sif.....
Member
- Μηνύματα
- 366
- Likes
- 1.690
- Επόμενο Ταξίδι
- Κιργιστάν - Ιαπωνία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού - Κίνα
Περιεχόμενα
Γειά σας φίλοι μου!!Μόλις χθες επιστρέψαμε από τη Τανζανία και όπως πάντα ανυπομονώ να σας μεταφέρω αυτό που ζήσαμε και με το τριήμερο Σαφάρι μας αλλά και στην μαγευτική Ζανζιβάρη.
Για όσους δεν το γνωρίζουν να πω ότι πλέον διαθέτουμε σελίδα και στο Facebook https://www.facebook.com/TravelSIF/ όπου μπορείτε να ρωτάτε πληροφορίες αλλά και για προσφορές αεροπορικών εισιτηρίων που ανεβάζουμε.
Αρχικά να πω ότι Visa για Τανζανία βγάλαμε στο αεροδρόμιο με κόστος 50$ τα οποία πρέπει να έχετε μαζί σας και να προσέξετε να έχουν τυπωθεί από το 2006 και μετά αλλιώς δεν τα δέχονται!!Είχαμε κάνει το εμβόλιο του κίτρινου πυρετού (μας ζήτησαν την βεβαίωση μόλις φτάσαμε) με κόστος 26€ αλλά και για προληπτικούς λόγους της Ηπατίτιδας Α (δωρεάν) και πήραμε χάπια για την Ελονοσία(5€ το κουτί).Πηγαίνετε στη υγειονομική υπηρεσία της περιοχής σας για να το κανονίσετε πριν το ταξίδι σας.Φωτογραφίες δεν χρειάστηκαν όπως διάβασα στο διαδίκτυο καθώς έχουν κάμερα στον υπολογιστή και σας βγάζουν επιτόπου.
Ξεκινήσαμε από τα Χανιά για Αθήνα παρότι μένουμε Ηράκλειο καθώς η Ryanair το είχε με 39€,ενώ από Ηράκλειο ήταν διπλάσιο το κόστος.
Από εκεί πετάξαμε με Egyptair με στάση στο Κάιρο με κόστος 480€ μετ'επιστροφής και στο πήγαινε είχαμε μεγάλη αναμονή 9 ώρες που μας έδωσε την ευκαιρία να επισκεφθούμε τις πυραμίδες της Γκίζας.
Λόγω της μεγάλης αναμονής η εταιρεία μας πρόσφερε δωμάτιο στο ξενοδοχείο Novotel κοντά στο αεροδρόμιο με φαγητό και δωρεάν είσοδο στη χώρα(visa)η οποία κοστίζει 25$ το άτομο.Μόλις φτάσαμε στο ξενοδοχείο αφήσαμε τα πράγματα και πήραμε ταξί για τις πυραμίδες με 25$ μετ'επιστροφής.
Ήταν 15:00 και ο οδηγός του ταξί έτρεχε σαν τρελός γιατί στις 16:00 θα έκλεινε η είσοδος.Αφού ζήσαμε σκηνές από το Fast and furious φτάσαμε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή και εκεί μας περίμενε ένας φίλος του οδηγού για να μας δώσει τις καμήλες που θα κάναμε την βόλτα μας.Αρχικά μας ζήτησε 40$ δολάρια το άτομο και με πολύ παζάρι του δώσαμε 25$ το άτομο.
Εκείνο που μας απογοήτευσε στο Κάιρο είναι το χάος που επικρατεί γύρω από τις πυραμίδες με σκουπίδια παντού.
Η εμπειρία με την βόλτα γύρω από τις πυραμίδες ήταν καλή όμως προσοχή μην ανεβείτε στις καμήλες πριν συμφωνήσετε την τιμή γιατί μετά δεν θα σας κατεβάσουν μέχρι να τους πληρώσετε.
Οι πυραμίδες είναι το μοναδικό διασωθέν μνημείο από τα 7 αρχαία θαύματα του κόσμου και χρησιμοποιήθηκαν για τον ενταφιασμό των Φαραώ.
Στην νεκρόπολη της Γκίζας υπάρχουν η πυραμίδα του Χέοπα 'Μεγάλη Πυραμίδα', του Χεφρήνου,και τέλος η μικρότερη από τις τρεις του Μυκερίνου.Το μνημείο ακόμα και σήμερα προβληματίζει τους σύγχρονους ειδικούς για τον τρόπο κατασκευής τους.Θεωρείται ότι χρειάστηκαν 30 χρόνια δουλειάς και 100.000 δούλοι.Πολλά έχουν ειπωθεί κατά καιρούς για την κατασκευή τους...μέχρι και ότι είναι έργο εξωγήινων,κάτι που δείχνει το μεγαλείο και την αρχιτεκτονική δυσκολία της κατασκευής τους.
Η εμπειρία ήταν ιδιαίτερη καθώς ήμασταν οι τελευταίοι επισκέπτες και κυκλοφορούσαμε σχεδόν μόνοι!!
Λοιπόν σύντομα θα έχετε και την συνέχεια του συναρπαστικού ταξιδιού μας που περιέχει υπέροχες φωτογραφίες από το Σαφάρι μας,την επίσκεψη μας σε χωριό Μασάι,τις υπέροχες παραλίες της Ζανζιβάρη και τις καλλιέργειες μπαχαρικών για τις οποίες φημίζεται το νησί.Θα γράψω όπως πάντα πολλές πληροφορίες για την οργάνωση του ταξιδιού.Εδώ να πω ότι το Σαφάρι μας το οργανώσαμε με τον Sariko Matari όπου είχα διαβάσει τα καλύτερα και όντως εξελίχθηκε εξαιρετική επιλογή.Το e'mail του για όσους θέλουν να επικοινωνήσουν μαζί του είναι [email protected] ,πείτε του ότι βρήκατε την πληροφορία από εμένα TravelSIF,για να σας κάνει καλύτερη τιμή!Είστε έτοιμοι για άλλη μια ταξιδιωτική περιπέτεια;;;
Φτάνοντας στο αεροδρόμιο του Dar es Salaam στις 05:30 όπως ανέφερα παραπάνω βγάλαμε την Visa μια διαδικασία που κράτησε περίπου μισή ώρα και στη συνέχεια πήγαμε για την πτήση που είχαμε κλείσει με Fastjet.Αναζητώ την πτήση στην οθόνη των αναχωρήσεων όμως δεν την βλέπω και τότε απευθύνομαι στις πληροφορίες όπου ο υπεύθυνος της εταιρείας μου λέει ότι η πτήση ακυρώθηκε!
Παθαίνω μερικά εγκεφαλικά όταν μου λέει ότι η επόμενη διαθέσιμη είναι για αύριο!!Αρχίζω να τρελαίνομαι ώσπου μου λέει ότι μπορεί να μας βάλει σε πτήση της Precision air στις 15:30 κάτι που σήμαινε ότι θα χάναμε την εκδρομή στους καταρράκτες που είχαμε σχεδιάσει,και αναμονή 8 ώρες!!
Δέχτηκα αφού δεν είχα άλλη επιλογή και μετά από 10 λεπτά βλέπω να ανοίγει το check in για μια πτήση προς Αρούσα!
Εκεί για καλή μου τύχη, μου έρχεται η ιδέα να τους πω να μας βάλουν σε αυτή την πτήση που μας βόλευε κιόλας αφού το ξενοδοχείο μας ήταν εκεί.Έτσι και έγινε και όχι μόνο προσγειωθήκαμε πιο κοντά αλλά φύγαμε και νωρίτερα από την προκαθορισμένη πτήση το κόστος της οποίας ήταν 31 ευρώ και εννοείται δεν πληρώσαμε τίποτα παραπάνω!
Το αεροδρόμιο της Αρούσα είναι μικρό όπως και τα αεροπλάνο που κάναμε την πτήση.
Είχα επικοινωνήσει με τον Sariko ότι θα φτάναμε Αρούσα όπου και μας περίμενε ο αδερφός του Seth για να πάμε την εκδρομή στους καταρράκτες στο βουνό Meru (κόστος 25$ άτομο) και μετά στο ξενοδοχείο.
Το μέρος όπου βρίσκεται η είσοδος για την πεζοπορία προς τους καταρράκτες ήταν πανέμορφο με πυκνή βλάστηση και είχαμε ενθουσιαστεί.
Την διαδρομή μας στους καταρράκτες ακολούθησαν 4 μικρά παιδιά που βρίσκονται καθημερινά εκεί βοηθώντας του επισκέπτες και ελπίζοντας σε ένα φιλοδώρημα.Η παρέα μαζί τους ήταν διασκεδαστική και συνάμα μας εντυπωσίασε η ευγένεια τους και τα άπταιστα αγγλικά τους.
Η διαδρομή ήταν μέσα στο χαμόγελο με τα παιδιά και ενώ είχαμε κάνει μεγάλο ταξίδι ξεχάσαμε την κούραση στο λεπτό.Χρειάστηκε να περπατήσουμε περίπου μισή ώρα για να φτάσουμε στον καταρράκτη όμως το θέαμα αλλά και το μέρος μας αποζημίωσε.
Φύγαμε από εκεί απόλυτα ευχαριστημένοι και πήγαμε για φαγητό μαζί τον Seth όπου ήταν μέσα στην τιμή.
Εκεί αλλάξαμε χρήματα σε ένα ανταλλακτήριο με ισοτιμία 1€=2.570 Σελίνια Τανζανίας.Έπειτα πήγαμε σε μια αγορά των Μασάι εκεί στην πόλη για να ψωνίσουμε αναμνηστικά.Οι τιμές που βρήκαμε εκεί αλλά και γενικά δεν ήταν αυτό που περιμέναμε...δηλαδή ακριβά για τα δεδομένα της χώρας.Για παράδειγμα ένα μαγνητάκι μαζί με ένα ζευγάρι σκουλαρίκια τα πήραμε 15.000 σελίνια δηλαδή 6 ευρώ,και μάλιστα κάνοντας πολύ παζάρι!
Τέλος πήγαμε στο ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει το Sinzia Villas,για ένα βράδυ με πρωινό με 27 δολάρια μέσω Booking.
Πέσαμε για ύπνο για να ξεκουραστούμε και το απόγευμα το περάσαμε χαλαρά έχοντας μεγάλη αγωνία για την αυριανή μέρα που θα ξεκινούσε το Σαφάρι.Εδώ να πω ότι τα χρήματα τα δώσαμε εκείνη τη μέρα στον αδερφό του Sariko χωρίς να έχουμε προπληρώσει τίποτα.
Το πρωί στις 07:30 σηκωθήκαμε για να φάμε πρωινό και στις 08:00 είχε έρθει το jeep μας για να ξεκινήσουμε.
Πριν ξεκινήσετε φροντίστε να σταματήσετε σε κάποιο σούπερ μάρκετ για να πάρετε αναψυκτικά και καμιά μπύρα για τις επόμενες μέρες και βάλτε τα στο ψυγείο του τζιπ.
Ξεκινήσαμε με κατεύθυνση προς τη λίμνη Manyara όπου θα περνούσαμε την πρώτη μέρα του Σαφάρι μας.Σε όλη την διαδρομή βλέπαμε κοπάδια από κατσίκες, πρόβατα,και αγελάδες και σε πολλές περιπτώσεις οι βοσκοί που τα συνόδευαν ήταν ηλικίας 4-5 χρόνων!!
Περάσαμε και από μικρά χωριά που βρισκόταν πάνω στο δρόμο και κάθε φορά αρπάζαμε με λαχτάρα τις εικόνες που βλέπαμε καθώς όλα ήταν τόσο διαφορετικά.
Φροντίστε να έχετε καπέλο,γυαλιά ηλίου και φορέστε ρούχα σε γήινα χρώματα για να μην φοβούνται τα ζώα.Αποφύγετε το κόκκινο που είναι το χρώμα των Μασάι αλλά κυρίως όχι μπλε χρώμα και μαύρο αφού είναι αυτά που τραβάνε τις μύγες Τσε-Τσε!!Βέβαια μερικά τσιμπίματα δεν θα τα γλιτώσετε όπως και εμείς!!Καλό θα είναι να έχετε μαζί σας ένα ζευγάρι κυάλια,σε εμάς υπήρχαν μέσα στο τζιπ και τα χρησιμοποίησα πολύ καθώς ήταν περισσότερο απαραίτητα από ότι πίστευα.
Από την αρχή της βόλτας μας, φάνηκε πόσο τυχεροί ήμασταν αφού συναντήσαμε δύο αρσενικά λιοντάρια να κοιμούνται κάτω από ένα δέντρο.
Εκει που κοιμόντουσαν ήρθε ενα τζιπ δίπλα μας το οποίο είχε κάποια βλάβη και έκανε ενοχλητικό θόρυβο και ενοχλημένος ο Βασιλιάς των ζώων σηκώθηκε κοιτάζοντας απειλητικά!!Το βάρος των ενήλικων λιονταριών φτάνει τα 150 με 250 κιλά,και η διάρκεια ζωής τους μπορεί να φτάσει τα 20 χρόνια σε αιχμαλωσία ενώ στη φύση σπάνια ξεπερνάει τα 10 χρόνια λόγω των τραυματισμών από τις συνεχόμενες μάχες με τα αντίπαλα αρσενικά.
Εντυπωσιασμένοι από το θέαμα συνεχίσαμε βλέποντας στην συνέχεια ένα διαφορετικό είδος καμηλοπάρδαλης από αυτά που έχουμε δει στους ζωολογικούς κήπους,ονομάζεται καμηλοπάρδαλη Μασάι!Είναι το μεγαλύτερο είδος καμηλοπάρδαλης από την ανατολική Αφρική και το ψηλότερο χερσαίο θηλαστικό,έχει πιο σκούρο χρώμα και βρίσκονται μόνο στην Τανζανία και στην Κένυα.
Το συγκεκριμένο πάρκο είναι το μικρότερο από τα 3 που επισκεφθήκαμε και το χαρακτηρίζει το φυσικό περιβάλλον που περιέχει από εκτάσεις σαβάνα μέχρι πυκνές δασικές εκτάσεις,11 διαφορετικά οικοσυστήματα συνολικά.
Είναι διάσημο για τα λιοντάρια που σκαρφαλώνουν στα δέντρα, χωρίς ομως να συναντήσουμε κάποιο,αλλα και για τη λίμνη του ,που αυτή την εποχή που πήγαμε[Οκτώβριος] ήταν αρκετά ξερή.Εκεί είναι και το σημείο όπου επιτρέπεται να κατεβείτε και να περπατήσετε στην ξύλινη γέφυρα που έχει φτιαχτεί για να πλησιάσει κανείς την λίμνη.
Καταλληλότερη εποχή για το συγκεκριμένο πάρκο ειναι η περίοδος των βροχοπτώσεων όπου η λίμνη γεμίζει με χιλιάδες φλαμίνγκο.Είχε βέβαια μερικά αλλά σίγουρα στην εποχή της θα είναι ακρως εντυπωσιακή.
Στο συγκεκριμένο σημείο υπάρχει και χώρος για να πάτε τουαλέτα και εκεί καθίσαμε αφού υπάρχουν τραπέζια για να φάμε το κολατσιό μας,το οποίο μας έδιναν κάθε μέρα μαζί με ένα μπουκάλι νερό.Για κολατσιό ήταν καλό περιείχε ένα μπούτι κοτόπουλο,ένα τοστ,φρούτα,χυμό,τσιπς μπανάνας,μπισκότα και σοκολάτα.
Αφού φάγαμε και συζητήσαμε αρκετά με τον οδηγό μας που μας είπε ότι το συγκεκριμένο πάρκο βγάζει 1 εκατομμύριο ευρώ από τις εισόδους κάθε χρόνο...και πραγματικά είναι τραγικό μια χώρα με τέτοιο φυσικό πλούτο και τέτοια έσοδα να έχει μεγάλο ποσοστό του λαού της να ζεί με 1$ δολάριο την ημέρα.
Επίσης μας είπε ότι ακόμα και στις μέρες μας υπάρχουν μέρη στη χώρα όπου με την άδεια της κυβέρνησης και περίπου 70 με 100 χιλιάδες ευρώ μπορεί κάποιος να σκοτώσει κάποιο ζώο για να πάρει σαν τρόπαιο το κεφάλι και το δέρμα του, να το στολίσει σπίτι του και να καυχιέται στους καλεσμένους του!
Συνεχίζοντας συναντήσαμε μια οικογένεια από ελέφαντες όπου διάσχιζε το δρόμο και μόλις ο πατέρας της οικογενειας μας είδε να πλησιάζουμε πολύ...γύρισε απειλητικά προς το μέρος μας και έβγαλε μια μεγάλη κραυγή θέλοντας να προστατέψει την οικογένεια του.
Είδαμε και μεγάλο αριθμό από βουβάλια που είναι από τα ζώα που θεωρούνται τα πιο δυνατά της φύσης και βρίσκονται μέσα στα πέντε μεγάλα ζώα (Βig five=Ρινόκερος,Λεοπάρδαλη,Λιοντάρι,Βουβάλι, Ελέφαντας) που είναι το ζητούμενο στο σαφάρι.Βέβαια είναι και αυτά που πέφτουν θύματα των άγριων ορέξεων των λιονταριών με τα κρανία τους που βρίσκονται διάσπαρτα να το αποδεικνύουν.
Επίσης εδώ είδαμε μεγάλο αριθμό πτηνών από γεράκια μέχρι μικρά και χαριτωμένα με υπέροχα χρώματα,με πιο χαρακτηριστικό εκεινο με τα χρώματα της σημαίας της Τανζανίας.
Επίσης υπέροχη ήταν και η λίμνη με τους ιπποπόταμους όπου ήταν απαρραίτητα τα κύαλια για την παρατήρησή τους.Ο ιπποπόταμος κατά την διάρκεια της ημέρας που έχει ζέστη βρίσκεται στο νερό και μόνο το βράδυ βγαίνει για να τραφεί.
Έχει προσδόκιμο ζωής τα 40 με 50 έτη και μετά τον ελέφαντα θεωρείται το μεγαλύτερο ζώο της στεριάς.Μπορούν να φτάσουν σε βάρος τον 1,5 τόνο τα θηλυκά ενώ τα αρσενικά ακόμα και τους 3 τόνους,και παρόλο το βάρος του τρέχει γρηγορότερα από τον άνθρωπο με ταχύτητα που ποικίλει από 30 με 50 χλμ την ώρα!!Προς μεγάλη μας έκπληξη μάθαμε ότι ευθύνεται για πολύ περισσότερους θανάτους ανθρώπων απ'ότι αλλά ζώα της Αφρικής θέλοντας να υπερασπιστεί την περιοχή του.
Σ'αυτήν την λίμνη είδαμε και κάποια όμορφα πτηνά και ο χώρος που βρισκόταν ήταν πανέμορφος,γενικά κάθε φορά που κατεβαίναμε από το τζιπ ένιωθα δέος ενώ οι περισσότεροι φοβόντουσαν καθώς κανείς δεν αποκλείει το γεγονός μιας απρόσμενης επίσκεψης.
Συναντήσαμε μεγάλο αριθμό από ζέβρες,γκνού,μπαμπουίνους και για πρώτη μέρα μείναμε ικανοποιημένοι.Στις 18:00 τελείωσε το game drive όπως λένε την βόλτα μέσα στο πάρκο και κατευθυνθήκαμε προς το κάμπινγκ μας Havennature,το οποίο βρισκόταν κοντά στην λίμνη.Βέβαια να πω ότι όταν λέμε πάρκο δεν εννοούμε ότι ο χώρος είναι περιφραγμένος καθώς τα ζώα είναι ελεύθερα να πάνε παντού άλλωστε μιλάμε για το φυσικό τους περιβάλλον όπου ο άνθρωπος έχει εισβάλει.
Επιλέξαμε να μείνουμε σε σκηνή αφενός για το κόστος και αφετέρου για την εμπειρία που ήταν μοναδική.Μιλάμε για οργανωμένο κάμπινγκ όπου διαθέτει κοινόχρηστη τουαλέτα και μπάνιο, ρεύμα με μια πρίζα έξω από την σκηνή και για φωτισμό μία λάμπα έξω από κάθε σκηνή και μέσα υπάρχουν κρεβάτια.Σημειώστε ότι θα χρειαστείτε αντάπτορα πρίζας, φακό,χαρτί υγείας( καθώς υπήρξε φορά που δεν είχε), σαμπουάν,τέλος κάποιο βιβλίο για να περάσετε το χρόνο σας το βράδυ.Αφού κάναμε το μπάνιο μας πήγαμε στο χώρο όπου ετοιμαζόταν το βραδινό μας.
Είχαμε όπως και κάθε τζιπ το δικό μας μάγειρα που μαγείρευε καθημερινά και να πω εδω ότι θεωρείται απαραίτητο το φιλοδώρημα και στον μάγειρα αλλά και στον οδηγό μετά το τέλος του Σαφάρι.Δεν γνωρίζω το πόσο είναι το ιδανικό εμείς δώσαμε συνολικά 30 ευρώ.
Το γεύμα μας ήταν σε αρκετή ποσότητα και πεντανόστιμο περιείχε φιλέτο ψαριού,σαλάτα λαχανικών,λαχανικά, πατάτες και υπάρχει δυνατότητα να αγοράσετε μπύρες με 5.000 σελίνια (2€),καθώς το μόνο ποτό που περιλαμβάνει είναι ένα μπουκάλι ντόπιο ημίγλυκο κρασί που παράγεται μόνο στην πρωτεύουσα της χώρας τη Dodoma.(Έπεσα από τα σύννεφα όταν έμαθα ότι η πρωτεύουσα της χώρας δεν είναι το Dar es Salaam!!)
Κοιμηθήκαμε υπό τους ήχους των πουλιών και ξυπνήσαμε με τους ήχους του κόκορα κάνοντας με να νιώσω σαν το χωριό μου!Προσωπικά ξύπνησα στις 05:00 για να απολαύσω την ανατολή του ήλιου και στη συνέχεια απόλαυσα την ηρεμία του μέρους.
Φάγαμε πρωινό το οποίο περιείχε pancakes ,μέλι,μαρμελάδα,ομελέτα,καφέ και πήραμε ενέργεια για το πολύωρο game drive που θα ακολουθούσε στο πάρκο Tarangire.
Εκείνη τη μέρα αργήσαμε να ξεκινήσουμε καθώς έπρεπε να περιμένουμε 2 κοπέλες που θα έφταναν από το Moshi για να συμμετέχουν μαζί μας στο σαφάρι εκείνη την ημέρα.Έτσι ξεκινήσαμε το game drive στις 11:30 πράγμα που με δυσαρέστησε καθώς το πρωί υπάρχει μεγαλύτερη κινητικότητα των ζώων,εννοείται ότι το είπα στον οδηγό μας ο οποίος προσπάθησε να με καθησυχάσει λέγοντας μου ότι τα ζώα κυνηγάνε όλη μέρα.Για να πω την αλήθεια δεν με ικανοποίησε η απάντηση όμως όπως θα δείτε στη συνέχεια δικαιώθηκε.
Στην αναμονή έξω από το πάρκο και ενώ περιμέναμε τις κοπέλες δεν χάσαμε το χρόνο μας και κάναμε επίσκεψη σε ένα μικρό χωριό.
Πριν ξεκινήσουμε ήρθε κάποιος που ψέκασε τα λάστιχα με ένα υγρό που απωθεί τις μύγες Τσε-Τσε που την προηγούμενη μέρα ήταν πολλές.
Το πάρκο Tarangire έχει έκταση 2.850 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το χαρακτηρίζει ο μεγάλος πληθυσμός ελεφάντων και τα δέντρα σύμβολο της Αφρικανικής σαβάνα τα Baobab digitata στα Ελληνικά ονομάζεται Ανδασονία δαχτυλωτή.Είναι από τα μακροβιότερα δέντρα καθώς έχουν βρει και χρονολογήσει Baobab ηλικίας 1275 ετών.
Αυτή η ημέρα ήταν πιο συναρπαστική από την προηγούμενη και φάνηκε από την αρχή καθώς με το καλημέρα συναντήσαμε μια λεοπάρδαλη ξαπλωμένη κάτω απο ενα δέντρο.Είναι εξαιρετικά δύσκολο να δεις λεοπάρδαλη μας λεει ο οδηγός και στήνουμε καρτέρι καθως πολύ κοντά υπαρχουν αντιλόπες και μια ενδεχόμενη επίθεση θα ηταν το ιδανικό.Η λεοπάρδαλη εχει μήκος πάνω από 2 μετρα και η ουρά της που την βοηθάει στην γρήγορη αλλαγή κατεύθυνσης 90 εκατοστά!Ειναι ταχυτατο ζώο,αγγίζει τα 60 χλμ την ώρα και μπορεί να κάνει άλματα εως 5 μέτρα.
Περιμέναμε αρκετή ώρα για κάποια αντίδραση,για να φανταστείτε η αντιλόπη έφτασε μέχρι και στα 2 μέτρα απόσταση όμως η λεοπάρδαλη όντας προφανώς χορτασμένη έδειχνε αδιάφορη,ωσπου κάποια στιγμή σηκώθηκε πέρασε δίπλα από τα τζιπ που είχαν στηθεί απεναντί της και στη συνέχεια ξαναξάπλωσε σε άλλο δέντρο.
Χαρούμενοι συνεχίσαμε την βόλτα μας βλέποντας και εδώ πολλές ζέβρες που για όσους δεν το γνωρίζουν είναι συγγενής με το άλογο και βόσκουν μαζί με αντιλόπες για να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικότερα τα σαρκοφάγα.
Και από εδώ δεν έλειπαν τα πτηνά μερικά εκ των οποίων πολύ εντυπωσιακά.
Είδαμε και πάρα πολλά Γκνού τα οποία από μικρός θυμάμαι στα ντοκιμαντέρ που παρακολουθούσα να πέφτουν θύματα των σαρκοφάγων.
Έπειτα από 2 ώρες κάναμε στάση στο μέρος που θα τρώγαμε το κολατσιό μας με θέα από κάτω που έκοβε την ανάσα.
Παντού στο χώρο παραμόνευαν μαϊμούδες για να κλέψουν ότι μπορούν από τα τραπέζια και τα κατάφερναν περίφημα,από εμένα άρπαξε μία μέσα από τα χέρια μου τα πατατάκια.
Βέβαια όλο αυτό κάνει κακό στα ζώα αφού επηρεάζει τη φυσική ζωή τους γι'αυτό άλλωστε απαγορεύεται να ταΐσετε οποιοδήποτε ζώο.
Εκεί κάποια στιγμή με πλησιάζει ο οδηγός μας για να μου δείξει ενα θηλυκό λιοντάρι που φαίνονταν από εκεί ψηλά να πλησιαζεί ένα κοπάδι ζέβρες με αργές κινήσεις για να μην το παρουν είδηση.Πλησιάσαμε βλέποντας με αγωνία περιμένοντας την επίθεση ομώς οι ζέβρες αντιλήφθηκαν την παρουσία του και το λιοντάρι χάνοντας το όπλο του αιφνιδιασμού δεν τα κυνηγησε.
Αφού τελειώσαμε το κολατσιό μας συνεχίσαμε την βόλτα βλέποντας από πολύ κοντά Ελέφαντες!Το πάρκο Tarangire φημίζεται για τους πολλούς ελέφαντες που περιέχει και παρόλο που πλησιάζαμε πολύ κοντά τους, ο οδηγός μας έλεγε να μην ανησυχούμε καθώς δεν είναι επικίνδυνοι αφού έχουν συνηθίσει την παρουσία των τζιπ.
Οι Ελέφαντες είναι ακόμα και στις μέρες μας από τα ζώα που οι λαθροκυνηγοί σκοτώνουν καθημερινά με στόχο βέβαια τους χαβλιόδοντες τους που είναι μεγάλης αξίας.
Άλλος λόγος που τους σκοτώνουν είναι διότι οι άνθρωποι έχουν εισβάλει στο φυσικό τους περιβάλλον μειώνοντας τις εκτάσεις που έχουν για να τραφούν και κατά συνέπεια τα ζώα πηγαίνουν στις καλλιέργειες των ντόπιων οι οποίοι για να τις προστατεύουν τα σκοτώνουν.Διάβασα όμως σε ένα άρθρο στο αεροπλάνο ότι γίνεται προσπάθεια με πρωτοβουλία μιας κοπέλας που είχε την ιδέα μα βάλει στις καλλιέργειες μέλισσες τις οποίες φοβούνται οι ελέφαντες και να τοποθετήσει ηχεία μέσα στις κυψέλες ώστε ο ήχος τους να απλώνεται σε μεγάλη έκταση και να αποτρέπει τα ζώα να πλησιάζουν.
Ένας αρσενικός ελέφαντας μπορεί να φτάσει μέχρι και τους 6 τόνους και σε ύψος τα τέσσερα μέτρα!!Τα μεγάλα του αυτιά τον βοηθούν να διατηρεί την θερμοκρασία του σώματος του χρησιμοποιώντας τα σαν βεντάλιες!
Εκεί κάπου ήρθε μήνυμα στον ασύρματο από ένα φίλο του οδηγού μας ότι εντόπισε σε κάποιο σημείο Τσιτάχ και μας είπε να κρατηθούμε για να τρέξει γρήγορα καθώς το συγκεκριμένο ζώο είναι πολύ σπάνιο να εντοπιστεί!!!
Φτάνοντας στο σημείο την είδαμε πολύ λίγο καθώς ήταν ξαπλωμένη,και οι οδηγοί μας αποφάσισαν βγούμε εκτός δρόμου κάτι που απαγορεύεται για να την δούμε και να φύγουμε γρήγορα πριν μας δούνε.Πλησιάζουμε και ξαφνικά σηκώθηκαν 4 Τσιτάχ οι οποίες δεν φαινόταν και έφυγαν για να βρουν αλλού την ησυχία τους!
Πολλοί μπερδεύουν την λεοπάρδαλη με την Τσιτάχ ή στα ελληνικά γατόπαρδο καθώς έχουν παρόμοιο χρώμα όμως διαφέρουν πολύ στην σωματοδομή.Ο γατόπαρδος είναι το ταχύτερο ζώο και το χαραχτηρίζει ο ήρεμος χαραχτήρας του ,είναι ζώο που μπορεί να εξημερωθεί και δεν έχει καταγραφεί καμιά επίθεση σε άνθρωπο.
Έτσι ήμασταν ικανοποιημένοι και από την σημερινή ημέρα αφού όπως μας είπε ο οδηγός μας,κάποιοι κάνουν σαφάρι μια εβδομάδα και δεν εντοπίζουν ούτε τσιταχ ούτε λεοπάρδαλη που εμείς είδαμε σε μια μέρα!!Βέβαια να πω ότι και εδώ η ομορφιά του τοπίου ήταν συγκλονιστική...δηλαδή και μόνο αυτή αποζημιώνει τον επισκέπτη!
Φεύγοντας τώρα ζητήσαμε από τον οδηγό μας να μας πάει σε ένα χωριό των Μασάι για να δούμε έστω και για λίγο από κοντά την πιο διάσημη φυλή του κόσμου.Του επισήμανα ότι θέλω ένα χωριό αυθεντικό και όχι εκείνα που έχουν ξεφυτρώσει μόνο για τους τουρίστες.
Φτάνοντας μας υποδέχτηκε ο γιος του αρχηγού καθώς εκείνος ήταν με το κοπάδι και συμφωνήσαμε να πληρώσουμε 10$ ο καθένας μας για την επίσκεψη.Χρήματα που όπως μας είπε δίνουν για να αγοράζουν νερό αφού το νερό της λίμνης Manyara είναι αλμυρό και τους προκαλεί προβλήματα στο στομάχι.
Μας έντυσαν κιόλας με τις παραδοσιακές ενδυμασίες τους κόκκινο χρώμα οι άντρες και μπλε οι γυναίκες και ξεκινήσαμε τον χορό της ενηλικίωσης.Μαζί τους συμμετείχα και εγώ βέβαια που δεν έχασα την ευκαιρία να βιώσω μία από τις σημαντικότερες στιγμές στην ζωή ενός άντρα Μασάι.
Η ενηλικίωση ενός Μασάι εκτός από τον χορό συνοδεύεται με την περιτομή η οποία γίνεται ασφαλώς χωρίς καμία αναισθησία και ο νεαρός δεν πρέπει να δείξει ίχνος πόνου ή ακόμα και έκφραση πόνου γιατί θα θεωρηθεί μεγάλη ντροπή για την οικογένεια του και θα στιγματίσει τον ίδιο για όλη του τη ζωή!!
Τα βλέμματα μας από την αρχή έκλεψαν τα μικρά παιδιά που ήταν πολύ χαριτωμένα!Γενικότερα σε όλο το ταξίδι οι εικόνες των παιδιών έχουν μείνει πολύ δυνατές μέσα στο μυαλό μου και δεν πρόκειται να ξεχάσω πόσα παιδιά είδα να κυκλοφορούν ξυπόλητα και πολλά από αυτά σε ηλικία 3-5 ετών να κουβαλούν κουβάδες νερό για να το πάνε στα σπίτια τους.
Παρακαλώ όσοι ταξιδέψετε ως εδώ φροντίστε να έχετε μαζί σας μερικά παιδικά ρουχαλάκια,παντοφλάκια και ότι άλλο μπορείτε γιατί πόνεσε η ψυχή μου βλέποντας μικρά παιδιά να ζουν σ'αυτές τις συνθήκες.
Το χωριό είναι περιφραγμένο με κλαδιά για να μην πλησιάζουν τα ζώα και όπως μας είπε ο Τιμόν το βράδυ κάποιος μένει ξύπνιος για να φυλάει τα ζώα και το χωριό.
Οι άντρες φροντίζουν τα ζώα(κατσίκες,αγελάδες,πρόβατα)και οι γυναίκες μαγειρεύουν,φροντίζουν τα παιδιά και χτίζουν και τα σπίτια τους χρησιμοποιώντας μπαμπού,κλαδιά από ακακία και λάσπη.
Τρέφονται αποκλειστικά όπως μας είπαν με γάλα μαζί με αίμα αγελάδας που τους δίνει όλες τις απαραίτητες πρωτεΐνες,και κρέας!Υπάρχει δυνατότητα να μείνετε μαζί τους αν το επιθυμείτε και να βιώσετε καλύτερα την εμπειρία κάτι που μπορείτε να συνενοηθείτε με τον Sariko.
Μπήκαμε και στο σπίτι του Τιμόν που μιλούσε εξαιρετικά αγγλικά, το οποίο ήταν απίστευτα μικρό και είχε εσωτερικά σχήμα σαλιγκαριού για να μην εισχωρεί το κρύο.Σε αυτό το μικρό χώρο μαγείρευαν κιόλας με τον καπνό να κάνει την ατμόσφαιρα αποπνικτική.
Εκείνο που δεν μου άρεσε είναι ότι πολλές από τις γυναίκες της φυλής ακόμα και σήμερα της αναγκάζουν να κάνουν κλειτοριδεκτομή δηλαδή ακρωτηριασμό της κλειτορίδας ώστε να μην απολαμβάνουν τη σαρκική επαφή και να μειώνετε ο κίνδυνος να απατήσουν τους άντρες τους,οι οποίοι μπορούν να έχουν όσες γυναίκες επιθυμούν!Το ποσοστό των μελών της φυλής που νοσούν από Aids ακόμα και στις μέρες είναι υψηλό καθώς δεν παίρνουν καμιά προφύλαξη και η πολυγαμικότητα διαιωνίζει περισσότερο το πρόβλημα!Θύματα και πάλι τα παιδιά καθώς πολλά από αυτά γεννιούνται όντας φορέας και πολλά μένουν ορφανά χάνοντας τους γονείς τους από την ασθένεια.
Στη συνέχεια οι γυναίκες μας έδειξαν τα κοσμήματα που φτιάχνουν για να τα πωλούν στους τουρίστες και θέλοντας να βοηθήσουμε πήραμε δύο αναμνηστικά.
Φύγαμε έχοντας όμορφες εικόνες και επιστρέψαμε στο κάμπινγκ για να χαλαρώσουμε μέχρι να ετοιμαστεί το βραδινό μας που και αυτή τη φορά ήταν εξαιρετικό.Να πω ότι υπήρχε ίντερνετ στο κάμπινγκ όμως μην φανταστείτε τρελές ταχύτητες πάντως μπορούσες να επικοινωνήσεις.
Την επόμενη μέρα θα πηγαίναμε με ξεχωριστό τζιπ από τα κορίτσια που ήταν μαζί μας καθώς εκείνες θα συνέχιζαν για το πάρκο Serengeti και εμείς θα πηγαίναμε στον κρατήρα Ngorongoro που μας επιφύλαξε και τις πιο όμορφες συγκινήσεις!!
Έτσι ξυπνήσαμε στις 06:00 το πρωί φάγαμε πρωινό και φύγαμε με ανυπομονησία καθώς είχα διαβάσει ότι πρόκειται για ένα μέρος με μεγάλο πληθυσμό ζώων που δεν μεταναστεύει και αφού ξεκινήσαμε νωρίς θα βλέπαμε αυτό που και όντως έγινε...τα λιοντάρια να κυνηγούν!!!
Ο κρατήρας του Ngorongoro πριν χιλιάδες χρόνια ήταν βουνό-ηφαίστειο και υπολογίζεται ότι έφθανε τα 5000 μέτρα δηλαδή σαν το Κιλιμάντζαρο,έπειτα εξερράγη και κυριολεκτικά ήταν σαν να κατεδαφίστηκε φτάνοντας πλέον στο ψηλότερο σημείο του τα 1800 μέτρα σχηματίζοντας μια τεράστια ηφαιστειακή καλντέρα.Σαν να μιλάμε δηλαδή για ένα τεράστιο μπολ όπου μέσα ζουν τα ζώα κάτι που το καθιστά το καλύτερο μέρος για να παρακολουθήσει κανείς την άγρια ζωή.Το πρωί στον κρατήρα στο υψόμετρο που θα ανεβείτε κάνει κρύο οπότε φροντίστε να έχετε μαζί σας ζακέτα,κατά τα άλλα ο καιρός σε όλη τη διάρκεια ήταν ιδανικός με δροσερό αεράκι που μας δρόσιζε και χωρίς βροχή.
Εδώ θα δείτε και πολλές ύαινες οι οποίες είναι από τα πιο αιμοβόρα ζώα σκοτώνοντας ακόμα και λιοντάρι όντας σε ομάδες και ευθύνονται για περισσότερους θανάτους ζώων ακόμα και από τα λιοντάρια που κυνηγούν περίπου κάθε 3 μέρες.
Αρχικά συναντήσαμε μια οικογένεια από λιοντάρια να κοιμάται κάτω από ένα δέντρο 3 θηλυκά μαζί με δύο μικρά και στη συνέχεια ένα θηλυκό που είχε πιάσει ένα μικρό γκνού και το έτρωγε.Η στιγμή που μας τρέλανε είναι όταν είδαμε ένα αρσενικό λιοντάρι να έχει αρπάξει ένα μικρό Βουβάλι από το κοπάδι που έκανε επίθεση και να το απομακρύνει καθώς τα υπόλοιπα βουβάλια τον πλησίαζαν για να πάρουν εκδίκηση!
Εκείνος έβλεπε πίσω την απειλή να έρχεται και βιαζόταν να κρυφτεί όμως ήταν κουρασμένος και καθυστερούσε.Να σας πω εδω ότι το Βουβάλι είναι από τα πιο επικίνδυνα ζώα και όντας σε κοπάδι μπορεί εύκολα με τα κέρατα του να σκοτώσει ακόμα και τον βασιλιά της ζούγκλας!
Κάποια στιγμή βλέποντας το λιοντάρι ότι δεν μπορεί να ξεφύγει έκατσε κάτω από ένα δέντρο που είχε κάποιο βάθος στη ρίζα του προσφέροντας του έτσι μια κάλυψη και έχοντας βοηθό ένα δεύτερο αρσενικό που σηκώθηκε από το πουθενά αφού έως τώρα δεν φαινόταν.
Τα βουβάλια και ενώ ήταν πολλά κάθε φορά που πλησίαζαν έκαναν πίσω αφού ακούγοντας το βρυχησμό των αρσενικών,που αποδείχτηκε δυνατό όπλο ,δίσταζαν να επιτεθούν.Έπειτα από δέκα λεπτά προσπάθειας έφυγαν άλλωστε το μικρό Βουβάλι ήταν νεκρό.
Ακόμη μια φορά η ομορφιά του τοπίου ήταν απίστευτη και σε ορισμένα σημεία άλλαζε το σκηνικό από αφρικανική σαβάνα σε μια όαση από δέντρα με λίμνη και χορτάρι!!Υπάρχει και λίμνη με ιπποπόταμους και εδώ με την διαφορά ότι εδώ μπορούσαμε να τους παρακολουθήσουμε από πολύ μικρή απόσταση.
Και εδώ δεν έβγαιναν στιγμή από το νερό και με την ουρά τους πετούσαν συνεχώς νερό στο σώμα τους και έκαναν περιστροφές για να κρατιούνται δροσεροί.
Ακόμα και ο χώρος που σταματήσαμε για το κολατσιό μας ήταν μαγικός δίπλα σε μία λίμνη με ιπποπόταμους και γύρω ζέβρες να περιφέρονται.Υπήρχε φρουρός με όπλο για προφύλαξη σε περίπτωση κινδύνου και έπρεπε να έχουμε το νου μας αυτή τη φορά στα γεράκια που έκαναν κύκλους από πάνω μας για να μας αρπάξουν φαγητό.
Επίσης εδώ μας εντυπωσίασαν πολύ τα ιδιαίτερα πτηνά.
Πιο χαρακτηριστικό εκείνο που ονομάζουν γραμματέα για τα περίεργα φτερά στο κεφάλι που μοιάζουν με στυλό στο αυτί όπως μας εξήγησε ο οδηγός!
Ξέχασα να αναφέρω ότι συναντήσαμε πολλές φορές και τον αγαπημένο αγριόχοιρο από την ταινία του Lion King τον Pumba.
Εδώ οι πιθανότητες να δείτε λιοντάρια είναι πολλές αφού ο πληθυσμός τους είναι μεγάλος καθώς πάντα υπάρχει τροφή στον κρατήρα.Κάποια στιγμή παρατηρούσαμε δύο θηλυκά να κάθονται στο χορτάρι μέχρι που εμφανίστηκε ένα τρίτο κυριολεκτικά μπροστά από το τζιπ μας το οποίο δεν βλέπαμε γιατί ήταν ξαπλωμένο κάτω από ένα μικρό γεφυράκι που βρισκόμασταν.
Κατά τις 14:00 φύγαμε από τον κρατήρα όντας πολύ ευχαριστημένοι και με τον οδηγό μας να μην πιστεύει στην τύχη μας,εγώ βέβαια ήθελα να δω και ένα μαύρο Ρινόκερο που υπαρχουν εδώ και να συμπληρώσουμε το Big five ,όμως υπάρχουν μόνο 20 περίπου και εμφανίζονται κυρίως την περίοδο των βροχών.
Φεύγοντας τώρα μας περίμενε άλλη μία έκπληξη που δεν πιστεύαμε στα μάτια μας,ένα ζευγάρι από λιοντάρια είχε κλείσει το δρόμο και ερωτοτροπούσαν με εμάς θεατές!!!
Βέβαια να πω ότι ο βασιλιάς αποδείχτηκε πολύ γρήγορος όμως η κραυγή της ικανοποίησης στο τέλος ήταν όλα τα λεφτά με την λιονταρίνα να κυλιέται στο χώμα κάνοντας περιστροφές,προφανώς από ικανοποίηση!Έπειτα ανέβηκαν στο ύψωμα δίπλα στο δρόμο για να φύγουν μαζί σαν ερωτευμένο ζευγαράκι και μου χάρισαν την ευκαιρία να βγω μια selfie μαζί τους σε απόσταση αναπνοής!!
Έπειτα από τόσο υπέροχη μέρα ακολούθησε η διαδρομή 5 ωρών προς το αεροδρόμιο του Κιλιμάντζαρο για την πτήση μας για Dar es Salaam στις 21:00 όπου θα διανυκτερεύαμε στο αεροδρόμιο και θα παίρναμε την πρώτη πρωινή πτήση στις 07:00 για Ζανζιβάρη.Εδώ να πω ότι αρχικά ότι η πρώτη πτήση είχε κλειστεί με Fastjet με κόστος 32€ αλλά μας έστειλαν μήνυμα ότι ακυρώθηκε και στη συνέχεια κλείσαμε με Precision air και κόστος που είχε φτάσει τα 88€!
Ένα λάθος στην οργάνωση που έκανα και θέλω να το αναφέρω ώστε να το αποφύγετε, είναι να ρίξετε μια ματιά όταν κλείνετε τις εσωτερικές πτήσεις στη σελίδα της Air Tanzania που θα βρείτε απευθείας σύνδεση από Αρούσα για Ζανζιβάρη με καλές τιμές!
Σε όλη την διαδρομή είχαμε μια υπέροχη συζήτηση με τον οδηγό μας καθώς διψούσαμε να μάθουμε λεπτομέρειες για την ζωή των ανθρώπων εδώ.Πληροφορίες που με εντυπωσίασαν είναι ότι η χώρα αποτελείται από 200 διαφορετικές φυλές με τους Μασάι να είναι το 1,5% απλά ξεχωρίζουν λόγω της παραδοσιακής ενδυμασίας,υπάρχουν διάφορες θρησκείες από Καθολικούς,Μουσουλμάνους,Ορθόδοξους,μέχρι Λουθηριανιστές και Αγγλικανιστές.Άνθρωποι σαν οδηγό μας που έχουν καλύτερο βιωτικό επίπεδο πηγαίνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικό σχολείο σε ιδιωτικά νοσοκομεία καθώς το επίπεδο στα κρατικά είναι χαμηλό και ασφαλώς δεν μας ξάφνιασε το γεγονός που όλοι μας έλεγαν ότι η χώρα είναι πλούσια όμως η κυβέρνηση που υποτίθεται είναι δημοκρατική καταχράζεται τα χρήματα και νοθεύει τις εκλογές!!
Κάναμε και μια στάση σε ένα μαγαζί που πουλάει αναμνηστικά αλλά και για να δούμε τον περίφημο Τανζανιτή.Πρόκειται για ένα μπλε πετράδι που βγαίνει μόνο στους πρόποδες του Κιλιμάντζαρο και είναι εξαιρετικά σπάνιο και ακριβό βέβαια.
Έτσι κάνοντας όμορφες συζητήσεις πέρασαν ευχάριστα οι ώρες της διαδρομής και φτάσαμε στο αεροδρόμιο για την πτήση προς Dar es Salaam.Την συνέχεια της ιστορίας για την εξωτική Ζανζιβάρη θα την συνεχίσω σε νέο κεφάλαιο όσο το δυνατόν συντομότερα!
Για όσους δεν το γνωρίζουν να πω ότι πλέον διαθέτουμε σελίδα και στο Facebook https://www.facebook.com/TravelSIF/ όπου μπορείτε να ρωτάτε πληροφορίες αλλά και για προσφορές αεροπορικών εισιτηρίων που ανεβάζουμε.
Αρχικά να πω ότι Visa για Τανζανία βγάλαμε στο αεροδρόμιο με κόστος 50$ τα οποία πρέπει να έχετε μαζί σας και να προσέξετε να έχουν τυπωθεί από το 2006 και μετά αλλιώς δεν τα δέχονται!!Είχαμε κάνει το εμβόλιο του κίτρινου πυρετού (μας ζήτησαν την βεβαίωση μόλις φτάσαμε) με κόστος 26€ αλλά και για προληπτικούς λόγους της Ηπατίτιδας Α (δωρεάν) και πήραμε χάπια για την Ελονοσία(5€ το κουτί).Πηγαίνετε στη υγειονομική υπηρεσία της περιοχής σας για να το κανονίσετε πριν το ταξίδι σας.Φωτογραφίες δεν χρειάστηκαν όπως διάβασα στο διαδίκτυο καθώς έχουν κάμερα στον υπολογιστή και σας βγάζουν επιτόπου.
Ξεκινήσαμε από τα Χανιά για Αθήνα παρότι μένουμε Ηράκλειο καθώς η Ryanair το είχε με 39€,ενώ από Ηράκλειο ήταν διπλάσιο το κόστος.
Από εκεί πετάξαμε με Egyptair με στάση στο Κάιρο με κόστος 480€ μετ'επιστροφής και στο πήγαινε είχαμε μεγάλη αναμονή 9 ώρες που μας έδωσε την ευκαιρία να επισκεφθούμε τις πυραμίδες της Γκίζας.
Λόγω της μεγάλης αναμονής η εταιρεία μας πρόσφερε δωμάτιο στο ξενοδοχείο Novotel κοντά στο αεροδρόμιο με φαγητό και δωρεάν είσοδο στη χώρα(visa)η οποία κοστίζει 25$ το άτομο.Μόλις φτάσαμε στο ξενοδοχείο αφήσαμε τα πράγματα και πήραμε ταξί για τις πυραμίδες με 25$ μετ'επιστροφής.
Ήταν 15:00 και ο οδηγός του ταξί έτρεχε σαν τρελός γιατί στις 16:00 θα έκλεινε η είσοδος.Αφού ζήσαμε σκηνές από το Fast and furious φτάσαμε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή και εκεί μας περίμενε ένας φίλος του οδηγού για να μας δώσει τις καμήλες που θα κάναμε την βόλτα μας.Αρχικά μας ζήτησε 40$ δολάρια το άτομο και με πολύ παζάρι του δώσαμε 25$ το άτομο.
Εκείνο που μας απογοήτευσε στο Κάιρο είναι το χάος που επικρατεί γύρω από τις πυραμίδες με σκουπίδια παντού.
Η εμπειρία με την βόλτα γύρω από τις πυραμίδες ήταν καλή όμως προσοχή μην ανεβείτε στις καμήλες πριν συμφωνήσετε την τιμή γιατί μετά δεν θα σας κατεβάσουν μέχρι να τους πληρώσετε.Οι πυραμίδες είναι το μοναδικό διασωθέν μνημείο από τα 7 αρχαία θαύματα του κόσμου και χρησιμοποιήθηκαν για τον ενταφιασμό των Φαραώ.
Στην νεκρόπολη της Γκίζας υπάρχουν η πυραμίδα του Χέοπα 'Μεγάλη Πυραμίδα', του Χεφρήνου,και τέλος η μικρότερη από τις τρεις του Μυκερίνου.Το μνημείο ακόμα και σήμερα προβληματίζει τους σύγχρονους ειδικούς για τον τρόπο κατασκευής τους.Θεωρείται ότι χρειάστηκαν 30 χρόνια δουλειάς και 100.000 δούλοι.Πολλά έχουν ειπωθεί κατά καιρούς για την κατασκευή τους...μέχρι και ότι είναι έργο εξωγήινων,κάτι που δείχνει το μεγαλείο και την αρχιτεκτονική δυσκολία της κατασκευής τους.
Η εμπειρία ήταν ιδιαίτερη καθώς ήμασταν οι τελευταίοι επισκέπτες και κυκλοφορούσαμε σχεδόν μόνοι!!
Λοιπόν σύντομα θα έχετε και την συνέχεια του συναρπαστικού ταξιδιού μας που περιέχει υπέροχες φωτογραφίες από το Σαφάρι μας,την επίσκεψη μας σε χωριό Μασάι,τις υπέροχες παραλίες της Ζανζιβάρη και τις καλλιέργειες μπαχαρικών για τις οποίες φημίζεται το νησί.Θα γράψω όπως πάντα πολλές πληροφορίες για την οργάνωση του ταξιδιού.Εδώ να πω ότι το Σαφάρι μας το οργανώσαμε με τον Sariko Matari όπου είχα διαβάσει τα καλύτερα και όντως εξελίχθηκε εξαιρετική επιλογή.Το e'mail του για όσους θέλουν να επικοινωνήσουν μαζί του είναι [email protected] ,πείτε του ότι βρήκατε την πληροφορία από εμένα TravelSIF,για να σας κάνει καλύτερη τιμή!
Είστε έτοιμοι για άλλη μια ταξιδιωτική περιπέτεια;;;
Φτάνοντας στο αεροδρόμιο του Dar es Salaam στις 05:30 όπως ανέφερα παραπάνω βγάλαμε την Visa μια διαδικασία που κράτησε περίπου μισή ώρα και στη συνέχεια πήγαμε για την πτήση που είχαμε κλείσει με Fastjet.Αναζητώ την πτήση στην οθόνη των αναχωρήσεων όμως δεν την βλέπω και τότε απευθύνομαι στις πληροφορίες όπου ο υπεύθυνος της εταιρείας μου λέει ότι η πτήση ακυρώθηκε!
Παθαίνω μερικά εγκεφαλικά όταν μου λέει ότι η επόμενη διαθέσιμη είναι για αύριο!!Αρχίζω να τρελαίνομαι ώσπου μου λέει ότι μπορεί να μας βάλει σε πτήση της Precision air στις 15:30 κάτι που σήμαινε ότι θα χάναμε την εκδρομή στους καταρράκτες που είχαμε σχεδιάσει,και αναμονή 8 ώρες!!Δέχτηκα αφού δεν είχα άλλη επιλογή και μετά από 10 λεπτά βλέπω να ανοίγει το check in για μια πτήση προς Αρούσα!
Εκεί για καλή μου τύχη, μου έρχεται η ιδέα να τους πω να μας βάλουν σε αυτή την πτήση που μας βόλευε κιόλας αφού το ξενοδοχείο μας ήταν εκεί.Έτσι και έγινε και όχι μόνο προσγειωθήκαμε πιο κοντά αλλά φύγαμε και νωρίτερα από την προκαθορισμένη πτήση το κόστος της οποίας ήταν 31 ευρώ και εννοείται δεν πληρώσαμε τίποτα παραπάνω!Το αεροδρόμιο της Αρούσα είναι μικρό όπως και τα αεροπλάνο που κάναμε την πτήση.
Είχα επικοινωνήσει με τον Sariko ότι θα φτάναμε Αρούσα όπου και μας περίμενε ο αδερφός του Seth για να πάμε την εκδρομή στους καταρράκτες στο βουνό Meru (κόστος 25$ άτομο) και μετά στο ξενοδοχείο.
Το μέρος όπου βρίσκεται η είσοδος για την πεζοπορία προς τους καταρράκτες ήταν πανέμορφο με πυκνή βλάστηση και είχαμε ενθουσιαστεί.
Την διαδρομή μας στους καταρράκτες ακολούθησαν 4 μικρά παιδιά που βρίσκονται καθημερινά εκεί βοηθώντας του επισκέπτες και ελπίζοντας σε ένα φιλοδώρημα.Η παρέα μαζί τους ήταν διασκεδαστική και συνάμα μας εντυπωσίασε η ευγένεια τους και τα άπταιστα αγγλικά τους.
Η διαδρομή ήταν μέσα στο χαμόγελο με τα παιδιά και ενώ είχαμε κάνει μεγάλο ταξίδι ξεχάσαμε την κούραση στο λεπτό.Χρειάστηκε να περπατήσουμε περίπου μισή ώρα για να φτάσουμε στον καταρράκτη όμως το θέαμα αλλά και το μέρος μας αποζημίωσε.
Φύγαμε από εκεί απόλυτα ευχαριστημένοι και πήγαμε για φαγητό μαζί τον Seth όπου ήταν μέσα στην τιμή.
Εκεί αλλάξαμε χρήματα σε ένα ανταλλακτήριο με ισοτιμία 1€=2.570 Σελίνια Τανζανίας.Έπειτα πήγαμε σε μια αγορά των Μασάι εκεί στην πόλη για να ψωνίσουμε αναμνηστικά.Οι τιμές που βρήκαμε εκεί αλλά και γενικά δεν ήταν αυτό που περιμέναμε...δηλαδή ακριβά για τα δεδομένα της χώρας.Για παράδειγμα ένα μαγνητάκι μαζί με ένα ζευγάρι σκουλαρίκια τα πήραμε 15.000 σελίνια δηλαδή 6 ευρώ,και μάλιστα κάνοντας πολύ παζάρι!
Τέλος πήγαμε στο ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει το Sinzia Villas,για ένα βράδυ με πρωινό με 27 δολάρια μέσω Booking.
Πέσαμε για ύπνο για να ξεκουραστούμε και το απόγευμα το περάσαμε χαλαρά έχοντας μεγάλη αγωνία για την αυριανή μέρα που θα ξεκινούσε το Σαφάρι.Εδώ να πω ότι τα χρήματα τα δώσαμε εκείνη τη μέρα στον αδερφό του Sariko χωρίς να έχουμε προπληρώσει τίποτα.
Το πρωί στις 07:30 σηκωθήκαμε για να φάμε πρωινό και στις 08:00 είχε έρθει το jeep μας για να ξεκινήσουμε.
Πριν ξεκινήσετε φροντίστε να σταματήσετε σε κάποιο σούπερ μάρκετ για να πάρετε αναψυκτικά και καμιά μπύρα για τις επόμενες μέρες και βάλτε τα στο ψυγείο του τζιπ.
Ξεκινήσαμε με κατεύθυνση προς τη λίμνη Manyara όπου θα περνούσαμε την πρώτη μέρα του Σαφάρι μας.Σε όλη την διαδρομή βλέπαμε κοπάδια από κατσίκες, πρόβατα,και αγελάδες και σε πολλές περιπτώσεις οι βοσκοί που τα συνόδευαν ήταν ηλικίας 4-5 χρόνων!!
Περάσαμε και από μικρά χωριά που βρισκόταν πάνω στο δρόμο και κάθε φορά αρπάζαμε με λαχτάρα τις εικόνες που βλέπαμε καθώς όλα ήταν τόσο διαφορετικά.
Φροντίστε να έχετε καπέλο,γυαλιά ηλίου και φορέστε ρούχα σε γήινα χρώματα για να μην φοβούνται τα ζώα.Αποφύγετε το κόκκινο που είναι το χρώμα των Μασάι αλλά κυρίως όχι μπλε χρώμα και μαύρο αφού είναι αυτά που τραβάνε τις μύγες Τσε-Τσε!!Βέβαια μερικά τσιμπίματα δεν θα τα γλιτώσετε όπως και εμείς!!Καλό θα είναι να έχετε μαζί σας ένα ζευγάρι κυάλια,σε εμάς υπήρχαν μέσα στο τζιπ και τα χρησιμοποίησα πολύ καθώς ήταν περισσότερο απαραίτητα από ότι πίστευα.
Από την αρχή της βόλτας μας, φάνηκε πόσο τυχεροί ήμασταν αφού συναντήσαμε δύο αρσενικά λιοντάρια να κοιμούνται κάτω από ένα δέντρο.
Εκει που κοιμόντουσαν ήρθε ενα τζιπ δίπλα μας το οποίο είχε κάποια βλάβη και έκανε ενοχλητικό θόρυβο και ενοχλημένος ο Βασιλιάς των ζώων σηκώθηκε κοιτάζοντας απειλητικά!!Το βάρος των ενήλικων λιονταριών φτάνει τα 150 με 250 κιλά,και η διάρκεια ζωής τους μπορεί να φτάσει τα 20 χρόνια σε αιχμαλωσία ενώ στη φύση σπάνια ξεπερνάει τα 10 χρόνια λόγω των τραυματισμών από τις συνεχόμενες μάχες με τα αντίπαλα αρσενικά.
Εντυπωσιασμένοι από το θέαμα συνεχίσαμε βλέποντας στην συνέχεια ένα διαφορετικό είδος καμηλοπάρδαλης από αυτά που έχουμε δει στους ζωολογικούς κήπους,ονομάζεται καμηλοπάρδαλη Μασάι!Είναι το μεγαλύτερο είδος καμηλοπάρδαλης από την ανατολική Αφρική και το ψηλότερο χερσαίο θηλαστικό,έχει πιο σκούρο χρώμα και βρίσκονται μόνο στην Τανζανία και στην Κένυα.
Το συγκεκριμένο πάρκο είναι το μικρότερο από τα 3 που επισκεφθήκαμε και το χαρακτηρίζει το φυσικό περιβάλλον που περιέχει από εκτάσεις σαβάνα μέχρι πυκνές δασικές εκτάσεις,11 διαφορετικά οικοσυστήματα συνολικά.
Είναι διάσημο για τα λιοντάρια που σκαρφαλώνουν στα δέντρα, χωρίς ομως να συναντήσουμε κάποιο,αλλα και για τη λίμνη του ,που αυτή την εποχή που πήγαμε[Οκτώβριος] ήταν αρκετά ξερή.Εκεί είναι και το σημείο όπου επιτρέπεται να κατεβείτε και να περπατήσετε στην ξύλινη γέφυρα που έχει φτιαχτεί για να πλησιάσει κανείς την λίμνη.
Καταλληλότερη εποχή για το συγκεκριμένο πάρκο ειναι η περίοδος των βροχοπτώσεων όπου η λίμνη γεμίζει με χιλιάδες φλαμίνγκο.Είχε βέβαια μερικά αλλά σίγουρα στην εποχή της θα είναι ακρως εντυπωσιακή.
Στο συγκεκριμένο σημείο υπάρχει και χώρος για να πάτε τουαλέτα και εκεί καθίσαμε αφού υπάρχουν τραπέζια για να φάμε το κολατσιό μας,το οποίο μας έδιναν κάθε μέρα μαζί με ένα μπουκάλι νερό.Για κολατσιό ήταν καλό περιείχε ένα μπούτι κοτόπουλο,ένα τοστ,φρούτα,χυμό,τσιπς μπανάνας,μπισκότα και σοκολάτα.
Αφού φάγαμε και συζητήσαμε αρκετά με τον οδηγό μας που μας είπε ότι το συγκεκριμένο πάρκο βγάζει 1 εκατομμύριο ευρώ από τις εισόδους κάθε χρόνο...και πραγματικά είναι τραγικό μια χώρα με τέτοιο φυσικό πλούτο και τέτοια έσοδα να έχει μεγάλο ποσοστό του λαού της να ζεί με 1$ δολάριο την ημέρα.
Επίσης μας είπε ότι ακόμα και στις μέρες μας υπάρχουν μέρη στη χώρα όπου με την άδεια της κυβέρνησης και περίπου 70 με 100 χιλιάδες ευρώ μπορεί κάποιος να σκοτώσει κάποιο ζώο για να πάρει σαν τρόπαιο το κεφάλι και το δέρμα του, να το στολίσει σπίτι του και να καυχιέται στους καλεσμένους του!
Συνεχίζοντας συναντήσαμε μια οικογένεια από ελέφαντες όπου διάσχιζε το δρόμο και μόλις ο πατέρας της οικογενειας μας είδε να πλησιάζουμε πολύ...γύρισε απειλητικά προς το μέρος μας και έβγαλε μια μεγάλη κραυγή θέλοντας να προστατέψει την οικογένεια του.
Είδαμε και μεγάλο αριθμό από βουβάλια που είναι από τα ζώα που θεωρούνται τα πιο δυνατά της φύσης και βρίσκονται μέσα στα πέντε μεγάλα ζώα (Βig five=Ρινόκερος,Λεοπάρδαλη,Λιοντάρι,Βουβάλι, Ελέφαντας) που είναι το ζητούμενο στο σαφάρι.Βέβαια είναι και αυτά που πέφτουν θύματα των άγριων ορέξεων των λιονταριών με τα κρανία τους που βρίσκονται διάσπαρτα να το αποδεικνύουν.
Επίσης εδώ είδαμε μεγάλο αριθμό πτηνών από γεράκια μέχρι μικρά και χαριτωμένα με υπέροχα χρώματα,με πιο χαρακτηριστικό εκεινο με τα χρώματα της σημαίας της Τανζανίας.
Επίσης υπέροχη ήταν και η λίμνη με τους ιπποπόταμους όπου ήταν απαρραίτητα τα κύαλια για την παρατήρησή τους.Ο ιπποπόταμος κατά την διάρκεια της ημέρας που έχει ζέστη βρίσκεται στο νερό και μόνο το βράδυ βγαίνει για να τραφεί.
Έχει προσδόκιμο ζωής τα 40 με 50 έτη και μετά τον ελέφαντα θεωρείται το μεγαλύτερο ζώο της στεριάς.Μπορούν να φτάσουν σε βάρος τον 1,5 τόνο τα θηλυκά ενώ τα αρσενικά ακόμα και τους 3 τόνους,και παρόλο το βάρος του τρέχει γρηγορότερα από τον άνθρωπο με ταχύτητα που ποικίλει από 30 με 50 χλμ την ώρα!!
Προς μεγάλη μας έκπληξη μάθαμε ότι ευθύνεται για πολύ περισσότερους θανάτους ανθρώπων απ'ότι αλλά ζώα της Αφρικής θέλοντας να υπερασπιστεί την περιοχή του.
Σ'αυτήν την λίμνη είδαμε και κάποια όμορφα πτηνά και ο χώρος που βρισκόταν ήταν πανέμορφος,γενικά κάθε φορά που κατεβαίναμε από το τζιπ ένιωθα δέος ενώ οι περισσότεροι φοβόντουσαν καθώς κανείς δεν αποκλείει το γεγονός μιας απρόσμενης επίσκεψης.
Συναντήσαμε μεγάλο αριθμό από ζέβρες,γκνού,μπαμπουίνους και για πρώτη μέρα μείναμε ικανοποιημένοι.Στις 18:00 τελείωσε το game drive όπως λένε την βόλτα μέσα στο πάρκο και κατευθυνθήκαμε προς το κάμπινγκ μας Havennature,το οποίο βρισκόταν κοντά στην λίμνη.Βέβαια να πω ότι όταν λέμε πάρκο δεν εννοούμε ότι ο χώρος είναι περιφραγμένος καθώς τα ζώα είναι ελεύθερα να πάνε παντού άλλωστε μιλάμε για το φυσικό τους περιβάλλον όπου ο άνθρωπος έχει εισβάλει.
Επιλέξαμε να μείνουμε σε σκηνή αφενός για το κόστος και αφετέρου για την εμπειρία που ήταν μοναδική.Μιλάμε για οργανωμένο κάμπινγκ όπου διαθέτει κοινόχρηστη τουαλέτα και μπάνιο, ρεύμα με μια πρίζα έξω από την σκηνή και για φωτισμό μία λάμπα έξω από κάθε σκηνή και μέσα υπάρχουν κρεβάτια.Σημειώστε ότι θα χρειαστείτε αντάπτορα πρίζας, φακό,χαρτί υγείας( καθώς υπήρξε φορά που δεν είχε), σαμπουάν,τέλος κάποιο βιβλίο για να περάσετε το χρόνο σας το βράδυ.Αφού κάναμε το μπάνιο μας πήγαμε στο χώρο όπου ετοιμαζόταν το βραδινό μας.
Είχαμε όπως και κάθε τζιπ το δικό μας μάγειρα που μαγείρευε καθημερινά και να πω εδω ότι θεωρείται απαραίτητο το φιλοδώρημα και στον μάγειρα αλλά και στον οδηγό μετά το τέλος του Σαφάρι.Δεν γνωρίζω το πόσο είναι το ιδανικό εμείς δώσαμε συνολικά 30 ευρώ.
Το γεύμα μας ήταν σε αρκετή ποσότητα και πεντανόστιμο περιείχε φιλέτο ψαριού,σαλάτα λαχανικών,λαχανικά, πατάτες και υπάρχει δυνατότητα να αγοράσετε μπύρες με 5.000 σελίνια (2€),καθώς το μόνο ποτό που περιλαμβάνει είναι ένα μπουκάλι ντόπιο ημίγλυκο κρασί που παράγεται μόνο στην πρωτεύουσα της χώρας τη Dodoma.(Έπεσα από τα σύννεφα όταν έμαθα ότι η πρωτεύουσα της χώρας δεν είναι το Dar es Salaam!!)
Κοιμηθήκαμε υπό τους ήχους των πουλιών και ξυπνήσαμε με τους ήχους του κόκορα κάνοντας με να νιώσω σαν το χωριό μου!Προσωπικά ξύπνησα στις 05:00 για να απολαύσω την ανατολή του ήλιου και στη συνέχεια απόλαυσα την ηρεμία του μέρους.
Φάγαμε πρωινό το οποίο περιείχε pancakes ,μέλι,μαρμελάδα,ομελέτα,καφέ και πήραμε ενέργεια για το πολύωρο game drive που θα ακολουθούσε στο πάρκο Tarangire.
Εκείνη τη μέρα αργήσαμε να ξεκινήσουμε καθώς έπρεπε να περιμένουμε 2 κοπέλες που θα έφταναν από το Moshi για να συμμετέχουν μαζί μας στο σαφάρι εκείνη την ημέρα.Έτσι ξεκινήσαμε το game drive στις 11:30 πράγμα που με δυσαρέστησε καθώς το πρωί υπάρχει μεγαλύτερη κινητικότητα των ζώων,εννοείται ότι το είπα στον οδηγό μας ο οποίος προσπάθησε να με καθησυχάσει λέγοντας μου ότι τα ζώα κυνηγάνε όλη μέρα.Για να πω την αλήθεια δεν με ικανοποίησε η απάντηση όμως όπως θα δείτε στη συνέχεια δικαιώθηκε.
Στην αναμονή έξω από το πάρκο και ενώ περιμέναμε τις κοπέλες δεν χάσαμε το χρόνο μας και κάναμε επίσκεψη σε ένα μικρό χωριό.
Πριν ξεκινήσουμε ήρθε κάποιος που ψέκασε τα λάστιχα με ένα υγρό που απωθεί τις μύγες Τσε-Τσε που την προηγούμενη μέρα ήταν πολλές.
Το πάρκο Tarangire έχει έκταση 2.850 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το χαρακτηρίζει ο μεγάλος πληθυσμός ελεφάντων και τα δέντρα σύμβολο της Αφρικανικής σαβάνα τα Baobab digitata στα Ελληνικά ονομάζεται Ανδασονία δαχτυλωτή.Είναι από τα μακροβιότερα δέντρα καθώς έχουν βρει και χρονολογήσει Baobab ηλικίας 1275 ετών.
Αυτή η ημέρα ήταν πιο συναρπαστική από την προηγούμενη και φάνηκε από την αρχή καθώς με το καλημέρα συναντήσαμε μια λεοπάρδαλη ξαπλωμένη κάτω απο ενα δέντρο.Είναι εξαιρετικά δύσκολο να δεις λεοπάρδαλη μας λεει ο οδηγός και στήνουμε καρτέρι καθως πολύ κοντά υπαρχουν αντιλόπες και μια ενδεχόμενη επίθεση θα ηταν το ιδανικό.Η λεοπάρδαλη εχει μήκος πάνω από 2 μετρα και η ουρά της που την βοηθάει στην γρήγορη αλλαγή κατεύθυνσης 90 εκατοστά!Ειναι ταχυτατο ζώο,αγγίζει τα 60 χλμ την ώρα και μπορεί να κάνει άλματα εως 5 μέτρα.
Περιμέναμε αρκετή ώρα για κάποια αντίδραση,για να φανταστείτε η αντιλόπη έφτασε μέχρι και στα 2 μέτρα απόσταση όμως η λεοπάρδαλη όντας προφανώς χορτασμένη έδειχνε αδιάφορη,ωσπου κάποια στιγμή σηκώθηκε πέρασε δίπλα από τα τζιπ που είχαν στηθεί απεναντί της και στη συνέχεια ξαναξάπλωσε σε άλλο δέντρο.
Χαρούμενοι συνεχίσαμε την βόλτα μας βλέποντας και εδώ πολλές ζέβρες που για όσους δεν το γνωρίζουν είναι συγγενής με το άλογο και βόσκουν μαζί με αντιλόπες για να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικότερα τα σαρκοφάγα.
Και από εδώ δεν έλειπαν τα πτηνά μερικά εκ των οποίων πολύ εντυπωσιακά.
Είδαμε και πάρα πολλά Γκνού τα οποία από μικρός θυμάμαι στα ντοκιμαντέρ που παρακολουθούσα να πέφτουν θύματα των σαρκοφάγων.
Έπειτα από 2 ώρες κάναμε στάση στο μέρος που θα τρώγαμε το κολατσιό μας με θέα από κάτω που έκοβε την ανάσα.
Παντού στο χώρο παραμόνευαν μαϊμούδες για να κλέψουν ότι μπορούν από τα τραπέζια και τα κατάφερναν περίφημα,από εμένα άρπαξε μία μέσα από τα χέρια μου τα πατατάκια.
Βέβαια όλο αυτό κάνει κακό στα ζώα αφού επηρεάζει τη φυσική ζωή τους γι'αυτό άλλωστε απαγορεύεται να ταΐσετε οποιοδήποτε ζώο.
Εκεί κάποια στιγμή με πλησιάζει ο οδηγός μας για να μου δείξει ενα θηλυκό λιοντάρι που φαίνονταν από εκεί ψηλά να πλησιαζεί ένα κοπάδι ζέβρες με αργές κινήσεις για να μην το παρουν είδηση.Πλησιάσαμε βλέποντας με αγωνία περιμένοντας την επίθεση ομώς οι ζέβρες αντιλήφθηκαν την παρουσία του και το λιοντάρι χάνοντας το όπλο του αιφνιδιασμού δεν τα κυνηγησε.
Αφού τελειώσαμε το κολατσιό μας συνεχίσαμε την βόλτα βλέποντας από πολύ κοντά Ελέφαντες!Το πάρκο Tarangire φημίζεται για τους πολλούς ελέφαντες που περιέχει και παρόλο που πλησιάζαμε πολύ κοντά τους, ο οδηγός μας έλεγε να μην ανησυχούμε καθώς δεν είναι επικίνδυνοι αφού έχουν συνηθίσει την παρουσία των τζιπ.
Οι Ελέφαντες είναι ακόμα και στις μέρες μας από τα ζώα που οι λαθροκυνηγοί σκοτώνουν καθημερινά με στόχο βέβαια τους χαβλιόδοντες τους που είναι μεγάλης αξίας.
Άλλος λόγος που τους σκοτώνουν είναι διότι οι άνθρωποι έχουν εισβάλει στο φυσικό τους περιβάλλον μειώνοντας τις εκτάσεις που έχουν για να τραφούν και κατά συνέπεια τα ζώα πηγαίνουν στις καλλιέργειες των ντόπιων οι οποίοι για να τις προστατεύουν τα σκοτώνουν.Διάβασα όμως σε ένα άρθρο στο αεροπλάνο ότι γίνεται προσπάθεια με πρωτοβουλία μιας κοπέλας που είχε την ιδέα μα βάλει στις καλλιέργειες μέλισσες τις οποίες φοβούνται οι ελέφαντες και να τοποθετήσει ηχεία μέσα στις κυψέλες ώστε ο ήχος τους να απλώνεται σε μεγάλη έκταση και να αποτρέπει τα ζώα να πλησιάζουν.
Ένας αρσενικός ελέφαντας μπορεί να φτάσει μέχρι και τους 6 τόνους και σε ύψος τα τέσσερα μέτρα!!Τα μεγάλα του αυτιά τον βοηθούν να διατηρεί την θερμοκρασία του σώματος του χρησιμοποιώντας τα σαν βεντάλιες!
Εκεί κάπου ήρθε μήνυμα στον ασύρματο από ένα φίλο του οδηγού μας ότι εντόπισε σε κάποιο σημείο Τσιτάχ και μας είπε να κρατηθούμε για να τρέξει γρήγορα καθώς το συγκεκριμένο ζώο είναι πολύ σπάνιο να εντοπιστεί!!!
Φτάνοντας στο σημείο την είδαμε πολύ λίγο καθώς ήταν ξαπλωμένη,και οι οδηγοί μας αποφάσισαν βγούμε εκτός δρόμου κάτι που απαγορεύεται για να την δούμε και να φύγουμε γρήγορα πριν μας δούνε.Πλησιάζουμε και ξαφνικά σηκώθηκαν 4 Τσιτάχ οι οποίες δεν φαινόταν και έφυγαν για να βρουν αλλού την ησυχία τους!
Πολλοί μπερδεύουν την λεοπάρδαλη με την Τσιτάχ ή στα ελληνικά γατόπαρδο καθώς έχουν παρόμοιο χρώμα όμως διαφέρουν πολύ στην σωματοδομή.Ο γατόπαρδος είναι το ταχύτερο ζώο και το χαραχτηρίζει ο ήρεμος χαραχτήρας του ,είναι ζώο που μπορεί να εξημερωθεί και δεν έχει καταγραφεί καμιά επίθεση σε άνθρωπο.
Έτσι ήμασταν ικανοποιημένοι και από την σημερινή ημέρα αφού όπως μας είπε ο οδηγός μας,κάποιοι κάνουν σαφάρι μια εβδομάδα και δεν εντοπίζουν ούτε τσιταχ ούτε λεοπάρδαλη που εμείς είδαμε σε μια μέρα!!Βέβαια να πω ότι και εδώ η ομορφιά του τοπίου ήταν συγκλονιστική...δηλαδή και μόνο αυτή αποζημιώνει τον επισκέπτη!
Φεύγοντας τώρα ζητήσαμε από τον οδηγό μας να μας πάει σε ένα χωριό των Μασάι για να δούμε έστω και για λίγο από κοντά την πιο διάσημη φυλή του κόσμου.Του επισήμανα ότι θέλω ένα χωριό αυθεντικό και όχι εκείνα που έχουν ξεφυτρώσει μόνο για τους τουρίστες.
Φτάνοντας μας υποδέχτηκε ο γιος του αρχηγού καθώς εκείνος ήταν με το κοπάδι και συμφωνήσαμε να πληρώσουμε 10$ ο καθένας μας για την επίσκεψη.Χρήματα που όπως μας είπε δίνουν για να αγοράζουν νερό αφού το νερό της λίμνης Manyara είναι αλμυρό και τους προκαλεί προβλήματα στο στομάχι.
Μας έντυσαν κιόλας με τις παραδοσιακές ενδυμασίες τους κόκκινο χρώμα οι άντρες και μπλε οι γυναίκες και ξεκινήσαμε τον χορό της ενηλικίωσης.Μαζί τους συμμετείχα και εγώ βέβαια που δεν έχασα την ευκαιρία να βιώσω μία από τις σημαντικότερες στιγμές στην ζωή ενός άντρα Μασάι.
Η ενηλικίωση ενός Μασάι εκτός από τον χορό συνοδεύεται με την περιτομή η οποία γίνεται ασφαλώς χωρίς καμία αναισθησία και ο νεαρός δεν πρέπει να δείξει ίχνος πόνου ή ακόμα και έκφραση πόνου γιατί θα θεωρηθεί μεγάλη ντροπή για την οικογένεια του και θα στιγματίσει τον ίδιο για όλη του τη ζωή!!
Τα βλέμματα μας από την αρχή έκλεψαν τα μικρά παιδιά που ήταν πολύ χαριτωμένα!Γενικότερα σε όλο το ταξίδι οι εικόνες των παιδιών έχουν μείνει πολύ δυνατές μέσα στο μυαλό μου και δεν πρόκειται να ξεχάσω πόσα παιδιά είδα να κυκλοφορούν ξυπόλητα και πολλά από αυτά σε ηλικία 3-5 ετών να κουβαλούν κουβάδες νερό για να το πάνε στα σπίτια τους.
Παρακαλώ όσοι ταξιδέψετε ως εδώ φροντίστε να έχετε μαζί σας μερικά παιδικά ρουχαλάκια,παντοφλάκια και ότι άλλο μπορείτε γιατί πόνεσε η ψυχή μου βλέποντας μικρά παιδιά να ζουν σ'αυτές τις συνθήκες.
Το χωριό είναι περιφραγμένο με κλαδιά για να μην πλησιάζουν τα ζώα και όπως μας είπε ο Τιμόν το βράδυ κάποιος μένει ξύπνιος για να φυλάει τα ζώα και το χωριό.
Οι άντρες φροντίζουν τα ζώα(κατσίκες,αγελάδες,πρόβατα)και οι γυναίκες μαγειρεύουν,φροντίζουν τα παιδιά και χτίζουν και τα σπίτια τους χρησιμοποιώντας μπαμπού,κλαδιά από ακακία και λάσπη.
Τρέφονται αποκλειστικά όπως μας είπαν με γάλα μαζί με αίμα αγελάδας που τους δίνει όλες τις απαραίτητες πρωτεΐνες
,και κρέας!Υπάρχει δυνατότητα να μείνετε μαζί τους αν το επιθυμείτε και να βιώσετε καλύτερα την εμπειρία κάτι που μπορείτε να συνενοηθείτε με τον Sariko.
Μπήκαμε και στο σπίτι του Τιμόν που μιλούσε εξαιρετικά αγγλικά, το οποίο ήταν απίστευτα μικρό και είχε εσωτερικά σχήμα σαλιγκαριού για να μην εισχωρεί το κρύο
.Σε αυτό το μικρό χώρο μαγείρευαν κιόλας με τον καπνό να κάνει την ατμόσφαιρα αποπνικτική.
Εκείνο που δεν μου άρεσε είναι ότι πολλές από τις γυναίκες της φυλής ακόμα και σήμερα της αναγκάζουν να κάνουν κλειτοριδεκτομή δηλαδή ακρωτηριασμό της κλειτορίδας
ώστε να μην απολαμβάνουν τη σαρκική επαφή και να μειώνετε ο κίνδυνος να απατήσουν τους άντρες τους,οι οποίοι μπορούν να έχουν όσες γυναίκες επιθυμούν!Το ποσοστό των μελών της φυλής που νοσούν από Aids ακόμα και στις μέρες είναι υψηλό καθώς δεν παίρνουν καμιά προφύλαξη και η πολυγαμικότητα διαιωνίζει περισσότερο το πρόβλημα!Θύματα και πάλι τα παιδιά καθώς πολλά από αυτά γεννιούνται όντας φορέας και πολλά μένουν ορφανά χάνοντας τους γονείς τους από την ασθένεια.
Στη συνέχεια οι γυναίκες μας έδειξαν τα κοσμήματα που φτιάχνουν για να τα πωλούν στους τουρίστες και θέλοντας να βοηθήσουμε πήραμε δύο αναμνηστικά.
Φύγαμε έχοντας όμορφες εικόνες και επιστρέψαμε στο κάμπινγκ για να χαλαρώσουμε μέχρι να ετοιμαστεί το βραδινό μας που και αυτή τη φορά ήταν εξαιρετικό.Να πω ότι υπήρχε ίντερνετ στο κάμπινγκ όμως μην φανταστείτε τρελές ταχύτητες πάντως μπορούσες να επικοινωνήσεις.
Την επόμενη μέρα θα πηγαίναμε με ξεχωριστό τζιπ από τα κορίτσια που ήταν μαζί μας καθώς εκείνες θα συνέχιζαν για το πάρκο Serengeti και εμείς θα πηγαίναμε στον κρατήρα Ngorongoro που μας επιφύλαξε και τις πιο όμορφες συγκινήσεις!!
Έτσι ξυπνήσαμε στις 06:00 το πρωί φάγαμε πρωινό και φύγαμε με ανυπομονησία καθώς είχα διαβάσει ότι πρόκειται για ένα μέρος με μεγάλο πληθυσμό ζώων που δεν μεταναστεύει και αφού ξεκινήσαμε νωρίς θα βλέπαμε αυτό που και όντως έγινε...τα λιοντάρια να κυνηγούν!!!
Ο κρατήρας του Ngorongoro πριν χιλιάδες χρόνια ήταν βουνό-ηφαίστειο και υπολογίζεται ότι έφθανε τα 5000 μέτρα δηλαδή σαν το Κιλιμάντζαρο,έπειτα εξερράγη και κυριολεκτικά ήταν σαν να κατεδαφίστηκε φτάνοντας πλέον στο ψηλότερο σημείο του τα 1800 μέτρα σχηματίζοντας μια τεράστια ηφαιστειακή καλντέρα.Σαν να μιλάμε δηλαδή για ένα τεράστιο μπολ όπου μέσα ζουν τα ζώα κάτι που το καθιστά το καλύτερο μέρος για να παρακολουθήσει κανείς την άγρια ζωή.Το πρωί στον κρατήρα στο υψόμετρο που θα ανεβείτε κάνει κρύο οπότε φροντίστε να έχετε μαζί σας ζακέτα,κατά τα άλλα ο καιρός σε όλη τη διάρκεια ήταν ιδανικός με δροσερό αεράκι που μας δρόσιζε και χωρίς βροχή.
Εδώ θα δείτε και πολλές ύαινες οι οποίες είναι από τα πιο αιμοβόρα ζώα σκοτώνοντας ακόμα και λιοντάρι όντας σε ομάδες και ευθύνονται για περισσότερους θανάτους ζώων ακόμα και από τα λιοντάρια που κυνηγούν περίπου κάθε 3 μέρες.
Αρχικά συναντήσαμε μια οικογένεια από λιοντάρια να κοιμάται κάτω από ένα δέντρο 3 θηλυκά μαζί με δύο μικρά και στη συνέχεια ένα θηλυκό που είχε πιάσει ένα μικρό γκνού και το έτρωγε.Η στιγμή που μας τρέλανε είναι όταν είδαμε ένα αρσενικό λιοντάρι να έχει αρπάξει ένα μικρό Βουβάλι από το κοπάδι που έκανε επίθεση και να το απομακρύνει καθώς τα υπόλοιπα βουβάλια τον πλησίαζαν για να πάρουν εκδίκηση!
Εκείνος έβλεπε πίσω την απειλή να έρχεται και βιαζόταν να κρυφτεί όμως ήταν κουρασμένος και καθυστερούσε.Να σας πω εδω ότι το Βουβάλι είναι από τα πιο επικίνδυνα ζώα και όντας σε κοπάδι μπορεί εύκολα με τα κέρατα του να σκοτώσει ακόμα και τον βασιλιά της ζούγκλας!
Κάποια στιγμή βλέποντας το λιοντάρι ότι δεν μπορεί να ξεφύγει έκατσε κάτω από ένα δέντρο που είχε κάποιο βάθος στη ρίζα του προσφέροντας του έτσι μια κάλυψη και έχοντας βοηθό ένα δεύτερο αρσενικό που σηκώθηκε από το πουθενά αφού έως τώρα δεν φαινόταν.
Τα βουβάλια και ενώ ήταν πολλά κάθε φορά που πλησίαζαν έκαναν πίσω αφού ακούγοντας το βρυχησμό των αρσενικών,που αποδείχτηκε δυνατό όπλο ,δίσταζαν να επιτεθούν.Έπειτα από δέκα λεπτά προσπάθειας έφυγαν άλλωστε το μικρό Βουβάλι ήταν νεκρό.
Ακόμη μια φορά η ομορφιά του τοπίου ήταν απίστευτη και σε ορισμένα σημεία άλλαζε το σκηνικό από αφρικανική σαβάνα σε μια όαση από δέντρα με λίμνη και χορτάρι!!Υπάρχει και λίμνη με ιπποπόταμους και εδώ με την διαφορά ότι εδώ μπορούσαμε να τους παρακολουθήσουμε από πολύ μικρή απόσταση.
Και εδώ δεν έβγαιναν στιγμή από το νερό και με την ουρά τους πετούσαν συνεχώς νερό στο σώμα τους και έκαναν περιστροφές για να κρατιούνται δροσεροί.
Ακόμα και ο χώρος που σταματήσαμε για το κολατσιό μας ήταν μαγικός δίπλα σε μία λίμνη με ιπποπόταμους και γύρω ζέβρες να περιφέρονται.Υπήρχε φρουρός με όπλο για προφύλαξη σε περίπτωση κινδύνου και έπρεπε να έχουμε το νου μας αυτή τη φορά στα γεράκια που έκαναν κύκλους από πάνω μας για να μας αρπάξουν φαγητό.
Επίσης εδώ μας εντυπωσίασαν πολύ τα ιδιαίτερα πτηνά.
Πιο χαρακτηριστικό εκείνο που ονομάζουν γραμματέα για τα περίεργα φτερά στο κεφάλι που μοιάζουν με στυλό στο αυτί όπως μας εξήγησε ο οδηγός!
Ξέχασα να αναφέρω ότι συναντήσαμε πολλές φορές και τον αγαπημένο αγριόχοιρο από την ταινία του Lion King τον Pumba.
Εδώ οι πιθανότητες να δείτε λιοντάρια είναι πολλές αφού ο πληθυσμός τους είναι μεγάλος καθώς πάντα υπάρχει τροφή στον κρατήρα.Κάποια στιγμή παρατηρούσαμε δύο θηλυκά να κάθονται στο χορτάρι μέχρι που εμφανίστηκε ένα τρίτο κυριολεκτικά μπροστά από το τζιπ μας το οποίο δεν βλέπαμε γιατί ήταν ξαπλωμένο κάτω από ένα μικρό γεφυράκι που βρισκόμασταν.
Κατά τις 14:00 φύγαμε από τον κρατήρα όντας πολύ ευχαριστημένοι και με τον οδηγό μας να μην πιστεύει στην τύχη μας,εγώ βέβαια ήθελα να δω και ένα μαύρο Ρινόκερο που υπαρχουν εδώ και να συμπληρώσουμε το Big five ,όμως υπάρχουν μόνο 20 περίπου και εμφανίζονται κυρίως την περίοδο των βροχών.
Φεύγοντας τώρα μας περίμενε άλλη μία έκπληξη που δεν πιστεύαμε στα μάτια μας,ένα ζευγάρι από λιοντάρια είχε κλείσει το δρόμο και ερωτοτροπούσαν με εμάς θεατές!!!
Βέβαια να πω ότι ο βασιλιάς αποδείχτηκε πολύ γρήγορος όμως η κραυγή της ικανοποίησης στο τέλος ήταν όλα τα λεφτά με την λιονταρίνα να κυλιέται στο χώμα κάνοντας περιστροφές,προφανώς από ικανοποίηση!
Έπειτα ανέβηκαν στο ύψωμα δίπλα στο δρόμο για να φύγουν μαζί σαν ερωτευμένο ζευγαράκι και μου χάρισαν την ευκαιρία να βγω μια selfie μαζί τους σε απόσταση αναπνοής!!
Έπειτα από τόσο υπέροχη μέρα ακολούθησε η διαδρομή 5 ωρών προς το αεροδρόμιο του Κιλιμάντζαρο για την πτήση μας για Dar es Salaam στις 21:00 όπου θα διανυκτερεύαμε στο αεροδρόμιο και θα παίρναμε την πρώτη πρωινή πτήση στις 07:00 για Ζανζιβάρη.Εδώ να πω ότι αρχικά ότι η πρώτη πτήση είχε κλειστεί με Fastjet με κόστος 32€ αλλά μας έστειλαν μήνυμα ότι ακυρώθηκε και στη συνέχεια κλείσαμε με Precision air και κόστος που είχε φτάσει τα 88€!
Ένα λάθος στην οργάνωση που έκανα και θέλω να το αναφέρω ώστε να το αποφύγετε, είναι να ρίξετε μια ματιά όταν κλείνετε τις εσωτερικές πτήσεις στη σελίδα της Air Tanzania που θα βρείτε απευθείας σύνδεση από Αρούσα για Ζανζιβάρη με καλές τιμές!
Σε όλη την διαδρομή είχαμε μια υπέροχη συζήτηση με τον οδηγό μας καθώς διψούσαμε να μάθουμε λεπτομέρειες για την ζωή των ανθρώπων εδώ.Πληροφορίες που με εντυπωσίασαν είναι ότι η χώρα αποτελείται από 200 διαφορετικές φυλές με τους Μασάι να είναι το 1,5% απλά ξεχωρίζουν λόγω της παραδοσιακής ενδυμασίας,υπάρχουν διάφορες θρησκείες από Καθολικούς,Μουσουλμάνους,Ορθόδοξους,μέχρι Λουθηριανιστές και Αγγλικανιστές.Άνθρωποι σαν οδηγό μας που έχουν καλύτερο βιωτικό επίπεδο πηγαίνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικό σχολείο σε ιδιωτικά νοσοκομεία καθώς το επίπεδο στα κρατικά είναι χαμηλό και ασφαλώς δεν μας ξάφνιασε το γεγονός που όλοι μας έλεγαν ότι η χώρα είναι πλούσια όμως η κυβέρνηση που υποτίθεται είναι δημοκρατική καταχράζεται τα χρήματα και νοθεύει τις εκλογές!!
Κάναμε και μια στάση σε ένα μαγαζί που πουλάει αναμνηστικά αλλά και για να δούμε τον περίφημο Τανζανιτή.Πρόκειται για ένα μπλε πετράδι που βγαίνει μόνο στους πρόποδες του Κιλιμάντζαρο και είναι εξαιρετικά σπάνιο και ακριβό βέβαια.
Έτσι κάνοντας όμορφες συζητήσεις πέρασαν ευχάριστα οι ώρες της διαδρομής και φτάσαμε στο αεροδρόμιο για την πτήση προς Dar es Salaam.Την συνέχεια της ιστορίας για την εξωτική Ζανζιβάρη θα την συνεχίσω σε νέο κεφάλαιο όσο το δυνατόν συντομότερα!
Last edited:
