (Βαθύς, νοσταλγικός αναστεναγμός)
6 μήνες μάθαινα κινέζικα, σε φροντιστήριο, για 6 μέρες στο Πεκίνο! Αλλά, μιλάμε, το απόλαυσα! Δεν είχα κανένα πρόβλημα - απεναντίας, τα λίγα μανταρίνικα που μπόρεσα να συγκρατήσω με "ξελάσπωσαν" πολλές φορές! Το καλό είναι ότι μέσα σε αυτές τις 6 μέρες είδα αυτά που έπρεπε να δω. Μόνο που δεν έκλαιγα όταν επιστρέφαμε Ελλάδα, φορτωμένοι ψώνια και με "τσακισμένες" τις πιστωτικές! Όπως καταλαβαίνετε, το κινέζικο φαγητό ήταν η καλύτερή μου!
- Μαλδίβες, Kuredu Resort: Μπορώ να μείνω, εδώ, παρακαλώ, το υπόλοιπο της ζωής μου;
Ένα θα σας πω: Από τότε που γύρισα από Μαλδίβες (γαμήλιο, τον Ιούνιο του 2004), δεν έχω ξανακάνει μπάνιο!!! (Για θάλασσα, μιλάω, έτσι
Αυτά ήταν τα ταξίδια που έχω κάνει... Πώς είπατε; Πού είναι το όνειρό μου να πάω;...
Τρία ταξίδια θέλω να εκπληρώσω - σαν όνειρο ζωής:
1) Νέα Υόρκη - Καλιφόρνια, (θα προτιμούσα μόνος μου, όμως) καβάλα σε μια Harley Davidson, ακολουθώντας την -πρώην- Route 66.
2) Μόσχα - Πεκίνο, με τον Υπερσιβηρικό - και με τις απαραίτητες ενδιάμεσες στάσεις, έτσι; Όχι "μονοκοπανιά"...
3) Κρουαζιέρα στην Καραϊβική
Αυτά (τα ολίγα) για αρχή... Έτσι, για να σας συστηθώ... Τώρα, αν θέλετε να σας περιγράψω με περισσότερες λεπτομέρειες κάποια από τις εμεπιρίες μου, απλά, ζητήστε το! (Εκείνη με το "ψαράκι", ας πούμε, στις Μαλδίβες, είναι "ολα τα λεφτά"!)
Γεια σας!!!
Pan Kai
Είμαι ο Πάνος, μένω στην Αθήνα (κέντρο) και σε 2 βδομάδες θα "μπω" στα 43 - ζωή νά'χω...
Σας ανακάλυψα εντελώς τυχαία και, χωρίς δισταγμό, αποφάσισα να γίνω μέρος της παρέας σας. (Ναι... το ξέρω πως δε σας ρώτησα!)
Επιτρέψτε μου, τώρα, να μονο/περιαυτο-λογήσω λιγάκι... Όχι τίποτ' άλλο, αλλά για να σας δώσω την ευκαιρία να με γνωρίσετε καλύτερα. Και πού ξέρετε; Μπορεί και να με συμπαθήσετε! (Κακό του κεφαλιού σας, βέβαια, αλλά δεν το κάνουμε θέμα...)
Τρία πράγματα, που λέτε, λατρεύω σε αυτή τη παλιοζωή: Το καλό φαγητό, τη Δούκισσα Νομικού και τα ταξίδια!
Το πρώτο, ευτυχώς, το έχω συνέχεια... Το δεύτερο είναι άπιαστο όνειρο... Όσο για το τρίτο, αυτό προσπαθώ να το έχω όσο γίνεται τακτικότερα - ας όψεται η παλιοζωή που λέγαμε παραπάνω!
Ω, ναι! Είμαι λάτρης των ταξιδιών! Είμαι ικανός να κάνω ότι περνάει από το χέρι μου, αρκεί να πραγματοποιήσω το ταξίδι που θέλω! Μέχρι και καρριέρα (δουλειές) έχω θυσιάσει στο βωμό ενός ταξιδιού! Είναι να μη το βάλω σκοπό... Άπαξ και μου μπει ένας προορισμός στο μυαλό, δε μου φεύγει μέχρι να τον επισκεφτώ!
Ξέρετε πού ερμηνεύω αυτή μου την αδυναμία για τα ταξίδια; Δεν πήγα πενταήμερη στο σχολείο!!!
Το Λύκειο που πήγαινα ήταν κανονικά "Γυμνάσιο με τάξεις Λυκείου". Δημιουργήθηκε 3η Λυκείου τη χρονιά που ήμουνα κι εγώ και μάλιστα μόνο 5η Δέσμη - τελευταία χρονιά που θα ίσχυε. Τόσες συμπτώσεις πια...
Είμασταν 11 παιδιά στο τμήμα παύλα τάξη... Εάν μαζευόμασταν οι μισοί σύν ένας, θα μας έστελναν με άλλο σχολείο, διπλανού δήμου. Ε, λοιπόν μόνο αυτός ο ένας (δηλαδή εγώ) ήθελε να βιώσει αυτό που όλοι οι μαθητές ονειρεύονται. Φυσικά, ούτε λόγος για να με στείλουν μόνο μου με το άλλο σχολείο, οπότε, όπως καταλαβαίνετε, δεν έζησα αυτή την εμπειρία...
Έβγαλα το Λύκειο, δούλεψα για κανα χρόνο, πήγα φαντάρος, απολύθηκα, έπιασα δουλειά σε αυτό που ήξερα να κάνω προ στρατού και, μετά από 2 περίπου χρόνια...
...άρχισαν τα ταξίδια!
Όχι, όχι... Όχι στην Ελλάδα... Έξω, στο εξωτερικό! Εδώ, έχω πάει μόνο σε ελάχιστα μέρη: 3 μέρες Σίφνο, 1 βδομάδα Αντίπαρο, 1 βδομάδα Ρόδο και 2 φορές (από διήμερα) Κρήτη - κι αυτές λόγω υποχρεώσεων.
Πολύ σωστά! Έτσι όπως τα λέτε είναι: Κατά κάποιο τρόπο "σνομπάρω" τη χώρα μου, και μάλιστα ηθελημένα! Κάτι το "απωθημένο" της 5ήμερης, κάτι η κοροϊδία και το "πιασέκωλο" που νιώθω να με περιβάλλει εδώ, στην χώρα μας, κάτι το "ε, νέος είμαι ακόμα... έχω ολόκληρη ζωή μπροστά μου να δω την Ελλάδα, γι' αυτό ας ξεκινήσω απ' έξω", δε με κάνουν και τόσο φιλόπατρη.
Πού έχω ταξιδέψει; Ακολουθούν οι προορισμοί... ο κάθε ένας έχει ένα χαρακτηρισμό (σαν βαθμολογία/σχόλια, ένα πράγμα) και μια εμπειρία (ευχάριστη ή δυσάρεστη) που μου "έμεινε":
- Ολλανδία, Άμστερνταμ (και μάλιστα 2 φορές): Το μέρος που θα ήθελα να επισκέφτομαι (τουλάχιστον) μία φορά το χρόνο!
Το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό, το 1993. Και η πρώτη μου εμπειρία με κάτι "απαγορευμένο" και "παράνομο"... Πέρυσι, το επισκέφτηκα για δεύτερη φορά, για να το δείξω και στη γυναίκα. Το αγάπησε όσο και εγώ!
- Βέλγιο, Αμβέρσα: Αδιάφορο!
Πήγα για ένα τριήμερο, μόνο και μόνο (τώρα θα γελάσετε) για ένα... foot fetish party που γινόταν σε κάποιο κλαμπ!!! Πέρα από το event, δε με συγκίνησε κάτι άλλο. Εάν, μάλιστα, δεν έχανα το τηλέφωνο της Ελένης, της Θεσσαλονικιάς "μαντάμ", οι επόμενες διακοπές μου θα ήταν σε οίκο ανοχής!
- Μεγάλη Βρεττανία (Αγγλία, Σκωτία, Ουαλλία): Περιπετειώδες!
Η Αγγλία δε μου έκανε και τόση αίσθηση. Η Σκωτία, όμως, κέρδισε την καρδιά μου! Από την άλλη, την Ουαλλία τη μίσησα! (Λέτε να φταίει το γεγονός που πέρασα ένα βράδυ έξω, μέσα σ' ένα τηλεφωνικό θάλαμο, όρθιος, με μπλουζάκι-σορτσάκι-παντόφλες και ΧΩΡΙΣ τσιγάρα, περιμένοντας να ξημερώσει; Ή μήπως το ότι ήμουν 3 μέρες νηστικός και 1 μέρα χωρίς νερό
- Ισπανία, Μαγιόρκα: Θα έδινα άλλη μια ευκαιρία!
Μα, καλά, θα μου πείτε: Χριστουγεννιάτικα στη Μαγιόρκα; Το ξέρω... Λάθος τόπος, λάθος εποχή! Έλα, όμως, που βρήκα φτηνό πακέτο! Το πιο "γρήγορο" ταξίδι μου: 30 Νοεμβρίου είχα δει την αγγελία στην εφημερίδα, 6 Δεκεμβρίου πετούσα τσάρτερ για το νησί.
- Αίγυπτος, Κάϊρο - Αλεξάνδρεια: Ο ιδανικός μη ευρωπαϊκός προορισμός!
Είναι κοντά, είναι φτηνά, τρώτε καλά - κι ας μην έχουν μπέϊκον στα Pizza Hut... Παράδεισος για τους καταναλωτές και η χαρά των μουσειο-λατρών. Ξεναγός: "Βρε Παναγιώτη! 29 χρόνια ζω εδώ και δεν έχω μπει ακόμα σε τέτοιο! Πας καλά;" (Volkswagen, βανάκι, κλειστό... Χρησιμοποιείται ως μεταφορικό μέσο - και είναι το φτηνότερο. Σταματά σε στάσεις, λες του οδηγού που πας κι αν πηγαίνει σε παίρνει)¨.
- Ρωσία, Αγία Πετρούπολη: Το ταξίδι που δε θέλω να θυμάμαι!
Χάλι μαύρο! Τί να πρωτοθυμηθώ; Το ξενοδοχείο δίπλα από τις φυλακές; Το ότι πλήρωνα περισσότερα στις αγορές μου επειδή ήμουν ξένος; Καλά που υπήρχε και η Nevsky Prospekt και την "έβγαζα" νυχθημερόν σε internet cafe - όλα με επίπεδες οθόνες, παρακαλώ! Στην Ελλάδα ήρθαν αργότερα...
- Ιταλία, Νότια: Το εναλλακτικό!
Πώς;;; 320 ευρώ, αλέ-ρετούρ, Πάτρα-Ιταλία, εγώ, η γυναίκα και το αμάξι; Και θέλουμε κοντά 400 για να πάμε στην Κρήτη; Φύγαμεεε!!! Το πρώτο μου οδικό ταξίδι: Το Sorrento για βάση (πολλά λεμόνια, βρε παιδιά!) κι από κει εκδρομούλες: Costiera Amalfitana, Capri... Όχι, στη Ρώμη πήγαμε με το τρένο και νοίκιασα σκουτεράκι. Ένα 50άρι μου "πήγε" για 6 ώρες... "Εάν νοίκιαζα αμάξι" τον ρώτησα, "θα ήταν πιο φτηνά;" "Ναι..." μου απάντησε.
- Γαλλία, Παρίσι: Έρωτας με την πρώτη ματιά!
Τί να λέμε, τώρα: Πύργος του Άϊφελ, Λούβρο, καμπαρέ (μέναμε Μονμάρτη, κοντά στο Μουλέν Ρουζ), Γιουροντίσνεϋ, γαλλικά πρωϊνά με κρουασάν, ρομαντικοί περίπατοι... Λεφτά να έχεις να ξοδεύεις. Υπέροχη πόλη, πράγματι!
- Γερμανία, Βερολίνο: Η μοντέρνα!
...κάτι το οποίο, φυσικά, δε μου άρεσε και τόσο. Μάλλον, θα ήταν καλύτερα να πήγαινα Μόναχο ή Φραγκφούρτη. Το μόνο που 'φχαριστήθηκα ήταν ένα εστιατόριο που ήταν πίσσα σκοτάδι και "δουλεύανε" οι αισθήσεις σου πέραν της όρασης, ένα "κρέμασμα" με αερόστατο στα 50 μέτρα και τα currywurst τα οποία και τσακίζαμε, σχεδόν καθημερινά.
- Πορτογαλία, Λισσαβώνα: Πριτς, που θα ξαναπάω!
Α, πα, πα! Με τίποτα! Πίστευα ότι θα μου άρεσε, μιας και ήτανε το αντίθετο από το Βερολίνο. Είχε αυτό το γραφικό, το παραδοσιακό, το φολκλορικό... Μου εξέπνεε, όμως, και κάτι το φτωχικό, το μίζερο. Τόσο τα κτίρια, όσο και οι άνθρωποι. Ίσως να φταίει που πήγα σχετικά πρόσφατα, εν καιρώ κρίσης... Τί να πω! Εάν δεν έτρωγα εκεί ίσως το καλύτερο ψητό κοτόπουλο της ζωής μου, ούτε που θα τη θυμόμουνα!
- Δανία, Κοπεγχάγη: Η Πριγκήπισα του Βορρά!
Έτσι την λέω... Με ενθουσίασε πάρα πολύ - ίσως να φταίει το γεγονός ότι μου θύμιζε και λίγο Άμστερνταμ. Το πιο πρόσφατο ταξίδι μου (πέρυσι) και το μοναδικό που συνδύασα κι άλλη χώρα (μονοήμερη εκδρομούλα στη Σουηδία και στο Μάλμε). Όχι... Η Legoland δεν αξίζει - κι ας "χτυπιέται" το καμάρι σας. Μα, κοντά 100 ευρώ το άτομο ΜΟΝΟ για τα είσιτήρια του τρένου;
- Κίνα, Πεκίνο: Αααααχχχ! (Βαθύς, νοσταλγικός αναστεναγμός)
6 μήνες μάθαινα κινέζικα, σε φροντιστήριο, για 6 μέρες στο Πεκίνο! Αλλά, μιλάμε, το απόλαυσα! Δεν είχα κανένα πρόβλημα - απεναντίας, τα λίγα μανταρίνικα που μπόρεσα να συγκρατήσω με "ξελάσπωσαν" πολλές φορές! Το καλό είναι ότι μέσα σε αυτές τις 6 μέρες είδα αυτά που έπρεπε να δω. Μόνο που δεν έκλαιγα όταν επιστρέφαμε Ελλάδα, φορτωμένοι ψώνια και με "τσακισμένες" τις πιστωτικές! Όπως καταλαβαίνετε, το κινέζικο φαγητό ήταν η καλύτερή μου!
- Μαλδίβες, Kuredu Resort: Μπορώ να μείνω, εδώ, παρακαλώ, το υπόλοιπο της ζωής μου;
Ένα θα σας πω: Από τότε που γύρισα από Μαλδίβες (γαμήλιο, τον Ιούνιο του 2004), δεν έχω ξανακάνει μπάνιο!!! (Για θάλασσα, μιλάω, έτσι
Αυτά ήταν τα ταξίδια που έχω κάνει... Πώς είπατε; Πού είναι το όνειρό μου να πάω;...
Τρία ταξίδια θέλω να εκπληρώσω - σαν όνειρο ζωής:
1) Νέα Υόρκη - Καλιφόρνια, (θα προτιμούσα μόνος μου, όμως) καβάλα σε μια Harley Davidson, ακολουθώντας την -πρώην- Route 66.
2) Μόσχα - Πεκίνο, με τον Υπερσιβηρικό - και με τις απαραίτητες ενδιάμεσες στάσεις, έτσι; Όχι "μονοκοπανιά"...
3) Κρουαζιέρα στην Καραϊβική
Αυτά (τα ολίγα) για αρχή... Έτσι, για να σας συστηθώ... Τώρα, αν θέλετε να σας περιγράψω με περισσότερες λεπτομέρειες κάποια από τις εμεπιρίες μου, απλά, ζητήστε το! (Εκείνη με το "ψαράκι", ας πούμε, στις Μαλδίβες, είναι "ολα τα λεφτά"!)
Γεια σας!!!
Pan Kai
Καλως ηρθες Πανο!Νομιζω,οτι διεκδικεις το βραβειο του μεγαλυτερου μηνυματος αυτοπαρουσιασης 
!
