mikrh tsopana
Member
- Μηνύματα
- 1.745
- Likes
- 8.093
- Επόμενο Ταξίδι
- Ελλάδα-Παλέρμο-Μπιλμπάο
- Ταξίδι-Όνειρο
- θα το αποφασίσω αύριο
Μέχρι πόσες γλώσσες πιστεύετε ότι "αντέχει" ο ανθρώπινος εγκέφαλος; Πιστεύετε ότι επηρεάζεται από το αν είναι δίγλωσσος κανείς ή όχι;
Εγώ παλιά πίστευα ότι ο άνθρωπος μπορεί να μάθει όσες γλώσσες θέλει χωρίς δυσκολία, σήμερα συνειδητοποιώ πως δεν είναι έτσι. Δεν είναι δηλαδή ότι θεωρώ δύσκολο να μάθει μία γλώσσα, αλλά το ότι μετά δε θα είναι το ίδιο όπως πριν για τις υπόλοιπες που γνώριζε. Προσωπικά όταν ξεκίνησα να μαθαίνω ισπανικά(κάτι το οποίο έγινε πολύ βίαια, καθώς βρέθηκα σε μια χώρα που μόνο ισπανικά μιλούσε) μπορούσα να μιλήσω με πολύ δυσκολία αγγλικά, καλά για γερμανικά ούτε λόγος. Όσο βελτιωνόταν τα ισπανικά μου, έβλεπα ότι τα αγγλικά έβγαιναν πιο εύκολα, μάλλον επειδή είχα ξεχαωθεί κάπως, τα γερμανικά έτσι κι έτσι αλλά πάντα καλύτερα από την αρχή. Το συζήτησα με μία φίλη που και αυτή μιλάει 3 γλώσσες εκτός της ελληνικής(αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά) και συμφώνησε και αυτή ότι το όριο είναι η 3η γλώσσα εκτός της μητρικής. Μου κάνει εντύπωση γιατί και οι δύο "τα παίρνουμε τα γράμματα", όταν μαθαίνουμε δηλαδή μία γλώσσα το κάνουμε σωστά. Επειδή αυτό γινόταν από μικρή την είχα ψωνίσει και νόμιζα ότι θα μαθαίνω όποια γλώσσα θέλω χωρίς να μου κοστίζει ιδιαίτερα μέχρι που έσκασε η πραγματικότητα και με θλίβει, γιατί θα ήθελα να μάθω ακόμη πορτογαλλικά, νορβηγικά και βάσκικα.
Σκεφτόμουν πως αν ήμουν δίγλωσση ίσως ήταν πιο εύκολο να μάθω γλώσσες χωρίς να χάνω επίπεδα από αυτές που ήδη ξέρω.
Εγώ παλιά πίστευα ότι ο άνθρωπος μπορεί να μάθει όσες γλώσσες θέλει χωρίς δυσκολία, σήμερα συνειδητοποιώ πως δεν είναι έτσι. Δεν είναι δηλαδή ότι θεωρώ δύσκολο να μάθει μία γλώσσα, αλλά το ότι μετά δε θα είναι το ίδιο όπως πριν για τις υπόλοιπες που γνώριζε. Προσωπικά όταν ξεκίνησα να μαθαίνω ισπανικά(κάτι το οποίο έγινε πολύ βίαια, καθώς βρέθηκα σε μια χώρα που μόνο ισπανικά μιλούσε) μπορούσα να μιλήσω με πολύ δυσκολία αγγλικά, καλά για γερμανικά ούτε λόγος. Όσο βελτιωνόταν τα ισπανικά μου, έβλεπα ότι τα αγγλικά έβγαιναν πιο εύκολα, μάλλον επειδή είχα ξεχαωθεί κάπως, τα γερμανικά έτσι κι έτσι αλλά πάντα καλύτερα από την αρχή. Το συζήτησα με μία φίλη που και αυτή μιλάει 3 γλώσσες εκτός της ελληνικής(αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά) και συμφώνησε και αυτή ότι το όριο είναι η 3η γλώσσα εκτός της μητρικής. Μου κάνει εντύπωση γιατί και οι δύο "τα παίρνουμε τα γράμματα", όταν μαθαίνουμε δηλαδή μία γλώσσα το κάνουμε σωστά. Επειδή αυτό γινόταν από μικρή την είχα ψωνίσει και νόμιζα ότι θα μαθαίνω όποια γλώσσα θέλω χωρίς να μου κοστίζει ιδιαίτερα μέχρι που έσκασε η πραγματικότητα και με θλίβει, γιατί θα ήθελα να μάθω ακόμη πορτογαλλικά, νορβηγικά και βάσκικα.
Σκεφτόμουν πως αν ήμουν δίγλωσση ίσως ήταν πιο εύκολο να μάθω γλώσσες χωρίς να χάνω επίπεδα από αυτές που ήδη ξέρω.