Ταξίδι μόνος ή μόνη??

[Dina Z]

Την πρώτη φορά που θα πας μόνη σου για καμιά δεκαριά μέρες θα καταλάβεις πάρα πολλά πράγματα για τον εαυτό σου που δε θα το πιστεύεις όταν γυρίσεις.

Και πολλές ημέρες λες. Για μένα το κλικ έγινε από την πρώτη στιγμή. Ταξίδεψα πρώτη φορά μόνη μου πέρυσι στη Ρώμη, μόλις για δύο μέρες. Σκέφτομαι τι είχα χάσει τόσα χρόνια που δεν το τολμούσα!

 

[Fotini Ptp]

Προς το παρόν με αγχώνει όλο αυτό και δεν ξέρω πως να το ξεπεράσω...

 

[Dina Z]

Προς το παρόν με αγχώνει όλο αυτό και δεν ξέρω πως να το ξεπεράσω...

Ποιός ο λόγος να πιέζεις τον εαυτό σου αν δεν είσαι έτοιμη; Ίσως λίγο αργότερα ή ... πολύ αργότερα

 

[Kati]

Προς το παρόν με αγχώνει όλο αυτό και δεν ξέρω πως να το ξεπεράσω...

Αντί να αγχώνεσαι, δε λες τι προορισμούς θα ήθελες να δεις μήπως βρεις παρέα εδώ να πας; Δεν είναι όλα για όλους. Κάνε αυτό που θες βήμα-βήμα και βλέπεις αν θα μπορέσεις ποτέ να πας μόνη ή όχι.

 

[Fotini Ptp]

Η αλήθεια είναι ότι αυτό είναι πιο εφικτό..
Και οι προορισμοί;
ΠΑΝΤΟΥ!!!!

 

[karfitsa]

Ποσό εύκολο η δύσκολο είναι για μια κοπέλα να ταξιδεύει μόνη της;

Ναι αλλά από θέμα ασφαλείας;

Προς το παρόν με αγχώνει όλο αυτό και δεν ξέρω πως να το ξεπεράσω...

Εχω κάνει κάποια ταξίδια μόνη μου στην Ευρώπη...ποτέ δεν ενιωσα ανασφαλής.Πέρασα αρκετά καλά γιατι έφτιαχνα το πρόγραμμα μόνη μου χωρίς παρεμβολες.Εβρισκα σχεδόν πάντα κεντρικό η αρκετά κεντρικό ξενοδοχείο και πήγαινα όπου υπήρχε κόσμος όταν βράδιαζε.
Προτίμησα να ξεκινήσω να ταξιδεύω μόνη μου παρά να μην πάω καθόλου.

 

[Fotini Ptp]

Αυτο θέλω και εγώ... και επιπλέον δεν θέλω να πάω με κάποιον που δεν ξέρω γιατί μπορεί να μην περάσεις και καλά...

 

[Dioni Dimou]

Καλησπέρα σε όλους.Είναι το πρώτο μου post και το γράφω εδώ πέρα γιατί το 'ταξίδι μόνος' είναι κάτι που με απασχολεί κι εμένα.Καταλαβαίνω ότι πολλοί έχουμε το ίδιο πρόβλημα.Να έχεις την τεράστια όρεξη για ταξίδια,να έχεις τα λεφτά,αλλά να μην βρίσκεις ούτε ένα άτομο να πάτε μαζί.Η αλήθεια είναι ότι ένα μοναχικό ταξίδι,σου αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση.Από τη μια χαίρεσαι που έστω και για λίγες μέρες θα αλλάξεις παραστάσεις,θα δεις ένα καινούριο μέρος,θα δεις αεροδρόμια,θα ανέβεις σε αεροπλάνα και λες μέσα σου 'το είπα και το έκανα'.Από την άλλη όμως σε κάποιες στιγμές του ταξιδιού,βλέποντας άλλες παρέες ή ζευγάρια,θα νιώσεις σίγουρα αυτό το 'κενό'.Μετά είναι και οι φωτογραφίες.Να έχεις εκατοντάδες μόνο με αξιοθέατα κι εσύ να είσαι μόνο σε κάποιες σέλφι.Και φυσικά είναι και η τιμή του μονόκλινου που ανεβάζει το κόστος του ταξιδιού για όσους δεν θέλουν χοστελ.
Εαν κάποιοι δεν κολλάνε σ'αυτά τα 'προβλήματα' και προσαρμόζονται εύκολα,τους συστήνω να ταξιδεύουν και μόνοι.Ναι,έχεις λίγη αγωνία παραπάνω,έχεις μοναξιά κάποιες στιγμές αλλά στο τέλος όταν μπαίνεις στο αεροπλάνο της επιστροφής εύχεσαι να είχες και 3-4 μέρες ακόμα.

Μοναξιά μόνο κάποιες στιγμές ή συνέχεια?? να μην έχεις να πεις έστω και μία κουβέντα

 

[depy!!!]

Η αληθεια ειναι οτι το "ταξιδι μονος" δεν κανει για ολους. Υπαρχουν ανθρωποι που οταν δεν εχουν παρεα νιωθουν μοναξια ακομα και μεσα σε 3 ωρες, ποσο μαλλον μερες που θελει ενα ταξιδι. Πρεπει να περναει κανεις πολυ καλα με τον εαυτο του για να το κανει και να περασει και ωραια, γιατι αν ειναι να κανεις ενα ταξιδι και να εισαι ψιχοπλακωμενη ολη την ωρα, τοτε δε λεει. Κατ εμε αυτος ειναι ο μονος ανασταλτικος παραγωντας, σε καμια περιπτωση θεμα ασφαλειας η ..... ποιος θα βγαζει τις φωτογραφιες.
Περσυ πηγα στην κινα μονη μου 15 μερες και περασα υπεροχα, μαλιστα στο χοστελ μου στο pingyao εμενα στο ιδιο δωματιο με μια κοπελα απο την ισπανια και μια απο την κορεα. Και οι δυο ταξιδευαν μονες τους.

 

[Dioni Dimou]

Η αληθεια ειναι οτι το "ταξιδι μονος" δεν κανει για ολους. Υπαρχουν ανθρωποι που οταν δεν εχουν παρεα νιωθουν μοναξια ακομα και μεσα σε 3 ωρες, ποσο μαλλον μερες που θελει ενα ταξιδι. Πρεπει να περναει κανεις πολυ καλα με τον εαυτο του για να το κανει και να περασει και ωραια, γιατι αν ειναι να κανεις ενα ταξιδι και να εισαι ψιχοπλακωμενη ολη την ωρα, τοτε δε λεει. Κατ εμε αυτος ειναι ο μονος ανασταλτικος παραγωντας, σε καμια περιπτωση θεμα ασφαλειας η ..... ποιος θα βγαζει τις φωτογραφιες.
Περσυ πηγα στην κινα μονη μου 15 μερες και περασα υπεροχα, μαλιστα στο χοστελ μου στο pingyao εμενα στο ιδιο δωματιο με μια κοπελα απο την ισπανια και μια απο την κορεα. Και οι δυο ταξιδευαν μονες τους.

Nαι πόσο δίκιο έχεις, άμα είναι να ψυχοπλακωθείς γιατί να πας?? έτσι λέω και εγώ, γι αυτό δεν πάω μόνη μου και κάθομαι σπίτι....

 

[Robert]

Μοναξιά μόνο κάποιες στιγμές ή συνέχεια?? να μην έχεις να πεις έστω και μία κουβέντα

Δεν είπα ότι είναι η πιο ευχάριστη κατάσταση το μοναχικό ταξίδι.Προφανώς όσοι πάμε μόνοι,είναι γιατί δεν έχουμε και άλλη επιλογή.Δεν μπορεί να συγκριθεί ένα ταξίδι που θα πας ερωτευμένος με αυτό που θα πας μόνος.Αλλά τί να κάνεις,να περιμένεις πότε θα βρεις σύντροφο που να έχετε την ίδια τρέλα για ταξίδια;Ναι,όταν πας μόνος θα νιώσεις σίγουρα μοναξιά κάποιες στιγμές,είναι λογικό και ανθρώπινο.Όμως αυτό το έχεις αποδεχτεί ήδη από τη στιγμή που θα κλείσεις τα εισιτήρια και το μονόκλινο δωμάτιο.

 

[GiannisP.]

Δεν είναι ό,τι πιο εύκολο το να πας μόνος/η διακοπές, και δεν εννοώ θέμα ασφάλειας, κτλ αλλά τη μοναξιά.. Άλλοι την εκλαμβάνουν σαν μοναξιά, άλλοι σαν ελευθερία, άλλοι σαν άνεση. Ποιος δεν θα ήθελε δίπλα του έναν άνθρωπο να μοιράζεται στιγμές; Κάποιον να χαμογελάνε μαζί, να περπατάνε παρέα χέρι χέρι ή να κολυμπούν αγκαλιά και να φιλιούνται στο νερό;
Πριν λίγες μέρες πήγα μια βδομάδα σε ελληνικό νησί, μόνος.. Τα έχω βρει με τον εαυτό μου, ήξερα ότι μπορεί να "πέσω" λίγο ψυχολογικά βλέποντας ζευγαράκια ή παρέες να περνάνε καλά, όμως δεν το έβαλα κάτω.. Μίλησα και μου μίλησαν στο πλοίο, έπιασα κουβέντα στα 2 μπαράκια που πήγαινα για καφέ, μέσα στο λεωφορειάκι του ΚΤΕΛ με τον οδηγό και τους τουρίστες (τους οποίους τους πετύχαινα και σε άλλα μέρη στο νησί και κουβεντιάζαμε), μιλούσα τα βράδια στα μπαράκια, μία με τον barman, καπάκι με τον/την/τους διπλανούς μου, με κάποιες τουρίστριες που ήθελαν πληροφορίες ή ακόμα και να πουν κι αυτές μια κουβέντα με κάποιον. Όταν ήθελα να απολαύσω την ησυχία μου, απλά το απολάμβανα... Ακόμα και στις παραλίες, ένα χαμόγελο, μια φωτογραφία, οτιδήποτε μπορεί να σε κάνει να μιλήσεις με τον άλλον. Στη βόλτα του νησιού με τη βάρκα, που κάναμε, μίλησα με τον καπετάνιο, τον βοηθό του, μετέφραζα σε 6 τουρίστες αυτά που μας έλεγε ο καπετάνιος, μίλησα για πολλή ώρα με μία Σέρβα που ετοιμάζει ένα site δραστηριοτήτων στις Κυκλάδες, κολύμπησα παρέα με 2 παιδάκια που ήθελαν να βουτήξουν αλλά η μαμά τους δεν μπορούσε.. Ε αυτές οι στιγμές με γεμίσανε, με κάνανε χαρούμενο.
Ήθελα και θέλω το κάτι παραπάνω, ναι, αλλά τι να κάνω; Απλά προχωράω μπροστά....