gkalla
Member
- Μηνύματα
- 1.523
- Likes
- 8.352
- Επόμενο Ταξίδι
- ????
- Ταξίδι-Όνειρο
- Κούβα, Περού, Ν. Ζηλανδία
Ρώμη (Μέρος 3ο)
Η τελευταία ημέρα μας στην Ρώμη είχε γεμάτο πρόγραμμα. Ξεκινήσαμε από το Βατικανό και τα άπειρα μουσεία του. Δώδεκα ξεχωριστά μουσεία, πέντε θεματικοί διάδρομοι με εκθέματα, τρία παρεκκλήσια (μαζί με την Cappella Sistina), εννιά αίθουσες, δεν ξέρω κι εγώ πόσα αίθρια και κήποι και φυσικά ως κερασάκι, η Βασιλική του Αγίου Πέτρου με την αντίστοιχη πλατεία της.
Καθώς είχαμε βγάλει εισιτήρια online δεν χρειάστηκε να περιμένουμε πολύ κατά την είσοδο μας. Μπήκαμε και πήραμε στην σειρά όλα αυτά τα θαύματα της τέχνης από την αρχαιότητα έως την σημερινή εποχή. Αρχικά παρατηρούσαμε τα πάντα με προσοχή. Σταδιακά αρχίσαμε να αντιλαμβανόμαστε τον όγκο των εκθεμάτων, οπότε συνεχίσαμε πιο επιλεκτικά καθώς ο χρόνος που θα χρειαζόμασταν για να τα δούμε όλα με την προσοχή που τους αξίζει έτεινε στο άπειρο.
Παρόλο που ήταν αρκετά νωρίς, ο κόσμος είχε συρρεύσει κατά χιλιάδες στον χώρο κάνοντας ορισμένες φορές εκνευριστική φασαρία και χαλώντας σε γενικές γραμμές το κλίμα. Φτάνοντας δε στην Cappella Sistina τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο δύσκολα καθώς οι φύλακες μας έσπρωχναν κυριολεκτικά ώστε να μείνουμε όσο γίνεται λιγότερο. Ο χώρος που κανονικά επιβάλει την κατάνυξη προκαλούσε απίστευτη ένταση και θυμό. Ο εκνευρισμός μεγάλωσε διαπιστώνοντας πόσα από τα αρχαία ή νεότερα ελληνικά (και όχι μόνο) έργα είχαν «δωριστεί» στο Βατικανό ή είχαν «βρεθεί» σε ανασκαφές στην Ρώμη. Μέχρι και ένα ολόκληρο ξύλινο τέμπλο κεφαλλονίτικης εκκλησίας υπήρχε σε μια αίθουσα με άλλα βυζαντινά έργα.
Βγήκαμε τελικά από τα μουσεία και σταθήκαμε για λίγο στην πλατεία του Αγίου Πέτρου. Συζητήσαμε για την κατάσταση που επικρατούσε στο Βατικανό και την δυσαρέσκεια που μας είχε προκαλέσει. Έχοντας επισκεφτεί ξανά χειμώνα το Βατικανό (Φεβρουάριο μήνα) και έχοντας απολαύσει με την ησυχία μου όλους αυτούς τους θησαυρούς μπορώ να πω πως η εμπειρία της καλοκαιρινής επίσκεψης ήταν απογοητευτική.
Στη συνέχεια περάσαμε από την άλλη πλευρά του Τίβερη για να κάνουμε μια μικρή βόλτα σε πιο ήσυχες περιοχές. Πιάσαμε αρχικά την Via dei Coronari έναν συμπαθή πεζόδρομο πάνω από την Piazza Navona αγοράζοντας και κάποια σουβενίρ. Δοκιμάσαμε και μερικά γλυκά και παγωτά στα μικρά μαγαζάκια και συνεχίσαμε τον δρόμο μας.
Περάσαμε από την Parrocchia di San Giovanni Battista dei Fiorentini για να χωθούμε στην Via Giulia έναν πολύ ήσυχο δρόμο γεμάτο ωραία κτίρια και μικρά παλάτια αλλά άδειο από τουρίστες.
Καταλήξαμε στον Campo de' Fiori μια πλατεία γεμάτη από πάγκους με όλων των ειδών τα τρόφιμα. Χαζολογήσαμε λιγάκι και αφού αγοράσαμε κάμποσα αποξηραμένα φρούτα όλων των ειδών επιστρέψαμε στο διαμέρισμα για λίγη ξεκούραση.
Το απόγευμα, φρέσκοι - φρέσκοι, ξεκινήσαμε για τις κατακόμβες. Σχετικά κοντά αλλά έξω από τον αστικό ιστό, βρίσκονται αρκετές από αυτές. Εμείς είχαμε αποφασίσει να επισκεφτούμε τις πιο γνωστές Catacombe di San Callisto. Πήραμε το λεωφορείο δίπλα από το Κολοσσαίο και αφού περάσαμε έξω από τον Μεγάλο Ιππόδρομο (Circo Massimo) ακολουθήσαμε την Via Appia Antica, έναν αρχαίο λιθόστρωτο δρόμο.
Ο οδηγός του λεωφορείου αγνόησε το γεγονός ότι ο δρόμος ήταν λιθόστρωτος και ανέπτυξε ταχύτητα. Το όχημα άρχισε να τρέμει υπερβολικά, να χοροπηδά ανεξέλεγκτα, και εμείς ακόμη περισσότερο. Σε λίγο κι αφού σκεφτόμασταν τις επιλογές που είχαμε για τρακάρισμα, αποκόλληση αμφιβληστροειδούς, κατάγματα σε όλα μας τα κόκκαλα ή πάρκινσον, μας έπιασε νευρικό γέλιο. Παρόλα αυτά κάποια στιγμή φτάσαμε, μάλλον σώοι! Διασχίσαμε τους κήπους με τα κυπαρίσσια που υπήρχαν έξω από την κύρια περιοχή και βγάλαμε τα εισιτήριά μας για την ξενάγηση.
Ο ξεναγός μας, ένας Ιταλός, ασιατικής καταγωγής ήταν γενικά καλός, εκτός απ’ όταν χρειαζόταν να προφέρει τις ελληνικές λέξεις που ήταν γραμμένες στους τοίχους (Επαΐσκοπος, ο Επίσκοπος κλπ). Μας πέρασε από μερικά σημεία σε 2 μόνο από τους 5 υπόγειους ορόφους της κατακόμβης εξηγώντας μας πολλά, αλλά και απαντώντας στις όποιες απορίες. Δεν μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα από την εμπειρία αλλά ο χώρος έχει χαρακτήρα και σίγουρα δεν βαρέθηκα. Ένα ενοχλητικό στοιχείο ήταν ότι δεν μπορούσαμε να βγάλουμε φωτογραφίες οπότε αυτές που βάζω εδώ τις βρήκα από το διαδίκτυο. Αν είστε κλειστοφοβικοί ούτε να το σκεφτείτε.
Η επιστροφή στην πόλη έγινε με κανονικό οδηγό και όχι τον Colin McRay και έτσι φτάσαμε αρτιμελείς στο διαμέρισμα. Την επόμενη ημέρα δεν είχαμε πολύ χρόνο. Κάναμε check out, και πεταχτήκαμε μια βόλτα έως την Piazza del Popolo. Είχαμε δει πως υπήρχε μια μικρή έκθεση αντιγράφων των έργων του Leonardo Da Vinci και ρίξαμε και εκεί μια γρήγορη ματιά. Κάναμε κάποια τελευταία ψώνια στην Via del Corso αποχαιρετώντας την πόλη μ’ ένα δροσερό όσο και «στυλάτο» καφεδάκι.
Η τελευταία ημέρα μας στην Ρώμη είχε γεμάτο πρόγραμμα. Ξεκινήσαμε από το Βατικανό και τα άπειρα μουσεία του. Δώδεκα ξεχωριστά μουσεία, πέντε θεματικοί διάδρομοι με εκθέματα, τρία παρεκκλήσια (μαζί με την Cappella Sistina), εννιά αίθουσες, δεν ξέρω κι εγώ πόσα αίθρια και κήποι και φυσικά ως κερασάκι, η Βασιλική του Αγίου Πέτρου με την αντίστοιχη πλατεία της.
Τα μουσεία
Η Βατικανή Πινακοθήκη (Pinacoteca vaticana), Το μουσείο αυτό διαθέτει αρκετούς διάσημους πίνακες ζωγραφικής των Τζιότο, Ραφαήλ, Λεονάρντο Ντα Βίντσι και Καραβάτζιο.
Συλλογή μοντέρνας θρησκευτικής τέχνης, Η συλλογή καταλαμβάνει 55 αίθουσες και αποτελείται από περίπου 800 πίνακες, χαρακτικά και γλυπτά από 250 καλλιτέχνες διεθνούς φήμης όπως οι Αύγουστος Ροντέν, Βίνσεντ βαν Γκογκ, Πωλ Γκωγκέν, Εμίλ Μπερνάρ, Βασίλι Καντίνσκι, Μαρκ Σαγκάλ, Πάουλ Κλέε, Έρνστ Μπάρλαχ, Μαξ Μπέκμαν, Ότο Ντιξ, Μωρίς Ουτριλλό, Τζόρτζιο ντε Κίρικο, Τζιόρτζιο Μοράντι, Ζωρζ Ρουώ, Όσκαρ Κοκόσκα, Μπερνάρ Μπουφέ, Ρενάτο Γκουτούσο, Τζιάκομο Μπάλλα, Φράνσις Μπέικον, Εδουάρδο Τσιλλίδα, Σαλβαδόρ Νταλί και Πάμπλο Πικάσο.
Μουσείο Πίου και Κλήμη (Museo Pio-Clementino), Η συλλογή περιλαμβάνει αναγεννησιακά και αρχαία έργα ενώ διαθέτει και αρχαία Ρωμαϊκά και Ελληνικά αγάλματα. Υπάρχουν συνολικά 54 γκαλερί, η τελευταία εκ των οποίων βρίσκεται εντός της Καπέλας Σιξτίνα και είναι διαχωρισμένο σε ενότητες. Αξιοσημείωτα εκθέματα είναι αυτά των πορφυρών σαρκοφάγων της Κωνσταντίας και της Ελένης, αδερφής και μητέρας του Μέγα Κωνσταντίνου, καθώς και το άγαλμα του Ηρακλή (στην Sala Rotonda, μικρογραφία του Πάνθεου).
Ιεραποστολικό-Εθνολογικό Μουσείο (Museo Missionario-Etnologico), Συγκεντρώνει έργα θρησκευτικού χαρακτήρα κυρίως, προερχόμενα απ' όλα τα μέρη του κόσμου. Πρόκειται, κατά πλειονότητα, για δώρα προς του πάπες.
Γρηγοριανό Αιγυπτιακό Μουσείο (Museo Gregoriano Egizio), Στεγάζει μεγάλη συλλογή αρχαίων Αιγυπτιακών εκθεμάτων όπως πάπυρους, μούμιες, το περίφημο «Βιβλίο των Νεκρών» καθώς και την Συλλογή Γκράσσι (Collezione Grassi).
Γρηγοριανό Ετρουσκικό Μουσείο (Museo Gregoriano Etrusco), Διαθέτει οκτώ αίθουσες και φιλοξενεί ετρουσκικά εκθέματα προερχόμενα από αρχαιολογικές ανασκαφές. Μεταξύ αυτών αγγεία, σαρκοφάγοι, μπρούντζινα αντικείμενα και την ονομαστή Συλλογή Γκουλιέλμι (Collezione Guglielmi).
Χριστιανικό Μουσείο του (πάπα) Πίου (Museo Pio Cristiano), Διαιρείται σε δύο μεγάλα τμήματα. Το πρώτο περιλαμβάνει αρχιτεκτονικά μέλη, γλυπτά, μωσαϊκά και την σημαντικότατη συλλογή σαρκοφάγων. Το δεύτερο συγκεντρώνει επιγραφικό υλικό.
Γρηγοριανό Μουσείο κοσμικής τέχνης (Museo Gregoriano Profano), Περιλαμβάνει εκθέματα μη θρησκευτικής τέχνης, τα περισσότερα από τα οποία προέρχονται από ευρήματα και ανασκαφές που έγιναν στα Παπικά κράτη.
Το Περίπτερο των Αμαξών (Padiglione delle Carrozze), Διατηρεί μερικά από το οχήματα με τα οποία μετακινούνταν οι πάπες στο παρελθόν.
Φιλοτελικό και Νομισματικό Μουσείο (Museo Filatelico e Numismatico), Περιλαμβάνει γραμματόσημα και άλλο ταχυδρομικό υλικό καθώς και τα νομίσματα του Βατικανού από το 1929.
Μουσεία της Αποστολικής Βατικανής Βιβλιοθήκης (Musei della Biblioteca Apostolica Vaticana), Πρόκειται για ένα από τα πιο πολυσύνθετα και εκτεταμένα τμήματα των Μουσείων του Βατικανού. Δεκατρείς αίθουσες με περίτεχνη διακόσμηση στεγάζουν ισάριθμα τμήματα, που περιλαμβάνουν πλήθος εκθεμάτων εκτός από τα χειρόγραφα και τα τυπωμένα βιβλία.
Μουσείο Κιαραμόντι, Αποτελείται από μια μεγάλη αψιδωτή γκαλερί που στις πλευρές της έχει διάφορα αγάλματα, σαρκοφάγους και διακοσμητικά διαζώματα. Είναι ανοιχτή στο κοινό μόνο μετά από ειδική άδεια και για εκπαιδευτικούς σκοπούς.
Οι διάδρομοι
Των πέτρινων επιγραφών (Galleria Lapidaria), Της Νέας Πτέρυγας (la galleria detta Braccio Nuovo), Των Κηροπηγίων (Galleria dei Candelabri), Των Ταπισσερί (Galleria degli Arazzi), Των Γεωγραφικών Χαρτών (Galleria delle carte geografiche).
Τα παρεκκλήσια (le cappelle)
Καπέλα Σιστίνα (Cappella Sistina), Καπέλα Νικκολίνα (Cappella Niccolina), Του Ουρβανού Η΄ (Cappella di Urbano VIII).
Οι αίθουσες (le stanze o sale)
Αίθουσα της Άμαξας (Sala della biga), Διαμέρισμα του Πίου Ε΄ (Appartamento di san Pio V), Αίθουσα αρμάτων, Αίθουσα Σομπιέσκι (Sala Sobieski), Αίθουσα της Αμώμου Συλλήψεως (Sala dell'Immacolata), Αίθουσες του Ραφαήλ (Stanze di Raffaello), Στοά του Ραφαήλ (Loggia di Raffaello), Αίθουσα των Κιαροσκούρι (Sala dei Chiaroscuri), Διαμέρισμα Βοργία (Appartamento Borgia)
Βασιλική του Αγίου Πέτρου
Η Βασιλική του Αγίου Πέτρου είναι η μεγαλύτερη χριστιανική εκκλησία του κόσμου και έχει μήκος 187 μέτρα. Το μαρμάρινο εσωτερικό της περιλαμβάνει 11 παρεκκλήσια και 45 βωμούς, πέρα από τα αναρίθμητα έργα τέχνης. Μερικά σώζονται από την πρώτη βασιλική, άλλα φιλοτεχνήθηκαν από καλλιτέχνες της Αναγέννησης και του Μπαρόκ, μεγάλο όμως μέρος της προσεγμένης διακόσμησης οφείλεται στη δουλειά του Μπερνίνι στα μέσα του 17ου αιώνα. Οι δύο πλαϊνές πτέρυγες, μήκους 76 μέτρων, συγκλίνουν κάτω από τον τεράστιο θόλο του Μιχαήλ Αγγέλου. Το κεντρικό σημείο του οικοδομήματος είναι ο Παπικός Βωμός, κάτω από τον εκπληκτικό ουρανό του Μπερνίνι. Από τη Βασιλική μπορείς να επισκεφτείς τις Κρύπτες, το Θησαυροφυλάκιο και το Σκευοφυλάκιο του Αγίου Πέτρου ή να ανεβείς στην οροφή για να απολαύσεις την πανοραμική θέα στην πόλη. Υπάρχει και είσοδος από την Καπέλα Σιξτίνα.
Η Βατικανή Πινακοθήκη (Pinacoteca vaticana), Το μουσείο αυτό διαθέτει αρκετούς διάσημους πίνακες ζωγραφικής των Τζιότο, Ραφαήλ, Λεονάρντο Ντα Βίντσι και Καραβάτζιο.
Συλλογή μοντέρνας θρησκευτικής τέχνης, Η συλλογή καταλαμβάνει 55 αίθουσες και αποτελείται από περίπου 800 πίνακες, χαρακτικά και γλυπτά από 250 καλλιτέχνες διεθνούς φήμης όπως οι Αύγουστος Ροντέν, Βίνσεντ βαν Γκογκ, Πωλ Γκωγκέν, Εμίλ Μπερνάρ, Βασίλι Καντίνσκι, Μαρκ Σαγκάλ, Πάουλ Κλέε, Έρνστ Μπάρλαχ, Μαξ Μπέκμαν, Ότο Ντιξ, Μωρίς Ουτριλλό, Τζόρτζιο ντε Κίρικο, Τζιόρτζιο Μοράντι, Ζωρζ Ρουώ, Όσκαρ Κοκόσκα, Μπερνάρ Μπουφέ, Ρενάτο Γκουτούσο, Τζιάκομο Μπάλλα, Φράνσις Μπέικον, Εδουάρδο Τσιλλίδα, Σαλβαδόρ Νταλί και Πάμπλο Πικάσο.
Μουσείο Πίου και Κλήμη (Museo Pio-Clementino), Η συλλογή περιλαμβάνει αναγεννησιακά και αρχαία έργα ενώ διαθέτει και αρχαία Ρωμαϊκά και Ελληνικά αγάλματα. Υπάρχουν συνολικά 54 γκαλερί, η τελευταία εκ των οποίων βρίσκεται εντός της Καπέλας Σιξτίνα και είναι διαχωρισμένο σε ενότητες. Αξιοσημείωτα εκθέματα είναι αυτά των πορφυρών σαρκοφάγων της Κωνσταντίας και της Ελένης, αδερφής και μητέρας του Μέγα Κωνσταντίνου, καθώς και το άγαλμα του Ηρακλή (στην Sala Rotonda, μικρογραφία του Πάνθεου).
Ιεραποστολικό-Εθνολογικό Μουσείο (Museo Missionario-Etnologico), Συγκεντρώνει έργα θρησκευτικού χαρακτήρα κυρίως, προερχόμενα απ' όλα τα μέρη του κόσμου. Πρόκειται, κατά πλειονότητα, για δώρα προς του πάπες.
Γρηγοριανό Αιγυπτιακό Μουσείο (Museo Gregoriano Egizio), Στεγάζει μεγάλη συλλογή αρχαίων Αιγυπτιακών εκθεμάτων όπως πάπυρους, μούμιες, το περίφημο «Βιβλίο των Νεκρών» καθώς και την Συλλογή Γκράσσι (Collezione Grassi).
Γρηγοριανό Ετρουσκικό Μουσείο (Museo Gregoriano Etrusco), Διαθέτει οκτώ αίθουσες και φιλοξενεί ετρουσκικά εκθέματα προερχόμενα από αρχαιολογικές ανασκαφές. Μεταξύ αυτών αγγεία, σαρκοφάγοι, μπρούντζινα αντικείμενα και την ονομαστή Συλλογή Γκουλιέλμι (Collezione Guglielmi).
Χριστιανικό Μουσείο του (πάπα) Πίου (Museo Pio Cristiano), Διαιρείται σε δύο μεγάλα τμήματα. Το πρώτο περιλαμβάνει αρχιτεκτονικά μέλη, γλυπτά, μωσαϊκά και την σημαντικότατη συλλογή σαρκοφάγων. Το δεύτερο συγκεντρώνει επιγραφικό υλικό.
Γρηγοριανό Μουσείο κοσμικής τέχνης (Museo Gregoriano Profano), Περιλαμβάνει εκθέματα μη θρησκευτικής τέχνης, τα περισσότερα από τα οποία προέρχονται από ευρήματα και ανασκαφές που έγιναν στα Παπικά κράτη.
Το Περίπτερο των Αμαξών (Padiglione delle Carrozze), Διατηρεί μερικά από το οχήματα με τα οποία μετακινούνταν οι πάπες στο παρελθόν.
Φιλοτελικό και Νομισματικό Μουσείο (Museo Filatelico e Numismatico), Περιλαμβάνει γραμματόσημα και άλλο ταχυδρομικό υλικό καθώς και τα νομίσματα του Βατικανού από το 1929.
Μουσεία της Αποστολικής Βατικανής Βιβλιοθήκης (Musei della Biblioteca Apostolica Vaticana), Πρόκειται για ένα από τα πιο πολυσύνθετα και εκτεταμένα τμήματα των Μουσείων του Βατικανού. Δεκατρείς αίθουσες με περίτεχνη διακόσμηση στεγάζουν ισάριθμα τμήματα, που περιλαμβάνουν πλήθος εκθεμάτων εκτός από τα χειρόγραφα και τα τυπωμένα βιβλία.
Μουσείο Κιαραμόντι, Αποτελείται από μια μεγάλη αψιδωτή γκαλερί που στις πλευρές της έχει διάφορα αγάλματα, σαρκοφάγους και διακοσμητικά διαζώματα. Είναι ανοιχτή στο κοινό μόνο μετά από ειδική άδεια και για εκπαιδευτικούς σκοπούς.
Οι διάδρομοι
Των πέτρινων επιγραφών (Galleria Lapidaria), Της Νέας Πτέρυγας (la galleria detta Braccio Nuovo), Των Κηροπηγίων (Galleria dei Candelabri), Των Ταπισσερί (Galleria degli Arazzi), Των Γεωγραφικών Χαρτών (Galleria delle carte geografiche).
Τα παρεκκλήσια (le cappelle)
Καπέλα Σιστίνα (Cappella Sistina), Καπέλα Νικκολίνα (Cappella Niccolina), Του Ουρβανού Η΄ (Cappella di Urbano VIII).
Οι αίθουσες (le stanze o sale)
Αίθουσα της Άμαξας (Sala della biga), Διαμέρισμα του Πίου Ε΄ (Appartamento di san Pio V), Αίθουσα αρμάτων, Αίθουσα Σομπιέσκι (Sala Sobieski), Αίθουσα της Αμώμου Συλλήψεως (Sala dell'Immacolata), Αίθουσες του Ραφαήλ (Stanze di Raffaello), Στοά του Ραφαήλ (Loggia di Raffaello), Αίθουσα των Κιαροσκούρι (Sala dei Chiaroscuri), Διαμέρισμα Βοργία (Appartamento Borgia)
Βασιλική του Αγίου Πέτρου
Η Βασιλική του Αγίου Πέτρου είναι η μεγαλύτερη χριστιανική εκκλησία του κόσμου και έχει μήκος 187 μέτρα. Το μαρμάρινο εσωτερικό της περιλαμβάνει 11 παρεκκλήσια και 45 βωμούς, πέρα από τα αναρίθμητα έργα τέχνης. Μερικά σώζονται από την πρώτη βασιλική, άλλα φιλοτεχνήθηκαν από καλλιτέχνες της Αναγέννησης και του Μπαρόκ, μεγάλο όμως μέρος της προσεγμένης διακόσμησης οφείλεται στη δουλειά του Μπερνίνι στα μέσα του 17ου αιώνα. Οι δύο πλαϊνές πτέρυγες, μήκους 76 μέτρων, συγκλίνουν κάτω από τον τεράστιο θόλο του Μιχαήλ Αγγέλου. Το κεντρικό σημείο του οικοδομήματος είναι ο Παπικός Βωμός, κάτω από τον εκπληκτικό ουρανό του Μπερνίνι. Από τη Βασιλική μπορείς να επισκεφτείς τις Κρύπτες, το Θησαυροφυλάκιο και το Σκευοφυλάκιο του Αγίου Πέτρου ή να ανεβείς στην οροφή για να απολαύσεις την πανοραμική θέα στην πόλη. Υπάρχει και είσοδος από την Καπέλα Σιξτίνα.
Καθώς είχαμε βγάλει εισιτήρια online δεν χρειάστηκε να περιμένουμε πολύ κατά την είσοδο μας. Μπήκαμε και πήραμε στην σειρά όλα αυτά τα θαύματα της τέχνης από την αρχαιότητα έως την σημερινή εποχή. Αρχικά παρατηρούσαμε τα πάντα με προσοχή. Σταδιακά αρχίσαμε να αντιλαμβανόμαστε τον όγκο των εκθεμάτων, οπότε συνεχίσαμε πιο επιλεκτικά καθώς ο χρόνος που θα χρειαζόμασταν για να τα δούμε όλα με την προσοχή που τους αξίζει έτεινε στο άπειρο.
Παρόλο που ήταν αρκετά νωρίς, ο κόσμος είχε συρρεύσει κατά χιλιάδες στον χώρο κάνοντας ορισμένες φορές εκνευριστική φασαρία και χαλώντας σε γενικές γραμμές το κλίμα. Φτάνοντας δε στην Cappella Sistina τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο δύσκολα καθώς οι φύλακες μας έσπρωχναν κυριολεκτικά ώστε να μείνουμε όσο γίνεται λιγότερο. Ο χώρος που κανονικά επιβάλει την κατάνυξη προκαλούσε απίστευτη ένταση και θυμό. Ο εκνευρισμός μεγάλωσε διαπιστώνοντας πόσα από τα αρχαία ή νεότερα ελληνικά (και όχι μόνο) έργα είχαν «δωριστεί» στο Βατικανό ή είχαν «βρεθεί» σε ανασκαφές στην Ρώμη. Μέχρι και ένα ολόκληρο ξύλινο τέμπλο κεφαλλονίτικης εκκλησίας υπήρχε σε μια αίθουσα με άλλα βυζαντινά έργα.
Βγήκαμε τελικά από τα μουσεία και σταθήκαμε για λίγο στην πλατεία του Αγίου Πέτρου. Συζητήσαμε για την κατάσταση που επικρατούσε στο Βατικανό και την δυσαρέσκεια που μας είχε προκαλέσει. Έχοντας επισκεφτεί ξανά χειμώνα το Βατικανό (Φεβρουάριο μήνα) και έχοντας απολαύσει με την ησυχία μου όλους αυτούς τους θησαυρούς μπορώ να πω πως η εμπειρία της καλοκαιρινής επίσκεψης ήταν απογοητευτική.
Στη συνέχεια περάσαμε από την άλλη πλευρά του Τίβερη για να κάνουμε μια μικρή βόλτα σε πιο ήσυχες περιοχές. Πιάσαμε αρχικά την Via dei Coronari έναν συμπαθή πεζόδρομο πάνω από την Piazza Navona αγοράζοντας και κάποια σουβενίρ. Δοκιμάσαμε και μερικά γλυκά και παγωτά στα μικρά μαγαζάκια και συνεχίσαμε τον δρόμο μας.
Περάσαμε από την Parrocchia di San Giovanni Battista dei Fiorentini για να χωθούμε στην Via Giulia έναν πολύ ήσυχο δρόμο γεμάτο ωραία κτίρια και μικρά παλάτια αλλά άδειο από τουρίστες.
Καταλήξαμε στον Campo de' Fiori μια πλατεία γεμάτη από πάγκους με όλων των ειδών τα τρόφιμα. Χαζολογήσαμε λιγάκι και αφού αγοράσαμε κάμποσα αποξηραμένα φρούτα όλων των ειδών επιστρέψαμε στο διαμέρισμα για λίγη ξεκούραση.
Το απόγευμα, φρέσκοι - φρέσκοι, ξεκινήσαμε για τις κατακόμβες. Σχετικά κοντά αλλά έξω από τον αστικό ιστό, βρίσκονται αρκετές από αυτές. Εμείς είχαμε αποφασίσει να επισκεφτούμε τις πιο γνωστές Catacombe di San Callisto. Πήραμε το λεωφορείο δίπλα από το Κολοσσαίο και αφού περάσαμε έξω από τον Μεγάλο Ιππόδρομο (Circo Massimo) ακολουθήσαμε την Via Appia Antica, έναν αρχαίο λιθόστρωτο δρόμο.
Ο οδηγός του λεωφορείου αγνόησε το γεγονός ότι ο δρόμος ήταν λιθόστρωτος και ανέπτυξε ταχύτητα. Το όχημα άρχισε να τρέμει υπερβολικά, να χοροπηδά ανεξέλεγκτα, και εμείς ακόμη περισσότερο. Σε λίγο κι αφού σκεφτόμασταν τις επιλογές που είχαμε για τρακάρισμα, αποκόλληση αμφιβληστροειδούς, κατάγματα σε όλα μας τα κόκκαλα ή πάρκινσον, μας έπιασε νευρικό γέλιο. Παρόλα αυτά κάποια στιγμή φτάσαμε, μάλλον σώοι! Διασχίσαμε τους κήπους με τα κυπαρίσσια που υπήρχαν έξω από την κύρια περιοχή και βγάλαμε τα εισιτήριά μας για την ξενάγηση.
Ο ξεναγός μας, ένας Ιταλός, ασιατικής καταγωγής ήταν γενικά καλός, εκτός απ’ όταν χρειαζόταν να προφέρει τις ελληνικές λέξεις που ήταν γραμμένες στους τοίχους (Επαΐσκοπος, ο Επίσκοπος κλπ). Μας πέρασε από μερικά σημεία σε 2 μόνο από τους 5 υπόγειους ορόφους της κατακόμβης εξηγώντας μας πολλά, αλλά και απαντώντας στις όποιες απορίες. Δεν μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα από την εμπειρία αλλά ο χώρος έχει χαρακτήρα και σίγουρα δεν βαρέθηκα. Ένα ενοχλητικό στοιχείο ήταν ότι δεν μπορούσαμε να βγάλουμε φωτογραφίες οπότε αυτές που βάζω εδώ τις βρήκα από το διαδίκτυο. Αν είστε κλειστοφοβικοί ούτε να το σκεφτείτε.
Η επιστροφή στην πόλη έγινε με κανονικό οδηγό και όχι τον Colin McRay και έτσι φτάσαμε αρτιμελείς στο διαμέρισμα. Την επόμενη ημέρα δεν είχαμε πολύ χρόνο. Κάναμε check out, και πεταχτήκαμε μια βόλτα έως την Piazza del Popolo. Είχαμε δει πως υπήρχε μια μικρή έκθεση αντιγράφων των έργων του Leonardo Da Vinci και ρίξαμε και εκεί μια γρήγορη ματιά. Κάναμε κάποια τελευταία ψώνια στην Via del Corso αποχαιρετώντας την πόλη μ’ ένα δροσερό όσο και «στυλάτο» καφεδάκι.
Last edited: