Σουηδία Πόλη να ζεις. Ποιότητα ζωής. (Δηλαδή Στοκχόλμη).

[giannismits]

Μα καλά ακόμα εργοτάξιο είναι η πλατεία Sergels? Ακριβώς δυο χρόνια πριν που ήμουν εκεί γινόντουσαν έργα. Μου κάνει εντύπωση για Σουηδία. Τι σχεδιάζουν γι'αυτήν την πλατεία πια? Πάντως ο γυάλινος οβελίσκος δεν ήταν καλυμμένος. Τουλάχιστον τον είδαμε.

 

[taver]

Εδώ είναι εργοτάξιο όλο το Slussen (Βασικά πρώην Slussen. To έχουν σκάψει/ξηλώσει όλο....)., η Sergels σε πείραξε;

 

[giannismits]

Εδώ είναι εργοτάξιο όλο το Slussen (Βασικά πρώην Slussen. To έχουν σκάψει/ξηλώσει όλο....)., η Sergels σε πείραξε;

Όχι μωρέ τι να με πειράξει. Απλά απορία το είχα. Ναι και το Slussen θυμάμαι ήταν εργοτάξιο. Απλά πίστευα πως η πλατεία θα είχε τελειώσει.

 

[Sassenach77]

Το όνειρο όμως μένει ζωντανό

Αυτά τα όνειρα μένουν ζωντανά όσος καιρός και αν περάσει.....

Το υπαίθριο μουσείο φαίνεται πάρα πολύ όμορφο!!!

 

[gelf]

@giannismits, όπως αναφέρω και στην ιστορία:
"Την περίοδο που βρισκόμουν στη Στοκχόλμη, στην πλατεία (δηλαδή τη Sergels torg) και στην ευρύτερη περιοχή, εκτελούντο έργα, η εκτέλεση των οποίων θα διαρκέσει αρκετό χρόνο, όπως κατάλαβα από την έκταση και τη δυσκολία των έργων."
Τη διαπίστωση αυτή την έκανα λόγω και της εμπειρίας που έχω από την κατασκευή παρόμοιων έργων. Το ίδιο, αλλά σε μικρότερη κλίμακα, ισχύει και για τα έργα στο Slussen, που αναφέρει ο @taver.
Επίσης έργα γίνονται και σε άλλες περιοχές του κέντρου της πόλης, όπως για παράδειγμα στην περιοχή του Βασιλικού Δραματικού Θεάτρου και συγκεκριμένα στην οδό η οποία έχει ονοματιστεί Ingmar Bergmans gata, προς τιμή του αγαπημένου μου σκηνοθέτη.

Άξιο αναφοράς είναι ότι αν και τα έργα βρίσκονται κοντά στη θάλασσα και η πόλη είναι μέσα στα νερά, ο υδροφόρος ορίζοντας δεν είναι σε υψηλή στάθμη, όπως φαίνεται και στην παραπάνω φωτογραφία.


@Sassenach77. Σε ευχαριστώ και πάλι. Το όνειρο έχει μείνει ζωντανό κι ας έχουν περάσει 13 χρόνια. Η ταινία με έχει στοιχειώσει και είναι η αγαπημένη μου. Την έχω δει δεκάδες φορές.
Το υπαίθριο μουσείο Skansen, πράγματι είναι όμορφο και αξίζει η επίσκεψη.

 

[paefstra]

Θα πρέπει για 6 μήνες να τρώω κάλτσες για να κάνω ένα ταξίδι στη Στοκχόλμη σαν αυτό. Αλλά όποτε το αποφασίσω, θα το κάνω σαν αυτό .
Για την ταινία, είναι ο μόνος λόγος που η φιλόλογός μου στο γυμνάσιο, η παρακολούθηση αυτής της ταινίας, δικαιολογούσε το να πάμε σχολείο την άλλη μέρα αδιάβαστοι.

 

[gelf]

Με συγκίνησες με την ταινία. Ταινία η οποία με έχει στοιχειώσει.
Κατά τα λοιπά πρέπει να σου αναφέρω, ότι το ταξίδι δεν ήταν ιδιαίτερα ακριβό (σε σχέση με Σκανδιναβία).
Θα το δεις και στο τελευταίο κεφάλαιο, όπου αναφέρω τα οικονομικά στοιχεία.
Άσε που πάνω από το 50% του κοστολογίου, ήταν τα πάμφθηνα ατμιστικά υγρά που πήρα για τα παιδιά μου, μήπως κόψουν το τσιγάρο.

 

[gelf]

Κεφάλαιο 7

Skeppsholmen. Under the bridges.

Πολύ περπάτημα είχα ρίξει όλες τις ημέρες που ήμουν στη Στοκχόλμη. Και Παρασκευή και Σάββατο και Κυριακή. Είχα γυρίσει σε όλα αυτά που ήθελα να δω. Έτσι, είχα αποφασίσει η Δευτέρα να είναι χαλαρή ημέρα. Να είναι ημέρα ξεκούρασης. Είχα αποφασίσει να κάνω, κάτι που σπανίως κάνω. Μια τουριστική βόλτα με ένα καραβάκι. Την τελευταία φορά που είχα κάνει κάτι παρόμοιο ήταν ο γύρος του Μανχάταν με καραβάκι. Τότε με είχαν πείσει ότι ένα από τα must της Νέας Υόρκης είναι το Circle Line Sightseeing, δηλαδή ο γύρος του νησιού με καραβάκι, ο οποίος θυμάμαι ότι είχε διάρκεια περίπου δυόμιση ώρες. Και αυτή τη φορά, τόσο στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου, όσο και οι Έλληνες οι οποίοι εργάζονταν στο restaurant London, στο οποίο είχα φάει την πρώτη νύχτα και είχα σκοπό να πάω και την τελευταία, με είχαν πείσει ότι πρέπει να κάνω βόλτα με το καραβάκι, ώστε να απολαύσω τη Στοκχόλμη και από τη θάλασσα. Μάλιστα όλοι ομοφωνούσαν, ότι το καλύτερο tour, ήταν το Stockholm under the bridges tour. Στο ξενοδοχείο μου δίνουν ένα φυλλάδιο με τα τουριστικά προγράμματα και αφού τα εξέτασα, συμφώνησα κι εγώ ότι το πρόγραμμα Stockholm under the bridges, ήταν το καλύτερο και μεγαλύτερο tour, αφού είχε διάρκεια δύο ωρών και σαράντα πέντε λεπτών. Το σχεδόν τρίωρο tour, με βόλευε, αφού θα είχα χρόνο ξεκούρασης από τους ποδαρόδρομους των προηγούμενων ημερών και θα έπαιρνα δυνάμεις για τις τελευταίες απογευματινές και νυχτερινές πεζοπορίες στη Στοκχόλμη. Η αφετηρία του tour, είναι στην προκυμαία μπροστά από το ξενοδοχείο Grand Hotel, στο παραλιακό πεζοδρόμιο της λεωφόρου Södra Blasieholmshamnen. Έτσι μετά το πλούσιο πρωινό στο Belgobaren, περπάτησα με αντίθετη κατεύθυνση το δρόμο του προηγούμενου απογεύματος, φτάνοντας στα εκδοτήρια των εισιτηρίων για το Stockholm under the bridges tour. Αποφάσισα να βγάλω εισιτήριο με το tour που θα ξεκινούσε στις 13.00, ώστε να έχω λίγο χρόνο για μια βόλτα στο νησί Skeppsholmen, ένα από τα λίγα σημεία του κέντρου της πόλης, το οποίο δεν είχα επισκεφτεί.
Αφού έβγαλα το εισιτήριο έστριψα το βλέμμα μου προς το Κοινοβούλιο και το Παλάτι.

Στη συνέχεια έστριψα το βλέμμα μου προς το περίφημο ξενοδοχείο Grand Hotel,

στο οποίο, όπως ανέφερα στο προηγούμενο κεφάλαιο, έχουν γυριστεί σκηνές από πολλές γνωστές κινηματογραφικές ταινίες.
Προχώρησα προς τη γέφυρα Skeppsholmsbron,

η οποία συνδέει το Norrmalm με το νησί Skeppsholmen. Προχώρησα προς τη γέφυρα, παρατηρώντας την υπέροχη Gamla Stan.

Στο ακρωτήριο δίπλα στη γέφυρα Skeppsholmsbron, επί της ηπειρωτικής Στοκχόλμης, υπάρχει το Nationalmuseum.

Το μεγαλύτερο μουσείο τέχνης της Σουηδίας. Όμως την περίοδο που επισκέφτηκα τη Στοκχόλμη το μουσείο ήταν κλειστό, λόγω εργασιών αποκατάστασης. Άλλωστε, αυτό, το είχα διαβάσει στο σχετικό site.
Αφήνοντας πίσω μου το Nationalmuseum, προχώρησα προς τη γέφυρα Skeppsholmsbron.
Η γέφυρα Skeppsholmsbron είναι μήκους 165 μέτρων και πλάτους 9,50 μέτρων, από τα οποία πλάτος 5,50 μέτρων διαθέτει ο κεντρικός διάδρομος και από πλάτος 2,00 μέτρων, διαθέτει ο κάθε παράπλευρος διάδρομος. Η γέφυρα Skeppsholmsbron, είναι η πρώτη σφυρηλατημένη σιδερένια γέφυρα που κατασκευάστηκε στη Σουηδία και διαθέτει επιχρυσωμένο στέμμα με θέα προς τη Gamla Stan και προς τη λεωφόρο Strandvägen.

Φωτογράφιζα το στέμμα και θυμόμουν τους δικούς μας αγώνες, εναντίον του στέμματος. Πριν αρχίσω να έρχομαι σε σχιζοειδείς καταστάσεις, προχώρησα προς το νησί Skeppsholmen, παρατηρώντας το μόνιμα αραγμένο ιστιοφόρο,

το όμορφο περιβάλλον του νησιού

και τη Gamla Stan, απέναντι.

Στο νησί Skeppsholmen, το οποίο βρίσκεται μεταξύ Gamla Stan και Djurgården, σ' ένα υπέροχο φυσικό περιβάλλον, υπάρχει το Moderna Museet, στο οποίο υπάρχει μεγάλη συλλογή τέχνης από τον 20 αιώνα ως σήμερα, με έργα των Πικάσο, Νταλί, Ματίς κλπ. Το μουσείο άνοιξε στις 09-05-1958. Σκέφτηκα μήπως έπρεπε να επισκεφτώ το μουσείο.
Φτάνοντας στην είσοδο του μουσείου, μου έφυγε το δίλημμα. Ήταν Δευτέρα και το μουσείο ήταν κλειστό. Έκανα ένα μικρό περίπατο στον εξωτερικό χώρο.

Τόσο στο νησί Skeppsholmen, όσο και στο όμορο νησί Kastellholmen, υπάρχουν αρκετά μουσεία και αξιόλογα κτίρια εκτός από το Moderna Museet, όπως το μουσείο Άπω Ανατολής, το Royal Institute of Art (σχολή καλών τεχνών), το κτίριο του Ναυαρχείου, η Βασιλική Σουηδική Ναυτική Ακαδημία κλπ. Δεν είχα πολύ χρόνο, οπότε έκανα ένα γρήγορο περίπατο στο νησί και επέστρεψα στην αποβάθρα, προκειμένου να πάρω το καραβάκι για το Stockholm under the bridges tour.

Το καραβάκι ξεκίνησε αφήνοντας πίσω του εμβληματικά κτίρια όπως το Grand Hotel και το Παλάτι.
Από την αρχή φάνηκε ότι το tour είναι πολύ πιο οργανωμένο από το αντίστοιχο της Νέας Υόρκης. Υπήρχε πολύ πληροφορία και μεγάλη άνεση θέσεων. Στη συνέχεια, το καραβάκι πέρασε μεταξύ Gamla Stan και Skeppsholmen, είδαμε από τη θάλασσα το παλάτι και το Grand Hotel,

στη συνέχεια, μπαίνοντας στον άλλο κόλπο μεταξύ Skeppsholmen και Djurgården είδαμε από τη θάλασσα το μουσείο Vasa, το Βασιλικό Δραματικό Θέατρο, την παραλιακή λεωφόρο Strandvägen και το μεγάλο λούνα παρκ Γκρόνα Λουντ.

Το καραβάκι συνέχισε με ένα γύρο από το νησί Södermalm,

περάσαμε τα μικρά φράγματα ελέγχου στάθμης νερού, τα οποία διαχωρίζουν και παράλληλα συνδέουν τη θάλασσα με τη λιμνοθάλασσα,

συνεχίσαμε το γύρο του Södermalm, παρατηρώντας σύγχρονα κτίρια αλλά και εμβληματικά σημεία

ολοκληρώσαμε το γύρο φτάνοντας στο Δημαρχείο και παρατηρώντας το εμβληματικό αυτό κτίριο από τη θάλασσα,

αρχίσαμε το ταξίδι της επιστροφής, περνώντας από όμορφα και ενδιαφέροντα σημεία

βλέποντας συνεχώς βαρκάκια τα οποία χρησιμοποιούν οι Σουηδοί, περάσαμε πάλι από τα μικρά φράγματα ελέγχου στάθμης νερού, τα οποία, όπως προαναφέρθηκε διαχωρίζουν και παράλληλα συνδέουν τη θάλασσα με τη λιμνοθάλασσα.

Ο σχεδόν τρίωρος γύρος ολοκληρώθηκε με την παρατήρηση σύγχρονων κτιρίων,

αλλά και του Nationalmuseum,

δηλαδή του μεγαλύτερου μουσείου τέχνης της Σουηδίας το οποίο δυστυχώς είναι την περίοδο αυτή κλειστό, όπως άλλωστε έχει προαναφερθεί.
Βγήκα από το καραβάκι, ξεκούραστος και αποφασισμένος να κάνω μια βόλτα στη Gamla Stan.

 

[gelf]

Κεφάλαιο 8

Και πάλι Gamla Stan. Απογευματινή και νυχτερινή βόλτα.

Βγήκα από το καραβάκι. Όπως έχω προαναφέρει η σχεδόν τρίωρη βόλτα άξιζε τα χρήματα της.
Βγαίνοντας από το καραβάκι, πέρασα τη γέφυρα Strombron και προχώρησα προς το παλάτι. Προχωρώντας προς το παλάτι, όπου ήταν μια μικρή ανηφόρα, παρατηρούσα απέναντι τη γέφυρα Skeppsholmsbron.

Μου άρεσε πολύ η θέα από την περιοχή του παλατιού, μπήκα για λίγο στο παλάτι

και πέρασα από τον Storkyrkan, τον καθεδρικό ναό της Στοκχόλμης (ναός Αγίου Νικολάου), ο οποίος βρίσκεται δίπλα στο παλάτι.

Η εκκλησία χρονολογείται από τον 13ο αιώνα και συγκεκριμένα από το έτος 1273 και είναι η παλαιότερη εκκλησία της Στοκχόλμης. Η αρχιτεκτονική της με τα χαρακτηριστικά κόκκινα τούβλα και το μεγάλο ύψος παραπέμπει σε λιτή μεγαλοπρέπεια. Στην εκκλησία φιλοξενείται το περίφημο ξύλινο γλυπτό " Ο Άγιος Γεώργιος και ο δράκος".
Στη συνέχεια προχώρησα γρήγορα προς την πλατεία Stortorget, η οποία περιβάλλεται από αξιόλογα κτίρια, με όμορφα χρώματα.

Ένα από τα εμβληματικά κτίρια της πλατείας είναι το κτίριο του χρηματιστηρίου,

για το οποίο υπάρχει αναφορά στο δεύτερο κεφάλαιο της παρούσας ιστορίας. Το κτίριο αυτό, όπως έχω προαναφέρει είναι πλέον το μουσείο Nobel, το οποίο ήθελα να επισκεφτώ. Στο μυαλό μου γύριζαν στίχοι του Σεφέρη και του Ελύτη, όμως τα περισσότερα μουσεία της Στοκχόλμης, τη Δευτέρα είναι κλειστά. Αυτό έπρεπε να το καταλάβω από την προηγούμενη ημέρα αφού τόσο το Ιστορικό Μουσείο της Σουηδίας, όσο και άλλα μουσεία, ανάφεραν στο ωράριό τους ότι τη Δευτέρα είναι κλειστά. Επίσης το πρωί της Δευτέρας είχα δει και το Moderna Museet, κλειστό. Έτσι δεν κατάφερα να επισκεφτώ, ούτε αυτή τη φορά το μουσείο Nobel. Κατάλαβα ότι η Δευτέρα στη Σουηδία, δεν είναι η κατάλληλη ημέρα για επίσκεψη σε μουσεία.
Σταμάτησα αρκετή ώρα στην πλατεία, ασχολούμενος με τα κτίρια και το πηγάδι που βρίσκεται στο κέντρο της πλατείας και το οποίο σχεδιάστηκε από τον Erik Palmsted.

Επισημαίνεται ότι το νησάκι Stadsholmen, το οποίο είναι το κεντρικό σημείο και το πολύ μεγάλο τμήμα της Gamla Stan είναι χτισμένο πάνω σε σκουπίδια, μπάζα και λάσπη, γι αυτό βυθίζεται με πάρα πολύ αργούς ρυθμούς. Υπάρχουν σε διάφορα σημεία του νησιού δείκτες – μετρητές της βύθισης, ώστε να εξεταστούν οι διαφορικές καθιζήσεις και να διερευνηθούν οι τρόποι αντιμετώπισης.
Αφού σταμάτησα για αρκετή ώρα στην πλατεία, θαυμάζοντας τα πολύχρωμα και εμβληματικά κτίρια, προχώρησα σε έναν ακόμα περίπατο στη Gamla Stan, σε όλα τα στενά δρομάκια της Gamla Stan.

Κάποια στιγμή άρχισε ψιλόβροχο, σύνηθες φαινόμενο για μήνα Μάη στη Σουηδία. Εγώ βέβαια αυτό το καιρικό φαινόμενο, το αντιμετώπισα άμεσα. Μπήκα στην πρώτη Irish Pub, που βρήκα μπροστά μου. Και αυτή ήταν η O'Connell's Irish Pub, επί της οδού Stora Nygatan 21, μια τυπική ιρλανδέζικη pub μέσα στο κέντρο της Στοκχόλμης.

Μπήκα μέσα, η pub γέμιζε και άδειαζε και σε μια φάση που ήταν λίγος κόσμος έβγαλα τη φωτογραφία,

με χαρά μου ανακάλυψα ότι τα ποτά ήταν στη μισή τιμή, λόγω happy hour, ζήτημα το οποίο αξιοποίησα με τον καλύτερο τρόπο.
Όταν βγήκα από την O'Connell's Irish Pub, η βροχή είχε σταματήσει, συνέχισα την περιήγηση στα στενά δρομάκια της Gamla Stan,

μπήκα σε μια άλλη Irish Pub, επί της οδού Stora Nygatan η οποία ονομάζεται "The Liffey"

και προφανώς πήρε τ' όνομά της από τον ποταμό που διασχίζει το Δουβλίνο, ήπια μια μπίρα Guinness κι ένα Bushmills malt, να θυμηθώ το αγαπημένο μου Δουβλίνο και συνέχισα την περιήγηση στα βρεγμένα δρομάκια της Gamla Stan.

Παίρνοντας το δρόμο της επιστροφής,

έκανα μια βόλτα περιμετρικά του παλατιού

και του Κοινοβουλίου.

Έριξα και μια ματιά, δυτικά, προς το εμβληματικό κτίριο του Δημαρχείου

και προχώρησα βόρεια, όπου κοντά στο ξενοδοχείο μου είναι το restaurant London,

όπου είχα αποφασίσει να πάω για φαγητό την τελευταία νύχτα στη Στοκχόλμη. Άλλωστε το είχα πει και στους Έλληνες που δούλευαν στο restaurant.
Το φαγητό ήταν πάλι πολύ καλό,

καθώς εξαιρετικό ήταν και το λευκό ιταλικό κρασί

με το οποίο συνόδευσα το φαγητό. Αφού απόλαυσα φαγητό και κρασί, αλλά και τη διακριτική μουσική, προχώρησα προς το ξενοδοχείο μου και συγκεκριμένα προς το Belgobaren,

για να πιω τις τελευταίες βέλγικες μπίρες του ταξιδιού.
Όταν ήπια τις μπίρες μου, αποφάσισα να περπατήσω μερικά χιλιόμετρα, ακόμα, ώστε να κάνω νυχτερινή φωτογράφιση της παλιάς πόλης.
Τα χρόνια έχουν περάσει, δεν κουβαλάω πλέον φακούς και τρίποδο, ενώ η συγκεκριμένη νυχτερινή φωτογράφιση, έγινε με φωτογραφική μηχανή mirrorless. Όταν έχω γυρίσει όλη την ημέρα, έχω πιει τα ποτά μου, έχω φάει, τις νύχτες προτιμώ να κυκλοφορώ με το μικρότερο δυνατό βάρος. Άλλωστε έχω γίνει επιεικέστερος με τον εαυτό μου, όσον αφορά στην ποιότητα των φωτογραφιών.
Ακολούθησα τον γνωστό πεζόδρομο και ύστερα από λίγη ώρα έφτασα στην παλιά πόλη.
Φωτογράφισα το Κοινοβούλιο

και τις γύρω υδάτινες επιφάνειες,

όπου δυτικά, στο βάθος, καθρεφτιζόταν και το Δημαρχείο.

Αφού φωτογράφισα και το φωτισμένο παλάτι,

προχώρησα κατά μήκος της οδού Västerlånggatan,

προς το κέντρο της Gamla Stan και συγκεκριμένα προς την πλατεία Stortorget.

Απόλαυσα πολύ το νυχτερινό περίπατο στην πολύχρωμη πλατεία Stortorget

και στα έρημα στενά δαιδαλώδη μεσαιωνικά σοκάκια της Gamla Stan και κάποια στιγμή, αποφάσισα να πάρω το δρόμο της επιστροφής συνεχίζοντας τη νυχτερινή φωτογράφιση.

Η τελευταία νυχτερινή φωτογραφία ήταν από τη γέφυρα Riksbron προς την είσοδο της παλιάς πόλης.

Μετά τη νυχτερινή φωτογράφιση επέστρεψα στο Normalm, όπου σε ένα μπαράκι κοντά στο ξενοδοχείο μου έπνιξα τον πόνο μου. Ήταν η τελευταία νύχτα στη Στοκχόλμη. Και ήταν αργά, πολύ αργά, όταν ανέβηκα στο δωμάτιό μου για ύπνο.

 

[gelf]

Κεφάλαιο 9

Επίλογος.

Την επόμενη ημέρα, μετά το άριστο πρωινό στο ξενοδοχείο, έκανα μια μικρή βόλτα στο κέντρο της πόλης, επέστρεψα, πήρα από το δωμάτιό μου την αποσκευή μου, βγήκα από το ξενοδοχείο μου Freys Hotel και ύστερα από τρία λεπτά βρισκόμουν στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Στοκχόλμης (Stockholms Centralstation), από όπου δίπλα σ' αυτόν ξεκινούν, κάθε δέκα λεπτά, τα λεωφορεία Flygbassarna της SAS για το αεροδρόμιο Arlanda της Στοκχόλμης.
Το ταξίδι της επιστροφής ήταν πολύ ομαλό. Το λεωφορείο Flygbassarna της SAS, στο οποίο ο οδηγός τραγουδούσε δημιουργώντας ένα εύθυμο κλίμα, ήταν πολύ άνετο

και έφτασε, ύστερα από πενήντα περίπου λεπτά, στο αεροδρόμιο Arlanda. Πέρασα γρήγορα (fast track) τους ελέγχους και κατευθύνθηκα προς το lounge της SAS.

Στο αεροδρόμιο της Στοκχόλμης το lounge της SAS, είχε καλό φαγητό, μεγάλη ποικιλία κρασιών και εξαιρετική θέα προς το αεροδρόμιο, ενώ είναι τόσο προσεγμένο, αφού διαθέτει έργα τέχνης ακόμα και στις τουαλέτες.

Όταν πλησίασε η ώρα αναχώρησης, κατευθύνθηκα προς το αεροπλάνο.

Το αεροπορικό ταξίδι, πράγματι, κύλισε υπέροχα. Απογειωθήκαμε, απόλαυσα από ψηλά τη σουηδική φύση, το έντονο υγρό στοιχείο που κυριαρχεί, το αρχιπέλαγος

και μετά την οπτική απόλαυση, αφοσιώθηκα στις υλικές απολαύσεις. Ποτό και φαγητό.
Δεν έχω κανένα παράπονο από την Aegean. Το αντίθετο μάλιστα. Στο αεροπλάνο της Aegean, ευτυχώς ήμουν πάλι business class εκμεταλλευόμενος τα προνόμια της χρυσής κάρτας. Ήμουν σε θέση μπροστά (1A), οπότε εκτός από το ποτό καλωσορίσματος, τα σπέσιαλ ουίσκι, τα φαγητά,

είχα στη διάθεσή μου και τέσσερις ποικιλίες από εξαιρετικά κρασιά. Όταν έφτασε το αεροπλάνο στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, προχώρησα γρήγορα προς το parking. Πήρα το αυτοκίνητο και ύστερα από δύο ώρες, ήμουν σπίτι μου, έπεσα στη θάλασσα και οργάνωσα τις φωτογραφίες του ταξιδιού.
Πέρασα πολύ όμορφα στο ταξίδι στη Στοκχόλμη.
Όσον αφορά στα οικονομικά στοιχεία, τα ταξίδια (ή μάλλον η διαβίωση) στη Στοκχόλμη, όπως όλοι γνωρίζουμε είναι ακριβά.

Μετακινήσεις.
Το αεροπορικό εισιτήριο Αθήνα – Στοκχόλμη – Αθήνα, κόστισε περίπου 135 ευρώ, με Aegean, συμπεριλαμβανομένων των πρόσθετων δαπανών, για τηλεφωνική κράτηση μέσω της Aegean, για κλάση S, ώστε να είναι δυνατή η αναβάθμιση της κράτησης σε θέση business. Θεωρώ ότι το εισιτήριο το έκλεισα σε σχετικά χαμηλή τιμή, αν συνυπολογιστεί ότι ήταν ναύλος S.
Οι λοιπές μετακινήσεις κόστισαν:
Το λεωφορείο Flygbassarna της SAS από το αεροδρόμιο Arlanda της Στοκχόλμης. έως τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Στοκχόλμης (Stockholms Centralstation) κόστισε 12,45 ευρώ (119 SEK). Το ίδιο και η επιστροφή.
Το ταξί από το κέντρο του Södermalm έως το Freys Hotel, κόστισε 21,37 ευρώ (204 SEK).
Το Stockholm under the bridges tour, κόστισε 27,14 ευρώ (260 SEK).

Διαμονή.
Είχα κάνει κράτηση στο Freys Hotel, στο οποίο η διανυκτέρευση κόστισε 160 ευρώ με πλούσιο πρωινό.

Κόστος διαβίωσης.
Όπως είναι γνωστό, το κόστος διαβίωσης στη Στοκχόλμη είναι ιδιαίτερα υψηλό.
Από άποψη φαγητού, οι σαλάτες και σούπες κόστιζαν γύρω στα 4 έως 6 ευρώ, τα φρέσκα ψαρικά από 14 έως 22 ευρώ το πιάτο, ενώ η πίτσα γύρω στα 15 ευρώ.
Από άποψη ποτών, η κατάσταση είναι αρκετά χειρότερη. Πρέπει όμως να επισημάνω κάτι, που όλοι το γνωρίζετε. Το αλκοόλ σε όλες τις χώρες της Σκανδιναβίας (σε άλλη περισσότερο, σε άλλη λιγότερο), είναι ακριβό. Άλλωστε πολλές ταινίες έχουν γυριστεί με αυτό το θέμα.
Μάλιστα στη Σουηδία, όπως και σε άλλες χώρες, το αλκοόλ φορολογείται ανάλογα με τους αλκοολικούς βαθμούς. Για παράδειγμα η μπλε Chimay (9%), είναι αρκετά πιο ακριβή από την κόκκινη Chimay (7%). Το μπουκάλι κρασί (τα πλέον φθηνά κόστιζαν από 30 έως 40 ευρώ (το ποτήρι από το ίδιο μπουκάλι κόστιζε πάνω από 12 ευρώ - οπότε πάντα προτιμούσα μπουκάλι). Το ποτήρι ή το μπουκάλι η μπύρα κόστιζε από 7 έως 12 ευρώ.
Το ποτήρι Cragganmore Malt Whisky (μεζούρα) κόστιζε γύρω στα 11,50-13,60 ευρώ (110 SEK έως 130 SEK, ανάλογα με το bar) .
Το ποτήρι Ardbeg Single Malt Whisky (μεζούρα) κόστιζε γύρω στα 15,92 ευρώ (152 SEK, στο jazz bar Fasching).
Πάντως υπήρχε happy hour, (εκεί το ονόμαζαν "after work"), όπου οι τιμές έπεφταν αρκετά, η μπίρα κόστιζε 4-5 ευρώ, το ποτήρι κρασί 6-7 ευρώ και τα ποτά 7-9 ευρώ.
Όσον αφορά στα μουσεία, η είσοδος στο μουσείο Skansen, κόστισε 18,85 ευρώ (180 SEK), ενώ η είσοδος στο Strindbergsmuseet, κόστισε 6,28 ευρώ (60 SEK).

Τα παραπάνω ισχύουν με ισοτιμία 1ευρώ=9,55 SEK, κατά μέσο όρο.
Αξιοσημείωτο είναι ότι, πέντε ημέρες στη Στοκχόλμη και δεν είδα πως είναι οι Σουηδικές Κορώνες. Τα πάντα πλήρωσα με πιστωτική κάρτα, οπότε η ως άνω ισοτιμία, προέκυψε από τα στοιχεία της πιστωτικής κάρτας.

Επαναλαμβάνω. Το ταξίδι στη Στοκχόλμη ήταν πάρα πολύ όμορφο.
Και ας αφορούσε, αυτή τη φορά, μόνο στην πρωτεύουσα, την πιο πράσινη πρωτεύουσα του κόσμου, που συνδυάζει αρμονικά το νερό, το πράσινο και τις αστικές παρεμβάσεις, ενταγμένες στο περιβάλλον. Άλλωστε αυτός ήταν ο σκοπός του ταξιδιού. Ύστερα από πολλά ταξίδια στη Σουηδική επαρχία, με μικρά περάσματα από τη Στοκχόλμη, αυτή τη φορά είχα αποφασίσει να αφιερώσω το ταξίδι στην πρωτεύουσα. Και χωρίς λοιπές υποχρεώσεις. Το σημαντικό είναι ότι θα μου μείνουν για πάντα χαραγμένες πάρα πολλές εικόνες από αυτό το ταξίδι.
Εικόνες όπως αυτή από το Δημαρχείο προς τη νησίδα Riddarholmen.

Εικόνες από το Monteliusvägen.

Εικόνες από την πλατεία Stortorget και ημερήσιες και νυχτερινές,

και από τα δαιδαλώδη μεσαιωνικά σοκάκια της Gamla Stan

Εικόνες από τον κεντρικό πεζόδρομο της Στοκχόλμης Drottninggatan και το κέντρο της πόλης.

Εικόνες από εμβληματικά κτίρια της Στοκχόλμης όπως το Δημαρχείο,

το Κοινοβούλιο,

το παλάτι

και το βασιλικό δραματικό θέατρο.

Εικόνες από το Strindbergsmuseet

και το μουσείο Skansen

Εικόνες από τον παραλιακό δρόμο της Gamla Stan προς το νησί Södermalm

και τη νησίδα Skeppsholmen,

Εικόνες από το αεροπλάνο προς το αρχιπέλαγος.

Εικόνες, πολλές εικόνες!
Πέρασα πάρα πολύ ωραία στη Στοκχόλμη και έμεινα πολύ ευχαριστημένος από τις τελευταίες νυχτερινές φωτογραφίες, οι οποίες παρουσιάστηκαν στο προηγούμενο κεφάλαιο. Κι ας βγήκαν με φωτογραφική μηχανή mirrorless.
Το άλλο ζήτημα που μου έκανε μεγάλη εντύπωση, ήταν ο μεγάλος αριθμός ΑΜΕΑ που κυκλοφορούσαν άνετα στην πόλη. Αυτό αποδεικνύει, ότι η Σουηδία, όπως και οι άλλες Σκανδιναβικές χώρες, έχουν λάβει όλα τα απαραίτητα για την απόλυτη ένταξη των ατόμων με ειδικές ανάγκες στην κοινωνία. Άλλωστε αυτό το παρατηρώ σε όλα τα ταξίδια στις Σκανδιναβικές χώρες.
Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι ο κόσμος ήταν ιδιαίτερα φιλικός.
Πράγματι η Στοκχόλμη είναι πόλη για να ζεις. Ποιότητα ζωής εξαιρετική.
Και όταν βρίσκομαι στη Στοκχόλμη και γενικότερα στη Σουηδία, θυμάμαι πάντα τρεις επιφανείς ανθρώπους, οι οποίοι με σηματοδότησαν:
Τον μεγάλο δραματουργό August Strindberg, τον μεγάλο σκηνοθέτη Ingmar Bergman και τον μεγάλο πολιτικό Olof Palme.



ΤΕΛΟΣ

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη

 

[kokoui]

Ξεκίνησα να διαβάζω τυχαία και από τις πρώτες γραμμές είπα: ώπα, αυτός πρέπει να είναι ο @gelf. Απλά μεταφέρθηκα νοερά από την χριστουγεννιάτικη κεντρική Ευρώπη και το Παρίσι στην Στοκχόλμη. Πολύ ωραίες φωτο όπως πάντα.