Natasa Tsouf
Member
- Μηνύματα
- 8
- Likes
- 13
- Επόμενο Ταξίδι
- Τόκυο
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λος Άντζελες
Γεια σας και από μένα! Μετά από τόσο καιρό που σας διαβάζω ήρθε επιτέλους η ώρα να μοιραστώ κι εγώ την ιστορία μου. Πρόκειται για το ταξίδι που έκανα το Μάρτιο του 2015 στο Δουβλίνο με τον σύντροφό μου.
Διαλέξαμε μια ιδιαίτερη ημερομηνία, την γιορτή του St.Patrick που είναι πολύ σημαντική για την πόλη. Γίνεται ένα τετραήμερο φεστιβάλ με παράλληλες εκδηλώσεις που κορυφώνονται με μια μεγάλη παρέλαση. Ο κόσμος που συμμετέχει στην πλειοψηφία του είναι επισκέπτες και όχι ντόπιοι. Αυτές οι ημερομηνίες 14 με 18 Μαρτίου διπλασιάζουν τις τιμές των ξενοδοχείων, οπότε αν το αποφασίσετε κάντε από νωρίς την κράτησή σας.
Ταξιδέψαμε από Θεσσαλονίκη με Rynair προς Λονδίνο όπου είχαμε πολλές ώρες αναμονή και μετά προς Δουβλίνο πάλι με την ίδια εταιρεία. Μόλις φτάσαμε εκεί, ήταν πολύ εύκολο να βρούμε το λεωφορείο προς κέντρο το Airlink 747 το οποίο έκανε περίπου 20 λεπτάκια (6€). Αφήσαμε τις βαλίτσες μας στο Tourist Office (στάση College Green - με 10€ για 2 βαλίτσες) όπου μας έδωσαν χρήσιμες πληροφορίες και χάρτες. Ήμασταν τόσο πεινασμένοι - 8:30 το πρωί - που ο πρώτος στόχος μας ήταν το πρωινό. Φάγαμε ένα εκπληκτικό πρωινό στο Queen of Tarts , ένα μικρό μαγαζάκια με λιχουδιές σε πολύ κεντρικό δρόμο και μόλις πήραμε δυνάμεις ξεκινήσαμε τις βόλτες.
Πήγαμε στο Δημαρχείο, στο Christ Church Cathedral, στο St Patrick's Cathedral (ο μεγάλος Καθεδρικός που λειτουργεί και σαν μουσείο- 6€ είσοδος) και μετά από μια μεγάλη διαδρομή κατευθηνθήκαμε προς την Grafton str. - έναν πεζόδρομο με καταστήματα, καλλιτέχνες δρόμου, λουλούδια κτλ .
Αγοράσαμε κάρτες για το λεωφορείο γιατί υπολογίσαμε ότι μας συμφέρει. Λέγεται Leap Card και υπάρχει ακόμη και σε μινι μάρκετ. Κοστίζει περίπου 35€.
Προς το μεσημεράκι πήγαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση. Μείναμε στο Radisson Blu St Helen's Hotel Dublin, το οποίο ήταν 10’ από το κέντρο με λεωφορείο , και αυτό γιατί δεν βρήκαμε τίποτα άλλο πιο κεντρικά λόγω St.Patrick. Οι εντυπώσεις μας εξαιρετικές από το ξενοδοχείο αν και λίγο ακριβό. Το μόνο που μας έκανε κακή εντύπωση ήταν ότι δεν περιελάμβανε πρωινό, όπως και σχεδόν όλα τα ξενοδοχεία που είδαμε.
Για να μη σας κουράσω, θα συνεχίσω πιο γενικά.
Το κέντρο του Δουβλίνου είναι υπέροχο. Περπατιέται άνετα, έχει πολύ κόσμο και συγκεκριμένα νέο κόσμο. Είδαμε αστυνομικούς, οδηγούς λεωφορείων και άλλους εργαζόμενους που έμοιαζαν από 18 μέχρι 35 ετών το πολύ. Έχει πολύ ωραία κτήρια, παλιά κυρίως αλλά και καινούργια. Ακόμη και σε αυτές τις πολύ “τουριστικές” ημέρες ήταν όλα πολύ πολύ καθαρά. Κάτι που μας έκανε τεράστια εντύπωση ήταν την ημέρα του St.Patrick , ανήλικα παιδιά (από 11-16) είχαν ντυθεί σαν να πήγαιναν στα μπουζούκια και προσπαθούσαν να πιουν αλκοόλ έξω στο δρόμο και τους κυνηγούσαν οι αστυνομικοί, ενώ δεν τους επέτρεπαν την είσοδο στην περιοχή του Temple Bar.
Πήγαμε στον Ζωολογικό κήπο και μας άρεσε πάρα πάρα πολύ! Είναι ένα τεράστιο πάρκο με πάρα πολλά ζώα τα οποία έχουν μεγάλη άνεση χώρου και περνάς εκεί 4-5 ευχάριστες ώρες χωρίς να το καταλάβεις(είσοδος: 16€).
Το πιο εντυπωσιακό και αξέχαστο πράγμα που κάναμε στο Δουβλίνο όμως ήταν η επίσκεψή μας στο Guinness Storehouse. Πρόκειται για το παλιό εργοστάσιο της μπύρας το οποίο έχει διαμορφωθεί για επίσκεψη. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τον ενθουσιασμό μου για το μέρος και το πανέμορφο κτήριο και το πόσο τέλεια περάσαμε εκείνη την ημέρα. Πήγαμε στις 16 Μαρτίου, την παραμονή του St.Patrick’s Day. Κλείσαμε τα εισιτήρια μέσω ίντερνετ για να αποφύγουμε τις ουρές και είχαν και κάποια μικρή έκπτωση (16.50€)Στην τιμή περιλαμβάνεται και ένα ποτήρι Guinness. Μόλις φτάσαμε εκεί περάσαμε κατευθείαν μέσα με τα ηλεκτρονικά εισιτήρια - ενώ είχε μεγάλη ουρά. Αρχικά η μαθαίνεις τα υλικά από τα οποία γίνεται η μπύρα Guinness, έπειτα την διαδικασία - μέσα από μία διαδραστική έκθεση . Μην πάει ο νους σας σε βαρετά μουσεία .. πρόκειται για εξαιρετικά ενδιαφέροντα πράγματα. Έπειτα μαθαίνεις την ιστορία της οικογένειας, τις διαφημίσεις της μπύρας και όλα αυτά είναι σε διαφορετικούς ορόφους. Ένα φοβερό σημείο είναι το Tasting room . Όπου σου δείχνουν τις αναθυμιάσεις και δοκιμάζεις το πρώτο απόσταγμα! Καταλήγεις στον τελευταίο όροφο, ένα μπαρ 360 μοιρών που βλέπει όλο το Δουβλίνο και εκεί πίνεις τη δωρεάν μπύρα σου. Εμείς τη συγκεκριμένη ημέρα πετύχαμε live συγκρότημα με Ιρλανδέζικη μουσική και χορευτές που μας μάθαιναν τους χορούς! Ήταν σούπερ τέλεια! Υπάρχουν βέβαια και πολλές επιλογές για φαγητό μέσα στο εργοστάσιο. Τέλος,πριν την έξοδο υπάρχει ένα τεράστιο μαγαζί με ενθύμια - που θέλεις να τα πάρεις όλα! Εκεί μας ξεπροβόδισαν μπάντες με Σκωτσέζικες γκάιντες!
Μια βόλτα στη βόρεια πλευρά του ποταμού , στην O’connell str. είναι απαραίτητη. όπως και μια στάση για fish & chips στο “Beshoff's” . Μιας που ανέφερα το φαγητό, μας άρεσε πάρα πολύ ένα μαγαζί με κρέατα και θεϊκές μπριζόλες “The Bull and Castle”, το BLT στο “The Bailey”, οι τάρτες και το πρωινό στο μικροσκοπικό “Sweet Sicily”.
Η περιοχή του Temple Bar είναι η πιο γνωστή στο Δουβλίνο για τους τουρίστες. Εκεί υπάρχουν δεκάδες pub, εστιατόρια, club και ότι φαγητό θέλεις. Όσο πλησίαζε η μεγάλη μέρα, τόσο περισσότερο έβλεπες ένα πράσινο κύμα να κινείται στα στενάκια. Αυτό γιατί όλοι φορούσαν κάτι πράσινο όπως συνηθίζεται .
Δεν γίνεται να πας στο Δουβλίνο και να μην επισκεφθείς το Trinity College. Ένα campus που θα σε κάνει να ντραπείς σε όποιο ελληνικό ίδρυμα και αν σπούδασες! Γραμμένοι τοίχοι, γράφιτι, σκουπίδια, σπασμένα κτίρια κτλ είναι κάτι εξωγήινο για το χώρο αυτό και τη νοοτροπία των φοιτητών και εργαζομενων. Τα παλιά κτήρια είανι καλοσυντηρημένα και τα νέα μοιάζουν με αρχιτεκτονικά στολίδια. Περιποιημένοι κήποι, αίθουσες και κτήρια όπου μπαίνουν μόνο με συγκεκριμένες κάρτες οι φοιτητές, και ένας χώρος που λειτουργεί για επίσκεψη: Η έκθεση The book of Kells (είσοδος 10€) και η παλιά βιβλιοθήκη με εκατομμύρια βιβλία και μία κινηματογραφική ατμόσφαιρα.
Η περίφημη παρέλαση να σας πω την αλήθεια δεν με ενθουσίασε. Στηθήκαμε 2 ώρες πριν να αρχίσει για να πιάσουμε καλή θέση - ξεπαγιάσαμε- αλλά η παρέλαση ήταν λίγο υποτονική. Δηλαδή δεν είχε πολύ μουσική, το κάθε θέμα ή άρμα είχε τη δική του που απλά περνούσε και δεν μπορούσε να δημιουργήσει κέφι. Περισσότερο από όλα μας άρεσαν οι μπάντες από τη Σκωτία με τις παραδοσιακές στολές και τις γκάιντες αλλά και τα Αμερικάνικα κολέγια με τις μπάντες και τις μαζορέτες τους.
Το θέμα της θερμοκρασίας την πρώτη μέρα μας σόκαρε! Μετά όμως φορούσαμε 3-4 layers ρούχων και με το σκουφάκι ήμασταν μια χαρά. Γενικά είχε συννεφιά άλλα μας έβρεξε μόνο για 10 λεπτά πριν την παρέλαση. Τη μέρα που φεύγαμε είχε έναν υπέροχο ήλιο!
Μείναμε εκεί 5 ημέρες και ήταν φανταστικά! Αν γυρνούσα το χρόνο πίσω, θα έβαζα άλλη μια μέρα για να πάμε μια ημερήσια εκδρομούλα ίσως με το τρένο στο Μπέλφαστ ή κάπου κοντά στο Δουβλίνο. Επίσης θα ήθελα πολύ να πάμε σε μια παραλία. Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα - είναι μια υπέροχη μοντέρνα πόλη, με πολλές επιλογές για φαγητό και διαμονή, με τέλειες pub και μπύρες (κυρίως Guinness), που κυκλοφορείς πανεύκολα με τα πόδια ή με το λεωφορείο (εξαιρετικά ακριβή, τέλεια εξυπηρέτηση, αξίζει το κάθε ευρώ που πληρώνεις)!
Διαλέξαμε μια ιδιαίτερη ημερομηνία, την γιορτή του St.Patrick που είναι πολύ σημαντική για την πόλη. Γίνεται ένα τετραήμερο φεστιβάλ με παράλληλες εκδηλώσεις που κορυφώνονται με μια μεγάλη παρέλαση. Ο κόσμος που συμμετέχει στην πλειοψηφία του είναι επισκέπτες και όχι ντόπιοι. Αυτές οι ημερομηνίες 14 με 18 Μαρτίου διπλασιάζουν τις τιμές των ξενοδοχείων, οπότε αν το αποφασίσετε κάντε από νωρίς την κράτησή σας.
Ταξιδέψαμε από Θεσσαλονίκη με Rynair προς Λονδίνο όπου είχαμε πολλές ώρες αναμονή και μετά προς Δουβλίνο πάλι με την ίδια εταιρεία. Μόλις φτάσαμε εκεί, ήταν πολύ εύκολο να βρούμε το λεωφορείο προς κέντρο το Airlink 747 το οποίο έκανε περίπου 20 λεπτάκια (6€). Αφήσαμε τις βαλίτσες μας στο Tourist Office (στάση College Green - με 10€ για 2 βαλίτσες) όπου μας έδωσαν χρήσιμες πληροφορίες και χάρτες. Ήμασταν τόσο πεινασμένοι - 8:30 το πρωί - που ο πρώτος στόχος μας ήταν το πρωινό. Φάγαμε ένα εκπληκτικό πρωινό στο Queen of Tarts , ένα μικρό μαγαζάκια με λιχουδιές σε πολύ κεντρικό δρόμο και μόλις πήραμε δυνάμεις ξεκινήσαμε τις βόλτες.
Πήγαμε στο Δημαρχείο, στο Christ Church Cathedral, στο St Patrick's Cathedral (ο μεγάλος Καθεδρικός που λειτουργεί και σαν μουσείο- 6€ είσοδος) και μετά από μια μεγάλη διαδρομή κατευθηνθήκαμε προς την Grafton str. - έναν πεζόδρομο με καταστήματα, καλλιτέχνες δρόμου, λουλούδια κτλ .
Αγοράσαμε κάρτες για το λεωφορείο γιατί υπολογίσαμε ότι μας συμφέρει. Λέγεται Leap Card και υπάρχει ακόμη και σε μινι μάρκετ. Κοστίζει περίπου 35€.
Προς το μεσημεράκι πήγαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση. Μείναμε στο Radisson Blu St Helen's Hotel Dublin, το οποίο ήταν 10’ από το κέντρο με λεωφορείο , και αυτό γιατί δεν βρήκαμε τίποτα άλλο πιο κεντρικά λόγω St.Patrick. Οι εντυπώσεις μας εξαιρετικές από το ξενοδοχείο αν και λίγο ακριβό. Το μόνο που μας έκανε κακή εντύπωση ήταν ότι δεν περιελάμβανε πρωινό, όπως και σχεδόν όλα τα ξενοδοχεία που είδαμε.
Για να μη σας κουράσω, θα συνεχίσω πιο γενικά.
Το κέντρο του Δουβλίνου είναι υπέροχο. Περπατιέται άνετα, έχει πολύ κόσμο και συγκεκριμένα νέο κόσμο. Είδαμε αστυνομικούς, οδηγούς λεωφορείων και άλλους εργαζόμενους που έμοιαζαν από 18 μέχρι 35 ετών το πολύ. Έχει πολύ ωραία κτήρια, παλιά κυρίως αλλά και καινούργια. Ακόμη και σε αυτές τις πολύ “τουριστικές” ημέρες ήταν όλα πολύ πολύ καθαρά. Κάτι που μας έκανε τεράστια εντύπωση ήταν την ημέρα του St.Patrick , ανήλικα παιδιά (από 11-16) είχαν ντυθεί σαν να πήγαιναν στα μπουζούκια και προσπαθούσαν να πιουν αλκοόλ έξω στο δρόμο και τους κυνηγούσαν οι αστυνομικοί, ενώ δεν τους επέτρεπαν την είσοδο στην περιοχή του Temple Bar.
Πήγαμε στον Ζωολογικό κήπο και μας άρεσε πάρα πάρα πολύ! Είναι ένα τεράστιο πάρκο με πάρα πολλά ζώα τα οποία έχουν μεγάλη άνεση χώρου και περνάς εκεί 4-5 ευχάριστες ώρες χωρίς να το καταλάβεις(είσοδος: 16€).
Το πιο εντυπωσιακό και αξέχαστο πράγμα που κάναμε στο Δουβλίνο όμως ήταν η επίσκεψή μας στο Guinness Storehouse. Πρόκειται για το παλιό εργοστάσιο της μπύρας το οποίο έχει διαμορφωθεί για επίσκεψη. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τον ενθουσιασμό μου για το μέρος και το πανέμορφο κτήριο και το πόσο τέλεια περάσαμε εκείνη την ημέρα. Πήγαμε στις 16 Μαρτίου, την παραμονή του St.Patrick’s Day. Κλείσαμε τα εισιτήρια μέσω ίντερνετ για να αποφύγουμε τις ουρές και είχαν και κάποια μικρή έκπτωση (16.50€)Στην τιμή περιλαμβάνεται και ένα ποτήρι Guinness. Μόλις φτάσαμε εκεί περάσαμε κατευθείαν μέσα με τα ηλεκτρονικά εισιτήρια - ενώ είχε μεγάλη ουρά. Αρχικά η μαθαίνεις τα υλικά από τα οποία γίνεται η μπύρα Guinness, έπειτα την διαδικασία - μέσα από μία διαδραστική έκθεση . Μην πάει ο νους σας σε βαρετά μουσεία .. πρόκειται για εξαιρετικά ενδιαφέροντα πράγματα. Έπειτα μαθαίνεις την ιστορία της οικογένειας, τις διαφημίσεις της μπύρας και όλα αυτά είναι σε διαφορετικούς ορόφους. Ένα φοβερό σημείο είναι το Tasting room . Όπου σου δείχνουν τις αναθυμιάσεις και δοκιμάζεις το πρώτο απόσταγμα! Καταλήγεις στον τελευταίο όροφο, ένα μπαρ 360 μοιρών που βλέπει όλο το Δουβλίνο και εκεί πίνεις τη δωρεάν μπύρα σου. Εμείς τη συγκεκριμένη ημέρα πετύχαμε live συγκρότημα με Ιρλανδέζικη μουσική και χορευτές που μας μάθαιναν τους χορούς! Ήταν σούπερ τέλεια! Υπάρχουν βέβαια και πολλές επιλογές για φαγητό μέσα στο εργοστάσιο. Τέλος,πριν την έξοδο υπάρχει ένα τεράστιο μαγαζί με ενθύμια - που θέλεις να τα πάρεις όλα! Εκεί μας ξεπροβόδισαν μπάντες με Σκωτσέζικες γκάιντες!
Μια βόλτα στη βόρεια πλευρά του ποταμού , στην O’connell str. είναι απαραίτητη. όπως και μια στάση για fish & chips στο “Beshoff's” . Μιας που ανέφερα το φαγητό, μας άρεσε πάρα πολύ ένα μαγαζί με κρέατα και θεϊκές μπριζόλες “The Bull and Castle”, το BLT στο “The Bailey”, οι τάρτες και το πρωινό στο μικροσκοπικό “Sweet Sicily”.
Η περιοχή του Temple Bar είναι η πιο γνωστή στο Δουβλίνο για τους τουρίστες. Εκεί υπάρχουν δεκάδες pub, εστιατόρια, club και ότι φαγητό θέλεις. Όσο πλησίαζε η μεγάλη μέρα, τόσο περισσότερο έβλεπες ένα πράσινο κύμα να κινείται στα στενάκια. Αυτό γιατί όλοι φορούσαν κάτι πράσινο όπως συνηθίζεται .
Δεν γίνεται να πας στο Δουβλίνο και να μην επισκεφθείς το Trinity College. Ένα campus που θα σε κάνει να ντραπείς σε όποιο ελληνικό ίδρυμα και αν σπούδασες! Γραμμένοι τοίχοι, γράφιτι, σκουπίδια, σπασμένα κτίρια κτλ είναι κάτι εξωγήινο για το χώρο αυτό και τη νοοτροπία των φοιτητών και εργαζομενων. Τα παλιά κτήρια είανι καλοσυντηρημένα και τα νέα μοιάζουν με αρχιτεκτονικά στολίδια. Περιποιημένοι κήποι, αίθουσες και κτήρια όπου μπαίνουν μόνο με συγκεκριμένες κάρτες οι φοιτητές, και ένας χώρος που λειτουργεί για επίσκεψη: Η έκθεση The book of Kells (είσοδος 10€) και η παλιά βιβλιοθήκη με εκατομμύρια βιβλία και μία κινηματογραφική ατμόσφαιρα.
Η περίφημη παρέλαση να σας πω την αλήθεια δεν με ενθουσίασε. Στηθήκαμε 2 ώρες πριν να αρχίσει για να πιάσουμε καλή θέση - ξεπαγιάσαμε- αλλά η παρέλαση ήταν λίγο υποτονική. Δηλαδή δεν είχε πολύ μουσική, το κάθε θέμα ή άρμα είχε τη δική του που απλά περνούσε και δεν μπορούσε να δημιουργήσει κέφι. Περισσότερο από όλα μας άρεσαν οι μπάντες από τη Σκωτία με τις παραδοσιακές στολές και τις γκάιντες αλλά και τα Αμερικάνικα κολέγια με τις μπάντες και τις μαζορέτες τους.
Το θέμα της θερμοκρασίας την πρώτη μέρα μας σόκαρε! Μετά όμως φορούσαμε 3-4 layers ρούχων και με το σκουφάκι ήμασταν μια χαρά. Γενικά είχε συννεφιά άλλα μας έβρεξε μόνο για 10 λεπτά πριν την παρέλαση. Τη μέρα που φεύγαμε είχε έναν υπέροχο ήλιο!
Μείναμε εκεί 5 ημέρες και ήταν φανταστικά! Αν γυρνούσα το χρόνο πίσω, θα έβαζα άλλη μια μέρα για να πάμε μια ημερήσια εκδρομούλα ίσως με το τρένο στο Μπέλφαστ ή κάπου κοντά στο Δουβλίνο. Επίσης θα ήθελα πολύ να πάμε σε μια παραλία. Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα - είναι μια υπέροχη μοντέρνα πόλη, με πολλές επιλογές για φαγητό και διαμονή, με τέλειες pub και μπύρες (κυρίως Guinness), που κυκλοφορείς πανεύκολα με τα πόδια ή με το λεωφορείο (εξαιρετικά ακριβή, τέλεια εξυπηρέτηση, αξίζει το κάθε ευρώ που πληρώνεις)!
