Σπίτια και σχολεία στην Αυστραλία

[villi]

Εγώ ώς μητέρα στην Ελλάδα της αποσύνθεσης είμαι μεχρι στιγμής 100% ευχαριστημένη από όλους τους εκπαιδευτικούς που ασχολήθηκαν με τα παιδιά μου.Τους οφείλω πολλά για την πρόοδο και την καλή τους πορεία.Έκαναν το καλύτερο δυνατό με τα πενιχρά μέσα που διαθέτουν.Για την αδράνεια και την παντελή αδιαφορία του κράτους είμαι δυσαρεστημένη.Η παιδεία,η υγεία και το κοινωνικό κράτος είναι έννοιες διαγραμμένες από την σκέψη των ελλήνων πολιτικών.
Διάβασα τα όσα έγραψε ο Δευκαλίων και μου έπεσε το σαγόνι!Τι να συγκρίνουμε?Δεν υπάρχει κανένα κοινό σημείο με την δική μας πραγματικότητα.
Να περνάτε καλά Δευκαλίωνα,καλή πρόοδο στα παιδάκια σου!

 

[paefstra]

1) Πίσω στο θέμα μας λοιπόν, που έχει μια σχέση με τα όσα γράφω παραπάνω: τα δημοτικά (primary) σχολεία εδώ είναι κατ'αρχήν ένα πράγμα: τεράστια. Σε μέγεθος, σε εγκαταστάσεις, σε πλήθος μαθητών. Το σχολείο που καταλήξαμε, έχει κάπου 800 μαθητές και δε το λες και από τα μεγαλύτερα. Ο προαύλιος χώρος είναι 60 χιλιάδες τετραγωνικά , και διαθέτει γήπεδα μπάσκετ, τένις, netball, χώρους που στήνονται ολόκληρα λουνα παρκ σε γιορτές, παιδικές χαρές, χώρους με άμμο για παιχνίδι, και μια φάρμα με ζώα που τα παιδιά εξοικειώνονται με τη φροντίδα κάθε λογής ζωντανών. Μέσα στα κτίρια του σχολείου υπάρχουν οι τάξεις που γίνονται τα μαθήματα, ξεχωριστές τάξεις με υπολογιστές, θέατρα για τις εκδηλώσεις που κάνουν τα παιδιά, χώρους για μουσική, ζωγραφική, κλπ.

Πέραν των εγκαταστάσεων, ένα πολιτισμικό σοκ επιπλέον το παθαίνεις όταν δεις πώς είναι μαθημένοι να λειτουργούν γονείς, δάσκαλοι και μαθητές εδώ. Θα σας δώσω μερικά πολύ γρήγορα παραδείγματα:

2) - Σε μία από τις γιορτές του σχολείου, είχαν στήσει έξω μπάρμπεκιου (δωρεάν), με το προσωπικό του σχολείου να εξυπηρετεί τους γονείς, ο ίδιος ο διευθυντής του σχολείου δε έκανε τον... ψήστη στα λουκάνικα.

3)- Σε μια άλλη γιορτή που παρακολουθήσαμε με τα παιδιά να τραγουδάνε σε χορωδία, οι εκατοντάδες καρέκλες που ήταν απλωμένες στο χώρο του θεάτρου για να κάθονται οι γονείς, μαζεύτηκαν μετά το τέλος της γιορτής από τους ίδιους τους γονείς, που έκατσαν και τις στοιβάξανε στην άκρη για να καθαριστεί ο χώρος.

- Τα πολύ μικρά παιδάκια που πάνε prep (μια τάξη ας πούμε προπαρασκευαστική πριν την πρώτη δημοατικού), έχουν κάποιο μεγαλύτερο μαθητή από την τετάρτη ή την πέμπτη τάξη, που τα προσέχει και τα βοηθάει να κάνουν πράγματα ή να τους δείχνει πού είναι τί μέσα στο σχολείο καθόλη τη διάρκεια της πρώτης τους χρονιάς, σε διάφορα τακτά διαστήματα μέσα στη βδομάδα.

Θα κάνω το δικηγόρο του διαβόλου, αλλά άς ακουστεί και μια άλλη άποψη
1) Οι τεράστιες σχολικές μονάδες έχει καταγραφεί ότι προκαλούν από έντονο στρες ως και σχολική φοβία στα παιδιά κατά την πρώτη επαφή τους με το σχολείο.Προτιμώνται οι μικρότερες, πιο "φιλικές" μονάδες.
Στις μεγαλύτερες ηλικίες αναπτύσσονται ειδικές δυναμικές κοινωνικοποίησης, οδηγώντας συχνά σε μοντέλα επιβίωσης και συμπεριφοράς ας πούμε όχι και τόσο επιθυμητά. Πιο χαρακτηριστικό εγχώριο παράδειγμα από τα συγκροτήματα της Γκράβας δεν έχουμε στην Ελλάδα.
2) Αλίμονο αν δείκτης ποιότητας της εκπαίδευσης ήταν αυτό το μοντέλο συμπεριφοράς μόνο. Φυσικά το μπάρμπεκιου και τα πάρτι συμβαίνουν συχνότατα σε ελληνικά δημόσια σχολεία - εννοείται δωρεάν με χορηγία της απέναντι ταβέρνας ή πιο φαντασμαγορικούς χορηγούς ανάλογα τη γειτονια - αλλά η ποιότητα του σχολείου εκτιμάται από πολύ περισσότερες παραμέτρους.
3) Οι γονείς των σχολείων της κρίσης βάφουν τα σαββατοκύριακα τα σχολεία, επιδιορθώνουν δωρεάν και κάνουν τα μερεμέτια αν αν έχει ξεμείνει από λεφτά το σχολείο, βάζουν χρήματα από την τσέπη τους για να λειτουργήσει η θέρμανση, μένουν μέχρι το βράδυ για να φτάξουν σκηνικά για μια γιορτή ή ράβουν τα ρούχα των παιδιών, μέχρι που ταϊζουν με εράνους αναξιοπαθούσες οικογένειες.
4) Μόλις ξεκίνησε και στην Ελλάδα με τη μορφή του "διαπραγματευτή" στις σχέσεις και τις εντάσεις που βιώνει ένα παιδί με τα άλλα παιδιά. Φετινό.
Χωρίς παρεξήγηση, δεν με έπεισαν οι εικόνες που αναφέρθηκαν. Αλλά μπορεί να υπάρχουν άλλα, ουσιαστικά για την εκπαίδευση προτερήματα.

 

[Defkalion]

2) Αλίμονο αν δείκτης ποιότητας της εκπαίδευσης ήταν αυτό το μοντέλο συμπεριφοράς μόνο. Φυσικά το μπάρμπεκιου και τα πάρτι συμβαίνουν συχνότατα σε ελληνικά δημόσια σχολεία - εννοείται δωρεάν με χορηγία της απέναντι ταβέρνας ή πιο φαντασμαγορικούς χορηγούς ανάλογα τη γειτονια - αλλά η ποιότητα του σχολείου εκτιμάται από πολύ περισσότερες παραμέτρους.

Δεκτές οι ενστάσεις σου, όπως και κάθε γνώμη, χωρίς να σημαίνει ότι συμφωνώ με τίποτα από όσα γράφεις, αλλά κυρίως μη διαστρεβλώνεις αυτά που λέω. Τα παραδείγματα που έδωσα αφορούσαν όπως πολύ σαφώς ανέφερα, την κοινωνική συνείδηση που έχει ο κόσμος στην Αυστραλία, και όχι το δωρεάν μπάρμπεκιου ή το πάρτυ αυτό καθεαυτό ως "παροχή" στο οποίο εστίασες και ανέφερες ως δήθεν δική μου παρατήρηση για προτέρημα της εκπαίδευσης.

Επίσης, δεν έχω σκοπό να "πείσω" κανέναν για τίποτα, και δε ξέρω γιατί λες ότι δεν πείστηκες. Σκοπός των κειμένων αυτών είναι να περιγράψω την κατάσταση που ζούμε εδώ με τα καλά και τα στραβά της, και αναπόφευκτα γίνονται συγκρίσεις και με την Ελλάδα. Ακόμα και αυτές όμως, είναι υποκειμενικές και σε άλλους θα φαίνονται εντυπωσιακές και σε άλλους ανούσιες, ανάλογα με το χαρακτήρα και τα βιώματα του καθένα.

 

[paefstra]

Δεκτές οι ενστάσεις σου, όπως και κάθε γνώμη, χωρίς να σημαίνει ότι συμφωνώ με τίποτα από όσα γράφεις, αλλά κυρίως μη διαστρεβλώνεις αυτά που λέω. Τα παραδείγματα που έδωσα αφορούσαν όπως πολύ σαφώς ανέφερα, την κοινωνική συνείδηση που έχει ο κόσμος στην Αυστραλία, και όχι το δωρεάν μπάρμπεκιου ή το πάρτυ αυτό καθεαυτό ως "παροχή" στο οποίο εστίασες και ανέφερες ως δήθεν δική μου παρατήρηση για προτέρημα της εκπαίδευσης.

Μα ανέλυσα 4 σημεία και εστίασα εξίσου στην κοινωνική συνείδηση της σχολικής κοινότητας στην Ελλάδα. Ντράπηκα μάλιστα να αναφέρω τους δασκάλους που πλήρωσαν τα σφραγίσματα παιδιού που πονούσε και δεν μπορούσε να παρακολουθήσει μάθημα γιατί δεν είχε λεφτά η οικογένεια να το πάει στον οδοντίατρο.

 

[Defkalion]

Και κάτι ακόμα - εγώ δεν αναφέρθηκα πουθενά σε ποιότητα εκπαίδευσης, και πώς θα μπορούσα άλλωστε, η κόρη μου έχει 4 μήνες όλους κιόλους που πάει σχολείο εδώ. Γι'αυτό και το τόπικ αφορά τις γενικές παρατηρήσεις μου γύρω από τα πράγματα που έγραψα.

Για συμπεράσματα σχετικά με την ποιότητα εκπαίδευσης θα περιμένετε λίγα χρονάκια ακόμα

 

[Yorgos]

Δε διαφωνώ ότι οι συμπεριφορές που περιγραφει η paefstra είναι πραγματικές, τον έχω ικανό τον Έλληνα και για όμορφα πράγματα όταν θέλει. Αλλα πολύ πιο ικανό τον έχω για καφρίλες, όπως αυτές που έγιναν στο σχολειό όπου πάνε τα anipsia μου, όπου κάτι βλαμμένα Ork με κολλητά μαύρα μπλουζάκια απαγόρευαν στα παιδιά των αλλοδαπών να μπούν στο σχολειό. Την είχαν στήσει απέξω με σημαίες και λοιπά παραφερνάλια για να βεβαιωθούν πως το σχολειό "θα παραμείνει ελληνικό" σε μια γειτονιά που δεν έχει ούτε 3%αλλοδαπακια στην τάξη. Ντροπή, είναι και δειλοί να τραμπουκίζουν της μανάδες παιδιών.

 

[iridra]

Χαίρομαι που υπάρχουν άτομα που ασχολούνται με την εκπαιδευτική έρευνα στο φόρουμ. Είναι πρόσφατη η έρευνα που αναφέρεις; Έγινε σε άτομα που είναι ήδη στη δουλειά ή σε φοιτητές που ε[ιθυμούν να γίνουν εκπαιδευτικοί; Ταυτίζονται οι απαντήσεις παλιών και νέων στη δουλεια; Αν έχεις link να μας το δώσεις να τη δούμε.

Δεν αναφερόμουν σε επίσημη έρευνα αλλά στις απαντήσεις που έχω πάρει χρόνια τώρα ρωτώντας γνωστούς, γνωστούς γνωστών και γενικά όποιον τύχει να γνωρίσω που είχε/έχει περάσει Παιδαγωγικό. Όσο για τους παλιότερους ανάλογα τα βιώματα του καθενός. Προφανώς δεν αναφέρομαι σε μεμονωμένα περιστατικά για να σχηματίσω άποψη. Θυμάμαι κάποιους πολύ καλούς εκπαιδευτικούς αλλά και πάρα πολλούς που δεν τους ενδιέφερε τίποτα άλλο (καθημερινά) παρά μόνο να περάσει η ώρα, δείχνοντας το έμπρακτα.
Αυτή ήταν η δική μου άποψη βάση όσο έχω δει,ξαναλέω, και μπορεί κάποιοι εδώ να διαφωνείτε (και χαίρομαι γιατί αυτό σημαίνει πως έχετε πετύχει μόνο άξιους εκπαιδευτικούς) όμως υπάρχουν κι άλλοι που συμφωνούν με αυτά που λέω (δυστυχώς!).

 

[paefstra]

Δε διαφωνώ ότι οι συμπεριφορές που περιγραφει η paefstra είναι πραγματικές, τον έχω ικανό τον Έλληνα και για όμορφα πράγματα όταν θέλει. Αλλα πολύ πιο ικανό τον έχω για καφρίλες, όπως αυτές που έγιναν στο σχολειό όπου πάνε τα anipsia μου, όπου κάτι βλαμμένα Ork με κολλητά μαύρα μπλουζάκια απαγόρευαν στα παιδιά των αλλοδαπών να μπούν στο σχολειό. Την είχαν στήσει απέξω με σημαίες και λοιπά παραφερνάλια για να βεβαιωθούν πως το σχολειό "θα παραμείνει ελληνικό" σε μια γειτονιά που δεν έχει ούτε 3%αλλοδαπακια στην τάξη. Ντροπή, είναι και δειλοί να τραμπουκίζουν της μανάδες παιδιών.

Ο ρατσισμός δεν είναι καινούργιο κοινωνικό πρόβλημα και μου κάνει εντύπωση που δεν αναφέρεις παρέμβαση της αστυνομίας. Εφόσον έγινε έξω από το σχολείο, έχει τη δυνατότητα να επέμβει ή να γίνουν μηνύσεις από τους θιγόμενους προς τους γονείς των παιδιών που προκαλούν τέτοια επεισόδια στις γειτονιές.

 

[Defkalion]

Δε πολύ πιο ικανό τον έχω για καφρίλες, όπως αυτές που έγιναν στο σχολειό όπου πάνε τα anipsia μου, όπου κάτι βλαμμένα Ork με κολλητά μαύρα μπλουζάκια απαγόρευαν στα παιδιά των αλλοδαπών να μπούν στο σχολειό. Την είχαν στήσει απέξω με σημαίες και λοιπά παραφερνάλια για να βεβαιωθούν πως το σχολειό "θα παραμείνει ελληνικό" σε μια γειτονιά που δεν έχει ούτε 3%αλλοδαπακια στην τάξη. Ντροπή, είναι και δειλοί να τραμπουκίζουν της μανάδες παιδιών.

Εξαιρετικό δείγμα κοινωνικής συνείδησης.

 

[vivyen]

Defkalion, πολύ ωραία η αφίγησή σου, ως τόσο όσο περνά ο χρόνος σε μιά καινούργια χώρα, τόσο καταλαβαίνεις ότι κι'κει υπάρχουν προβλήματα...αλλιώτικα από ότι στη χώρα σου, αλλά υπάρχουν. Βέβαια η Αυστραλία θεωρείται από πλουσιότερες χώρες με καλύτερη πρόνοια, αυτό δεν θα μπορούσε να πετύχει αν κάθε ένας ήταν για την πάρτη του και για την τσέπη του, όπως-δυστυχώς- σε πολλές περιπτώσεις συναντάμε στην Ελλάδα. Οπως σωστά λες :κοινωνική συνείδηση. Οπωσδήποτε η ζωή σας θα'ναι εκεί πιο εύκολη, σας το εύχομαι.
Οσον αφορά την κόρη σου, τα παιδιά προσαρμόζονται πολύ πιο εύκολο απο'μας, ακόμα και παιδιά πολύ μεγαλύτερης ηλικίας αμέσως μαθαίνουν τη γλώσσα και νοοτροπία, κοίτα τα αλβανάκια στην Ελλάδα που ήρθαν στην ηλικία,π.χ., των 12-13 χρονών και τώρα είναι σαν να είχαν γεννηθεί στην Ελλάδα.
Τα μεγάλα σχολεία εγώ προσωπικά δεν θα τα προτιμούσα, στο δικό μου ήταν 1000 μαθητές περίπου, όπως το υπολογίζω...Ολες τάξεις σε ίδιο χώρο, δλδ. και παιδάκι 7 χρονών και μαντράχαλος 17 Δεν μου αρέσει, δεν νομίζω ότι είναι καλό.
Θέλω να σε ρωτήσω σχετικά με ζωύφια που υπάρχουν στην Αυστραλία...Είδα ένα ντοκιμαντέρ που με τρόμαξε τόσο πολύ, που είπα *εκεί δεν θα πάω ποτέ!*! Ελεγε ότι στην Αυστραλία υπάρχουν τα πιο επικίνδυνα φίδια στον κόσμο και, το χειρότερο, αράχνες που μπαίνουν και στα σπίτια και το δηλητήριό τους είναι τόσο δυνατό, που δεν προλαβαίνεις τίποτα... Χώρια οι σκορποιοι
Πως ζείτε εκει? Πως αντιμετωπίζετε τον κίνδινο?

 

[Defkalion]

Τα μεγάλα σχολεία εγώ προσωπικά δεν θα τα προτιμούσα, στο δικό μου ήταν 1000 μαθητές περίπου, όπως το υπολογίζω...Ολες τάξεις σε ίδιο χώρο, δλδ. και παιδάκι 7 χρονών και μαντράχαλος 17 Δεν μου αρέσει, δεν νομίζω ότι είναι καλό.
Θέλω να σε ρωτήσω σχετικά με ζωύφια που υπάρχουν στην Αυστραλία...Είδα ένα ντοκιμαντέρ που με τρόμαξε τόσο πολύ, που είπα *εκεί δεν θα πάω ποτέ!*! Ελεγε ότι στην Αυστραλία υπάρχουν τα πιο επικίνδυνα φίδια στον κόσμο και, το χειρότερο, αράχνες που μπαίνουν και στα σπίτια και το δηλητήριό τους είναι τόσο δυνατό, που δεν προλαβαίνεις τίποτα... Χώρια οι σκορποιοι
Πως ζείτε εκει? Πως αντιμετωπίζετε τον κίνδινο?

Κανένα σχολείο εδώ δεν έχει μαζί δημοτικό και γυμνάσιο, αυτό που περιέγραψα εγώ είναι μόνο τάξεις primary, δηλαδή αυτό που εμείς λέμε δημοτικό.

Για τα ζωύφια τώρα, ναι πάνω κάτω ισχύουν όλα αυτά, η Αυστραλία έχει μερικά από τα πιο επικίνδυνα ζώα, αν και σκορπιούς δεν έχω δει ακόμα. Οι αράχνες είναι στην καθημερινή διάταξη, ακόμα και μέσα στο αυτοκίνητο έχω βρει καναδυό φορές. Δεν κάνουμε κάτι ιδιαίτερο πάντως, ψεκάζουμε γύρω από το σπίτι με κάτι δηλητήρια για να μειώνονται οι "επισκέψεις", και that's it. Οι Αυστραλοί δεν το βρίσκουν big deal και έχουμε αρχίσει και το συνηθίζουμε κι'εμείς.

 

[Tasoula Fazoula]

Τελικά στο θέμα "μετανάστευση" τα παιδιά είναι αυτά που προσαρμόζονται πολύ πιο γρήγορα στο περιβάλλον από τους ίδιους τους γονείς. Για αυτό δεν πρέπει να τα υποτιμούμε ποτέ. Διόλου τυχαίο αυτό που λένε πως τα παιδιά είναι σαν τα σφουγγάρια. Συν πως τα μικρά παιδιά δεν είναι ρατσιστές επομένως αποδέχονται τους πάντες άνευ χρώματος/γλώσσας/θρησκείας.
Για το αντίστροφο βέβαια,εάν συνέβαινε στην χώρα μας, δεν θα ίσχυε το ίδιο. Ξεκινώντας από την αντιμετώπιση των γονέων γιατί το βλαστάρι τους που δεν θέλει να κάνει παρέα με το ξένο παιδάκι μέχρι όμως και τους ίδιους τους δασκάλους που φέρονται ρατσιστικά απέναντι στα παιδιά των μεταναστών, πράγμα απαράδεχτο δεδομένου πως αυτοί απαιτείται πρώτοι να δώσουν το καλό παράδειγμα.
Ελπίζω να το διαβάσουν όσα έγραψες κάποιοι δάσκαλοι και μετά να συγκρίνουν τον εαυτό τους.
Καλώς ή κακώς η διδασκαλία είναι ένα επάγγελμα που πρέπει να το αγαπάς για να το ασκήσεις καθώς επηρεάζει πολλές νέες γενιές. Δεν γίνεσαι δάσκαλος για τα 2 πρώτα χρόνια που υπάρχει ο ενθουσιασμός. Αν στην Ελλάδα όσοι είχαν και έχουν περάσει Παιδαγωγικό ήθελαν πράγματι να ακολουθήσουν αυτό το επάγγελμα για να δώσουν τις καλύτερες βάσεις στα παιδιά τότε η χώρα μας θα ήταν ήδη καλύτερη. Ανυπομονώ για την ημέρα που θα μεγαλώσει η κόρη σου και θα γράψεις για το λύκειο ή το πανεπιστήμιο για να συγκρίνουμε τι θα έχει αλλάξει μέχρι τότε εδώ.

Όντας η ιδια δασκάλα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση,θα συμφωνήσω μαζί σου εν μέρει.Στο ότι πρέπει ένας δάσκαλος να αγαπά αυτό που κάνει και να υπολογίζει το παιδάκι κι όχι εθνικότητες,χρώματα ή οτιδήποτε πέρα από το παιδί ως προσωπικότητα.Επειδή σκέφτομαι σοβαρά να αναζητήσω εκεί την τύχη μου όντας άνεργη δασκάλα εδώ πλέον,μετά από 5 χρόνια προϋπηρεσίας,είμαι σίγουρη πως,αν τελικά καταφέρω να πάω εκεί,θα μπορέσω να εργαστώ πραγματικά όπως θέλω κι όχι με το άγχος του πώς θα με δουν οι άλλοι και σε τι καλούπι θα μπω,για να θεωρηθώ σωστή λειτουργός...Πάντως,υπάρχουν και οι ελάχιστες εξαιρέσεις στο γενικό κανόνα των εκπαιδευτικών που κάνουν "διάκριση" στα παιδιά των αλλοδαπών ή των μεταναστών...Προσωπικά,ποτέ δε με νοιάζει ποιανού είναι το παιδί,αλλά το παιδί