Καμερούν Στη γη των Γορίλων...Καμερουν

[xenos]

Ε βαλε και καμμια φωτογραφια με κανενα πυγμαιο,αμα δεν εχεις βαλε αυτη την τυπισα με το κατσαριδοκτονο.

 

[LULLU]

Σε λίγο. Σε λίγο. Τις έχω αποθηκευσει σε άλλο δίσκο που τώρα δεν έχω μπροστά μου..αύριο μάλλον θα τις βρω.

 

[NTINA]

Το βασανιστήριο της νύχτας σ αυτά τα δύσκολα ταξίδια ,δε μπορεί ν αντιμετωπιστεί μ ένα δοχείο.... ας πούμε?μ ένα καθετήρα..όταν μάλιστα η παρέα είναι η καταλληλότερη γι αυτό?

 

[LULLU]

Το βασανιστήριο της νύχτας σ αυτά τα δύσκολα ταξίδια ,δε μπορεί ν αντιμετωπιστεί μ ένα δοχείο.... ας πούμε?μ ένα καθετήρα..όταν μάλιστα η παρέα είναι η καταλληλότερη γι αυτό?

το εχω σκεφτει παρα πολλες φορες...αλλα δεν βολευει και τόσο..το αφηνω στη εσχατη περιπτωση...

 

[LULLU]

...o νερολακος μεσα στη ζουγκλα
Ομαδα πυγμαιων
καλυβα πυγμαιων
η λασποεθνικη
η σουιτα μου

 

[LULLU]

..το μπανιο μας..
τα οδοφραγματα.
φαγητο στο εξωστη της wwf
ο χορευτης πυγμαιος...

 

[xenos]

Μια εικονα 1000 λεξεις μιλαμε πολυ πρωτογονα πραγματα.
Τελειο το 5στερο που εμενες Lullu.

 

[renata]

Το βασανιστήριο της νύχτας σ αυτά τα δύσκολα ταξίδια ,δε μπορεί ν αντιμετωπιστεί μ ένα δοχείο.... ας πούμε?μ ένα καθετήρα..όταν μάλιστα η παρέα είναι η καταλληλότερη γι αυτό?

και οι βασίλισσες στο παρελθον σε δοχειο ντινα μου...ω τι σικ!!

 

[NTINA]

και οι βασίλισσες στο παρελθον σε δοχειο ντινα μου...ω τι σικ!!

tres tres chic!!! γι αυτό άλλωστε τόλμησα να το προτείνω.

 

[KLEOPATRA]

Η αλλη παλι με τη σειρα της la prairie τι ηταν τουτη!!!!! ..Πρωτα πρωτα με τα λεφτα που στοιχιζει η συγκεκριμενη μαρκα ,οι Πυγμαιοι περνουσαν βδομαδες ολοκληρες.

 

[LULLU]

…
Καμερουν συνεχεια....
Στοιβαγμένοι σαν σακιά πατάτες σε 3 τζιπ ξεκινάμε και πάλι… Η σκόνη , μας έχει ξηράνει το στόμα , το λάρυγγα και τα πρόσωπα είναι πασπαλισμένα σαν κουραμπιέδες αλλά από ζάχαρη άχνη κόκκινου χρώματος.. Απεγνωσμένα σήματα του τζιπ που βρίσκεται πίσω μας δηλώνουν πως πρέπει να σταματήσουμε….
- Αμάν τι να έγινε πάλι?
-Απλά πράγματα… έφυγε η ρόδα!!… Καθυστέρηση μέχρι να φτιαχτεί( ευτυχώς που φτιάχτηκε κιόλας δηλαδή) φτάσαμε Yokodima μεσημέρι και κάτι. Εδώ υπήρχε ελπίδα και πιθανότης να φτιαχτούν κάπως καλύτερα τα πληγωμένα τζιπ. Τίποτα το ενδιαφέρον τριγύρω ίσως δεν υπήρχε και όρεξη να ανακαλύψουμε κάτι, οπότε καθίσαμε και περιμέναμε τη επισκευή. Ένας ατέλειωτος στενός, επικίνδυνος χωματόδρομος μας περίμενε… Φτάσαμε Bertua και η χαρά του να μπούμε κάτω από το ζεστό τρεχούμενο νερό κόπηκε μαχαίρι, με το που ανοίξαμε τη βρύση …Ένα γκλου-ντουπ –σβββββββββ και μετά σιωπή… . Η ελαφρώς πλανωμενη στο αέρα κρίση, ήρθε και εγκαταστάθηκε για τα καλά σε όλους κυρίως αφού μάθαμε πως και η επόμενη μέρα θα είναι μια από τα ίδια, δηλαδή τζιπ δρόμος και αβαρίες… Γαμωτο σαν να τρέχουμε ένα ατέλειωτο ράλι Παρίσι -Ντακάρ χωρίς να μπορούμε να απολαύσουμε τίποτα από αυτά που βλέπουμε, με κακουχίες, στερήσεις..και από πάνω ούτε νερό στο τερματισμό..Άρχισαν οι πιέσεις, τα παράπονα και στο τέλος ήλθε και το νερό…( δίδαγμα λοιπόν… ποτέ μην τα παρατάς) Βγάλαμε από πάνω μας τη περίσσια βρώμα και πέσαμε για ύπνο με πολλή κακή διάθεση και τις χειρότερες εντυπώσεις για αυτή τη εκδρομή που στοίχησε ένα σωρό λεφτά,( επένδυση ενός χρόνου για όλους μας) . μας στέρεψε από αντοχές , από δυνάμεις.. Ένας κακός συνδυασμός πραγμάτων τελικά..ακόμη και τα βρεγμένα ρούχα μουχλιάζουν στις βρεγμένες βαλίτσες….
Σηκώθηκα το πρωί –πρωί .. και βάλθηκα να πλύνω τα παπούτσια μου μην μπορώντας να αντέξω τη αηδιαστική θέα τους.. Ο Λουί ο ξεναγός μας ανακοινώνει πως θα πρέπει να συσκεφτούν όλοι οι οδηγοί και να καταστρώσουν ένα σχέδιο μεταφοράς.. Πολλά τα ερωτηματικά..
- Να περιμένουμε να φτιαχτεί το τζιπ (. το αφήσαμε πίσω)
- Να νοικιάσουμε άλλο?
- Πως θα ξέρουμε αν έχει φτιαχτεί το τζιπ? Και αν ναι, πότε ξεκίνησε και πόσο χρόνο θα χρειαστεί για να έλθει εδώ που είμαστε ?Και θα είναι καλά επισκευασμένο? Και θα είναι σε θέση ο οδηγός μετά από 15 ώρες οδήγηση χωρίς ξεκούραση να οδηγεί για άλλες 8 ώρες συνεχόμενες?...
- Πολλά αναπάντητα ερωτηματικά .. μαύρη θάνε και η σημερινή μέρα υποψιάζομαι και προσπαθώ να μαϊνάρω τα νεύρα μου ξεσπώντας στο γράψιμο .με τόση βιασύνη ,που η γραφή δεν μπορεί να αποκρυπτογραφηστει ούτε από εμένα τώρα που αναμοχλεύω το ημερολόγιο μου… Αφού η πιο ανεπτυγμένη χώρα, όπως λένε, δεν έχει καθόλου υποδομή και οδικό δίχτυο,( φαντάσου σε τι χάλι είναι η μη ανεπτυγμένες χώρες.) οι αποστάσεις ατέλειωτες, χαοτικές και ότι και να δεις στη διαδρομή δεν σε αποζημιώνει για ότι τραβάς…
- Έτοιμο το πρωινό και είναι 7.25. Έχουμε 360 χιλιόμετρα μπροστά μας , 100 με άσφαλτο και τα άλλα ,τι άλλο? χώμα, λακκούβα και λάσπη αν βρέχει… και αν συμπληρώσεις τα μισοδιαλυμενα τζιπ, τους κουρασμένους οδηγούς, γιατί πράγματι τους έχει βγει ο πάτος, τους τσατισμένους και εκνευρισμένους επιβάτες καταλαβαίνεις ότι είμαστε στιγμές λίγο πριν μια ηφαιστειακής έκρηξης όμοια με του Βεζούβιου… Και το ρολόι κτύπησε 10 παρά όταν σήμανε η αναχώρηση..Πήραν 3 ώρες περίπου οι διαβουλεύσεις για να καταλήξουν πως το λεωφορείο της γραμμής ήταν ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος να στείλουν τις αποσκευές και ορισμένους οδηγούς.. Αρχίζουμε τους υπολογισμούς. Με ένα πρόχειρο υπολογισμό αν τα τζιπ θέλουν 6 ώρες μέχρι να φτάσουν Yaunde, το λεωφορείο θα θέλει άλλες 3 επί πλέον, το λιγότερο, που σημαίνει πως θα περιμένουμε σαν χάνοι μες στη λάσπη τις αποσκευές για να ξεβρομίσουμε.. Αλλά επειδή ο Θεός ορίζει τα πάντα σε αρμονία και να μην υπάρχουν αδικίες, ( όχι και όλα) δεν προλάβαμε να κάνουμε 20 χιλιόμετρα και αρχίζουν τα προβλήματα. Το δικό μας τζιπ δυό φορές καθηλώθηκε από λάστιχο και φυσικά η δεύτερη ρεζέρβα ( ευτυχώς που υπήρχε κιόλα) έχανε οπότε ακινητοποιήθηκε σε μια μεριά. Βρεθήκαμε στριμωγμένοι στο τζιπ του Μινω ,που αν και ανοίξαμε τη πίσω πόρτα καθίσαμε με τα πόδια έξω και κάποιοι σχεδόν κρεμάστηκαν από τα πλαϊνά σίδερα.. .Δεν υπάρχει ίχνος ενθουσιασμού για το πανέμορφο τοπίο που ξεδιπλώνει μπροστά μας. Τόσος είναι ο εκνευρισμός που αρκετοί σκέφτονται να εγκαταλείψουν τη εκδρομή όταν σε ένα αστυνομικό έλεγχο, οι αστυνομικοί που δεν έμειναν ευχαριστημένοι από το μπαξίσι, ανακάλυψαν ότι τα ταξιδιωτικά έγραφα των οδηγών και των αυτοκινήτων δεν ήταν σωστά…. Σε κάθε αστυνομικό μπλοκ καταθέταμε ένα σημαντικό χρηματικό ποσόν …έτσι λειτουργεί εδώ το σύστημα και οι λειτουργοί… .Παντού τα ίδια… Αποφασίζω να μην ασχοληθώ άλλο με τα όσα συμβαίνουν, έτσι και αλλιώς δεν αλλάζει τίποτα, και αφιερώνω τη ματιά μου στο τοπίο..Διασχίζουμε εκτάσεις από τεράστιες κέντιες και αρέκες (που σε εμάς κατσιάζουν στη γλάστρα) εδω έχουν τις διαστάσεις των δέντρων , εκτάσεις από μπανανοφυτίες, φοίνικες και έλη με άφθονα κουνούπια.. Τα σκορπισμένα σπίτια παίρνουν αποικιακού στυλ μορφή αντικαθιστώντας τα μπανανοσπιτα και τις καλύβες.. Είθε ο Θεός και τέλειωσε ο χωματόδρομος που σημαίνει πως σε 3 ώρες θαμαστε στη πόλη.. Ανασα βαθια!!!!!!!!!

 

[xenos]

Το τζιπ σας εμοιαζε μ`αυτα που ειδατε στην F1 στην Μοντζα?