Βέλγιο Τέσσερις & μια… (Μέρες μουσικής στο Βέλγιο)

[prefontaine]

Η απόφαση πάρθηκε μέσα σε ένα μικρό καφέ του κέντρου της πρωτεύουσας το Γενάρη…

-¨Φίλε ψήνεσαι να πάμε σε κάνα φεστιβάλ στο εξωτερικό να ακούσουμε μουσικούλες¨?

Ο συνομιλητής μου δεν χρειάστηκε ούτε 10’’ να το σκεφτεί. Λάτρεις και οι δύο της ρόκ μουσικής απλά το μόνο που χρειαζόταν να επιλέξουμε ένα από τα πολλά μουσικά φεστιβάλ που γίνονται στο εξωτερικό.

Τελικά επικράτησε η μικρή χώρα του Βελγίου αλλά με το πιο οργανωμένο ίσως φεστιβάλ στην Ευρώπη το οποίο κουβαλάει σαράντα χρόνια ιστορίας. Werchter ερχόμαστε!!!

Στην παρέα μας προστέθηκε και μια φίλη οπότε το παρεάκι μας μεγάλωσε κατά τι.

Το φεστιβάλ λαμβάνει χώρα στο Werchter , ένα πολύ μικρό χωριουδάκι περίπου 15 χιλιόμετρα έξω από το Leuven. Ένα χωριό μέσα στο πράσινο και στα λιβάδια που δεν θα το γνώριζε ίσως κανείς αν δεν υπήρχε το φεστιβάλ.

Αποφασίσαμε να θέσουμε ως βάση μας το Leuven και να ξεκινάμε τις εξορμήσεις προς το φεστιβάλ αλλά και τις άλλες πόλεις του Βελγίου που θέλαμε να επισκεφτούμε από εκεί. Σοφή κίνηση όπως αποδείχτηκε…

Όλα (ξενοδοχείο, εισιτήρια φεστιβάλ , αεροπορικά) κανονίστηκαν από πολύ νωρίς αφού η συγκέντρωση του κόσμου ανά ημέρα φτάνει τις 88.000. Δεν είχαμε καμία απολύτως επιθυμία για τρεξίματα της τελευταίας στιγμής.

Ταξίδι με Air Serbia μια μέρα πρίν το φεστιβάλ και επιστροφή Αθήνα μια μέρα μετά. Η απόφαση να πάμε μια μέρα πριν το φεστιβάλ για λόγους ασφαλείας (τυχόν καθυστερήσεις , ακυρώσεις κλπ ) ήταν και η καλύτερη αφού την εκμεταλλευτήκαμε στο έπακρο.

Μέρα Πρώτη: Ξημερώματα Τετάρτης πτήση 05:00 το πρωί με ενδιάμεση στάση για μια ώρα στο Βελιγράδι και άφιξη περίπου στις 9:30 τοπική ώρα στις Βρυξέλλες. Όλα πάνε κατά το πρόγραμμα , η πτήση είναι σούπερ και η άφιξη μας στην χώρα της σοκολάτας και της μπύρας στην ώρα της. Σε δύο λεπτά είμαστε στα εκδοτήρια του τρένου που πολύ βολικά βρίσκεται 3 επίπεδα κάτω από τις αφίξεις και είκοσι λεπτά (!!!) αργότερα στο Leuven.

Αφήνουμε πράγματα στο ξενοδοχείο το οποίο βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τον σταθμό των τρένων και των λεωφορείων της πόλης και βουρ κατευθείαν και πάλι στο τρένο με προορισμό τις πόλεις της Brugges και Ghent.

Από την αρχή της διαμονής μας αντιληφθήκαμε πως οι μετακινήσεις στην χώρα του Βελγίου είναι για τα δικά μας δεδομένα ελαφρά πιο ακριβές αλλά –πολύ σημαντικό– συχνές και πάντα στην ώρα τους. Ειδικά τα μέσα μεταφοράς είναι εξαιρετικά .

Δεν νομίζω πως υπάρχει κάτι που δεν έχει ήδη ειπωθεί για την πόλη της Brugges. Η διαδρομή περίπου μιάμισης ώρας από την βάση μας , διέσχισε το καταπράσινο Βέλγιο προσπερνώντας με ταχύτητα ποικιλόχρωμα λιβάδια αγέρωχα άλογα και αμέριμνες αγελάδες. Η πόλη περικυκλωμένη από κανάλια , δάση και λιβάδια , κρατάει τον χαρακτήρα της και κερδίζει με το καλημέρα τον επισκέπτη. Βόλτα στην πόλη , αμέτρητες φωτό από τα αξιοθέατα που έχει να επιδείξει , στάση για μεσημεριανό και δύο ανάσες , ξανά περπάτημα στις βιτρίνες της πόλης με τις σοκολάτες και τις μπύρες και «δρόμο» για το σταθμό του τρένου αφού χρειαζόταν ένας απογευματινός καφές. Αυτός θα πινόταν στην Ghent….

Μέσα σε μισή ώρα βρισκόμασταν στην Ghent . Ο σταθμός είναι υπέροχα διαμορφωμένος , και ανάλογα με τις τοπικές παραδόσεις και κουλτούρα , βαμμένος. Περπατούρα προς το ιστορικό κέντρο της πόλης (περίπου 2km από το σταθμό) και να’ μαστε στα κανάλια της , στα υπέροχα κτήρια της και στους επιβλητικούς καθεδρικούς.

Απαραίτητες φωτό από το κάστρο της πόλης το οποίο έχει διασωθεί άρτια , τους ναούς και τα καμπαναριά και άραγμα για καφεδάκι.

Το πρώτο και ευτυχώς τελευταίο μας σοκ του ταξιδιού…. Λόγω της έλλειψης πόσιμου νερού μάθαμε (επώδυνα για την τσέπη μας) πως εάν θες νερό το παραγγέλνεις. Επίσης παρατηρήσαμε το τραγικά αργό αλλά και μη εξυπηρετικό σέρβις , εκτιμώντας έτσι τα παιδιά της πατρίδας μας που ασκούν το ίδιο επάγγελμα τα οποία είναι ¨τσακάλια¨.

Το παρεάκι άρχισε να τα ¨φτύνει¨ αφού έφτανε σχεδόν δύο ημέρες άυπνο οπότε επιστροφή στο τρενάκι και στην βάση μας. Βόλτα στην Oude Markt για βραδινό και μια μπυρίτσα και κατόπιν πτώματα για ξεκούραση.

1537 Leuven
22-52 Brugges
78-1487 Ghent

http://www.travelstories.gr/community/attachments/1537-jpg.61518/
http://www.travelstories.gr/community/attachments/022-jpg.61520/
http://www.travelstories.gr/community/attachments/046-jpg.61524/
http://www.travelstories.gr/community/attachments/052-jpg.61525/
http://www.travelstories.gr/community/attachments/078-jpg.61528/
http://www.travelstories.gr/community/attachments/084-jpg.61529/
http://www.travelstories.gr/community/attachments/1468-jpg.61530/
http://www.travelstories.gr/community/attachments/1475-jpg.61531/
http://www.travelstories.gr/community/attachments/1485-jpg.61532/
http://www.travelstories.gr/community/attachments/1487-jpg.61533/

 

• 1
• 2
• 3
• 4

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 4

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[prefontaine]

Μέρα δεύτερη: Ο νεσκαφέ και η ζάχαρη που φέραμε από Ελλάδα ήταν κίνηση ματ. Κρύο καφέ στην βόρεια Ευρώπη δεν βλέπεις ούτε με το κιάλι , οπότε το πρωινό του ξενοδοχείου σε συνδυασμό με το καφεδάκι λειτούργησε σαν βάλσαμο. Πρωινή βόλτα στο κέντρο και την αγορά του Leuven. Πόλη με συνολικό περίπου αριθμό κατοίκων 150.000 από του οποίους οι 90.000 είναι φοιτητές. Εδώ θα βρει κάποιος το παλαιότερο Kαθολικό πανεπιστήμιο της Ευρώπης αλλά και έναν ακόμη αριθμό πανεπιστημίων. Όλες οι πόλεις της Φλάνδρας είναι υπέροχες και το Leuven δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση.

Η διαρρύθμιση στα «εξωτερικά» του κέντρου είναι πιο σύγχρονη δίχως να χάνει το χαρακτήρα της ενώ όσο πλησιάζεις στο κέντρο και τα αξιοθέατα της πόλης είναι εμφανής ο γοτθικός ρυθμός που χαρακτηρίζει τις Φλαμανδικές πόλεις. Ο καθεδρικός της πόλης , το δημαρχείο με τα 280 περίπου αγάλματα που το διακοσμούν , η υπέροχη βιβλιοθήκη τους είναι τα βασικότερα αξιοθέατα που μπορεί να συναντήσει ο επισκέπτης. Βασικά σημεία συνάντησης και περιήγησης επίσης η Grote Markt και η Oude Markt. Ένα τεράστιο μπαρ. Είπαμε μια όμορφη φοιτητούπολη…

Το φεστιβάλ ανοίγει τις πόρτες του από νωρίς το μεσημέρι. Γρήγορο μεσημεριανό φαγητό να πάρουμε ενέργεια εν όψει του φεστιβάλ και κατεύθυνση προς τα λεωφορεία πού έχει βάλει η διοργάνωση του φεστιβάλ για τους επισκέπτες.

Άρτια οργάνωση. Μέσα σε δύο λέξεις μπορεί να περιγραφεί όλο το concept. Ουρές λεωφορείων που περιμένουν να παραλάβουν τους επισκέπτες προκειμένου να τους μεταφέρουν από και προς το χώρο , πλήρης σήμανση για το τι δεν επιτρέπεται , πώς θα κατευθυνθεί κάποιος και πού , μικρή ευνόητη καθυστέρηση για έλεγχο και πέρασμα ειδικών «βραχιολιών» στην είσοδο , άπλετος χώρος , πολλά είδη φαγητού , ειδικοί χώροι για ξεκούραση , wi-fi , τουαλέτες , μικρομάγαζα και πολλή πολλή μουσική.

Πολύ περιεκτικά – για λόγους οικονομίας του φόρουμ– το φεστιβάλ είχε τρείς σκηνές (κύρια και 2 μεγάλες τέντες) όπου ταυτόχρονα έπαιζαν καλλιτέχνες διάφορα είδη μουσικής μέχρι αργά το βράδυ. Συνολικά 80 περίπου καλλιτέχνες για όλο το τετραήμερο με αυστηρά χρονοδιαγράμματα για όλους. Κόσμος που γνωρίζεις ότι θα συναντήσεις σε συναυλία και όλοι σε μια κατάσταση μιας τετραήμερης γιορτής. Αν προσθέσει κάποιος ότι το 90% ήταν Βέλγοι και Ολλανδοί και συνέπεσε ταυτόχρονα το μουντιάλ και οι προκρίσεις των ομάδων τους το μίγμα γίνεται εκρηκτικό και αποκτά χαρακτήρα πανηγυριού.

Επιστροφή αργά μετά τα μεσάνυχτα στο δωμάτιο με πόδια να καίνε και μέσες να πονάνε. Και ήμασταν ακόμη στην αρχή….

Μέρα τρίτη: Το πρωινό και ο φραπές έχουν γίνει πλέον αναπόσπαστα και βασικά κομμάτια του ταξιδιού. Με τις Bruggesκαι Ghent να έχουν «φύγει» από το πρόγραμμα από την πρώτη κιόλας μέρα , λαμβάνουμε απόφαση να αράξουμε στη βάση μας για γέμισμα μπαταριών και μικρή βόλτα στην πόλη για βάφλες και παγωτό. Αυτό που «καταφέραμε» είναι να κάνουμε τον τύπο που μας έφτιαξε τις βάφλες και τον υπόλοιπο κόσμο να απορεί για ποιο λόγο «χαλάμε» την βάφλα τοποθετώντας επάνω από 2 μπάλες παγωτό ο καθένας. Για εμάς κάποια πράγματα είναι Βαλκάνια κύριοι , και θα παραμείνουν έτσι !!!

Μεσημεράκι αργά κατευθυνόμαστε και πάλι στο γνωστό σημείο που μας παίρνει το λεωφορείο και ξανά για μουσικούλες μέχρι αργά το βράδυ. Πιο ξεκούραστη η δεύτερη ημέρα αφού τα πολύ καλά αναμένονταν για το Σάββατο που θα ξημέρωνε…

86-1609 Leuven
142-180 Werchter Festival

 

[prefontaine]

Μέρα τέταρτη: Έχοντας ήδη δει αρκετά το Leuven , έχοντας επισκεφτεί ήδη τη Brugges και την Ghent , το μόνο που έμενε είναι να δούμε και την πρωτεύουσα. Ο κακός καιρός όμως μαζί με τη συσσωρευμένη ορθοστασία και κόπωση ανέβαλε το πρόγραμμα του Σαββάτου για μια μέρα μετά. Τι μπορεί να κάνεις κανείς όμως όταν έχει ήδη δει το Leuven?

Επόμενη στάση : ξενάγηση στο εντυπωσιακό εργοστάσιο της Stella Artois…Τα εισιτήρια εκδίδονται από το τουριστικό γραφείο της πόλης που εδρεύει μέσα στο δημαρχείο. Η εξυπηρετικότατη υπάλληλος μας ενημερώνει πως οι ξεναγήσεις γίνονται σε δύο διαφορετικές γλώσσες (Ολλανδικά και Αγγλικά) και σε ξεχωριστές ώρες. Ραντεβού στην είσοδο του εργοστασίου προκειμένου να μας παραλάβει ένας καλοκάγαθος κύριος προκειμένου να μας ξεναγήσει στους χώρους και να μας εξηγήσει το πώς παρασκευάζεται η μπύρα που πίνουμε αλλά και κάποια πιο γενικά στοιχεία για την εν λόγω ζυθοποιία.

Το tour δεν είναι κάτι το εντυπωσιακό. Αυτό που προκαλεί θετική έκπληξη είναι το τελείωμά της στην όμορφη τύπου pub – εστιατόριο που έχουν διαμορφώσει για τα διαλείμματα του προσωπικού αλλά και για τους επισκέπτες για μια στάση για μπύρα.

Ένας κύριος σερβίρει χαμογελαστός , η μπύρα κρύα ρέει άφθονη (όση μπορεί να πιεί κάποιος σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα) και ένα τελευταίο σουβενίρ – δώρο της εταιρίας (δύο μπύρες σε αλουμινένια κουτιά) με το κλείσιμο της ξενάγησης. 90’ πέρασαν όχι νεράκι αλλά μπυράκι!

Το πρόγραμμα έχει ακόμη πολύ δρόμο αφού η Τρίτη μέρα του φεστιβάλ υπόσχεται ακόμη περισσότερη μουσική και πολλές συγκινήσεις.

Το φεστιβάλ κινείται ταυτόχρονα σε ρυθμούς μουντιάλ. Οι Βέλγοι έχουν φορέσει τις φανέλες τις ποδοσφαιρικής τους ομάδας η οποία θα αγωνιστεί απέναντι στην Αργεντινή. Οι Ολλανδοί το ίδιο αφού κοντράρονται λίγες ώρες αργότερα με την Κόστα Ρίκα. Η μπύρα ρέει , οι φωνές πληθαίνουν , οι σημαίες γίνονται όλο και περισσότερες και μια γιγαντοοθόνη κάνει την εμφάνισή της σε ένα ξεχωριστό χώρο αποκλειστικά για όσους θέλουν να δουν το μουντιάλ. Τα συγκροτήματα δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό αλλά… Ξαφνικά καταιγίδα…

Ευτυχώς το παρεάκι είχε προνοήσει από την προηγούμενη ημέρα αφού τα προγνωστικά για τον καιρό του Σαββατοκύριακου ήταν δυσοίωνα. Χιλιάδες κόσμου να φορά τα αδιάβροχά του αλλά δίχως να χάσει το κέφι του. Ευτυχώς η βροχή κόπασε αμέσως πρίν βγει το τελευταίο και πιο αναμενόμενο συγκρότημα της βραδιάς και ο κόσμος το χάρηκε ακόμη περισσότερο.

Το παρεάκι μας έχει αρχίσει να καίει πλέον λάδια και να ρετάρει… Τα πόδια σέρνονται στην επιστροφή , οι μέσες πονάνε από τις συνεχείς ορθοστασίες και το πρωί μας περιμένουν οι Βρυξέλλες….

216-1684 Leuven (Stella Artois)
1717-1729 Werchter Festival

 

[prefontaine]

Μέρα Πέμπτη: Γνωρίζαμε πως θα έχουμε πολύ λιγότερα πράγματα να δούμε και να κάνουμε την Κυριακή. Σοκολάτες, σουβενίρ , καφεδάκι και φαγητό στην πρωτεύουσα της μικρής χώρας που μας φιλοξενούσε αλλά και διάφορα αξιοθέατα για να δει κανείς. Βόλτα στην Grand Place , φαγητό έξω από το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο , βόλτες στα θεσμικά όργανα και στα παλάτια της βασιλικής οικογένειας είναι κάποια από τα λίγα ομολογουμένως πράγματα που προλάβαμε να κάνουμε. Δεν ψηνόμασταν σε καμιά περίπτωση για Atomium , κουράγια δεν είχαμε αν και θέλαμε για μουσεία οπότε περιοριστήκαμε στα απολύτως βασικά.

Η τελευταία ημέρα του φεστιβάλ θα άρχιζε για εμάς σχετικά αργά το απόγευμα αφού ότι θέλαμε να δούμε ήταν πιο μετά. Γεμάτοι από ενέργεια που μας έδωσε το χορταστικό γεύμα τις Βρυξέλλες και αποφασισμένοι ότι κάποια πράγματα θα τα απολαύσουμε στο φεστιβάλ είτε καθιστοί είτε αραχτοί στο άφθονο πράσινο που υπήρχε στο χώρο ξεκινήσαμε….

Το φεστιβάλ όμως είχε σε πολλά σημεία κατακλυστεί από λάσπη… Στο Leuven είχε βρέξει για τα καλά και ο χώρος είχε πολλές παγίδες . Καθιστοί λοιπόν κάτω από τέντες σε σημεία ξεκούρασης αλλά και κάποια πράγματα που επιθυμούσαμε να δούμε γίνονταν ούτως ει άλλως σε τέντες (μικρότερες σκηνές) απολαύσαμε ξεκούραστα από κάθε άλλη μέρα το κλείσιμο του φεστιβάλ. Αυτό που τόσο μας «γέμισε» όλες αυτές τις μέρες αλλά και που μας χτύπαγε το καμπανάκι της επιστροφής στην πατρίδα. Το παρεάκι με μια ελαφριά μελαγχολία , πολλές εικόνες , χαρούμενη διάθεση και κούραση στο σώμα του ετοιμάστηκε για το ταξίδι της επιστροφής…

Μέρα έκτη (επιστροφή) : Τα εισιτήρια της επιστροφής για Βρυξέλλες ήταν ήδη έτοιμα. Εξάλλου το φεστιβάλ μέσα στα υπέρ του, «χαρίζει» στους επισκέπτες του μια πρόσβαση προς και μια από το Leuven προς τον προορισμό που ο επισκέπτης επιθυμεί. Η πτήση των 10:20 της AirSerbia είχε μια καθυστέρηση των 30 περίπου λεπτών (πάλι καλά σκέφτηκα…) Η στάση μίας ώρας στο Nikola Tesla του Βελιγραδίου λειτούργησε ως καταλύτης στην επιθυμία μας να ακουμπήσουμε το κρεβάτι του σπιτιού μας και να δροσιστούμε από ένα αναζωογονητικό μπάνιο. 17:15 τοπική ώρα Ελλάδας ήμασταν πάνω από το Ελευθέριος Βενιζέλος χαζεύοντας τις γαλάζιες ακτές τις Αττικής.

Τελικά όπως πολύ σωστά είπαν κλείνοντας και οι Pearl Jam τι άλλο μας μένει?

Keep on rocking in the free world….

1896-1994 Brussels
2025-2026 Werchter Festival

 

[katkats]

Ευχαριστούμε για την ιστορία σου. Γράψε μας, αν δεν είναι κόπος, και κάτι για το φεστιβάλ και τα συγκροτήματα που παρακολούθησες. Ποιο σου άρεσε περισσότερο, πως ήταν η διοργάνωση κτλ.

 

[prefontaine]

Εγώ σας ευχαριστώ για το βήμα που μού δώσατε.Κανένας κόπος....Το φεστιβάλ ονομάζεται Rock Werchter μπορεί κανείς να βρεί διάφορες πληροφορίες και στην επίσημη ιστοσελίδα του φεστιβάλ : http://www.rockwerchter.be/en .
Στα γρήγορα (αφού όπως ανέφερα έπαιζαν 80 καλλιτέχνες) μπορώ να αναφέρω τους Pearl Jam,Placebo,Metallica,Robert Plant,Eels,Pixies,Kings of Leon,Arctic Monkeys,White Lies,Franz Ferdinand,Interpol και πολλούς άλλους.
Η διοργάνωση ήταν άρτια. Το μόνο που μπορεί να ξενίσει κάποιους είναι πως σε μια συναυλία , άλλος φωνάζει , άλλος μεθάει , άλλος χοροπηδάει σαν τρελός από τη χαρά του χτυπώντας τους άλλους αριστερά και δεξιά. Στο μέγεθος όμως αυτού του φεστιβάλ είναι πράγματα που προβλέπονται και θέλει απλά λίγη προσοχή για να μην πάθει κανένας κατι που θα του χαλάσει τη διάθεση.
Πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια για μπάντες όπως οι Pearl Jam καθώς επίσης και οι Metallica. Θα πρότεινα εαν σε κάποιους αρέσουν οι ακουστικές συνθέσεις να "τιμήσουν" τους Rodrigo y Gabriela αφού πρόκειται για 2 μεξικανούς (1 άντρας , 1 γυναίκα) που παίζουν ροκ με ακουστικές κιθάρες σε ένα πιο γρήγορο tempo με πολλή ενέργεια.

 

[karfitsa]

Prefontaine,πολυ απολαυσα την ιστορια σου...Μπραβο,να κανεις παντα τετοια ωραια ταξιδια.
Υ.Γ.εκεινες οι σαγιοναρες ηταν πανεμορφες...

 

[Kanel28]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Ευρώπης.