Σκεφτομαι και γράφω: Η 1η ταξιδιωτική εμπειρία στο εξωτερικό!

[maltakias]

[offtopic]
To 1998, αμειβόμενος με βασικό μισθό (ΣΣΕ μηχανικού χωρίς προϋπηρεσία) και για μερική απασχόληση 3 ημερών εβδομαδιαίως, έπαιρνα 230.000 δρχ. Μάλλον κάτι δε θυμάσαι καλά....

Ρε taver καλά να διαφωνούμε επί γενικών θεμάτων,να διαφωνούμε και για τι μισθό έπαιρνα το '97;;;;;

Έχεις δίκιο μόνο στο ακριβές του ποσού.Δεν ήταν 100.000,ήταν.....αντιγράφω από ΕΓΣΣΕ '96-'97 "Υπάλληλοι, που δεν έχουν συμπληρωμένη τριετή υπηρεσία ή προϋπηρεσία και είναι άγαμοι:
Βασικός μισθός από 1 Ιανουαρίου 1996 δρχ. 123.520 και από 1 Ιουλίου 1996 δρχ. 128.460"

 

[maltakias]

Και τώρα που το ξανασκέφτομαι,άκου 230.000 για 3ήμερη απασχόληση το 1998.Καλά κάνει ο άλλος και σε φωνάζει μπουρζουά.

 

[hydronetta]

Με το απολυτήριο λυκείου και με την InterRail ανά χείρας πριν 27 συναπτά έτη, ξαμολύθηκα στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη για ένα μήνα, με σκοπό να γνωρίσω τους pen pals με τους οποίους είχα αλληλογραφία (την εποχή που ερχόταν μέσα σε φάκελο με γραμματόσημα, τοοοοσο παλιά).
Σεισμός στην οικογένεια αφού κίνησα στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα, χωρίς προηγούμενες εμπειρίες ταξιδιού, κατάμονος, χωρίς κινητά, χωρίς ιντερνετ (άγνωστα τότε). "Που πας παιδάκι μου;" η μάνα μου. "Εκεί δεν νυχτώνει το βράδυ. Πώς θα κοιμάσαι;!" Ατράνταχτο επιχείρημα, αλλά ανίκανο να με αποτρέψει. Αγύριστο κεφάλι εγώ. Άλλωστε είχα θυσιάσει τη 5ήμερη για το ταξίδι αυτό και είχα κάνει αιματηρές οικονομίες.
Ομολογώ την άγνοια κινδύνου που είχα, τώρα που ανακαλώ το ταξίδι... Έξοδα μηδενικά γιατί έτρωγα και έπινα στα σπίτια των φίλων (είχα και θράσος τότε και κατσικωνόμουν για τα καλά)
Χώρες: Βέλγιο, Γερμανία, Σουηδία και αρκετό Ελσίνκι (η Φινλανδία ήταν η αγαπημένη τότε)

 

[Borealis]

Ίσως είμαι ο μόνος που ταξίδεψε στο εξωτερικό πρώτη φορά χωρίς όμως ποτέ να πατήσει ξένο χώμα. Πως έγινε αυτό? Υπήρχε κάποτε μία χώρα που την έλεγαν Γιουγκοσκλαβία. Οι έλληνες φοιτητές σε αυτή τη χώρα μπορούσαν να βγάλουν συγκεκριμένο συνάλλαγμα από την Ελλάδα, έτσι πέρασα τα ελληνικά σύνορα με το συνάλλαγμα που δικαιόμουν ως τουρίστας και πάνω σε μια γέφυρα no man's land έδωσα τα χρήματα στον ξάδελφό μου που συνέχισε για να μπει στην Γιουγκοσλαβία όπου και σπούδαζε, εγώ επέστρεψα στην πατρίδα. Δηλαδή πήγα στο εξωτερικό αλλά μέχρι εκεί, πουθενά αλλού!
Το ίδιο μου ξανασυνέβη όταν έπεισα τους τελωνειακούς της Δοιράνης να επισκεφτώ μια εκκλησία η οποία ήταν στη γραμμή των συνόρων,μάλλον εντός ελληνικού εδάφους, αλλά μετά το τελωνείο.

 

[Marizaki]

Πόσες ιστορίες ε; Πολύ ωραίο θέμα..κ σήμερα σκεφτόμουν τα ταξίδια μου!

Πρώτο μου ταξίδι στα 22..για επαγγελματικούς-πανεπιστημιακούς λόγους..μου ακακοινώνεται ότι πάω για 4 μέρες Αμβούργο!!! Η χαρά απερίγραπτη!!! Οι άλλες δύο συμφοιτήτριες..να δουλεύουν κι εγώ (ενώ δούλευα:roll να σκέφτομαι πότε θα τελειώσουμε για να πάμε και καμιά βόλτα στο Αμβούργο!! Επειδή νύχτωνε νωρίς..βγήκαμε φυσικά βράδυ! Ενα βράδυ του Δεκέμβρη..στη Χριστουγεννιάτικη αγορά του Αμβούργου..με ένα στολισμένο δέντρο καταμεσής της λίμνης..και πολύ γκλουκ βάιν (ζεστο κρασάκι)...και τα χαμόγελα..όχι μέχρι τα αυτιά..στο Θεό είχαν φτάσει (χικ)!!!Α! Θυμάμαι επίσης έναν νεαρό που τον κοιτούσαμε σα χαζές όταν του ζητήσαμε να μας βγάλει φωτογραφία...διότι κι αυτός κ η συνοδός του πρέπει να μας έριχναν 2-3 κεφάλια!!
Από τότε έχω επισκευτεί πολλές φορές το Αμβούργο..και όσο "κρύο" μου φαινόταν στην αρχή τόσο μου άρεσε όταν έζησα λίγο παραπάνω!

Το πρώτο όμως πραγαμτικά τουριστικό ταξίδι στο εξωτερικό έγινε ένα χρόνο μετα στη Σουηδία!!Πήγε ένα φίλος μου για τρείς μήνες στο Πανεπιστήμιο της Ουπσάλα..κι εγώ μαζί με άλλες δύο φίλες για μία εβδομάδα ..τουρίστριες!!! Ενα ταξίδι με πολλά ευτράπελά, πανέμορφες εικόνες και κρύο (μπρρρρρρρρρ)!!! (ναι! παλι χειμώνα πήγα..και είπα ξανά στο βορρά, χειμώνα... ΔΕΝ πηγαίνω!)

 

[underwater]

Το 1ο μου ταξίδι εκτός Ελλάδος ήταν το 1996, όταν είχα τελειώσει το Γυμνάσιο. Πήγα Αγγλία με το φροντιστήριο των αγγλικών, καμιά 10ρια έφηβοι κι οι νεότατοι και θέοτρελοι συνοδοί μας.

Η εμπειρία μοναδική, συνεχίζω να το θεωρώ από τα καλύτερά μου ταξίδια. Το αεροπλάνο (και οι ατέρμονες συζητήσεις πριν για το ότι, ναι, θα ταξιδέψουμε με αεροπλάνο λέμε!), τα duty-free με τα αρώματα και, πάνω από όλα, τις σοκολάτες, το ξημέρωμα στο Heathrow και τα υπέροχα χρώματα της αυγής, η μυρωδιά της Αγγλίας, η γλώσσα, η διαφορετική αρχιτεκτονική.

Οι μέρες ήταν πολύ busy, γυρίσαμε τρελά την πόλη. Θυμάμαι είχα τρελαθεί με το London Dungeon. Όταν ξαναπήγα, ενήλικη πια, μου φάνηκε παιδιάστικο, αλλά εκείνη την 1η φορά μου είχε αρέσει απίστευτα! Τάμεσης και London Bridge, όνειρο. Μουσεία, βόλτες, Burger-King (πολιτισμικό σοκ! Τα Goodys φάνταζαν υψηλή γαστρονομία μετά). Και το μετρό, άλλο πολιτισμικό σοκ!

Πήγαμε και Oxford, Cambridge, Stradford-upon-Avon, Stonehedge, Brighton (το 1ο μου ανάποδο τραινάκι, έκρηξη αδρεναλίνης), είχα τρελαθεί με την ομορφιά της χώρας. Μπήκαμε σε αγγλικό ταξί, αισθανόμουν ότι παίζω σε ταινία εποχής και είμαι μες στην βρετανική άμαξα! Για να μην μιλήσω για ψώνια και σουβενίρ, το τι χαζά τουριστάδικα πήρα και πόσο χαρούμενη ήμουν μετά απλά δεν περιγράφεται!

Και βέβαια πολλές πλάκες, χαβαλές, εξομολογήσεις, ομαδικότητα, μεθύσια. Ήρθαμε τόσο κοντά όλοι. Ακόμα αισθάνομαι ότι κάτι με δένει με όλα εκείνα τα άτομα, κι ας έχουμε απομακρυνθεί οι περισσότεροι. Και πάντα όταν σκέφτομαι το ταξίδι έρχεται η ανάμνηση αγαπημένης φίλης που δεν υπάρχει πια.

 

[maltakias]

Ρε σαν πολλοί τριαντάρηδες είμαστε μαζεμένοι εδώ.

 

[lillia]

Ωραίο θέμα! Μπράβο! Χαχαχα, τι μού θυμίσατε!!!

Λοιπόν, το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό ήταν τον περασμένο αιώνα ... το 1987, στις Βρυξέλλες με μια συμφοιτήτριά μου. Μείναμε στο σπίτι μιας Ελληνίδας φίλης της που σπούδαζε εκεί. ΄Εμεινα μια βδομάδα κι αυτό που θυμάμαι περισσότερο ...

ΟΧΙ!!! δεν θα σας πώ για τη διαρκή συννεφιά και το ψιλόβροχο (αρχές Ιουλίου), που σού'φερναν σκέψεις για χαρακίρι,
ούτε για την υπερβολική ηρεμία & ευγένεια που επικρατούσε παντού,
ούτε για τα λεωφορεία που ερχόντουσαν ακριβώς στις 15.11 που έγραφε η ταμπέλα κι αν έφταναν νωρίτερα, περίμεναν στη στάση μέχρι να πάει 15.11 για να φύγουν...,
ούτε για κάτι νόστιμα κρουασάν που αγοράζαμε από τον φούρνο της γειτονιάς... (σ' αυτή τη χώρα τίποτα δεν σου δίνει αφορμή να τσακωθείς, να ξεσπάσεις κάπου...)

Θα σας πω για το συναίσθημα που ένιωσα τη στιγμή που μπήκε η συμφοιτήτριά μου στο αεροπλάνο (έφτασε καθυστερημένη) κι όλοι οι επιβάτες κατάλαβαν ότι ήμασταν παρέα... ήθελα δηλαδή να ανοίξει η γή... :

Απλώς φανταστείτε!! καταμεσήμερο, αρχές Ιουλίου, ο πρώτος καύσωνας στην Αθήνα και εισβάλλει με φούρια στο αεροπλάνο η στρουμπουλή Π. ντυμένη με στενό μπλε σατέν φόρεμα μέχρι το γόνατο, ιλιγγιώδες ντεκολτέ διακοσμημένο με βολάν, ένα σατέν λουλούδι στο στήθος, γόβες, το μαλλί κότσο μανταμέ αλά Γκρέης Κέλλυ από κομμωτήριο του Κολωνακίου κι ένα μακιγιάζ (από το κομμωτήριο κι αυτό...) άστα να πάνε που έλιωνε από τον ιδρώτα...

ΚΑΙ ... το α-πο-κο-ρύ-φω-μα... στο χέρι δεν κρατούσε τσάντα, αλλά το μπλε σκληρό νεσεσέρ της delsey με τα καλλυντικά της (εκείνα τα αρχαία χρόνια μπαίναμε με τα μπουκαλάκια μας στο αεροπλάνο)!!! Η δόλια νόμιζε ότι ταξίδευε με το ιδιωτικό της τζετ, επηρεασμένη μάλλον από το διάσημεο σήριαλ εκείνης της εποχής "Δυναστεία" και τη Τζόαν Κόλλινς!

Ευτυχώς, τις επόμενες μέρες δεν τα ξαναφόρεσε αυτά τα ρούχα. Δεν ξέρω όμως τι φόρεσε στην πτήση του επαναπατρισμού, γιατί εγώ γύρισα νωρίτερα (ευτυχώς!).

φιλιά σε όλους
καλό σεπτέμβρη!

 

[orestcrete]

Πρωτο ταξιδι στο εξωτερικο 1996,σε ηλικια 7 ετων περιοδος του Πασχα για 15 μερες στα Ηνωμενα Αραβικα Εμιρατα με θερμοκρασιες 35-40+ ..
Οντας παιδι καπετανιου η μονη ευκαιρια να τον δω ητανε πασχα,οποτε αφου ητανε σχετικα κοντα,πηγαμε εκει ..
Απο εικονες δεν μπορω να πω οτι εχω πολλες,καθως τις περισσοτερες ωρες ημασταν μεσα στο καραβι .. 2-3 πραγματα που θυμαμαι ειναι οι αυτοκινητοδρομοι περιτριγυρισμενοι απο αμμολοφους,η βολτα στο Ντουμπαι,που εκανε τα πρωτα βηματα της ραγδαιας μετεπειτα εξελιξης του και η απολαυστικη βουτια σε πισινα διπλανου καραβιου που ητανε στο αγκυροβολιο το απογευμα του Μεγαλου Σαββατου
Α και οι τεραστιες ακριδες που τις εβρισκες παντου .....

 

[kaonashi]

πρώτο (κ μοναδικό για την ώρα) ταξίδι που έχω κάνει είναι στην Ιαπωνία....
είναι εκεί το έτερον ήμισι κ κάνει μεταπτυχιακό...
κ πήγα κ έμεινα ένα γεμάτο 3μηνο...
δεν πήγα στο Τόκιο, πήγα στην Οσάκα κ τον περισσότερο καιρό τον πέρασα σε μια μικρή πόλη, την Kanazawa κ γύρισα ότι αξιοθέατο υπήρχε εκεί....

επειδή δεν έχω ταξιδέψει αλλού, μου φάνηκε πραγματικά άλλος πλανήτης...
το παραμικρό μου έκανε εντύπωση.... σαν να ήμουν μέσα σε ταινία του Miyazaki ένοιωθα!

Περαν του ότι το να πάω στην Ιαπωνία ήταν ένα όνειρο ζωής, το οποίο (λόγω τύχης) έγινε πραγματικότητα, έχω να λέω ότι έμεινα εκεί τρείς μήνες...

ετοιμάζομαι να ξαναπάω εκεί, αλλά θα γυρίσω άλλες πόλεις αυτή τη φορά...
και όταν με το καλό επιστρέψει κ το έτερον ήμισι από εκεί, θα οργώσω την Ευρώπη (όλα τα ευρώ πάνε για Ιαπωνία τώρα....)

 

[tupacgr13]

Πρώτο ταξίδι μου ήταν το 1990 ή 91 στη Γιουγκοσλαβία και στο Βελιγράδι πόλη καταγωγής της μητέρας μου(και ενός εκ των τριών διαβατηρίων μου).4 χρονών τότε θυμάμαι μόνο μερικές εικόνες και μερικές φιγούρες που μου κάναν εντύπωση λόγω ύψους κυρίως μάλλον.Πρέπει όμως κάποια στιγμή να το ξαναεπισκεφθώ.

 

[elli_sugar]

πρωτο ταξιδι στο εξωτερικο,9 χρονων.. Χριστουγεννα του 1995,στη Βουλγαρια,οικογενειακως.. επισκεψη σε κατι φιλους των γονιων μου. κανονικη διαρκεια ταξιδιου,5 ωρες..ομως λογω κακοκαιριας,και διαφορων αλλων "ευχαριστων" συμβαντων,φτασαμε μετα απο 16 ωρες.. αθανατο ΚΤΕΛ... παραμονες Χριστουγεννων κ δεν ειμασταν πανω απο 15 ατομα μεσα στο λεοφορειο..θυμαμαι μια φοιτητρια ειχε ανοιξει ολα τα ταπερακια-προμηθειες της μανας της, ο μπαμπας μου εβγαλε το τσιπουρο-που προοριζοταν για δωρο, ενας αλλος τυπακος ειχε μαζι του αργιλε μικρο,τον οποιο κ αναψε.. (λεοφορειο 2οροφο,ολοι ημασταν πανω...) τι να καταλαβει ο οδηγος..μια χαρα την βγαλανε οι "μεγαλοι".. εγω απλα τους κοιτουσα με θαυμασμο κ χαμογελουσα (οταν αφηνα το τετρις) πιστευα οτι ζουσα την μεγαλυτερη περιπετεια της ζωης μου..