Ιταλία Το έγραψε και ο Μέλβιλ. "Το πρώτο πράγμα που έκανα στη Μπολόνια ήταν να δοκιμάσω τα αλλαντικά της.."

[gelf]

1 - Εισαγωγή.

Αποφάσισα να πάω στη Μπολόνια,

την υποτιμημένη (ευτυχώς) τουριστικά Μπολόνια και όχι μόνο σε αυτή αλλά και σε άλλες πόλεις της περιοχής,, με προτροπή ενός φίλου με τον οποίο βρισκόμαστε πολύ αραιά, λόγω απόστασης. Είναι από τους ανθρώπους που έχουν πηγαίο χιούμορ. Όταν βρισκόμαστε σε κανένα μπαρ ή σε ταξίδι πολλές φορές το πρωί ξυπνάω δακρυσμένος από τα γέλια. Θυμόμουν το τι έλεγε την προηγούμενη νύχτα.
Τα εισιτήρια τα κλείσαμε τον Γενάρη 2019 για Ιούνη 2019, με Aegean. Σε λίγες ημέρες θα έφευγα για Αζόρες και Μαδέρα. Παράλληλα έκλεινα και εισιτήρια με μίλια για Καλιφόρνια από τέλη Απρίλη έως το πρώτο δεκαήμερο του Μάη. Επίσης μεσολάβησαν και αρκετά επαγγελματικά ταξίδια κυρίως στο εξωτερικό (Αιθιοπία, Λίβανο, Κόσσοβο, Βρυξέλλες, Μόναχο κλπ).
Το ταξίδι στη Μπολόνια το είχα ξεχάσει. Ας είναι καλά η εφαρμογή της Aegean στο κινητό τηλέφωνο. Και ο φίλος, που μου τηλεφώνησε πέντε ημέρες πριν. Βέβαια για τη Μπολόνια έχει γράψει και ο @hydronetta, οπότε για εμένα ήταν ιεροσυλία που γράφω. Όμως έτσι σκέφτηκα. Να γράψω από τη δική μου οπτική γωνία.
Όταν το αεροπλάνο της Aegean ξεκίνησε το μικρό ταξίδι για Μπολόνια, περνώντας πάνω από τον ισθμό της Κορίνθου,

πάνω από το Αίγιο,

πάνω από τη Δυτική Αιγιάλεια (Ροδοδάφνη, Σελιανίτικα, Λόγγο, Ποταμό Φοίνικα και Καμάρες-παραλία Καμαρών),

πάνω από τη γέφυρα Ρίου Αντιρρίου, ενώ στο βάθος διακρίνεται η Πάτρα.

πάνω από το Αγρίνιο,

πάνω από τα πανέμορφα νησιά Αντίπαξους και Παξούς,

και πριν προσεγγίσουμε το αεροδρόμιο της Μπολόνιας,

εγώ σκεφτόμουν αυτά που είχε γράψει ο Χέρμαν Μέλβιλ στο "Ημερολόγιο (1857)". Πηγή "The National Geografhic Traveler".
Ο Μέλβιλ έγραψε σαφώς ότι: "Το πρώτο πράγμα που έκανα στη Μπολόνια ήταν να δοκιμάσω τα περίφημα αλλαντικά της, όπως στη Ρώμη το πρώτο πράγμα που κάνει κάποιος είναι να επισκεφτεί τον Άγιο Πέτρο".
Για τον Άγιο Πέτρο δεν είμαι απόλυτος, αλλά για τα αλλαντικά της Μπολόνιας είμαι. Ακολουθώντας τον Χέρμαν Μέλβιλ, ήταν το πρώτο πράγμα που έκανα κι εγώ στη Μπολόνια, αν και δεν μου αρέσουν τα αλλαντικά. Είμαι ψαροφάγος. Όμως στη Μπολόνια μου άρεσαν τα αλλαντικά.

 

• 1
• 2
• 3
• …

  Go to chapter

  Go
• 7

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 7

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[LULLU]

ζηλεψα τα επαγγελματικα σου ταξιδια..............τοσο πολλα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

[Eurotraveler]

Όμορφη η Μπολόνια! Μετά από μια σύντομη επίσκεψη πριν αρκετά χρόνια, την ξαναείδα τον περασμένο Δεκέμβρη και την ευχαριστήθηκα. Ήταν μάλιστα χιονισμένη και οι χριστουγεννιάτικοι στολισμοί σε κάποια σημεία ήταν πολύ καλόγουστοι. Μου αρέσει που είναι μια μεγαλούπολη με χαρακτήρα. Περιμένουμε τη συνέχεια.

 

[kokoui]

Την περίμενα αυτή την «ταξιδοιστορια» μετά από τις φωτο που κοινοποιήσες τις προάλλες. Περιμένω με αγωνία γιατί την έχω στο προγραμμα.

 

[mikrh tsopana]

Αν η οθόνη είχε σιελογόνους αδένες, θα είχαμε πλημμυρίσει με τη φώτο που ανέβασες.
Ανυπομονούμε για τη συνέχεια!!

 

[giannismits]

Οι αεροφωτογραφίες που πάντα βγάζεις κορυφαίες.
Μου αρέσουν οι αεροφωτογραφίες, αλλά μου αρέσουν και τα αλλαντικά
Περιμένω τη συνέχεια με λιγούρα!

 

[Dina Z]

Περιμένω τη συνέχεια με λιγούρα!

Και κάτι να πιούμε παρακαλώ

 

[gelf]

@LULLU, μη ζηλεύεις τα επαγγελματικά ταξίδια. Είναι αποτέλεσμα της κρίσης. Είναι προφανώς προτιμότερο να εργάζεσαι στην περιοχή σου. Και αυτό κάνουν όλοι όταν υπάρχει πολύ δουλειά. Στις περιπτώσεις που δεν υπήρχε πολύ δουλειά, αναλάμβανα δουλειές σε όλη την Ελλάδα. Μάλιστα τα Χανιά τα θεωρώ δεύτερη πατρίδα μου, γιατί στο παρελθόν είχα δουλέψει πολύ εκεί. Τώρα που δεν υπάρχει δουλειά στην Ελλάδα, η μόνη επιλογή είναι το εξωτερικό. Είναι αναγκαστική επιλογή. Για λόγους επιβίωσης.

@Eurotraveler, πραγματικά η Μπολόνια είναι πολύ όμορφη πόλη. Βοήθησαν σε αυτό οι μεταπολεμικές δημοτικές αρχές.

@kokoui, σ' ευχαριστώ πολύ. Υπόσχομαι να τρέξω γρήγορα αυτή τη μικρή ιστορία.

@mikrh tsopana, σ' ευχαριστώ πολύ. Όπως γνωρίζεις, η Μπολόνια θεωρείται η γαστρονομική πρωτεύουσα της Ιταλίας. Γι' αυτό και αποκαλείται La Grassa, δηλαδή Η Παχιά. Αφού ανυπομονείς για τη συνέχεια προχωρώ άμεσα στη συνέχεια της ιστορίας.

@giannismits, σ' ευχαριστώ πολύ. Ακόμα και εγώ που δεν τρώω αλλαντικά, όταν τα δοκίμασα, δεν μπόρεσα να αντισταθώ και έφαγα αρκετά. Όσον αφορά στις αεροφωτογραφίες, περίμενε το τελευταίο κεφάλαιο. Το αεροπλάνο πέρασε από τις δαλματικές ακτές. Και τότε είδα από ψηλά γνωστές μου τοποθεσίες.

@Dina Z, προφανώς ήπια. Της καλοπέρασης είμαι. Προτίμησα οίνους της περιοχής Emilia-Romagna. Κυρίως Cabernet Sauvignon. Στην Πόλη δεν έπινες στο εστιατόριο που πήγες, αν θυμάσαι, αυτό που είχα αναφέρει στη συνοπτική ιστορία μου. Εκτός αν έπαιρνες μέτρα. Εγώ είχα πάρει.





2. - Μπολόνια. Βόλτες στο κέντρο της πόλης.

Φτάνοντας στη Μπολόνια, πήραμε ένα ταξί που με 18 ευρώ μας πήγε στο ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει και συγκεκριμένα στο επί της Via dell'Indipendenza, Zanhotel Regina.

Το δωμάτιό μου είχε θέα προς την κεντρική Via dell'Indipendenza και προς το Teatro Arena del Sole.

Βγαίνοντας από το ξενοδοχείο και βόρεια αυτού βρίσκεται η Piazza dell Otto Agosto και το Montagnola Park και συγκεκριμένα το νότιο τμήμα του.

Μια νύχτα που δεν είχε ζέστη φτάσαμε και στο βόρειο τμήμα του πάρκου Montagnola.

Δίπλα στο βόρειο τμήμα του πάρκου, όπου και τελειώνει η παλιά πόλη, βρίσκονται απομεινάρια του τείχους, το οποίο οριοθετούσε τη μεσαιωνική πόλη.

Η Μπολόνια, είναι πόλη της Ιταλίας, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας και της περιοχής Emilia-Romagna. Έχει πληθυσμό 389.261 κατοίκους. Η Μπολόνια, είναι αρχαιότατη πανεπιστημιούπολη (επισήμως από το έτος 1088, το πανεπιστήμιο της Μπολόνια θεωρείται ένα από τα παλαιότερα, ίσως το παλαιότερο της Ευρώπης), φιλοξενεί πολυάριθμους φοιτητές που της προσδίδουν πλούτο και ζωντανεύουν την κοινωνική και πολιτιστική ζωή της. Η Μπολόνια είναι ένα σημαντικό σταυροδρόμι οδικών και σιδηροδρομικών αξόνων, κεντρική θέση η οποία υπήρξε ανέκαθεν το πλεονέκτημά της, ενώ στην ευρύτερη περιοχή πραγματοποιούνται σημαντικές εκθέσεις. Η Μπολόνια είναι γνωστή για τους πύργους της

και τις στοές της (portici),

Συγκεκριμένα η Μπολόνια διαθέτει 38km στοών. στο ιστορικό κέντρο και την κάνουν μοναδική πόλη στον κόσμο με το κέντρο να αποτελείται εξ ολοκλήρου από στοές. Σκέφτηκα μελαγχολικά ότι πριν από τη διαδικασία της αντιπαροχής η οποία, διαδικασία η οποία βρέθηκε σε ακμή τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 και η οποία διέλυσε το ιστορικό κέντρο των πόλεων στη Δυτική Ελλάδα και κυρίως στην Πάτρα, είχαμε αρκετά χιλιόμετρα στοών. Μελαγχόλησα ακόμα μια φορά βλέποντας πάλι τη Μπολόνια. Στις στοές της πόλης συμπεριλαμβάνεται η στοά του San Luca, μήκους 3,7km με 666 καμάρες.
Πολύ μου άρεσε να περπατάω στις στοές, ιδιαίτερα την ημέρα, για να προφυλάσσομαι από τον ήλιο.

Αλλά και τη νύχτα ήταν όμορφα στις στοές.

Η ίδρυση της πόλης τοποθετείται από την εποχή των Ετρούσκων, ίσως και νωρίτερα και όπως οι περισσότερες ιταλικές πόλεις, γνώρισε και αυτή πολλούς κατακτητές, όπως οι Γαλάτες, οι Ρωμαίοι και αργότερα βαρβαρικοί λαοί οι οποίοι και τη λεηλάτησαν. Από το 1300 περίπου, έως το 1500 περίπου, η πόλη άκμασε ως ανεξάρτητη πόλη - κράτος. Οι ιστορικοί την κατατάσσουν στις δέκα πιο ανεπτυγμένες πόλεις της εποχής. Βέβαια κάποια στιγμή άρχισαν οι διαμάχες μεταξύ των αριστοκρατών της πόλης, όπως συνέβηκε και σε άλλες πόλεις της σημερινής Ιταλίας, κάποια στιγμή επικράτησε η οικογένεια των Μπεντιβόλιο. Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται το παλάτι της οικογένειας Μπεντιβόλιο, κατά μήκος της Via delle Belle Arti, και συγκεκριμένα στον αριθμό 8.

Στη συνέχεια η Μπολόνια εντάχθηκε και αυτή στα παπικά κράτη, μέχρι που ύστερα από τρεις και πλέον αιώνες, εμφανίστηκαν ο Ναπολέοντας και οι Αυστριακοί.
Σήμερα η Μπολόνια, λόγω της ιστορίας της αλλά και της προσπάθειας που έγινε από τις μεταπολεμικές δημοτικές αρχές, έχει το μεγαλύτερο μεσαιωνικό ιστορικό κέντρο της Ευρώπης, μετά από εκείνο της Βενετίας, το οποίο παραμένει καλοδιατηρημένο χάρη σε μια προσεκτική πολιτική ανακαίνισης και διατήρησης που άρχισε τη δεκαετία του 1960, παρά τις σοβαρότατες ζημιές που προκλήθηκαν από τους αγγλοαμερικανικούς βομβαρδισμούς κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Σημαντικό πολιτιστικό και καλλιτεχνικό κέντρο, ενώ η σπουδαιότητα των μνημείων και της τέχνης της βασίζεται σε ένα ομοιογενές σύνολο μνημείων και αρχιτεκτονικών έργων, όπως οι μεσαιωνικοί πύργοι, τα κτίρια εποχής, οι ναοί, η μορφή του ιστορικού κέντρου καθώς και έργα τέχνης, τα οποία είναι αποτέλεσμα μιας αξιόλογης καλλιτεχνικής και αρχιτεκτονικής ιστορίας.
Από το ξενοδοχείο προχωρήσαμε νότια κατά μήκος της Via dell'Indipendenza
Φτάσαμε γρήγορα στο κέντρο της πόλης και συγκεκριμένα στην Piazza Maggiore, όπου μεταξύ άλλων βρίσκεται το Palazzo d'Accursio (Palazzo Comunale), ένα ογκώδες κτίριο κατασκευασμένο σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και το οποίο στεγάζει εκτός από το Δημαρχείο και ένα μικρό μουσείο, τη Δημοτική συλλογή τέχνης, έργα κατασκευασμένα από ντόπιους καλλιτέχνες

και το Παλάτσο ντελ Ποντεστά, κτίριο του 13ου αιώνα αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής, από τα κεντρικότερα και ιστορικότερα κτίρια του κέντρου της πόλης, είναι κατασκευασμένο στη βόρεια πλευρά της Piazza Maggiore και ήταν η έδρα της ανώτατης εξουσίας του Δήμου κατά το μεσαίωνα.

Η Piazza Maggiore είναι η κεντρική πλατεία της πόλης, η οποία είναι γεμάτη με μεσαιωνικά και αναγεννησιακά κτήρια, πολλές καφετέριες και πλανόδιους μουσικούς.

Όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία, το βράδυ η πλατεία θα φιλοξενούσε συναυλία ή προβολή.

Τελικά όπως διαπιστώσαμε τη νύχτα η πλατεία φιλοξενούσε συναυλία
Στο βορειοδυτικό τμήμα της Piazza Maggiore, βρίσκεται η Neptune square, με το Σιντριβάνι του Ποσειδώνα, ένα πελώριο μπρούτζινο γλυπτό του έτους 1566.

Ένα απόγευμα μπήκαμε στο αίθριο του Palazzo Comunale.

Εκεί μου έκανε εντύπωση ένα πέτρινο καθιστικό.

Στο νότιο τμήμα της Piazza Maggiore βρίσκεται η Βασιλική του Αγίου Πετρόνιου, μια γοτθική βασιλική με ημιτελή πρόσοψη από τούβλο και μάρμαρο,

που στεγάζει 22 παρεκκλήσια με έργα τέχνης και θεωρείται από τις σπουδαιότερες εκκλησίες της Ιταλίας. Μάλιστα αρχικά είχε σχεδιαστεί να είναι μεγαλύτερη από τον Άγιο Πέτρο της Ρώμης. Αλλά έλλειψη χρημάτων...στάση εμπορίου.
Η εκκλησία η οποία θεμελιώθηκε το έτος 1390, είναι αφιερωμένη στον Άγιο Πετρόνιο, επίσκοπο του 5ου αιώνα και πολιούχο της πόλης.
Μπήκαμε για λίγο μέσα στην εκκλησία.

Από τη νότια όψη της εκκλησίας υπάρχει ασανσέρ, όπου μπορείς να ανέβεις στην οροφή για όμορφη θέα της πόλης.
Αντίθετα με τη Βασιλική του Αγίου Πετρόνιου, ο επί της Via dell'Indipendenza Καθεδρικός Ναός της Μπολόνιας (Cattedrale Metropolitana di San Pietro), δεν διαθέτει την ίδια λάμψη.

Ένα χαρακτηριστικό σύμβολο της πόλης, είναι οι Πύργοι της Μπολόνιας.
Αιώνες πριν, οι πλουσιότερες οικογένειες της πόλης, ανταγωνίζονταν για να δείξουν ποια είναι η ισχυρότερη, χτίζοντας πύργους στο κέντρο της πόλης, αφού ο πιο ψηλός θα σήμαινε και υψηλότερο κοινωνικό status. Κάποτε οι Πύργοι της Μπολόνιας είχαν φθάσει να είναι περίπου 180. Από αυτούς, δύο έχουν διασωθεί κατασκευασμένοι το 12ο αιώνα ο Torre degli Asinelli, ο οποίος είναι ο υψηλότερος, ύψους 97,20m και προσβάσιμος για όποιον αντέχει να ανέβει τα 498 σκαλοπάτια του. Ο δεύτερος που έχει διασωθεί είναι ο Torre dei Garisenda, ύψους 47m και ο οποίος γέρνει επικίνδυνα.

Ένα άλλο αξιοθέατο του κέντρου της πόλης είναι η Piazza Santo Stefano.
H Piazza Santo Stefano έχει τριγωνικό σχήμα και είναι γνωστή ως η πλατεία των επτά εκκλησιών.

Η Μπολόνια διαθέτει κανάλια, όπως το Canale delle Moline, το οποίο βρίσκεται κοντά στο ξενοδοχείο μας.

Αλλά η καλύτερη ασχολία στο κέντρο της Μπολόνια, είναι να περπατάς στο κέντρο της πόλης στο (όπως προαναφέρθηκε) μεγαλύτερο μεσαιωνικό ιστορικό κέντρο της Ευρώπης, μετά από εκείνο της Βενετίας.

Ιδίως στους δρόμους γύρω από την Piazza Maggiore, όπως να περπατάς κατά μήκος της Via Clavature, με τα πολλά μπαρ και εστιατόρια,

αλλά και με λοιπά αξιοθέατα, όπως την όμορφη εκκλησία Santa Maria della Vita.

Ένας άλλος πεζόδρομος ο οποίος έχει αφετηρία βορειοανατολικά της Piazza Maggiore, είναι η Via degli Orefici. Εκεί νόμισα ότι βρισκόμουν στη Hollywood Blvd, στην πιο διάσημη αστική οδό στον κόσμο, με το περίφημο Walk Of Fame, μόνο που στη Via degli Orefici, υπήρχαν αστέρια από γίγαντες της jazz σκηνής, όπως του Duke Ellington, της Ella Fitzgerald, του Thelonious Monk κλπ.

Είναι όμορφα να περπατάς στο κέντρο της Μπολόνια και ημέρα και νύχτα.

Κατά τη διάρκεια των χρόνων, η Μπολόνια έχει αποκτήσει πολλά παρωνύμια, όπως το "Η Παχιά" (La Grassa), παρωνύμιο το οποίο σχετίζεται με την ιδιαίτερα πλούσια κουζίνα της, αφού η Μπολόνια θεωρείται η γαστρονομική πρωτεύουσα της Ιταλίας, ενώ το "Η Μορφωμένη" (La Dotta) παρωνύμιο το οποίο είναι μια αναφορά στο πανεπιστήμιό της, ένα από τα παλαιότερα της Ευρώπης. Τέλος το παρωνύμιο "Η Κόκκινη" (La Rossa) αρχικά παρέπεμπε στο χρώμα των στεγών του ιστορικού της κέντρου, στην πορεία όμως συνδέθηκε με την πολιτική κατάσταση στην πόλη η οποία και θεωρείτο ιστορικό προπύργιο της Αριστεράς, όπως γνωρίζουμε εμείς οι παλαιότεροι. Για τα παραπάνω γίνεται αναφορά στα επόμενα κεφάλαια.

 

[LULLU]

σου ευχομαι ολοψυχα τα καλυτερα στη επαγγελματικη σου ζωη ..

 

[vikara]

Ωραια η Μπολονια! Και το φαγητο της επισης!!! Ειχα την τυχη να ταξιδεψω στην ευρυτερη περιοχη της Emilia Romagna το 2006, φοιτητρια. Με φιλοξενησε για 10 μερες μια πολυ καλη μου φιλη που ειναι απο το Forli και η οποια σπουδαζε στην Μπολονια. Αξεχαστη θα μου μεινει η διαμονη για 10 μερες στο σπιτι της, με την γιαγια της, να μας φτιαχνει καθημερινα φρεσκια piadina, το παραδοσιακο ψωμι τους, το οποιο γεμιζαμε με τα υπεροχα αλλαντικα (που περιγραφεις) αλλα και τυρια...Romagna mia, romagna in fiore (το τραγουδι της περιοχης που μας τραγουδουσε η γιαγια!) Με γυρισες πισω, να εισαι καλα. Περιμενω τη συνεχεια της "νοστιμης" ιστοριας σου

 

[Italitsa]

Τι κούκλα αυτή η Μπολόνια! Την είχα επισκεφθεί παρόμοια εποχή με εσένα, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, μόνο που τότε έκαναν συντήρηση και δεν είδα το συντριβάνι του Ποσειδώνα. Πέτυχα όμως λίγο χιονάκι που έκανε την ατμόσφαιρα ακόμη πιο μαγική.
Αν μου επιτρέπεις, σχετικά με τον Άγιο Πετρόνιο, θα ήθελα να συμπληρώσω σχετικά με ένα affresco που έχει στην αριστερή πλευρά και το οποίο έχει τίτλο "Ο Μωάμεθ στην Κόλαση", δημιουργός ο Giovanni da Modena. Αυτό το έργο είναι σε ας πούμε φυλασσόμενο χώρο χωρίς φωτισμό και για να ανάψουν τα φώτα και να μπορείς να το παρατηρήσεις πληρώνεις κάτι. Δεν θυμάμαι ακριβώς το διαδικαστικό αυτό, αν είναι φιξ τιμή ή δίνουμε ότι θέλουμε αλλά το σημαντικό και εκεί που ήθελα να καταλήξω είναι πως αυτό το έργο είχε σαν αποτέλεσμα τον σχεδιασμό επίθεσης από μέλη της Αλ Κάιντα στην Βασιλική και τον οποίο ευτυχώς απέτρεψαν αν θυμάμαι καλά ιταλικές παραστρατιωτικές δυνάμεις. Να, με κάτι τέτοια, συν τα φαγητά και την ομορφιά της πόλης, συν τον Lucio Dalla, συν συν συν, την λάτρεψα τη Μπολόνια!!

 

[gelf]

@LULLU, σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου. Ελπίζω να υλοποιηθούν. Σου εύχομαι τα καλύτερα. Επειδή δεν ξέρω τι επάγγελμα κάνεις, πρέπει να γνωρίζεις ότι όταν προκύπτει κρίση, πρέπει να διασφαλίσεις τις αμοιβές των συνεργατών σου-υπαλλήλων. Τα δικά σου έπονται. Και αν.

@vikara, είσαι πολύ τυχερή ως φοιτήτρια που βρέθηκες Μπολόνια με όλο τον φοιτητόκοσμο και μάλιστα φιλοξενούμενη. Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια (γραπτά).

@Italitsa, σ' ευχαριστώ πολύ για τις πολύτιμες πληροφορίες. Για τον Lucio Dalla είχα σκοπό να γράψω στο κεφάλαιο La Rossa. Επίσης το συγκεκριμένο ταξίδι δεν το έκανα την περίοδο αλλαγής χρόνου, αλλά Ιούνη 2019. Και δυστυχώς είχε ζέστη.





3. - La Grassa.

Τι να πρωτογράψεις για τη γαστρονομική πρωτεύουσα της Ιταλίας και για πολλούς όλου του κόσμου. Θα γράψω λίγα. Ακολουθώντας τις συμβουλές του μεγάλου συγγραφέα Χέρμαν Μέλβιλ το πρώτο πράγμα που έκανα στη Μπολόνια ήταν να δοκιμάσω τα περίφημα αλλαντικά της. Οπότε ο πρώτος σταθμός στη βόλτα μου ήταν η Salumeria Simoni,

η οποία βρίσκεται επί της Via Drapperie 5/2A, παράγει από το έτος 1860 τα δικά της αλλαντικά, με πιο φημισμένη τη μορταδέλα.
Αμέσως μετά επισκέφτηκα τη Mercato di Mezzo.

Γαστρονομική απόλαυση.

Μετά τα απαραίτητα αλλαντικά, ασχολήθηκα με τοπικούς οίνους με συνοδεία θαλασσινών.

Άλλωστε γιατί να το κρύψουμε άλλωστε. Είμαι ψαροφάγος.
Πάντως για τη Μπολόνια (απολύτως υποκειμενική άποψη είναι), θεωρώ ως καλύτερο εστιατόριο το επί της Piazza San Martino, Gessetto Restaurant.

Και μια άποψη από τα πιάτα του.

Και άλλα πιάτα από άλλα εστιατόρια.

Τα φαγητά τα συνόδευσα με εκλεκτούς οίνους της περιοχής Emilia-Romagna.

Κυρίως Cabernet Sauvignon.
Άλλα εστιατόρια καλά ήταν το επί της Via Mentana 1, Osteria dell’ Orsa,

Το οποίο έχει φρέσκα ζυμαρικά παραγωγής του,

όπως και πολλά εστιατόρια στη Μπολόνια, το επί της Via Saragozza 37 Corner Bar, το επί της Vicolo Ranocchi 1 Osteria del Sole, το επί της Via Galliera 34/E, Ristorante L'Arcimboldo Bologna και το επί της Via delle Moline 3 Va Mo Là.

Αυτά για το κέντρο της πόλης και για όσα προφτάσαμε να δοκιμάσουμε αυτή τη φορά.
Σε όλη την πόλη υπάρχουν γευστικές γωνιές.

Ακόμα και στο πρωινό του ξενοδοχείου υπήρχαν εξαιρετικά αλλαντικά.

Αλλά τι να γράψεις για μια πόλη η οποία έχει οδό με το παρακάτω όνομα.

Ένα μεσημέρι σταματήσαμε στην επί της Via Zamboni, 24 (στη γωνία με τη Via Marsala) Empire English Pub,

για να πιούμε μια μπύρα και να δροσιστούμε. Πράγματι η μπυραρία είχε μεγάλη ποικιλία από μπύρες.

Μετά το φαγητό πίναμε τα ποτά μας σε κάποιο μπαρ. Από μπαρ που γυρίσαμε εξαιρετικό μου φάνηκε το επί της Piazza San Martino Momus Caffè με ωραίο εξωτερικό χώρο στην πλατεία,

το επί της Via Saragozza 83/D Black Cat Live Music Pub, το επί της Via Marsala 31/D Caffè Rubik,

και από τον κατάλογο με μπαρ δεν μπορούσαν να λείψουν οι ιρλανδέζικες pub, οι αγαπημένες μου pub που συναντώ ως τα πέρατα του κόσμου (λίγο υπερβολικό). Έτσι τίμησα την επί της Via Zamboni 18, Cluricaune Irish Pub

και κυρίως την επί της Via Caduti di Cefalonia 5, Celtic Druid Irish Pub, που θεωρείται από τα καλύτερα μπαράκια του κέντρου της Μπολόνια.