varsa
Member
- Μηνύματα
- 1.291
- Likes
- 128
- Ταξίδι-Όνειρο
- far away
Αγανακτισμένοι από την ζέστη του Αυγούστου και την κοσμοσυρροή του Δεκαπενταύγουστου, αποφασίσαμε το καλοκαίρι του 2006 να κάνουμε ένα ταξίδι «τολμηρό» προς τον βορρά. Ψάξαμε άμεσα, γιατί οι ημερομηνίες που έπρεπε να λείπουμε ήταν συγκεκριμένες και εμπιστευόμενοι πολύ γνωστό πρακτορείο, κλείσαμε για τον δύσκολο προορισμό μας Μόσχα-Αγία Πετρούπολη, 7 ημέρες. Σας αναφέρω μόνο την Μόσχα, γιατί την λάτρεψα και αξίζει ένα κεφάλαιο από μόνη της...
Ξεκινήσαμε από το σπίτι στις 5.30π.μ. με τις βαλίτσες στο χέρι και φτάσαμε στο αεροδρόμιο της Μόσχας, μέσω Αγίας Πετρούπολης στις 5.30μ.μ
Τακτοποιηθήκαμε στο περιβόητο Ukraina, όπως οι περισσότεροι τουρίστες της Μόσχας, ένα σταλινικό μεγαθήριο που και μόνο σαν αξιοθέατο αξίζει να το επισκεφτείς. Εντυπωσιακό εξωτερικά, όσο και στο εσωτερικό, που σε καθηλώνει το lobby με την πανέμορφη οροφή του. Είναι βέβαια κεντρικό, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες των τουριστικών οδηγών, αλλά η απόσταση από την κόκκινη πλατεία είναι περίπου 4 χιλιόμετρα. Βέβαια δεν ήταν δυνατό να μείνουμε στο ξενοδοχείο, και δεν ίσχυε το γνωστό by night, με τόσες ώρες ταλαιπωρίας (και μέσω όρο ηλικίας του γκρουπ τα 45-50, εμείς στα 32, και 2 παιδία οι μικρότεροι του γκρουπ) οπότε αποφασίσαμε μετά το φαγητό να κάνουμε την πρώτη βόλτα μας στην γύρω περιοχή, φυσικά με τον χάρτη- οδηγό στο χέρι… Η ζέστη ανεκτή, ο κόσμος που κυκλοφορούσε αρκετός μιας και ήταν Σάββατο βράδυ και η κατεύθυνση μας προ το κέντρο… Δεν καταλαβαίνεις τα χιλιόμετρα που περπατάς, έτσι όπως περιεργάζεσαι τον διαφορετικό κόσμο, τα κτίρια που σε ξενίζουν και τα τόσα καζίνο με τους πελάτες τους. Δίπλα μας περνούσαν δυο κοπέλες με άλογα που τα νοίκιασαν για να κάνουν την βόλτα τους….
Δεν αισθάνεσαι πιο ανασφαλής πάντως, από το κέντρο της Αθήνας. Γύρω στις 10.00 καταλήξαμε, στην τύχη περισσότερο, στην πλατεία πίσω από το Κρεμλίνο που έσφυζε από ζωή με τις κατάμεστες υπαίθριες μπυραρίες και τις παρέες ξαπλωμένες στο γκαζόν, να περνούν την ώρα τους. Πανέμορφα φωτισμένη και σίγουρα η καλύτερη εντύπωση της πόλης, αφού φτάσαμε εκεί χωρίς να το έχουμε άγχος, απλά μια βόλτα 4 χιλιομέτρων… οι καλύτερες φωτογραφίες ήταν εκείνο το βράδυ, γιατί είναι προσωπικά, και η πιο εντυπωσιακή είσοδος στην κόκκινη πλατεία. Σχεδόν άδεια, να ξεκουράζεται από την πρωινή τουριστική πολυκοσμία. Φυσικά δεν αντέξαμε την επιστροφή με τα πόδια στις 12.00 πλέον την νύχτα και ήταν πολύ δύσκολο να βρούμε ταξί εμπιστοσύνης. Προσοχή! Το καλύτερο είναι να πάτε σε κάποιο κεντρικό ξενοδοχείο και να σας καλέσει ο πορτιέρης ένα ταξί, γιατί αυτοί γνωρίζουν ποια είναι πραγματικά και ποια πειρατικά, και ειδικά την πρώτη νύχτα σε άγνωστη χώρα, πόλη και γλώσσα, δεν είναι να παίζεις με την τύχη σου …
Την επομένη, Κυριακή, η πανοραμική ξενάγηση φυσικά γίνεται με τα πόδια, το μετρό και το λεωφορείο αφού οι αποστάσεις είναι τεράστιες. Επισκεφτήκαμε την κόκκινη πλατεία, με το μαυσωλείο του Λένιν, το περιβόητο εμπορικό κέντρο Γκουμ, το μουσείο Φυσικής Ιστορίας πραγματικό κόσμημα, το Κρεμλίνο και φυσικά τον Άγιο Βασίλειο, που δεν μπορείς να περιγράψεις με λέξεις .
Σε αυτό που ήθελα να σταθώ, ήταν η λειτουργιά που γινόταν σε μια μικρή εκκλησία, δίπλα στο Μουσείο. Η αίσθηση ότι είσαι τόσο μακριά από την Ελλάδα αλλά μπορείς να κάνεις τον σταυρό σου, να ανάψεις το κερί σου, να ακούσεις τις οικίες ψαλμωδίες και να μην την επισκεφτείς ως αξιοθέατο, σε κάνει να ανατριχιάζεις όταν μπαίνεις, κι ας μην είσαι ο τακτικός πιστός της εκκλησίας. Δεν έχει καμία σημασία που η γλώσσα είναι διαφορετική ή είναι με το παλιό ημερολόγιο, το δέος παραμένει το ίδιο… Τα αξιοθέατα είναι πάρα πολλά και σίγουρα χρειάζεσαι 4 με 5 μέρες να μείνεις, για να έχεις μια άποψη της πόλης χωρίς άγχος. Είναι τεράστια, διαφορετική, με αντιθέσεις, τρομερές αντιθέσεις…
Εμείς πάντως, χαρά στο κουράγιο μας, με τρεις διανυκτερεύσεις πρέπει να διανύσαμε μέσα στην πόλη, χωρίς υπερβολή στα 15 χιλιόμετρα, γιατί μετά το τέλος της ομαδικής ξενάγησης είχαμε το δικό μας πρόγραμμα. Να δούμε ότι περισσότερα μπορούσαμε!!!!! Και το καταφέραμε.
Για μένα, Ρωσία δεν είναι μόνο η Αγία Πετρούπολη. Η Μόσχα είναι πανέμορφη και σε εντυπωσιάζει. Γενικά υπάρχει η αίσθηση της πληθωρικότητας σε αυτή την πόλη, και για παράδειγμα πρώτη φορά είδα σε πόλη, δρόμους με 7 λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση.
Δεν θα σας πω να δείτε τα κλασσικά αξιοθέατα, αυτά σίγουρα είναι στο πρόγραμμα σας, αλλά να δείτε τα «εξτρα»... Είναι λαός κλειστός, καλλιεργημένος, σιωπηλός που δεν θα δεις να διαβάζουν κουτσομπολίστικα περιοδικά, αλλά βιβλία, που θα ντυθούν προκλητικά αλλά όχι πρόστυχα, που δεν θα κοιτάξουν άγνωστο στα μάτια για να μην δώσουν δικαίωμα, που θα φορούν το ακριβότερη και πιο επώνυμη λαμπερή ζώνη αλλά θα πάρουν το μετρό και θα περπατούν με ένα πιροσκί στο χέρι, που θα φορούν μίνι αλλά στην εκκλησία θα μπουν σιωπηλά με καλυμμένους ώμους και κεφάλι, που θα πίνουν βότκα γιατί είναι φτηνότερη από το νερό . Βέβαια τα αρνητικά τους είναι επίσης αρκετά, αλλά εμείς πρέπει να κρατάμε τα θετικά…
Είπα στην αρχή ότι είναι δύσκολο ταξίδι και τώρα μπορώ να σας εξηγήσω το γιατί.
Το καλυτέρα πρακτορεία οργανώνουν εκδρομές στη Ρωσία, αλλά είναι ταξίδι απαιτήσεων και προφανώς και ο ρωσικός οργανισμός τουρισμού που είναι υποχρεωτικό να ανακατεύεται δεν είναι και ο ευκολότερος να συνεργαστείς. Επίσης και η εμπειρία των πρακτορείων δεν είναι ανάλογη στην περιοχή.
Οι ξεναγοί –συνοδοί, δεν είναι σίγουρο ότι θα συνεργαστούν μαζί σου και να σε βοηθήσουν να κινηθείς και μόνος σου στην πόλη. Για παράδειγμα, χάσαμε ξενάγηση σε εκκλησία γιατί δεν μα ενημέρωσαν ότι πρέπει να φοράμε μακρύ παντελόνι κι όχι κάπρι, και μπλούζες με μακριά μανίκια, όπως επίσης μας «γδύσανε» σε εξτρά εισόδους με ξενάγηση.
Δεν είναι εύκολη η γλώσσα και αν δεν προσαρμοστείς γρήγορα με τα βασικά ρώσικα γράμματα, χάνεσαι και κανένας δεν είναι διατεθειμένος να σε βοηθήσει αφού δεν θα καταλάβει τι τον ρωτάς. Νοηματική και αν… Μην περιμένετε αγγλικά, ούτε καν στα Mac Donald’s! Άσε το αεροδρόμιο κόλαση αν δεν σε συμπαθήσουν… και σκέψου να είσαι στο check in στις 3.00π.μ. χωρίς συνοδό, αφού ήταν κόπος να μας συνοδεύει…
Τα γκρουπ είναι ετερόκλητα λόγο ηλικίας αφού είναι περισσότερο θρησκευτικός τουρισμός. Οπότε αν δεν ανήκεις στην «ηλικία» του γκρουπ, θα έχεις σίγουρα πρόβλημα.
Τέλος, αν το δω σαν οργάνωση ήταν το χειρότερο ταξίδι της ζωής μου, με πολλά ευτράπελα και άσχημες συμπεριφορές τόσο από άτομα του γκρουπ όσο και τον ξεναγό μας, που σε καθημερινή βάση, κάποιος θα επικοινωνούσε με το πρακτορείο στην Αθήνα για παράπονα… αλλά, ήταν από τα ποιο όμορφα μέρη που έχω επισκεφτεί και θα ήθελα να ξαναπάω είτε ταλαιπωρηθώ είτε όχι….
Η ανάμνηση μου από την Μόσχα είναι τα χρώματα της νύχτας, οι τρούλοι, τα σταλινικά κτίρια, η κουλτούρα τους και η ευλάβεια τους…
φωτογραφιες της μοσχας θα βρειτε στην gallery με τον τιτλο: from russia with love...
Ξεκινήσαμε από το σπίτι στις 5.30π.μ. με τις βαλίτσες στο χέρι και φτάσαμε στο αεροδρόμιο της Μόσχας, μέσω Αγίας Πετρούπολης στις 5.30μ.μ
Τακτοποιηθήκαμε στο περιβόητο Ukraina, όπως οι περισσότεροι τουρίστες της Μόσχας, ένα σταλινικό μεγαθήριο που και μόνο σαν αξιοθέατο αξίζει να το επισκεφτείς. Εντυπωσιακό εξωτερικά, όσο και στο εσωτερικό, που σε καθηλώνει το lobby με την πανέμορφη οροφή του. Είναι βέβαια κεντρικό, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες των τουριστικών οδηγών, αλλά η απόσταση από την κόκκινη πλατεία είναι περίπου 4 χιλιόμετρα. Βέβαια δεν ήταν δυνατό να μείνουμε στο ξενοδοχείο, και δεν ίσχυε το γνωστό by night, με τόσες ώρες ταλαιπωρίας (και μέσω όρο ηλικίας του γκρουπ τα 45-50, εμείς στα 32, και 2 παιδία οι μικρότεροι του γκρουπ) οπότε αποφασίσαμε μετά το φαγητό να κάνουμε την πρώτη βόλτα μας στην γύρω περιοχή, φυσικά με τον χάρτη- οδηγό στο χέρι… Η ζέστη ανεκτή, ο κόσμος που κυκλοφορούσε αρκετός μιας και ήταν Σάββατο βράδυ και η κατεύθυνση μας προ το κέντρο… Δεν καταλαβαίνεις τα χιλιόμετρα που περπατάς, έτσι όπως περιεργάζεσαι τον διαφορετικό κόσμο, τα κτίρια που σε ξενίζουν και τα τόσα καζίνο με τους πελάτες τους. Δίπλα μας περνούσαν δυο κοπέλες με άλογα που τα νοίκιασαν για να κάνουν την βόλτα τους….
Δεν αισθάνεσαι πιο ανασφαλής πάντως, από το κέντρο της Αθήνας. Γύρω στις 10.00 καταλήξαμε, στην τύχη περισσότερο, στην πλατεία πίσω από το Κρεμλίνο που έσφυζε από ζωή με τις κατάμεστες υπαίθριες μπυραρίες και τις παρέες ξαπλωμένες στο γκαζόν, να περνούν την ώρα τους. Πανέμορφα φωτισμένη και σίγουρα η καλύτερη εντύπωση της πόλης, αφού φτάσαμε εκεί χωρίς να το έχουμε άγχος, απλά μια βόλτα 4 χιλιομέτρων… οι καλύτερες φωτογραφίες ήταν εκείνο το βράδυ, γιατί είναι προσωπικά, και η πιο εντυπωσιακή είσοδος στην κόκκινη πλατεία. Σχεδόν άδεια, να ξεκουράζεται από την πρωινή τουριστική πολυκοσμία. Φυσικά δεν αντέξαμε την επιστροφή με τα πόδια στις 12.00 πλέον την νύχτα και ήταν πολύ δύσκολο να βρούμε ταξί εμπιστοσύνης. Προσοχή! Το καλύτερο είναι να πάτε σε κάποιο κεντρικό ξενοδοχείο και να σας καλέσει ο πορτιέρης ένα ταξί, γιατί αυτοί γνωρίζουν ποια είναι πραγματικά και ποια πειρατικά, και ειδικά την πρώτη νύχτα σε άγνωστη χώρα, πόλη και γλώσσα, δεν είναι να παίζεις με την τύχη σου …
Την επομένη, Κυριακή, η πανοραμική ξενάγηση φυσικά γίνεται με τα πόδια, το μετρό και το λεωφορείο αφού οι αποστάσεις είναι τεράστιες. Επισκεφτήκαμε την κόκκινη πλατεία, με το μαυσωλείο του Λένιν, το περιβόητο εμπορικό κέντρο Γκουμ, το μουσείο Φυσικής Ιστορίας πραγματικό κόσμημα, το Κρεμλίνο και φυσικά τον Άγιο Βασίλειο, που δεν μπορείς να περιγράψεις με λέξεις .
Σε αυτό που ήθελα να σταθώ, ήταν η λειτουργιά που γινόταν σε μια μικρή εκκλησία, δίπλα στο Μουσείο. Η αίσθηση ότι είσαι τόσο μακριά από την Ελλάδα αλλά μπορείς να κάνεις τον σταυρό σου, να ανάψεις το κερί σου, να ακούσεις τις οικίες ψαλμωδίες και να μην την επισκεφτείς ως αξιοθέατο, σε κάνει να ανατριχιάζεις όταν μπαίνεις, κι ας μην είσαι ο τακτικός πιστός της εκκλησίας. Δεν έχει καμία σημασία που η γλώσσα είναι διαφορετική ή είναι με το παλιό ημερολόγιο, το δέος παραμένει το ίδιο… Τα αξιοθέατα είναι πάρα πολλά και σίγουρα χρειάζεσαι 4 με 5 μέρες να μείνεις, για να έχεις μια άποψη της πόλης χωρίς άγχος. Είναι τεράστια, διαφορετική, με αντιθέσεις, τρομερές αντιθέσεις…
Εμείς πάντως, χαρά στο κουράγιο μας, με τρεις διανυκτερεύσεις πρέπει να διανύσαμε μέσα στην πόλη, χωρίς υπερβολή στα 15 χιλιόμετρα, γιατί μετά το τέλος της ομαδικής ξενάγησης είχαμε το δικό μας πρόγραμμα. Να δούμε ότι περισσότερα μπορούσαμε!!!!! Και το καταφέραμε.
Για μένα, Ρωσία δεν είναι μόνο η Αγία Πετρούπολη. Η Μόσχα είναι πανέμορφη και σε εντυπωσιάζει. Γενικά υπάρχει η αίσθηση της πληθωρικότητας σε αυτή την πόλη, και για παράδειγμα πρώτη φορά είδα σε πόλη, δρόμους με 7 λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση.
Δεν θα σας πω να δείτε τα κλασσικά αξιοθέατα, αυτά σίγουρα είναι στο πρόγραμμα σας, αλλά να δείτε τα «εξτρα»... Είναι λαός κλειστός, καλλιεργημένος, σιωπηλός που δεν θα δεις να διαβάζουν κουτσομπολίστικα περιοδικά, αλλά βιβλία, που θα ντυθούν προκλητικά αλλά όχι πρόστυχα, που δεν θα κοιτάξουν άγνωστο στα μάτια για να μην δώσουν δικαίωμα, που θα φορούν το ακριβότερη και πιο επώνυμη λαμπερή ζώνη αλλά θα πάρουν το μετρό και θα περπατούν με ένα πιροσκί στο χέρι, που θα φορούν μίνι αλλά στην εκκλησία θα μπουν σιωπηλά με καλυμμένους ώμους και κεφάλι, που θα πίνουν βότκα γιατί είναι φτηνότερη από το νερό . Βέβαια τα αρνητικά τους είναι επίσης αρκετά, αλλά εμείς πρέπει να κρατάμε τα θετικά…
Είπα στην αρχή ότι είναι δύσκολο ταξίδι και τώρα μπορώ να σας εξηγήσω το γιατί.
Το καλυτέρα πρακτορεία οργανώνουν εκδρομές στη Ρωσία, αλλά είναι ταξίδι απαιτήσεων και προφανώς και ο ρωσικός οργανισμός τουρισμού που είναι υποχρεωτικό να ανακατεύεται δεν είναι και ο ευκολότερος να συνεργαστείς. Επίσης και η εμπειρία των πρακτορείων δεν είναι ανάλογη στην περιοχή.
Οι ξεναγοί –συνοδοί, δεν είναι σίγουρο ότι θα συνεργαστούν μαζί σου και να σε βοηθήσουν να κινηθείς και μόνος σου στην πόλη. Για παράδειγμα, χάσαμε ξενάγηση σε εκκλησία γιατί δεν μα ενημέρωσαν ότι πρέπει να φοράμε μακρύ παντελόνι κι όχι κάπρι, και μπλούζες με μακριά μανίκια, όπως επίσης μας «γδύσανε» σε εξτρά εισόδους με ξενάγηση.
Δεν είναι εύκολη η γλώσσα και αν δεν προσαρμοστείς γρήγορα με τα βασικά ρώσικα γράμματα, χάνεσαι και κανένας δεν είναι διατεθειμένος να σε βοηθήσει αφού δεν θα καταλάβει τι τον ρωτάς. Νοηματική και αν… Μην περιμένετε αγγλικά, ούτε καν στα Mac Donald’s! Άσε το αεροδρόμιο κόλαση αν δεν σε συμπαθήσουν… και σκέψου να είσαι στο check in στις 3.00π.μ. χωρίς συνοδό, αφού ήταν κόπος να μας συνοδεύει…
Τα γκρουπ είναι ετερόκλητα λόγο ηλικίας αφού είναι περισσότερο θρησκευτικός τουρισμός. Οπότε αν δεν ανήκεις στην «ηλικία» του γκρουπ, θα έχεις σίγουρα πρόβλημα.
Τέλος, αν το δω σαν οργάνωση ήταν το χειρότερο ταξίδι της ζωής μου, με πολλά ευτράπελα και άσχημες συμπεριφορές τόσο από άτομα του γκρουπ όσο και τον ξεναγό μας, που σε καθημερινή βάση, κάποιος θα επικοινωνούσε με το πρακτορείο στην Αθήνα για παράπονα… αλλά, ήταν από τα ποιο όμορφα μέρη που έχω επισκεφτεί και θα ήθελα να ξαναπάω είτε ταλαιπωρηθώ είτε όχι….
Η ανάμνηση μου από την Μόσχα είναι τα χρώματα της νύχτας, οι τρούλοι, τα σταλινικά κτίρια, η κουλτούρα τους και η ευλάβεια τους…
φωτογραφιες της μοσχας θα βρειτε στην gallery με τον τιτλο: from russia with love...
