Τετραήμερο στην ανοιξιάτικη Θράκη

[dmdoc]

Eννοείται πως φάγαμε και παϊδάκια και κεμπάπ και πολλά άλλα υπέροχα κρεατάκια! Κι εμένα μου φαίνεται σε πήρε το μάτι μου στην απέναντι γωνία!

Αχ,αχ,αχ...δεν ήμουν εγώ ο γεροδεμένος μελαχρινός στην γωνία.Εγώ πέρασα guest,γιατί πήρα το φαγητό σε πακέτο

 

[pattyyy]

Αχ,αχ,αχ...δεν ήμουν εγώ ο γεροδεμένος μελαχρινός στην γωνία.Εγώ πέρασα guest,γιατί πήρα το φαγητό σε πακέτο

Χα,χα,χα

 

[pattyyy]

Θράκη ξανά...Ο Έβρος μας καλεί...

Ακριβώς 1 χρόνο μετά, η υπόσχεση για επιστροφή στην υπέροχη Θράκη τηρήθηκε μιας και η μοίρα μου επιφύλασσε ένα παράξενο παιχνίδι! Πέρυσι, υπηρετούσε φαντάρος στον Έβρο ο αδερφός μου, φέτος το αγόρι μου! Ευτυχώς που η aegean προνοεί για τα κορίτσια των φαντάρων κι έτσι με 80 ευρώ βρέθηκα το προηγούμενο ΠΣΚ στην Αλεξανδρούπολη!

Παρασκευή μεσημέρι πάτησα το πόδι μου σε θρακικό έδαφος, ο αδειούχος soldier με παρέλαβε από το αεροδρόμιο και κατευθυνθήκαμε προς το ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει, το egnatia grand. Το δωμάτιό μας βρισκόταν στην καινούργια πτέρυγα του ξενοδοχείου και ήταν μια μικρή, στυλάτη μεζονέτα με υπέροχη θέα στη θάλασσα. Στην πολύ καλή τιμή (για τα δεδομένα των παροχών) των 100 ευρώ τη βραδιά συμπεριλαμβάνονταν το πλούσιο πρωινό, το internet και το parking. Classical Hotels Πολυτελή Ξενόδοχεία: Classical Egnatia Grand

Το απόγευμα ξεμυτίσαμε για την πρώτη μας βόλτα στην Αλεξανδρούπολη η οποία φυσικά ξεκίνησε από το περιβόητο λιμάνι. Ο φάρος, το σήμα κατατεθέν της πόλης, ξεχωρίζει από κάθε γωνιά του λιμανιού και προσελκύει το βλέμα. Ιδιαίτερα το απόγευμα, τυλιγμένος από τα μελαγχολικά χρώματα του δειλινού και περιτριγυρισμένος από τους μόνιμους "φύλακές" του, τους γλάρους έχει μια ξεχωριστή γοητεία. Τα βήματα μας οδήγησαν στο Ν.Ο.Α., τον Ναυτικό Όμιλο Αλεξανδρούπολης όπου απολαύσαμε τον καφέ και το γλυκάκι μας, σε έναν όμορφο χώρο (με navy φυσικά θέμα!) χαζεύοντας από την τζαμαρία του το λιμανάκι. Το βραδάκι η βόλτα μας συνεχίστηκε στα μικρά πεζοδρομημένα δρομάκια που τέμνουν κάθετα τον κεντρικό δρόμο του λιμανιού. Στο κεντρικότερο από αυτά (την οδό Κανάρη) δοκιμάσαμε μέτρια ζυμαρικά σε οικονομικές τιμές σε έναν χαριτωμένο χώρο (στο Spagheti Company). Ακολούθησε σύντομη βολτούλα στο λιμάνι, χαζέψαμε τον φωτισμένο φάρο και το σιντριβάνι τριγύρω του και γύρω στα μεσάνυχτα καταλήξαμε στο ξενοδοχείο!

Σάββατο πρωί, ξημερώνει μια ηλιόλουστη μέρα! Ο καλύτερος σύμμαχος για τα φιλόδοξα σχέδιά μας. Μετά το πλούσιο πρωινό, κατευθυνόμαστε 28 χιλιόμετρα βόρεια με προορισμό τις Φέρες. Πρώτη μας στάση αποτελεί ο βυζαντινός ναός της Παναγίας της Κοσμοσώτειρας, αντίγραφο της Αγίας Σοφίας. Η εκκλησία κατασκευάστηκε το 1152 από τον Ισαάκιο Κομνηνό (γιο του αυτοκράτορα Αλέξιου) και είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή, τόσο όσον αφορά το εξωτερικό της (με την αρμονία των καμπυλών και την παλαιότητα των υλικών της) όσο και το εσωτερικό της (με τοιχογραφίες φθαρμένες από τον χρόνο).



Δεύτερη στάση μας στις Φέρες αποτελεί το τουριστικό κέντρο (τηλ. 25550-24310) όπου οι ευγενέστατες κυρίες που εργάζονται εκεί συνεννοήθηκαν με έναν ντόπιο ψαρά-βαρκάρη να μας αποκαλύψει με τη βάρκα του τις ομορφιές του Δέλτα του Έβρου. Από τις Φέρες το δέλτα χωρίζεται με περίπου 20 χιλιόμετρα καλού χωματόδρομου. Η διαδρομή μέχρι εκεί ήταν μαγευτική! Στο μεγαλύτερό της μέρος έρεε δίπλα στον δρόμο τμήμα του ποταμού, ενώ οι εικόνες που μας χάρισε η ανοιξιάτικη φύση ήταν μοναδικές...Ατέλειωτες καταπράσινες εκτάσεις "σπαρμένες" με κίτρινα λουλουδάκια του αγρού, παπιούλες να περιφέρονται ανέμελες στα νερά του ποταμού, μακάρια μοσχαράκια και προβατάκια να βοσκάνε αμέριμνα στα λιβάδια...Το απόλυτα βουκολικό τοπίο, λουσμένο με το φως του ανοιξιάτικου ήλιου! Μετά από κάμποσες στάσεις για φωτογραφίες και "χάζεμα" του τοπίου φτάσαμε στο δέλτα του ποταμού όπου ξεκινήσαμε τη βαρκάδα. Για περίπου μία ώρα η βαρκούλα μας τριγυρνούσε ανάμεσα σε λίμνες και κανάλια χαρίζοντάς μας όμορφες εικόνες. Παραποτάμια δάση και μια πλούσια πανίδα πρωταγωνιστούν...Εντυπωσιακά φλαμίνγκο, πανέμορφες αλκυόνες και πολλών λογιών πετούμενα μας μαγνήτιζαν το βλέμα...Κι αυτή η ηρεμία, η απόλυτη σιωπή...Η αίσθηση ότι δεν υπάρχει τίποτα άλλο στον κόσμο...Παρά μόνο η απόλυτη ομορφιά της φύσης...Ανεκτίμητη!



Το μεσημεράκι του Σαββάτου μας βρίσκει ξανά στην Αλεξανδρούπολη να βιώνουμε την υπέρτατη γαστρονομική εμπειρία της περιοχής στην ψαροταβέρνα "Νησιώτικο" (Γ.Ζαρίφη 1), στην πλατεία της παλιάς Ακαδημίας. Σε έναν υπέροχο χώρο απολαύσαμε εκλεκτές γεύσεις καθώς όλα ήταν θαυμάσια! Από τα ψάρια και τις γαρίδες έως την πλούσια λίστα κρασιών και από τα καταπληκτικά ορεκτικά (super τηγανιτές πατάτες και κολοκυθάκια) έως την κερασμένη ποικιλία γλυκών στο τέλος! Don't miss it!

H υπέροχη αυτή μέρα έκλεισε με ποτάκια στο "Alter Ego Le Cafe" στον πεζόδρομο της Κανάρη. Σε έναν καλόγουστο χώρο, παριζιάνικης αισθητικής εκπλαγήκαμε ευχάριστα με το πόσο αριστοτεχνικό ήταν το service (ευγενέστατο προσωπικό, ταχύτατη εξυπηρέτηση, κερασμένα σφηνάκια, δωρεάν συνοδευτικά πατατάκια, ξηροί καρποί και μεζαδάκια!). Συνίσταται ανεπιφύλακτα! Γλυκό φινάλε της βραδιάς με παγωτάκι από "τον Ιταλό" απέναντι και νυχτερινό σουλάτσο στο λιμάνι...It's just a perfect day!

Kυριακή, μέρα αργίας και χαλάρωσης! Χαζεύουμε με τις ώρες τη θάλασσα από την τζαμαρία στο σαλονάκι του δωματίου...Στη συνέχεια κάνουμε ξανά το ίδιο στην καφετέρια "Νότος" στο λιμάνι απολαμβάνοντας ταυτόχρονα το ανοιξιάτικο χάδι του ήλιου! Έπειτα βολτάρουμε νωχελικά στα πλακόστρωτα δρομάκια της πόλης μέχρι που καταλήγουμε σε ένα από αυτά τα ταβερνάκια που σερβίρουν τα πάντα στη λαδόκολα, βιώνοντας στιγμές τρελής κρεατοφαγίας! Το βραδάκι, έχοντας απολαύσει τα αφρόλουτρα και τις κούρες μας, ξεμυτίζουμε ξανά στα γνώριμα λημέρια. Στο φινετσάτο "Αlter Ego cafe-bistrot" (Σουλίου και Ειρήνης) απολαμβάνουμε παγωμένες Guinness συνοδεία γευστικότατων chicken sticks and french fries! Τέλος, χαζεύουμε για τελευταία φορά τον φάρο να φωτίζει με την λάμψη του την πόλη που μας χάρισε πολύ όμορφες στιγμές...



Δευτέρα πρωί, ο συννεφιασμένος ουρανός και η ξαφνική βροχή κάνουν πιο δύσκολο τον αποχωρισμό από το αγόρι μου και την όμορφη Αλεξανδρούπολη...Κάτι όμως μέσα μου, μου λέει ότι δε θα αργήσω να επιστρέψω...

 

[Eftichia]

βρε pattyyy, τι διαβαζω εδω ?ησουν στην πολη μου ?
το βραδυ του σαββατου ημασταν τοσο κοντα......ημουν στο κελαρι (διπλα στο alter ego)
κριμα που δεν ηξερα για αυτη σου την επισκεψη στην αλεξ/πολη.
χαιρομαι παντως που περασες ωραια και ελπιζω την επομενη φορα(φανταζομαι πως θα υπαρχει!!!) να με ενημερωσεις οπωσδηποτε( υποσχομαι εβριτικη φιλοξενια)!!!!!

 

[pattyyy]

Eftichia μου πω, πω! Το είχα ξεχάσει ότι μένεις Αλεξανδρούπολη! Αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να μην συναντηθούμε! Επιφυλάσσομαι σίγουρα για την επόμενη φορά (δε νομίζω πως θα αργήσει πολύ).

 

[Eftichia]

οκ pattyyy, θα χαρω πολυ να τα πουμε και απο κοντα!!!!!!

 

[nenena]

Κορίτσια αν το κανονίσετε, σφυρίχτε μου κι έμενα! Δίπλα είμαι μπορώ να πεταχτώ!

 

[Eftichia]

Κορίτσια αν το κανονίσετε, σφυρίχτε μου κι έμενα! Δίπλα είμαι μπορώ να πεταχτώ!

τελεια!!!! που μενεις nenena?

 

[dmdoc]

Pattyyy μου φαίνεται ο Έβρος σε κατατρέχει.
Χαίρομαι που πέρασες ξανά υπέροχα,σε γνώριμά μου μέρη.
Θα διαφωνήσω μόνο με το "νησιώτικο".Υμνείται,εγώ όμως το θεωρώ υπερτιμημένο και μέτριο.Το καλύτερο ψάρι,παρεπιπτόντως,το έφαγα σε ένα μαγαζί λίγο πριν την είσοδο της πόλης από Χηλή.Δεν θυμάμαι το όνομά του,αλλά ανήκε σε έναν ουκρανοαρμενοτουρκο.Ίσως η Ευτυχία,ξέρει ποιό λέω.

 

[pattyyy]

Κάποιο περίεργο παιχνίδι μου παίζει η μοίρα με τον Έβρο! Το νησιώτικο δεν είναι η καλύτερη ψαροταβέρνα που έχω φάει, έτυχε όμως να είναι το καλύτερο με διαφορά εστιατόριο (από τα λίγα που τίμησα!) στην Αλεξανδρούπολη! Δεν μου είχες δώσει και το tip με τον αρμενοουκρανοτούρκο νωρίτερα! Θα τον επισκεφτώ standard την επόμενη φορά για το crash test!

 

[nenena]

τελεια!!!! που μενεις nenena?

Εδώ και 5 χρόνια μένω Κομοτηνή.

 

[Eftichia]

Εδώ και 5 χρόνια μένω Κομοτηνή.

ωραια ,λοιπον πρεπει να οργανωσουμε συναντηση!!!!!!!
αλλα μαλλον εχουμε βγει εκτος θεματος......