Σερβία Τετραήμερο στο Београд, εκεί που ξεκίνησαν όλα!

[giannismits]

Για άλλη μια φορά είσαι ωραίος ψηλέ! Μου αρέσει που έχεις όρεξη πάντα για συγγραφή ακόμα και για παλιά ταξίδια. Εμένα το Βελιγράδι δεν μπόρεσε να μπει στην καρδιά μου. Έχει ενδιαφέρον σαν πόλη και δεν τη λες και άσχημη, αλλά δεν μου άφησε κάτι. Τη θεωρώ μέτρια με λίγα λόγια.

Πάντως την ερώτηση που σου έκανε ο turms την λες και ολίγον τι αδιάκριτη!

 

[psilos3]

Για άλλη μια φορά είσαι ωραίος ψηλέ! Μου αρέσει που έχεις όρεξη πάντα για συγγραφή ακόμα και για παλιά ταξίδια. Εμένα το Βελιγράδι δεν μπόρεσε να μπει στην καρδιά μου. Έχει ενδιαφέρον σαν πόλη και δεν τη λες και άσχημη, αλλά δεν μου άφησε κάτι. Τη θεωρώ μέτρια με λίγα λόγια

Ευχαριστώ φίλε συνονόματε
Ξεκίνησα να γράφω για παλιά ταξίδια βρίσκοντας το αρκετά αναζωογονητικό σε πληροφορώ για την «εποχή των ακυρώσεων» την οποία διανύουμε. Έχει ιδιαίτερη αξία να γυρνάς το χρόνο πίσω μ' αυτό το τρόπο και να θυμάσαι πράγματα που σε κάνουν να χαμογελάς ή ενίοτε να ξεκαρδίζεσαι στα γέλια. Ταξίδια ίσον όμορφες αναμνήσεις άλλωστε.
Όσον αφορά το Βελιγράδι, τώρα που έχω μέτρο σύγκρισης πλέον δε θα διαφωνήσω μαζί σου επί της αρχής, ωστόσο αναφέρω τους λόγους που το ξεχώρισα, κυριότερα επειδή έτυχε να είναι η αρχή μιας πορείας. Θέλω να δω πολύ περισσότερες πόλεις και ακόμα περισσότερα μέρη στη περιοχή των Βαλκανίων (στην οποία έχεις διδακτορικό) προκειμένου να έχω ολοκληρωμένη άποψη. Ίσως τελικά το 2020 να φέρει κάτι καλό σ΄αυτό, να είναι μια ευκαιρία για roadtrip...

Πάντως την ερώτηση που σου έκανε ο turms την λες και ολίγον τι αδιάκριτη!

Χαχα, δε το είδα έτσι σε καμία περίπτωση γι' αυτό και απάντησα χωρίς δισταγμό. Δεν είναι άλλωστε απορία μόνο του Turns αλλά και πολλών ακόμη ανθρώπων, κοντινών και μή.

Βρήκε πάντως τη κατάλληλη ιστορία για να κάνει την ερώτηση τώρα που το σκέφτομαι...
Μα στο Βελιγράδι με γυναίκα φίλε @turms ;
Που ακούστηκε αυτό;
Όπως λέει κι ένας καλός φίλος αστειευόμενος, «Πας στο Άργος με το πεπόνι σου»;

 

[giannismits]

Χαχα, δε το είδα έτσι σε καμία περίπτωση γι' αυτό και απάντησα χωρίς δισταγμό. Δεν είναι άλλωστε απορία μόνο του Turns αλλά και πολλών ακόμη ανθρώπων, κοντινών και μή.

Βρήκε πάντως τη κατάλληλη ιστορία για να κάνει την ερώτηση τώρα που το σκέφτομαι...
Μα στο Βελιγράδι με γυναίκα φίλε @turms ;
Που ακούστηκε αυτό;
Όπως λέει κι ένας καλός φίλος αστειευόμενος, «Πας στο Άργος με το πεπόνι σου»;

Η ερώτηση μπορεί να τέθηκε αθώα αλλά γιατί να έχεις απορία που ένας άντρας ταξιδεύει με άλλον άντρα ή άλλους άντρες? Και πόση σημασία έχει? Μου έκανε εντύπωση η ερώτηση. Μπορεί ναι να είναι μπακούρια, μπορεί να είναι εργένηδες και κατά των μόνιμων σχέσεων ή μπορεί να είναι και ζευγάρι μεταξύ τους. Οπότε αυτή η ερώτηση θα μπορούσε να είναι και άβολη.

Και για να επανέλθω στο Βελιγράδι, όντως τα υπόλοιπα Βαλκάνια έχουν να σου προσφέρουν πολλά περισσότερα. Δεν τα έχω εξαντλήσει ακόμα οπότε περιμένω την στιγμή που θα δω και τις υπόλοιπες χώρες. Στο Βελιγράδι επέστρεψα μετά από 3,5 χρόνια από την πρώτη μου επίσκεψη κι ενώ χάρηκα που έβλεπα ένα οικείο μέρος, πάλι μου άφησε μέτρια αίσθηση.

 

[turms]

οκ....τα παιρνω πισω
1. το "ασθενες φυλο" μου ηρθε κ το εγραψα...δεν το συμμεριζομαι..να με συγχωρειτε αλλα οκ, λογω ηλικιας καποιες ατακες βγαινουνε αυτοματα οταν τις ακουγες για δεκαδες χρονια.
2. @giannismits δεν εχει καμια σημασια που πηγαινανε μονοι τους. κ για αυτο η ερωτηση δεν ητανε "γιατι δεν εχετε γυναικες στα ταξιδια" αλλα "τι τις ταξατε κ σας αφηνουν να κανετε ταξιδια"
3. @psilos3 αν η ερωτηση σε εφερε σε δυσκολη θεση η θεωρηθηκε και απο μερους σου ως αδιακριτη τοτε ζηταω ταπεινα συγνωμη

ΥΓ εχω ακουσω κ εγω το οτι στην Σερβια πρεπει να πας σολο...δεν το εχω επιβεβαιωσει . Μια φορα πηγα αλλα το μονο που ειδα ηταν το λεωφορειο το γηπεδο της Παρτιζαν και τον Πασπαλιε....και τον Γκαλη φυσικα

ΥΓ ισως επρεπε να γραψω "γυναικειες παρουσιες"....εχετε δικιο

 

[Earth Citizen]

οκ....τα παιρνω πισω
1. το "ασθενες φυλο" μου ηρθε κ το εγραψα...δεν το συμμεριζομαι..να με συγχωρειτε αλλα οκ, λογω ηλικιας καποιες ατακες βγαινουνε αυτοματα οταν τις ακουγες για δεκαδες χρονια.
2. @giannismits δεν εχει καμια σημασια που πηγαινανε μονοι τους. κ για αυτο η ερωτηση δεν ητανε "γιατι δεν εχετε γυναικες στα ταξιδια" αλλα "τι τις ταξατε κ σας αφηνουν να κανετε ταξιδια"
3. @psilos3 αν η ερωτηση σε εφερε σε δυσκολη θεση η θεωρηθηκε και απο μερους σου ως αδιακριτη τοτε ζηταω ταπεινα συγνωμη

ΥΓ εχω ακουσω κ εγω το οτι στην Σερβια πρεπει να πας σολο...δεν το εχω επιβεβαιωσει . Μια φορα πηγα αλλα το μονο που ειδα ηταν το λεωφορειο το γηπεδο της Παρτιζαν και τον Πασπαλιε....και τον Γκαλη φυσικα

ΥΓ ισως επρεπε να γραψω "γυναικειες παρουσιες"....εχετε δικιο

Όλα καλά!
Ας κάνουμε focus στην ιστορία

 

[psilos3]

3. @psilos3 αν η ερωτηση σε εφερε σε δυσκολη θεση η θεωρηθηκε και απο μερους σου ως αδιακριτη τοτε ζηταω ταπεινα συγνωμη

Σε καμία περίπτωση φίλε @turms , ήταν ευδιάκριτη η καλή σου πρόθεση και γι' αυτό και απάντησα χωρίς δισταγμό. Δεν έχει άδικο στη τοποθέτηση του ο @giannismits σε γενικές γραμμές, ωστόσο εδώ τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Δεν έχω καμία αντίρρηση πάντως να απαντώ σε ερωτήσεις .

ΥΓ εχω ακουσω κ εγω το οτι στην Σερβια πρεπει να πας σολο...δεν το εχω επιβεβαιωσει . Μια φορα πηγα αλλα το μονο που ειδα ηταν το λεωφορειο το γηπεδο της Παρτιζαν και τον Πασπαλιε....και τον Γκαλη φυσικα

Το έγραψα χάριν αστεϊσμού, είναι κλισέ εδώ που τα λέμε, ωστόσο -ανάθεμα με- ισχύει 100%
Αν δε μιλάς για ευρωμπάσκετ 89, τότε θα αναφέρεσαι σίγουρα στην ιστορική εκδρομή του 1988. Η κάνω λάθος;

 

[psilos3]

Βόλτες στη πόλη και στ’ αξιοθέατα (μέρα δεύτερη)



Η απόπειρα για πρωινό καφεδάκι στο διαμέρισμα παίρνοντας πακέτο από το γειτονικό καφέ κρίνεται παραπάνω από αποτυχημένη. Πως αλλιώς να χαρακτηρίσει κανείς άλλωστε τη μικρή μπάλα παγωτού (!) μέσα σε κάθε εσπρέσο, που το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να σε στείλει στη τουαλέτα μια ώρα αρχύτερα...

Παρόλο που η φριχτή ζέστη δεν έλεγε να κοπάσει και καθόμασταν μέσα με το air condition αναμμένο, αποφασίσαμε να ξεχυθούμε στους δρόμους περπατώντας για να δούμε τη πόλη και να επισκεφτούμε μερικά από τα πολύ γνωστά αξιοθέατα. Ετοιμαστήκαμε και κατεβήκαμε μπροστά στο Mockba απ’ όπου και θα ξεκινούσαμε:

Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη -αν και μη δικαιολογημένη- καθώς για πρώτη φορά έκανα κάτι το οποίο εν τέλει θα στιγμάτιζε και τη μετέπειτα ταξιδιωτική πορεία μου, να περπατώ δηλαδή και να χάνομαι στους δρόμους της εκάστοτε πόλης μιας ξένης χώρας φωτογραφίζοντας:

Δε διακρίναμε πολύ κόσμο και κίνηση αν και Σάββατο πρωί. Προφανώς ο καιρός έπαιζε το ρόλο του:

Ανεβήκαμε το δρόμο Kralja Milana, φτάνοντας ως τη κυκλική πλατεία Славија

Συνεχίζοντας για λίγο ακόμα μέχρι να βρούμε το πάρκο με τον μεγαλεπήβολο ναό του Αγίου Σάββα (Храм Светог Саве) :

Ο ναός του Αγίου Σάββα είναι ένας από τους μεγαλύτερους ορθόδοξους ναούς στον κόσμο και είναι αφιερωμένος στον Άγιο Σάββα, ιδρυτή της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1935, συνεχίστηκε μετά από προσπάθειες το 1985 και μπορεί να φιλοξενήσει έως 10.000 πιστούς, κατατάσσοντας τον ως το μεγαλύτερο ορθόδοξο ναό στα Βαλκάνια:

Δυστυχώς δεν ήταν επισκέψιμος στο μεγαλύτερο του μέρος λόγω εργασιών, ωστόσο μια γεύση μπορούσε να τη πάρει κανείς αναφορικά με το κτίσμα:

Βγήκαμε μια φωτογραφία όλοι μαζί,

συνεχίζοντας ένα χιλιόμετρο πιο κάτω, σε ένα αξιοθέατο που ανυπομονούσα να επισκεφτώ, το μουσείο του πασίγνωστου εφευρέτη και οραματιστή Νίκολα Τέσλα (Музеј Николе Тесле), σε ένα κτήριο που το περίμενα κάπως διαφορετικό είναι η αλήθεια:

Τρέφω μεγάλο θαυμασμό για το Σερβο-αμερικανό εφευρέτη, μηχανικό & φυσικό, ο οποίος είχε αφιερώσει τη ζωή του στην επιστήμη και πως αυτή θα βελτιώσει τη ζωή του ανθρώπου. Τα επιτεύγματα και η τεχνολογία που είχε ανακαλύψει όχι απλά μνημονεύεται, αλλά χρησιμοποιείται έως σήμερα σε αμέτρητες εφαρμογές.

Η ανθρωπότητα χρωστάει πολλά στο Νίκολα Τέσλα για όσα της έχει προσφέρει, αν και δεν ολοκλήρωσε το όραμα του για δωρεάν ενέργεια στο καθένα. Πάντως μόνο και μόνο για την ανακάλυψη και την εφαρμογή του εναλλασσόμενου ρεύματος χρειάζεται ειδική μνεία. Ο κόσμος του σήμερα ανήκει σε μεγάλο ποσοστό σ’ αυτόν.

Ένα πολύ ωραίο και απλό βίντεο σχετικά με τον Τέσλα και τα επιτεύγματα του:

Εκδώσαμε εισιτήριο και μπήκαμε μέσα, ξεκινώντας να βλέπουμε τα εκθέματα:

Ο άνθρωπος είχε ανακαλύψει το χειρισμό εξ αποστάσεως (τηλεκατευθυνόμενο πλοίο) περίπου 100 χρόνια πριν!

Το περίφημο πηνίο του Τέσλα, ένα είδος μετασχηματιστή υψηλής τάσης χαμηλού φορτίου, που χρησιμοποιούταν για τη διεξαγωγή πειραμάτων στον φωτισμό, τις ακτινογραφίες με ακτίνες Χ, και κυριότερα στην μαζική μεταφορά μεγάλων ποσοτήτων ηλεκτρικής ενέργειας χωρίς καλώδια:

(Σε μια φωτογραφία κάτω από το πίνακα του)

Είδαμε τη τεφροδόχο η οποία βρισκόταν σε περίοπτη θέση. Λέγεται πως ο ίδιος ζήτησε να τοποθετηθεί στο Βελιγράδι, δίνοντας την απάντηση σε όσους διεκδικούσαν τη καταγωγή του:

Ένα από τα κοστούμια του:

Καταλήγοντας και πάλι στο πηνίο, όπου και παρακολουθήσαμε ένα τρομερά ενδιαφέρον πείραμα με το άναμμα των λαμπών επαγωγικά:

Στο σημείο αυτό να αναφέρω ότι η συνοδεία ξεναγού κρίνεται απαραίτητη στο μουσείο, καθώς μόνο έτσι μπορείς να κατανοήσεις όσα βλέπεις και να συμμετάσχεις στη διεξαγωγή των πειραμάτων. Ευτυχώς το μάθαμε εγκαίρως.

Αποχωρήσαμε πολύ ευχαριστημένοι, βγαίνοντας και μια αναμνηστική:

Πήραμε τη κατηφόρα φτάνοντας μέχρι το Pionirski park:

Βλέποντας απέναντι το πολύ όμορφο κτήριο της εθνοσυνέλευσης (Народна скупштина Републике Србије):

Στο οποίο και δε χάσαμε την ευκαιρία για φωτογραφίες:

Δεν ήμασταν πολύ μακριά από τη γειτονιά που μέναμε, ωστόσο συνεχίσαμε το δρόμο:

Θέλοντας να φτάσουμε ως τη περιοχή Skadarlija (Скадарлија), αποτελούμενη από μικρούς πέτρινους πεζόδρομους μέσα σε δέντρα, μήκους όχι περισσότερο από 500 μέτρα. Στη περιοχή φιλοξενούνται πολλά καφέ, εστιατόρια, γκαλερί, ξενοδοχεία κτλ:

Γυρίσαμε τα πολύ ωραία δρομάκια:

Ψάχνοντας να βρούμε κάτι να κάνουμε στάση για φαγητό:

Βρίσκοντας τα όμως όλα ιδιαίτερα τουριστικά λες και περπατάμε στα στενάκια της Πλάκας ή κάποιας άλλης αντίστοιχης συνοικίας, δε βρήκαμε κάτι που να μας ελκύει και συνεχίσαμε το δρόμο μας:

Σταματήσαμε για ένα μπέργκερ προκειμένου να κόψει τη πείνα μας. Είναι κάτι που οφείλετε να κάνετε όταν βρεθείτε στο Βελιγράδι, καθώς πρόκειται για εξαιρετικό street food και θα το βρείτε με τη συχνότητα που βρίσκουμε γυράδικο στην Ελλάδα.

Απόγευμα πλέον και τι άλλο θα μπορούσε να απορροφήσει τη κούραση μας (κυρίως λόγω ζέστης) πέρα από μια παγωμένη μπύρα. Μάλλον όχι μόνο μία, καθώς η ανακάλυψη των παιδιών τη χθεσινή μέρα άκουγε στο όνομα Samo Pivo ,ένα πολύ ιδιαίτερο μαγαζί – μπυραρία δίπλα σχεδόν στο διαμέρισμα μας, με όμορφη διακόσμηση, ωραίο κόσμο, ροκ μουσικάρες, και πολλές μα πολλές μπύρες. Μόνο μπύρες, όπως μαρτυράει και το όνομα του στα Σέρβικα, καθώς δε πρόκειται να βρείτε οτιδήποτε άλλο στο συγκεκριμένο χώρο. Πιάσαμε ένα τραπέζι (από τα κλασσικά που φτιάχνονται από καρούλια καλωδίων) και ξεκινήσαμε με μια μαύρη στην αυλή του:

Μεταφερόμενοι λίγο μετά στο μπαρ όπως ήταν λογικό:

Δοκιμάζοντας πολλές από τις ετικέτες του, καλοπερνώντας και συζητώντας με το μπαρμαν αλλά και άλλο κόσμο. Είχαμε βρει το «στέκι» μας και ήταν φυσικό κι επόμενο να μας βρει εκεί το βράδυ:

Έπρεπε όμως να γυρίσουμε σπίτι καθώς θα είχαμε επισκέψεις, από έναν επίσης Σέρβο φίλο του Βασίλη τον Γιουργκι, ο οποίος θα μας ‘’αναλάμβανε’’ για το βράδυ. Αφού ξεκινήσαμε τη συζήτηση όση ώρα ετοιμαζόμασταν δοκιμάζοντας τη Σέρβικη Rakija και κάνοντας μας μινι σεμινάριο πως καταλαβαίνουμε αν είναι καλή ή όχι, συνεχίσαμε με διάφορα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα όπου αντιλήφθηκα πολλά από τα κατάλοιπα που έχει αφήσει ο πόλεμος.

Ο Γιούργκι βλέπετε ήταν κατά το ήμισυ Κροάτης οπότε είχε άποψη και θέση και αρκετά πράγματα να μας πει, καταλήγοντας ωστόσο σε ένα μεγάλο γιατί… Γιατί έτσι θέλησαν κάποιοι λίγοι όπως πάντα.

Αναχωρήσαμε γύρω στις 12 με το αμάξι του και κατεύθυνση την Δυτική όχθη του Δούναβη στην οποία και γίνεται ο χαμός από πλωτά μπαρ – κλαμπ και όχι μόνο. Είχε πολύ κόσμο καθώς ήταν Σάββατο βράδυ, και για το λόγο αυτό παρκάραμε λίγο μακριά και κάναμε βόλτα:

Βλέποντας την όμορφη νυχτερινή θέα και μη χάνοντας την ευκαιρία να βγούμε φωτογραφία κάτω από τη γέφυρα του ποταμού:

Καταλήξαμε σε ένα από τα καλά κλαμπ της περιοχής, όπου και διαπιστώσαμε ότι το τραπέζι που θα σε βάλουν εξαρτάται με το αν και τι μπουκάλι θα ανοίξεις. Γι’ αυτό και από τη τουαλέτα σχεδόν όπου ήμασταν φτάσαμε στο κέντρο του κλαμπ με συνοπτικές διαδικασίες, ανοίγοντας μια φιάλη Hendricks. Οι όμορφες Σερβίδες που μας έφεραν σφηνάκια μας τα χρέωσαν με συνοπτικές διαδικασίες, δίνοντας μας ακόμα μια εκδοχή της νύχτας στη πόλη.

Το ξημέρωμα μας βρήκε στο ποτάμι, κλείνοντας τη δεύτερη μέρα με τον τρόπο που θα έπρεπε.

 

[sinefoula]

Σ ευχαριστουμε για το μοιρασμα,τι ομορφα που φαινεται η Σερβια...κι εχω κολλητους εκει και δεν εχω παει ακομα,κι εγω το πρωτο μου ταξιδι εκτος ελλαδος το εκανα το 2016 κι ημουν τοτε 43 αλλα καλλιο αργα παρα ποτε οπως ειπες...οσο για το πεπονι σου καλα εκανες και δεν το πηρες μαζι χεχε εγω παντα μονη μου πηγαινω. καλη συνεχεια και καλα ταξιδια!

 

[psilos3]

Σ ευχαριστουμε για το μοιρασμα,τι ομορφα που φαινεται η Σερβια...κι εχω κολλητους εκει και δεν εχω παει ακομα,κι εγω το πρωτο μου ταξιδι εκτος ελλαδος

Εγώ ευχαριστώ για την ανάγνωση.
Είναι ωραία εμπειρία το Βελιγράδι, νομίζω και η Σερβία γενικότερα. Έχουμε και αρκετή συμπάθεια σαν λαοί άλλωστε και ταιρίαζουμε σε πολλά.
Εύχομαι να το κάνεις το ταξίδι και προς τα 'κει.

Όσον αφορά το «κάλλιο αργά παρά ποτέ» το λέω πιο πολύ για παρηγοριά, καθώς συνεχώς ψέγω τον εαυτό μου για τη ταξιδιωτική κωλυσιεργία μου. Ελπίζω να καταφέρω να το ανατρέψω κάποια στιγμή αυτό αν και τα χρόνια δε γυρνάνε πίσω. Ήμουν σε καλό δρόμο το 2020 αλλά...

 

[sinefoula]

Εγώ ευχαριστώ για την ανάγνωση.
Είναι ωραία εμπειρία το Βελιγράδι, νομίζω και η Σερβία γενικότερα. Έχουμε και αρκετή συμπάθεια σαν λαοί άλλωστε και ταιρίαζουμε σε πολλά.
Εύχομαι να το κάνεις το ταξίδι και προς τα 'κει.

Όσον αφορά το «κάλλιο αργά παρά ποτέ» το λέω πιο πολύ για παρηγοριά, καθώς συνεχώς ψέγω τον εαυτό μου για τη ταξιδιωτική κωλυσιεργία μου. Ελπίζω να καταφέρω να το ανατρέψω κάποια στιγμή αυτό αν και τα χρόνια δε γυρνάνε πίσω. Ήμουν σε καλό δρόμο το 2020 αλλά...

εγω προσωπικα κολλησα γιατι ειχα μικρα παιδια ακομα,πλεον η κορη μου ενηλικιωθηκε κι ο γιαννακης ειναι 14 δεν ειναι μωρο πλεον.στη σερβια θελω να παω για πολλους λογους,γιατι η κορη μου σπουδαζει ρωσικη φιλολογια και σλαβικων σπουδων και σκεφτεται να μαθει και σερβικα,και δευτερον γιατι εκει μενει ενα πολυ φιλικο μου ζευγαρι ο μπόγιαν=γιαννης στα σερβικα με τον μανο τον κολλητο μου απο ελλαδα,υπεροχα παιδια κι οι δυο,μενουν χρονια μαζι,και ειναι σαν οικογενεια μου,θα παρω την κορη μου και θα παμε φετος το χειμωνα ολοι μαζι....μενουν ελλαδα αλλα τα χριστουγεννα πανε σερβια...εχω ακουσει τα καλυτερα για τον λαο αυτο...κι ειναι ευκαιρια!ευχομαι να πας στα ταξιδια που ονειρευτηκες,ολα θα πανε καλα,σκεψου θετικα,παρε τα voucher που θα σου δωσουν οι εταιριες και ταξιδεψε ξανα...οπως μπορεις και οπου μπορεις αρκει να ταξιδεψεις,κι εγω στην αρχη στεναχωρεθηκα αλλα μετα το ξανασκεφτηκα και θα παμε αλλου με το voucher αρκει να παμε,σημασια εχει το ταξιδι οχι ο προορισμος....καλη συνεχεια.

 

[turms]

Σε καμία περίπτωση φίλε @turms , ήταν ευδιάκριτη η καλή σου πρόθεση και γι' αυτό και απάντησα χωρίς δισταγμό. Δεν έχει άδικο στη τοποθέτηση του ο @giannismits σε γενικές γραμμές, ωστόσο εδώ τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Δεν έχω καμία αντίρρηση πάντως να απαντώ σε ερωτήσεις .



Το έγραψα χάριν αστεϊσμού, είναι κλισέ εδώ που τα λέμε, ωστόσο -ανάθεμα με- ισχύει 100%
Αν δε μιλάς για ευρωμπάσκετ 89, τότε θα αναφέρεσαι σίγουρα στην ιστορική εκδρομή του 1988. Η κάνω λάθος;

ναι ηταν εκεινη η περιβοητη εκδρομη το 88
τωρα που το σκεφτομαι ηταν το 1ο μου ταξιδι εξωτερικο....δεν το ειχα σκεφτει ποτε ετσι εδω κ 30 χρονια σχεδον...για την ακριβεια τα 1α ταξιδια εξωτερικο ηταν Βελιγραδι, Γανδη, Μοναχο, Σαραγοσα....κ ενα Τορινο...ολα για τον ιδιο λογο...τι να πει κανεις...πολυ πικρα...ειδικα στην Γανδη εκλαιγα στον γυρισμο (οκ ημουνα μικρος ακομα)

δεν πολυκαταλαβα την φαση με τα σφηνακια...οι κοπελες ηταν του μαγαζιου ? η απλα συνηθιζεται οταν "κερνας" σφηνακια να αφηνεις κ τον λογ/σμο στον κερασμενο?

 

[psilos3]

ναι ηταν εκεινη η περιβοητη εκδρομη το 88
τωρα που το σκεφτομαι ηταν το 1ο μου ταξιδι εξωτερικο....δεν το ειχα σκεφτει ποτε ετσι εδω κ 30 χρονια σχεδον...για την ακριβεια τα 1α ταξιδια εξωτερικο ηταν Βελιγραδι, Γανδη, Μοναχο, Σαραγοσα....κ ενα Τορινο...ολα για τον ιδιο λογο...τι να πει κανεις...πολυ πικρα...ειδικα στην Γανδη εκλαιγα στον γυρισμο (οκ ημουνα μικρος ακομα)

(Off Topic) Έζησες την αυτοκρατορία στο απόγειο της, δε πρέπει να χεις παράπονο, πέρα από ένα. Οτι εκείνη η ομαδάρα δε σήκωσε μια φορά το μεγάλο κύπελο. Καλό, χρυσό το Τορίνο αλλά ήταν κάτι σαν παρηγοριά στον άρρωστο μετά από τρεις χαμένες προσπάθειες σε final four. Μπορεί σε «Μόναχο, Γάνδη & Ισπανία, οι οπαδοί σου γράψαν ιστορία» αλλά για ακόμα μία φορά ήταν μόνο οι οπαδοί, όχι η ομάδα... Πάντως η εκδρομή του 88 έχει πάρει θρυλική διάσταση απ΄ότι λεν οι παλαιότεροι. Είσαι τυχερός που τα έζησες από κοντά όλα αυτά.

δεν πολυκαταλαβα την φαση με τα σφηνακια...οι κοπελες ηταν του μαγαζιου ? η απλα συνηθιζεται οταν "κερνας" σφηνακια να αφηνεις κ τον λογ/σμο στον κερασμενο?

Είσαι στο club, κάθεσαι σε περίοπτη θέση και πίνεις τα ποτά σου. Σε πλευρίζουν οι αιθέριες υπάρξεις, σου μιλούν για το πόσο όμορφη είναι η Ελλάδα και πόσο τυχερός πρέπει να αισθάνεσαι που έχεις τη θάλασσα δίπλα σου, σε ρωτούν αν θα πιείς σφηνάκι μαζί τους (που θα πιείς με τα χίλια) και στο τέλος έρχεται ο λογαριασμός. Όχι κάτι ακραίο, νορμαλ τιμή, απλά ήταν το «επιθετικό» Σέρβικο μαρκετινγκ που μου έκανε εντύπωση!