psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.610
- Likes
- 51.099
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Στη «παραλία» του Βελιγραδίου υπό βροχή (μέρα Τρίτη)
Ξυπνήσαμε όχι πολύ αργά και δε τη πατήσαμε δεύτερη φορά με τον καφέ αφού θα το πίναμε έξω. Η συννεφιά δε μας πτόησε καθόλου και φορέσαμε τα μαγιό μας παίρνοντας τις τσάντες μας έτοιμοι για εξόρμηση! Τώρα θα μου πείτε για πού, καθώς είναι γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια η Σερβία δε βρέχεται από θάλασσα…
Στον ταξιτζή είπα Ada Ciganlija (Ада Циганлија) ρωτώντας φυσικά από πριν τη χρέωση. Πρόκειται για τη νησίδα με «παραλία» για τις ανάγκες των κατοίκων του Βελιγραδίου στις όχθες του Σάβα όπου επικρατεί κοσμοσυρροή τους καλοκαιρινούς μήνες, η οποία δεν ήταν πολύ μακριά μας:
Λίγα λεπτά μετά περνούσαμε τη γέφυρα Ada (Mост на Ади) φτάνοντας στο προορισμό μας:
Πρόκειται για ένα πανέμορφο μέρος με πεζόδρομο, στο οποίο μπορείς να κάνεις τη βόλτα σου, το ποδήλατο σου, το περίπατο σου, αλλά παράλληλα και να απολαύσεις τις ανέσεις της οργανωμένης παραλίας μαζί με «θαλάσσια» παιχνίδια:
Είχα πάει προετοιμασμένος, ωστόσο από την εικόνα που είδα δε νομίζω ότι θα έπαιρνα το ρίσκο να βουτήξω, αν και θα μετρούσε για την εμπειρία:
Η ηλιοφάνεια του καύσωνα μας είχε αποχαιρετήσει, δίνοντας τη θέση της σε βροχερό καιρό, για το λόγο αυτό και ο κόσμος εγκατέλειπε τη παραλία:
Καθίσαμε σε ένα καφέ για να μη βραχούμε καθώς ξέσπασε η μπόρα, κάνοντας πολλαπλές προσπάθειες να συνεννοηθούμε και να παραγγείλουμε τέσσερα σκέτα φραπεδάκια καθώς τα είδαμε στο κατάλογο. Το γέλιο μας κόπηκε όταν μας τα σέρβιρε με εβαπορέ…
Ήπιαμε τον υποτυπώδη καφέ μας και αναχωρήσαμε καθώς δεν υπήρχε κάτι άλλο να κάνουμε. Σταματήσαμε σε ένα πάρκο πιο πάνω για μια μπύρα, βλέποντας το Stonehenge από τα Lidl που φιλοξενείται εκεί:
Έχοντας θέα απέναντι προς το Σαβα:
Πήραμε ταξάκι επιστρέφοντας στο πεζόδρομο Kneza Mihaila:
Προχωρημένο μεσημέρι και είχε αρκετό κόσμο όπως πάντα:
Φτάσαμε στο ‘’Manufaktura Restaurant’’ που μας είχαν συστήσει αρκετοί, Σέρβοι και μη:
Καθίσαμε σε ένα τραπέζι και υπό τους ήχους Ελληνικής παρακαλώ μουσικής δοκιμάσαμε αρκετά από τα πιάτα του, πάντα σε συνδυασμό Σέρβικης Rakija που σερβίρεται σε μικρό ατομικό μπουκαλάκι:
Οι γεύσεις ήταν πολύ κοντά στις Ελληνικές:
Απόλυτα ευχαριστημένοι φύγαμε κάνοντας μια βόλτα ακόμα, καταλήγοντας για σβήσιμο στο Samo Pivo. Που αλλού;
Το βράδυ κατεβήκαμε πάλι στα μπαράκια του Δούναβη,
επιλέγοντας διαφορετικού τύπου διασκέδαση αυτή τη φορά για αρχή, ακούγοντας πιο ροκ μουσικές. Συνεχίσαμε όμως σε ένα τύπου ‘’μπουζουξίδικο’’ με την απορημένη φάτσα του πορτιέρη να μας κοιτάει. Περιττό να σας πω ότι ξέραμε το 75% των τραγουδιών, ασχέτως που δε καταλαβαίναμε τη γλώσσα. Ίδια μουσική με τα Ελληνικά.
Καταλήξαμε στην κλειστή αγορά με τα μαρκετ και τα φαγάδικα ‘’Zeleni venac’’ που ήταν πολύ κοντά στο σπίτι μας, τρώγοντας κάτι και πίνοντας μπυρίτσες πριν τον ύπνο. Αν και αρκετά νωρίς είχε ξημερώσει για τα καλά:
(κρατήστε αυτή τη φωτογραφία στην άκρη, θα χρειαστεί την επομένη απρόβλεπτη μέρα)
Ξυπνήσαμε όχι πολύ αργά και δε τη πατήσαμε δεύτερη φορά με τον καφέ αφού θα το πίναμε έξω. Η συννεφιά δε μας πτόησε καθόλου και φορέσαμε τα μαγιό μας παίρνοντας τις τσάντες μας έτοιμοι για εξόρμηση! Τώρα θα μου πείτε για πού, καθώς είναι γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια η Σερβία δε βρέχεται από θάλασσα…
Στον ταξιτζή είπα Ada Ciganlija (Ада Циганлија) ρωτώντας φυσικά από πριν τη χρέωση. Πρόκειται για τη νησίδα με «παραλία» για τις ανάγκες των κατοίκων του Βελιγραδίου στις όχθες του Σάβα όπου επικρατεί κοσμοσυρροή τους καλοκαιρινούς μήνες, η οποία δεν ήταν πολύ μακριά μας:
Λίγα λεπτά μετά περνούσαμε τη γέφυρα Ada (Mост на Ади) φτάνοντας στο προορισμό μας:
Πρόκειται για ένα πανέμορφο μέρος με πεζόδρομο, στο οποίο μπορείς να κάνεις τη βόλτα σου, το ποδήλατο σου, το περίπατο σου, αλλά παράλληλα και να απολαύσεις τις ανέσεις της οργανωμένης παραλίας μαζί με «θαλάσσια» παιχνίδια:
Είχα πάει προετοιμασμένος, ωστόσο από την εικόνα που είδα δε νομίζω ότι θα έπαιρνα το ρίσκο να βουτήξω, αν και θα μετρούσε για την εμπειρία:
Η ηλιοφάνεια του καύσωνα μας είχε αποχαιρετήσει, δίνοντας τη θέση της σε βροχερό καιρό, για το λόγο αυτό και ο κόσμος εγκατέλειπε τη παραλία:
Καθίσαμε σε ένα καφέ για να μη βραχούμε καθώς ξέσπασε η μπόρα, κάνοντας πολλαπλές προσπάθειες να συνεννοηθούμε και να παραγγείλουμε τέσσερα σκέτα φραπεδάκια καθώς τα είδαμε στο κατάλογο. Το γέλιο μας κόπηκε όταν μας τα σέρβιρε με εβαπορέ…
Ήπιαμε τον υποτυπώδη καφέ μας και αναχωρήσαμε καθώς δεν υπήρχε κάτι άλλο να κάνουμε. Σταματήσαμε σε ένα πάρκο πιο πάνω για μια μπύρα, βλέποντας το Stonehenge από τα Lidl που φιλοξενείται εκεί:
Έχοντας θέα απέναντι προς το Σαβα:
Πήραμε ταξάκι επιστρέφοντας στο πεζόδρομο Kneza Mihaila:
Προχωρημένο μεσημέρι και είχε αρκετό κόσμο όπως πάντα:
Φτάσαμε στο ‘’Manufaktura Restaurant’’ που μας είχαν συστήσει αρκετοί, Σέρβοι και μη:
Καθίσαμε σε ένα τραπέζι και υπό τους ήχους Ελληνικής παρακαλώ μουσικής δοκιμάσαμε αρκετά από τα πιάτα του, πάντα σε συνδυασμό Σέρβικης Rakija που σερβίρεται σε μικρό ατομικό μπουκαλάκι:
Οι γεύσεις ήταν πολύ κοντά στις Ελληνικές:
Απόλυτα ευχαριστημένοι φύγαμε κάνοντας μια βόλτα ακόμα, καταλήγοντας για σβήσιμο στο Samo Pivo. Που αλλού;
Το βράδυ κατεβήκαμε πάλι στα μπαράκια του Δούναβη,
επιλέγοντας διαφορετικού τύπου διασκέδαση αυτή τη φορά για αρχή, ακούγοντας πιο ροκ μουσικές. Συνεχίσαμε όμως σε ένα τύπου ‘’μπουζουξίδικο’’ με την απορημένη φάτσα του πορτιέρη να μας κοιτάει. Περιττό να σας πω ότι ξέραμε το 75% των τραγουδιών, ασχέτως που δε καταλαβαίναμε τη γλώσσα. Ίδια μουσική με τα Ελληνικά.
Καταλήξαμε στην κλειστή αγορά με τα μαρκετ και τα φαγάδικα ‘’Zeleni venac’’ που ήταν πολύ κοντά στο σπίτι μας, τρώγοντας κάτι και πίνοντας μπυρίτσες πριν τον ύπνο. Αν και αρκετά νωρίς είχε ξημερώσει για τα καλά:
(κρατήστε αυτή τη φωτογραφία στην άκρη, θα χρειαστεί την επομένη απρόβλεπτη μέρα)
Last edited: