Στα 30,, μεταπτυχιακο ελλαδα η εξωτερικο??

[perictione]

Μη σε ανησυχεί για το γράψιμο, αυτό είναι σημάδι ότι είσαι καλή μηχανικός! Γενικά η γυναικά μηχανικός στην Ελλαδά έχει να αντιμετωπίσει πάρα πολλά προβλήματα. Μπορεί εγώ προσωπικά να μη βγήκα ποτέ στην αγορά εργασίας αλλά έχω ακούσει πάρα πολλά από φίλες και γνώστες. Όπως επίσης γνωρίζω ότι ο κλάδος μας είναι πολύ δύσκολος και αβέβαιος. Αυτές οι σκέψεις που μόλις ανάφερες με βασάνιζαν και με βασανίζουν ακόμα. Καλώς ή κακώς εγγυήσεις δε μπορεί να σου δώσει κάνενας. Εμένα το συμβόλαιο μου είναι για 2 χρόνια. Μετά τι? Μετά που? Θα συνεχίσω να μένω εδώ στην Αμερική? Θα μπορέσω να βρώ κάτι αντάξιο και να γυρίσω στην Ελλάδα, που αυτό τουλάχιστον με τα σημερινά δεδομένα θα προτιμούσα να κάνω? Είμαι και εγώ κοντά στην ηλικά σου, 28 για την ακρίβεια, και η απόφαση που πήρα να φύγω στο εξωτερικό πριν από 2 μήνες περίπου, ήταν η πιο δύσκολη απόφαση που πήρα μέχρι στιγμής γιατί κανείς δε μου εγγυάται ότι θα είναι μόνο για 2 χρόνια. Αυτό λοιπόν που θέλω να πιστεύω είναι ότι ποτέ οι κόποι δεν πάνε χαμένοι και πάντα θα πρέπει να προσπαθούμε για το καλύτερο. Εάν λοιπόν το έχεις ψάξει και είναι κάτι που σου αρέσει τότε να το κάνεις και να δουλέψεις σκλήρα για να αποκτήσεις όσα περισσότερα εφόδια μπορείς. Σίγουρα θα βρεθεί κάτι εκεί έξω αντάξιο των ικανοτήτων σου. Η ζωή θέλει τόλμη και ρίσκο! Φυσικά θα πρέπει να είσαι προετιμασμένη για το “χειρότερο” που θα είναι να μην βρείς κατι να γυρίσεις στην Ελλάδα και να μείνεις εξωτερικό. Γιατί αν πάρεις master απο ένα πολύ καλό πανεπιστημίο, δουλειά θέλω να πιστεύω ότι βρίσκεις στο εξωτερικό, μην σε ανυσηχεί.
Φυσικά το πιό δύσκολο στη δικιά σου περίπτωση είναι ότι θες να δουλέψεις παράλληλα. Εκεί θα πρέπει να βρείς άτομα απο Δανία για να σου δώσουν συμβουλές.

 

[taver]

Επειδή δεν μπορούσα να χτυπήσω (λόγο βαθμού πτυχίου) ένα απο τα 10-15 καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου αποφάσισα να μείνω Ελλάδα μιάς και αυτό που βρήκα εδώ ήταν εξίσου καλό (ίσως και καλύτερο) με αυτό που τελικά θα εύρισκα στο εξωτερικό.

Θα συμφωνήσω κι εγώ με το πνεύμα της συνφορουμίτισσας, και ιδιέταιρα με το παραπάνω κομμάτι.
Το να ζήσεις στο εξωτερικό ασφαλώς και σου προσφέρει εμπειρίες, αλλά δεν είναι απαραίτητο να το κάνεις ως φοιτητής/τρια. Η ζωή θα δώσει κι άλλες ευκαιρίες.
Επέλεξε πανεπιστήμιο με βάση την ποιότητα των σπουδών - και την ποιότητά των ΔΙΚΩΝ ΣΟΥ προσωπικών σπουδών - αλλιώς θα ανταπεξέρθεις στις σπουδές σου αν πρέπει και να δουλεύεις ταυτόχρονα, αλλιώς θα ανταπεξέρθεις αν πρέπει και να μεταφράζεις, αλλιώς θα ανταπεξέρθεις αν υποστηρίζεσαι από κάποια υποτροφία, αλλιώς αν θα έχεις "distractions", κλπ. Βάλε τα όλα στη ζυγαριά.
Δες αν μπορείς να "χτυπήσεις" ένα ονομαστό πανεπιστήμιο, σαφώς καλύτερο από τα Ελληνικά. Αυτά κυρίως βρίσκονται στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, αλλά υπάρχουν κι εξαιρέσεις. Αν δεν τα καταφέρεις, καλύτερα μείνε εδώ.

Ένας συνάδελφος μηχανικός (που δεν ολοκλήρωσε ποτέ το διδακτορικό του)

 

[despinav]

Εγώ με αυτό που διαβάζω δεν ξέρω αν αυτό που πραγματικά σε φοβίζει είναι το αν θα τα καταφέρεις (με σπουδές, δουλειά κτλ) ή ότι αν επειδή είσαι 30 πώς θα συνεχιστεί η ζωή σου μετά.Επειδή ακριβώς στην ερώτησή σου η ίδια αυτό αναφέρεις. Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος. Η νοοτροπία μας, το πώς έχουμε μεγαλώσει,το πώς μας αντιμετωπίζει γενικά το περιβάλλον καλώς ή κακώς μας επηρεάζει. Από την άλλη πλευρά όμως τα χρόνια περνάνε και εμείς επιλέγουμε πώς θέλουμε να ζήσουμε. Αν αυτό που πραγματικά θέλεις είναι να ζήσεις αυτή την εμπειρία μην την χάσεις. Θα μπορούσες να είσαι σε μία οικογένεια, ευτυχισμένη ή όχι και προτεραιότητά σου να είναι αυτή. Χίλια θα..μπορώ να σου πω. Όμως δεν είσαι και σου δίνεται μία ευκαιρία. Άρπαξέ τη από τα μαλλιά και απόλαυσε αυτά που έχεις!!Καλή τύχη ότι κι αν επιλέξεις!!

 

[IRIDA]

Εγώ με αυτό που διαβάζω δεν ξέρω αν αυτό που πραγματικά σε φοβίζει είναι το αν θα τα καταφέρεις (με σπουδές, δουλειά κτλ) ή ότι αν επειδή είσαι 30 πώς θα συνεχιστεί η ζωή σου μετά.Επειδή ακριβώς στην ερώτησή σου η ίδια αυτό αναφέρεις. Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος. Η νοοτροπία μας, το πώς έχουμε μεγαλώσει,το πώς μας αντιμετωπίζει γενικά το περιβάλλον καλώς ή κακώς μας επηρεάζει. Από την άλλη πλευρά όμως τα χρόνια περνάνε και εμείς επιλέγουμε πώς θέλουμε να ζήσουμε. Αν αυτό που πραγματικά θέλεις είναι να ζήσεις αυτή την εμπειρία μην την χάσεις. Θα μπορούσες να είσαι σε μία οικογένεια, ευτυχισμένη ή όχι και προτεραιότητά σου να είναι αυτή. Χίλια θα..μπορώ να σου πω. Όμως δεν είσαι και σου δίνεται μία ευκαιρία. Άρπαξέ τη από τα μαλλιά και απόλαυσε αυτά που έχεις!!Καλή τύχη ότι κι αν επιλέξεις!!

Δεν κανεις λαθος .. εχεις καταλαβει τι θελω να πω .. το μετα ειναι κυριως αυτο που με προβληματιζει γιατι δυστηχως εδω στην ελλαδα μας εχουν περασει ενα συγκεκριμενο προτυπο ζωης το οποιο εδω και χρονια προσπαθω να ακολουθησω αλλα δεν μπορω ..και το να θελω κατι τετοιο στην ηλικια που ειμαι (που για μενα ειναι πολυ νορμαλ) απο τους περισσοτερους θεωρηται λιγο περιεργο και ανωριμο.. αλλα μαλλον θα κανω την προσπαθεια η τουλαχιστον το επομενο βημα δηλ να παω απο κοντα να δω τι συνθηκες επικρατουν..

 

[GKCAPO]

(ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ)
Εγώ ήμουν έξω, γύρισα για οικογενειακούς λόγους στα 26 μου, έχοντας τελειώσει Οικονομικά, τα κατάφερα, δόξα τω Θεώ, προσωπικά και επαγγελματικά, χάρηκα τις ομορφιές της χώρας μας, αλλά θέλω πάλι να γυρίσω έξω (με το τσούρμο πια). Δεν αντέχω τη καφρίλα, αγραμματοσύνη, θεωριτικοποίηση της ελάσσονος προσπάθειας, "βλαχιά", μιζέρια,"γυφτιά", κακία, ζηλοφθονία, πονηριά, απατεωνιά ...κλπ, που ευδοκιμεί (με ανοδική τάση, δυστυχώς) σε μεγαλύτερο ποσοστό εδώ, απ' ότι σε μια Δανία, Καναδά, Σκωτία....(ναι ναι ξέρω είναι "ψυχροί & μπλα, μπλα...) Για μένα ...δεν μιλάμε απλά για ..."μεταπτυχιακό". Στην πραγματικότητα πρόκειται για "αγορά νέου πακέτου ζωής". Έτσι πρέπει να το αντιμετωπίσεις.Αλλιώς θα κάνεις μόνο στενούς "λογιστικούς" υπολογισμούς, οι οποίοι μπορεί να σου βγουν, αλλά μπορεί και όχι. Αν το θέλεις...

 

[despinav]

(ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ)
Εγώ ήμουν έξω, γύρισα για οικογενειακούς λόγους στα 26 μου, έχοντας τελειώσει Οικονομικά, τα κατάφερα, δόξα τω Θεώ, προσωπικά και επαγγελματικά, χάρηκα τις ομορφιές της χώρας μας, αλλά θέλω πάλι να γυρίσω έξω (με το τσούρμο πια). Δεν αντέχω τη καφρίλα, αγραμματοσύνη, θεωριτικοποίηση της ελάσσονος προσπάθειας, "βλαχιά", μιζέρια,"γυφτιά", κακία, ζηλοφθονία, πονηριά, απατεωνιά ...κλπ, που ευδοκιμεί (με ανοδική τάση, δυστυχώς) σε μεγαλύτερο ποσοστό εδώ, απ' ότι σε μια Δανία, Καναδά, Σκωτία....(ναι ναι ξέρω είναι "ψυχροί & μπλα, μπλα...) Για μένα ...δεν μιλάμε απλά για ..."μεταπτυχιακό". Στην πραγματικότητα πρόκειται για "αγορά νέου πακέτου ζωής". Έτσι πρέπει να το αντιμετωπίσεις.Αλλιώς θα κάνεις μόνο στενούς "λογιστικούς" υπολογισμούς, οι οποίοι μπορεί να σου βγουν, αλλά μπορεί και όχι. Αν το θέλεις...

Πριν κάποια χρόνια θα διάβαζα το κείμενό σου κάπως έτσι...
τώρα το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι συμφωνώ απόλυτα..

 

[IRIDA]

(ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ)
Εγώ ήμουν έξω, γύρισα για οικογενειακούς λόγους στα 26 μου, έχοντας τελειώσει Οικονομικά, τα κατάφερα, δόξα τω Θεώ, προσωπικά και επαγγελματικά, χάρηκα τις ομορφιές της χώρας μας, αλλά θέλω πάλι να γυρίσω έξω (με το τσούρμο πια). Δεν αντέχω τη καφρίλα, αγραμματοσύνη, θεωριτικοποίηση της ελάσσονος προσπάθειας, "βλαχιά", μιζέρια,"γυφτιά", κακία, ζηλοφθονία, πονηριά, απατεωνιά ...κλπ, που ευδοκιμεί (με ανοδική τάση, δυστυχώς) σε μεγαλύτερο ποσοστό εδώ, απ' ότι σε μια Δανία, Καναδά, Σκωτία....(ναι ναι ξέρω είναι "ψυχροί & μπλα, μπλα...) Για μένα ...δεν μιλάμε απλά για ..."μεταπτυχιακό". Στην πραγματικότητα πρόκειται για "αγορά νέου πακέτου ζωής". Έτσι πρέπει να το αντιμετωπίσεις.Αλλιώς θα κάνεις μόνο στενούς "λογιστικούς" υπολογισμούς, οι οποίοι μπορεί να σου βγουν, αλλά μπορεί και όχι. Αν το θέλεις...

Ποσο δικιο εχεις... κι αυτο για την 'μιζερια' ξαναπεστο...

 

[Donnie darko]

Πάντα να κυνηγάς τα όνειρά σου και κυρίως μην έχεις κολλήματα του τι θα πεί η κοινωνία,αν μας αποδέχεται η κοινωνία και κυρίως να μην αποδέχεσαι το πρότυπο ζωής που θέλουν να μας παρουσιάσουν.....Γράψτους όλους στα παλιά σου τα παπούτσια και προχώρα.Σε καταλαβαίνω απόλυτα,εγώ είμαι 25 χρονών πλήρως απογοητευμένος απο τις συνθήκες ζωές,δουλειάς,με μηδενικές προοπτικές για το μέλλον(τουλάχιστον αυτό που θέλω να κάνω εγώ).Και εγώ σκέφτομαι να φύγω,όχι ο,τι κατ'ανάγκη θα είναι το εξωτερικό ο επίγειος παράδεισος και η γή της επαγγελίας αλλά τουλάχιστον εκεί δεν θα βλέπω πτυχιούχους να αντιμετωπίζονται σαν σκουπίδια,δεν θα βλέπω νέα παιδιά με όρεξη για δουλειά να βρίσκονται στο περιθώριο της κοινωνίας,βλέποντας τα καλύτερα και πιο δημιουργικά χρόνια να φεύγουν.....Λυπάμαι που το λέω αλλά η Ελλάδα βρίσκεται στα τελευταία της.Μια χώρα που έμαθε να ζεί με ψέματα,λαμογιές,σκάνδαλα,απατεωνιές που η κλεψιά,η μιζέρια και ο φθόνος είναι τρόπος ζωής....Φύγε μακριά να γλιτώσεις απο τη σήψη,όπως κάνουν πολλοί αηδιασμένοι συμπολίτες μας,πήγαινε να ζήσεις τα όνειρά σου...

 

[Puffin]

Καλημέρα και από μένα,
συμφωνώ ότι πρέπει να κυνηγήσεις το όνειρο σου, η διάθεση για σπουδές δεν έχει τίποτα το περίεργο ή το ανώριμο. Ξεκίνησα με σπουδές εξ'αποστάσεως και part-time, παράλληλα με τη δουλειά, το πρώτο μεταπτυχιακό στα 30 και τώρα στα 40 τελειώνω το δεύτερο (και ναι φίλοι και συγγενείς διαφωνούν, αλλά δεν μετανοιώνω καθόλου). Αναφορικά με το δίλημμα Ελλάδα ή εξωτερικό, εξαρτάται ποιό πανεπιστήμιο θεωρείς ότι προσφέρει καλύτερη ποιότητα σπουδών.

Δεν κανεις λαθος .. εχεις καταλαβει τι θελω να πω .. το μετα ειναι κυριως αυτο που με προβληματιζει γιατι δυστηχως εδω στην ελλαδα μας εχουν περασει ενα συγκεκριμενο προτυπο ζωης το οποιο εδω και χρονια προσπαθω να ακολουθησω αλλα δεν μπορω ..και το να θελω κατι τετοιο στην ηλικια που ειμαι (που για μενα ειναι πολυ νορμαλ) απο τους περισσοτερους θεωρηται λιγο περιεργο και ανωριμο.. αλλα μαλλον θα κανω την προσπαθεια η τουλαχιστον το επομενο βημα δηλ να παω απο κοντα να δω τι συνθηκες επικρατουν..

 

[Zellen]

κι εγώ το ίδιο δίλλημα είχα. Με την κατάσταση όμως στην Ελλαδα, είπα καλύτερα έξω, για ένα καλύτερο μέλλον. Και να μην μας κάτσει, ας το κυνηγήσουμε τουλάχιστον. Αν δεν εχεις κατι σοβαρό να σε δένει στην Ελλάδα, γιατί όχι εξωτερικό;

ενα από τα ελάχιστα που με κρατούσαν πίσω, ήταν το οικονομικό. Είπα όμως ότι θα το θεωρήσω ως επένδυση, γιατί όπως και να έχει, ένα μεταπτυχιακό έξω είναι εμπειρία, άσχετα πώς θα τα φέρει ο χρόνος και οι συγκυρίες αργότερα.

Αν επιτρέπεται σε τι αντικείμενο ενδιαφέρεσαι;

Γεια σου tita, μου είχες στείλει τη γνώμη σου για το Βερολίνο , επειδή σκοπεύω να πάω με τα παιδιά μου το καλοκαίρι και μου είχες δώσει πολύ θάρρος.Από τότε βέβαια έχει περάσει πολύς καιρός και τώρα με τη στάση της Γερμανίας προς την Ελλάδα και τη γενικότερη οικονομική κρίση έχω αρχίσει να χάνω τη διαθεσή μου. Τι πιστεύεις εσύ που είσαι έξω και βλέπεις τα πράγματα πιο αντικειμενικά ? Αξίζει να κάνω τώρα( τον Ιούλιο) μια τέτοια κίνηση?

 

[tita]

τώρα δεν ειμαι στη Γερμανία για να ξέρω το κλίμα εκεί, αλλά δεν πιστεύω ότι τα πραγματα ειναι τραγικά. Μην ξεχναμε ότι τα ΜΜΕ της Ελλαδος δειχνουν τα πραγματα πολύ πιο τραγικά από ότι είναι, μερικές φορες. ό,τι και να γίνεται, η συμπάθεια των καθημερινών ανθρώπων Γερμανών-Ελλήνων, παραμένει. Καλώς η κακώς, κάθε χρόνο πηγαίνουν πάμπολλοί Έλληνες στη Γερμανία και πολλοί Γερμανοι έρχονται στην Ελλαδα. Η συμπαθεια ειναι αμοιβαία, ασχετα με τα πολιτικά. Θα πάω στη Γερμανια κοντά στις 10 Απριλη, οποτε μπορω να σου μεταφερω καλυτερα τοτε το κλιμα. Αλλά προσωπικά, δεν πιστευω οτι ειναι λογος να αλλαξετε γνώμη. Εμενα οι Γερμανοι ακόμα και εδώ στο Άμστερνταμ, συνεχιζουν να εχουν την ιδια συμπεριφορα απέναντι μου, όπως και πριν. Ενταξει, οι Ολλανδοι πετανε σποντες, αλλά αυτοι ειναι τελείως στην κοσμάρα τους, οπότε δεν μετράνε