Σύναψη διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Κούβας και ΗΠΑ

[tripakias]

Δε θα αλλάξει κάτι τραγικά. Και σήμερα πολλοί Κουβανοί δεν τρώνε για να αποκτήσουν το τελευταίο iphone, να κάνουν τρεις αποτριχώσεις την εβδομάδα (για άντρες μιλάω) ή να αγοράσουν μια οθόνη εκατό ίνστών. Αυτοί δε θα αλλάξουν. Αυτό που θα αλλάξει είναι ότι θα πηγαίνεις στο σούπερ μάρκετ και θα βρίσκεις βούτυρο, μπαταρίες και αλουμινόχαρτο, σε αντίθεση με σήμερα. Λιγότερες ουρές, λιγότερη ταλαιπωρία, καλύτερη ποιότητα ζωής.

Ε τότε με αυτόν ορισμό είναι όλοι δυστυχισμένοι σήμερα, διότι πολύ απλά κανείς δεν μπορεί να καλύψει με άνεση όλες τις ανάγκες του. Σε μια χώρα που δεν ξέρεις αν θα βρεις ρύζι, περιμένεις 18 χρόνια για σύνδεση τηλεφωνικής γραμμής, κάνεις ωτοστόπ καθημερινά υπό βροχής για να πας στη δουλειά σου επειδή δεν υπάρχουν συγκοινωνίες και το να αποκτήσεις ένα Λάντα κοστίζει όσο 4 καινούρια αυτοκίνητα στην Ευρώπη, προφανώς η ένεση θα φέρει κυρίως πλεονεκτήματα.

Αυτο ακριβως πιστευω πως δεν θα αλλαξει κατι τραγικα. Η ποιοτητα σαφως θα αναβαθμιστει αλλα θα ειναι για ολους; Ή καποιοι θα πληρωσουν τη νυφη για να καλοπερασουν ορισμενοι (πραγμα το οποιο συμβαινει και τωρα φυσικα);

Σιγουρα θα υπαρχει ποικιλια προιοντων και ανταγωνιστικες τιμες. Αυτος ειναι αλλωστε και ο στοχος του καπιταλισμου. Πολλα προιοντα, δημιουργια αναγκης για καταναλωση και γρηγορης επιθυμιας για αντικατασταση των υλικων αγαθων με πιο εξελιγμενα. Δεν το λες και ευτυχια.

Και σαφως οταν μεγαλωνεις με τις ανεσεις των δυτικων καπιταλιστικων κρατων ειναι δυσκολο να καταλαβεις καποια πραγματα και καποιας πολυτελειες να σου φαινονται αυτονοητες. Οποτε η ελλειψη τους να σου προκαλει δυσφορια και αισθημα ταλαιπωριας . Βεβαια οι παροχες και οι υπηρεσιες ειναι θεμιτο οχι απλως να αναβαθμιζονται αλλα να κοιτουν να αγγιξουν την τελειοτητα και θα 'μαι ο τελευταιος που θα δυσανασχετισει ή θα αντιταχτει σε τετοια βηματα προοδου.

Ωστοσο η ζωη βριθει απο παραδειγματα ανθρωπων και κοινωνιων οπου ο ξαφνικος πλουτος εφερε τη δυστυχια (με κοντινοτερο και πιο οικειο την περιπτωση της Ελλαδας) αλλα και ανθρωπων που εγκατελειψαν τις αστικες ανεσεις (και τους κομπλεξισμους) και επελεξαν την "ταλαιπωρια" της αγροτικης και απομονωμενης ζωης και ευτυχισαν .

Ολα καλα με την ανετη ζωη στον καπιταλισμο αλλα ειναι αυτο το ρημαδι το αγχος που δεν μπορει να σε κανει ευτυχισμενο αν δεν μπορεις να εχεις τα βασικα.

Στο χέρι σου είναι πώς θα τα εκμεταλλευτείς. Οι Βραζιλιάνοι έφτιαξαν λιμάνι ολόκληρο, οι Καναδοί αεροδρόμια και οι Κινέζοι έφεραν στόλο από χιλιάδες λεωφορεία. Προφανώς το έκαναν για την εξόρυξη πετρελαίου, τη μετακίνηση των τουριστών τους και τη δισείσδυση στη χώρα, αλλά κανείς τους δεν "τα σάρωσε όλα". Αν όχι τίποτε άλλο, η είσοδος των Αμερικανών θα φέρει και ανταγωνισμό ανάμεσα στους επενδυτές. Όπως σε όλα, στο χέρι της Κούβας είναι να γίνει Ουρουγουάη κι όχι Ονδούρα, Παναμάς κι όχι Τζαμάικα. Αλλά τουλάχιστον έχει την ευκαιρία. Δεκαετίες τη ζητούσαν, τώρα την έχουν.

Οι Αμερικανοι εχουν την ταση να τα σαρωνουν ολα και επιπλεον δεν ακουγεται και πολυ αισιοδοξο σεναριο η Κουβα να καταληξει Παναμας.

 

[Yorgos]

Η ποιοτητα σαφως θα αναβαθμιστει αλλα θα ειναι για ολους;

Ε ναι, αν γίνει νέο αεροδρόμιο, όλοι θα πετάμε από αυτό. Αν το ίντερνετ γίνει γρήγορο, θα είναι για όλους, από το νέο καλό δρόμο θα οδηγούν όλοι, οι μπαταρίες θα πωλούνται σε όλους, η άρση απαγόρευσης για φάρμακα θα τα κάνει προσβάσιμα σε όλους κλπ.

Πολλα προιοντα, δημιουργια αναγκης για καταναλωση και γρηγορης επιθυμιας για αντικατασταση των υλικων αγαθων με πιο εξελιγμενα. Δεν το λες και ευτυχια.

Πάντως το να μαγειρεύσεις μέσα στο κράνος μοτοσικλέτας που φοράς επειδή δεν υπάρχει κατσαρόλα, επίσης δεν το λες ευτυχία. Το να μη βρίσκεις παπούτσια στο νούμερό σου επί χρόνια, επίσης δεν είναι καραγουάου. Και το να κάνεις ωτοστόπ με τις ώρες κάτω από τον ήλιο της Καραϊβικής για να πας στο νοσοκομείο είναι ψιλοτράτζικ.

Οι Αμερικανοι εχουν την ταση να τα σαρωνουν ολα και επιπλεον δεν ακουγεται και πολυ αισιοδοξο σεναριο η Κουβα να καταληξει Παναμας

Σε σχέση με την υπάρχουσα κατάσταση, εξαιρετικό σενάριο είναι. Οι δε Αμερικανοί "σαρώνουν" αν τους αφήσεις. Δεν έπαθε τίποτε ούτε η Ουρουγουαη, ούτε η Χιλή, ούτε η Βραζιλία ούτε το Εκουαδόρ που συναλάσσονται μαζί τους και τους επιτρέπουν να κάνουν επενδύσεις, ακριβώς επειδή βάζουν κανόνες. Αν γίνουμε σαν το Εκουαδόρ, θα είμαι εξαιρετικά ευτυχής. Δυστυχώς πρόεδροι σαν του Εκουαδόρ δε βρίσκονται κάθε μέρα... Απ'την άλλη δεν ανησυχώ μην αναλάβει τη χώρα καμιά κουβανική εκδοχή του Μαδούρο, δόξα σοι ο Θεός η χώρα έχει πολιτικό προσωπικό πολύ ικανότερο.

 

[Samion]

πρόεδροι σαν του Εκουαδόρ δε βρίσκονται κάθε μέρα...

Ευτυχως..αλλοι δυο σαν κι αυτον κι ολα τα δαση του Αμζονιου θα τα ειχαν ισοπεδωσει οι κινεζοι σε χρονο dt. Ηδη τα δικα του τα ξεπουλαει με γρηγορο ρυθμο..

 

[chrisbd]

Εννοω πως η διψα για υλικα αγαθα και κατ'επεκταση η ξαφνικη (και μη) αποκτηση τους προκαλει ματαιοδοξια που εξελισσεται σε πληξη και αρκετες φορες σε καταθλιψη ή μανιοκαταθλιψη. Αυτο εννοω δυστυχια και οχι πιθανη περαιτερω φτωχοποιηση των Κουβανων. Οι ανθρωποι δεν ειναι ευτυχισμενοι οταν ειναι πλουσιοι αλλα οταν μπορουν να καλυψουν με ανεση ολες τις αναγκες τους.

Μα αν καλύπτω με άνεση όλες τις ανάγκες μου τότε θα με θεωρούσα πλούσιο...

Ναι σε γενικές γραμμές και θεωρητικά ισχύει αυτό που λες ότι τα λεφτά δεν φέρνουν σώνει και καλά την ευτυχία αλλά δεν την αποτρέπουν κιόλας .... και δεν ασπάζομαι τη λογική που λέει ότι " καλύτερα να κλαίω μέσα σε μιά Πόρσε παρά σε ένα Φίατ 124 του '72" γιατί εμένα μου αρέσουν τα Σιτγοέν ...

 

[tripakias]

Μα αν καλύπτω με άνεση όλες τις ανάγκες μου τότε θα με θεωρούσα πλούσιο...

Οχι Χρηστο. Για να καλυψεις τις αναγκες σου πρεπει να εισαι πλουσιο σε συναρτηση με την κοινωνια που ζεις (και φυσικα μιλαμε για τις αναγκες που καλυπτονται απο χρηματικες αμοιβες και οχι για τις αλλες) και οχι γενικα και αοριστα και δευτερευοντως και απο τη δυναμη της ολιγαρκειας (υπαρχουν ανθρωποι που ενω ειχαν τη δυνατοτητα να γινουν πλουσιοι, δεν το επεδιωξαν ποτε γιατι θεωρουαν τους εαυτους τους πλουσιους).
Σε μια κοινωνια πλουσιων οπου ολοι κυκλοφορουν με Πορσε και πανω, η Μερσεντα ειναι λιγο παρακατιανη. Σε μια κοινωνια φτωχων που το καλυτερο οχημα ειναι το φιατακι του 72 η Μερσεντα ειναι ονειρο ζωης.
Η ευτυχια δεν εχει να κανει με τον πλουτισμο. Ο πλουτισμος δημιουργει πλασματικες αναγκες (πραγματα που τα θεωρουμε αναγκαια ενω στην ουσια μπορουμε ανετα να ζησουμε χωρις αυτα) και οι πλασματικες αναγκες φερνουν δυστυχια σε οσους καποια στιγμη της ζωης τους δεν μπορουν να τις καλυψουν.

 

[Yorgos]

και οι πλασματικες αναγκες φερνουν δυστυχια σε οσους καποια στιγμη της ζωης τους δεν μπορουν να τις καλυψουν

Ναι, αλλά στην Κούβα δεν καλύπτονται ανάγκες που δεν είναι πλασματικές, αλλά ουσιαστικές: η στοιχειώδης συγκοινωνία (ως πότε ωτοστόπ; ), η παροχή στοιχειωδών προϊόντων (προχθές ανγκάστικα να φέρω μπαταρίες από την Κολομβία...), οι βασικές λειτουργίες μιας κατοικίας (π.χ. να μην υπάρχουν ανταλλακτικά για να επισκευαστούν τα ασανσέρ σε κτίριο 25 ορόφων όπου μένουν ηλικιωμένοι και περιμένουν να έρθουν τα ανταλλακτικά με καράβι... εδώ και 6,5 χρόνια), να μη σου κόβεται το ρεύμα κάθε τρεις και λίγο, να υπάρχει χαρτί στη χώρα ώστε να μην υπάρχει έλλειψη κωλόχαρτου, βιβλίων και να υπάρχει κάτι παραπάνω από μια τετράφυλλη εφημερίδα (ούτε ένα περιοδικό στη χώρα). Τι να λέμε τώρα, οι περισσότεροι Κουβανοί δε γνωρίζουν τι είναι το ασημόχαρτο. Δε μιλάμε για κάλυψη αναγκών τύπου "δεν έχω κινητό με κάμερα), αλλά "δεν υπάρχουν τρακτέρ στη χώρα και λιπάσματα και καλλιεργούμε με βόδια και άροτρα εν έτει 2015".

 

[babaduma]

τα λεφτά δεν φέρνουν σώνει και καλά την ευτυχία αλλά δεν την αποτρέπουν κιόλας ....

Μπορεί το χρήμα να μη φέρνει την ευτυχία, δημιουργεί ωστόσο θαυμάσιες απομιμήσεις!