marydim
Member
- Μηνύματα
- 1.631
- Likes
- 411
- Επόμενο Ταξίδι
- Μεσόγειος
- Ταξίδι-Όνειρο
- Δρόμος Αγ. Ιακώβου-Ισπανί
Μέρος 1ο: Ζαρούχλα
Την Κυριακή 10 Μαΐου με αφορμή το ετήσιο Πέρασμα του Βουραϊκού βρέθηκα να περπατάω στο πανέμορφο φαράγγι. Η εκδρομή ήταν οργανωμένη από τον ΕΟΣ Κορίνθου και έτσι παρέα με 50 άλλα μέλη και μη του συλλόγου ξεκινήσαμε κατά τις 8 και κάτι από την Κόρινθο, μαζέψαμε και άλλους αρκετούς ενδιάμεσα ανεβάζοντας τον αριθμό στα 75 κεφάλια, και όλοι μαζί μέσω της Εθνικής Αθηνών- Πατρών φτάσαμε στο Διακοφτό όπου ακολουθήσαμε το "τρελαίνομαι για πολλές ανηφορικές στροφές" δρόμο για Καλάβρυτα.
Συνήθως, το σημείο εκκίνησης για την κατάβαση του Βουραϊκού είναι ο Σιδηροδρομικός Σταθμός των Καλαβρύτων αλλά εμείς παραλείψαμε το κομμάτι Καλάβρυτα- Ζαρούχλα και ξεκινήσαμε από τη διασταύρωση του δρόμου προς τους δύο οικισμούς της Ζαχλωρού, λίγο μετά το Μέγα Σπήλαιο. Περπατήσαμε τα πρώτα μέτρα σε άσφαλτο και μετά ακολουθήσαμε τις ράγες του οδοντωτού μέχρι την κουκλίστικη Κάτω Ζαχλωρού.
Φαίνεται ότι η Κάτω Ζαχλωρού είναι ένα μέρος όπου σου ανοίγει εύκολα η όρεξη καθώς δεν μπορώ να εξηγήσω διαφορετικά αυτό που συνέβαινε μπροστά από τις ψησταριές με τα σουβλάκια στις 10 και κάτι το πρωΐ!!! Οι ταβέρνες είχαν βγάλει έξω αυτοσχέδιες ψησταριές και προκαλούσαν με τις μυρωδιές τους πεζοπόρους που συνεχώς κατέφθαναν από παντού! Τι καφές και τοστ για πρωϊνό! Όλοι έπεφταν με τα μούτρα στα σουβλάκια! Άντε και για συνοδευτικό μπορεί να έπαιρναν και έναν καφέ! Είναι όμως υπέροχο μέρος για φαγητό η Ζαχλωρού ειδικά τώρα που καλοκαιριάζει. Το φυσικό περιβάλλον πανέμορφο με τα πλατάνια, τις μηλιές, τις καρυδιές, τα αγριολούλουδα, το νερό να κυλάει ατάραχο στο ποτάμι, ο πέτρινος σταθμός του οδοντωτού να δίνει μια νοσταλγική νότα στο τοπίο και το παραδοσιακό ξενοδοχείο "Ρομάντζο", που λειτουργεί από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και πριν, να συμπληρώνει αρμονικά την εικόνα ενός μέρους που αξίζει να του αφιερώσει κάποιος λίγες ώρες για κρεατοφαγία και όχι μόνο!
Μισή ώρα με 40 λεπτά είχαμε στάση εκεί. Αφήσαμε τους άλλους να τρώνε τα σουβλάκια τους και ξεκινήσαμε την εξερεύνηση του χωριού.
Το Δημοτικό διαμέρισμα της Ζαρούχλας αποτελείται από την Άνω και Κάτω Ζαρούχλα που στην πραγματικότητα είναι ένα μικρό χωριό χωρισμένο στα δύο από το ποτάμι, ενωμένο με μια σιδερένια γέφυρα του οδοντωτού και χτισμένο το ένα λίγο πιο ψηλά από το άλλο. Ανήκει στο Δήμο Καλαβρύτων και έχει επίσημα γύρω στους 100 μόνιμους κατοίκους που ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Το όνομά της λέγεται ότι έχει προέλθει από την σλάβικη λέξη "Ζάγκλορο" και σημαίνει πίσω από τα βουνά. Όταν πρωτοδιάβασα πριν από μερικούς μήνες την ερμηνεία της ονομασίας, μου φάνηκε λίγο περίεργο αυτό καθώς είχα στο μυαλό μου την εικόνα των σπιτιών της Άνω Ζαχλωρού να είναι φάτσα στο δρόμο για Καλάβρυτα και την Κάτω Ζαχλωρού ένα σχεδόν με το ποτάμι αλλά στη συνέχεια που το καλοσκέφτηκα μάλλον εννοούν γενικά τα πολλά βουνά της περιοχής. Οι σημερινοί της κάτοικοι κατάγονται από την Ήπειρο λένε οι ιστορικές πηγές, όπου οι προπροπροπαπούδες τους έφτασαν εδώ κυνηγημένοι από τους Τούρκους αλλά η ιστορία της περιοχής είναι ακόμα πιο παλιά και χάνεται στην αρχαιότητα αφού εδώ θεωρείται ότι άκμασε η αρχαία πόλη Νώνακρις. Σήμερα στη Ζαχλωρού όσοι από τους κατοίκους μπορούν το έχουν γυρίσει στον αγροτουρισμό και έτσι τα ομολογουμένως πανέμορφα πέτρινα σπίτια τους σιγά σιγά ανακαινίζονται, βαπτίζονται ξενώνες και περιμένουν τους επισκέπτες του Σαββατοκύριακου. Απολύτως φυσιολογικό να συμβαίνει κάτι τέτοιο καθώς πέρα από το θαυμάσιο υγιεινό κλίμα που υπερηφανεύεται ότι έχει η Ζαρούχλα, μην ξεχνάμε ότι είναι και σε απόσταση αναπνοής από τα Καλάβρυτα.
Το χωριό, όμως, αν και μικρό είναι ολίγον διασκορπισμένο με αποτέλεσμα να μην καταφέρουμε να βρούμε την εκκλησία της Αγίας Τριάδας, που ανέφερε ο οδηγός που είχα μαζί μου, ως ένα από τα αξιοθέατα του χωριού. Επιπλέον, ήμασταν και ολίγον άτυχες και όποιον έτυχε να ρωτήσω για την εκκλησία δεν ήταν από την περιοχή και δεν ήξερε να μας απαντήσει. Και επειδή ο χρόνος δεν μας έπαιρνε, επιστρέψαμε στην Κάτω Ζαχλωρού και βρεθήκαμε να χαζεύουμε το τρενάκι του οδοντωτού που εκείνη την ώρα έφτανε στο σταθμό σφυρίζοντας.
Βουή, παιδάκια να χαιρετάνε από τα βαγόνια του τρένου, πλήθος να προσπαθεί να μπει στα ήδη πλήρη βαγόνια, κόσμος να έχει κάνει κατάληψη στις ράγες για να τραβήξει την τέλεια φωτογραφία, γέλια, φωνές και υπέροχες μυρωδιές από τα φαγητά που αργοψήνονταν πρόσδιδαν ένα εορταστικό κλίμα στην όλη ατμόσφαιρα. Και ήταν κάτι σαν γιορτή η συγκεκριμένη ημέρα: το 29ο Πανελλήνιο Πέρασμα του Βουραϊκού που οργανώνεται κάθε χρόνο τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου από τον Σύλλογο Ορειβασίας και Χιονοδρομίας Καλαβρύτων με την υποστήριξη της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας και των Δήμων Καλαβρύτων και Διακοπτού, με σκοπό την προβολή των εναλλακτικών δραστηριοτήτων που μπορεί κάποιος να δοκιμάσει στην περιοχή. Και έτσι η πεζοπορία του φαραγγιού που για τους Καλαβρυτινούς παπούδες και τις Καλαβρυτινές γιαγιάδες ήταν κάποτε υποχρεωτική καθημερινή συνήθεια προκειμένου να κάνουν τις δουλειές τους και να βγάζουν τα προς το ζην, μετατράπηκε σε έναν ευχάριστο τρόπο σωματικής άσκησης της δικής μας γενιάς και των επόμενων.
Την Κυριακή 10 Μαΐου με αφορμή το ετήσιο Πέρασμα του Βουραϊκού βρέθηκα να περπατάω στο πανέμορφο φαράγγι. Η εκδρομή ήταν οργανωμένη από τον ΕΟΣ Κορίνθου και έτσι παρέα με 50 άλλα μέλη και μη του συλλόγου ξεκινήσαμε κατά τις 8 και κάτι από την Κόρινθο, μαζέψαμε και άλλους αρκετούς ενδιάμεσα ανεβάζοντας τον αριθμό στα 75 κεφάλια, και όλοι μαζί μέσω της Εθνικής Αθηνών- Πατρών φτάσαμε στο Διακοφτό όπου ακολουθήσαμε το "τρελαίνομαι για πολλές ανηφορικές στροφές" δρόμο για Καλάβρυτα.
Συνήθως, το σημείο εκκίνησης για την κατάβαση του Βουραϊκού είναι ο Σιδηροδρομικός Σταθμός των Καλαβρύτων αλλά εμείς παραλείψαμε το κομμάτι Καλάβρυτα- Ζαρούχλα και ξεκινήσαμε από τη διασταύρωση του δρόμου προς τους δύο οικισμούς της Ζαχλωρού, λίγο μετά το Μέγα Σπήλαιο. Περπατήσαμε τα πρώτα μέτρα σε άσφαλτο και μετά ακολουθήσαμε τις ράγες του οδοντωτού μέχρι την κουκλίστικη Κάτω Ζαχλωρού.
Φαίνεται ότι η Κάτω Ζαχλωρού είναι ένα μέρος όπου σου ανοίγει εύκολα η όρεξη καθώς δεν μπορώ να εξηγήσω διαφορετικά αυτό που συνέβαινε μπροστά από τις ψησταριές με τα σουβλάκια στις 10 και κάτι το πρωΐ!!! Οι ταβέρνες είχαν βγάλει έξω αυτοσχέδιες ψησταριές και προκαλούσαν με τις μυρωδιές τους πεζοπόρους που συνεχώς κατέφθαναν από παντού! Τι καφές και τοστ για πρωϊνό! Όλοι έπεφταν με τα μούτρα στα σουβλάκια! Άντε και για συνοδευτικό μπορεί να έπαιρναν και έναν καφέ! Είναι όμως υπέροχο μέρος για φαγητό η Ζαχλωρού ειδικά τώρα που καλοκαιριάζει. Το φυσικό περιβάλλον πανέμορφο με τα πλατάνια, τις μηλιές, τις καρυδιές, τα αγριολούλουδα, το νερό να κυλάει ατάραχο στο ποτάμι, ο πέτρινος σταθμός του οδοντωτού να δίνει μια νοσταλγική νότα στο τοπίο και το παραδοσιακό ξενοδοχείο "Ρομάντζο", που λειτουργεί από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και πριν, να συμπληρώνει αρμονικά την εικόνα ενός μέρους που αξίζει να του αφιερώσει κάποιος λίγες ώρες για κρεατοφαγία και όχι μόνο!
Μισή ώρα με 40 λεπτά είχαμε στάση εκεί. Αφήσαμε τους άλλους να τρώνε τα σουβλάκια τους και ξεκινήσαμε την εξερεύνηση του χωριού.
Το Δημοτικό διαμέρισμα της Ζαρούχλας αποτελείται από την Άνω και Κάτω Ζαρούχλα που στην πραγματικότητα είναι ένα μικρό χωριό χωρισμένο στα δύο από το ποτάμι, ενωμένο με μια σιδερένια γέφυρα του οδοντωτού και χτισμένο το ένα λίγο πιο ψηλά από το άλλο. Ανήκει στο Δήμο Καλαβρύτων και έχει επίσημα γύρω στους 100 μόνιμους κατοίκους που ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Το όνομά της λέγεται ότι έχει προέλθει από την σλάβικη λέξη "Ζάγκλορο" και σημαίνει πίσω από τα βουνά. Όταν πρωτοδιάβασα πριν από μερικούς μήνες την ερμηνεία της ονομασίας, μου φάνηκε λίγο περίεργο αυτό καθώς είχα στο μυαλό μου την εικόνα των σπιτιών της Άνω Ζαχλωρού να είναι φάτσα στο δρόμο για Καλάβρυτα και την Κάτω Ζαχλωρού ένα σχεδόν με το ποτάμι αλλά στη συνέχεια που το καλοσκέφτηκα μάλλον εννοούν γενικά τα πολλά βουνά της περιοχής. Οι σημερινοί της κάτοικοι κατάγονται από την Ήπειρο λένε οι ιστορικές πηγές, όπου οι προπροπροπαπούδες τους έφτασαν εδώ κυνηγημένοι από τους Τούρκους αλλά η ιστορία της περιοχής είναι ακόμα πιο παλιά και χάνεται στην αρχαιότητα αφού εδώ θεωρείται ότι άκμασε η αρχαία πόλη Νώνακρις. Σήμερα στη Ζαχλωρού όσοι από τους κατοίκους μπορούν το έχουν γυρίσει στον αγροτουρισμό και έτσι τα ομολογουμένως πανέμορφα πέτρινα σπίτια τους σιγά σιγά ανακαινίζονται, βαπτίζονται ξενώνες και περιμένουν τους επισκέπτες του Σαββατοκύριακου. Απολύτως φυσιολογικό να συμβαίνει κάτι τέτοιο καθώς πέρα από το θαυμάσιο υγιεινό κλίμα που υπερηφανεύεται ότι έχει η Ζαρούχλα, μην ξεχνάμε ότι είναι και σε απόσταση αναπνοής από τα Καλάβρυτα.
Το χωριό, όμως, αν και μικρό είναι ολίγον διασκορπισμένο με αποτέλεσμα να μην καταφέρουμε να βρούμε την εκκλησία της Αγίας Τριάδας, που ανέφερε ο οδηγός που είχα μαζί μου, ως ένα από τα αξιοθέατα του χωριού. Επιπλέον, ήμασταν και ολίγον άτυχες και όποιον έτυχε να ρωτήσω για την εκκλησία δεν ήταν από την περιοχή και δεν ήξερε να μας απαντήσει. Και επειδή ο χρόνος δεν μας έπαιρνε, επιστρέψαμε στην Κάτω Ζαχλωρού και βρεθήκαμε να χαζεύουμε το τρενάκι του οδοντωτού που εκείνη την ώρα έφτανε στο σταθμό σφυρίζοντας.
Βουή, παιδάκια να χαιρετάνε από τα βαγόνια του τρένου, πλήθος να προσπαθεί να μπει στα ήδη πλήρη βαγόνια, κόσμος να έχει κάνει κατάληψη στις ράγες για να τραβήξει την τέλεια φωτογραφία, γέλια, φωνές και υπέροχες μυρωδιές από τα φαγητά που αργοψήνονταν πρόσδιδαν ένα εορταστικό κλίμα στην όλη ατμόσφαιρα. Και ήταν κάτι σαν γιορτή η συγκεκριμένη ημέρα: το 29ο Πανελλήνιο Πέρασμα του Βουραϊκού που οργανώνεται κάθε χρόνο τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου από τον Σύλλογο Ορειβασίας και Χιονοδρομίας Καλαβρύτων με την υποστήριξη της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας και των Δήμων Καλαβρύτων και Διακοπτού, με σκοπό την προβολή των εναλλακτικών δραστηριοτήτων που μπορεί κάποιος να δοκιμάσει στην περιοχή. Και έτσι η πεζοπορία του φαραγγιού που για τους Καλαβρυτινούς παπούδες και τις Καλαβρυτινές γιαγιάδες ήταν κάποτε υποχρεωτική καθημερινή συνήθεια προκειμένου να κάνουν τις δουλειές τους και να βγάζουν τα προς το ζην, μετατράπηκε σε έναν ευχάριστο τρόπο σωματικής άσκησης της δικής μας γενιάς και των επόμενων.
Attachments
-
158,2 KB Προβολές: 142