Ταϊλάνδη Ταϋλάνδη σε 10 μέρες? Τρέχουμε τώρα...

[zmaria]

Έχω να σας πω ότι εδώ και χρόνια, παααααάρα πολλά χρόνια, για την ακρίβεια από τότε που γεννήθηκα, υπερασπίζομαι τον τίτλο μου με πολύ μεγάλη επιτυχία... Και ποτέ αλλά ποτέ δεν πρόκειται να σταματήσω να το κάνω.. Αλλά ποτέ!! Εγώ ξανθιά γεννήθηκα, ξανθιά θε ν' αποθάνω!!!

 

[KLEOPATRA]

Ξανθιες ενωμενες ποτε νικημενες!!!!
Ανυπομονω να "πατησουμε" Ταυλανδη!!!!
Αν η Πανδωρα βρισκεται μεσα στο μυαλο του Dva Scra ,εγω ειμαι μεσα στο μυαλο της zmaria.

 

[zmaria]

Ξανθιες ενωμενες ποτε νικημενες!!!!
Ανυπομονω να "πατησουμε" Ταυλανδη!!!!
Αν η Πανδωρα βρισκεται μεσα στο μυαλο του Dva Scra ,εγω ειμαι μεσα στο μυαλο της zmaria.

Περίμενε ξανθιά, έχω ολόκληρο υπερατλ εεεε διηπειρωτικό ταξίδι να κάνω μέχρι να φτάσω!! Hold on!!

 

[canf]

πολυ ωραια συνεχεια!!και θα γινει ακομα καλυτερη απο ο,τι καταλαβαινω

 

[klaire]

Γεια σας κι απο εμενα
σας ευχαριστω ολους πααααααααρα πολυ για τα καλα και τα αισιοδοξα λογια σας.
τωρα που τα ξαναδιαβαζα δεν μπορω να κρυψω οτι συγκινηθηκα κι απο τη περιγραφη της Μαριας κι απο τα δικα σας σχολια.
εχω να πω πω πως δε μου περασε ουτε λεπτο απο το μυαλο να ακυρωσω ή να αναβαλλω το ταξιδι.καθε εμποδιο για καλο που λενε και το πιστευω ακραδαντα οπως επισης πιστευω πως στη δεδομενη στιγμη ηρθε σαν δωρο θεου και λειτουργησε σαν το καλυτερο χαπι.μπορει την τεταρτη να το εβλεπα σαν εμποδιο στη θεληση μου να αγωνιστω κι εγω ετσι για το γαμωτο μονο αλλα ηξερα πολυ καλα πως δε θα εβγαζε πουθενα για να μην πω και το αλλο που με βοηθησε οτι αν δε με θελετε σαν προσωπικο της εταιρειας σας προτιμω να παω καπου αλλου(οταν με το καλο βρω κατι αλλο) που θα με θελουν περισσοτερο.Ας μη σας ζαλιζω αλλο με αυτα ομως εχουμε πολυ καλυτρα πραγματα να εξιστορησουμε απο μια απολυση που πλεον εχει γινει καθημερινο φαινομενο...
Μαρια γραφε γρηγορα

 

[zmaria]

Θυμάμαι παλιά, όταν ήμουνα παιδάκι και είναι πολύ παλιά αυτό δυστυχώς, πριν αρχίσω να ταξιδεύω, μου λέγανε οι μεγαλύτεροι για τα κάλλη των αεροσυνοδών και μου περιέγραφαν κάτι ψηλές και όμορφες λεπτές υπάρξεις. ʽΟταν ξεκίνησα πια να ταξιδεύω με αεροπλάνο, έψαχνα να βρω την ομορφιά αυτή και απορημένη δεν την έβρισκα πουθενά. Σε κάθε ταξίδι έλεγα πως μπαααα έτυχε, η δικιά μου πτήση έτυχε να μην έχει ωραίες αεροσυνοδούς. Όταν άρχισαν να πληθαίνουν τα ταξίδια όμως, συνειδητοποίησα πως όχι δεν έτυχε, απλά δεν ισχύει πια αυτός ο κανόνας. Μια φορά μονάχα είχα δει έναν άντρα (!) όμορφο κι ήταν κι από το Ιράκ (ντοοοοόινγκ). Για πρώτη φορά σήμερα βλέπω όμορφες αεροσυνοδούς. Είναι κούκλες κι έχουν αυτήν την εξωτική ομορφιά που τις κάνει να ξεχωρίζουν. Μας υποδέχονται ευγενικά και χαμογελαστά με τις παραδοσιακές τους στολές. Ειδικά η μία είναι τόσο όμορφη που δεν μπορώ παρά να την χαζεύω. Γρήγορα σταματώ, μην με παρεξηγήσει. Το αεροπλάνο είναι γεμάτο και δεν είχαν να μας δώσουν θέση σε παράθυρο. Έχει τρεις σειρές θέσεων και βρισκόμαστε στην μεσαία. Συνεπιβάτης μας ένας μεγάλης ηλικίας Ασιάτης ο οποίος κάνει την προσπάθεια να φανεί φιλόξενος, αλλά ειλικρινά κι εγώ κάνω μεγάλη προσπάθεια να καταλάβω τα αγγλικά του και δεν τα καταφέρνω. Οπότε και δεν καταλαβαίνω από πιο μέρος της Ασίας είναι τελικά. Κοιτάζω με χαμόγελο την κουβερτούλα και το μαξιλαράκι που υπάρχει σε κάθε θέση. Μετά, με μεγαλύτερο ακόμα χαμόγελο και ζωηρά ενθουσιασμένα μάτια κοιτάζω την entertainment μίνι οθόνη που βρίσκεται ακριβώς μπροστά μου όταν κάθομαι στην θέση μου. Πεθαίνω για κάτι τέτοια. Έχεις πολλές επιλογές για το μακρινό ταξίδι των 9 ωρών. Μουσική, παιχνίδια, ταινίες, ντοκιμαντέρ. Ενθουσιάζομαι σαν μικρό παιδί. Μου αρέσει να χαίρομαι σαν παιδί με μικρά πραγματάκια. Όταν μου συμβαίνει αυτό νιώθω πιο αγνή. Φεύγει το «μεγάλες προσδοκίες» από πάνω μου και είμαι πιο ήρεμη.

Η πτήση ξεκινά και γρήγορα σχετικά μας φέρνουν το μενού να διαλέξουμε το βραδινό μας. Έχει πλάκα που κάτω από το μενού υπάρχει η σημείωση πως οι ταϋλανδέζικες συνταγές είναι από κορυφαίους σεφ. Wow! Παράλληλα, μας σερβίρουν κρασί. Δεν έχω όρεξη να πιω αλλά και να χα, χωρίς τσιγάρο δυσκολεύομαι. Το μενού έχει να διαλέξεις ανάμεσα από κοτόπουλο με κάρυ, ρύζι και λαχανικά και από χοιρινό με γλυκιά σος και πατάτες. Ακόμα, έχει ψωμάκι με βούτυρο & μια πάστα σοκολάτα. Διαλέγουμε κοτοπουλάκι και μόλις έρχεται το καταβροχθίζω, είναι νοστιμότατο. Μου αρέσει το φαγητό στο αεροπλάνο κι η όλη διαδικασία. Παρατηρώ τις αεροσυνοδούς που σερβίρουν συνέχεια κρασί. Ο συνεπιβάτης Ασιάτης έχει πιει τόσο πολύ που απορούμε αν έχει μεθύσει. Τώρα και αν δεν καταλαβαίνουμε τι λέει! Σχολιάζουμε με την Κλαίρη πως το κάνουν για να νυστάξουν τους επιβάτες και να έχουν όλοι ένα πιο ήρεμο ταξίδι. Αλλιώς δεν δικαιολογείται τέτοιο πότισμα. Γελάμε.

Κοιτάζω την αδερφή μου και την βλέπω ήρεμη. Μόνο αν την ξέρει κανείς μπορεί να διακρίνει μια θλίψη στα μεγάλα της μάτια αλλά εμένα μου κάνει ακόμα πιο όμορφη. Αν και της έλαχε αυτό το ταξίδι να μπει μέσα στην μέση και να μην μπορεί να βρίσκεται στην Ελλάδα στην καρδιά των εξελίξεων, είμαι σίγουρη πως θα της κάνει καλό. Της χαμογελώ τρυφερά και χαίρομαι που μοιάζει να είναι καλά και που αυτήν την στιγμή πετάει μακριά (κυριολεκτικά) από τον εργασιακό της εφιάλτη. Έχει όλο τον καιρό όταν με το καλό γυρίσουμε να στρογγυλοκαθίσει κάτω και να δει τι στο καλό θα κάνει από δω και πέρα. Την παραδέχομαι όμως γιατί είναι χαμογελαστή κι έτοιμη να αντιμετωπίσει τα πάντα. Φέρνω στο μυαλό μου ανθρώπους που ξέρω και πως θα αντιμετώπιζαν μια τέτοια κατάσταση και είμαι σίγουρη πως θα τα έβλεπαν όλα μίζερα και με ηττοπάθεια. Όχι αδίκως βέβαια. Το κορίτσι όμως που κάθεται δίπλα μου είναι ξεχωριστό. Ειδικά για μένα.

Αξιώνομαι να διαβάσω λίγο για την Ταϋλάνδη καθώς η ξεδιάντροπη είναι το πρώτο ταξίδι για το οποίο δεν έχω διαβάσει Τ Ι Π Ο Τ Α. Αφενός ποτέ δεν πρόλαβα, αφετέρου «εκμεταλλεύτηκα» την σοβαρή αναζήτηση πληροφοριών και μελέτη που έκανε η αδερφή μου κι έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη σε αυτήν της την αρμοδιότητα έμεινα αδιάβαστη. Πάντα όταν ταξιδεύουμε τα ψάχνει όλα με την κάθε λεπτομέρεια και περισσότερο από μένα, αλλά πάντα συμμετέχω κι εγώ με την δική μου μελέτη. Ε, αυτήν την φορά απλά σηκώθηκα και πήγα, δεν διάβασα τίποτα. Αρχίζω να ξεσκονίζω τον οδηγό. Στις μπροστινές θέσεις βρίσκεται ένα ζευγάρι Ταϋλανδών με το μωρό τους. Ο πατέρας είναι πολύ στοργικός και μου αρέσει πολύ αυτή η εικόνα. Ακριβώς δεξιά τους κάθονται δυο γυναίκες με ένα άλλο μωρό. Είναι κουκλιά, μου αρέσουν πολύ τα ασιάτικα μωράκια. Και τα αραπάκια τα ερωτεύομαι. Και βασικά όλα τα μωρά τα θέλω (των άλλων να είναι). Αγχώνομαι όμως γιατί τώρα είναι δύο, είναι ακριβώς μπροστά μας και άντε να αρχίσουν τα κλάματα… Κι είναι και πολλές ώρες ταξίδι.. Προς το παρόν είναι πολύ ήσυχα και λίγο που πάνε να γκρινιάξουν γρήγορα σταματάνε με τα χάδια των γονιών τους. Τα περισσότερα φώτα κλείνουν, η αδερφή μου κοιμάται κι εγώ είμαι έτοιμη να διαλέξω ταινία αφού πρώτα έχω περιεργαστεί πλήρως την entertainment μίνι οθόνη μου, έχω παίξει κανα δυο παιχνίδια και από τις πολλές επιλογές ταινιών καταλήγω σε κάτι εύκολο τόσο για να το δω ώρα που είναι, όσο και για να καταλαβαίνω καλύτερα τα αγγλικά με τα μικρά ακουστικά μου. Κι αυτό δεν είναι άλλο από το μιούζικαλ burlesque. Το παρακολουθώ ευχάριστα χωρίς να ξετρελαίνομαι αν και θα ήταν πιο ωραία να το έβλεπα στην μεγάλη οθόνη. Γύρω μου οι αεροσυνοδοί με διαφορετικά ρούχα πια, σερβίρουν συνέχεια χυμούς και νερό. Κάποια στιγμή αποφασίζω να κοιμηθώ κι εγώ λίγο με συνοδεία μουσικής. Επιλογή μου, λάτιν (αλίμονο), ο δίσκος Buena vista social club. Ξεκινά το πρώτο τραγούδι, είναι το chan chan

και αφήνομαι στους μελωδικούς του ήχους να με ταξιδέψουν στην Κούβα. Εεεεεεεεε μια φωνούλα φωνάζει μέσα μου: Ταϋλάνδη πας κοπελιάααααα. Έλεος πια με την Κούβα. Κοιμάμαι και είναι όνειρο μου, δεν θα μου το πάρει κανείς…

Ξυπνάμε για το πρωινό. Σε μιάμιση ωρίτσα φτάνουμε. Έχει να διαλέξεις από κρέπα με τυρί ή ομελέτα με ζαμπόν. Διαλέγουμε τις κρέπες και τις καταβροχθίζουμε κι αυτές. Συν μια φέτα κρουασάν με βούτυρο και μαρμελάδα. Συν 2 ποτήρια χυμούς πορτοκάλι. Όλες αυτές τις ώρες έχω φουσκώσει πάρα πολύ με όλα αυτά που έχω φάει κι έχω πιει. Δεν έχει συνηθίσει το στομάχι μου. Τα πόδια μας είναι λίγο πρησμένα αλλά καμία σχέση με άλλα ταξίδια παρόλο που αυτό είναι το πιο πολύωρο σε σύγκριση με τα άλλα. Χαίρομαι που έχω επιμείνει κι έχουμε φορέσει κάλτσες που βοηθούν στην καλύτερη κυκλοφορία του αίματος. Χωρίς αυτές νομίζω πως θα είχα σοβαρό πρόβλημα. Και κυρίως η Κλαίρη που κατά κανόνα πρήζεται τόσο πολύ που κάνει 1-2 μέρες να συνέλθει από το πρήξιμο και είναι λίγο αστεία. Μέχρι να φτάσουμε βλέπουμε συγχρόνως η κάθε μία στην μικρή οθόνη της ένα ντοκιμαντέρ για την Μπανγκόκ. Και ναι επιτέλους φτάνουμε στον πρώτο μας προορισμό. Στο αεροδρόμιο της Μπανγκόκ. Κατεβαίνουμε από το αεροπλάνο και τρέχουμε βουρ για το καπνιστήριο. Φυσικά και το μικρό δωματιάκι καπνιστών είναι γεμάτο από Έλληνες. Δεν έχουμε πολύ χρόνο να χαζέψουμε και σε μια ώρα ξαναπετάμε. Ψάχνουμε να βρούμε από πού φεύγουμε και ρωτάμε μια κοπελίτσα Ταϋλανδή η οποία είναι πανέμορφη και παρόλο που δεν ξέρει γρι αγγλικά, σηκώνεται από κει που κάθεται και περπατάει μαζί μας μέχρι να βρούμε τελικά την πύλη μας. Είναι γλυκύτατη. Η πτήση για το Κο Σαμούι κρατάει μια ώρα. Έχω κακομάθει από την άνετη θέση του προηγούμενου αεροπλάνου και κακομουτσουνιάζω που δεν έχω την entertainment μίνι οθόνη μου σε αυτό το αεροπλάνο. Τόσες ώρες, είχαμε γίνει φίλες πια. Παρόλο που η πτήση είναι μικρή, μας σερβίρουν χυμό και ένα κρουασάν με ζαμπόν και τυρί. Το τρώω γρήγορα κι αυτό παρόλο που ένοχα σκέφτομαι πως αν συνεχίσω έτσι με βλέπω με 5 κιλά πάνω όταν γυρίσω.

 

[ΕΡΣΗ]

Ομορφα μας τα λετε!

 

[meli]

Πολυ ομορφα ,θα συμπληρωσω!!
και
1.μου αρεσει πολυ η γραμματοσειρα σου(θα σε αντιγραψω σε επομενη ιστορια μου)
2.μπραβο που εχετε τετοια σχεση με την αδερφη σου,διακρινω μια τρυφεροτητα,που σπανια βρισκεις...(αληθεια,ποσο χρονων ειστε?)
3. συνεχισε!!!!

 

[zmaria]

Πολυ ομορφα ,θα συμπληρωσω!!
και
1.μου αρεσει πολυ η γραμματοσειρα σου(θα σε αντιγραψω σε επομενη ιστορια μου)
2.μπραβο που εχετε τετοια σχεση με την αδερφη σου,διακρινω μια τρυφεροτητα,που σπανια βρισκεις...(αληθεια,ποσο χρονων ειστε?)
3. συνεχισε!!!!

1.Παρακαλώ ελεύθερα
2.Μακάρι όλες οι αδελφικές σχέσεις και όχι μόνο να ήταν σαν την δική μας. Εγώ είμαι στα 30 κι η άλλη στα 34. Την λέω άλλη τώρα γιατί μικροδείχνει και τις περισσότερες φορές μας κάνουν συνομήλικες μην σου πω εμένα πιο μεγάλη. Αλλά, άντε χαλάλι της
3.Συντόμως, ευχαριστώ!!!

 

[pattyyy]

Τι όμορφα! Διαβάζω την τρυφερή σας περιπλάνηση με αμείωτο ενδιαφέρον! Πραγματικά ανυπομονώ για τη συνέχεια...Γράφεις πολύ ωραία...

 

[xenos]

zmaria μου αρεσει που τα γραφεις με λεπτομεριες και εισαι πολυ κατανοητη.
Ειναι σαν να πεταγα και γω με το αεροπλανο της Thai.

Περιμενω ξεναγηση στο koh samui !!!!!!

 

[KLEOPATRA]

Πω πω φαι βρε Μαριω ..αυτα ειναι!!Παντως το δικο μου 10ωρο στην ΝΥ με την Ολυμπιακη δεν ηταν τοσο φαγουδικο!
Και αυτη η ελλειψη τσιγαρου στις πολυωρες πτησεις δεν παλευεται με τιποτα!
(Σταματησα τις μεταφορες με το τροχηλατο καροτσακι περα δωθε ..και εφοδιαστηκα με καθισμα βιδωμενο γερα στο εδαφος.Δεν το κουναω με τιποτα!)