Antigoni14
New Member
- Μηνύματα
- 1
- Likes
- 8
- Επόμενο Ταξίδι
- Ιταλία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Σαν Φρανσίσκο
Bonjour,
Ένα χρόνο πριν έπρεπε να διαλέξω αν θα έκανα το Erasmus μου στην Γαλλία και συγκεκριμένα στη Μασσαλία ή στο Βέλγιο και πιο ειδικά στις πολυπολιτισμικές Βρυξέλλες. Μετά από σκέψη και πριν φυσικά γίνουν όλα αυτά τα τραγικά γεγονότα που συντάραξαν την Ευρώπη, διάλεξα τη δεύτερη. Γιατί αυτό; Γιατί οι Βρυξέλλες είναι στο κέντρο και έτσι θα μου δινόταν η ευκαιρία για κάτι που μέχρι τότε δεν είχα τη δυνατότητα να κάνω, ταξίδια φυσικά! Ένα χρόνο μετά δε μετανιώνω καθόλου για την επιλογή μου. Έκανα τέσσερα υπέροχα ταξίδια ενώ ταυτόχρονα γνώρισα το Βέλγιο, μια άκρως υποτιμημένη χώρα.
Το ταξίδι στην Ιρλανδία αποφασίστηκε κάπως έτσι:
Είχαμε φτάσει σχεδόν στο τέλος της ερασμίτικης εμπειρίας μας και μας έμεναν περίπου 3 εβδομάδες ξεγνοιασιάς. Μια παρέα τριών παιδιών, Έλληνες και οι τρεις, σκεφτόμασταν πως θέλουμε να κάνουμε ένα τελευταίο ταξίδι πριν αποχαιρετήσουμε την Βόρεια-Κεντρική Ευρώπη και επιστρέψουμε στα πάτρια, ηλιόλουστα εδάφη. Αρχικά, σκεφτήκαμε πως θα ήταν ωραίο να νοικιάζαμε ένα αμάξι, βλέπετε ο ένας από εμάς ήταν και οδηγός, και να γυρνούσαμε ένα κομμάτι της Γαλλίας ή ένα κομμάτι της Γερμανίας-Ολλανδίας. Ευτυχώς η θέση του Βελγίου ευνοούσε πολύ τα ταξίδια σε αυτές τις χώρες. Ήρθε όμως η πρόταση από τον τρίτο της παρέας, ο οποίος παρεμπιπτόντως είχε έντονο κόλλημα με τη συγκεκριμένη χώρα, και το όνομα αυτής, Ιρλανδία. Η αλήθεια είναι ότι η Ιρλανδία δεν ήταν ποτέ όνειρο ζωής. Πάντα είχα στο μυαλό μου την Ιρλανδία σαν μια χώρα που ζουν οξύθυμοι, κοκκινοτρίχηδες άνθρωποι. Αναζήτησα πληροφορίες για τη χώρα από το ίντερνετ φυσικά και οι εικόνες με μάγεψαν, όπως νομίζω θα μάγευαν κάθε άνθρωπο που δεν είναι εξοικειωμένος με τέτοια τοπία (ενδεικτικά δείτε την εικόνα στο άβαταρ
ή αυτές που θα ανεβάσω αργότερα.) Επίσης η χώρα φημίζεται για τις μπύρες της, στις οποίες έχω τρομερή αδυναμία αλλά και για τα ουίσκι της, στα οποία επίσης έχω αγάπη. Τι άλλο θέλει κανείς για να πειστεί και να κάνει μια επίσκεψη; Εγώ τουλάχιστον πείστηκα και συναίνεσα.. Βέβαια καταλυτικό ρόλο έπαιξε το ότι βρήκαμε αρκετά φθηνά εισιτήρια με τη Ryanair..Μάλιστα η συγκεκριμένη πτήση έφευγε από το Ζάβεντεμ (το κεντρικό αεροδρόμιο των Βρυξελλών) και όχι από το Charleroi, το οποίο απέχει περίπου μία ώρα από τις Βρυξέλλες και θα έπρεπε να υπολογίζουμε στα έξοδά μετακίνησης +12-15 ευρώ για τη μετακίνηση από και προς το αεροδρόμιο του Charleroi..(Όχι ιδιαίτερα μεγάλο ποσό αλλά ως φοιτητές πρέπει να κοιτάμε και αυτά)
Ενδεικτικά αναφέρω πως τα εισιτήρια από και προς το Δουβλίνο δεν κόστισαν πάνω από 50 ευρώ(!).
Αρχίσαμε λοιπόν να οργανώνουμε με σταθερούς ρυθμούς το ταξίδι μας. Αποφασίσαμε να κάνουμε ένα μίνι roadtrip και να γυρίσουμε σχεδόν όλο το νησί. Θα καθόμασταν μόνο τέσσερις μέρες επομένως θα είχαμε τη δυνατότητα να δούμε μόνο τα βασικά. Θέσαμε την ενοικίαση αυτοκινήτου απαραίτητη προϋπόθεση καθώς είχαμε διαβάσει πως η μετακίνηση με τα μεταφορικά μέσα είναι δύσκολη. Αν και είχαμε ένα δισταγμό, αφού εκεί οδηγούν ανάποδα, η οδηγός μας διαβεβαίωσε πολλάκις ότι δεν έχει θέμα και ξεκινήσαμε να ψάχνουμε για αυτοκίνητο. Είχαμε ήδη νοικιάσει μια φορά στη Δανία και μάλιστα σε πάρα πολύ καλή τιμή οπότε κάτι ανάλογο ψάχναμε και για την Ιρλανδία και πιστέψαμε ότι το βρήκαμε, αν και αργότερα διαψευστήκαμε..(Η συνέχεια αυτής της κωμικοτραγικής ιστορίας λίγο πιο μετά..)
Από εκεί και πέρα, διαλέξαμε να επισκεφθούμε το Μπέλφαστ, το Γκάλγουει, το Κορκ και το Δουβλίνο.. Οικονομικά δεν μας έπαιρνε να μείνουμε σε πολυτελή ξενοδοχεία οπότε η λύση των χόστελ ήταν ιδανική. Στο Μπέλφαστ μείναμε στο Lagan Backpackers, στο Γκάλγουει μείναμε σε ένα από αυτά τα ξενοδοχεία τύπου bed&breakfast, για το οποίο βρήκαμε τυχαία μια πολύ καλή προσφορά, στο Κορκ μείναμε στο Bru Bar & Hostel και τέλος στο Δουβλίνο μείναμε στο Generator Hostel Dublin (αν δεν κάνω λάθος Generator Hostels υπάρχουν σε πολλές πόλεις).. Περισσότερες πληροφορίες για τα χόστελ και την εμπειρία διανομής σε επόμενες αναρτήσεις..Η διανομή μας στοίχισε περίπου 70-80 ευρώ και τα τέσσερα βράδια..
Συνοπτικά, όλα ήταν έτοιμα για την μεγάλη αυτή εξόρμηση στη χώρα του Όσκαρ Ουάιλντ που έμελλε να γίνει το πιο όμορφο και ταυτόχρονα γεμάτο απρόοπτα, ταξίδι μας.
Έπεται συνέχεια...
Ένα χρόνο πριν έπρεπε να διαλέξω αν θα έκανα το Erasmus μου στην Γαλλία και συγκεκριμένα στη Μασσαλία ή στο Βέλγιο και πιο ειδικά στις πολυπολιτισμικές Βρυξέλλες. Μετά από σκέψη και πριν φυσικά γίνουν όλα αυτά τα τραγικά γεγονότα που συντάραξαν την Ευρώπη, διάλεξα τη δεύτερη. Γιατί αυτό; Γιατί οι Βρυξέλλες είναι στο κέντρο και έτσι θα μου δινόταν η ευκαιρία για κάτι που μέχρι τότε δεν είχα τη δυνατότητα να κάνω, ταξίδια φυσικά! Ένα χρόνο μετά δε μετανιώνω καθόλου για την επιλογή μου. Έκανα τέσσερα υπέροχα ταξίδια ενώ ταυτόχρονα γνώρισα το Βέλγιο, μια άκρως υποτιμημένη χώρα.
Το ταξίδι στην Ιρλανδία αποφασίστηκε κάπως έτσι:
Είχαμε φτάσει σχεδόν στο τέλος της ερασμίτικης εμπειρίας μας και μας έμεναν περίπου 3 εβδομάδες ξεγνοιασιάς. Μια παρέα τριών παιδιών, Έλληνες και οι τρεις, σκεφτόμασταν πως θέλουμε να κάνουμε ένα τελευταίο ταξίδι πριν αποχαιρετήσουμε την Βόρεια-Κεντρική Ευρώπη και επιστρέψουμε στα πάτρια, ηλιόλουστα εδάφη. Αρχικά, σκεφτήκαμε πως θα ήταν ωραίο να νοικιάζαμε ένα αμάξι, βλέπετε ο ένας από εμάς ήταν και οδηγός, και να γυρνούσαμε ένα κομμάτι της Γαλλίας ή ένα κομμάτι της Γερμανίας-Ολλανδίας. Ευτυχώς η θέση του Βελγίου ευνοούσε πολύ τα ταξίδια σε αυτές τις χώρες. Ήρθε όμως η πρόταση από τον τρίτο της παρέας, ο οποίος παρεμπιπτόντως είχε έντονο κόλλημα με τη συγκεκριμένη χώρα, και το όνομα αυτής, Ιρλανδία. Η αλήθεια είναι ότι η Ιρλανδία δεν ήταν ποτέ όνειρο ζωής. Πάντα είχα στο μυαλό μου την Ιρλανδία σαν μια χώρα που ζουν οξύθυμοι, κοκκινοτρίχηδες άνθρωποι. Αναζήτησα πληροφορίες για τη χώρα από το ίντερνετ φυσικά και οι εικόνες με μάγεψαν, όπως νομίζω θα μάγευαν κάθε άνθρωπο που δεν είναι εξοικειωμένος με τέτοια τοπία (ενδεικτικά δείτε την εικόνα στο άβαταρ
ή αυτές που θα ανεβάσω αργότερα.) Επίσης η χώρα φημίζεται για τις μπύρες της, στις οποίες έχω τρομερή αδυναμία αλλά και για τα ουίσκι της, στα οποία επίσης έχω αγάπη. Τι άλλο θέλει κανείς για να πειστεί και να κάνει μια επίσκεψη; Εγώ τουλάχιστον πείστηκα και συναίνεσα.. Βέβαια καταλυτικό ρόλο έπαιξε το ότι βρήκαμε αρκετά φθηνά εισιτήρια με τη Ryanair..Μάλιστα η συγκεκριμένη πτήση έφευγε από το Ζάβεντεμ (το κεντρικό αεροδρόμιο των Βρυξελλών) και όχι από το Charleroi, το οποίο απέχει περίπου μία ώρα από τις Βρυξέλλες και θα έπρεπε να υπολογίζουμε στα έξοδά μετακίνησης +12-15 ευρώ για τη μετακίνηση από και προς το αεροδρόμιο του Charleroi..(Όχι ιδιαίτερα μεγάλο ποσό αλλά ως φοιτητές πρέπει να κοιτάμε και αυτά)Ενδεικτικά αναφέρω πως τα εισιτήρια από και προς το Δουβλίνο δεν κόστισαν πάνω από 50 ευρώ(!).
Αρχίσαμε λοιπόν να οργανώνουμε με σταθερούς ρυθμούς το ταξίδι μας. Αποφασίσαμε να κάνουμε ένα μίνι roadtrip και να γυρίσουμε σχεδόν όλο το νησί. Θα καθόμασταν μόνο τέσσερις μέρες επομένως θα είχαμε τη δυνατότητα να δούμε μόνο τα βασικά. Θέσαμε την ενοικίαση αυτοκινήτου απαραίτητη προϋπόθεση καθώς είχαμε διαβάσει πως η μετακίνηση με τα μεταφορικά μέσα είναι δύσκολη. Αν και είχαμε ένα δισταγμό, αφού εκεί οδηγούν ανάποδα, η οδηγός μας διαβεβαίωσε πολλάκις ότι δεν έχει θέμα και ξεκινήσαμε να ψάχνουμε για αυτοκίνητο. Είχαμε ήδη νοικιάσει μια φορά στη Δανία και μάλιστα σε πάρα πολύ καλή τιμή οπότε κάτι ανάλογο ψάχναμε και για την Ιρλανδία και πιστέψαμε ότι το βρήκαμε, αν και αργότερα διαψευστήκαμε..(Η συνέχεια αυτής της κωμικοτραγικής ιστορίας λίγο πιο μετά..)
Από εκεί και πέρα, διαλέξαμε να επισκεφθούμε το Μπέλφαστ, το Γκάλγουει, το Κορκ και το Δουβλίνο.. Οικονομικά δεν μας έπαιρνε να μείνουμε σε πολυτελή ξενοδοχεία οπότε η λύση των χόστελ ήταν ιδανική. Στο Μπέλφαστ μείναμε στο Lagan Backpackers, στο Γκάλγουει μείναμε σε ένα από αυτά τα ξενοδοχεία τύπου bed&breakfast, για το οποίο βρήκαμε τυχαία μια πολύ καλή προσφορά, στο Κορκ μείναμε στο Bru Bar & Hostel και τέλος στο Δουβλίνο μείναμε στο Generator Hostel Dublin (αν δεν κάνω λάθος Generator Hostels υπάρχουν σε πολλές πόλεις).. Περισσότερες πληροφορίες για τα χόστελ και την εμπειρία διανομής σε επόμενες αναρτήσεις..Η διανομή μας στοίχισε περίπου 70-80 ευρώ και τα τέσσερα βράδια..
Συνοπτικά, όλα ήταν έτοιμα για την μεγάλη αυτή εξόρμηση στη χώρα του Όσκαρ Ουάιλντ που έμελλε να γίνει το πιο όμορφο και ταυτόχρονα γεμάτο απρόοπτα, ταξίδι μας.
Έπεται συνέχεια...
Last edited:
