Γενικά Πρώτη φορά στη Λατ. Αμερική. Εκτός από Περού, που?

[alma]

Η alma με κάνει και σκέφτομαι το ενδεχόμενο επιπλέον άδειας άνευ αποδοχών

Αν έχεις τη δυνατότητα δεν θα ήταν άσχημη ιδέα...έχω κι εγώ ιστορία για την Αργεντινή σε εξέλιξη αλλά δεν την έχω τελειώσει. Ωστόσο αν δεν έχεις χρόνο να διαβάσεις τις ιστορίες, ψάξε έστω μόνος σου τι σε ενδιαφέρει σε κάθε μέρος. Αν θες να συνδυάσεις Βολιβία με Αργεντινή, μάλλον θα πρέπει να το κάνεις με βόρεια Αργεντινή π.χ. Salta, Jujuy κλπ...Δες καλά τις μέρες που διαθέτεις....

 

[isabelle]

Βολιβία αδιαπραγμάτευτα!
Ειδικά σε ο,τι αφορά τη φυσική ομορφιά και την ποικιλία των τοπίων, το βολιβιάνικο Αλτιπλάνο έρχεται ασυζητητί μπροστά από αυτό του Περού (αυτό το τελευταίο το λέω για να μου τη πέσει ο Γιώργος και να γίνει της Κορέας ).
Πέρα από την πλάκα, αφού είσαι και low budget, η Βολιβία είναι η πλέον προφανής επιλογή για συνδυασμό με το Περού. Και βεβαίως μακράν φθηνότερη (εδώ αποκλείεται να διαφωνήσει ο Γιώργος!) Όσο για το Σαλάρ ντε Ουγιούνι είναι απλά μοναδικό, πρόσεχε όμως γιατί ενίοτε συμβαίνουν και κακοτοπιές
ΒΟΛΙΒΙΑ 4 - ΣΑΛΑΡ ΝΤΕ ΟΥΓΙΟΥΝΙ, ΟΙ ΝΑΥΑΓΟΙ ΤΟΥ ΑΛΑΤΙΟΥ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν

 

[FRIDA08]

Θα συμφωνήσω με την Isabelle για την Βολιβία.

Και να δώσω και ένα tip που ίσχυε πριν 2 χρόνια που πήγα εγώ:

Τα ξενοδοχεία (κατά κανόνα) έδιναν καλύτερες τιμές στην πόρτα από ότι στο Inernet ( ακόμα και για early booking). Αυτό βέβαια είναι και θέμα πόσο δεν σε πειράζει να ψάξεις επιτόπου ή θέλεις να τα έχει όλα κανονισμένα από πριν.

 

[Yorgos]

Σέβομαι την επιθυμία σου να θες να δεις παραπάνω από μια χώρα. Πέραν του Περού (που ξαναλέω είναι ανεξάντλητο, π..χ στις Άνδεις δεν πηγαίνει κανείς και έχει απίστευτα μέρη, με λιγότερους τουρίστες κι από το βορρά), οι επιλογές σου για να δεις κάτι μοναδικό είναι για μένα τρεις:
- Γκαλάπαγκος (πολύ ακριβά πλέον και θέλουν και μέρες)
- Βολιβία (το Σαλάρ που ανφέρθηκε είναι εκπληκτική εταιρεία...και μείναμε κι μείς από ατύχημα στην έρημο...τελικά την παθαίνουν πολλοί) με ολίγον από Λα Πας, Ποτσί, Τιαουανάκο βγαίνει σε μια εβδομάδα
- Νησί του Πάσχα. ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ μέρος, το γυρίζεις σε 5 μέρες με πολύ τρέξιμο, αλλά θα σου κοστίσει. Θα πάρεις πάντως μια τζούρα κι από Σαντιάγο, μη σου πω και Βαλπαραίσο.

Από τις τρεις επιλογές η πιο εντυπωσιακή για τα ενδιαφέροντ΄σ σου είναι το Πάσχα. Δεύτερη θα έβαζα τη Βολιβία (αλλά και πιο εφικτή) και τρίτη τα Γκαλάπαγκος που εκτός του κόστους και χρόνου είναι για πολύ ειδικά ενδιαφέροντα και μπορεί να το μετανιώσεις (μπορεί να πάθεις και πλάκα και να θες να γίνεις υδροβιολόγος)

Την Αργεντινή θα την απέρριπτα για να με μαλώσει η alma, αλλά κυρίως επειδή δεν έχει τίποτε μα τίποτε στο οποίο να μην υστερεί από τις άλλες: αρχαία μηδέν, φύση (σε σχέση με τις άλλες πάντα) για τα μπάζα, κόσμο ευρωπαϊκό, ξένη/εξωτική κουλτούρα μηδέν και είναι και τεράστια. Ακόμη κι η αρχιτεκτονική/ιστορία της αν τη συγκρίνεις π.χ. με Κούσκο, Καχαμάρκα, Αγιακούτσο, Λα Πας, Σούκρε ή το Κίτο στο Εκουαδόρ ωχριά, δεν έχει κάτι να δείξει.

Αν αποφασίσεις λοιπόν ότι έχεις 25 μέρες θα μπορούσες να κάνεις 18 στο Περού (με πολλά πετσοκόματα) και θα σου μείνει και μια εβδομάδα για Νησί Πάσχα ή Βολιβία.

Οι 18 στο Περού θα πρέπει να είνια συνδυασμός των εξής:
Λίμα 2
Νάσκα + Ουακατσίνα 2
Κούσκο 5
Αμαζόνιος 3 (αν δεν έχεις ξαναπάει σε ζούγκλα ή να δε νομίζεις ότι θα πας στο εγγύς μέλλον)
Βορράς 7
Άνδεις 5

Επειδή βγαίνουν 24, θα πρέπει να κόψεις 6. Μάλλον θα έκοβα τον Αμαζόνιο και ολίγον από Άνδεις, αλλά σε ένα ήδη πετσοκομμένο πρόγραμμα δεν μπορώ να την πάρω εγώ αυτήν την απόφαση... είναι όλα τους παιδιά μου.

Και μετά αν σε βγάζει το μπάτζετ πας Νησί του Πάσχα ή Βολιβία, που τη συμπαθώ πάρα πολύ, είναι εξαιρετικά αυθεντική και είναι και φτηνή. Η ορθολογική επιλογή η Βολιβία είναι, αλλά επειδή το Πάσχα είναι κατι τελείως μα τελείως διαφορετικό που μπορεί να μην το ξαναδείς στη ζωή σου, ρίχτου αν μπορείς (έχω γράψει σχετική ιστορία). Σε αρχαία φύση, ιστορία, κουλτούρα, απλά δεν παίζεται.

Ό,τι σε φωτίσει ο Θεός.

 

[aetopetritis]

Πραγματικά είναι απίστευτα χρήσιμη η συνεισφορά όλων σας στον προγραμματισμό.
Το ΣΚ θα κάτσω να μελετήσω και θα επανέλθω με πιθανές ερωτήσεις.
Yorgos, θα σε ρωτήσω κάποια στιγμή μάλλον και για τον τρόπο με τον οποίο μπορώ να προγραμματίσω τις μετακινήσεις μου στα μέρη (στο Περού) που μου προτείνεις. Ειμαι της περιπέτειας και backpacker, οπότε ακόμα και χωρίς προγραμματισμό (αν είναι ασφαλές κάτι τέτοιο και το προτείνεις) δεν θα μου ήταν δύσκολο.
Σας είπα ευχαριστώ?
Ε, θα βαρεθείτε να το ακούτε!

Και κάτι βασικό....είναι καλή εποχή να ταξιδέψει κανείς Ιούνη, για Περού - Βολιβία άραγε?

 

[Yorgos]

Μια χαρά είναι η εποχή.

 

[alma]

Την Αργεντινή θα την απέρριπτα για να με μαλώσει η alma, αλλά κυρίως επειδή δεν έχει τίποτε μα τίποτε στο οποίο να μην υστερεί από τις άλλες: αρχαία μηδέν, φύση (σε σχέση με τις άλλες πάντα) για τα μπάζα, κόσμο ευρωπαϊκό, ξένη/εξωτική κουλτούρα μηδέν και είναι και τεράστια.

Φύση για τα μπάζα οι Καταρράκτες του Ιγκουασού, η Γη του Πυρός, η Península Valdés και πολλά άλλα που τι να πρωτογράψω....Οκ

Ξένη κουλτούρα δεν καταλαβαίνω τι εννοείς μια και η Αργεντινή είναι κυρίως χώρα μεταναστών και έχει παντού ξένες κουλτούρες. Από την κεντροευρωπαϊκή στα χωριά στις Sierras de Cordoba, το αποικιακό στυλ των κτισμάτων στην πόλη της Cordoba με ιστορία παντού και όχι μόνο τη Manzana Jesuítica που προστατεύεται από την Ουνέσκο, http://en.wikipedia.org/wiki/Córdoba,_Argentina

την κουλτούρα των ινδιάνων Γκουαρανί στην επαρχία Misiones και πολλές άλλες. Ακριβώς αυτό είναι το ωραίο στην Αργεντινή ότι έχει ενσωματώσει ως χώρα μεταναστών τόσους ξένους όπως λες που όλοι έφεραν μαζί κάτι από την κουλτούρα τους. Ακόμα και τα πανέμορφα πρόσωπα των ντόπιων στις Misiones με τα σχιστά μάτια από τους Ινδιάνους σε συνδυασμό τις ξανθές μπούκλες από τους Ευρωπαίους, σου θυμίζουν πόσες φυλές πέρασαν από τη χώρα. Από το άγονο τοπίο με τα πανέμορφα χρώματα στο βορρά
https://www.google.gr/search?q=arge...univ&sa=X&ei=5FQ2VLfUJYHAOb3kgQg&ved=0CB0QsAQ

μέχρι τον εντελώς αντίθετο νότο με το κρύο και τους πάγους
https://www.google.gr/search?q=arge...Ob3kgQg&ved=0CB0QsAQ#tbm=isch&q=argentina+sur

η ποικιλομορφία της χώρας είναι τεράστια ακριβώς σαν το μέγεθος της. Σπάνια μια χώρα έχει τόσα πολλά και διαφορετικά κλίματα και ποικιλομορφία τοπίων.


Φυσικά γούστα είναι αυτά και δεν σημαίνει ότι πρέπει να μας αρέσουν σε όλους τα ίδια άλλωστε και το Buenos Aires μπορεί σε κάποιον να μην αρέσει αλλά για κάποιο λόγο το επιλέγουν οι περισσότεροι μια και σύμφωνα με την βικιπέδια είναι η πόλη της Νότιας Αμερικής που δέχεται τους περισσότερους επισκέπτες .....

http://en.wikipedia.org/wiki/Buenos_Aires

 

[Yorgos]

Είπα να σε τσιγκλήσω αλλλά μάλλον το παράκανα. Αλλά τέλος πάντων το ποστ μου πρέπει να ανγνωσθεί υπό το πρίσμα της σύγκρισης μετις άλλες χώρες για τις οποίες συζητάμε.

Φύση: Οι καταρράκτες του Ιγκουασού και η Γη του Πυρός δεν είναι αποκλειστικά της Αργεντινής, τα μοιράζεται με όμορρες χώρες στις οποίες τυχαίνει να βρίσκονται και τα καλύτερα κομμάτια αυτών.

Από ξένη κουλτούρα, εννοώ ότι η Αργεντινή είνια βασικά μια ευρωπαϊκή κοινωνία. Για μένα έχει πολύ περισσότερο νόημα να διασχίσω τον Ατλαντικό για νω ανθρώπους που στην καθημερινότητά τους ομιλούν Κέτσουα και Αϊμάρα, κάνουν θυσίες στους θεούς τους, τα πρόσωπα του 80% του πληθυσμού είναι ινδιάνικα, όπως και οι διατροφικές συνήθειες, η μουσική τους και η αρχιτεκτονική τους. Δηλαδή πάω και βλέπω ως ευρωπαίος το πώς ήταν η ήπειρος πριν πάνε οι Ευρωπαίοι. Στην Αργεντινή θα δεις λευκούς με ιταλικά επώνυμα, άντε και γερμανικά ε και πού και πού κανέναν ινδιάνο, κι αυτόν αποκομμένο από την κουλτούρα του, δεν είναι το ίδιοούτε ως εικόνα ούτε ως εμπειρία.

Αρχιτεκτονική: Δεν έχει νόημα να κάτσω να τα αραδιασω, είναι απείρως περισσότερα τα αξιοθέατα σε Βολιβία και Περού.

Ποικιλομορφία: Κλάσεις ανώτερο το Περού από την Αργεντινή και πάλι: Τη μια είσαι στα π0αράλια, μετά στην έρημο με οάσεις από παραμύθι, στη συνέχεια στον αμαζόνιο να ψαρεύεις πιράνχας, μετά στο απίστευτο τοπίο των Άνδεων, που γίνεται ορεινό τροπικό στο ενδιάμεσο μέχρι τη ζούγκλα, την έρημο του αλατιού, τα νησιά Μπαγέστας, το αλτιπλάνο.Δεν μπορώ να τα συγκρίνω με τα -ουσιαστικά0 ευρωπαϊκά τοπία που θα δει κανείς στην Αργεντινή.

Ξαναλέω, δε λέω ότι η Αργεντινή είναι προορισμός για τα μπάζα. Αλλά ότι συγκριτικά με Περού και Βολιβία (μη σου πω και Χιλή, Εκουαδόρ, Κολομβία, Βενεζουέλα), για έναν Ευρωπαίο τα αξιοθέατά της δεν έχουν το ίδιο impact. Κι επειδή δεν είναι -λόγω μεγέθους- συμπαγής χώρας και τα όποια αξιοθέατα είναι και σε αποστάσεις μεταξύ τους,θέλει χρόνο. Αν αυτός ο χρόνος λοιπόν είναι μετρημένος όπως του φίλου μας και δεν έχει ένα εξάμηνο στην Ν. Αμερική, ε μάλλον δεν υπάρχει σύγκριση ως προς τις επιλογές.Το ένα είναι αυθεντική Λατινική Αμερική και το αλλο ένα ευρωπαϊκό καχέκτυπό της.

Και δε θα τσακωθούμε, όχι. Some like vanilla, others prefer chocolate.

 

[isabelle]

Άψογος ο Γιώργος! Χώρια που δεν μάσησε με την προβοκάτσια μου αλλά αντίθετα επιδεικνύει την δέουσα ανωτερότητα αναγνωρίζοντας στην αγαπημένη μου Βολιβία την υψηλή θέση που της ταιριάζει.

υ.γ. Hasta la victoria siempre! μέρα που είναι σήμερα (47 χρόνια από τη δολοφονία του Τσε στην Βολιβία)

 

[Yorgos]

Εγώ τη Βολιβία την έχω όγδοη στο πάνθεόν μου, εξαιρετικά ψηλά, με 82 βαθμούς. Το Περού είναι στην κορυφή με 95 και η Αργεντινή 53η με 57 βαθμούς.

 

[alma]

Είπα να σε τσιγκλήσω αλλλά μάλλον το παράκανα.

Φύση: Οι καταρράκτες του Ιγκουασού και η Γη του Πυρός δεν είναι αποκλειστικά της Αργεντινής, τα μοιράζεται με όμορρες χώρες


Και δε θα τσακωθούμε, όχι. Some like vanilla, others prefer chocolate.

Το παράκανες αλλά επειδή ζεις στην Κούβα που είναι όνειρο να πάω και (νομίζω ότι)θα μου αρέσει, το προσπερνάμε.


Όσο για τους καταρράκτες το ογδόντα τοις εκατό των οποίων είναι στην Αργεντινή, όπως και η περίφημη garganta del Diablo, για την οποία πολλοί θεωρούν ότι είναι και το εντυπωσιακότερο κομμάτι των καταρρακτών (αλλά και αυτά είναι γούστα), επίσης δεν θα μαλώσουμε.

Συμφωνώ ότι στην Αργεντινή έχει πολλούς Ευρωπαίους (και όχι μόνο)και ναι οι περισσότεροι σε επαρχίες όπως Misiones , έχουν όχι αμιγώς ινδιάνικα χαρακτηριστικά αλλά μια μίξη ναι. Ειδικά τα παιδάκια με τα πράσινα σχιστά μάτια και δέρμα στο χρώμα ινδιανου ήταν από τα πιο γλυκά που έχω δει.
Ναι οι περισσότεροι είναι ιταλικής (ή ισπανικής, γαλλικής, γερμανικής κλπ) και μία μίξη όπως οι ίδιοι λένε (συχνά με ινδιάνο που μάλλον έχει ισχυρά γονίδια-πολλοί έχουν έναν πρόγονο μόνο και κληρονομούν τα σχιστά του μάτια)....

Για μένα ένα από αυτά που αξίζει στην Αργεντινή είναι αυτό, το πως μια κοινωνία μεταναστών, έχει τόσο "δέσει" κρατώντας παράλληλα στοιχεία από ιταλικά, ιρλανδικά, κάποια ινδιάνικα κλπ έθιμα ειδικά σε μικρές πόλεις ή χωριά.



Έντονο ευρωπαικό στοιχείο έχει το "Παρίσι της Λατινικής Αμερικής" κοινώς το Buenos Aires....έχει και ομορφιά όμως για αυτό και τόσο τουρισμό. Επίσης είναι πολύ ασφαλέστερο με την δέουσα προσοχή βέβαια, από άλλες πρωτεύουσες όπως το Καράκας....
Θεωρώ ότι υπάρχει λόγος που έχει τόση επισκεψιμότητα σαν πρωτεύουσα και είναι τοπ τουριστικός προορισμός και προτιμάται από άλλες πόλεις της Νοτίου Αμερικής.

Για το χρόνο και τις αποστάσεις συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, αυτό είπα και στο φίλο που ρωτάει, θες τουλάχιστον 3 βδομάδες για να δεις κάτι μόνο από τη χώρα.
Το πιο δύσκολο για μένα ήταν αυτό τι θα πρωτοδώ από τα τόσα μέρη που έχει.


Οι καταρράκτες αλλού,η φοβερή Península Valdés με την απίστευτη φύση σε μεγάλη απόσταση, η Γη του Πυρός ακόμα πιο κάτω, πολλά πρέπει να δεις σε άλλη επίσκεψη....

Τέσπα φιλιά στην Κούβα.....είναι όπως λέει και η isabelle η μέρα σαν σήμερα που δολοφονήθηκε ο μεγάλος Αργεντίνος Τσε Γκεβάρα .....

 

[isabelle]

Πολύ μ' αρέσει αυτή η γλυκιά "αντιπαράθεση" και η "υπεράσπιση" που κάνει ο καθείς από την πλευρά του για την χώρα της προτίμησής του.

υ.γ. Αργεντίνος ο Τσε, ναι (για να μην ξεχνιόμαστε!) μα πάνω από όλα πανανθρώπινος και πέρα από σύνορα. Γι αυτό εξάλλου τον αγαπάμε!