snow
Member
- Μηνύματα
- 60
- Likes
- 121
Το πλοίο της γραμμής έφτασε στο νησί στις 12.40 το πρωί, το πλοίο της επιστροφής ήταν στις 23.00 οπότε έβαλα στόχο να γυρίσω όλο το νησί σε 10 ώρες. Για να δούμε τι κατάφερα.
Το πλοίο έφτασε στην ώρα του αν και είχε αρχίσει από χθες να φυσάει αρκετά.
Πρώτη στάση η Παναγία της Τήνου δεν είχε πολύ κόσμο όπως την θυμόμουν πριν από 20 χρόνια που την είχα επισκεφτεί με τους γονείς μου παιδάκι τότε. Δεν έχει αλλάξει κάτι ούτε έβλεπες να πουλούν τίποτα εκκλησιαστικό μέσα στην εκκλησία και αυτά έξω μόνο στα μαγαζάκια που υπάρχουν. Αφού έκατσα αρκετή ώρα εκεί κατέβηκα και το πεζόδρομο προς το λιμάνι να χαζέψω τα μαγαζάκια που προανέφερα με τις εικόνες τα λιβάνια κτλ κτλ πολύ καλές τιμές μπορώ να πω δεν ένοιωθα κάποια εκμετάλλευση π.χ. τα πλαστικά μπουκαλάκια για αγιασμό τα είχαν με 0.20 λεπτά Είχα ανέβει με το μηχανάκι τη λεωφόρο Μεγαλόχαρης και κατέβηκα με τα πόδια την Ευαγγελιστρίας και επιστροφή. Ξεκινώντας τώρα το τουριστικό κομμάτι του νησιού και επέλεξα να κινηθώ κυκλικά προς την αντίθετη φορά του ρολογιού.
Δεύτερη στάση Βριόκαστρο , προϊστορικός οχυρωμένος οικισμός, ο παλιότερος που έχει εντοπιστεί στην Τήνο. Όστρακα που έχουν βρεθεί σε επιφανειακές έρευνες μαρτυρούν κατοίκηση της περιοχής ήδη από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού (3000-2300 π.Χ.) Τη Μεσοκυκλαδική (ή Μέση Εποχή του Χαλκού 2300-1600 π.Χ.) ο οικισμός οργανώνεται καλύτερα και οχυρώνεται η κορυφή του λόφου με ισχυρό τείχος, ερείπια του οποίου είναι ορατά. Μετά την κατάρρευση των ανακτορικών κέντρων του Μινωικού πολιτισμού ο οικισμός σταδιακά εγκαταλείπεται. Δεν έχει διενεργηθεί συστηματική ανασκαφή στην περιοχή τις τελευταίες δεκαετίες. Έχει ένα μονοπατάκι, όχι καθαρισμένο, να ανέβεις και θέλει κλειστά αθλητικά παπούτσια. Προτίμησα τελικά να μην ανέβω γιατί δε μπορούσα να υπολογίσω το χρόνο για να μου βγει το πρόγραμμα οπότε δε μπορώ να πω περισσότερα.
Τρίτη στάση το ζυθοποιείο παραγωγής μπύρας Νήσος που ήταν εκεί κοντά. Μπήκα μέσα είδα τα παιδιά που δούλευαν φούλ μια και ξεκινάει το καλοκαίρι. Ξεναγήσεις δεν είχαν ξεκινήσει ακόμη γίνονται κάθε μια ώρα και απογεύματα. Μπύρες δε μπορείς να αγοράσεις από εκεί δεν πουλάνε αλλά ακριβώς κολλητά αριστερά στη κάβα που είναι και ο διανομέας τους.
Τέταρτη στάση αφού είδα και πολλούς περιστεριώνες στη διαδρομή, έχει κάπου 600 το νησί, η Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Κεχροβουνίου. Ήξερα ότι θα τη βρω κλειστή όπως και τα άλλα που είχα σημειώσει αλλά δε γινόταν να ξαναπεράσω στις 16.00 που άνοιγε πάλι η ώρα ήταν 14.20. Από έξω μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον πάντως αν ξαναβρεθώ στο νησί θα την επισκεφτώ.
Πέμπτη στάση το χωριό Στενή. Εδώ να πω ότι κατά τύχη βρέθηκα εκεί γιατί τα εισιτήρια κλειστήκαν 2 μέρες πριν και δεν είχα χρόνο να κάνω λεπτομερή έρευνα για το νησί και κάπου το διάβασα σαν Στενό και όχι Στενή με αποτέλεσμα να μη το βρω στην αναζήτησή μου στο google. Ευτυχώς που σταμάτησα πανέμορφο χωριουδάκι και το μαγαζάκι στην πλατεία πρέπει να είναι θεϊκό το απόγευμα με βραδάκι. Περπατήστε όλα τα στενάκια του κάθε γωνιά και μια καρτ ποστάλ.
Έκτη στάση η παραλία Λιβαδά. Αν και είχα πάρει μαγιό μαζί αποφάσισα να μην κάνω μπάνιο γιατί κάτι θα έχανα ο χρόνος πίεζε. Είχε γίνει και ο αέρας 7 μποφόρ βοριαδάκι οπότε ένας λόγος παραπάνω, η παραλία αξίζει σε ιδανικές συνθήκες. Μετά από κάποιο σημείο έχει χωματόδρομο βατό όμως.
Έβδομη στάση φυσικά ο Φάρος Παπαργυρά που τον θεωρώ must του νησιού. Είναι δίπλα ακριβώς από την παραλία Λιβαδά αλλά θέλει αρκετό περπάτημα αν δεν είσαι εξοικειωμένος με προσοχή και φυσικά αν δεν έχετε πάρει μαζί παπούτσια μη το τολμήσετε. Είναι κλειστός για πρόσβαση στο εσωτερικό του και όπως τον κοιτάς από την στεριά από αριστερά μπορείς να βρεθείς μπροστά του από τη μεριά της θάλασσας. Τοπίο μαγικό.
Όγδοη στάση το Ιερό Προσκύνημα της Ιεράς Καρδίας του Ιησού και πάλι κλειστά αλλά ο χώρος προσβάσημος δεν είναι κλειδωμένη η πόρτα και βλέπεις και την εκκλησία έχει τζάμι η κύρια είσοδος.
Ένατη στάση το χωριό Βώλαξ. Σίγουρα επίσκεψη και εδώ μη το παραλείψετε οι βράχοι του είναι τεράστιοι και μοναδικοί παντού τεράστιες γρανιτένιες πέτρες λες και κάποιος τεράστιος θεός τις έχει πετάξει παντού με τη χούφτα του. Κάποιες οικίες του χωρίου έχουν χτιστεί χωρίς να τις μετακινήσουν υπάρχουν και μαγαζάκια για στάση φαγητό και ξεκούραση.
Δέκατη στάση στην Ιερά Μονή Ουρσουλινών Μοναχών. Πάλι και εδώ κλειστά ανοίγει τις πρωινές ώρες και είναι κάποιες κυρίες που σου κάνουν ξενάγηση εξωτερικά φαίνεται ότι το κτήριο είναι έτοιμο να γκρεμιστεί. Ακριβώς δίπλα έχει ένα καφέ το Cafe Serviam αν έχετε χρόνο ή είναι η ώρα του καφέ μια στάση εδώ επιβάλλεται έχει κατι μικρές πράσινες ταμπέλες αν δεν έχετε google maps για να το βρείτε που γράφουν απλά serviam.
Εντέκατη στάση λίγο ποιο κάτω στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωσήφ των Ιησουϊτών Πατέρων. Εδώ μου είπαν ότι δεν είναι ακόμη προσβάσιμη και κάποια στιγμή θα ανοίξει για το κοινό.
Δωδέκατη στάση ΣΑΝ ΤΗ ΓΗ. Ήρθε η ώρα για τη γλυκιά απόλαυση του νησιού. Είχε πάει η ώρα 17.15 και ήμουν μόνο με το πρωινό. Στο χωριό Ταραμπάδος έχει μια καφετέρια, το ΣΑΝ ΤΗ ΓΗ. Είχα διαβάσει ότι όλα του είναι υπέροχα ιδικά το γλυκό καραμελόπιτα. Σαν λάτρεις της καραμέλας σε παγωτό κτλ δεν γινόταν να μη κάνω στάση να τη δοκιμάσω. Όταν έφτασα τα παιδιά που δούλευαν στο μαγαζί έτρωγαν μια ποικιλία και κάτι μακαρονάδες αν και τα λιγουρεύτηκα έτσι όπως τα είδα όλα, δε γινόταν να φάω κανονικά με πίεζε ο χρόνος και εδώ είχα κάνει στάση για άλλο σκοπό. Έκατσα έξω στο μπαλκόνι με την καλύτερη θέα σε περιστεριώνες, βλέπεις τέσσερις καλοδιατηρημένους μέσα σε κτήματα. Έρχεται λοιπόν ο Χάρης που είναι και ο ιδιοκτήτης να μου πάρει παραγγελία. Του λέω καραμελόπιτα έχετε; Α μου λέει είσαι διαβασμένος φυσικά και έχουμε. Ωραία βάλε μια με παγωτό βανίλια. Αμέσως μου λέει. Κόντεψα να κλάψω από την ευχαρίστηση. Τι ήταν αυτό που με βρήκε; Δε μπορώ να το περιγράψω με λόγια. Αφού πέρασα λίγη ώρα να συνέλθω από την ευχαρίστηση του ουρανίσκου μου, της απόλαυσης της θέας και του ξεπιασήματος από την οδήγηση πάνω στο μηχανάκι, πήγα μέσα να πληρώσω. Λέω στο παιδί μακράν το καλύτερο γλυκό που έχω φάει στην Ελλάδα αν και δε μπορώ να είμαι αντικειμενικός λόγω του πάθους μου για την καραμέλα. Συστηθήκαμε με ευχαρίστησε τον έλεγαν Χάρη, ήταν ο ιδιοκτήτης και μου λέει 3 χρόνια έχουμε το μαγαζί και τα γλυκά τα φτιάχνει ο πεθερός μου. Έχει 4 γλυκά μόνο και η καραμελόπιτα είχε βγει πριν 2 ώρες… Αν κάποιος βρεθεί στο νησί μην παραλείψει να περάσει εκεί λίγο χρόνο.
Δέκατη Τρίτη στάση παραλία κολυμπήθρα. Όταν έφτασα με έπιασε ένα δέος για το πόσο αρχοντική και μεγαλοπρεπής ήταν αν δεν είχε κύματα θα βούταγα και ας άφηνα κάτι εκτός του προγράμματος. Η τοπ του νησιού για μένα.
Δέκατη τέταρτη στάση όρμος Πανόρμου. Αφού πέρασα τον Πύργο από έξω που ήταν η επόμενη στάση κατέβηκα στην παραλία του Πανόρμου. Ωραίο χωριουδάκι απομακρυσμένο, αριστερά η παραλία με αλμυρίκια για σκιά και δεξιά παραλιακά πολλές ψαροταβέρνες. Ωραία φάση.
Δέκατη Πέμπτη στάση Πύργος. Είχε πάει η ώρα 20.00 έκανα μια βόλτα στα στενάκια του καλό διατηρημένα με πολύ όμορφα και προσεγμένα μαγαζάκια για δώρα ρούχα κτλ. Η πλατεία μαγική με τον πλάτανο στη μέση αλλά 4 χλμ από εκεί είχε το μοναδικό βενζινάδικο σε αυτή τη μεριά του νησιού και θα έπρεπε να βάλω καύσιμα γιατί δε θα έφτανα στην χώρα να πάρω το καράβι της επιστροφής. Πήρα τηλέφωνο μου είπε η κυρία κλείνει 20.45 οπότε πάλι δεν έκατσα να αποτυπώσω περισσότερο τις ομορφιές της πλατείας του Πύργου. Έφτασα στο βενζινάδικο και λέω καλά που σε πήρα τηλέφωνο θα έμενα από καύσιμα και το ιντερνετ λέει ότι είστε ανοιχτά όλο το 24ωρο. Μου απάντησε ότι καλά λέει γιατί έχουμε αυτόματο πωλητή οπότε μπορείς να βάλεις όποτε θέλεις. Τη πάτησα και δεν έκατσα περισσότερο στο Πύργο. Δε πειράζει.
Δέκατη έκτη στάση Υστέρνια. Με το που φτάνεις έχει το χώρο παρκινγκ και όλο ευθεία είναι ο κεντρικός δρόμος του χωριού με τρία μαγαζάκια με φανταστική θέα στη θάλασσα το πρώτο ιδικά ήταν κάτσε καλά. Δυστυχώς ρώτησα την κοπέλα στο βενζινάδικο που είναι καλύτερα στην Υστέρνια ή στη Καρδιανή; Και μου απάντησε το δεύτερο οπότε προχώρησα και δεν ήταν απόλαυσα τη θέα όπως της άξιζε.
Δέκατη έβδομη στάση Καρδιανή. Εδώ απογοητεύτηκα λίγο γιατί πάλι ενώ ήταν γραφικό το χωριουδάκι ήταν σαν να είναι εγκαταλελειμμένο, σαν οι ιδιοκτήτες να μένουν αλλού και δεν είχαν έρθει ακόμη για καλοκαίρι να ανοίξουν τα σπίτια τους. Ένα παιδί που είδα και ρώτησα στο δρόμο μου είπε ότι ένα μαγαζί έκλεισε προσωρινά γιατί κάτι έπαθε η ιδιοκτήτρια και το δεύτερο που ήταν ανοιχτό έμοιαζε κυριλέ αλλά περισσότερο κάτι σαν αρπαχτή έγραφαν οι κριτικές. Στεναχωρήθηκα που δεν έκατσα για μίση ώρα στην Υστέρνια για το ηλιοβασίλεμα και τη θέα. Να πω βέβαια ότι ο ήλιος δεν φαίνεται την ώρα που δύει περνάει πίσω από βουνό στα δεξιά σας δε χάνεται στη θάλασσα.
Δέκατη όγδοη στάση ο Άγιος Ρωμανός. Από εδώ απλά πέρασμα έκανα και όχι στάση γιατί είχε αρχίσει να χάνεται το φώς του ήλιου και μόνο παραλία ήταν με σπίτια δεν υπήρχε κάποιο μαγαζάκι μπαρ εστιατόριο κάτι ιδιαίτερο μόνο για μπάνιο. Οπότε κατέβηκα το ίδια και έφυγα από τον άλλο δρόμο για την χώρα της Τήνου.
Δέκατη ένατη στάση Κιόνια. Και εδώ δεν ήταν στάση απλά πέρασα είναι πάνω στο δρόμο. Είχε αρκετά εστιατόρια καλά μου φάνηκαν οπότε θα είναι ωραία για μπάνιο και φαγητό μετά.
Εικοστή στάση Τήνος. Έφτασα πάλι στη χώρα για την επιστροφή. Πήγα πάλι στη Παναγία να τη δω φωτισμένη μόνο ο ιερός ναός ήταν κλειστός οι πόρτες όλες ανοιχτές. Κατέβηκα πάλι κάτω στο κέντρο και περπάτησα λίγο τα στενά από τη μια μεριά είναι τα μπαράκια και από την άλλη τα εστιατόρια γραφικά και όμορφα. Κατά τύχη είχαμε κλείσει τα ίδια καράβια με έναν συνάδελφο και μιας και το καράβι είχε 1 ώρα καθυστέρηση κάτσαμε σε μια καφετέρια στο πιάτσα καφέ νομίζω δυο μαγαζιά δίπλα από το Δωδώνη. Εγώ πήρα μια μπύρα νήσος και ο συνάδελφος με τη γυναίκα του σπιτικούς χυμούς λεμονάδα και βύσσινο που είπαν ότι ήταν πολύ καλοί και το σέρβις ήταν πολύ καλό. Να πω εδώ ότι υπάρχει μια εφαρμογή που βλέπεις το καράβι που περιμένεις σε live time που βρίσκεται, οπότε δε περιμένεις άσκοπα στο λιμάνι. Αυτή είναι η openferry σε android πατώντας κάτω κινητά τη μεσαία καρτέλα που λέει Παρακολούθηση έχει ένα καραβάκι από πάνω και επιλέγεις το καράβι που περιμένεις και σου λέει σε πόση ώρα θα είναι στο λιμάνι.
Και κάπως έτσι στο χάρτη η διαδρομή που ακολούθησα.
Τέλος να πω ότι κατάφερα να πάρω μια μικρή γεύση από ότι είχα σχεδιάσει να δω από το νησί. Τα συναισθήματα ανάμεικτα. Πρώτον χάρηκα πολύ για τις κρυμμένες ομορφιές της Τήνου αξίζει το νησί και δεύτερον από την άλλη στεναχωρήθηκα γιατί η δουλεία μου με έχει αναγκάσει για κάποιο διάστημα να ζω μακριά από την οικογένειά μου και να κάνω αυτό το ταξίδι μόνος. Αφιερωμένο λοιπόν στη Κυριακή το Θάνο και τη Βασιλική.
Καλά Ταξίδια σε όλους.
Το πλοίο έφτασε στην ώρα του αν και είχε αρχίσει από χθες να φυσάει αρκετά.
Πρώτη στάση η Παναγία της Τήνου δεν είχε πολύ κόσμο όπως την θυμόμουν πριν από 20 χρόνια που την είχα επισκεφτεί με τους γονείς μου παιδάκι τότε. Δεν έχει αλλάξει κάτι ούτε έβλεπες να πουλούν τίποτα εκκλησιαστικό μέσα στην εκκλησία και αυτά έξω μόνο στα μαγαζάκια που υπάρχουν. Αφού έκατσα αρκετή ώρα εκεί κατέβηκα και το πεζόδρομο προς το λιμάνι να χαζέψω τα μαγαζάκια που προανέφερα με τις εικόνες τα λιβάνια κτλ κτλ πολύ καλές τιμές μπορώ να πω δεν ένοιωθα κάποια εκμετάλλευση π.χ. τα πλαστικά μπουκαλάκια για αγιασμό τα είχαν με 0.20 λεπτά Είχα ανέβει με το μηχανάκι τη λεωφόρο Μεγαλόχαρης και κατέβηκα με τα πόδια την Ευαγγελιστρίας και επιστροφή. Ξεκινώντας τώρα το τουριστικό κομμάτι του νησιού και επέλεξα να κινηθώ κυκλικά προς την αντίθετη φορά του ρολογιού.
Δεύτερη στάση Βριόκαστρο , προϊστορικός οχυρωμένος οικισμός, ο παλιότερος που έχει εντοπιστεί στην Τήνο. Όστρακα που έχουν βρεθεί σε επιφανειακές έρευνες μαρτυρούν κατοίκηση της περιοχής ήδη από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού (3000-2300 π.Χ.) Τη Μεσοκυκλαδική (ή Μέση Εποχή του Χαλκού 2300-1600 π.Χ.) ο οικισμός οργανώνεται καλύτερα και οχυρώνεται η κορυφή του λόφου με ισχυρό τείχος, ερείπια του οποίου είναι ορατά. Μετά την κατάρρευση των ανακτορικών κέντρων του Μινωικού πολιτισμού ο οικισμός σταδιακά εγκαταλείπεται. Δεν έχει διενεργηθεί συστηματική ανασκαφή στην περιοχή τις τελευταίες δεκαετίες. Έχει ένα μονοπατάκι, όχι καθαρισμένο, να ανέβεις και θέλει κλειστά αθλητικά παπούτσια. Προτίμησα τελικά να μην ανέβω γιατί δε μπορούσα να υπολογίσω το χρόνο για να μου βγει το πρόγραμμα οπότε δε μπορώ να πω περισσότερα.
Τρίτη στάση το ζυθοποιείο παραγωγής μπύρας Νήσος που ήταν εκεί κοντά. Μπήκα μέσα είδα τα παιδιά που δούλευαν φούλ μια και ξεκινάει το καλοκαίρι. Ξεναγήσεις δεν είχαν ξεκινήσει ακόμη γίνονται κάθε μια ώρα και απογεύματα. Μπύρες δε μπορείς να αγοράσεις από εκεί δεν πουλάνε αλλά ακριβώς κολλητά αριστερά στη κάβα που είναι και ο διανομέας τους.
Τέταρτη στάση αφού είδα και πολλούς περιστεριώνες στη διαδρομή, έχει κάπου 600 το νησί, η Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Κεχροβουνίου. Ήξερα ότι θα τη βρω κλειστή όπως και τα άλλα που είχα σημειώσει αλλά δε γινόταν να ξαναπεράσω στις 16.00 που άνοιγε πάλι η ώρα ήταν 14.20. Από έξω μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον πάντως αν ξαναβρεθώ στο νησί θα την επισκεφτώ.
Πέμπτη στάση το χωριό Στενή. Εδώ να πω ότι κατά τύχη βρέθηκα εκεί γιατί τα εισιτήρια κλειστήκαν 2 μέρες πριν και δεν είχα χρόνο να κάνω λεπτομερή έρευνα για το νησί και κάπου το διάβασα σαν Στενό και όχι Στενή με αποτέλεσμα να μη το βρω στην αναζήτησή μου στο google. Ευτυχώς που σταμάτησα πανέμορφο χωριουδάκι και το μαγαζάκι στην πλατεία πρέπει να είναι θεϊκό το απόγευμα με βραδάκι. Περπατήστε όλα τα στενάκια του κάθε γωνιά και μια καρτ ποστάλ.
Έκτη στάση η παραλία Λιβαδά. Αν και είχα πάρει μαγιό μαζί αποφάσισα να μην κάνω μπάνιο γιατί κάτι θα έχανα ο χρόνος πίεζε. Είχε γίνει και ο αέρας 7 μποφόρ βοριαδάκι οπότε ένας λόγος παραπάνω, η παραλία αξίζει σε ιδανικές συνθήκες. Μετά από κάποιο σημείο έχει χωματόδρομο βατό όμως.
Όγδοη στάση το Ιερό Προσκύνημα της Ιεράς Καρδίας του Ιησού και πάλι κλειστά αλλά ο χώρος προσβάσημος δεν είναι κλειδωμένη η πόρτα και βλέπεις και την εκκλησία έχει τζάμι η κύρια είσοδος.
Ένατη στάση το χωριό Βώλαξ. Σίγουρα επίσκεψη και εδώ μη το παραλείψετε οι βράχοι του είναι τεράστιοι και μοναδικοί παντού τεράστιες γρανιτένιες πέτρες λες και κάποιος τεράστιος θεός τις έχει πετάξει παντού με τη χούφτα του. Κάποιες οικίες του χωρίου έχουν χτιστεί χωρίς να τις μετακινήσουν υπάρχουν και μαγαζάκια για στάση φαγητό και ξεκούραση.
Δέκατη στάση στην Ιερά Μονή Ουρσουλινών Μοναχών. Πάλι και εδώ κλειστά ανοίγει τις πρωινές ώρες και είναι κάποιες κυρίες που σου κάνουν ξενάγηση εξωτερικά φαίνεται ότι το κτήριο είναι έτοιμο να γκρεμιστεί. Ακριβώς δίπλα έχει ένα καφέ το Cafe Serviam αν έχετε χρόνο ή είναι η ώρα του καφέ μια στάση εδώ επιβάλλεται έχει κατι μικρές πράσινες ταμπέλες αν δεν έχετε google maps για να το βρείτε που γράφουν απλά serviam.
Εντέκατη στάση λίγο ποιο κάτω στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωσήφ των Ιησουϊτών Πατέρων. Εδώ μου είπαν ότι δεν είναι ακόμη προσβάσιμη και κάποια στιγμή θα ανοίξει για το κοινό.
Δωδέκατη στάση ΣΑΝ ΤΗ ΓΗ. Ήρθε η ώρα για τη γλυκιά απόλαυση του νησιού. Είχε πάει η ώρα 17.15 και ήμουν μόνο με το πρωινό. Στο χωριό Ταραμπάδος έχει μια καφετέρια, το ΣΑΝ ΤΗ ΓΗ. Είχα διαβάσει ότι όλα του είναι υπέροχα ιδικά το γλυκό καραμελόπιτα. Σαν λάτρεις της καραμέλας σε παγωτό κτλ δεν γινόταν να μη κάνω στάση να τη δοκιμάσω. Όταν έφτασα τα παιδιά που δούλευαν στο μαγαζί έτρωγαν μια ποικιλία και κάτι μακαρονάδες αν και τα λιγουρεύτηκα έτσι όπως τα είδα όλα, δε γινόταν να φάω κανονικά με πίεζε ο χρόνος και εδώ είχα κάνει στάση για άλλο σκοπό. Έκατσα έξω στο μπαλκόνι με την καλύτερη θέα σε περιστεριώνες, βλέπεις τέσσερις καλοδιατηρημένους μέσα σε κτήματα. Έρχεται λοιπόν ο Χάρης που είναι και ο ιδιοκτήτης να μου πάρει παραγγελία. Του λέω καραμελόπιτα έχετε; Α μου λέει είσαι διαβασμένος φυσικά και έχουμε. Ωραία βάλε μια με παγωτό βανίλια. Αμέσως μου λέει. Κόντεψα να κλάψω από την ευχαρίστηση. Τι ήταν αυτό που με βρήκε; Δε μπορώ να το περιγράψω με λόγια. Αφού πέρασα λίγη ώρα να συνέλθω από την ευχαρίστηση του ουρανίσκου μου, της απόλαυσης της θέας και του ξεπιασήματος από την οδήγηση πάνω στο μηχανάκι, πήγα μέσα να πληρώσω. Λέω στο παιδί μακράν το καλύτερο γλυκό που έχω φάει στην Ελλάδα αν και δε μπορώ να είμαι αντικειμενικός λόγω του πάθους μου για την καραμέλα. Συστηθήκαμε με ευχαρίστησε τον έλεγαν Χάρη, ήταν ο ιδιοκτήτης και μου λέει 3 χρόνια έχουμε το μαγαζί και τα γλυκά τα φτιάχνει ο πεθερός μου. Έχει 4 γλυκά μόνο και η καραμελόπιτα είχε βγει πριν 2 ώρες… Αν κάποιος βρεθεί στο νησί μην παραλείψει να περάσει εκεί λίγο χρόνο.
Δέκατη Τρίτη στάση παραλία κολυμπήθρα. Όταν έφτασα με έπιασε ένα δέος για το πόσο αρχοντική και μεγαλοπρεπής ήταν αν δεν είχε κύματα θα βούταγα και ας άφηνα κάτι εκτός του προγράμματος. Η τοπ του νησιού για μένα.
Δέκατη τέταρτη στάση όρμος Πανόρμου. Αφού πέρασα τον Πύργο από έξω που ήταν η επόμενη στάση κατέβηκα στην παραλία του Πανόρμου. Ωραίο χωριουδάκι απομακρυσμένο, αριστερά η παραλία με αλμυρίκια για σκιά και δεξιά παραλιακά πολλές ψαροταβέρνες. Ωραία φάση.
Δέκατη Πέμπτη στάση Πύργος. Είχε πάει η ώρα 20.00 έκανα μια βόλτα στα στενάκια του καλό διατηρημένα με πολύ όμορφα και προσεγμένα μαγαζάκια για δώρα ρούχα κτλ. Η πλατεία μαγική με τον πλάτανο στη μέση αλλά 4 χλμ από εκεί είχε το μοναδικό βενζινάδικο σε αυτή τη μεριά του νησιού και θα έπρεπε να βάλω καύσιμα γιατί δε θα έφτανα στην χώρα να πάρω το καράβι της επιστροφής. Πήρα τηλέφωνο μου είπε η κυρία κλείνει 20.45 οπότε πάλι δεν έκατσα να αποτυπώσω περισσότερο τις ομορφιές της πλατείας του Πύργου. Έφτασα στο βενζινάδικο και λέω καλά που σε πήρα τηλέφωνο θα έμενα από καύσιμα και το ιντερνετ λέει ότι είστε ανοιχτά όλο το 24ωρο. Μου απάντησε ότι καλά λέει γιατί έχουμε αυτόματο πωλητή οπότε μπορείς να βάλεις όποτε θέλεις. Τη πάτησα και δεν έκατσα περισσότερο στο Πύργο. Δε πειράζει.
Δέκατη έκτη στάση Υστέρνια. Με το που φτάνεις έχει το χώρο παρκινγκ και όλο ευθεία είναι ο κεντρικός δρόμος του χωριού με τρία μαγαζάκια με φανταστική θέα στη θάλασσα το πρώτο ιδικά ήταν κάτσε καλά. Δυστυχώς ρώτησα την κοπέλα στο βενζινάδικο που είναι καλύτερα στην Υστέρνια ή στη Καρδιανή; Και μου απάντησε το δεύτερο οπότε προχώρησα και δεν ήταν απόλαυσα τη θέα όπως της άξιζε.
Δέκατη έβδομη στάση Καρδιανή. Εδώ απογοητεύτηκα λίγο γιατί πάλι ενώ ήταν γραφικό το χωριουδάκι ήταν σαν να είναι εγκαταλελειμμένο, σαν οι ιδιοκτήτες να μένουν αλλού και δεν είχαν έρθει ακόμη για καλοκαίρι να ανοίξουν τα σπίτια τους. Ένα παιδί που είδα και ρώτησα στο δρόμο μου είπε ότι ένα μαγαζί έκλεισε προσωρινά γιατί κάτι έπαθε η ιδιοκτήτρια και το δεύτερο που ήταν ανοιχτό έμοιαζε κυριλέ αλλά περισσότερο κάτι σαν αρπαχτή έγραφαν οι κριτικές. Στεναχωρήθηκα που δεν έκατσα για μίση ώρα στην Υστέρνια για το ηλιοβασίλεμα και τη θέα. Να πω βέβαια ότι ο ήλιος δεν φαίνεται την ώρα που δύει περνάει πίσω από βουνό στα δεξιά σας δε χάνεται στη θάλασσα.
Δέκατη όγδοη στάση ο Άγιος Ρωμανός. Από εδώ απλά πέρασμα έκανα και όχι στάση γιατί είχε αρχίσει να χάνεται το φώς του ήλιου και μόνο παραλία ήταν με σπίτια δεν υπήρχε κάποιο μαγαζάκι μπαρ εστιατόριο κάτι ιδιαίτερο μόνο για μπάνιο. Οπότε κατέβηκα το ίδια και έφυγα από τον άλλο δρόμο για την χώρα της Τήνου.
Δέκατη ένατη στάση Κιόνια. Και εδώ δεν ήταν στάση απλά πέρασα είναι πάνω στο δρόμο. Είχε αρκετά εστιατόρια καλά μου φάνηκαν οπότε θα είναι ωραία για μπάνιο και φαγητό μετά.
Εικοστή στάση Τήνος. Έφτασα πάλι στη χώρα για την επιστροφή. Πήγα πάλι στη Παναγία να τη δω φωτισμένη μόνο ο ιερός ναός ήταν κλειστός οι πόρτες όλες ανοιχτές. Κατέβηκα πάλι κάτω στο κέντρο και περπάτησα λίγο τα στενά από τη μια μεριά είναι τα μπαράκια και από την άλλη τα εστιατόρια γραφικά και όμορφα. Κατά τύχη είχαμε κλείσει τα ίδια καράβια με έναν συνάδελφο και μιας και το καράβι είχε 1 ώρα καθυστέρηση κάτσαμε σε μια καφετέρια στο πιάτσα καφέ νομίζω δυο μαγαζιά δίπλα από το Δωδώνη. Εγώ πήρα μια μπύρα νήσος και ο συνάδελφος με τη γυναίκα του σπιτικούς χυμούς λεμονάδα και βύσσινο που είπαν ότι ήταν πολύ καλοί και το σέρβις ήταν πολύ καλό. Να πω εδώ ότι υπάρχει μια εφαρμογή που βλέπεις το καράβι που περιμένεις σε live time που βρίσκεται, οπότε δε περιμένεις άσκοπα στο λιμάνι. Αυτή είναι η openferry σε android πατώντας κάτω κινητά τη μεσαία καρτέλα που λέει Παρακολούθηση έχει ένα καραβάκι από πάνω και επιλέγεις το καράβι που περιμένεις και σου λέει σε πόση ώρα θα είναι στο λιμάνι.
Και κάπως έτσι στο χάρτη η διαδρομή που ακολούθησα.
Τέλος να πω ότι κατάφερα να πάρω μια μικρή γεύση από ότι είχα σχεδιάσει να δω από το νησί. Τα συναισθήματα ανάμεικτα. Πρώτον χάρηκα πολύ για τις κρυμμένες ομορφιές της Τήνου αξίζει το νησί και δεύτερον από την άλλη στεναχωρήθηκα γιατί η δουλεία μου με έχει αναγκάσει για κάποιο διάστημα να ζω μακριά από την οικογένειά μου και να κάνω αυτό το ταξίδι μόνος. Αφιερωμένο λοιπόν στη Κυριακή το Θάνο και τη Βασιλική.
Καλά Ταξίδια σε όλους.
Attachments
Last edited:
