Γαλλία Πρώτο ταξίδι μετά τα cc.

[DRAKFIREMAN]

πολύ όμορφη η αφήγησή σου και οι φωτογραφίες.Το Παρίσι ήταν το πρώτο ταξίδι που πήγα στο εξωτερικό και ακόμα θυμάμαι το πολιτισμικό σοκ που έπαθα.Εύχομαι να ξαναπάω με τα παιδιά κάποια στιγμή.Να είσαι πάντα καλά και να ταξιδεύεις!!

 

[gelf]

Ivanna Petrovna, συγγνώμη την καθυστέρηση, αλλά προετοιμάζω ταξίδι, κοντά στα μέρη τα δικά σου. Για άλλη μια φορά σ' ευχαριστώ πολύ για τις εύστοχες επισημάνσεις σου και για τις πληροφορίες.

Drakiferman σ' ευχαριστώ και για μένα ήταν το πρώτο ταξίδι στο Παρίσι στο εξωτερικό (πριν από πολλά χρόνια).

Κεφάλαιο 9

Κυριακάτικο χαλαρό περπάτημα στην αριστερή όχθη.

Mετά το πρωινό ανεβαίνω στην ταράτσα του ξενοδοχείου για να απολαύσω το πρωινό Παρίσι. Τη πρώτη μου ματιά τη ρίχνω προς τον πύργο του Άϊφελ.

Στη συνέχεια γυρίζω το βλέμμα μου σφαιρικά,

έως ότου αυτό συναντά την Παναγία των Παρισίων

και τη Μονμάρτη με την εκκλησία Σακρέ Κερ να δεσπόζει.

Στη συνέχεια κατεβήκαμε από το ξενοδοχείο και ξεκινήσαμε μια πολύ χαλαρή βόλτα στην αριστερή όχθη, με κατεύθυνση την Place Saint-Germain Des Pres.

Οι δρόμοι και τα καφέ-μπαρ ήταν γεμάτα κόσμο.

Προχωρώντας και μέσα από γραφικά στενά,

φτάσαμε στην εκκλησία Saint-Germain Des Pres

και στην ομώνυμη πλατεία.

Στην Place Saint-Germain Des Pres, υπάρχει το παραδοσιακό καφέ Les Deux Magots,

το οποίο στις αρχές του 20ου αιώνα και στο μεσοπόλεμο, συγκεντρώνονταν όλοι οι φιλόσοφοι και καλλιτέχνες της εποχής. Στο καφέ αυτό, ένα γνήσιο παραδοσιακό στέκι μιας άλλης εποχής επιλύονταν, ή μάλλον τις περισσότερες φορές όχι, τα φιλοσοφικά προβλήματα, ενώ αναπτύσσονταν και καλλιτεχνικές τάσεις.

Στην Place Saint-Germain Des Pres, εκεί που κάποτε συγκρούονταν οι φιλοσοφικές θεωρίες, σήμερα βλέπεις παρκαρισμένη μια κόκκινη Testarossa.

Περιδιαβαίνοντας γύρω από την εκκλησία Saint-Germain Des Pres,

φτάσαμε στο μουσείο Delacroix

Αφού γυρίσαμε το μουσείο, βγήκαμε στον αίθριο χώρο να ξεκουραστούμε.

Συνεχίσαμε τον χαλαρό περίπατο στους πεζόδρομους της αριστερής όχθης. Ο κόσμος στους δρόμους πύκνωνε.

Συνεχίσαμε να περπατάμε προς ανατολική κατεύθυνση μέχρι που συναντήσαμε ένα μεξικάνικο μπαρ - ρεστοράν,

με πολύ χαμηλή τιμή τεκίλας λόγω happy hour. Εκεί, σταματήσαμε και απολαύσαμε και τεκίλες και μοχίτος και όλα τ' αγαθά (λοιπά λάτιν ποτά) με συνοδεία λάτιν μουσικής.

Ύστερα από αρκετή ώρα, βγαίνοντας από το μεξικάνικο μπαρ-ρεστοράν, προχωρήσαμε ανατολικά κατά μήκος της Rue St Andre des Arts.

Περνώντας μπροστά από την Creperie des Arts,

δεν αντέξαμε στον πειρασμό και μπήκαμε να φάμε κρέπες. Οι κρέπες μου φάνηκαν πολύ νόστιμες, αλλά αυτό ίσως και να οφειλόταν στα λάτιν ποτά, τα οποία είχαμε καταναλώσει πριν από λίγη ώρα.

Αφού γευτήκαμε τις κρέπες προχωρήσαμε προς το ξενοδοχείο μας, το οποίο ήταν πλέον πολύ κοντά. Φτάνοντας, ανεβήκαμε αμέσως στην ταράτσα του ξενοδοχείου, προκειμένου να απολαύσουμε το παρισινό σούρουπο.

Στη συνέχεια κατεβήκαμε στο δωμάτιο, για ένα σύντομο ντους και ολιγόωρη ξεκούραση.

 

[gelf]

Συγγνώμη για την καθυστέρηση στη συνέχεια της ιστορίας, αλλά ένα 10ήμερο ταξίδι σε Πολωνία και Λευκορωσία με αποδιοργάνωσε.


Κεφάλαιο 10

Τελευταία νύχτα στο Παρίσι (γι' αυτή τη φορά).

Μετά την ολιγόωρη ξεκούραση, ανεβήκαμε πάλι στην ταράτσα του ξενοδοχείου, προκειμένου να απολαύσουμε αυτή τη φορά το νυχτερινό Παρίσι.

Βέβαια το κρύο είχε αρχίσει να γίνεται τσουχτερό, αφού είχε πλέον νυχτώσει. Αλλά και αυτό αντιμετωπίζεται. Πρώτα με τη σόμπα που είχαν προβλέψει στα τραπεζάκια.

Και κυρίως με μερικά μπουκάλια κρασί ποικιλιών cabernet syrah, τα οποία είχα φροντίσει να προμηθευτώ, από το διπλανό mini market.

Συνεχίσαμε να απολαμβάνουμε τη νυχτερινή θέα του Παρισιού,

μέχρι που σκεφτήκαμε ότι πρέπει να κατέβουμε προς αναζήτηση τροφής. Προφανώς η αναζήτηση θα γινόταν στις περιοχές γύρω από το ποτάμι, σύμφωνα με τον στόχο του μικρού ταξιδιού.

Ήταν Κυριακή βράδυ, αρκετά καταστήματα ήταν κλειστά, το ρεστοράν που βρήκα ήταν πολύ καλό, το ίδιο και το φαγητό

το οποίο συνόδευσα με ένα αλσατικό κρασί Riesling. Η κυκλοφορία στους δρόμους ήταν περιορισμένη

λόγω ημέρας, δηλαδή την Κυριακή τη νύχτα υπήρχε λιγότερο από το 1/3 της κίνησης τόσον της Παρασκευής όσον και του Σαββάτου.

Πάντως, εκεί που συνέχισα, σε bar με live jazz, η υπόλοιπη νύχτα πέρασε όμορφα. Ποτά και μουσική υπέροχα. Όταν τελείωσε το live αποφάσισα να επιστρέψω στο ξενοδοχείο μου.

 

[gelf]

Κεφάλαιο 11

Τελευταία βόλτα στο Παρίσι (γι' αυτή τη φορά).

Mετά το πρωινό ανεβαίνω, όπως κάθε ημέρα, στην ταράτσα του ξενοδοχείου για να απολαύσω το πρωινό Παρίσι.

Κατεβαίνω για την τελευταία βόλτα του ταξιδιού στο κέντρο του Παρισιού και συγκεκριμένα γύρω από το ποτάμι.
Κατεβαίνοντας στο ισόγειο ρίχνω μια ματιά στο μπαρ του ξενοδοχείου,

όπου συνήθως έπινα τα πρώτα και τα τελευταία ποτά της νύχτας. Επίσης κανόνισα στη ρεσεψιόν να μου έχει έγκαιρα αυτοκίνητο, γιατί ποτέ δεν έχω ιδιαίτερη εμπιστοσύνη στο ομαλό κυκλοφοριακό οδικό δίκτυο του Παρισιού.

Ξεκινώ το περπάτημα στα στενά της αριστερής όχθης,

μέχρι που φτάνω στην Παναγία των Παρισίων.

Στη συνέχεια περπάτησα γύρω από την εκκλησία βλέποντας τις ουρές χιλιομέτρων για αναμονή στην είσοδο σ' αυτήν και βρέθηκα στο παρκάκι στην πίσω όψη της εκκλησίας, ένα από τα αγαπημένα μου σημεία του Παρισιού.

Περπατώντας προς το ποτάμι είδα την όψη που μ' αρέσει στην Παναγία και τον περιβάλλοντα χώρο

και προς τη γέφυρα που συνδέει τα δύο νησάκια. Ένα απ' τα αγαπημένα μου σημεία στο Παρίσι.

Περνώντας τη γέφυρα φτάνω στο μικρό και ήσυχο νησάκι το Ιλ Σαιντ Λουί. Το νησάκι έτσι κι αλλιώς είναι ήσυχο, αλλά λόγω Δευτέρας πρωί ησυχότερο. Αφήνω το Ιλ Σαιντ Λουί, αφήνω το Ιλ ντε λα σιτέ και προχωρώ προς το ξενοδοχείο μου, όπου είχα κάνει κράτηση αυτοκινήτου.

Η βόλτα ήταν υπέροχη και θα την επαναλάβω το ταχύτερο δυνατό.

Αγαπάμε το Παρίσι.

 

[gelf]

Κεφάλαιο 12

Επίλογος.

Το αυτοκίνητο – λιμουζίνα έφτασε σχετικά σύντομα στο αεροδρόμιο. Αυτή τη φορά βρέθηκα πολύ έγκαιρα στο Σαρλ Ντε Γκολ.

Μου έκανε εντύπωση, το ότι μέσα στο αεροδρόμιο κυκλοφορούσαν ένοπλοι στρατιώτες.

Που να φανταστεί κανείς τι θα γινόταν σε λίγες ημέρες; Άλλωστε την ίδια εντύπωση μου είχε κάνει την Πρωτοχρονιά, βλέποντας ένοπλους στρατιώτες να κυκλοφορούν στους δρόμους της Λιλ. Σε λίγες ημέρες έγινε το μεγάλο χτύπημα, το οποίο αιματοκύλισε το Παρίσι.

Στόχος κάθε χούντας, κάθε απολυταρχικού καθεστώτος, στόχος των φονταμενταλιστών είναι ο φόβος. Αν επικρατήσει ο φόβος οι φονταμενταλιστές θα νικήσουν. Αν φοβόμαστε να κυκλοφορήσουμε αυτοί μας έχουν νικήσει.

Οι τρομοκράτες ποντάρουν στο φόβο. Μαχαιρώνουν πισώπλατα.

Όμως εμείς φόβο δεν έχουμε. Αν το κάνουμε σαφές τους έχουμε εξοντώσει.

Αν όλοι πηγαίνουμε σε πόλη που έχουν χτυπήσει έχουν λάβει το μήνυμα. ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ. Κλείνω την παρένθεση, περί τρομοκρατίας και απολυταρχισμού, τον οποίο εμείς οι Έλληνες, δυστυχώς τον έχουμε βιώσει και προχωρώ προς το τέλος της ταξιδιωτικής ιστορίας, γύρω από τον Σηκουάνα.

Όπως προαναφέρθηκε, βρέθηκα πολύ έγκαιρα στο Σαρλ Ντε Γκολ αφού στο Παρίσι είναι γενικά άγνωστος ο χρόνος διαδρομής προς το αεροδρόμιο. Έτσι για να περάσει η ώρα επέλεξα το lounge της SAS.

Άλλωστε αυτό ήταν μονοσήμαντο. Το αεροπλάνο της Aegean ήταν δίπλα στο lounge της SAS.
Απ' το lounge της SAS, ήθελες λιγότερο από τρία λεπτά περπάτημα. Το lounge της Lufthansa ήταν σε τελείως διαφορετικό χώρο από αυτόν της SAS (έπρεπε να περάσεις πρόσθετους ελέγχους), ενώ δεν έψαξα το κεντρικό lounge της star alliance.

Στο αεροπλάνο της Aegean ευτυχώς ήμουν πάλι business class εκμεταλλευόμενος τα προνόμια της χρυσής κάρτας.

Έτσι λοιπόν τελείωσε το πρώτο ταξίδι μετά τα capital controls.

Μετά τα capital controls. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα επιβληθούν.

Ποιός θα φανταζόταν ότι στον 21ο αιώνα, σε χώρα της Ευρωπαϊκής ένωσης κάποιοι τύποι θα εφάρμοζαν capital controls;

Η αποσκευή μου ήρθε άμεσα, ταυτόχρονα με μένα, οπότε προχωρώ γρήγορα προς το parking. Παίρνω το αυτοκίνητο και ύστερα από δύο ώρες, ήμουν σπίτι μου. Ο ήλιος είχε δύσει. Φοράω γρήγορα το μαγιό μου και πέφτω στη θάλασσα.

Υπέροχο συναίσθημα. Και το ταξίδι και η θάλασσα.




ΤΕΛΟΣ

 

[katkats]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη

 

[Sassenach77]

Ιούνιος του 2015 και εγώ βολτάρω στη Βαρκελώνη! Συγκεκριμένα στη παλιά πόλη, ψάχνοντας να βρώ την οδό που βρίσκονταν το "Κοιμητήριο των Λησμονημένων Βιβλίων"!...(βλέπε "Η σκιά του ανέμου" του Carlos Ruiz Zafon)
Ήταν η μέρα που επιβλήθηκαν τα cc στη Ελλάδα....
Αν εσύ θυμώνεις και νευριάζεις μία φορά, όταν "πληρώνεις τη νύφη" σε κάτι που δεν έφταιξες, εγώ θυμώνω 10...100...και βάλε φορές!
Την μεθεπόμενη μέρα αναχωρούσα για Ελλάδα και μέχρι να φύγω είχα συνάψει "στενές σχέσεις φιλίας" με τα ΑΤΜ της Βαρκελώνης και της Χιρόνας....Πάραυτα, δεν παρέκλινα καθόλου απο το στόχο μου, να απολαύσω, δηλαδή, τη πόλη που είχα πάει να δώ! Και όχι μόνο αυτό, αλλά την ίδια χρονιά έκανα και άλλο ταξίδι (μετα κόπων και βασάνων λόγω των cc) στη Βιέννη! Όχι που θα τους έκανα τη χάρη....!

"Γευστικότατο" το Παρίσι υπο το βλέμμα σου αγαπητέ

 

[Smaragda53]

Αγαπάμε το Παρίσι.

Ναι!!!