Συρία Συρία, η γόησσα της Μ.Ανατολής.

[varioAthens]

Νόμιζα ότι είχε "καταλαγιάσει" η επιθυμία μου για ταξίδια σε ανατολίτικους προορισμούς, (μετά από κανά 2 σχετικά ταξίδια), αλλά κοίτα να δεις που με τις περιγραφές σου, θα μου "ξαναφουντώσει"......

 

[xenos]

Η νυφη της ερημου
Ταντμορ/Παλμυρα
Ετος 260 μΧ

Η βασιλισσα Ζηνοβια μια θρυλικη φιλοδοξη αμαζονα διοικει την Παλμυρα και στα χρονια της η πολη ακμαζει.
Τα καραβανια της ανατολης περνουν από δω την καρδια της συριακης ερημου για το μακρυ δρομο του μεταξιου.
Η Παλμυρα -η Ταντμορ στα αραβικα- γινεται σταθμος και η πανεξυπνη βασιλισσα βαζει τα πρωτα διοδια του κοσμου στο περασμα τους.
Τα χρονια της Ρωμαικης αυτοκρατοριας η Παλμυρα προστιθεται και αυτή στο ρωμαικο χαρτη,μονο που η
Ζηνοβια είναι μια θαρραλεα επαναστατρια και ξεσηκωνει το λαο της εναντια στο ρωμαικο ζυγο.
Τα στρατευματα της φτανουν μεχρι την Αντιοχεια,και προκαλει ασυστολα τις ρωμαικες λεγεωνες μεχρι
που ο Μαρκος Αυρηλιος την νικησε και την πηγε με χρυσες αλυσιδες στη Ρωμη.
Την βυζαντινη περιοδο η πολη καταστραφηκε και κτιστηκαν ρωμαικες εκκλησιες.
Στο περασμα των αιωνων η Παλμυρα κατακτηθηκε και από αλλους λαους μεχρι που ενας σεισμος
εκανε καποια στιγμη την πολη να ερημωσει………


Στα χναρια της βασιλισσας Ζηνοβιας.
26/3/2009

Ο xenos με τη Renata νωρις το πρωι επιβιβαζονται σε ένα minivan που τους περιμενει εξω από το ξενοδοχειο τους στη χριστιανικη συνοικια του Αλεππο.
Ο οδηγος μας ενας συμπαθεστατος φιλικος νεαρος Συριος δεν μιλαει γρι αγγλικα,αλλα ξερει πολύ καλα τι να κανει και που να μας παει.
Τα χιλιομετρα κυλανε ευκολα στη συριακη εθνικη οδο με τις απεραντες ευθειες.
Μεσα από τα ματια μας κυλαει γρηγορα η συριακη υπαιθρος αλλοτε ερημη και αλλοτε με βλαστηση να δινει εναλλαγες στο τοπιο.
Μικρα χωρια ξεπροβαλουν κάθε τοσο,με τους χαρακτηριστικους μιναρεδες τους να υπεριψωνονται μεσα από τις χαμηλες κατοικιες.
Η πρωτη σταση γινεται μετα από 2ωρες εξω από την πολη Homs για καφε με καρδαμο,για να καρδαμοσουμε μεχρι να φτασουμε στην περιβοητη οαση.
Τα χλμ περνουν αδιαφορα μεσα σε αμμωδεις απεραντες εκτασεις και η βλαστηση πλεον περιοριζετε σε χαμηλους θαμνους,οπου υπαρχουν.
Το ταξίδι μας από το Αλεππο μεχρι την Παλμυρα κρατησε ακριβως 4 ωρες.
Η περιεργεια μου καταλαγιαζει όταν ξεπροβαλλει το παραμυθενιο καστρο της Παλμυρας.
Βρισκεται πανω σ`ένα λοφο και αγναντευει τα ερειπια εδώ πανω από 3 αιωνες.

Περιμετρικα το ζωνει ταφρος και μια ξυλινη γεφυρα σας οδηγει στα σωθικα του.
Το αντιτιμο της εισοδου είναι πολύ μικρο και οι αρχαιοι εσωτερικοι και εξωτερικοι του χωροι είναι αριστα καλοδιατηρημενοι,και θα αποζημιωσουν τον επισκεπτη.
Ειχαμε την τύχη να το απολαυσουμε χωρις κοσμο,και με λιγη φαντασια μπορεις να αναπολυσεις
τις μαχες και τους στρατους που περασαν από κει διεκδικοντας το.
Στην εξοδο κοντοστεκομαστε έτσι ψηλα όπως ημαστε να θαυμασουμε ολο το μεγαλειο που απλωνεται μπροστα μας.

Η ματια ξεκιναει ακριβως από κατω, στα ερειπια που αποκαλυπτονται μπροστα μας σε αποχρωσεις του μπεζ και στο χρωμα της αμμου.
Μετα εχει σειρα το πρασινο,ένα παρατερο χρωμα για την καρδια της ερημου να σκιζει την οαση στα δυο και να της δινει μια αλλοκοτη εξωτικη ομορφια.
Mετα ξεμακρενοντας το βλεμμα θα σταματηση στο τελος του οριζοντα,εκει που το ανοιχτο μπεζ της ερημου
αγκαλιαζεται ασφυχτικα με το ανοιχτο μπλε του ουρανου.!!!
Μεσα στην ησυχια και τη γαληνη της πλασης και τον μοναδικο απεραντο οριζοντα μπροστα μας δε θελουμε να εγκαταλειψουμε το σημειο αυτό και αποχαυνωμενοι από το θεαμα ο φυλακας της εισοδου μας κερναει τσαγακι,που το απολαμβανουμε δεοντως.
Μαγεια.

Επομενη σταση το μουσειο της Παλμυρας για να βγαλουμε εισητηριο για τα ερειπια που μας περιμενουν
και, να δουμε τα εκθεματα που υπαρχουν εκει.
Το χαζευουμε με γρηγορους ρυθμους,και στον επανω οροφο θα δειτε μεχρι και καλοδιατηρημενες μουμιες.
Η επομενη σταση είναι στα ερειπια τα οποια βρισκονται σε μια μεγαλη εκταση που δεν είναι περιφραγμενη.
.
Με το που ξεκιναμε ηταν τοση η ομορφια που δεν ξερουμε που να πρωτοπαμε και τι να πρωτοθαυμασουμε.
Όλα αυτά τα απομειναρια με τους ναους και τα ανακτορα,που αλλα βρισκονται μεγαλοπρεπα στη θεση τους και αλλα είναι σωριασμενα στο εδαφος,μαρτυρουν παλιες δοξες και μεγαλεια μιας αλλης εποχης που εζησε σ`αυτόν το τοπο,και είναι από τα σπουδαιοτερα της Μ.Ανατολης.
Με την πρωτη ματια ο επισκεπτης θα νομισει ότι βρισκεται σε Ελληνικο εδαφος,και όλα αυτά που υπαρχουν εκει στη μεση της ερημου νομιζεις χτιστηκαν και σκαλιστηκαν από το μαστορικο χερι καποιου αραβα Καλλικρατη και Φειδια.
Θαυμαζουμε το τετραπυλο
Την ευθεια οδο με τους κιονες….
Ταφικα μνημεια και βυζαντινες εκκλησιες.
Στο τελος μας περιμενει ο θαυμαστος ναος του Μπελ πελωριος και τετραγωνος με περιβολο να οριζει τον ιερο χωρο.
Ειμαστε τυχεροι που σε ολη αυτή την περιηγηση μας οι επισκεπτες ηταν ελαχιστοι,και η θερμοκρασια δροσερη ότι επρεπε για να περασουμε ολη αυτή την ωρα θαυμαζοντας και φωτογραφιζοντας τα αρχαια.
Συνεχιζοντας την περιηγηση μας και πολύ κοντα βρισκεται η κοιλαδα των ταφικων μνημειων.
Επισκευθηκαμε έναν υπογειο ταφο,αλλα δεν τον απολαυσαμε όπως θελαμε γιατι ειχε αρκετο κοσμο,ενώ στην συνεχεια επισκευθηκαμε μια σειρα αλλων ταφων,υπερυψομενων από το εδαφος και ακρως ενδιαφερον.
Μερικες καμηλες σας περιμενουν εκει για να απολαυσετε σαν συγχρονοι βεδουινοι την βολτα σας,
και αν δειτε και καποιον καμηλιερη να φοραει το μπλουζακι του travelstories μην σας κανει εντυπωση,γιατι
του αρεσε και του το αφησαμε εκει για να το φοραει αυτος η να ντυνει την καμηλα του όπως μας ειπε.

Η περιηγηση μας πηρε τελος και κανουμε μια μικρη βολτα στη πολη της Νεας Παλμυρας που εχει αρκετα σπιτια ,μαγαζακια,αλλα και ξενοδοχεια,αν θελετε να αφιερωσετε καποιες μερες παραπανω σ`αυτό το μερος.
Η δικη μου γνωμη είναι να μεινετε μια μερα εκει και να μην χασετε με τιποτα στον κοσμο μια βολτα το βραδυ αναμεσα στα αρχαια που φωτιζονται με τεραστιους προβολεις κανοντας ολο το χωρο ακομα πιο
αποκοσμο μυστηριακο και πανεμορφο.
Μην περιμενετε πισω από καμμια πεσμενη κολωνα να σας φανερωθει ο Απολλωνας η Αρτεμις η καποιος
αλλος ολυμπιος θεος,γιατι μονο αυτοι είναι που απουσιαζουν από αυτό τον εξαιρετικα πανεμορφο και σπανιο αρχαιολογικο χωρο.

 

[ΕΡΣΗ]

Πολύ ωραίες εικόνες και φωτογραφίες μας μεταφέρεις! Να δω και καμιά φωτογραφία της Ρενάτας με μπούργκα και τι στον κόσμο!

 

[axinos]

Αχ, ωραια τα περιγραφεις! Ειναι σαν να ημουν και εγω μαζι σας και οχι με το χαζογκρουπ!

 

[Dorotija]

Αχ, κρίμα! Πολύ θα μου άρεσε να ξεπεταγόταν από καμιά γωνιά ο πανέμορφος θεός Απόλλωνας! Θα είχαμε μια ενδιαφέρουσα κουβεντούλα...

Εξαιρετική η περιγραφή! Με βάζεις ακριβώς στην ατμόσφαιρα!

 

[varioAthens]

Ωραία μας τα λες φίλε xenos!
Ελπίζω μόνο να μην κάνεις πάλι τόοοσο καιρό για να μας γράψεις τη συνέχεια της ιστορίας!

 

[go2dbeach]

Υπεροχη περιγραφη και φωτος
Κι εγω παρακαλω να γινουν πιο συχνες οι δοσεις!

 

[varsa]

κι εγω συμφωνώ με τους προλαλήσαντες, πολυ αργεις, πολυ! αργεις...

 

[GTS]

Το καλό πράγμα αργεί να γίνει.....του χρόνου θα ετοιμάσω επίσκεψη προς Ανατολή μου φαίνεται....

 

[Pandora]

Πω, πω υπέροχες οι φωτο και το ταξίδι σας!

Για συνέχισε, σε παρακαλώ...

 

[xenos]

Δαμασκος

Δαμασκος.

Η σαγηνευτικη πολη της Μ.Ανατολης και πρωτευουσα της Συριας γεματη ναους δαιδαλωδεις αγορες,σοκακια αλλα κυριως ιστορια που αφησε ανεξιτηλα τα σημαδια της ο χρονος και η ιστορια.
Υπαρχει η παληα Δαμασκος που είναι ολη μεσα σε τειχη, και η νεα η μοντερνα.
Εμας μας απασχολησε η παληα γιατι απλα είναι η πιο ομορφη!!

Εγκυκλοπαιδιακα να ξερετε (μπας και παει κανενας σε κανενα τηλεπαιχνιδι) ότι η Δαμασκος κατεχει
τον τιτλο της αρχαιοτερης συνεχως κατοικημενης πολης του κοσμου.
Επιβιωσε ζωντας την ανθρωποτητα σε ολο της το μεγαλειο,και άλλες φορες ζωντας την μες`την αφανεια
(Μαρκ Τουεην)
Εδώ ο χρονος δεν μετριεται με ημερες μηνες και χρονια,αλλα σε αιωνες και χιλιετιες.
(xenos)

Ας ερθουμε όμως και στα δικα μας.
Νωρις το πρωι αποχαιρετησαμε το Αλεππο και με ένα ταξι κατευθυνομαστε στο ΚΤΕΛ που είναι λιγο εκτος πολεως.
Ειχα έναν ενδιασμο όταν ειδα το νεαρο ταριφα να βγαινει εξω από την πολη μηπως δεν καταλαβε καλα και μας παει αυτος στη Δαμασκο με το σαραβαλακι του.
Μας καθυσηχασε όμως ότι καταλαβε και μας παει στο bus station και μας κερασε και τσιγαρακι να χαλαρωσουμε.
Το ΚΤΕΛ είναι μια μεγαλη αλανα και στην εισοδο του θα σας υποδεχτουν μαλλον θα σας την πεσουν ολοι οι κραχτες που θα ελπισουν να πατε με την δικη τους εταιρια στον προορισμο σας.
Τα λεωφορεια είναι αξιοπρεπεστατα και το δικο μας δεν εχει πανω από καμμια 15 ατομα κοσμο.
Είμαστε οι μοναδικοι τουριστες και μας ζητουν τα διαβατηρια μας.
Τα δινουμε σε έναν τυπο που τα παιρνει να τα ελεγξει εκτος λεωφορειου ενώ αμεσως το λεωφορειο ξεκινα και μας πιανει κιτρινος πυρετος χωρις τα διαβατηρια,μαζι μας
Ευτυχως το λεωφορειο σταματα στη εξοδο της αλανας μεχρι να μας επιστραφουν,και απολυτως χαλαροι μετακομιζουμε στα πιο πισω καθισματα που ηταν εντελως αδεια,και πιανουμε 2 σειρες ολες δικιες μας απλωνοντας την αριδα μας.
Σε λιγο ο εισπρακτορας μας κερναει καραμελιτσα και μας δινει πλαστικα ποτηρακια κερνωντας μας νερο-(θα προτιμουσα τσαι αλλα μην το παρακανουμε κι ολας).
Το άλλο απιθανο που συνεβει ηταν να βγαλει ένα αρωματικο σπρευ και να ψεκαζει ολο το λεωφορειο,που ουτως η αλλιως δεν ειχε καμμια βαρια μυρωδια.
Λαγοκοιμησμενοι μετα από 4 ωρες και χωρις απροοπτα φτασαμε στο ΚΤΕΛ της Δαμασκου που είναι κι`αυτό λιγο εκτος πολεως.

Αμεσως μας την πεφτει η ευγενικη φαρα των ταξιτζηδων προθυμοι να μας πανε στη Δαμασκο με το αζημειωτο και το παζαρι της τιμης ξεκινα ενώ ενας παππους ταριφας ως δια μαγειας μας πακεταρη εμας και τα μπαγαζια μας αφηνωντας σιξυλους τους υπολοιπους και ξεκιναμε για την πρωτευουσα της Συριας.
Το ξενοδοχειο μας βρισκεται μεσα στην παληα Δαμασκο και συγκεκριμενα κοντα σε μια από τις επτα πυλες της.
Την Μπαμπ Τουμα.
Σε σοκκακια και πλακοστρωτα προχωραμε και σε λιγο μια στενη εισοδο μας αποκαλυπτει ένα μικρο παλατακι που είναι το ξενοδοχειο μας.
Πανεμορφο κι αυτό.
Η Ρενατα θυμαται και την παραμικρη λεπτομερια και για το που βρισκοταν το ξενοδοχειο αλλα και για το που είναι το καθετι μεσα στα δαιδαλωδη στενακια της Δαμασκου.
Η εχεις ξεναγο η δεν εχεις ρε παιδι μου!!!!

Η περιπλανηση της παλαιας πολης της Δαμασκου ξεκινα και θυμιζει Αλεππο με μικρα μαγαζακια να πουλουν διαφορα τοπικα προιοντα και καλοκαρδους ανθρωπους να μας χαμογελουν και να παιρνουν το καλο τους υφος μπροστα στη φωτογραφικη μας μηχανη.
Στους Συριους αρεσουν πολύ οι φωγραφιες όχι όμως στις μαντηλοφορεμενες Συριες που πρεπει να σκαρφιστεις διαφορα κολπα για να τις φωτογραφισεις χωρις τη θεληση τους. (είμαι αδιακριτος τι να κανουμε).!!

Το τοπικο χρωμα υπαρχει παντου όπως ένα παληο ποδηλατο αραγμενο σε ένα τοιχο να είναι φορτωμενο με λογης λογης ζαρζαβατικα.
Με το λουστρακο να περιμενει να σου γυαλισει τα παπουτσια,καποιος άλλος στο μικρο του μαγαζακι να πλεκει καλαθια,
και ο σιδερας να κοπαναει με δυναμη στο αμονι το σφυρι του ισιωνοντας τις παληες λαμαρινες.
Η πρωτη σταση μας ηταν να δω ένα πανεμορφο ξενοδοχειο που ειχε υποψιν της η Ρενατα,μπαινουμε μεσα ανενοχλητοι και τραβαμε πολλες φωτογραφιες εξερευνοντας το χωρο.
Αρχοντια και παλαιο κλασσικο-αραβικο δενουν αρμονικα και φτιαχνουν μια μοναδικη γοητεια
Το SHAHBANDAR PALACE είναι απλα πανεμορφο.

Η ειδικοτητα μας όμως δεν είναι τα πενταστερα και συνεχιζουμε το δρομο μας στην ευθεια οδο που συναντουμε το σπιτι του Ανανια,εκει που φυγαδευτικε ο Αποστολος Παυλος.
Κατεβαινοντας μερικα σκαλια υπαρχει και ομωνυμη εκκλησια.
Συνεχιζοντας τη βολτα μας νομιζω ότι εχω φωτογραφισει τους περισσοτερους μιναρεδες της ζωης μου.
Τους ξετρυπωνεις κοιτοντας πανω από τις στεγες των σπιτιων να ξεπροβαλουν αναμεσα από τις κληματαριες.
Σε λιγο θα ακουσεις και το μουεζινη να δινει το προσταγμα για την προσευχη.
Ενώ παραλληλα θα ακουσεις και τις καμπανες να καλουν τους πιστους στην εκκλησια.
Μ`αρεσουνε κατι τετοια δινουν διαφορετικοτητα από τη χωρα που ζω.

Αναμεσα από τα μεθυστικα αρωματα των ναργιλεδων των γιασεμιων και των μπαχαρικων καθομαστε σε ένα παραδοσιακο καφενειο να πιουμε το τσαι μας.
Ευκαρια να καπνισουμε και λιγο ναργιλε.
Εκει ολοι καπνιζουν,έτσι είναι η κουλτουρα τους,μια κουλτουρα που μας αρεσει.
Λιγο πριν ξεκινηση η αγορα Χαμιντιγιε έτσι λενε τα σουκς της Δαμασκου μπαινουμε να θαυμασουμε το μαγαλο τζαμι Ομεγιαδων.
Και δω εχει το ιδιο ονομα όπως και στο Χαλεπι.
Είναι ξακουστο σε ολη την αραβικη χερσονησο και μαζευει πολλους πιστους και από άλλες χωρες για να προσκυνησουν το δικο τους θεο.
Δεν μενουμε για πολύ θα ξαναεπιστρεψουμε και την επομενη μερα να το ξαναδουμε,ισως το απογευμα που ισως εχει λιγοτερο κοσμο και πιο ομορφες εικονες.

Τρυπωνουμε στα σουκς που είναι πιο φαρδια και πιο ψηλα από του αλεππο.
Ένα ανθρωπινο ποταμι κυλαει μεσα σ`αυτά που ψωνιζει χαζευει κουβεντιαζει τρωει και γενικος περναει την ωρα του μεσα σ`αυτην τη απιστευτη ποικιλια αγαθων.
Υπαρχει η περιοχη με τα ρουχα,τα χρυσοχοοια τα αντικαδικα τα φαγωσιμα και τα πασης φυσεως εμπορικα χαλιων υφασματων κιλιμιων.
Που να πρωτοπας και τι να πρωτοδεις,παρασυρεσε από το πληθος, από τις μυρωδιες και τα χρωματα.
Οι μαγαζατορες θα σε ρωτησουν από πού εισαι και θα σε κερασουν τσαι,και σιγουρα θα σου πουν και ένα καλο λογο, οποιονδηποτε σκοπο και ναχουν εμπορικο φιλικο η και τα δυο μαζι.
Υπαρχουν ακομα και μικρα μαγαζακια που είναι αρωματοπολεια που σε ομορφα μπουκαλακια θα γεμισουν το αρωμα που θα επιλεξεις γιασεμι γαρδενια τριανταφυλλο κλπ.
Έτσι είναι ο δικος τους χοντος εκει λιλιπουτειος ένα μαγαζακι που ισα το πιανει το ματι σου, αλλα ομορφο,και με μερακι όπως όλα αλλωστε.

Φυσικα υπαρχουν και τα μαγαζια μοδας με ρουχα αντρικα και γυναικια που μαλλον δεν θα ψωνισετε, αλλα όλα τα καινουργια σχεδια μαντηλας σιγουρα υπαρχουν και θα τα δειτε.

Πανω στο διαβα μας συνανταμε και τον περιβοητο Μπεχτας (bakdash).
Το ζαχαροπλαστειο της Δαμασκου που είναι ανοιχτο από το 1895.
Έτσι εγραφε το κουταλακι επανω.
Το οποιο κουταλακι αποφασισε να ερθει στην Ελλαδα ως σουβενιρ.
O κοσμος πολυς και μεσα και εξω από το μαγαζι.
Στην βιτρινα του βουνα από παγωτο κρεμα κανουν και τους πιο δυσπιστους τουριστες και περαστικους να σκεφτουν για ελαχιστα δευτερολεπτα αν θα ενδωσουν στη γαστριμαργικη γευση του.
Φυσικα μπαινουμε μεσα αερα-πατερα και στρογγυλοκαθομαστε στο πρωτο αδειο τραπεζακι που βρισκουμε.
Ο σερβιτορος είναι σβελτος και σε λιγη ωρα απολαμβανουμε ένα παγωτο καιμακι—χτυπημενο παντα σε ένα τεραστιο καδο με γουδοχερι-- και από πανω πασπαλισμενο με φυστικι.!!!
Είναι αγλυκο δεν σε λιγωνει και φυσικα μετα εχει σειρα ένα μπολακι κρεμα με κερασια που κι αυτή εξαφανιζεται με γρηγορους ρυθμους.
Τις κολασμενες γευσεις στο παραδεισο του Μπεχτας τις τιμησαμε ολες τις μερες που ημαστε στη Δαμασκο ως αναποσπαστο κομματι της καθημερινης μας εξορμησης.
(τα κουταλακια μας τα χαρισαν οι σερβιτοροι αφου γιναμε καθημερινοι πελατες…..όχι για να μη λετε δηλαδη).

Στη χαμιντιγιε με τα ατελειωτα σουκς και τα κάθε λογης αγαθα υπαρχουν επισης και πολλα χρυσοχοοια.
Οι διαφορες με τα δικα μας είναι δυο.
Η πρωτη είναι ότι στα ελληνικα χρυσοχοοια δεν παταει ανθρωπος εκτος κι`αν παιζει καμμια βαφτιση η κανας γαμος και πας για τα υποχρεωτικα μεταλλα.
Εκει καλες μου φιλες οι μαντηλοδεμενες και ολοκληρωτικα μαυροντυμενες ψωνιζουν του σκοτωμου.
Ο θεος ξερει τι κρυβεται κατω από τις κελεμπιες.!!
Η άλλη διαφορα είναι ότι όλα τα κοσμηματα τους κυριως είναι 21 καρατιων,ενώ εδώ στην Ελλαδα εναι τα περισσοτερα 14 η 18 καρατια,και οι τιμες είναι “που σε πονει και που σε σφαζει.”

Επισης υπαρχουν και πολλα αντικαδικα…… μα παρα πολλα.
Ψαχνεις πχ να βρεις σκαλιστο μπουρι σομπας????……ε θα το βρεις!!
Ψαχνεις να βρεις κηροπηγιο μανουαλι 250 χρονων?????….εκει είναι εσενα περιμενει.!!
Ψαχνεις λαμπα πορτατιφ παραδοσιακη γιατι δεν κανεις χωρις αυτην????….και τετοιο εχουμε!!
Ψαχνεις νομισμα με κονκισταδορες η καποιο ελληνικο χαρτονομισμα απ`το παλαι βασιλειο της ελλαδος????…..εκει τοχουνε και σε περιμενει για παζαρι.
Τα παντα όλα λεμε.!!

Αν η Ταιλανδη είναι γνωστη για το μασαζ της,η Συρια είναι ακουστη για το χαμαμ της!!!!

 

[Pandora]

Συναρπαστική η περιγραφή...

΄Αρωμα Ανατολής μοσχοβόλησε το φόρουμ...

και νοστάλγησα Αραβικές εικόνες, γεύσεις, μυρωδιές....