kill_bill
Member
- Μηνύματα
- 183
- Likes
- 262
- Επόμενο Ταξίδι
- Σικελία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αγία Πετρούπολη
Ημέρα Πέμπτη,
Κυριακή σήμερα και το πρόγραμμα έχει μία άλλη διαφορετική γωνία του Λονδίνου με μεγάλο ενδιαφέρον και ιδιαιτερότητα, το Camden Τοwn. Η ομώνυμη στάση απέχει μόλις δύο στάσεις μακριά από το Kings Cross, συνεπώς γρήγορα βλέπαμε την κεντρική αγορά.
Η φάση θυμίζει λίγο Notting Hill αλλά στο πιο λαϊκό και ροκ, κι εδώ θα βρείτε κάθε λογής εμπορεύματα, από τις κλασσικές αλυσίδες μέχρι σπάνια αξεσουάρ, σίγουρα όμως σε καλύτερες τιμές. Ιδιαίτερα το Camden Lock Market είναι μια δαιδαλώδης κυρίως υπόγεια αγορά με μικρά μαγαζάκια που πουλάνε από πορσελάνες με τη βασίλισσα Νταιάνα μέχρι κάθε λογής αντίκες. Κι εδώ θα βρείτε βέβαια πάσης φύσεως αναμνηστικά από το Λονδίνο και τις αγγλικές ομάδες, ενώ ξεχωρίζει αναμφισβήτητα η υπαίθρια αγορά του, πλημμυρισμένη από καντίνες με φαγητό από όλο τον κόσμο! Μπορείς να δοκιμάσεις γεύσεις από χώρες όπως το Θιβέτ, το Αφγανιστάν, το Περού και πολλές άλλες πέρα από τα κλασσικά (Ιταλία, Κίνα, Μεξικό κλπ). Για να είμαι ειλικρινής δίστασα να δοκιμάσω κάτι το πολύ περίεργο κι έφαγα ένα πολωνικό ''πρωινό'' που απαρτιζόταν από καταπληκτικά λουκάνικα, στρογγυλές πατατούλες, σαλάτα και μουστάρδα. Μιαμ μιαμ!
Οι εικόνες από το συγκεκριμένο σημείο είναι υπέροχες, το ποτάμι είναι ακριβώς δίπλα, υπάρχουν γέφυρες, πάπιες, βάρκες κλπ και υποθέτω πως την άνοιξη και το καλοκαίρι θα είναι υπέροχα!
Ως cafemaniac που είμαστε καθίσαμε σε ένα όμορφο μεξικάνικο καφέ-μπαρ που βρίσκεται δίπλα ακριβώς από το ποτάμι και απολαύσαμε δύο ανέλπιστα καλούς καφέδες, έναν με μόκα κι ένα παραδοσιακό δικό τους με κανέλα και ζάχαρη! Η βροχή έξω είχε δυναμώσει και το όλο σκηνικό ήταν πανέμορφο! Γενικώς να σημειώσω πως μου έκανε εντύπωση το πόσο πολλά καφέ υπάρχουν στο Λονδίνο (ειδικά Nero, Costa και Starbucks καραδοκούν σε κάθε γωνία κυριολεκτικά) αλλά και το πόσο καλή ποιότητα σου προσφέρουν. Δεν περίμενα να πιω καλύτερο καφέ στην Αγγλία από ό,τι στην Ιταλία αλλά κι όμως συνέβη!
Μετά από μία ακόμα βολτίτσα στο γραφικό Camden και τις παρυφές του Βόρειου Λονδίνου πήραμε το tube βάζοντας πλώρη για την πλατεία Τραφάλγκαρ και τη διάσημη Εθνική Πινακοθήκη. Όπως και στο Βρετανικό Μουσείο που πήγαμε αλλά και τα Φυσικής Ιστορίας, Victoria and Albert, Μουσείο Λονδίνου κλπ. που θα πηγαίναμε αλλά και άλλα που δεν προλάβαμε όπως η Συλλογή Γουάλας και τα Tate Britain και Tate Modern, ΔΕΝ υπάρχει εισιτήριο καθώς προς τιμήν τους οι Άγγλοι θεωρούν πως ο πολιτισμός και η γνώση πρέπει να είναι δικαίωμα και όχι προνόμιο. Βέβαια σε όλα αυτά τα μουσεία υπάρχουν κουτιά που παρακαλούν ευγενικά για μια μικρή συμβολή της τάξης των 5 λιρών, εναλλακτικά μπορείτε να αγοράσετε αναμνηστικά από τα μαγαζάκια τους για να συμβάλετε στην ομαλή και ασφαλή λειτουργία τους. Η Πινακοθήκη είναι ορθολογικά δομημένη, κυρίως σε έναν όροφο (στο υπόγειο έχει ήσσονος σημασίας πίνακες από όλες τις περιόδους), η πτέρυγα Σένσμπερυ διαθέτει πρώιμα έργα (1250-1500), η Βόρεια της περιόδου 1500-1600, η Δυτική του 1600-1700 και η Ανατολική του 1700-1800, ενώ υπήρχε και μια προσωρινή έκθεση του Γκόγια. Οι χώροι είναι όμορφοι, υπάρχουν πολλοί καναπέδες και πολυθρόνες για ξεκούραση και περισυλλογή καθώς σίγουρα θα σας πάρει 2-3 ώρες για να τη γυρίσετε. Ανάμεσα στα εκθέματα θα βρείτε και τον διάσημο πίνακα του δικού μας Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (Ελ Γκρέκο) με την εκδίωξη των εμπόρων από το Ναό.
Η Πλατεία Τραφάλγκαρ προσφέρεται για όμορφες φωτογραφίες, μιας και εκτός από την Πινακοθήκη προσφέρει θέα και προς το Κοινοβούλιο και το Μπιγκ Μπεν, ενώ είναι αφιερωμένη στη μεγάλη ναυτική νίκη του ναυάρχου Νέλσονα (άγαλμα του βρίσκεται στην κορυφή του μεγάλου οβελίσκου στο κέντρο της) και του αγγλικού στόλου απέναντι στον ενωμένο γαλλοισπανικό κατά τους Ναπολεόντειους Πολέμους. Οι σύμμαχοι έχασαν σε αυτήν 22 πλοία, οι Άγγλοι μπορεί να μην απώλεσαν ούτε ένα όμως στο τέλος θρήνησαν το χαμό του ίδιου του Νέλσονα, ο οποίος πρόλαβε να πληροφορηθεί το θρίαμβο.
Βρισκόμασταν ξανά στο κέντρο, οπότε ευκαιρία ήταν για ακόμα μία βόλτα στα μαγαζιά και έναν καφέ από τα Nero! Μετά τη δύση του ήλιου (4 στο Λονδίνο στις αρχές Γενάρη) η πείνα έκανε ξανά την εμφάνιση της και ήρθε η ώρα για μια επίσκεψη στην Chinatown! Εκεί υπάρχουν πάμπολλα κινέζικα εστιατόρια, η πλειοψηφία των οποίων σου προσφέρουν μπουφέ με φιξ τιμή. Καθίσαμε σε ένα από αυτά και με 8,90 λίρες το άτομο μπορούσαμε να φάμε όσο θέλουμε από ένα μεγάλο μπουφέ με μεγάλη ποικιλία. Φάγαμε του σκασμού και το ευχαριστηθήκαμε με τη ψυχή μας!
Χορτάτοι και άνετοι κάναμε ακόμα μία μεγάλη βόλτα στην γύρω περιοχή (Σόχο, Λέστερ Σκουεάρ) και πήραμε το tube για το Kings Cross. Ναι μεν τα 10 και βάλε χιλιόμετρα τη μέρα σε κάνουν κομμάτια και θες να κοιμηθείς νωρίς-νωρίς όμως όσο να' ναι θέλαμε να πιούμε και τα ποτάκια μας. Συνεπώς μετά από μιας ώρας ξεκούραση, βάλαμε τα καλά μας και κατευθυνθήκαμε προς το City. Πολύ κοντά στην London Bridge και τη Monument στάση του tube βρίσκεται το γνωστό Sky Garden, δηλαδή κήποι στην κορυφή ενός ουρανοξύστη! Το έχουν διαμορφώσει πολύ όμορφα και προσφέρεται για όλες τις ώρες τις μέρες για φαγητό, καφέ ή ποτό, ωστόσο το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου πρέπει να κάνετε κράτηση μέσω Ίντερνετ για να ανεβείτε και να βγάλετε όμορφες φωτογραφίες του Λονδίνου από τα ψηλά. Η κράτηση πάντως είναι δωρεάν και εάν θέλετε πίνετε κι ένα καφεδάκι. Εμείς τώρα δεν είχαμε κάνει κράτηση, όμως δε χρειαζόταν τη δεδομένη στιγμή μιας και είχε λίγο κόσμο, ενώ αναγκαίος είναι ο έλεγχος τύπου αεροδρομίου στην είσοδο του ουρανοξύστη. Καθίσαμε σε ένα σταντ δίπλα στο τζάμι, απολαμβάνοντας ζεστά και κρύα κοκτέιλ (ήταν σελφ σέρβις) και βλέποντας τη νυχτερινή πόλη. Πολύ ωραία ήταν αν και είχε λίγο κρύο!
Το τελευταίο μετρό έφευγε στις 23.20 οπότε φροντίσαμε να είμαστε στην ώρα μας και σύντομα βρισκόμασταν στο δωμάτιο μας, έτοιμοι για να κοιμηθούμε αλλά και να ξυπνήσουμε για ακόμα μία όμορφη μέρα στο μαγευτικό Λονδίνο!
Συνεχίζεται!
Κυριακή σήμερα και το πρόγραμμα έχει μία άλλη διαφορετική γωνία του Λονδίνου με μεγάλο ενδιαφέρον και ιδιαιτερότητα, το Camden Τοwn. Η ομώνυμη στάση απέχει μόλις δύο στάσεις μακριά από το Kings Cross, συνεπώς γρήγορα βλέπαμε την κεντρική αγορά.
Η φάση θυμίζει λίγο Notting Hill αλλά στο πιο λαϊκό και ροκ, κι εδώ θα βρείτε κάθε λογής εμπορεύματα, από τις κλασσικές αλυσίδες μέχρι σπάνια αξεσουάρ, σίγουρα όμως σε καλύτερες τιμές. Ιδιαίτερα το Camden Lock Market είναι μια δαιδαλώδης κυρίως υπόγεια αγορά με μικρά μαγαζάκια που πουλάνε από πορσελάνες με τη βασίλισσα Νταιάνα μέχρι κάθε λογής αντίκες. Κι εδώ θα βρείτε βέβαια πάσης φύσεως αναμνηστικά από το Λονδίνο και τις αγγλικές ομάδες, ενώ ξεχωρίζει αναμφισβήτητα η υπαίθρια αγορά του, πλημμυρισμένη από καντίνες με φαγητό από όλο τον κόσμο! Μπορείς να δοκιμάσεις γεύσεις από χώρες όπως το Θιβέτ, το Αφγανιστάν, το Περού και πολλές άλλες πέρα από τα κλασσικά (Ιταλία, Κίνα, Μεξικό κλπ). Για να είμαι ειλικρινής δίστασα να δοκιμάσω κάτι το πολύ περίεργο κι έφαγα ένα πολωνικό ''πρωινό'' που απαρτιζόταν από καταπληκτικά λουκάνικα, στρογγυλές πατατούλες, σαλάτα και μουστάρδα. Μιαμ μιαμ!
Οι εικόνες από το συγκεκριμένο σημείο είναι υπέροχες, το ποτάμι είναι ακριβώς δίπλα, υπάρχουν γέφυρες, πάπιες, βάρκες κλπ και υποθέτω πως την άνοιξη και το καλοκαίρι θα είναι υπέροχα!
Ως cafemaniac που είμαστε καθίσαμε σε ένα όμορφο μεξικάνικο καφέ-μπαρ που βρίσκεται δίπλα ακριβώς από το ποτάμι και απολαύσαμε δύο ανέλπιστα καλούς καφέδες, έναν με μόκα κι ένα παραδοσιακό δικό τους με κανέλα και ζάχαρη! Η βροχή έξω είχε δυναμώσει και το όλο σκηνικό ήταν πανέμορφο! Γενικώς να σημειώσω πως μου έκανε εντύπωση το πόσο πολλά καφέ υπάρχουν στο Λονδίνο (ειδικά Nero, Costa και Starbucks καραδοκούν σε κάθε γωνία κυριολεκτικά) αλλά και το πόσο καλή ποιότητα σου προσφέρουν. Δεν περίμενα να πιω καλύτερο καφέ στην Αγγλία από ό,τι στην Ιταλία αλλά κι όμως συνέβη!
Μετά από μία ακόμα βολτίτσα στο γραφικό Camden και τις παρυφές του Βόρειου Λονδίνου πήραμε το tube βάζοντας πλώρη για την πλατεία Τραφάλγκαρ και τη διάσημη Εθνική Πινακοθήκη. Όπως και στο Βρετανικό Μουσείο που πήγαμε αλλά και τα Φυσικής Ιστορίας, Victoria and Albert, Μουσείο Λονδίνου κλπ. που θα πηγαίναμε αλλά και άλλα που δεν προλάβαμε όπως η Συλλογή Γουάλας και τα Tate Britain και Tate Modern, ΔΕΝ υπάρχει εισιτήριο καθώς προς τιμήν τους οι Άγγλοι θεωρούν πως ο πολιτισμός και η γνώση πρέπει να είναι δικαίωμα και όχι προνόμιο. Βέβαια σε όλα αυτά τα μουσεία υπάρχουν κουτιά που παρακαλούν ευγενικά για μια μικρή συμβολή της τάξης των 5 λιρών, εναλλακτικά μπορείτε να αγοράσετε αναμνηστικά από τα μαγαζάκια τους για να συμβάλετε στην ομαλή και ασφαλή λειτουργία τους. Η Πινακοθήκη είναι ορθολογικά δομημένη, κυρίως σε έναν όροφο (στο υπόγειο έχει ήσσονος σημασίας πίνακες από όλες τις περιόδους), η πτέρυγα Σένσμπερυ διαθέτει πρώιμα έργα (1250-1500), η Βόρεια της περιόδου 1500-1600, η Δυτική του 1600-1700 και η Ανατολική του 1700-1800, ενώ υπήρχε και μια προσωρινή έκθεση του Γκόγια. Οι χώροι είναι όμορφοι, υπάρχουν πολλοί καναπέδες και πολυθρόνες για ξεκούραση και περισυλλογή καθώς σίγουρα θα σας πάρει 2-3 ώρες για να τη γυρίσετε. Ανάμεσα στα εκθέματα θα βρείτε και τον διάσημο πίνακα του δικού μας Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (Ελ Γκρέκο) με την εκδίωξη των εμπόρων από το Ναό.
Η Πλατεία Τραφάλγκαρ προσφέρεται για όμορφες φωτογραφίες, μιας και εκτός από την Πινακοθήκη προσφέρει θέα και προς το Κοινοβούλιο και το Μπιγκ Μπεν, ενώ είναι αφιερωμένη στη μεγάλη ναυτική νίκη του ναυάρχου Νέλσονα (άγαλμα του βρίσκεται στην κορυφή του μεγάλου οβελίσκου στο κέντρο της) και του αγγλικού στόλου απέναντι στον ενωμένο γαλλοισπανικό κατά τους Ναπολεόντειους Πολέμους. Οι σύμμαχοι έχασαν σε αυτήν 22 πλοία, οι Άγγλοι μπορεί να μην απώλεσαν ούτε ένα όμως στο τέλος θρήνησαν το χαμό του ίδιου του Νέλσονα, ο οποίος πρόλαβε να πληροφορηθεί το θρίαμβο.
Βρισκόμασταν ξανά στο κέντρο, οπότε ευκαιρία ήταν για ακόμα μία βόλτα στα μαγαζιά και έναν καφέ από τα Nero! Μετά τη δύση του ήλιου (4 στο Λονδίνο στις αρχές Γενάρη) η πείνα έκανε ξανά την εμφάνιση της και ήρθε η ώρα για μια επίσκεψη στην Chinatown! Εκεί υπάρχουν πάμπολλα κινέζικα εστιατόρια, η πλειοψηφία των οποίων σου προσφέρουν μπουφέ με φιξ τιμή. Καθίσαμε σε ένα από αυτά και με 8,90 λίρες το άτομο μπορούσαμε να φάμε όσο θέλουμε από ένα μεγάλο μπουφέ με μεγάλη ποικιλία. Φάγαμε του σκασμού και το ευχαριστηθήκαμε με τη ψυχή μας!
Χορτάτοι και άνετοι κάναμε ακόμα μία μεγάλη βόλτα στην γύρω περιοχή (Σόχο, Λέστερ Σκουεάρ) και πήραμε το tube για το Kings Cross. Ναι μεν τα 10 και βάλε χιλιόμετρα τη μέρα σε κάνουν κομμάτια και θες να κοιμηθείς νωρίς-νωρίς όμως όσο να' ναι θέλαμε να πιούμε και τα ποτάκια μας. Συνεπώς μετά από μιας ώρας ξεκούραση, βάλαμε τα καλά μας και κατευθυνθήκαμε προς το City. Πολύ κοντά στην London Bridge και τη Monument στάση του tube βρίσκεται το γνωστό Sky Garden, δηλαδή κήποι στην κορυφή ενός ουρανοξύστη! Το έχουν διαμορφώσει πολύ όμορφα και προσφέρεται για όλες τις ώρες τις μέρες για φαγητό, καφέ ή ποτό, ωστόσο το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου πρέπει να κάνετε κράτηση μέσω Ίντερνετ για να ανεβείτε και να βγάλετε όμορφες φωτογραφίες του Λονδίνου από τα ψηλά. Η κράτηση πάντως είναι δωρεάν και εάν θέλετε πίνετε κι ένα καφεδάκι. Εμείς τώρα δεν είχαμε κάνει κράτηση, όμως δε χρειαζόταν τη δεδομένη στιγμή μιας και είχε λίγο κόσμο, ενώ αναγκαίος είναι ο έλεγχος τύπου αεροδρομίου στην είσοδο του ουρανοξύστη. Καθίσαμε σε ένα σταντ δίπλα στο τζάμι, απολαμβάνοντας ζεστά και κρύα κοκτέιλ (ήταν σελφ σέρβις) και βλέποντας τη νυχτερινή πόλη. Πολύ ωραία ήταν αν και είχε λίγο κρύο!
Το τελευταίο μετρό έφευγε στις 23.20 οπότε φροντίσαμε να είμαστε στην ώρα μας και σύντομα βρισκόμασταν στο δωμάτιο μας, έτοιμοι για να κοιμηθούμε αλλά και να ξυπνήσουμε για ακόμα μία όμορφη μέρα στο μαγευτικό Λονδίνο!
Συνεχίζεται!