Καλη μου που ειπα οτι θα βοηθησω στην μπουγαδαη το παρακαλιο σε κινητοποιησε να γραψεις?Πες να ξερω τι να χρησιμοποιω αλλη φορα!!!Παιδια εγραψε νεο κεφαλαιοΔεν την γνωριζω την μπουρούχα
Το επόμενο πρωί, ο Γκιούλι την κουβάλησε, την απόθεσε (ξεφορτώθηκε για την ακρίβεια, αλλά ως ιστορία ας είμαστε και λίγο ρομαντικοί) με τρυφερότητα (βίαια, φωνάζοντας ωχχχχ.. τα πάκια μου, ήταν ανάγκη?) στο πεζοδρόμιο, να ροχαλίζει με ηδυπάθεια καθήμενη πάνω στις αποσκευές, και έψαξε να βρει ΚΤΕΛ να φύγουν. Οχι για Ελλάδα. Οχι.
Για κάποιο άλλο σκατοχωριό. Μάλλον τα ζήταγε ο οργανισμός τους.
Το σαραβαλάκι ήρθε. Μπουκάραν. Ο Γκιούλιβερ (μέγας γόης) έπιασε συζήτηση με μια νεαρά κινέζα , η οποία μάλιστα ήταν απο τους ελάχιστους ανθρωπους που μίλαγε αγγλικά και κατάλαβε κατά που πέφτει η Ελλάδα.
Η Ντιμ, ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Οσο ο Γκιούλι τσιλιμπούρδιζε αυτή κοιμόταν.
Οταν που και που ξύπναγε, εστηνε αυτί για να ακουσει τις μπουρδες τους, ενω ήταν
σίγουρη οτι ο Γκιουλι θα έλεγε στην Κινεζα "ααα.... αυτή την μπουρούχα που κάθεται δίπλα μου?
Ουτε που την ξέρω! Σημερα την συνάντησα και μου έγινε κολιτσίδα. Ουτε που γνωριζω απο ποιά
χώρα κατάγεται, πάντως μάλλον Ασιατισσα είναι... δες τη , είναι κιτρινη σαν λεμονι.. ασε που
μπορεί να ειναι και άρρωστη και να με κολλησει τίποτα... πάμε να κάτσουμε γαλαρία? Δεν ξέρεις
τι ειδους αρρωστια έχει, ας ειμαστε μακρυα της.... Τι όμορφα μαλλιά που έχεις....
Ξάφνου το λεωφορείο σταματά και όλοι οι επιβάτες κατεβαίνουν. Βρίσκονται σε μια ακρογιαλιά με κοκοφοινικες και γαλάζια νερά. Αφού παίρνουν τις αποσκευές τους, ξαπλώνουν σε μια παραλία. Μάλλον λίμνη, καθόσον είναι στα κατσάβραχα. Η Ντίμ κάθεται κάτω απο έναν κοκοφοίνικα.
Αισθάνεται καλύτερα και ο πυρετός μάλλον έχει υποχωρήσει στους 45. Ξάφνου μιά καρύδα προσγειώνεται στο κεφάλι της.
Ξύπναααα, τρέχααααα, ξύπνα ρε....
Ηταν πολύ ωραίο για να είναι αληθινό. Απλά την είχε πάρει ο ύπνος και κατά την διάρκεια που ονειρευόταν παραλίες και φοίνικες, ο Γκιούλι ανακάλυψε ότι είχαν μπει σε λάθος λεωφορείο. Ετσι όλοι οι επιβάτες με δραγουμάνο την κινέζα κινητοποιηθήκαν, πήραν τηλέφωνο ένα άλλο λεωφορείο που ήταν κάπως κοντά, είπαν στον οδηγό να κρατήσει 2 θέσεις και να περιμένει σε ένα χωριό για να παραλάβει δυο παλαβούς.
Αρα δεν ήταν καρύδα αυτή που την χτυπησε στο κεφάλι, αλλά ο Γκιούλιβερ που προσπαθούσε να την ξυπνήσει. Κρίμα...
Αφού κατέβηκαν , έτρεξαν, και τους παρέλαβε ένα άλλο σαραβαλο, υπό την συνοδεία
χειροκροτημάτων των επιβατών, αφού τους περίμεναν στωικά για 20 ολόκληρα λεπτα. 20 λεπτά να περιμένει ένα λεωφορείο γεμάτο, δύο ξένους και δεν παραπονέθηκε κανείς. Ουτε κιχ.
Ωραίοι οι Κινέζοι...
-Καλά τα κατάφερα ε? καμάρωνε ο Γκιούλιβερ για την ευρεση του σαραβαλακίου.
-Πφφφ....Εγω τα καταφέρνω καλύτερα: δεν θα ειχαμε μπει εξαρχης σε λαθος σαραβαλακι
για λαθος χωριό, την λάθος ημέρα, και την λαθος ώρα
-Οχι πραγματι. Εσυ πολύ απλά, θα είχες καταφερει να μπεις σε λαθος αεροπλάνο, να κάτσεις
σε λάθος θέση, να κατέβεις σε λάθος προορισμό, και στο τέλος όταν βλέπεις μπροστά σου τον Πυργο
του Αιφελ να λες "μωρέ.... πως άλλαξε έτσι το Ταζ Μαχαλ και μοιαζει με πυλώνα στην Πτολεμαιδα?"
- Γκιουλιβερ.
-Τι?
-Εχτες ημουν άρρωστη.
- Ψυχικά? Ααα! ναι... αυτό το ξέρω.. χα χα χα...
-Γκιούλι. Με εκνευρισες. Πολύ. Αν υπάρχει δικαιοσύνη σε αυτόν τον κόσμο εντός της σημερον ειναι η σειρά σου να πέσεις τάβλα.
-Μπααα.... ειμαι σκληρο καρύδι
-Ψιτ! Κυριε σκληρό καρύδι..?
-Οριστε μανταμ? Τι επιθυμειτε?
-Λιγο νερό ήθελα... Πριν. Αλλά μην ανησυχεις... ηπια απο το δικό σου. Και εφτυσα κιολας μέσα για να είμαι σίγουρη. Και χρησιμοποιησα και την οδοντοβουρτσα σου το πρωί για εξασφαλιση. Θες κι άλλα νέα? Τελειωνουν και τα -ληγμενα- ντεπόν. Αντε βρε κουτουτσικο.... Περαστικά σου , δεν είναι τίποτε σοβαρο..
Αντε το πολυ πολύ να φτασεις 47 πυρετο και να αισθάνεσαι σαν τον Γουιλ τον μαυρο θερμαστη απο το Τσιμπουτί.
Μεχρι το απόγευμα Χαραλάμπε ο Γκιούλιβερ ήταν τάβλα. Η Dim? Περδίκι!
Δεν παω πουθενα αποψε ,στηθηκα και περιμενω κι αλλα!!!!!