renata
Member
- Μηνύματα
- 5.544
- Likes
- 1.964
- Επόμενο Ταξίδι
- μαλαισία
Οδοιπορικο τουρκια 20 μερες
4 μοτοσυκλετες
Παιδια τι λετε παμε στην τουρκια??
Απάντηση ηταν η σιωπή και η απορια μαζι. Το μονο που εκανα ηταν να επιστρεψω απογοητευμενη στην γωνια μου..δεν το συζητουσαν καν μαζι μου μαλλον επειδη ημουν γυναικα….
Τα παιδια ηταν ο Βασιλης ,ο Σταυρος και ο Αντωνης.πολυ καιρο ηθελα να κανω ένα ταξιδι με την μοτοσυκλετα μου,να νιωσω την γοητεια του αγνωστου οδηγωντας σε πρωτογνωρους δρομους….
Από ένα σημειο και μετα τα παιδια αρχισαν να το συζητουν.καναμε δειλα τα πρωτα βηματα.πηραμε τον μπλε οδηγο,ψαξαμε για χαρτη της τουρκιας κλπ………
Απιστευτο μα αληθινο!!!!!!σε μια βδομαδα τρεχαμε για τριπτυχα,διεθνη διπλωματα,πρασινες καρτες ,πληροφοριες για εισιτηρια…………..Σερβις στις μηχανες μας στον Σταυρο τον Κεχαγια,λιγα ανταλακτικα όπως συρματοσχοινα,σαμπρελες, διαφορα κλειδια ,φάστ……..
Ξεκινησαμε……31 – 7- 1990.
Ημερα σαββατο,από σουδα για πειραια,και από εκει για κουσαντασι.ξεκινησαμε …..με πολύ κεφι,αρκετη αγωνια και με δύο αναστολες..η μια ημουν εγω κοριτσι πραμα με μια μοτοσυκλετα 600 κυβικων,και η άλλη ηταν το DT του αντωνη,που εμοιαζε το πιο ευθραυστο από τα τεσσερα
…
1 -7-90.πειραιας –κουσάντασι
.
Δωδεκα ωρες ταξιδι με το πλοιο Αριαδνη των μινωικων γραμμων
2 -7-90.
Φτασαμε στο κουσαντασι.απο το πλοιο αντικρυσαμε τις τουρκικες σημαιες στην προβλητα και τα σπιτια της πολης σκαρφαλωμενα στον λοφο φτιαχνοντας ημικυκλιο σχημα.με ανυπομονησια κατεβηκαμε στο γκαραζ για να ετοιμαστουμε ,να περασομε γρηγορα από ελεγχο και να αρχισομε να προχωραμε. Οι διατυπωσεις ηταν απλες και ο ενθουσιασμος μας εφτασε στο αποκορυφωμα. Πρεπει να πω ότι προγραμμα στην ουσια δεν υπηρχε.ειχαμε χαραξει μια γραμμη στον χαρτη στο περιπου, και αναλογως,θα διαμορφωναμε την πορεια ,στην πορεια…………..
Πηραμε τον δρομο για την Εφεσσο,και εδώ ειχαμε την πρωτη εμπειρια των προσπερασεων.τα αυτοκινητα ,με ανεξελεγκτη ταχυτητα μας προσπερνουσαν από αριστερα και δεξια,και πιο εντυπωσιακα πανω στις στροφές,κορναροντας δυνατα. Επικεντρωσαμε την προσοχη στους καθρεπτες μας για να μη μας βρουν σε στιγμες χαλαροτητας….
Πρωτος σταθμος ηταν το selguk ένα χωριο 9 χιλ από την αρχαια εφεσσο.φτασαμε νωρις το μεσημερι,και με μια μικρη βολτα βρηκαμε μια ομορφη πανσιον με κηπο,γυρω στις 2000 δραχμες τοτε το δωματιο.δηλ 7 ευρω.οι ανθρωποι ηταν ιδιαιτερα φιλοξενοι και νιωσαμε πολύ ανετα από την πρωτη στιγμη.υστερα από ένα δροσερο ντους ξεκινησαμε να επισκεφτουμε την αρχαια πολη.η επαφη μας με τους τουρκους ηταν πολύ φιλικοι,το βραδυ μας περιποιηθηκαν με πικαντικα φαγητα και νοστιμα γλυκα.μαζευτηκαμε νωρις στα δωματια για συζητησομε την διαδρομη της επομενης μερας.
.
3 -7 -90. selguk-pamukalle 180 χιλιομετρα.
Ξεκινησαμε πολύ νωρις το πρωι αφου πρωτα πηραμε ένα γερο πρωινο.περνωντας τις πολεις aydin,nazilli,sarakoy,φτασαμε στο denizli.για όλα αυτά τα χωρια και τις πολεις που περασαμε, ο μπλε οδηγος δεν ανεφερε τιποτα σημαντικο και ετσι τα προσπερνουσαμε κανοντας μικρες στασεις σε καφενεδες που συναντουσαμε στην ακρη του δρομου.ο κεντρικος δρομος περνουσε εξω από κάθε πολη και δεν υπηρχε καθολου χαμενος χρονος. Μολις περασαμε το denizli συναντησαμε την ταμπελα για pamukalle, και από εκει πηραμε τον δρομο που οδηγουσε στο χωριο πριν την ιεράπολη. Μολις φτασαμε , δεκαδες πιτσιρικια ηρθαν κοντα μας φωναζοντας…. πανσιον,πανσιον….εδω δεν χρειαστηκε να ψαξομε για δωματιο όπως καταλαβαινετε….ο τοπος ηταν τουριστικοτατος και μπορουσες να βρεις ότι ηθελες χωρις την παραμικρη ταλαιπωρια…
Η επισκεψη στην ιεραπολη ηταν μια μοναδικη εμπειρια .σε μια ακτινα 5 χιλιομετρων και σε διαφορετικα επιπεδα ,σχηματιζονταν ποταμακια, λιμνουλες , μικροι καταρακτες και όλα αυτά εμοιαζαν σαν να ηταν από βαμβακι,ώστε πηγαινες πολύ κοντα για να διαπιστωσεις τελικα ότι ηταν το ιδιομορφο πετρωμα του εδαφους …..το νερο δε που υπηρχε μεσα στα κοιλωματα εκαιγε στην κυριολεξια και πολλοι ανθρωποι χωνοντουσαν μεσα για να κανουν ένα ζεστο μπανιο.τα νερα ηταν ιαματικα .αυτο το φυσικο τοπιο ξεπερνουσε κάθε φαντασια ,και αφηνε αναυδο τον επισκέπτη….
Μεχρι τωρα όλα καλα παιδια????παμε για τον επομενο προορισμο
…….
4 -7- 90 προς Egridir 250 χιλιομετρα.
Πρωινο ξυπνημα και τα γνωστα…φορτωμα οι μηχανες με τα πραγματα ένα γεναιο πρωινο με υπεροχα βραστα αυγα .βουτυρο μαρμελαδα ,ελιες και εκεινο το υπεροχο ψωμι που το λενε εκμέκ.
Ξεκιναμε λοιπον με γεματο το στομαχι και την ψυχη…ο δρομος ηταν παιχνιδι με απεραντες ευθειες και σιτηροτοπους να απλωνονται οπου και να κοιταζες δεξια και αριστερα…το DT του αντωνη πηγαινε ανετα με 110 χιλ στον ισιο δρομο και 120 στις κατηφορες..!!!!προσαρμοστηκαμε και οι υπολοιποι σε αυτές τις ταχυτητες ,που όπως αποδειχτηκε ηταν ιδανικες για να προλαβαινομε να φρεναρομε όταν πεταγοταν θεριστικα και αλωνιστικες μηχανες από τα χωραφια στην μεση του δρομου. Περνωντας το cardak την λιμνη acigol την πολη dinar το gumusgun, την isparta,φτασαμε στο υπεροχο egridir…
Ο μπλε οδηγος αποδειχτηκε αληθινος στις περιγραφές του.μετα από μια κατηφορα μεγαλη,αντικρυσαμε το θεαμα που μας εκοψε την ανασα.!!!μια καταγάλανη λιμνη απλωνοταν κατω χαμηλα .και ένα μικρο χωριο στην μεση της λιμνης που εφτανες εκει διασχιζοντας ένα στενο μακρυ δρομο…το τοπιο ηταν ένα ποιημα από ψηλα .μαγεμενοι αρχισαμε να κατεβαινομε αλαλαζοντας .κανοντας ζικ ζακ με τις μηχανες παιζοντας σαν μικρα παιδια…
Οι ανθρωποι της λιμνης ηταν ζεστοι και φιλοξενοι,μας κοιταζαν με απορια και θαυμασμο μαζι,χαζευαν με τις ωρες τις μηχανες και τα παιδικια προσπαθουσαν να πιασουν κουβεντα μαζι μας ..εχω να πω ότι οσο προχωρουσαμε προς ανατολικα στα βαθη της τουρκιας οι ανθρωποι ηταν πιο ζεστοι πιο αγνοι και ανυποπτοι.
5 -7 – 90 προς konya ικονιο .300 χιλ περιπου.
Στην αρχη η διαδρομη ηταν κατά μηκος της λιμνης egridir.υστερα περασαμε από το gelendost,sarkikaagac,kireli,cukurkent,begsehir,kiziloren και ικονιο. Εχοντας ξεκινησει νωρις το πρωι και κανοντας μικρες στασεις για ξεκουραση η διαδρομη ηταν παιχνιδι και ετσι φτασαμε νωρις στον προορισμο και ξεκουραστοι σχετικα.
Το πρασινο ηταν λιγοστο και το μονο που βλεπαμε στην διαδρομη προς το ικονιο, ηταν ατελειωτες εκτασεις σπαρμενες με σιτηρα.εξηντα χιλιομετρα πριν το ικονιο καταλαβαμε μια αλλαγη στο τοπιο.αρχισε να μυριζει η στεππα που θα συνεχιζοταν μεχρι την καππαδοκια.
Η κατ’ εξοχην θρησκευτικη πολη το ικονιο ,μας υποδεχτηκε με πολύ κινηση, απειρα dolmuz (μικρα λεωφορεια που ετρεχαν σαν τρελλα) ,γυναικες με φερετζεδες , κι όλα αυτά μας εκαναν να νιωθομε εντονα την μυρωδια της ανατολης…!!!
Εδο δυσκολευτηκαμε πολύ να βρουμε καταλυμα για να μεινομε.γυρισαμε την πολη πολλες φορες για να εντοπισομε κατι και οι μηχανες αγγιξαν τα κοκκινα!!!βλεπετε εδο ο τουρισμος είναι ανυπαρκτος και δεν υπαρχει η ελαχιστη υποδομη.εκανε φοβερο καυσωνα και ειχαμε αρχισει να τα παιζομε…σταματησα καπου να βγαλω το κρανος μου γιατι πνιγομουνα, αλλα αυτό αποδειχτηκε μοιραιο γιατι όταν ειδαν ότι ημουνα γυναικα και οδηγουσα αυτό το πραμα που λεγεται μοτοσυκλετα ,αρχισαν ολοι να φωναζουν ,να μας δειχνουν και να κορναρουν…η αληθεια είναι ότι φοβηθηκαμε και αμεσως ξαναβαλα το κρανος και απομακρυνθηκαμε….ενιωσα ασχημα γιατι χωρις να το θελω εβγαλα τον κοσμο από τον ρυθμο του,καταλαβα πολύ καλα εδώ την θεση της γυναικας ποια ηταν και μεσα μου χαμογελασα…..στην προσπαθεια να μεινομε σε καμπιγκ απογοητευτηκαμε γιατι το ‘καμπιγκ’ δεν ηταν παρα μια αυλη χωρις καν νερο.με τα πολλα βρηκαμε μια πανσιον στην πολη απεναντι από ένα τζαμι,οπου δυστυχως δεν κλεισαμε ματι γιατι ανα διωρο ο φιλος μας ο ιμαμης ελεγε …..τα δικα του μεσα από δυνατα μεγαφωνα….αυτο ηταν το ικονιο λοιπον ,μια βουερη πολη ,χωρις ιδιαιτερα αξιοθεατα ,με την δικια της εντονη θρησκευτικη κουλτουρα…
6 -7 – 90. η μεγαλη στιγμη.προς καππαδοκια 250 χιλ περιπου.
Τραγουδωντας πρωι πρωι φορτωσαμε τις μηχανες (για να μην ξεχνιομαστε) και ξεκινησαμε.!!
Τα οσα ειχαμε διαβασει και ακουσει για την καππαδοκια εκαναν να τερματισει η ανυπομονησια μας.η διαδρομη από obruk, sultanhani,aksaray,nevsehir.ολα αυτά τα χιλιομετρα ηταν με κομμενη την ανασα.το περασμα της στεππας.μοναχα εμεις και τα πουλια από πανω μας για συντροφια παρεα στο ταξιδι,λιγα χωρια με σπιτια φτιαγμενα από πηλο, και ποντικια,πολλα ποντικια να διασχιζουν τον δρομο τρεχοντας σαν παλαβα.μια μοναδικη εμπειρια,με συναισθηματα δεους, ανασφαλειας, μα άλλο τοσο και περηφανειας ,γοητειας ,μοναδικοτητας που φτασαμε ως εδώ.
Τα λιγοστα βενζιναδικα αρκετα για να καλυψουν τις αναγκες μας ,κι ολοταχως για την περιοχη των ονειρων, οπου η φυση οργιασε και εκανε τα δικα της …στην καππαδοκια ….κουραγιο γαιδουριτσα μου ψιθυρισα στην μηχανη μου και χαιδεψα το τεποζιτο …καλα παμε.μεχρι τωρα οι δυο αναστολες ειχαν…ανασταλει.ειμασταν ολοι υπεροχοι…..
Η εξατμηση του σταυρου τρομαζε τα πουλια , κι ητανε ο μονος θορυβος στην απολυτη σιγη.προσπερασαμε ο ένας τον άλλο για να πουμε ΟΚ με τον αντιχειρα υψωμενο,όλα πανε καλα….
Φτασαμε στο χωριο urgup το μεσημερι.ενα πανεμορφο χωριο ησυχο και απλο, οπου αυτό θα ηταν το ορμητηριο μας για την περιηγηση στην καππαδοκια.
Σε ακτινα 40 χιλ,επικρατουσε τετοια ιδιομορφια στο περιβαλον που σε κρατουσε σε διαρκη συγκινηση. Ηταν μια τρελλα της φύσης ,εκεινα τα βραχια τα σταχτια ,και αλλοτε ασπρουλιαρικα ,γεματα τρυπες μικρες και μεγαλες,που πολλες από αυτές ηταν κυριες κατοικιες , η ομορφες πανσιόν.σχηματα και μορφες διαφορες σχηματιζαν οι βραχοι αυτοι, που νομιζε κανεις ότι καποιο χερι τα ειχε λαξευσει καλλιτεχνικο ,η καποιος διαχρονικος γλυπτης.
Γυρω από το urgup,το dichisar,ortachisar,gorene kaimakli και zerve ηταν χωρια το καθενα ξεχωριστο για τις δικες του ομορφιες και ιστορια ,και με φοντο όλα εκεινα τα βραχια που στο συνολο τους αποτελουσαν σεληνιακο τοπιο, προκαλωντας στον ταξιδιώτη απορια βουβαμαρα και δεος μαζι.
Η υπογεια πολη στο καιμακλι με τα οκτω πατωματα κατω από την γη,τις κατακομβες ,οπου εκει μεσα κρυβοντουσαν οι κατοικοι της γυρω περιοχής στις επιδρομες των αραβων και αλλων κατακτητων.οι κατακομβες και το διαμορφωμενο υπογειο κρυσφηγετο,ξεπερνουσε κάθε ανθρωπινη φαντασια.δεν θελω να γραψω αλλα μηπως και αποδειχτουν αναξια για την περιγραφή του τοπου αυτου.το αφηνω στο ματι και στο μυαλο του καθενος από εσας …όταν πατε προς τα εκει….
7 -7 -90 .καππαδοκια.
8 -7 -90.καππαδοκια – αγκυρα 330 χιλ.
Για να παμε στην αγκυρα επιστρεψαμε στο aksaray και βορεια προς sereflicochisar,karahamzali,bezirhane,ogulbey,colbasi. H διαδρομη με το γνωσστο πλανο των σιτηροτοπων και με αρκετη κινηση από φορτηγα που κατευθυνονταν προς την πολη της αγκυρας.
Οσο ανεβαιναμε βορεια τοσο και πιο δυνατος ο αερας , ώστε να μην μπορουμε να τρεξομε περισοτερο από 90 χιλ την ωρα.οι πληροφοριες για την πολη της αγκυρας ηταν οι τυπικες χωρις ιδιαιτερο ενδιαφέρον όπως..μια πολυβουη βιομηχανικη πολη με μερικα εκατομυρια στριμωγμενο πληθυσμο.ετσι τελευταια στιγμη αποφασίσαμε να την παρακαμψομε,για να διανυκτερευσομε στο palatli ελλινιστι Γορδιος μια κωμοπολη 80 χιλ πιο εξω.
9 -7 -90.προς προυσα 330 χιλ.
Μετα το palatli, sivrihisar, kaymaz,hamideye,eskesehir,curkurhisar,bozuyuk,inegol,turan –bursa.
H διαδρομη αυτή δεν εμοιαζε με τις προηγουμενες παρα μοναχα στην μονοτονη ευθυτητα των δρομων.το κλιμα εδώ οσο προχωρουσαμε δυτικα αλλαζε.ψυχραινε η ατμοσφαιρα, με αποτελεσμα να ανασαινομε και εμεις και οι μηχανες μας …η εικονα του τοπιου επαιρνε πρασινα χρωματα ολο και περισσοτερο, και καπου στα 60 χιλ πριν την προυσσα, επεσαν και λιγες σταγονες βροχής.
Φτασαμε στις 2 το μεσημερι υστερα από αρκετές στάσεις.μπαινοντας στην πολη,μας υποδέχτηκε πολύ πράσινο,μεγαλοι δρομοι,και μπορουσαμε να κινηθουμε ευκολα λογω της καλης ρυμοτομιας της .
Η προυσα η πολη του μεταξιου και του βαμβακιού,με μεγαλο αριθμο βιοτεχνιων και βιομηχανιων,απειρα καταστήματα υφασμάτων, σκεπαστες αγορες οπου μπορουσε κανεις να ψωνισει ομορφα πραγματα αρκετα φθηνα.εδω μειναμε δυο μερες .την πρωτη μερα επισκεφτηκαμε τον ολυμπο, το βουνο που στους προποδες του είναι χτισμενη η πολη.ανεβηκαμε με το τελεφερικ, οπου στα 2500 μετρα υψος αντικρυσαμε ένα πανέμορφο οροπεδιο καταμεστο από ελατα ,πρασινους θαμνους,γραφικα ταβερνακια ,καφενεδες γυρω από μια μικρη λιμνη.εδω το κρυο ηταν διαπεραστικο ενώ ομιχλη σκέπαζε τα παντα τριγυρω. Όταν αργοτερα πηραμε το τελεφερικ για τον γυρισμο , ταξιδευαμε κυριολεκτικα μεσα από τα σύννεφα.
Την επομενη μερα χαζεψαμε στην αγορα , ψωνισαμε τα δώρα μας καναμε με τους τουρκους το γνωστο παζαρι διασκεδάζοντας ,και το σούρουπο πια γυρισαμε ολη την πολη με τις μηχανές χαζευοντας την κάθε της γωνια….
11 -7 -90.προυσσα – κωνσταντινουπολη. 300 χιλ.
Ξεκινησαμε το πρωι για την Πόλη με πολύ δυνατο αερα και μεγαλη κίνηση.η διαδρομή ηταν από gemlik,περάσαμε την λίμνη iznik,esadiye , yalova το karamursel colkuk,izmit,gebze,pandik.Πλησιάζοντας στην Πολη, ο αέρας ηταν τοσο δυνατός που μας πλάγιαζε τις μηχανές ,κολώντας μας στην κυριολεξία πάνω στα φορτηγα που προχωρούσαν δεξιά και αριστερά .μπερδευτηκαμε ωσπου να βρουμε την γεφυρα του βόσπορου από την οποία θα μπαιναμε στην Πόλη.σταματήσαμε να δουμε προσεκτικα τον χάρτη και σε λιγο διασχιζαμε την δευτερη σε μεγεθος γεφυρα του κοσμου…Η γεφυρα εμοιαζε να κρεμεται στον αερα , και από κάτω ο βόσπορος να αδιαφορει για τις εκατοντάδες φορτηγα και αυτοκινητα που περνούσαν από πανω του.
Μειναμε εξι μερες στην Ινσταμπουλ, κι ητανε πολύ λιγο για να μπορέσω να περιγράψω τις τοσες ομορφιές ….Μεσα στην πολη οδηγουσαμε πολύ ευκολα εξαιτιας της καλης σηματοδοτησης .ειδαμε τα τυπικα αξιοθέατα , τα πριγκηπονήσια , και καθημερινα καναμε περιηγησεις στην τεραστια πολη με τα 10 εκατομύρια πληθυσμό,βλεποντας την κάθε πλευρά της ,από την μια πλευρα τον μυθικό πλούτο και από την άλλη την απιστευτη μιζέρια της..ομορφη, και παράξενη κωνσταντινουπολη…..γεια σου.
18 -7 -90.ο δρομος της επιστροφής ……
Πήραμε τον δρομο κατά μηκος της θάλασσας του μαρμαρά,μεχρι το tekirdag, και από εκει περνωντας το inecik,το markara ,τελος την Ipsala,ηδη μυριζε ελλαδα η ατμοσφαιρα ,φάνηκαν οι κήποι, το τελωνειο ,τα σύννορα , η ταμπέλλα ‘ wellcome to greece’
Συγκινηση ,ταραχή δεν ξερω τι ακριβώς …κοιταχτηκαμε μεσα από τα κρανη και ξεσπάσαμε σε γελια χαρας και ευτυχίας –ηταν σαν να λέγαμε ο ενας στον άλλο ευχαριστω.Ευχαριστω που ο καθενας φροντισε να μην βγάλει τις αδυναμιες του,που ηταν καρτερικος και σεβάστηκε τους συνοδοιπόρους του……..
18 -7 -90 .διανυκτερευση στην Αλεξανδρουπολη.
19 -7 -90.θεσαλονικη.
20 -7 90 θεσαλονικη
21- 7 -90.οδικώς για αθήνα .
Επιασε λάστιχο την μηχανη του βασίλη στα καμμενα βουρλα και ωω!!!τι τυχη!! Εξω ακριβως από ένα βουλκανιζατερ.σκεφτηκα την στεππα ,το λαστιχο ,και χαμογέλασα μεσα μου πονηρα΄…..
Αφιερωμενο στα κοριτσια πραμα που οδηγούν παντος ειδους διτροχο.καλο ταξιδι……
Ρενα.
Η παρέα ηταν….
Ο Bασίλης με HONDA TRANSALP 600 v
O Σταυρος με YAMAHA XT 600
O Aντώνης με YAMAHA DT 200
Η Ρενα με HONDA TRANSALP 600 V
Μπορεί να έχει περάσει πολύς καιρός ,μα θαθελα να τσιγκλίσω κάποια παιδιά που έχουν μοτοσυκλέτες ..ήταν τοσο ομορφα και εύκολα ,θαθελα πολύ να το ξαναζήσω αλλα η πρώτη φορά ειναι και το original .έχει την αξία του - η επανάληψη δεν ειναι το ίδιο .κρίμα που τότε οι ψηφιακές κάμερες δεν ήταν διαδεδομένες .θα σκανάρω ομως κάποιες φωτο απο το χαρτί . ξεκινώ με αυτό που ήταν και το πρώτο μου οδοιπορικό ...έπονται πολλα ακόμα .
σας χαιρετώ !.
4 μοτοσυκλετες
Παιδια τι λετε παμε στην τουρκια??
Απάντηση ηταν η σιωπή και η απορια μαζι. Το μονο που εκανα ηταν να επιστρεψω απογοητευμενη στην γωνια μου..δεν το συζητουσαν καν μαζι μου μαλλον επειδη ημουν γυναικα….
Τα παιδια ηταν ο Βασιλης ,ο Σταυρος και ο Αντωνης.πολυ καιρο ηθελα να κανω ένα ταξιδι με την μοτοσυκλετα μου,να νιωσω την γοητεια του αγνωστου οδηγωντας σε πρωτογνωρους δρομους….
Από ένα σημειο και μετα τα παιδια αρχισαν να το συζητουν.καναμε δειλα τα πρωτα βηματα.πηραμε τον μπλε οδηγο,ψαξαμε για χαρτη της τουρκιας κλπ………
Απιστευτο μα αληθινο!!!!!!σε μια βδομαδα τρεχαμε για τριπτυχα,διεθνη διπλωματα,πρασινες καρτες ,πληροφοριες για εισιτηρια…………..Σερβις στις μηχανες μας στον Σταυρο τον Κεχαγια,λιγα ανταλακτικα όπως συρματοσχοινα,σαμπρελες, διαφορα κλειδια ,φάστ……..
Ξεκινησαμε……31 – 7- 1990.
Ημερα σαββατο,από σουδα για πειραια,και από εκει για κουσαντασι.ξεκινησαμε …..με πολύ κεφι,αρκετη αγωνια και με δύο αναστολες..η μια ημουν εγω κοριτσι πραμα με μια μοτοσυκλετα 600 κυβικων,και η άλλη ηταν το DT του αντωνη,που εμοιαζε το πιο ευθραυστο από τα τεσσερα
…
1 -7-90.πειραιας –κουσάντασι
.
Δωδεκα ωρες ταξιδι με το πλοιο Αριαδνη των μινωικων γραμμων
2 -7-90.
Φτασαμε στο κουσαντασι.απο το πλοιο αντικρυσαμε τις τουρκικες σημαιες στην προβλητα και τα σπιτια της πολης σκαρφαλωμενα στον λοφο φτιαχνοντας ημικυκλιο σχημα.με ανυπομονησια κατεβηκαμε στο γκαραζ για να ετοιμαστουμε ,να περασομε γρηγορα από ελεγχο και να αρχισομε να προχωραμε. Οι διατυπωσεις ηταν απλες και ο ενθουσιασμος μας εφτασε στο αποκορυφωμα. Πρεπει να πω ότι προγραμμα στην ουσια δεν υπηρχε.ειχαμε χαραξει μια γραμμη στον χαρτη στο περιπου, και αναλογως,θα διαμορφωναμε την πορεια ,στην πορεια…………..
Πηραμε τον δρομο για την Εφεσσο,και εδώ ειχαμε την πρωτη εμπειρια των προσπερασεων.τα αυτοκινητα ,με ανεξελεγκτη ταχυτητα μας προσπερνουσαν από αριστερα και δεξια,και πιο εντυπωσιακα πανω στις στροφές,κορναροντας δυνατα. Επικεντρωσαμε την προσοχη στους καθρεπτες μας για να μη μας βρουν σε στιγμες χαλαροτητας….
Πρωτος σταθμος ηταν το selguk ένα χωριο 9 χιλ από την αρχαια εφεσσο.φτασαμε νωρις το μεσημερι,και με μια μικρη βολτα βρηκαμε μια ομορφη πανσιον με κηπο,γυρω στις 2000 δραχμες τοτε το δωματιο.δηλ 7 ευρω.οι ανθρωποι ηταν ιδιαιτερα φιλοξενοι και νιωσαμε πολύ ανετα από την πρωτη στιγμη.υστερα από ένα δροσερο ντους ξεκινησαμε να επισκεφτουμε την αρχαια πολη.η επαφη μας με τους τουρκους ηταν πολύ φιλικοι,το βραδυ μας περιποιηθηκαν με πικαντικα φαγητα και νοστιμα γλυκα.μαζευτηκαμε νωρις στα δωματια για συζητησομε την διαδρομη της επομενης μερας.
.
3 -7 -90. selguk-pamukalle 180 χιλιομετρα.
Ξεκινησαμε πολύ νωρις το πρωι αφου πρωτα πηραμε ένα γερο πρωινο.περνωντας τις πολεις aydin,nazilli,sarakoy,φτασαμε στο denizli.για όλα αυτά τα χωρια και τις πολεις που περασαμε, ο μπλε οδηγος δεν ανεφερε τιποτα σημαντικο και ετσι τα προσπερνουσαμε κανοντας μικρες στασεις σε καφενεδες που συναντουσαμε στην ακρη του δρομου.ο κεντρικος δρομος περνουσε εξω από κάθε πολη και δεν υπηρχε καθολου χαμενος χρονος. Μολις περασαμε το denizli συναντησαμε την ταμπελα για pamukalle, και από εκει πηραμε τον δρομο που οδηγουσε στο χωριο πριν την ιεράπολη. Μολις φτασαμε , δεκαδες πιτσιρικια ηρθαν κοντα μας φωναζοντας…. πανσιον,πανσιον….εδω δεν χρειαστηκε να ψαξομε για δωματιο όπως καταλαβαινετε….ο τοπος ηταν τουριστικοτατος και μπορουσες να βρεις ότι ηθελες χωρις την παραμικρη ταλαιπωρια…
Η επισκεψη στην ιεραπολη ηταν μια μοναδικη εμπειρια .σε μια ακτινα 5 χιλιομετρων και σε διαφορετικα επιπεδα ,σχηματιζονταν ποταμακια, λιμνουλες , μικροι καταρακτες και όλα αυτά εμοιαζαν σαν να ηταν από βαμβακι,ώστε πηγαινες πολύ κοντα για να διαπιστωσεις τελικα ότι ηταν το ιδιομορφο πετρωμα του εδαφους …..το νερο δε που υπηρχε μεσα στα κοιλωματα εκαιγε στην κυριολεξια και πολλοι ανθρωποι χωνοντουσαν μεσα για να κανουν ένα ζεστο μπανιο.τα νερα ηταν ιαματικα .αυτο το φυσικο τοπιο ξεπερνουσε κάθε φαντασια ,και αφηνε αναυδο τον επισκέπτη….
Μεχρι τωρα όλα καλα παιδια????παμε για τον επομενο προορισμο
…….
4 -7- 90 προς Egridir 250 χιλιομετρα.
Πρωινο ξυπνημα και τα γνωστα…φορτωμα οι μηχανες με τα πραγματα ένα γεναιο πρωινο με υπεροχα βραστα αυγα .βουτυρο μαρμελαδα ,ελιες και εκεινο το υπεροχο ψωμι που το λενε εκμέκ.
Ξεκιναμε λοιπον με γεματο το στομαχι και την ψυχη…ο δρομος ηταν παιχνιδι με απεραντες ευθειες και σιτηροτοπους να απλωνονται οπου και να κοιταζες δεξια και αριστερα…το DT του αντωνη πηγαινε ανετα με 110 χιλ στον ισιο δρομο και 120 στις κατηφορες..!!!!προσαρμοστηκαμε και οι υπολοιποι σε αυτές τις ταχυτητες ,που όπως αποδειχτηκε ηταν ιδανικες για να προλαβαινομε να φρεναρομε όταν πεταγοταν θεριστικα και αλωνιστικες μηχανες από τα χωραφια στην μεση του δρομου. Περνωντας το cardak την λιμνη acigol την πολη dinar το gumusgun, την isparta,φτασαμε στο υπεροχο egridir…
Ο μπλε οδηγος αποδειχτηκε αληθινος στις περιγραφές του.μετα από μια κατηφορα μεγαλη,αντικρυσαμε το θεαμα που μας εκοψε την ανασα.!!!μια καταγάλανη λιμνη απλωνοταν κατω χαμηλα .και ένα μικρο χωριο στην μεση της λιμνης που εφτανες εκει διασχιζοντας ένα στενο μακρυ δρομο…το τοπιο ηταν ένα ποιημα από ψηλα .μαγεμενοι αρχισαμε να κατεβαινομε αλαλαζοντας .κανοντας ζικ ζακ με τις μηχανες παιζοντας σαν μικρα παιδια…
Οι ανθρωποι της λιμνης ηταν ζεστοι και φιλοξενοι,μας κοιταζαν με απορια και θαυμασμο μαζι,χαζευαν με τις ωρες τις μηχανες και τα παιδικια προσπαθουσαν να πιασουν κουβεντα μαζι μας ..εχω να πω ότι οσο προχωρουσαμε προς ανατολικα στα βαθη της τουρκιας οι ανθρωποι ηταν πιο ζεστοι πιο αγνοι και ανυποπτοι.
5 -7 – 90 προς konya ικονιο .300 χιλ περιπου.
Στην αρχη η διαδρομη ηταν κατά μηκος της λιμνης egridir.υστερα περασαμε από το gelendost,sarkikaagac,kireli,cukurkent,begsehir,kiziloren και ικονιο. Εχοντας ξεκινησει νωρις το πρωι και κανοντας μικρες στασεις για ξεκουραση η διαδρομη ηταν παιχνιδι και ετσι φτασαμε νωρις στον προορισμο και ξεκουραστοι σχετικα.
Το πρασινο ηταν λιγοστο και το μονο που βλεπαμε στην διαδρομη προς το ικονιο, ηταν ατελειωτες εκτασεις σπαρμενες με σιτηρα.εξηντα χιλιομετρα πριν το ικονιο καταλαβαμε μια αλλαγη στο τοπιο.αρχισε να μυριζει η στεππα που θα συνεχιζοταν μεχρι την καππαδοκια.
Η κατ’ εξοχην θρησκευτικη πολη το ικονιο ,μας υποδεχτηκε με πολύ κινηση, απειρα dolmuz (μικρα λεωφορεια που ετρεχαν σαν τρελλα) ,γυναικες με φερετζεδες , κι όλα αυτά μας εκαναν να νιωθομε εντονα την μυρωδια της ανατολης…!!!
Εδο δυσκολευτηκαμε πολύ να βρουμε καταλυμα για να μεινομε.γυρισαμε την πολη πολλες φορες για να εντοπισομε κατι και οι μηχανες αγγιξαν τα κοκκινα!!!βλεπετε εδο ο τουρισμος είναι ανυπαρκτος και δεν υπαρχει η ελαχιστη υποδομη.εκανε φοβερο καυσωνα και ειχαμε αρχισει να τα παιζομε…σταματησα καπου να βγαλω το κρανος μου γιατι πνιγομουνα, αλλα αυτό αποδειχτηκε μοιραιο γιατι όταν ειδαν ότι ημουνα γυναικα και οδηγουσα αυτό το πραμα που λεγεται μοτοσυκλετα ,αρχισαν ολοι να φωναζουν ,να μας δειχνουν και να κορναρουν…η αληθεια είναι ότι φοβηθηκαμε και αμεσως ξαναβαλα το κρανος και απομακρυνθηκαμε….ενιωσα ασχημα γιατι χωρις να το θελω εβγαλα τον κοσμο από τον ρυθμο του,καταλαβα πολύ καλα εδώ την θεση της γυναικας ποια ηταν και μεσα μου χαμογελασα…..στην προσπαθεια να μεινομε σε καμπιγκ απογοητευτηκαμε γιατι το ‘καμπιγκ’ δεν ηταν παρα μια αυλη χωρις καν νερο.με τα πολλα βρηκαμε μια πανσιον στην πολη απεναντι από ένα τζαμι,οπου δυστυχως δεν κλεισαμε ματι γιατι ανα διωρο ο φιλος μας ο ιμαμης ελεγε …..τα δικα του μεσα από δυνατα μεγαφωνα….αυτο ηταν το ικονιο λοιπον ,μια βουερη πολη ,χωρις ιδιαιτερα αξιοθεατα ,με την δικια της εντονη θρησκευτικη κουλτουρα…
6 -7 – 90. η μεγαλη στιγμη.προς καππαδοκια 250 χιλ περιπου.
Τραγουδωντας πρωι πρωι φορτωσαμε τις μηχανες (για να μην ξεχνιομαστε) και ξεκινησαμε.!!
Τα οσα ειχαμε διαβασει και ακουσει για την καππαδοκια εκαναν να τερματισει η ανυπομονησια μας.η διαδρομη από obruk, sultanhani,aksaray,nevsehir.ολα αυτά τα χιλιομετρα ηταν με κομμενη την ανασα.το περασμα της στεππας.μοναχα εμεις και τα πουλια από πανω μας για συντροφια παρεα στο ταξιδι,λιγα χωρια με σπιτια φτιαγμενα από πηλο, και ποντικια,πολλα ποντικια να διασχιζουν τον δρομο τρεχοντας σαν παλαβα.μια μοναδικη εμπειρια,με συναισθηματα δεους, ανασφαλειας, μα άλλο τοσο και περηφανειας ,γοητειας ,μοναδικοτητας που φτασαμε ως εδώ.
Τα λιγοστα βενζιναδικα αρκετα για να καλυψουν τις αναγκες μας ,κι ολοταχως για την περιοχη των ονειρων, οπου η φυση οργιασε και εκανε τα δικα της …στην καππαδοκια ….κουραγιο γαιδουριτσα μου ψιθυρισα στην μηχανη μου και χαιδεψα το τεποζιτο …καλα παμε.μεχρι τωρα οι δυο αναστολες ειχαν…ανασταλει.ειμασταν ολοι υπεροχοι…..
Η εξατμηση του σταυρου τρομαζε τα πουλια , κι ητανε ο μονος θορυβος στην απολυτη σιγη.προσπερασαμε ο ένας τον άλλο για να πουμε ΟΚ με τον αντιχειρα υψωμενο,όλα πανε καλα….
Φτασαμε στο χωριο urgup το μεσημερι.ενα πανεμορφο χωριο ησυχο και απλο, οπου αυτό θα ηταν το ορμητηριο μας για την περιηγηση στην καππαδοκια.
Σε ακτινα 40 χιλ,επικρατουσε τετοια ιδιομορφια στο περιβαλον που σε κρατουσε σε διαρκη συγκινηση. Ηταν μια τρελλα της φύσης ,εκεινα τα βραχια τα σταχτια ,και αλλοτε ασπρουλιαρικα ,γεματα τρυπες μικρες και μεγαλες,που πολλες από αυτές ηταν κυριες κατοικιες , η ομορφες πανσιόν.σχηματα και μορφες διαφορες σχηματιζαν οι βραχοι αυτοι, που νομιζε κανεις ότι καποιο χερι τα ειχε λαξευσει καλλιτεχνικο ,η καποιος διαχρονικος γλυπτης.
Γυρω από το urgup,το dichisar,ortachisar,gorene kaimakli και zerve ηταν χωρια το καθενα ξεχωριστο για τις δικες του ομορφιες και ιστορια ,και με φοντο όλα εκεινα τα βραχια που στο συνολο τους αποτελουσαν σεληνιακο τοπιο, προκαλωντας στον ταξιδιώτη απορια βουβαμαρα και δεος μαζι.
Η υπογεια πολη στο καιμακλι με τα οκτω πατωματα κατω από την γη,τις κατακομβες ,οπου εκει μεσα κρυβοντουσαν οι κατοικοι της γυρω περιοχής στις επιδρομες των αραβων και αλλων κατακτητων.οι κατακομβες και το διαμορφωμενο υπογειο κρυσφηγετο,ξεπερνουσε κάθε ανθρωπινη φαντασια.δεν θελω να γραψω αλλα μηπως και αποδειχτουν αναξια για την περιγραφή του τοπου αυτου.το αφηνω στο ματι και στο μυαλο του καθενος από εσας …όταν πατε προς τα εκει….
7 -7 -90 .καππαδοκια.
8 -7 -90.καππαδοκια – αγκυρα 330 χιλ.
Για να παμε στην αγκυρα επιστρεψαμε στο aksaray και βορεια προς sereflicochisar,karahamzali,bezirhane,ogulbey,colbasi. H διαδρομη με το γνωσστο πλανο των σιτηροτοπων και με αρκετη κινηση από φορτηγα που κατευθυνονταν προς την πολη της αγκυρας.
Οσο ανεβαιναμε βορεια τοσο και πιο δυνατος ο αερας , ώστε να μην μπορουμε να τρεξομε περισοτερο από 90 χιλ την ωρα.οι πληροφοριες για την πολη της αγκυρας ηταν οι τυπικες χωρις ιδιαιτερο ενδιαφέρον όπως..μια πολυβουη βιομηχανικη πολη με μερικα εκατομυρια στριμωγμενο πληθυσμο.ετσι τελευταια στιγμη αποφασίσαμε να την παρακαμψομε,για να διανυκτερευσομε στο palatli ελλινιστι Γορδιος μια κωμοπολη 80 χιλ πιο εξω.
9 -7 -90.προς προυσα 330 χιλ.
Μετα το palatli, sivrihisar, kaymaz,hamideye,eskesehir,curkurhisar,bozuyuk,inegol,turan –bursa.
H διαδρομη αυτή δεν εμοιαζε με τις προηγουμενες παρα μοναχα στην μονοτονη ευθυτητα των δρομων.το κλιμα εδώ οσο προχωρουσαμε δυτικα αλλαζε.ψυχραινε η ατμοσφαιρα, με αποτελεσμα να ανασαινομε και εμεις και οι μηχανες μας …η εικονα του τοπιου επαιρνε πρασινα χρωματα ολο και περισσοτερο, και καπου στα 60 χιλ πριν την προυσσα, επεσαν και λιγες σταγονες βροχής.
Φτασαμε στις 2 το μεσημερι υστερα από αρκετές στάσεις.μπαινοντας στην πολη,μας υποδέχτηκε πολύ πράσινο,μεγαλοι δρομοι,και μπορουσαμε να κινηθουμε ευκολα λογω της καλης ρυμοτομιας της .
Η προυσα η πολη του μεταξιου και του βαμβακιού,με μεγαλο αριθμο βιοτεχνιων και βιομηχανιων,απειρα καταστήματα υφασμάτων, σκεπαστες αγορες οπου μπορουσε κανεις να ψωνισει ομορφα πραγματα αρκετα φθηνα.εδω μειναμε δυο μερες .την πρωτη μερα επισκεφτηκαμε τον ολυμπο, το βουνο που στους προποδες του είναι χτισμενη η πολη.ανεβηκαμε με το τελεφερικ, οπου στα 2500 μετρα υψος αντικρυσαμε ένα πανέμορφο οροπεδιο καταμεστο από ελατα ,πρασινους θαμνους,γραφικα ταβερνακια ,καφενεδες γυρω από μια μικρη λιμνη.εδω το κρυο ηταν διαπεραστικο ενώ ομιχλη σκέπαζε τα παντα τριγυρω. Όταν αργοτερα πηραμε το τελεφερικ για τον γυρισμο , ταξιδευαμε κυριολεκτικα μεσα από τα σύννεφα.
Την επομενη μερα χαζεψαμε στην αγορα , ψωνισαμε τα δώρα μας καναμε με τους τουρκους το γνωστο παζαρι διασκεδάζοντας ,και το σούρουπο πια γυρισαμε ολη την πολη με τις μηχανές χαζευοντας την κάθε της γωνια….
11 -7 -90.προυσσα – κωνσταντινουπολη. 300 χιλ.
Ξεκινησαμε το πρωι για την Πόλη με πολύ δυνατο αερα και μεγαλη κίνηση.η διαδρομή ηταν από gemlik,περάσαμε την λίμνη iznik,esadiye , yalova το karamursel colkuk,izmit,gebze,pandik.Πλησιάζοντας στην Πολη, ο αέρας ηταν τοσο δυνατός που μας πλάγιαζε τις μηχανές ,κολώντας μας στην κυριολεξία πάνω στα φορτηγα που προχωρούσαν δεξιά και αριστερά .μπερδευτηκαμε ωσπου να βρουμε την γεφυρα του βόσπορου από την οποία θα μπαιναμε στην Πόλη.σταματήσαμε να δουμε προσεκτικα τον χάρτη και σε λιγο διασχιζαμε την δευτερη σε μεγεθος γεφυρα του κοσμου…Η γεφυρα εμοιαζε να κρεμεται στον αερα , και από κάτω ο βόσπορος να αδιαφορει για τις εκατοντάδες φορτηγα και αυτοκινητα που περνούσαν από πανω του.
Μειναμε εξι μερες στην Ινσταμπουλ, κι ητανε πολύ λιγο για να μπορέσω να περιγράψω τις τοσες ομορφιές ….Μεσα στην πολη οδηγουσαμε πολύ ευκολα εξαιτιας της καλης σηματοδοτησης .ειδαμε τα τυπικα αξιοθέατα , τα πριγκηπονήσια , και καθημερινα καναμε περιηγησεις στην τεραστια πολη με τα 10 εκατομύρια πληθυσμό,βλεποντας την κάθε πλευρά της ,από την μια πλευρα τον μυθικό πλούτο και από την άλλη την απιστευτη μιζέρια της..ομορφη, και παράξενη κωνσταντινουπολη…..γεια σου.
18 -7 -90.ο δρομος της επιστροφής ……
Πήραμε τον δρομο κατά μηκος της θάλασσας του μαρμαρά,μεχρι το tekirdag, και από εκει περνωντας το inecik,το markara ,τελος την Ipsala,ηδη μυριζε ελλαδα η ατμοσφαιρα ,φάνηκαν οι κήποι, το τελωνειο ,τα σύννορα , η ταμπέλλα ‘ wellcome to greece’
Συγκινηση ,ταραχή δεν ξερω τι ακριβώς …κοιταχτηκαμε μεσα από τα κρανη και ξεσπάσαμε σε γελια χαρας και ευτυχίας –ηταν σαν να λέγαμε ο ενας στον άλλο ευχαριστω.Ευχαριστω που ο καθενας φροντισε να μην βγάλει τις αδυναμιες του,που ηταν καρτερικος και σεβάστηκε τους συνοδοιπόρους του……..
18 -7 -90 .διανυκτερευση στην Αλεξανδρουπολη.
19 -7 -90.θεσαλονικη.
20 -7 90 θεσαλονικη
21- 7 -90.οδικώς για αθήνα .
Επιασε λάστιχο την μηχανη του βασίλη στα καμμενα βουρλα και ωω!!!τι τυχη!! Εξω ακριβως από ένα βουλκανιζατερ.σκεφτηκα την στεππα ,το λαστιχο ,και χαμογέλασα μεσα μου πονηρα΄…..
Αφιερωμενο στα κοριτσια πραμα που οδηγούν παντος ειδους διτροχο.καλο ταξιδι……
Ρενα.
Η παρέα ηταν….
Ο Bασίλης με HONDA TRANSALP 600 v
O Σταυρος με YAMAHA XT 600
O Aντώνης με YAMAHA DT 200
Η Ρενα με HONDA TRANSALP 600 V
Μπορεί να έχει περάσει πολύς καιρός ,μα θαθελα να τσιγκλίσω κάποια παιδιά που έχουν μοτοσυκλέτες ..ήταν τοσο ομορφα και εύκολα ,θαθελα πολύ να το ξαναζήσω αλλα η πρώτη φορά ειναι και το original .έχει την αξία του - η επανάληψη δεν ειναι το ίδιο .κρίμα που τότε οι ψηφιακές κάμερες δεν ήταν διαδεδομένες .θα σκανάρω ομως κάποιες φωτο απο το χαρτί . ξεκινώ με αυτό που ήταν και το πρώτο μου οδοιπορικό ...έπονται πολλα ακόμα .
σας χαιρετώ !.
Πολυ ωραιο το οδοιπορικο σου πρεπει να ηταν φανταστικη εμπειρια.
Σου εύχομαι να ζήσεις κι άλλες πολλές τέτοιες εμπειρίες!!
