travelbreak
Member
- Μηνύματα
- 1.901
- Likes
- 16.525
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Στη βόρεια Χίο.
Το πρωί λίγο πριν τις οκτώ φορτώσαμε τα πράγματα στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε την σημερινή πορεία μας. Δεν θα επιστρέφαμε στο διαμέρισμα μας οπότε έπρεπε να είμαστε προετοιμασμένοι για τη βραδινή επιστροφή στη Αθήνα. Η σημερινή μέρα μας άρχιζε με τις ακόλουθες επισκέψεις.
Οι συνταξιδιώτες μας στην Τουρκία μας έκαναν προτάσεις για τα ενδιαφέροντα του νησιού. Οι ιδέες τους δεν διέφεραν και πολύ. Όλοι φυσικά μας σύστηναν τα χωριά και τις παραλίες, αν και για τις τελευταίες μας έλεγαν ότι είναι λάθος εποχή. Μας είπαν όμως και για μοναστήρια. Το πιο σημαντικό για όλους ήταν η Νέα Μονή. Και δεν είχαν άδικο. Φτάσαμε λίγο μετά τις 08:00 που γνωρίζαμε ότι άνοιγε τις πύλες της. Ένας κύριος μας άνοιξε το Ναό που μας εντυπωσίασε. Ήταν γεμάτος χρυσά ψηφιδωτά, αν και πολύ φθαρμένα. Δεν υπήρχε κάποιο ιδιαίτερο τέμπλο, όπως σε πολλές άλλες εκκλησίες. Όμως και ο εξωτερικός χώρος είχε μεγάλο ενδιαφέρον και όμορφη θέα.
Γίνονταν εργασίες αποκατάστασης αλλά και αναστήλωσης. Θέλαμε οπωσδήποτε να δούμε και το μουσείο, αλλά εκείνο άνοιγε στις 09:00. Αποφασίσαμε να κάνουμε λίγη βόλτα στα παλιά κτίσματα μέχρι να έρθει στην ώρα της η αρχαιολόγος να ανοίξει τους χώρους του μουσείου. Δεν είμαστε και τόσο των μουσείων, οπότε για εμάς το πιο ενδιαφέρον ήταν η τράπεζα των μοναχών με το τεράστιο τσιμεντένιο τραπέζι και τους αντίστοιχους πάγκους που κάθονταν οι συνδαιτυμόνες.
Στη Χίο δίνουν μεγάλη σημασία στη σφαγή της Χίου το 1822 από τους Τούρκους. Έχουν δηλαδή πολλά μνημεία αφιερωμένα στα θύματα. Στη Νέα Μονή, αλλά και αλλού, έχουν σε ένα ναΐσκο σε μια προθήκη οστά από αυτούς τους νεκρούς.
Την προηγούμενη μέρα είχαμε περάσει έξω από το χωριό Αυγώνυμα. Σήμερα όμως το επισκεφτήκαμε σχετικά νωρίς το πρωί, γι’ αυτό και ήταν λίγο ερημικό. Για μας ήταν ωραία που δεν είχε κόσμο και είδαμε τα στενά και τα μαγαζάκια μόνοι μας. Το πιο ενδιαφέρον μαγαζί ήταν μια ταβέρνα με θέα το Αιγαίο. Σίγουρα θα έχει τρομερό ηλιοβασίλεμα και απέναντι φαινόταν ή Εύβοια.
Για να πάμε στο μοναστήρι της Αγίας Μαρκέλλας, περάσαμε από πολλές παραλίες που ήταν πολύ όμορφες αλλά δεν μείναμε. Ας αναφέρω μερικά ονόματα: Ελίντα, Μακριά Άμμος, Μετόχι, Κοσκινάς, Λημνιά. Επιλέξαμε παραλιακούς δρόμους για να δούμε πιο όμορφα μέρη. Στους επόμενους χάρτες φαίνονται οι διαδρομές μας αυτές.
Μετά τις παραλίες που περάσαμε φτάσαμε λίγο πριν το μεσημέρι στο μοναστήρι της Αγίας Μαρκέλλας, που και αυτό είναι παραλιακό. Εννοείται πως θυμήθηκα το τραγούδι του Δήμου Μούτση και Μάνου Ελευθερίου «Άλλος για Χίο τράβηξε». Δεν ξέρω αν είχε στο νου του ο Ελευθερίου το συγκεκριμένο μοναστήρι. Δεν μου τράβηξε το ενδιαφέρον. Προτιμώ εκείνα που βρίσκονται σε απόκρημνα μέρη. Η εκκλησία του όμως είχε υπέροχη διακόσμηση και αγιογράφηση.
Πολύ κοντά στο μοναστήρι της Αγίας Μαρκέλλας ήταν το χωριό Βολισσός. Είχε ένα ευρύχωρο πάρκινγκ κι ένα φρούριο ψηλά. Το φρούριο φάνταζε πολύ όμορφο και ενώ ξεκινήσαμε για να ανέβουμε, καταλάβαμε ότι δεν είχε ιδιαίτερο νόημα να σκαρφαλώσουμε λίγο ακόμα για να πάμε. Ελπίζω να μην κάναμε λάθος. Ενώ τα περισσότερα από τα άλλα χωριά που επισκεφτήκαμε στο νησί ήταν σε σχετικά επίπεδο έδαφος εδώ έπρεπε να σκαρφαλώσεις για να δεις το χωριό. Το κάναμε. Όμως ήταν σαν λαβύρινθος. Εννοώ ότι δεν οδηγούσαν όλα τα καλντερίμια εκεί που νόμιζες. Για να επιστρέψουμε στο πάρκινγκ ρωτήσαμε δυο φορές.
Νομίζω ότι η ομορφιά του χωριού έγκειται στο φρούριο και στην πλαγιά που είναι φωλιασμένα τα σπίτια και πολλές εκκλησιές. Πάντως φεύγοντας από το χωριό είδαμε ταμπέλα που πολύ σύντομα οδηγούσε στο φρούριο αλλά προτιμήσαμε να συνεχίσουμε την πορεία μας.
Φεύγοντας από το Βολισσό ήταν σχετικά νωρίς αλλά είχαμε αποφασίσει να μην επισκεφτούμε τις βόρειες παραλίες της Χίου γιατί θα χάναμε άλλα ενδιαφέροντα του νησιού. Έτσι βάλαμε στον πλοηγό το χωριό Άνω Καρδάμυλα. Κάναμε κι εκεί τη βόλτα μας, αλλά έχοντας δει τους μαχαλάδες στο νότιο νησί, τα Καρδάμυλα δε μας έλεγαν και πολλά. Κατηφορίσαμε λοιπόν στη Λαγκάδα.
Περνώντας από την Λαγκάδα δεν είδαμε κάτι να μας τραβήξει εκτός από μια στενή λωρίδα θάλασσας όπου τραβήξαμε μερικές φωτογραφίες.
Λίγο δίπλα ήταν το εκκλησάκι του Αγίου Ισιδώρου της Συκιάδας, που επισκεφτήκαμε γιατί ξέραμε ότι είχε ενδιαφέρον. Σίγουρα ήταν γραφικό.
Επόμενος προορισμός ήταν η περιοχή του Βροντάδου. Όλοι ξέρουμε τον πόλεμο βεγγαλικών, ρουκετοπόλεμος, ανάμεσα στις εκκλησίες του Αγίου Μάρκου και της Παναγίας της Ερειθιανής. Εννοείται πως επισκεφτήκαμε τις δύο εκκλησίες. Δεν έχουν καμιά σχέση βέβαια με εκείνο που βλέπουμε το Μεγάλο Σάββατο κάθε χρόνο.
Κάναμε αρκετή βόλτα στο χωριό και ιδιαίτερα στην όμορφη παραλία του. Πριν φτάσουμε εκεί προσπαθήσαμε να επισκεφτούμε ένα μοναστήρι και μια εκκλησία, με μεγάλη αποτυχία. Το μοναστήρι ήταν πριν το Βροντάδο, της Παναγίας της Μυρτιδώτισσας του Μερσινιδίου, που ήταν κλειστό. Η εκκλησία ήταν του Αγίου Μακαρίου του Βροντάδου, πάνω στο χωριό. Έμοιαζε με μοναστήρι αλλά και εκεί ήταν κλειστά.
Οι φωτογραφίες στο Βροντάδο είναι λίγο ανακατεμένες γιατί δεν θυμόμαστε καλά τα ονόματα τόσων εκκλησιών που είδαμε.
Μετά και από αυτές τις βόλτες είχε αρχίσει να πέφτει το σκοτάδι και στις 21:20 ήταν η πτήση της επιστροφής στην Αθήνα. Γι’ αυτό επιστρέψαμε στην πόλη και πήγαμε για μια μπύρα στην παραλία. Ο καιρός ήταν ήπιος και η ιδέα μας ήταν καλή.
Να και η σημερινή μας διαδρομή μετά το μεσημέρι:
Το πρωί λίγο πριν τις οκτώ φορτώσαμε τα πράγματα στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε την σημερινή πορεία μας. Δεν θα επιστρέφαμε στο διαμέρισμα μας οπότε έπρεπε να είμαστε προετοιμασμένοι για τη βραδινή επιστροφή στη Αθήνα. Η σημερινή μέρα μας άρχιζε με τις ακόλουθες επισκέψεις.
- Στη Νέα Μονή και στο μουσείο της
Γίνονταν εργασίες αποκατάστασης αλλά και αναστήλωσης. Θέλαμε οπωσδήποτε να δούμε και το μουσείο, αλλά εκείνο άνοιγε στις 09:00. Αποφασίσαμε να κάνουμε λίγη βόλτα στα παλιά κτίσματα μέχρι να έρθει στην ώρα της η αρχαιολόγος να ανοίξει τους χώρους του μουσείου. Δεν είμαστε και τόσο των μουσείων, οπότε για εμάς το πιο ενδιαφέρον ήταν η τράπεζα των μοναχών με το τεράστιο τσιμεντένιο τραπέζι και τους αντίστοιχους πάγκους που κάθονταν οι συνδαιτυμόνες.
Στη Χίο δίνουν μεγάλη σημασία στη σφαγή της Χίου το 1822 από τους Τούρκους. Έχουν δηλαδή πολλά μνημεία αφιερωμένα στα θύματα. Στη Νέα Μονή, αλλά και αλλού, έχουν σε ένα ναΐσκο σε μια προθήκη οστά από αυτούς τους νεκρούς.
- Χωριό Αυγώνυμα
Την προηγούμενη μέρα είχαμε περάσει έξω από το χωριό Αυγώνυμα. Σήμερα όμως το επισκεφτήκαμε σχετικά νωρίς το πρωί, γι’ αυτό και ήταν λίγο ερημικό. Για μας ήταν ωραία που δεν είχε κόσμο και είδαμε τα στενά και τα μαγαζάκια μόνοι μας. Το πιο ενδιαφέρον μαγαζί ήταν μια ταβέρνα με θέα το Αιγαίο. Σίγουρα θα έχει τρομερό ηλιοβασίλεμα και απέναντι φαινόταν ή Εύβοια.
- Πέρασμα από παραλίες
Για να πάμε στο μοναστήρι της Αγίας Μαρκέλλας, περάσαμε από πολλές παραλίες που ήταν πολύ όμορφες αλλά δεν μείναμε. Ας αναφέρω μερικά ονόματα: Ελίντα, Μακριά Άμμος, Μετόχι, Κοσκινάς, Λημνιά. Επιλέξαμε παραλιακούς δρόμους για να δούμε πιο όμορφα μέρη. Στους επόμενους χάρτες φαίνονται οι διαδρομές μας αυτές.
- Επίσκεψη στην Αγία Μαρκέλλα
Μετά τις παραλίες που περάσαμε φτάσαμε λίγο πριν το μεσημέρι στο μοναστήρι της Αγίας Μαρκέλλας, που και αυτό είναι παραλιακό. Εννοείται πως θυμήθηκα το τραγούδι του Δήμου Μούτση και Μάνου Ελευθερίου «Άλλος για Χίο τράβηξε». Δεν ξέρω αν είχε στο νου του ο Ελευθερίου το συγκεκριμένο μοναστήρι. Δεν μου τράβηξε το ενδιαφέρον. Προτιμώ εκείνα που βρίσκονται σε απόκρημνα μέρη. Η εκκλησία του όμως είχε υπέροχη διακόσμηση και αγιογράφηση.
- Χωριό Βολισσός
Νομίζω ότι η ομορφιά του χωριού έγκειται στο φρούριο και στην πλαγιά που είναι φωλιασμένα τα σπίτια και πολλές εκκλησιές. Πάντως φεύγοντας από το χωριό είδαμε ταμπέλα που πολύ σύντομα οδηγούσε στο φρούριο αλλά προτιμήσαμε να συνεχίσουμε την πορεία μας.
- Χωριό Άνω Καρδάμυλα
Φεύγοντας από το Βολισσό ήταν σχετικά νωρίς αλλά είχαμε αποφασίσει να μην επισκεφτούμε τις βόρειες παραλίες της Χίου γιατί θα χάναμε άλλα ενδιαφέροντα του νησιού. Έτσι βάλαμε στον πλοηγό το χωριό Άνω Καρδάμυλα. Κάναμε κι εκεί τη βόλτα μας, αλλά έχοντας δει τους μαχαλάδες στο νότιο νησί, τα Καρδάμυλα δε μας έλεγαν και πολλά. Κατηφορίσαμε λοιπόν στη Λαγκάδα.
- Χωριό Λαγκάδα
Περνώντας από την Λαγκάδα δεν είδαμε κάτι να μας τραβήξει εκτός από μια στενή λωρίδα θάλασσας όπου τραβήξαμε μερικές φωτογραφίες.
- Εκκλησάκι Άγιος Ισίδωρος
Λίγο δίπλα ήταν το εκκλησάκι του Αγίου Ισιδώρου της Συκιάδας, που επισκεφτήκαμε γιατί ξέραμε ότι είχε ενδιαφέρον. Σίγουρα ήταν γραφικό.
- Χωριό και παραλία Παντουκιός
- Χωριό Βροντάδος
Επόμενος προορισμός ήταν η περιοχή του Βροντάδου. Όλοι ξέρουμε τον πόλεμο βεγγαλικών, ρουκετοπόλεμος, ανάμεσα στις εκκλησίες του Αγίου Μάρκου και της Παναγίας της Ερειθιανής. Εννοείται πως επισκεφτήκαμε τις δύο εκκλησίες. Δεν έχουν καμιά σχέση βέβαια με εκείνο που βλέπουμε το Μεγάλο Σάββατο κάθε χρόνο.
Κάναμε αρκετή βόλτα στο χωριό και ιδιαίτερα στην όμορφη παραλία του. Πριν φτάσουμε εκεί προσπαθήσαμε να επισκεφτούμε ένα μοναστήρι και μια εκκλησία, με μεγάλη αποτυχία. Το μοναστήρι ήταν πριν το Βροντάδο, της Παναγίας της Μυρτιδώτισσας του Μερσινιδίου, που ήταν κλειστό. Η εκκλησία ήταν του Αγίου Μακαρίου του Βροντάδου, πάνω στο χωριό. Έμοιαζε με μοναστήρι αλλά και εκεί ήταν κλειστά.
Οι φωτογραφίες στο Βροντάδο είναι λίγο ανακατεμένες γιατί δεν θυμόμαστε καλά τα ονόματα τόσων εκκλησιών που είδαμε.
Μετά και από αυτές τις βόλτες είχε αρχίσει να πέφτει το σκοτάδι και στις 21:20 ήταν η πτήση της επιστροφής στην Αθήνα. Γι’ αυτό επιστρέψαμε στην πόλη και πήγαμε για μια μπύρα στην παραλία. Ο καιρός ήταν ήπιος και η ιδέα μας ήταν καλή.
Να και η σημερινή μας διαδρομή μετά το μεσημέρι:
. Πήρα όμως μια πολύ καλά ιδέα και για τους δυο τόπους: Τουρκία και Χίο. Σημαντική η ψύχραιμη και χωρίς ωραιοποιήσεις ματιά σας. Ευχαριστώ!
