gelf
Member
- Μηνύματα
- 659
- Likes
- 12.789
Περιεχόμενα
1η ημέρα
Ήταν περασμένες 07.00 (19.00) το απόγευμα, όταν το τραίνο που είχε ξεκινήσει κατά τις 12.30 από το Αμβούργο και στο οποίο επιβιβαστήκαμε εμείς κατά τις 17.00 από τη Δρέσδη, (ύστερα από τέσσερις και κάτι ώρες stopover στην όμορφη πόλη της πρώην Ανατολικής Γερμανίας), έφθανε στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Πράγας.
Είχαν περάσει πάνω από 20 χρόνια, από τότε που είχα πρωτοπάει στην τότε πρωτεύουσα της Τσεχοσλοβακίας και επέστρεψα ύστερα από μερικές ημέρες από την πρωτεύουσα της Τσεχίας (είχα πέσει στο βελούδινο διαζύγιο).
ΠΡΑΓΑ 07-1992 ΒΕΝΤΕΣΛΑΣ
ΠΡΑΓΑ 07-1992 ΒΕΝΤΕΣΛΑΣ
ΠΡΑΓΑ 07-1992 ΒΕΝΤΕΣΛΑΣ
Τότε, το αεροδρόμιο της Πράγας θύμιζε μικρό επαρχιακό αεροδρόμιο, με μόνο αεροπλάνο το δικό μας.
Είχαν περάσει πάνω από 20 χρόνια, από τότε που αντικρίζοντας το θέαμα της πλατείας της παλιάς πόλης, έμεινα άφωνος, έχασα – προσωρινά ευτυχώς - την όρασή μου από την απίστευτη ομορφιά.
Όμως τώρα δεν είχα επιστρέψει στην Πράγα για να απολαύσω την πόλη, την αντικειμενικά πανέμορφη πόλη. Ο σκοπός της διέλευσής μου από Πράγα ήταν ένας και μοναδικός. Να χαλαρώσω επί τριήμερο, στα μπαρ και στις μπυραρίες της πόλης. Και κυρίως στις μπυραρίες και μόνο σ αυτές που διαθέτουν μπύρες από δεξαμενή ή απαστερίωτες μπύρες. Στην Τσεχία και στην Πολωνία, όποιος περπατάει πρωινές ώρες βλέπει βυτία με μπύρα να αδειάζουν το περιεχόμενό τους στις δεξαμενές των μπυραριών. Όπως στον λοιπό κόσμο κυκλοφορούν τα βυτία με το πετρέλαιο, στην Τσεχία και στην Πολωνία κυκλοφορούν πρωί – πρωί τα βυτία με μπύρα, εφοδιάζοντας τις μπυραρίες, αυτές που διαθέτουν την αντίστοιχη υποδομή. Η διαφορά του να πιείς μπύρα από δεξαμενή ή μπύρα βαρελίσια ή ακόμα χειρότερα μπουκαλιού είναι τεράστια. Πίνοντας μπύρα από δεξαμενή δεν φουσκώνεις. Το ανθρακικό δεν εκρήγνυται στο στομάχι σου. Η βαρελίσια μπύρα απαιτεί χρόνο 7 λεπτών προκειμένου να σερβιριστεί στο ποτήρι (ώστε να «σκάσει» αρκετές φορές), διαδικασία που έχω δει να τηρείται μόνο σε ένα μπαρ (στο Μόναχο), αλλά δυστυχώς πουθενά αλλού.
Με αυτές τις θετικές σκέψεις βγήκα από το σιδηροδρομικό σταθμό και άρχισα να κατηφορίζω με την χειραποσκευή μου, την θρυλική Βεντεσλάς. Εκεί που το 1968 τα σοβιετικά τανκς πολτοποίησαν την ιδέα του σοσιαλισμού με ελευθερία και δημοκρατία, του σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο. Εκεί που το 1968 τα σοβιετικά τανκς πολτοποίησαν την άνοιξη της Πράγας. Εκεί που το 1989 ο λαός της Πράγας συνειδητοποίησε ότι είναι ελεύθερος, όταν στο μπαλκόνι μαζί με τον Χάβελ παρουσιάστηκε και ο ηγέτης της άνοιξης της Πράγας, ο μεγάλος οραματιστής Ντούμπτσεκ. Διέσχισα όλη τη Βεντεσλάς έως το κάτω σημείο της οποίας, όπου ήταν το ξενοδοχείο μου (Prague inn– σε ιδανική θέση για περπάτημα στο κέντρο της πόλης).
ΠΡΑΓΑ 02-2013 ΒΕΝΤΕΣΛΑΣ
Χωρίς καθυστέρηση και μετά από ένα γρήγορο ντους, ξεχύθηκα στο κέντρο της πόλης. Άμεση προτεραιότητά μου, ήταν να πιώ από δεξαμενές τις γνωστές – στην Ελλάδα – τσέχικες μπύρες, δηλαδή Κrusovice, Budweiserκαι Pilsner Urquell. Οι μπυραρίες οι οποίες διαθέτουν δεξαμενές, διακρίνονται από ένα χαρακτηριστικό σήμα στην είσοδό τους. Κατ αρχήν ξεκίνησα από μπυραρία Budweiser, όπου κατανάλωσα γρήγορα 2 ποτήρια. Δείγμα ικανοποιητικότατο. Τονωμένος συνέχισα στη μπυραρία Κozicka (κατσίκα), υπόγειο με θαυμάσιο μπαρ και μπύρα Κrusovice, επίσης από δεξαμενή. Δείγμα άριστο.
Εκεί έφαγα ελαφρά (φαγητό ικανοποιητικότατο), προκειμένου να μείνει χώρος στο στομάχι μου για υγρή τροφή. Μετά από αρκετές μπύρες, πέρασα από το μπαρ Tretter, όπου το πιο συμβατό με τις απαιτήσεις μου malt whisky, ήταν το Glenfidich (Δυστυχώς δεν διέθετε ούτε Cragganmore, ούτε Cardhu). Έτσι ήπια μερικά ποτήρια προκειμένου να ισορροπήσω από τις μπύρες, πριν πάω στο ξενοδοχείο μου, αναγκαστικά, αφού η ώρα είχε φθάσει 02.00 το πρωί και το μπαρ θα έκλεινε. Την πρώτη αυτή μέρα (νύχτα κατ ουσία), λόγω του ότι ήταν Κυριακή βράδυ και βαρύς χειμώνας ελάχιστοι άνθρωποι κυκλοφορούσαν στην πόλη.
Ήταν περασμένες 07.00 (19.00) το απόγευμα, όταν το τραίνο που είχε ξεκινήσει κατά τις 12.30 από το Αμβούργο και στο οποίο επιβιβαστήκαμε εμείς κατά τις 17.00 από τη Δρέσδη, (ύστερα από τέσσερις και κάτι ώρες stopover στην όμορφη πόλη της πρώην Ανατολικής Γερμανίας), έφθανε στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Πράγας.
Είχαν περάσει πάνω από 20 χρόνια, από τότε που είχα πρωτοπάει στην τότε πρωτεύουσα της Τσεχοσλοβακίας και επέστρεψα ύστερα από μερικές ημέρες από την πρωτεύουσα της Τσεχίας (είχα πέσει στο βελούδινο διαζύγιο).
ΠΡΑΓΑ 07-1992 ΒΕΝΤΕΣΛΑΣ
ΠΡΑΓΑ 07-1992 ΒΕΝΤΕΣΛΑΣ
ΠΡΑΓΑ 07-1992 ΒΕΝΤΕΣΛΑΣ
Τότε, το αεροδρόμιο της Πράγας θύμιζε μικρό επαρχιακό αεροδρόμιο, με μόνο αεροπλάνο το δικό μας.
Είχαν περάσει πάνω από 20 χρόνια, από τότε που αντικρίζοντας το θέαμα της πλατείας της παλιάς πόλης, έμεινα άφωνος, έχασα – προσωρινά ευτυχώς - την όρασή μου από την απίστευτη ομορφιά.
Όμως τώρα δεν είχα επιστρέψει στην Πράγα για να απολαύσω την πόλη, την αντικειμενικά πανέμορφη πόλη. Ο σκοπός της διέλευσής μου από Πράγα ήταν ένας και μοναδικός. Να χαλαρώσω επί τριήμερο, στα μπαρ και στις μπυραρίες της πόλης. Και κυρίως στις μπυραρίες και μόνο σ αυτές που διαθέτουν μπύρες από δεξαμενή ή απαστερίωτες μπύρες. Στην Τσεχία και στην Πολωνία, όποιος περπατάει πρωινές ώρες βλέπει βυτία με μπύρα να αδειάζουν το περιεχόμενό τους στις δεξαμενές των μπυραριών. Όπως στον λοιπό κόσμο κυκλοφορούν τα βυτία με το πετρέλαιο, στην Τσεχία και στην Πολωνία κυκλοφορούν πρωί – πρωί τα βυτία με μπύρα, εφοδιάζοντας τις μπυραρίες, αυτές που διαθέτουν την αντίστοιχη υποδομή. Η διαφορά του να πιείς μπύρα από δεξαμενή ή μπύρα βαρελίσια ή ακόμα χειρότερα μπουκαλιού είναι τεράστια. Πίνοντας μπύρα από δεξαμενή δεν φουσκώνεις. Το ανθρακικό δεν εκρήγνυται στο στομάχι σου. Η βαρελίσια μπύρα απαιτεί χρόνο 7 λεπτών προκειμένου να σερβιριστεί στο ποτήρι (ώστε να «σκάσει» αρκετές φορές), διαδικασία που έχω δει να τηρείται μόνο σε ένα μπαρ (στο Μόναχο), αλλά δυστυχώς πουθενά αλλού.
Με αυτές τις θετικές σκέψεις βγήκα από το σιδηροδρομικό σταθμό και άρχισα να κατηφορίζω με την χειραποσκευή μου, την θρυλική Βεντεσλάς. Εκεί που το 1968 τα σοβιετικά τανκς πολτοποίησαν την ιδέα του σοσιαλισμού με ελευθερία και δημοκρατία, του σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο. Εκεί που το 1968 τα σοβιετικά τανκς πολτοποίησαν την άνοιξη της Πράγας. Εκεί που το 1989 ο λαός της Πράγας συνειδητοποίησε ότι είναι ελεύθερος, όταν στο μπαλκόνι μαζί με τον Χάβελ παρουσιάστηκε και ο ηγέτης της άνοιξης της Πράγας, ο μεγάλος οραματιστής Ντούμπτσεκ. Διέσχισα όλη τη Βεντεσλάς έως το κάτω σημείο της οποίας, όπου ήταν το ξενοδοχείο μου (Prague inn– σε ιδανική θέση για περπάτημα στο κέντρο της πόλης).
ΠΡΑΓΑ 02-2013 ΒΕΝΤΕΣΛΑΣ
Χωρίς καθυστέρηση και μετά από ένα γρήγορο ντους, ξεχύθηκα στο κέντρο της πόλης. Άμεση προτεραιότητά μου, ήταν να πιώ από δεξαμενές τις γνωστές – στην Ελλάδα – τσέχικες μπύρες, δηλαδή Κrusovice, Budweiserκαι Pilsner Urquell. Οι μπυραρίες οι οποίες διαθέτουν δεξαμενές, διακρίνονται από ένα χαρακτηριστικό σήμα στην είσοδό τους. Κατ αρχήν ξεκίνησα από μπυραρία Budweiser, όπου κατανάλωσα γρήγορα 2 ποτήρια. Δείγμα ικανοποιητικότατο. Τονωμένος συνέχισα στη μπυραρία Κozicka (κατσίκα), υπόγειο με θαυμάσιο μπαρ και μπύρα Κrusovice, επίσης από δεξαμενή. Δείγμα άριστο.
Εκεί έφαγα ελαφρά (φαγητό ικανοποιητικότατο), προκειμένου να μείνει χώρος στο στομάχι μου για υγρή τροφή. Μετά από αρκετές μπύρες, πέρασα από το μπαρ Tretter, όπου το πιο συμβατό με τις απαιτήσεις μου malt whisky, ήταν το Glenfidich (Δυστυχώς δεν διέθετε ούτε Cragganmore, ούτε Cardhu). Έτσι ήπια μερικά ποτήρια προκειμένου να ισορροπήσω από τις μπύρες, πριν πάω στο ξενοδοχείο μου, αναγκαστικά, αφού η ώρα είχε φθάσει 02.00 το πρωί και το μπαρ θα έκλεινε. Την πρώτη αυτή μέρα (νύχτα κατ ουσία), λόγω του ότι ήταν Κυριακή βράδυ και βαρύς χειμώνας ελάχιστοι άνθρωποι κυκλοφορούσαν στην πόλη.
Last edited by a moderator: