Ρωσία Ρωσία, ψυχρή και όμορφη

[Alobar]

-Η ιστορία αυτή θα είναι λίγο διαφορετική λόγω των φυσικών περιορισμών που επιβάλλει ένα άσχημα οργανωμένο ταξίδι.

Ενότητα 1.

Βρισκόμαστε στο λεωφορείο για Ρωσία. Ένα κλασικό, μουντό, ανήλιαγο φθινοπωρινό μεσημέρι. Το δρομολόγιο Βίλνιους - Αγία Πετρούπολη δεν γνωρίζω πόση ώρα διαρκεί, το μόνο που ξέρω είναι ότι θα φτάσουμε κατά τις 8 το πρωί στον προορισμό μας. Ξυπνάω λίγο πριν φτάσουμε στα σύνορα Εσθονίας-Ρωσίας. Θα υπάρξουν δύο έλεγχοι, ο ένας από την πλευρά της Εσθονίας και ο δεύτερος πιο ζόρικος από την πλευρά της Ρωσίας. Περιμένουμε γύρω στη μισή ώρα για να περάσουμε τα πρώτα σύνορα. Ο Εσθονός συνοριοφύλακας μπαίνει, ο έλεγχος είναι όσο τυπικότερος γίνεται και συνεχίζουμε. Η ώρα έχει φτάσει 02.30 πια.. Με την Ρωσική συνοριοφυλακή θα ξεμπερδέψουμε μετά από μια ώρα, στείρα γραφειοκρατία. Αναμενόμενο..

 

• 1
• 2
• 3
• …

  Go to chapter

  Go
• 6

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 6

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[LULLU]

...και μετα?????????????????

 

[Alobar]

Αυξημένο φόρτο εργασίας χαχα
Θα γράψω σύντομα

 

[Alobar]

Ενότητα 2.

Βρισκόμαστε στη Ρωσία λοιπόν! Κανονικά, η Ρωσία έχει μια ώρα διαφορά με τις χώρες της Βαλτικής και κατ’ επέκταση με την Ελλάδα. Όμως, δεν αλλάζει την ώρα της κατά την διάρκεια του χειμώνα, αγνοώντας το DST (Daylight saving time) και καταλήγουμε να έχουμε δύο ώρες διαφορά, Νοέμβρης βλέπεις.

Κατά τις οχτώ το πρωί φτάνουμε στην Αγία Πετρούπολη. Το συγκεκριμένο όνομα για τους ντόπιους είναι πολύ επίσημο και συνήθως παραλείπουν το Αγία και το πόλη και καταλήγουν στο Πήτερ. Το 1914 το όνομα της πόλης είχε αλλάξει σε Petrograd (για να απομακρυνθούν οι γερμανικές λέξεις Sankt και Burg, επειδή υπήρχε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος με εχθρό την Γερμανία) και το 1924 μετά τον θάνατο του Λένιν σε Leningrad. Πριν από 23 χρόνια η πόλη ξανά ονομάστηκε Αγία Πετρούπολη. Ιδρύθηκε στις 27 Μάιου του 1703 από τον τσάρο Πέτρο τον Α και μέχρι την Οκτωβριανή επανάσταση αποτέλεσε πρωτεύουσα του Ρωσικού κράτους.

Το hostel που θα μείνουμε λέγεται friends και είναι αρκετά συμπαθητικό. Επιτέλους, ποδοσφαιράκι χωρίς χρέωση, μια τεράστια κούπα με μπισκότα διαρκώς γεμάτη που αποτέλεσαν το πρωινό μας είτε το βραδινό μας κατά τις πρωινές ώρες, ευγενέστατοι υπάλληλοι και τοποθεσία κοντά στο κέντρο της πόλης. Δυστυχώς, στην Αγία Πετρούπολη θα μείνουμε μοναχά δύο μέρες (που προφανώς δεν είναι αρκετές). Η πρώτη και τελευταία φορά που ταξιδεύω με group..

Η πρώτη μισή μέρα θα περάσει με τον εξής τρόπο. Πηγαίνουμε με το λεωφορείο στα σημαντικότερα αξιοθέατα της πόλης και ή απλά περνάμε και τα κοιτάμε ή σταματάμε <<δεκαπέντε λεπτά για φωτογραφίες>>, όπως ανακοινώνει ο ξεναγός, έτσι για να νιώσουμε λίγο τουρίστες. Τι άχαρος τρόπος για να επισκεφθείς μια πόλη.. Τι όμορφο να χαθείς λίγο στα δρομάκια της, να χρησιμοποιήσεις τα μέσα μαζικής μεταφοράς παρατηρώντας τους απλούς ανθρώπους της, να προσπαθήσεις να μάθεις έστω ποια λέξη σημαίνει ευχαριστώ στη χώρα που ταξιδεύεις, να σουλατσάρεις χωρίς ρολόι και πρέπει, να δοκιμάσεις τοπικά φαγητά (που δεν ξέρεις καν τι σημαίνουν), να μιλήσεις με ντόπιους –όσο μπορείς-. Αυτό θα πει ταξίδι! Ως εκ τούτου, δεν θα προσπαθήσω να περιγράψω τα αξιοθέατα, η ιστορία θα είναι τελείως διαφορετική.

Το απόγευμα θα μας βρει να παρακολουθούμε την παράσταση ενός ρώσικου τσίρκου. Το στάδιο ήταν γεμάτο κόσμο, περίπου χίλια άτομα, ενώ το κοινό ήταν αρκετά θερμό. Η παράσταση ήταν εντυπωσιακή με απίστευτα επιδέξιους ακροβάτες, αστείους κλόουν αλλά και πολλά show με ζώα, κάτι που με ενόχλησε αρκετά. Το βράδυ θα το περάσουμε σε μια τζαζ συναυλία, χωμένη κάπου σε μια παλιά αποθήκη, να ναι καλά ο Ρώσος φίλος της X. που μας οδήγησε εκεί, καθώς και σε ένα club αργότερα. Η νυχτερινή ζωή της Πετρούπολης με έκανε να την αγαπήσω ακόμα περισσότερο.

 

[vivyen]

Κανονικά, η Ρωσία έχει μια ώρα διαφορά με τις χώρες της Βαλτικής και κατ’ επέκταση με την Ελλάδα.

εεεεε....ένα μέρος της Ρωσίας π.χ. Πητερ που είχες παει, ή Μόσχα...

 

[Alobar]

Έχεις δίκιο προφανώς . Τα μπέρδεψα λίγο με το χρονικό. H 1 από τις 9! διαφορετικές χρονικές ζώνες είναι αυτή που περιλαμβάνει Μόσχα και Πετρούπολη και πρέπει να κάνω και λάθος γενικά σε αυτά που έγραψα γιατί υπάρχει +2 ώρες διαφορά από Ελλάδα, που λόγω του Daylight saving time είναι 1 τώρα που έχουμε αλλάξει την ώρα.. Τότε ήμασταν κανονικἀ.

 

[Alobar]

Ενότητα 3.

Το πρόβλημα είναι ότι ξενύχτια και ταξίδια δεν συνδυάζονται εύκολα και δεν πρέπει να συνδυάζονται, αν η πόλη δεν σε φιλοξενεί αρκετές μέρες. Έτσι μετά από δύο ώρες ύπνο και δύο καφέδες κατευθυνόμαστε με μαύρους κύκλους στα μάτια να δούμε το ξακουστό Ερμιτάζ. Τo Ερμιτάζ είναι ένα από τα μεγαλύτερα και παλιότερα μουσεία και αρχικά ιδρύθηκε από την Μεγάλη Αικατερίνη το 1764. Ήταν η ιδιωτική συλλογή της που φιλοξενούσε αρκετούς πίνακες γνωστών ζωγράφων της εποχής, κυρίως Φλαμανδών και Ολλανδών, όπως ο Ρεμπραντ και ο Ρούμπενς. Το μουσείο έχει πλούσια εξελισσόμενη ιστορία, συνεχείς προσθήκες έργων καθώς και πωλήσεις κάποιων και αξίζει να την διαβάσει κανείς. Οι τρεις ώρες που ξοδέψαμε προφανώς δεν αρκούν για να δεις όλα τα εκθέματα, κάτι που είναι δυνατόν να προσπαθείς επί μέρες να ναι καλά η Catherine the Great..

Έχει φτάσει απόγευμα, πεθαίνουμε από την πείνα, και πηγαίνουμε προς το Teremok για να δοκιμάσουμε τα περίφημα ρώσικα pancakes, τα οποία αποδείχτηκαν πολύ καλή επιλογή. Το Teremok ασφαλώς δεν αποτελεί το καλύτερο εστιατόριο για να δοκιμαστεί η ρώσικη κουζίνα, όμως λεφτά δεν υπάρχουν.

Το μετρό της Μόσχας είναι ιδιαίτερα δημοφιλές, λόγω των υπέροχων διακοσμημένων σταθμών του. Παρ’ όλα αυτά και το μετρό της Αγία Πετρούπολης κατέχει μια πρωτιά, μιας και αποτελεί ένα από τα βαθύτερα του κόσμου και το βαθύτερο υπολογίζοντας το μέσο βάθος όλων των σταθμών. Μια τουλάχιστον φορά πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε και αυτό. Το μετρό, όπως και οι δρόμοι της Αγίας Πετρούπολης είναι συνέχεια γεμάτο παρά τους μηδέν βαθμούς κελσίου. Η πόλη έχει έντονο παλμό και ζωή. Έχει αρχίσει να νυχτώνει και οι δρόμοι γεμίζουν με νεαρούς Ρώσους, μετανάστες από τις πρώην χώρες της Σοβιετικής Ένωσης κυρίως, ακριβά αμάξια που οδηγούν μη έχοντας την καλύτερη σχέση με τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας, μεθυσμένους Ρώσους που μας κοιτάνε λίγο περίεργα όταν μας ακούν να μιλάμε αγγλικά και ανοιχτά μαγαζιά παντού. Την αγαπώ αυτή την πόλη!

Το βράδυ θα πάμε σε ένα club, που βρίσκεται κοντά στο hostel που μένουμε. Η νύχτα θα περάσει χορεύοντας με φιλικούς Ρώσους και μπόλικους μετανάστες, με την ατμόσφαιρα να είναι ιδιαίτερα φιλική, ηλεκτρονικούς ρυθμούς μέχρι τα ξημερώματα για ακόμα μια φορά. Δεν πειράζει θα κοιμηθούμε στο λεωφορείο..

Η αγία Πετρούπολη είναι από τις αγαπημένες μου πόλεις, μια πόλη που θα ήθελα να ζήσω για κάποιο διάστημα αν τα Ρωσικά μου δεν περιορίζονταν σε 100 λέξεις. Τα γνωστά στερεότυπα ισχύουν εν μέρει, με την Αγία Πετρούπολη να είναι σε καλύτερη κατάσταση, η πιο δυτική, κουλτουριάρα και καλλιτεχνική πόλη της Ρωσίας. Οι άνθρωποι δύσκολα σου χαρίζουν ένα ιζβινίτιε (συγγνώμη) ακόμα και αν σε πατήσουν, χαμογελάνε περισσότερο απ’ ότι πιστεύουν οι περισσότεροι (ειδικά αν μιλάς φτωχά Ρώσικα), πίνουν αρκετά, υπάρχουν μπόλικοι αλκοολικοί, άστεγοι, άτομα που σου ζητάνε λεφτά. Για την ακρίβεια η πόλη μου θύμισε περισσότερο Ελλάδα συγκριτικά με τις χώρες της Βόρειας Ευρώπης που επισκέφτηκα τον τελευταίο καιρό. Από την άλλη κάτι κινείται σε αυτή τη πόλη, η πόλη είναι Ζωντανή.

 

[Alobar]

Ενότητα 4

Το Novgorod είναι μια από τις πιο ιστορικές πόλεις της Ρωσίας. Κάποτε, κοντά στο 1300 μ.Χ. η συγκεκριμένη πόλη ήταν μια από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη με περίπου 400.000 κατοίκους. Στο τετράδιο μου υπάρχει ένα κενό για την συγκεκριμένη μέρα και την συγκεκριμένη πόλη, το ίδιο και στην μνήμη μου.

Το ταξίδι από το Novgorod για την Μόσχα είναι μεγάλο και μπορεί να γίνει ακόμα μεγαλύτερο, αν πετύχεις την περιβόητη κίνηση της Μόσχας. Ευτυχώς, το μόνο που θυμάμαι από το ταξίδι είναι οι στάσεις κάθε τρεις ώρες και αυτός είναι ο μόνος λόγος που θα συνεχίσω αυτό τον αναποτελεσματικό τρόπο ταξιδιού, όλη η συσσωρευμένη κούραση βγαίνει στο λεωφορείο και το φαινομενικά μεγάλο ταξίδι είναι σαν να μην υπήρξε ποτέ.

Μόσχα λοιπόν! Η μεγαλύτερη πόλη της Ρωσίας που αριθμεί γύρω στα 12 εκατομμύρια κατοίκους (15 σύμφωνα με την άποψη της οδηγού μας, λόγω των παράνομων μεταναστών, αν και το συγκεκριμένο νούμερο φαίνεται υπερβολικά μεγάλο για να είναι αληθινό). Γνωστή ως η πόλη που επιλέχθηκε ως η πρωτεύουσα του σοβιετικού καθεστώτος λίγα χρόνια μετά την κόκκινη επανάσταση, αλλά και η πόλη που έχει το μεγαλύτερο γκρουπ δισεκατομμυριούχων στον κόσμο σήμερα. Η ώρα είναι 11, η θερμοκρασία κοντά στους μηδέν βαθμούς κελσίου και κατευθυνόμαστε στο hostel Godzilla. Η πρώτη βραδιά θα μας βρει να πίνουμε ρώσικη βότκα και μπύρες, 1 ευρώ το καθένα. Που είναι η ακριβή Μόσχα που με προειδοποιούσαν όλοι?

 

[vivyen]

Εγώ δεν συμφωνώ ότι η Μόσχα είναι πολύ ακριβή, απλά πρέπει να ξέρεις που να πας. Μπορείς να βρεις και καλές τιμές. Αλλά σίγουρα δεν είναι οικονομική πόλη, ειδικά για τουρισμό.

 

[Alobar]

Βρήκα normal τιμές. Απ' ότι κατάλαβα είναι ακριβή αν θες να φας σε εστιατόρια, να επισκεφτείς συναυλίες, στα ξενοδοχεία της κτλ. Πράγματα που θεωρούνται δεδομένα απο αρκετούς και καλά κάνουν. Εμένα που ταξιδεύω με μικρό κόστος δεν με δυσκόλεψε να βρω εναλλακτικές. Δηλαδή, την περίμενα σε φάση Σκανδιναβίας απ' ότι είχα ακούσει αλλά δεν ήταν έτσι.

 

[Alobar]

Ενότητα 5.

Η απόσταση για να φτάσουμε στη κόκκινη πλατεία δεν είναι μεγάλη, αλλά η κίνηση αυτή τη φορά δεν θα μας κάνει τη χάρη. Η κίνηση της Μόσχας είναι όντως πολύ μεγάλη και η Μόσχα αρκετά μεγάλη πόλη, δύο γεγονότα που προκαλούν έναν θανατηφόρο συνδυασμό. Βέβαια, υπάρχει η εναλλακτική να χρησιμοποιηθεί ως μέσο μετακίνησης το υπέροχο μετρό, στο οποίο η τιμή του εισιτηρίου κυμαίνεται στα 75 λεπτά.

Η μεγαλοπρεπής κόκκινη πλατεία βρίσκεται μπροστά μας. Για τις επόμενες δύο ώρες θα περπατήσουμε την κόκκινη πλατεία, θα επισκεφτούμε το μαυσωλείο του Λένιν (που η στρατιωτική ατμόσφαιρα με τους αγενείς φρουρούς θα μας εκνευρίσει), θα δούμε το εξωτερικά το κρεμλίνο και θα αφήσουμε για αύριο την επίσκεψη του, θα θαυμάσουμε τον καθεδρικό του Saint Basil και θα καταλήξουμε στο εμπορικό κέντρο GUM, προσπαθώντας να καταλάβουμε πως η σύγχρονη Ρωσία συνδυάζει τόσο διαφορετικά στοιχεία, με τον έντονο καπιταλισμό, την ισχυρή ορθοδοξία και μια νοσταλγία για την Σοβιετική Ένωση να διαχέονται στον χώρο. Το GUM αν και εμπορικό κέντρο είναι εντυπωσιακό και αξίζει μια επίσκεψη. Η θερμοκρασία έξω έχει φτάσει κάτω από το μηδέν, υπάρχουν πάγκοι με παγωτά και δεν θα χάσουμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε ένα!

Το ερωτηματικό για μένα είναι πως βλέπουν οι ίδιοι οι Ρώσοι το σοβιετικό καθεστώς, η έστω την απαρχή του επί Λένιν. Η Ρωσία είναι από τις χώρες που με ενδιαφέρουν αρκετά, λίγο η πρώτη προσπάθεια για κομμουνιστικό κράτος, λίγο οι πολλές ώρες που έχω περάσει με αρκετούς συγγραφείς της. Οι συζητήσεις με τα παιδιά του Ερασμους (Ευρωπαίους και Βορειό-Αμερικάνους επί το πλείστον) με κάνουν να καταλάβω ότι με εξαίρεση τις μεσογειακές χώρες ως ένα βαθμό, οι υπόλοιποι μισούν τον Στάλιν και τον εξισώνουν με τον Χίτλερ. Όμως, δεν έχουν σε εκτίμηση ούτε τον συνήθως αγαπημένο μας Λένιν. Πρακτικά τον θεωρούν δολοφόνο. Επίσης, βλέπουν την Σοβιετική Ένωση σαν μια ιμπεριαλιστική δικτατορία από την απαρχή της, όχι σαν μια έστω αποτυχημένη προσπάθεια οικοδόμησης ενός σοσιαλιστικού κράτους. Οι Ρώσοι όμως? Οι δύο ξεναγοί με κάθε τρόπο προσπαθούν να μας αποδείξουν ότι κανένας Ρώσος δεν νοσταλγεί τη Σοβιετική Ένωση, με τον ένα ξεναγό να μας λέει γύρω στα δέκα αντισοβιετικά ανέκδοτα κάθε μια ώρα και με την άλλη ξεναγό να αναφέρει κάθε πέντε λεπτά τα γκουλάγκ, την kgb και τις δολοφονίες επί Σοβιετικής Ένωσης. Όπως βαδίζουμε, βλέπουμε δύο Ρώσους στρατιώτες να στέκονται ακίνητοι, όπως οι Εύζωνες έξω από την Ελληνική βουλή. Κάθε μια ώρα γίνεται η αλλαγή των στρατιωτών, μια σχετικά εντυπωσιακή τελετουργία. Η ξεναγός μας αναφέρει περήφανα ότι όλα τα μικρά παιδιά έχουν όνειρο να γίνουν μέλη της προεδρικής φρουράς όταν μεγαλώσουν. Ελπίζω να έχει άδικο..

Το ξακουστό μετρό της Ρωσίας ιδρύθηκε το 1935 επί Σοβιετικής Ένωσης. Το σχέδιο είναι απλό. Ξεκινάω με τον J. μια βόλτα σε σταθμούς της πόλης που θα διαρκέσει γύρω στις δύο ώρες. Έχω σημειώσει 6-7 σταθμούς και για να φτάσουμε εκεί θα δούμε αρκετούς ακόμη. Το μετρό της Ρωσίας είναι το ομορφότερο που έχω πετύχει μέχρι στιγμής! Υπέροχοι σταθμοί, άλλοι με αγάλματα σοβιετικών πολεμιστών ή εργατών, άλλοι με θρησκευτικές εικόνες, άλλοι με εντυπωσιακές τοιχογραφίες. Η κλασική μουσική που ακούγεται δημιουργεί μια ατμοσφαιρική κατάσταση.

Κάνουμε μια στάση σε ένα τοπικό fast food για να αγοράσουμε μια τεράστια γεμιστή πατάτα με dressing της επιλογής μας, από λουκάνικα με μουστάρδα, μέχρι μια άσπρη αλοιφή που θυμίζει τζατζίκι. Με 3 γεμίσεις η τιμή είναι γύρω στα 3.5 ευρώ.

Το σχέδιο ήταν να πάμε στην ίδια παμπ για λίγο (1 ευρώ η μπύρα είναι καλή προσφορά), αλλά το λίγο έγινε πολύ και η παρέα ενός νεαρού Ρώσου που καθόταν μόνος σε ένα διπλανό τραπέζι, μας άλλαξε τα σχέδια. Ο K. μιλάει αγγλικά, μάλλον επειδή ήταν εράσμους στην Ισπανία κάποια χρόνια πριν. Γουστάρει Σοβιετική Ένωση γουστάρει και Ευρώπη, όπως λέει επαναλαμβανόμενα. Επιμένει να πάμε προς το κέντρο της πόλης για να μας ξεναγήσει. Η ώρα έχει φτάσει τέσσερις και το κρύο είναι τσουχτερό, αλλά να ναι καλά οι μπύρες ξεκινάμε το ταξίδι μας για το κέντρο. Εντωμεταξύ, ο K. τελείως μεθυσμένος, ένα Ρώσο βρήκαμε επιτέλους και άντε να τον ρωτήσεις τώρα πληροφορίες για την πόλη. Μας έμαθε τρία βασικά πράγματα βέβαια.

- This is Russia motherfuckers.

- Moscow, the best city in this planet.

- I love Europe, but I love Russia.

Επαναλάμβανε συνεχώς με το όλο σκηνικό να έχει καταντήσει αστείο.

Φτάνουμε στη Pushkin square, όπου ο αγαπητός K. θα μας κεράσει Russian weed, because Moscow is the best place, ατενίζοντας το άγαλμα του Pushkin. Στην συνέχεια προσπαθεί να μας πείσει να πάμε σε ένα Ρώσικο στριπτιτζάδικο, αλλά θα αρνηθούμε ευγενικά την προσφορά του και θα πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής που θα αποδειχτεί μακρύτερος, αφού θα χάσουμε κανένα μισάωρο ψάχνοντας τον σωστό..

 

[vivyen]

Οι δύο ξεναγοί με κάθε τρόπο προσπαθούν να μας αποδείξουν ότι κανένας Ρώσος δεν νοσταλγεί τη Σοβιετική Ένωση, με τον ένα ξεναγό να μας λέει γύρω στα δέκα αντισοβιετικά ανέκδοτα κάθε μια ώρα και με την άλλη ξεναγό να αναφέρει κάθε πέντε λεπτά τα γκουλάγκ, την kgb και τις δολοφονίες επί Σοβιετικής Ένωσης.

Εννοείται πως νοσταλγούν! Πιο πολύ μεγάλοι, βέβαια. Υπήρχαν πολύ καλά πράγματα επί της Σοβ. Εν., αυτά που τα βάζουν? Δεν ήταν, σε καμιά περίπτωση, μόνο KGB και ΓΟΥΛΑΓΚ, είναι άδικο να ξεχνάμε το καλό και να θυμόμαστε μόνο το κακό, μου φαίνεται ότι οι ξεναγοί σου ήταν λίγο απόλυτοι.

Η ξεναγός μας αναφέρει περήφανα ότι όλα τα μικρά παιδιά έχουν όνειρο να γίνουν μέλη της προεδρικής φρουράς όταν μεγαλώσουν.

Μάλλον, όχι μόνο απολυτοι...Σορρι, αλά η *ξεναγός* είπε χοντρη μαλ****α.