Ρουμανία Στη Ρουμανία με το σχολείο; Ναιιιιιιιι!!!!!

[dimosf]

Αντί προλόγου

Στο σχολείο που εργάζομαι συμμετέχουμε σε ένα Ευρωπαϊκό πρόγραμμα Comenius για το οποίο και είμαι υπεύθυνος.

Επτά σχολεία από ισάριθμες χώρες. Σύμφωνα με αυτό γίνονται συναντήσεις σε όλα τα σχολεία διαδοχικά. Αρχές λοιπόν Οκτωβρίου 2009 είχαμε τη συνάντηση στο Ιάσιο της Ρουμανίας στο οποίο θα έπαιρναν μέρος και μαθητές από τις περισσότερες χώρες. Από το δικό μας σχολείο συμμετείχαν 7 μαθητές Β΄ και Γ΄ Γυμνασίου (13-14 χρόνων παιδιά). Μετά το γυρισμό μας, οι τρεις μεγαλύτερες μαθήτριες έκατσαν να γράψουν μια ιστορία γι αυτό το ταξίδι. Η δική μου συμμετοχή σε αυτή την ιστορία, εκτός από το να τις κυνηγάω να γράψουν (με ταλαιπώρησαν λίγο αλλά το αποτέλεσμα μετράει.



Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ φορτωμένα τα παιδιά) συνίσταται στον έλεγχο της ορθότητας των πληροφοριών, μιας και εγώ κράταγα λεπτομερές ημερολόγιο, λίγο στη διαμόρφωση των κειμένων και οι φωτογραφίες.
Η Ρουμανία λοιπόν με τα μάτια της Αντιγόνης, της Μαρίας και της Τζένης, τριών 15χρονων (σήμερα) κοριτσιών!!

 

• 1
• 2
• 3
• …

  Go to chapter

  Go
• 10

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 10

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[kalspiros]

Ήρθε η ώρα!!! Την περίμενα την ιστορία σου με αγωνία!! Πες μας εμπειρίες! Περιμένουμε!!

 

[dimosf]

Εγώ δε θα πω τίποτα. Τα κορίτσια

 

[SARAH]

Κι εμένα με αφορά άμεσα Δήμο το ξέρεις...18 Απριλίου φεύγουμε κι εμείς!!!

 

[Lyda]

Δημο μπραβο κι σε εσενα και στα παδια.

 

[eva kas]

αντε αντε που ειναι η συνεχεια????

 

[dimosf]

4/10/2009
Το επόμενο πρωί, αφού πήραμε το πρωινό μας, ήμασταν έτοιμοι για την ξενάγηση στην πόλη του Βουκουρεστίου. Μαζί μας ήταν και η ξεναγός που μας έδειξε τις αμέτρητες ομορφιές της πόλης. Η ξενάγησή μας δυστυχώς δεν περιλάμβανε την παλιά πόλη μιας και γινόταν έργα παντού και ήταν από όλες τις εισόδους της Περνώντας από διάφορες λεωφόρους της πόλης φτάσαμε και κατεβήκαμε στη Piata Revolutiei με την εκκλησία Cretulescu.


Επίσης πήγαμε στο Palatul Regal (Βασιλικό Παλάτι), το οποίο στεγάζει το τετραώροφο Εθνικό Μουσείο Τέχνης (Muzeul National de Arta). Συνεχίσαμε περνώντας από ένα σημαντικό μέρος για την ιστορία της Ρουμανίας, το κτήριο της πρώην Επιτροπής του Κουμμουνιστικού Κόμματος πού αποτελεί, σήμερα, έδρα της γερουσίας. Η πρωτεύουσα της Ρουμανίας είναι γεμάτη από πολλά μουσεία, μνημεία και άλλα αξιοθέατα


αλλά σημαντικό μνημείο είναι η Αψίδα του Θριάμβου (Arcul de Triumf ), η οποία κατασκευάστηκε σε ανάμνηση της ενοποίησης της Ρουμανίας το 1918.
Αφού θαυμάσαμε τις αμέτρητες ομορφιές του Βουκουρεστίου βρεθήκαμε και πάλι στο πούλμαν να ταξιδεύουμε. Επόμενος σταθμός μας είναι η πόλη Σινάια και πιο συγκεκριμένα το κάστρο Πέλες.


Ένα μαγευτικό μέρος γεμάτο δέντρα και φυσικά πολλούς τουρίστες με μία φωτογραφική μηχανή στο χέρι να φωτογραφίζουν το απίστευτο αυτό τοπίο.
Δεν πέρασε πολύ ώρα και ήμασταν πλέον σε μια άλλη πόλη, το Μπραν, έτοιμοι να επισκεφθούμε το πιο τρομακτικό και πολυσυζητημένο κάστρο ολόκληρης της Ευρώπης. Φυσικά αναφέρομαι στο Κάστρο του Κόμη Δράκουλα!!! Η καρδιά μας χτυπούσε δυνατά καθώς ήμασταν έξω από το κάστρο και κρατούσαμε τα εισιτήρια στα χέρια μας. Επιτέλους ήρθε και η σειρά μας να περάσουμε από την είσοδο του κάστρου και να δούμε τι υπάρχει μέσα σε αυτό. Αν και το κάστρο από έξω φαινόταν κάπως τρομακτικό τελικά όταν μπήκαμε μέσα η γνώμη όλων άλλαξε. Μέσα υπάρχουν πάρα πολλά δωμάτια, το καθένα ξεχωριστό και μοναδικό και έξω στη μέση του κάστρου ένα πηγάδι γεμάτο χαρτονομίσματα τα οποία άφηναν οι περαστικοί κάνοντας μια ευχή.


Φεύγοντας απ’ το κάστρο ξεχυθήκαμε όλοι στην αγορά και ο καθένας ψώνισε ότι του τραβούσε την προσοχή.

Μετά από λίγη ώρα είχαμε συνάντηση στο πούλμαν για να πάμε στην πόλη του Brasov όπου επιτέλους θα τρώγαμε φαγητό.

Φτάνοντας εκεί κάναμε μια βόλτα στην τεράστια κεντρική πλατεία, Piata Sfatului, και αργότερα φάγαμε σε ένα από τα πολλά υπαίθρια εστιατόρια.

Όταν βράδιασε βρεθήκαμε στο Sibiu, στο ξενοδοχείο όπου θα περνούσαμε τη νύχτα μας…..

 

[romantic woman]

Μπράβο Δήμο και σε σένα και στις μαθήτριες σου γι αυτή την ιστορία με χρήσιμες πληροφορίες,πολύ ωραίες εικόνες!
Μου δίνεις την ευκαιρία να θυμηθώ κι εγώ το ταξίδι αυτό που είχα κάνει πρίν αρκετά χρόνια...αλήθεια στο Βουκουρέστι δεν επισκεφθήκατε το Ηerestrae Park;είναι ένα πολύ ενδιαφέρον υπαίθριο λαογραφικό μουσείο με χωριάτικα σπίτια κλπ,μου άρεσε πάρα πολύ!!..και φυσικά για νά είμαι ειλικρινής η συνέχεια του ταξιδιού μου προς τα Καρπάθια που μας περιγράφεις με την απίστευτη φύση,την ηρεμία,κάτι γραφικές μικρές πόλεις αποτυπώθηκε στη μνήμη μου ακόμη περισσότερο!
Περιμένω κι εγώ τη συνέχεια της ιστορίας και πάλι συγχαρητήρια στις μαθήτριες σου!

 

[ioanna karagianni]

Συγχαρητήρια στις μαθήτριες σου Δήμο, είναι πολύ τυχερές που έχουν έναν δάσκαλο σαν και εσένα.

 

[Dorotija]

Μπράβο και από μένα για τις ιστορίες, για το σχολείο σας, για την ευαισθησία σας, και βέβαια ευχαριστώ που φέρνεις έναν σχολικό αέρα στο φόρουμ μας!

(Ιωάννα νομίζω ότι έχω κάποια κενά από το Λύκειο λέω να επιστρέχω στα θρανία τι λες?)

 

[dimosf]

5/10/2009
Την Δευτέρα το πρωί, αφού ξυπνήσαμε και πήραμε το πρωινό μας, κάναμε μια βόλτα στην πόλη Sibiu. Είδαμε πολύ ωραία και γραφικά σπίτια καθώς και πολλές εκκλησίες.

Μετά από αρκετή ώρα περιήγησης στην πόλη μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι είναι πράγματι ένα καλοδιατηρημένο ¨μνημείο¨.

Αργότερα επιβιβαστήκαμε στο πούλμαν και ξεκινήσαμε να πάμε στη Sighisoara.

Η Sighisoara είναι η γενέτειρα του Βλαντ Τσέπες και είναι μια εξαιρετικά διατηρημένη μεσαιωνική πόλη που φωλιάζει σε ένα πανέμορφο λοφώδες εξοχικό τοπίο.

Απέναντι από την Piata Muuzeului (Πύργος του Ρολογιού), βρίσκεται το Casa Vlad Dracul, το σπίτι στο οποίο γεννήθηκε το 1431 ο Βλαντ Τσέπες. Όλοι εντυπωσιαστήκαμε όταν μάθαμε πως θα επισκεπτόμασταν αυτό το μέρος. Αλλά ακόμα περισσότερο εντυπωσιαστήκαμε όταν μάθαμε πως αυτό το σπίτι στεγάζει σήμερα ένα εστιατόριο, στο οποίο θα τρώγαμε! Όταν τελειώσαμε το φαγητό μας ξεκινήσαμε να πάμε στον επόμενο προορισμός μας, την Λίμνη Λάκου Ρόσου. Για αρκετές ώρες ταξιδεύαμε μέσα στο πράσινο καθώς περνούσαμε από τα Καρπάθια Όρη.

Κάπου εκεί μέσα στα αμέτρητα δέντρα, υπάρχει ένα μοτέλ. Μας φάνηκε πολύ περίεργο καθώς για αρκετή ώρα δεν βλέπαμε κανένα σπίτι ή άλλα κτίσματα. Σταματήσαμε, λοιπόν, στο μοτέλ όπου οι καθηγητές μας ήπιαν έναν καφέ και εμείς χαζεύαμε το γύρω τοπίο! Η στάση μας στο μοτέλ δεν κράτησε για πολύ, γιατί σιγά-σιγά νύχτωνε και έπρεπε να προλάβουμε να πάμε στην λίμνη.

Η εικόνα της λίμνης αργά το απογευματάκι ήταν μαγευτική και θα μας μείνει αξέχαστη!!! Φεύγοντας από την λίμνη και καθώς πηγαίναμε προς την πόλη του Ιάσιου, περάσαμε από το φαράγγι Cheile Bicazului. Είχε βραδιάσει αλλά από όσο μπορούσαμε να διακρίνουμε το θέαμα ήταν εκπληκτικό! Ο δρόμος ήταν τόσο στενός που με δυσκολία περνούσαν δυο αυτοκίνητα μαζί. Μάλιστα, σε ένα σημείο στένευε ακόμη περισσότερο!!!
Το φαράγγι ήταν ο τελευταίος προορισμός μας για σήμερα.
Μετά από μια τόσο κουραστική μέρα το μόνο πού θέλαμε πια ήταν να πάμε στον ξενώνα, στο Ιάσιο και να ξεκουραστούμε.

 

[kalspiros]

Και αυτή πρέπει να ήταν η πιο δύσκολη μέρα από άποψη χιλιομέτρων, θυμάμαι καλά Δήμο?
Είναι όμως πανέμορφη διαδρομή! περιμένω να δω τι έχουν γράψει για το Iasi- Bucharest!

Υ.Γ. taver μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί τα παιδικά μάτια κατέγραψαν στην ιστορία του Δήμου περισσότερα για την sighisoara παρά για το sibiu? Μια απλή απορία...