Τι σας άρεσε περισσότερο στη Κούβα?

[maltakias]

Σαφώς πρώτη και κύρια η ατμόσφαιρά της.Η έντονη αίσθηση ελευθερίας που αποπνέει το μέρος,η αλληλεγγύη των ανθρώπων εκεί και η περιφάνεια ενός λαού που αντέχει ακόμα μόλις 70 μίλια από τις ακτές των βαρβάρων.

Και εννοείται το "out of this world" Τρινιδάδ.

 

[KIKI]

Σαφώς πρώτη και κύρια η ατμόσφαιρά της.Η έντονη αίσθηση ελευθερίας που αποπνέει το μέρος,

την έντονη αίσθηση ελευθερίας , πως τη καταλαβες και πως την εννοεις ; :roll:

 

[meli]

Ο ρυθμος!!! Ειναι διαχυτος παντου...απο το μωρο που κουνιεται ρυθμικα στο καροτσακι..
Το αρωμα επαναστασης-εστω κι αν τοχουμε στο μυαλο μας...
Η ασυγκριτη μαλεκον..
Τα παρτικουλαρες..
Οι χυμοι γκουaβα με τπ πρωινο..
Ο χρονος που κυλαει αργα στο βινιαλες..
Η πλατεια στο τρινιτατ...
Αχ,αχ,αχ....
Τι να βρω που δεν μου αρεσε??
Ναι, τα all-inclusive στο βαραδερο////

 

[maltakias]

Τι να βρω που δεν μου αρεσε??
Ναι, τα all-inclusive στο βαραδερο////

+1000

Πραγματικό αίσχος,εύχομαι να μην είχα δει αυτήν την εικόνα της Κούβας.


Όσο για την αίσθηση ελευθερίας,που ρωτάει η Κiki,εννοώ ότι οι άνθρωποι εκεί εκφράζουν ελεύθερα τα συναισθήματά τους χωρίς να περιορίζονται από τις συμβάσεις του "δήθεν" δυτικού πολιτισμού.Αν υποννοείς κάτι περί της πραγματικής ελευθερίας εκεί,με συγχωρείς αλλά θεωρώ πολύ πιο υποδουλωμένους τους σκλάβους της Αμερικανοκουλτούρας (και σε αυτούς συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου)απ'ότι τον μέσο Κουβανό.

 

[viajera]

Τα σπίτια της Μαλεκόν, ο χορός, η μουσική, το χαμόγελο των ανθρώπων, η απουσία του άγχους,η μη τουριστική παραλία Σάντα Μαρία, το άρωμα των πούρων και της επανάστασης.

 

[road]

ο τροπος ζωής και
... τα παιδια που παιζουν στις αλάνες...η ευτυχία είναι αυτο.

 

[maιra1]

Η ευγενική και αριστοκρατική καταρέουσα -δυστυχώς- Αβάνα, το ζωντανό "αλήτικο" μουσικό Σαντιάγκο και η περηφάνια που όλοι ανεξαιρέτως -συμφωνούντες και αντιφρονούντες-νιώθουν για την επανάσταση και ο σεβασμός με τον οποίο περιβάλλουν τις μορφές -σύμβολα της χώρας τους.

 

[axl954]

Όταν επέστρεψα από την Κούβα, εκείνο το βράδυ έκατσα να γράψω το ταξιδιωτικό μου για να με συντροφεύει όταν η μνήμη μου θα έχει ποια εξασθενήσει. Άναψα ένα πούρο και έβαλα ένα ποτηράκι παλαιομενο ρούμι, προμήθειες που έφερα μαζί μου. Σε λίγα δευτερόλεπτα λίγα δάκρυα κύλισαν από τα μάτια μου. Για εμένα η Κούβα είναι κυρίως συναίσθημα, δεν την περιγράφεις αλλά την αισθάνεσαι. Σίγουρα δεν είναι ο παράδεισος επί γης, όμως σε αυτή τη χώρα ζούνε ακόμα κάποιες ιδέες και έννοιες όπως αντίσταση, επανάσταση, απλότητα, χαρα για τη ζωή.

 

[tripakias]

...χαρα για τη ζωή.

Και ποσο διαφορετικη ειναι η δικη μας χαρα απο τη δικη τους.

Δεν θα ξεχασω τον μικρο που ηρθε και μου εδωσε το μπαλακι του μπειζμπολ, προσκαλωντας με να παιξω μαζι τους. Στο δρομο εξω απο το σπιτι του φιλου που με φιλοξενουσε στην Αβανα. Τι χαμογελο ρε ηταν εκεινο;

 

[meli]

Εχουμε χασει την ουσια....
Κι αυτο ειναι λυπηρο...

 

[maltakias]

Λυπηρό δεν είναι που έχουμε χάσει την ουσία,είναι που αφήνουμε να περνάει η ζωή μας χωρίς να την ξαναδιεκδικήσουμε.

 

[papaki_land]

η Μαλεκόν, το "χρώμα της Αβάνας", τα ρούμια τους...