Ταϊλάνδη Ταϋλάνδη σε 10 μέρες? Τρέχουμε τώρα...

[Kleanthis]

H χειρότερη τρομοκρατία είναι το φάσμα της ανεργίας.Να ξέρεις ότι ανα πάσα στιγμή μπορεί να είσαι εσύ ο επόμενος...Ψυχολογικός πόλεμος...Καλή δύναμη στους απολυμένους.

 

[tripakias]

H χειρότερη τρομοκρατία είναι το φάσμα της ανεργίας.Να ξέρεις ότι ανα πάσα στιγμή μπορεί να είσαι εσύ ο επόμενος...Ψυχολογικός πόλεμος...Καλή δύναμη στους απολυμένους.

Να 'σαι καλα που μας δινεις κουραγιο!

 

[KLEOPATRA]

Δε μου τα χες πει αυτα Μαρακι....Με την ψυχη στο στομα πηγατε στο ταξιδι σας κοριτσια μου
Το ταξιδι ηταν η καλυτερη θεραπεια για να ηρεμησετε τη δεδομενη στιγμη..βεβαια ποτε δεν αφηνεις τις δυσαρεστες σκεψεις πισω σου..παντα τις κουβαλας μεσα σου..απλα ο παραδεισος που βρισκεσαι τις απαλυνει περιστασιακα.
Κλαιρη μου ευχομαι κατι καινουριο και καλυτερο να χτυπησει την πορτα συντομα.

 

[varioAthens]

Χαρά στο κουράγιο σας που πήγατε... Δεν μένατε κιόλας...:roll:
Ακόμα κι η Ταϋλάνδη καλύτερα από εδώ μου φαίνεται...

 

[Eftichia]

απιστευτο....... που καταφερατε και ταξιδεψατε.περιμενω με αγωνια την συνεχεια!!!!!

 

[_antonis_]

Χαρά στο κουράγιο σας που πήγατε... Δεν μένατε κιόλας...:roll:
Ακόμα κι η Ταϋλάνδη καλύτερα από εδώ μου φαίνεται...

Έλα ντε!
Και αν ποτέ γίνονταν καλύτερα τα πράγματα, θα σας ειδοποιούσαμε!!

 

[zmaria]

Δε μου τα χες πει αυτα Μαρακι....Με την ψυχη στο στομα πηγατε στο ταξιδι σας κοριτσια μου
Το ταξιδι ηταν η καλυτερη θεραπεια για να ηρεμησετε τη δεδομενη στιγμη..βεβαια ποτε δεν αφηνεις τις δυσαρεστες σκεψεις πισω σου..παντα τις κουβαλας μεσα σου..απλα ο παραδεισος που βρισκεσαι τις απαλυνει περιστασιακα.
Κλαιρη μου ευχομαι κατι καινουριο και καλυτερο να χτυπησει την πορτα συντομα.

Όταν είχαμε πάει Σχοινιά, ήταν μια μέρα πριν την βόμβα!! Άστα!

Παιδιά σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια!
Στο ταξίδι ΔΕΝ υπήρχε καμιά περίπτωση να μην πάμε. Αλλά καμία.
Κι όχι μόνο για τα χρήματα, αλλά προτιμώ την κόντρα στα εμπόδια.
Έτσι κι αλλιώς δεν θα άλλαζε κάτι, μόνο που πιέστηκε η Κλαίρη να υπογράψει πιο γρήγορα κι αυτό ήταν όντως ψυχοφθόρο. Τελικά εκτός ότι βοήθησε την ψυχολογία της το ταξίδι, έμεινε μακριά απο μια πολύ πολύ ψυχοπλακωτική κατάσταση..

Tripakia το μπράβο σου θα το δει μόνη της σ΄ευχαριστώ εκμέρους της προς το παρόν και όντως το αξίζει γιατί είναι πραγματικά αισιόδοξος άνθρωπος!
dmdoc ήταν πραγματικά πολύ σπαστικό και μας επηρρέασε αλλά όχι όσο θα επηρρέαζε τουλάχιστον όλον τον υπόλοιπο κόσμο που γνωρίζω!
vario & antonis το σκεφτήκαμε να μείνουμε αλλά είναι πολύ μακριά πρώτον και δεύτερον οι προσφορές εργασίας ειδικά για γυναίκα στην Ταϋλάνδη δεν ήταν και πολύ δελεαστικές! if you know what I mean!!
xene σε νιώθω! η συνέχεια έρχεται σύντομα!!!

 

[_antonis_]

vario & antonis το σκεφτήκαμε να μείνουμε αλλά είναι πολύ μακριά πρώτον και δεύτερον οι προσφορές εργασίας ειδικά για γυναίκα στην Ταϋλάνδη δεν ήταν και πολύ δελεαστικές! if you know what I mean!!

Ε, αυτό το 'μακριά' είναι το πολύ καλό!!!!
Όσο για τη δουλειά....τι εννοείς; Πλάκα κάνω!

 

[meli]

Περιμενω κι εγω την συνεχεια!!!
Κι οσο για τις δουλειες...θα ερθει κατι καλυτερο σιγουρα,αρκει να το πιστευεις!! Καλη τυχη!

 

[zmaria]

Σηκωνόμαστε το πρωί κι ετοιμάζουμε επιτέλους τα πράγματα μας. Μέχρι να φύγουμε από το σπίτι έχω τσεκάρει πάνω από δέκα φορές αν έχω πάρει μαζί το διαβατήριο, την φωτογραφική μηχανή και φυσικά χρήματα. Όσες φορές το τσεκάρω ρωτάω συγχρόνως και την αδερφή μου αν τα έχει πάρει κι η ίδια μέχρι που μου ρίχνει μια δολοφονική ματιά και σταματάω. Έχω μια σχιζοφρενική συνήθεια κάθε φορά που ταξιδεύω και μέχρι να φτάσω στο αεροδρόμιο, μην σου πω και να μπω μέσα στο αεροπλάνο, να ελέγχω συνέχεια αν τα χω πάρει αυτά τα τρία πραγματάκια μαζί μου. Πάντα όμως. Πόσο μάλλον τώρα που για πρώτη φορά ενόψει ταξιδιού ετοιμάζω τα πράγματα μου την ίδια μέρα της αναχώρησης. Πριν φύγω από το σπίτι δεν ξεχνώ να φορέσω το χαμόγελο μου. Αν πέρασα εγώ μια αναστάτωση αυτές τις μέρες το αδερφάκι μου έχει δει την ζωή του να βγαίνει εντελώς εκτός προγράμματος. Upside down. Η ζωή όμως συνεχίζεται. Τα πάντα είναι περαστικά.

Μας πάει ο πατήρ στο αεροδρόμιο και χαίρομαι όπως πάντα όταν μπαίνω μέσα και αντικρίζω τις ίδιες παρόμοιες κάθε φορά εικόνες. Τον πίνακα ανακοινώσεων πτήσεων, τα εκδοτήρια, τον κόσμο που γυρνοβολά με τις βαλίτσες του, τους ξένους τουρίστες που είτε έρχονται στην Ελλάδα είτε επιστρέφουν στην χώρα τους, οι αγκαλιές και τα φιλιά αποχαιρετισμού ή και αντάμωσης, όλη αυτή η ατμόσφαιρα με γεμίζει χαρά κι ανυπομονησία. Το τηλέφωνο της Κλαίρης έχει πάρει φωτιά από φίλους και συγγενείς που ενδιαφέρονται να μάθουν τις εξελίξεις κι εγώ παίρνω τηλέφωνο στην δουλειά μου να ξαναχαιρετήσω τους συνάδελφούς μου και τα αφεντικά μου που είναι όλοι και φίλοι μου πέρα από συνεργάτες. Για κάποιο λόγο που έχει να κάνει όμως σίγουρα με την απόλυση της Κλαίρης, μ’ έχει πιάσει ένας έντονος συναισθηματισμός όσο αφορά την δουλειά μου και τα άτομα που περιβάλλουν αυτήν και νιώθω την ανάγκη να τον εκφράσω. Δεν τους λέω κάτι τέτοιο αλλά σίγουρα παραξενεύονται που τους παίρνω τηλέφωνο λίγο πριν πετάξω. Σε άλλη φάση, από την στιγμή που ξεκινάει η άδεια μου μην την είδατε την Μαρία. Τους στέλνω φιλιά και όλη μου την αγάπη κι ανεβαίνω στο μεγαλύτερο αεροπλάνο που έχω ανέβει μέχρι τώρα. Λογικό, είναι το πρώτο μου υπερατλαντικό ταξίδι. Είναι της Thai.

 

[elenara88]

τελεια !!! αντε εχεις 9 ωριτσες να φτασουμε που σημαινει αυριο το πρωι θελουμε τη συνεχεια
Υ.Γ βαλε το υπεραντλαντικο σε εισαγωγικα εκτος κ αν κανατε κυκλο (αστειευομαι!)

 

[Leftris B]

μαρία πολυ ομορφα μας τα περιγραφεις με ωραια γραμματοσειρα και αψογη αφηγηση, πρωτο διηπειρωτικο ε? αντε καλη μας αναγνωση.... ανυπομονω...