Αυστρία Ουγγαρία Στα μέρη των Αψβούργων (και κάτι ακόμα)

[GKCAPO]

.......Πάντως η αίσθηση του να παρακολουθείς όπερα με κάθε λογής άνθρωπο,ανάμεσα σε χιλιάδες κυριολεκτικά,σε μια πλατεία με συνοδεία φαγητού καντίνας και μπύρα ανά χείρας,με έκανε να συνειδητοποιήσω για τι επίπεδο κουλτούρας λαού μιλάμε κάνοντας ατυχείς συγκρίσεις με το δικό μας.Βέβαια αν δείχναμε Τζούλια στην πλατεία θα την γεμίζαμε κι εμείς.....

Φίλε.... τα είπες όλα!!!! Αυτό είναι το σημαντικότερο κομμάτι της ιστορίας σου!!!!
Και επειδή αισθανόμαστε μειονεκτικά ....τους λέμε (υποτιμώντας τους) κρύους και αφιλόξενους, λες και μας ρώτησαν...
Τι θλίψη

 

[maltakias]

Στην διαπίστωση της κατάστασης προφανώς και ταυτιζόμαστε,διαφωνούμε όμως κάπου αλλού.

Η κουλτούρα ενός λαού προέρχεται κατά κύριο λόγο από την παιδεία του,θεωρώ προσωπικά.Σε αυτήν υστερούμε ακόμα και απέναντι σε πολλές,λεγόμενες,τριτοκοσμικές χώρες.

Το αποκαλούμενο,όμως,ως ταμπεραμέντο ενός λαού έχει να κάνει με άλλα χαρακτηριστικά τα οποία αποκτώνται με άλλους τρόπους και έχουν να κάνουν περισσότερο με το κοινωνικό μοντέλο,την ιστορία,την γεωγραφική θέση και πολλά ακόμα.

Έτσι,ασχέτως αν μας ρώτησαν ή όχι,οι Κεντροευρωπαίοι θα παραμένουν κρύοι,με το αφιλόξενοι δεν συμφωνώ.

 

[GKCAPO]

Και στις "διαπιστώσεις" συμφωνούμε και στη κουλτούρα-παιδεία συμφωνούμε και στο (ζεστό "ελληνικό") ταμπεραμέντο συμφωνούμε. Από κει και πέρα όμως ο καθένας, σεβόμενος το κάθε "ταμπεραμέντο", διαλέγει...αυτό που του ταιριάζει περισσότερο.
(Εγώ ξέρετε....αν και λίγο ενδιαφέρει)

 

[maltakias]

Η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη στα ανάκτορα.Τα χειμερινά (Hofburg) και τα θερινά (Schonbrunn).Νόμιζα ότι θα είναι άθλος αλλά τελικά αποδείχτηκε χαλαρό.Σε αυτό βοήθησαν βέβαια και τα ηλεκτρονικά εισιτήρια που είχα προμηθευτεί από εδώ https://tickets.imperial-austria.at/amepheas/inet/ia.html?eLngId=1 και με γλύτωσαν από μεγάλες καθυστερήσεις,ειδικά στο Schonbrunn.

Το Hofburg είναι ένα τεράστιο σύμπλεγμα πτερύγων που προστέθηκε η μια στην άλλη με την πάροδο των ετών και που εξυπηρέτησε ανάγκες αλλά και ιδιορρυθμίες των γαλαζοαίματων ενοίκων τους.Αποτέλεσε βεβαίως έδρα των Αυτοκρατόρων της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και μετέπειτα της Αυστριακής,ενώ σήμερα φιλοξενεί την Αυστριακή Προεδρία.



Η πρώτη δυνατή συγκίνηση έρχεται από την αφόρητη μπόχα που επικρατεί έξω από την είσοδο των ανακτόρων,λόγω των "ρομαντικών" αμαξών που αράζουν εκεί σαν ταρίφες άλλης εποχής.Το βρεγμένο πλακόστρωτο μάλλον χειροτερεύει την κατάσταση.

Η περιήγηση στο παλάτι σε κατευθύνει μέσα από συγκεκριμένους χώρους που συνολικά δεν φτάνουν ούτε το 1/10 του όγκου του,χωρίς όμως να σε αφήνει πεινασμένο για άλλα.

...

Το ξεκίνημα περιλαμβάνει την εκτενή συλλογή οικοσκευής των ανακτόρων.Μέσα από την ιστορία τους θα μάθετε και πέντε πράγματα γύρω από το πρωτόκολλο και διάφορα έθιμα της εποχής.Ιδιαίτερη έκθεση αλλά θα μπορούσε να ήταν λιγάκι πιο περιορισμένη.Μόνο το χαρτί υγείας έλειπε.

Η συνέχεια θα σας φέρει στα ιδιαίτερα δωμάτια της Αυτοκράτειρας Ελισάβετ,γνωστότερης με το υποκοριστικό Σίσσυ.Πρόκειται για μια μανιοκαταθλιπτική περσόνα που πέρασε στην παγκόσμια κουλτούρα κυρίως μέσω της τριλογίας ταινιών των '50s παρά λόγω της ίδιας της προσωπικότητάς της,όσο κι αν θέλουν να πείσουν οι Αυστριακοί περί του αντιθέτου.Εξάλλου η εικόνα που έχουν οι περισσότεροι γύρω από τη Σίσσυ φέρνει μάλλον προς Ρόμι Σνάιντερ -η ηθοποιός που την ενσάρκωσε στη μεγάλη οθόνη- παρά στο πραγματικό της πρόσωπο.Όπως και να'χει τα εκθέματα για τα οποία συρρέει εκεί ο κόσμος αποδείχτηκε ότι είναι όλα αναπαραγωγές από μεγάλους οίκους και όχι τα αυθεντικά.Έτσι κατά τη γνώμη μου ότι είχε να κάνει με τη Σίσσυ ήταν μια τουριστική φόλα (sorry girls).

Η υπόλοιπη περιήγηση έχει να κάνει με διάφορα δωμάτια του παλατιού με παράλληλη γνωριμία των χρήσεων που εξυπηρετούσαν και μικρές λεπτομέρειες γύρω από τη βασιλική οικογένεια.Μπαρόκ και ροκοκό στο φουλ,που εντυπωσιάζει,αν ακόμα δεν έχεις πάει στο Schonbrunn.Και έτσι να το κάνετε.Φωτογραφίες εντός,δεν.Ούτε εδώ ούτε στο θερινό ανάκτορο.Κι εδώ που τα λέμε μάλλον καλό είναι ως μέτρο αφού διατηρεί μια σταθερή ροή επισκεπτών που δεν χαζολογούν τραβώντας κοντινά και την τελευταία βελέντζα στη διακόσμηση.

Το Schonbrunn είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.Το τεράστιο ανάκτορο αγκαλιάζει μια αχανής έκταση παρτεριών,κήπων και περιπάτων που η λέξη όαση μοιάζει φτωχή μπροστά τους.Πρώτα βέβαια οφείλετε να επισκεφθείτε τους χώρους του παλατιού που επιδεικνύουν χωρίς ίχνος ντροπής τον συσσωρευμένο πλούτο της δυναστείας των Αψβούργων στο απόγειο της δόξας τους.

Ξεχωριστή μορφή ανάμεσά τους,η Αυτοκράτειρα Μαρία Θηρεσία που παρότι αμφισβητήθηκε έντονα την εποχή που κληρονόμησε το θρόνο,μέχρι το θάνατό της ισχυροποίησε αρκετά το ρόλο της Αυστρίας στα ευρωπαϊκά δρώμενα ενώ δεν έκρυψε τη συμπάθειά της και προς τους Έλληνες εμπόρους.Θετική εντύπωση μου έκανε η ύπαρξη φυλλαδίου ξενάγησης στα ελληνικά.Φροντίστε να κάνετε το Grand Tour που σας επιτρέπει να περιπλανηθείτε και στα 40 επισκέψιμα δωμάτια του παλατιού,σε σχέση με τα μόλις 22 του φθηνότερου Imperial Tour.

......

Στο Νο.1 αξιοθέατο της πόλης,το ζωολογικό κήπο Tiergarten,επέλεξα να μην πάω.Προτίμησα μια βόλτα μέχρι την Gloriette,το οικοδόμημα που δεσπόζει στο λόφο πάνω από τους κήπους.Αν και κοπιαστικό το ανέβασμα,αξίζει τελικά τον κόπο.Μέσα στην Gloriette,εκεί που ο Franz Joseph έπαιρνε κάποτε το πρωινό του,στεγάζεται τώρα καφέ.Το βρήκα ψιλοάθλιο πάντως και προτίμησα να καθίσω στην πρασινάδα απ'έξω και να ξαποστάσω πίνοντας κάτι δροσιστικό.Λοιπόν,εγώ είχα βγάλει και ιντερνετικό εισιτήριο για την Gloriette,νομίζοντας ότι δεν θα μπορώ καν να την προσεγγίσω.Τελικά αποδείχτηκε πως το μόνο που μου παρείχε ήταν πρόσβαση στην κορυφή της,που δίνει απλώς μία θέα λίγα μέτρα ψηλότερα από αυτήν που ήδη απολαμβάνετε από κάτω.Ας έχετε υπόψη ότι υπάρχει και τρενάκι hop on-off που κάνει το γύρω των κήπων και μπορεί να εξυπηρετήσει όσους θέλουν να αποφύγουν ή δεν μπορούν να περπατήσουν πολύ.

...

Η ραγδαία επιδείνωση του καιρού μας έκανε να επισπεύσουμε το βηματισμό μας και να οδηγηθούμε τελικά προς το ξενοδοχείο εν μέσω μιας πολύ δυνατής καταιγίδας.Μετά από μικρή ξεκούραση και εξοπλισμένοι με ομπρελίτσα πλέον ξαμοληθήκαμε και πάλι.Το πρόγραμμα έλεγε βόλτα στο Δούναβη και κατάληξη για μάσα στο 7sternbrau.

Ο παραδουνάβιος περίπατος με ψιλόβροχο ήταν όμορφος λόγω της όρεξης που είχαμε γιατί κατά τ'άλλα είναι ένα χάλι μαύρο.Το μόνο ενδιαφέρον που βρήκα ήταν τα γκράφιτι.Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί δεν έχουν εκμεταλλευτεί καθόλου αυτή την περιοχή.Περνώντας,δε,και από την Schwedenplatz για να κόψω κίνηση ένιωσα ότι βρισκόμουν στην Ομόνοια κι έτσι την έκανα με ελαφρά.

...

Η πρόταση για οικονομικό φαγητό που βρήκα στον οδηγό του φόρουμ αποδείχτηκε εξαιρετική.Γιατί αν και και φτηνό σε χρήμα δεν ήταν καθόλου φτηνό σε γεύση.Η συνεχιζόμενη βροχή έξω μάλιστα,έκανε πιο ευπρόσδεκτη την κατανάλωση μιας σούπας που με ενθουσίασε.Δοκίμασα να να βρω και κάτι όμορφο για ποτό στο κέντρο της πόλης στη συνέχεια,αλλά βρήκα ένα έρημο τοπίο.Η Βιέννη συνέχιζε να μην μου "πηγαίνει" και διατηρούσα υψηλό ηθικό καθαρά και μόνο λόγω διάθεσης.

 

[KLEOPATRA]

Μπα μπα μπα ...ξυπνησαμε κυριε Μαλτακια μας
Δυο τινα ,σκεφτομουν, του συνεβησαν αυτου του παιδιου
ή κοιμαται μακαριος κατω απο το χειμωνιατικο του παπλωμα διπλα στο τζακι ,τεθλιμενος για το σκορ μιας ψηφοφοριας
ή απο το χασμουρητο της Βιεννης τον ξαναπηρε ο υπνος

 

[maltakias]

Είναι γενικώς μια δύσκολη περίοδος για μένα κι έτσι κι η έμπνευση πάει κατά διαόλου.Εξάλλου δεν θεωρώ ότι είναι και ότι καλύτερο έχω γράψει,απλώς προσπαθώ να πάρω μπρος.

 

[Bahari]

Βιέννη λοιπόοον.Την πόλη την έχει "γαζώσει" σχεδόν όλο το φόρουμ και η μισή Ελλάδα,η άλλη μισή έχει πάει στον τρίτο προορισμό του ταξιδιού μου.

Εγώ σκοπεύω να την "γαζώσω" στο τέλος του επόμενου μήνα Γι' αυτό, please, τώρα που είσαι σε φόρμα επίσπευσε την αφήγησή σου έτσι ώστε η ιστορία σου να μελετηθεί και να μπει στο φάκελλο με τις υπόλοιπες ιστορίες/πληροφορίες των συμφορουμιτών.

Όχι λοιπόν.Κι εμένα ΔΕΝ η Βιέννη.Αν μάλιστα εξαιρέσω τα μουσεία και τα παλάτια,την βρήκα ανιαρή και "πολύ κακό για το τίποτα".

Αχ... όχι... ΜΗ μου το χαλάς

 

[ikarialover]

Ο παραδουνάβιος περίπατος με ψιλόβροχο ήταν όμορφος λόγω της όρεξης που είχαμε γιατί κατά τ'άλλα είναι ένα χάλι μαύρο.Το μόνο ενδιαφέρον που βρήκα ήταν τα γκράφιτι.Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί δεν έχουν εκμεταλλευτεί καθόλου αυτή την περιοχή.

Θα συμφωνήσω α π ό λ υ τ α! Το θεώρησα χαμένο χρόνο...

 

[maltakias]

Τρίτο 24ωρο στην πόλη και είχε φτάσει η ώρα να βολτάρω.Όχι όμως προτού επισκεφτώ το Μουσείο Στρατιωτικής Ιστορίας (Heeresgeschichtliches Museum).Στεγάζεται στο Βιεννέζικο πρώην οπλοστάσιο και αποτελείται,σύμφωνα με τους ίδιους,από την μεγαλύτερη συλλογή του κόσμου για αναλόγου είδους μουσεία.

Αυτή καλύπτει χρονολογικά την περίοδο από τον 16ο αιώνα μέχρι και τον Β'ΠΠ.Επικεντρώνεται ασφαλώς σε γεγονότα που σχετίστηκαν με την Αυστριακή επικράτεια,πολλά εκ των οποίων όμως επηρέασαν το παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Όπως για παράδειγμα η δολοφονία του διαδόχου Αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδινάνδου στο Σεράγεβο που κλιμακώθηκε μέσα από μια αλυσιδωτή αντίδραση στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.Όλα ξεκίνησαν όταν ο Αρχιδούκας και η σύζυγός του δολοφονήθηκαν μέσα στο ίδιο αυτό αμάξι που σας παραθέτω (παρατηρήστε την οπή ενός εκ των βλημάτων στο αριστερό πίσω μέρος του αμαξώματος) από τον Σερβοβόσνιο Gavrilo Princip.



Το έκθεμα αυτό,μαζί με άλλα αντικείμενα που σχετίζονται με το γεγονός,σε εισάγει ουσιαστικά στην έκθεση και σε προϊδεάζει για το εύρος και την σημασία των αντικειμένων που παρουσιάζονται σε αυτήν.Πραγματικά,για τους λάτρεις μουσείων ειδικού ενδιαφέροντος αλλά και όχι μόνο,είναι εμπειρία που δεν πρέπει να παραλείψουν επ'ουδενί λόγω.

Ποιος άραγε μπορεί να μείνει απαθής μπροστά στα θηριώδη τηλεβόλα του 1914-1918;



Με χαρακτηριστική ουδετερότητα,το μουσείο παρουσιάζει σημαντικές πτυχές της ιστορίας της Αυστρίας τις οποίες άλλοι θα έκρυβαν ή θα κρατούσαν σε χαμηλούς τόνους.Ένα από αυτά είναι το περίφημο Anschluss,η προσάρτηση δηλαδή της χώρας στην Ναζιστική Γερμανία,το 1938, με την συγκατάθεσή της.Μια πολύ ευαίσθητη περίοδος την οποία όμως οι Αυστριακοί δεν φοβούνται να επιδείξουν και να αναλύσουν ακόμα.



Όπως ήδη έχετε αντιληφθεί τούτο δω ήταν το πρώτο μέρος που πραγματικά με ενθουσίασε στη Βιέννη.Και το συναίσθημα όλο και μεγάλωνε.Τι στολές,τι όπλα,τι πολεμικές ανακοινώσεις,μέχρι και υπαίθρια έκθεση με άρματα μάχης.Και η παρουσίαση προσεγμένη στην λεπτομέρεια.

...

Περνώντας στον επάνω όροφο μεταφέρεστε χρονολογικά στην εποχή του 30ετούς πολέμου,των Ναπολεόντειων πολέμων αλλά και την Μάχη της Βιέννης.

Η κορυφαία αυτή στιγμή στη μακραίωνη αντιπαλότητα μεταξύ της δυναστείας των Αψβούργων και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έχει χαρακτηριστεί από πολλούς αναλυτές ως μια από τις σημαντικότερες στην παγκόσμια ιστορία.Όχι μόνο οδήγησε στην ηγεσία των Ευρωπαϊκών δυνάμεων τον Αυστριακό οίκο αλλά αποτέλεσε το έσχατο ανάχωμα στην ολοκληρωτική κυριαρχία των Οθωμανών σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή επικράτεια.

Η Μάχη της Βιέννης έγινε στις 12-13 Σεπτεμβρίου του 1683 με σκοπό την λύση της δίμηνης πολιορκίας της πόλης (σχεδόν 150 χρόνια μετά την προηγούμενη προσπάθεια κατάληψής της) από τον στρατό του Μεγάλου Βεζίρη,Καρά Μουσταφά Πασά.Στο πρελούδιο της μάχης βρέθηκαν αντιμέτωποι περίπου 85.000 άντρες της λεγόμενης Ιερής Λίγκας (κυρίως η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία & η Πολωνο-Λιθουανική Κοινοπολιτεία) εναντίον 150.000 Οθωμανών.Χωρίς να υπεισέλθω σε λεπτομέρειες,ο Πολωνός ηγεμόνας Jan III Sobielski,οδήγησε τα στρατεύματα της Λίγκας σε μια τεράστια νίκη που χαρακτηρίστηκε μάλιστα και από την μεγαλύτερο έφοδο ιππικού στην πολεμική ιστορία,επικεφαλής της οποίας υπήρξε ο ίδιος που έφτασε μέχρι και τη σκηνή του Βεζίρη.



Ξεποδαριασμένοι στη κυριολεξία συνεχίσαμε,ύστερα από το εξαντλητικό αυτό μουσείο,με κατεύθυνση προς το ανάκτορο του Belvedere,θερινή κατοικία του Πρίγκηπα Ευγένιου της Σαβοΐας.Στο Upper Belvedere στεγάζεται και έκθεση έργων τέχνης με κυριότερη συλλογή αυτή του Klimt.Όμως τα πόδια μας δεν άντεχαν μουσείο στο καπάκι κι έτσι αποφασίσαμε απλώς να κατηφορίσουμε μέσα από το πανέμορφο αυτό μέρος,έχοντας στο μυαλό να πάρουμε κάποιου είδους συγκοινωνία και να κατευθυνθούμε προς τον Καθεδρικό.

...

 

[fenia42]

Τελικά σύντροφε καλά τα λες

 

[maltakias]

Αναζητώντας τον κατάλληλο τρόπο για να φτάσω στο κέντρο,βρέθηκα άθελά μου μπροστά στο Μνημείο των Ηρώων του Κόκκινου Στρατού.Η Αυστριακή πρωτεύουσα απελευθερώθηκε στις 14 Απριλίου του 1945 από το 3ο Ουκρανικό Μέτωπο.Κατά τη διάρκεια των σφοδρών συγκρούσεων που προηγήθηκαν,17.000 Σοβιετικοί έχασαν τη ζωή τους.Προς τιμήν των Αυστριακών το μνημείο έχει διατηρηθεί άψογα ακόμα και σήμερα,σε αντίθεση με ποικίλα αισχρά παραδείγματα χωρών της Βαλτικής.



Το τραμ και τα πόδια μας,μας έφεραν σιγά σιγά στον Καθεδρικό του Αγ.Στεφάνου (Stephansdom).Αν και δεσπόζει ως κτήριο στο κέντρο της πόλης,κρίνοντάς τον ως ναό οφείλω να ομολογήσω πως έχω αντικρίσει πολύ ανώτερους και εσωτερικά και εξωτερικά.Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο του πάντως είναι το μωσαϊκό που καλύπτει τη σκεπή του και αποτελείται από 230.000 πλακίδια.Είναι μάλιστα τόσο απότομη η κλίση της που ουσιαστικά αυτοκαθαρίζεται με τη βροχή.

Εντυπωσιακή άποψη του ναού αλλά και της πόλης μπορείτε να απολαύσετε από την κορυφή του καμπαναριού του,στο οποίο μάλιστα ανεβαίνει και ανελκυστήρας,επί πληρωμή πάντα.Από τα καλύτερα χρήματα που πληρώσαμε ποτέ,σύμφωνα με τη σύζυγο,όχι για τη θέα αλλά για την αποφυγή του κλιμακοστασίου,αφού τόσα χρόνια μαζί μου έχει φάει πολύ σκαλί σε πύργους και καμπαναριά.

...

Εκεί στο βάθος διακρίναμε τον επόμενο στόχο μας,το Prater.Πρώτα όμως καθίσαμε να ξαποστάσουμε σε ένα κατάστημα της αλυσίδας WEIN&CO.Πρόκειται για έναν συνδυασμό λιανικής υπεραγοράς κρασιών και bistrot.Τα βρήκα και στις δύο Αυστριακές πόλεις που επισκέφτηκα και θεώρησα πολύ έξυπνη όσο και απλή όλη την ιδέα.Τι μπορείτε να απολαύσετε/αγοράσετε εκεί;Μα τι άλλο.Ένα από τα υπέροχα και ιδιαιτέρως ξηρά Riesling της κοιλάδας του Wachau.Αν πάλι θέλετε κάτι γλυκό,κοιτάξτε προς τα Eiswein.Καταπληκτικές ποιότητες και τιμές,φέρτε και για το σπίτι.Προφανώς και θα βρείτε όλων των ειδών τα κρασιά στην Αυστρία και θα συναντήσετε μπόλικες ντόπιες ποικιλίες που προσπαθούν να προωθήσουν οι Αυστριακοί,όμως αν διακρίνονται για κάτι είναι για τα καταπληκτικά λευκά τους.Αν θέλετε να λοξοκοιτάξετε πάντως από τα κλασσικά,έχετε υπόψη και τα Grüner Veltliners.

Με νέα δύναμη ύστερα από το Βακχικό νέκταρ που καταναλώσαμε,κινήσαμε για το Prater.Αυτό είναι ενα τεράστιο δημόσιο πάρκο,στο οποίο κάποτε κυνηγούσαν οι ευγενείς και που εντός του λειτουργεί ένα τεράστιο λούνα παρκ.Μεταξύ των μηχανημάτων του είναι και ο γιγάντιος τροχός-σύμβολο της πόλης,το Wiener Riesenrad.



Από τη στιγμή που έκατσα στην ουρά ήξερα καλά πως θα πετάξω τα λεφτά μου.Όμως η αρχέγονη ανάγκη του tourist trap οδηγούσε τυφλά τα βήματά μου.Βλέπετε όταν ανεγέρθηκε το 1897 στα πλαίσια του εορτασμού του Χρυσού Ιωβηλαίου του Φραγκίσκου Ιωσήφ Ι,ήταν ο μεγαλύτερος τροχός στον κόσμο.Κι ύστερα τον είχα δει σε τόσες ταινίες και φωτογραφίες που δεν κατάφερα να αντισταθώ.Ας με σταυρώσει το φόρουμ.

Για να εξιλεωθώ όμως σας έχω ένα κρυφό χαρτί του Prater.Το Kugelmugel,τη Δημοκρατία του Kugelmugel για την ακρίβεια.Όταν το 1984 ο καλλιτέχνης Edwin Lipburger,αποφάσισε να χτίσει αυτή την σφαιρική κατασκευή,η πολεοδομία δεν του έδωσε άδεια για λόγους ασφαλείας.Σε αντίδραση περιέφραξε την κατασκευή με σύρμα και αυτοανακηρύχθηκε ανεξάρτητη Δημοκρατία,με μοναδική διεύθυνση "2,Antifaschismusplatz"!

Το ιδιόμορφο αυτό κρατίδιο έχει μάλιστα και 389 πολίτες εγγεγραμμένους.Στη συνέχεια της ιστορίας,ο καλλιτέχνης αρνήθηκε να πληρώσει φόρους στην Αυστριακή κυβέρνηση,ως πολίτης της νέας κρατικής οντότητας,και τύπωσε δικά του γραμματόσημα.Εν τέλει η Προεδρική χάρη τον γλύτωσε από τη φυλακή και το κατασκεύασμα αυτό έχει μείνει για να θυμίζει την ιστορία αλλά και να εξάπτει τη φαντασία των περίεργων.

...

Πριν φύγω από το πάρκο ήθελα να κάνω κάτι ακόμα.
Αυτό....



Αυτό είναι το Praterturm και με 117 μέτρα ύψος περηφανεύεται ότι είναι ο ψηλότερος πύργος με καρεκλάκια στον κόσμο.Το έκανα,"τα έκανα" κι έφυγα.Χωρίς πλάκα πάντως η εμπειρία ήταν καταπληκτική.

Το βράδυ ήθελα να φάω στο Motto.Τσάμπα τα κοστούμια,τσάμπα κι ο ποδαρόδρομος από το Μετρό μέχρι εκεί.Για κάποιο ανεξήγητο λόγο το μαγαζί ήταν κλειστό.Ευτυχώς είχα εναλλακτική στο Österreicher im MAK.Ενα εστιατόριο με μοντέρνα προσέγγιση,αν και λιγάκι τσιμπημένο,που στεγάζεται στο Μουσείο Εφαρμοσμένων Τεχνών ή στον κήπο του το καλοκαίρι,όπως ανακαλύψαμε.

 

[tripakias]

Το έκανα,"τα έκανα" κι έφυγα.

Εγω δεν ειπα τιποτα... εσυ απο μονος σου παραδεχεσαι πως εισαι χεστης.

Περαν τουτου καλα τα λες, ωραιο στορυ. Χωρις ιντριγκες βεβαια αλλα καλο και με χρησιμες πληροφοριες.