pattyyy
Member
- Μηνύματα
- 1.565
- Likes
- 1.273
- Επόμενο Ταξίδι
- χμ...
- Ταξίδι-Όνειρο
- νότια αφρική
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Απολαμβάνοντας τη μυστηριακή γοητεία της πανσελήνου...]Παρασκευή πρωί ξυπνάμε ανανεωμένοι και ευδιάθετοι! Στόχος της ημέρας είναι η εξερεύνηση του βόρειου τμήματος του νησιού. Πρώτη μας στάση αποτελεί το [B]Ιερό των μεγάλων Θεών[/B
- Παραδεισένιες ακτές, γραφικά σοκάκια και γαστρονομικές απολαύσεις
- Αποχαιρετώντας τη μαγεία...
Κάτι η λατρεία μας για την φύση, κάτι η διάθεση για άραγμα σε όμορφες παραλίες, κάτι η επιθυμία μας για χαλάρωση και απολαυστικές εμπειρίες...έκαναν την απάντηση στο ερώτημα "ποια περιοχή της Θράκης να προτιμήσουμε για ένα τριήμερο του Ιουλίου;" εύκολη υπόθεση! Η επιλογή ήταν μονόδρομος! Φυσικά Σαμοθράκη!
Έτσι λοιπόν, Πέμπτη πρωί έχοντας σκάσει 174 ευρώ (για 2 άτομα κι ένα αυτοκίνητο μετ'επιστροφής) στην κατά τ'άλλα αξιαγάπητη SAOS ferries (η οποία μονοπωλεί το δρομολόγιο Αλεξανδρούπολη-Σαμοθράκη) επιβιβαστήκαμε στο πλοίο με το αγόρι μου. Διόμησι ώρες μετά βρισκόμασταν στο λιμάνι του νησιού, την Καμαριώτισσα την οποία και είχαμε επιλέξει ως τόπο διαμονής λόγω της κομβικής της θέσης. Η Καμαριώτισσα βρίσκεται στη μέση του οδικού άξονα που συνδέει τα σημεία ενδιαφέροντος του νησιού, καθώς επίσης και πολύ κοντά στη Χώρα (ούτε 10 λεπτά με το αυτοκίνητο).
Οι επιλογές διαμονής στη Σαμοθράκη είναι περιορισμένες μιας και οι περισσότεροι προτιμούν την επιλογή του camping, κυρίως οργανωμένου αλλά και ελεύθερου. 'Αλλωστε το τουριστικό προφίλ του νησιού απευθύνεται κυρίως σε άτομα με διάθεση για περιπέτεια, εξερεύνηση, χαλάρωση και επαφή με τη φύση κι όχι τόσο σε άτομα με διάθεση για πολυτελείς και χλιδάτες διακοπές. Το ξενοδοχείο που επιλέξαμε στο βόρειο άκρο της Καμαριώτισσας ήταν το Niki Beach Hotel, ένα απλό και συμπαθητικό κατάλυμμα. Το δίκλινο δωμάτιο (χωρίς θέα στη θάλασσα) στο οποίο μείναμε, ήταν στην τιμή των 60 ευρώ τη βραδιά. Nikibeach Hotel
Αφού λοιπόν χαλαρώσαμε λίγο στο δωμάτιο, μεσημεράκι πια ξεκινήσαμε την εξερεύνηση του νότιου τμήματος του νησιού. Η πρώτη μας στάση είχε γαστρονομικό ενδιαφέρον!
Στο ορεινό χωριουδάκι Προφήτης Ηλίας, στην ταβέρνα "Παράδεισος" απολαύσαμε εκλεκτές νοστιμιές ενώ ταυτόχρονα χαζεύαμε τη θέα στις πλαγιές και την θάλασσα από τη λουλουδιασμένη βεράντα του. Κάτι οι ωραίες γεύσεις, κάτι οι δροσερές μπύρες, κάτι η αίσθηση πως οι διακοπές μας μόλις άρχιζαν...η διαθεσή μας ήταν στα ύψη! Έτσι λοιπόν συνεχίσαμε τη διαδρομή μας, αυτή τη φορά κατηφορίζοντας και οδεύοντας ανατολικά!
Επόμενος προορισμός μας ήταν η παραλία Παχιά Άμμος, μια μεγάλη αμμουδερή παραλία με βράχια στις άκρες, χοντρή, υπέροχη άμμο (που δεν κολλάει πάνω σου ενοχλητικά), καθαρά και διάφανα νερά, οργανωμένο και παρθένο κομμάτι (μιας και η έκτασή της το επιτρέπει). Προτιμήσαμε την άνεση της ομπρέλας και της ξαπλώστρας, απολαμβάνοντας την αχτύπητη τριάδα του καλοκαιριού: λογοτεχνικό βιβλίο, καφεδάκι και αμέτρητες βουτιές! Μετά από ένα τρίωρο χαλάρωσης η ανάγκη μας για περιπέτεια, μας ξεκούνησε από τις ξαπλώστρες!
Αυτή τη φορά θα προσεγγίζαμε τον επόμενο στόχο μας με τα πόδια! Φόρεσα τα αθλητικά μου ενώ το αγόρι μου επέλεξε την κλασσική εναλλακτική της σαγιονάρας (που να τινάζω την άμμο τώρα;). Από την μη οργανωμένη πλευρά της παραλίας, πήραμε τον ανήφορο προκειμένου να προσεγγίσουμε την παραλία Καρκάνι! Και πράγματι την προσεγγίσαμε και μάλιστα από 3 διαφορετικές διαδρομές μέχρι να μπορέσω να κατέβω!
Η πρώτη και πιο μακρινή διαδρομή μας έφερε αντιμέτωπους με μια κακοτράχαλη πλαγιά που αρνήθηκα κατηγορηματικά να κατέβω (το κουτρουβάλημα ήταν στανταράκι!). Η δεύτερη διαδρομή (η πιο σύντομη από Παχιά Άμμο) μιας και πισογυρίσαμε μας έφερε μπροστά σε έναν μικρό, χαριτωμένο γκρεμούλι! Είπα να μην τον τιμήσω ούτε αυτόν! Παρ'όλ'αυτά το αγόρι μου τον κατέβηκε στο τσάκα-τσάκα, έκανε τη βουτιά του, με πείραζε που τον αγνάντευα από ψηλά και τελικά αναρριχήθηκε ξανά κοντά μου ωσάν τον κάβουρα με τις σαγιονάρες! Μάλλον όμως με λυπήθηκε που τον κοίταζα ζηλόφθονα μιας κι εγώ Καρκάνι επιθύμησα, αλλά σε Καρκάνι δεν βούτηξα κι έτσι με οδήγησε στην παραλία μέσω μιας τρίτης διαδρομής. Στην μέση της απόστασης των 2 άλλων κατεβήκαμε μια ωραιάτατη χαράδρα (τώρα σαβουρώνομαι, τώρα σαβουρώνομαι!) και με τα πολλά φτάσαμε στην παραλία, βγαίνοντας ουσιστικά στο μέσο της. Η παραλία ήταν ένας μικρός κολπίσκος, με βράχια ολόγυρα, ωραία αμμουδιά και πράσινα νερά! Απογευματάκι πια, η ατμόσφαιρα ήταν ονειρική καθώς απολαμβάναμε το μπανάκι μας μόνοι (δεν υπήρχε άλλος τολμηρός εξερευνητής!). Εν κατακλείδι, μπορώ να πω πως η εμπειρία άξιζε με τα χίλια και αν την προτιμήσει κανείς να επιλέξει από την αρχή την μεσαία διαδρομή!
Επιστρέφοντας στην γαλήνια παχιά άμμο, απολαύσαμε την πανοραμική της θέα την ώρα του δειλινού και ήταν πράγματι μαγικά! Παίρνοντας τον δρόμο της επιστροφής στην Καμαριώτισα κάναμε μια μικρή παράκαμψη στο εκκλησάκι της Παναγίας της Κρημνιώτισσας. Μετά από λίγα χιλιόμετρα βατού, ανηφορικού χωματόδρομου ανάμεσα σε ρεματιές αντικρύσαμε το εντυπωσιακό αυτό εκκλησάκι, που σχεδόν αιωρείται στην κορυφή ενός βράχου. Από τον αυλόγυρό του θαυμάσαμε την φανταστική θέα στην Παχιά Άμμο λουσμένη με τα υπέροχα χρώματα του δειλινού και της νύχτας που έρχεται...Η ατμόσφαιρα ήταν μυστηριακή...Και κάπου εκεί συνέβη κάτι υπέροχο! Η (σχεδόν!) πανσέληνος ανέτειλε πίσω από το βουνό! Πόση ομορφιά και μαγεία μπορεί να κρύβει ένα μέρος, μια στιγμή, μια μοναδική συγκυρία...Βραδάκι πια αποχωρήσαμε και καθώς ξεμακρύναμε μια εικόνα αποτυπώθηκε για πάντα στο μυαλό μου. Ανάμεσα στις ρεματιές, τα βουνά, το σκοτάδι, 2 πράγματα έλαμπαν...Το φωτισμένο εκκλησάκι κι από πάνω του το φεγγάρι...
Επιστροφή στην Καμαριώτισσα, ξεκούραση στο ξενοδοχείο και σχεδόν μεταμεσονύκτια εξόρμηση στη Χώρα. Μια Χώρα σχετικά μικρή, αμφιθεατρικά χτισμένη, γεμάτη μικρά σοκάκια, καλαίσθητα μαγαζάκια (χωρίς κιτς σουβενιράδικα και trendy μαγαζιά) κι ένα φωτισμένο κάστρο να την εποπτεύει! Μας κέδρισε από την πρώτη στιγμή! Ήπιαμε τα ποτάκια μας στη βεράντα στο "Mελτέμι" χαζεύοντας τη θέα στο κάστρο και απολαμβάνοντας την υπέροχη ατμόσφαιρα της βραδιάς!
Η πρώτη μέρα στη Σαμοθράκη είχε φτάσει στο τέλος της...Κοιμήθηκα με τη σκέψη πως μάλλον αυτό το νησί έχει κάτι το μαγικό...
---------------------
Η Παχιά Άμμος.
Η Παχιά Άμμος από ψηλά.
Η παραλία Καρκάνι όπως φαίνεται από το καραβάκι που κάνει τον γύρο του νησιού. Φαίνεται η πλαγιά και η μικρή χαράδρα που κατεβήκαμε για να βγούμε στο πιο εύκολα προσβάσιμο τμήμα της παραλίας (στο ένα τρίτο περίπου από δεξιά, όπου η κλίση είναι μικρότερη).
Ο πιο σύντομος δρόμος για να κατέβεις στο Καρκάνι. Η μικροσκοπική φιγούρα στο βάθος είναι το αγόρι μου που ανεβαίνει! Ευχαριστώ αλλά δε θα πάρω!
Τελικά όμως άξιζε τον κόπο!
Έτσι λοιπόν, Πέμπτη πρωί έχοντας σκάσει 174 ευρώ (για 2 άτομα κι ένα αυτοκίνητο μετ'επιστροφής) στην κατά τ'άλλα αξιαγάπητη SAOS ferries (η οποία μονοπωλεί το δρομολόγιο Αλεξανδρούπολη-Σαμοθράκη) επιβιβαστήκαμε στο πλοίο με το αγόρι μου. Διόμησι ώρες μετά βρισκόμασταν στο λιμάνι του νησιού, την Καμαριώτισσα την οποία και είχαμε επιλέξει ως τόπο διαμονής λόγω της κομβικής της θέσης. Η Καμαριώτισσα βρίσκεται στη μέση του οδικού άξονα που συνδέει τα σημεία ενδιαφέροντος του νησιού, καθώς επίσης και πολύ κοντά στη Χώρα (ούτε 10 λεπτά με το αυτοκίνητο).
Οι επιλογές διαμονής στη Σαμοθράκη είναι περιορισμένες μιας και οι περισσότεροι προτιμούν την επιλογή του camping, κυρίως οργανωμένου αλλά και ελεύθερου. 'Αλλωστε το τουριστικό προφίλ του νησιού απευθύνεται κυρίως σε άτομα με διάθεση για περιπέτεια, εξερεύνηση, χαλάρωση και επαφή με τη φύση κι όχι τόσο σε άτομα με διάθεση για πολυτελείς και χλιδάτες διακοπές. Το ξενοδοχείο που επιλέξαμε στο βόρειο άκρο της Καμαριώτισσας ήταν το Niki Beach Hotel, ένα απλό και συμπαθητικό κατάλυμμα. Το δίκλινο δωμάτιο (χωρίς θέα στη θάλασσα) στο οποίο μείναμε, ήταν στην τιμή των 60 ευρώ τη βραδιά. Nikibeach Hotel
Αφού λοιπόν χαλαρώσαμε λίγο στο δωμάτιο, μεσημεράκι πια ξεκινήσαμε την εξερεύνηση του νότιου τμήματος του νησιού. Η πρώτη μας στάση είχε γαστρονομικό ενδιαφέρον!
Στο ορεινό χωριουδάκι Προφήτης Ηλίας, στην ταβέρνα "Παράδεισος" απολαύσαμε εκλεκτές νοστιμιές ενώ ταυτόχρονα χαζεύαμε τη θέα στις πλαγιές και την θάλασσα από τη λουλουδιασμένη βεράντα του. Κάτι οι ωραίες γεύσεις, κάτι οι δροσερές μπύρες, κάτι η αίσθηση πως οι διακοπές μας μόλις άρχιζαν...η διαθεσή μας ήταν στα ύψη! Έτσι λοιπόν συνεχίσαμε τη διαδρομή μας, αυτή τη φορά κατηφορίζοντας και οδεύοντας ανατολικά!Επόμενος προορισμός μας ήταν η παραλία Παχιά Άμμος, μια μεγάλη αμμουδερή παραλία με βράχια στις άκρες, χοντρή, υπέροχη άμμο (που δεν κολλάει πάνω σου ενοχλητικά
), καθαρά και διάφανα νερά, οργανωμένο και παρθένο κομμάτι (μιας και η έκτασή της το επιτρέπει). Προτιμήσαμε την άνεση της ομπρέλας και της ξαπλώστρας, απολαμβάνοντας την αχτύπητη τριάδα του καλοκαιριού: λογοτεχνικό βιβλίο, καφεδάκι και αμέτρητες βουτιές! Μετά από ένα τρίωρο χαλάρωσης η ανάγκη μας για περιπέτεια, μας ξεκούνησε από τις ξαπλώστρες!Αυτή τη φορά θα προσεγγίζαμε τον επόμενο στόχο μας με τα πόδια! Φόρεσα τα αθλητικά μου ενώ το αγόρι μου επέλεξε την κλασσική εναλλακτική της σαγιονάρας (που να τινάζω την άμμο τώρα;
). Από την μη οργανωμένη πλευρά της παραλίας, πήραμε τον ανήφορο προκειμένου να προσεγγίσουμε την παραλία Καρκάνι! Και πράγματι την προσεγγίσαμε και μάλιστα από 3 διαφορετικές διαδρομές μέχρι να μπορέσω να κατέβω! Η πρώτη και πιο μακρινή διαδρομή μας έφερε αντιμέτωπους με μια κακοτράχαλη πλαγιά που αρνήθηκα κατηγορηματικά να κατέβω (το κουτρουβάλημα ήταν στανταράκι!). Η δεύτερη διαδρομή (η πιο σύντομη από Παχιά Άμμο) μιας και πισογυρίσαμε μας έφερε μπροστά σε έναν μικρό, χαριτωμένο γκρεμούλι! Είπα να μην τον τιμήσω ούτε αυτόν! Παρ'όλ'αυτά το αγόρι μου τον κατέβηκε στο τσάκα-τσάκα, έκανε τη βουτιά του, με πείραζε που τον αγνάντευα από ψηλά και τελικά αναρριχήθηκε ξανά κοντά μου ωσάν τον κάβουρα με τις σαγιονάρες! Μάλλον όμως με λυπήθηκε που τον κοίταζα ζηλόφθονα μιας κι εγώ Καρκάνι επιθύμησα, αλλά σε Καρκάνι δεν βούτηξα κι έτσι με οδήγησε στην παραλία μέσω μιας τρίτης διαδρομής. Στην μέση της απόστασης των 2 άλλων κατεβήκαμε μια ωραιάτατη χαράδρα (τώρα σαβουρώνομαι, τώρα σαβουρώνομαι!) και με τα πολλά φτάσαμε στην παραλία, βγαίνοντας ουσιστικά στο μέσο της. Η παραλία ήταν ένας μικρός κολπίσκος, με βράχια ολόγυρα, ωραία αμμουδιά και πράσινα νερά! Απογευματάκι πια, η ατμόσφαιρα ήταν ονειρική καθώς απολαμβάναμε το μπανάκι μας μόνοι (δεν υπήρχε άλλος τολμηρός εξερευνητής!). Εν κατακλείδι, μπορώ να πω πως η εμπειρία άξιζε με τα χίλια και αν την προτιμήσει κανείς να επιλέξει από την αρχή την μεσαία διαδρομή!Επιστρέφοντας στην γαλήνια παχιά άμμο, απολαύσαμε την πανοραμική της θέα την ώρα του δειλινού και ήταν πράγματι μαγικά! Παίρνοντας τον δρόμο της επιστροφής στην Καμαριώτισα κάναμε μια μικρή παράκαμψη στο εκκλησάκι της Παναγίας της Κρημνιώτισσας. Μετά από λίγα χιλιόμετρα βατού, ανηφορικού χωματόδρομου ανάμεσα σε ρεματιές αντικρύσαμε το εντυπωσιακό αυτό εκκλησάκι, που σχεδόν αιωρείται στην κορυφή ενός βράχου. Από τον αυλόγυρό του θαυμάσαμε την φανταστική θέα στην Παχιά Άμμο λουσμένη με τα υπέροχα χρώματα του δειλινού και της νύχτας που έρχεται...Η ατμόσφαιρα ήταν μυστηριακή...Και κάπου εκεί συνέβη κάτι υπέροχο! Η (σχεδόν!) πανσέληνος ανέτειλε πίσω από το βουνό! Πόση ομορφιά και μαγεία μπορεί να κρύβει ένα μέρος, μια στιγμή, μια μοναδική συγκυρία...Βραδάκι πια αποχωρήσαμε και καθώς ξεμακρύναμε μια εικόνα αποτυπώθηκε για πάντα στο μυαλό μου. Ανάμεσα στις ρεματιές, τα βουνά, το σκοτάδι, 2 πράγματα έλαμπαν...Το φωτισμένο εκκλησάκι κι από πάνω του το φεγγάρι...
Επιστροφή στην Καμαριώτισσα, ξεκούραση στο ξενοδοχείο και σχεδόν μεταμεσονύκτια εξόρμηση στη Χώρα. Μια Χώρα σχετικά μικρή, αμφιθεατρικά χτισμένη, γεμάτη μικρά σοκάκια, καλαίσθητα μαγαζάκια (χωρίς κιτς σουβενιράδικα και trendy μαγαζιά) κι ένα φωτισμένο κάστρο να την εποπτεύει! Μας κέδρισε από την πρώτη στιγμή! Ήπιαμε τα ποτάκια μας στη βεράντα στο "Mελτέμι" χαζεύοντας τη θέα στο κάστρο και απολαμβάνοντας την υπέροχη ατμόσφαιρα της βραδιάς!
Η πρώτη μέρα στη Σαμοθράκη είχε φτάσει στο τέλος της...Κοιμήθηκα με τη σκέψη πως μάλλον αυτό το νησί έχει κάτι το μαγικό...
---------------------
Η Παχιά Άμμος.
Η Παχιά Άμμος από ψηλά.
Η παραλία Καρκάνι όπως φαίνεται από το καραβάκι που κάνει τον γύρο του νησιού. Φαίνεται η πλαγιά και η μικρή χαράδρα που κατεβήκαμε για να βγούμε στο πιο εύκολα προσβάσιμο τμήμα της παραλίας (στο ένα τρίτο περίπου από δεξιά, όπου η κλίση είναι μικρότερη).
Ο πιο σύντομος δρόμος για να κατέβεις στο Καρκάνι. Η μικροσκοπική φιγούρα στο βάθος είναι το αγόρι μου που ανεβαίνει! Ευχαριστώ αλλά δε θα πάρω!
Τελικά όμως άξιζε τον κόπο!
